|
7.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 139/7 |
Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 10 marca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof — Austria) — Tanja Borger przeciwko Tiroler Gebietskrankenkasse
(Sprawa C-516/09) (1)
(Zabezpieczenie społeczne pracowników - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Zakres podmiotowy stosowania - Wykładnia pojęcia „pracownik najemny” - Świadczenia na dziecko na utrzymaniu - Przedłużenie urlopu bezpłatnego)
2011/C 139/11
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Oberster Gerichtshof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Tanja Borger
Strona pozwana: Tiroler Gebietskrankenkasse
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Oberster Gerichtshof — Wykładnia art. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, s. 2) — Świadczenia na dziecko na utrzymaniu — Zakres podmiotowy stosowania — Wykładnia pojęcia „pracownik” — Osoba zamieszkująca w Szwajcarii, która uzgodniła ze swoim pracodawcą, mającym siedzibę w państwie członkowskim, zawieszenie stosunku pracy z uwagi na narodziny dziecka („Karenz”), przekraczające dwuletni okres zawieszenia, przewidziany ustawą tego państwa członkowskiego.
Sentencja
Osobie znajdującej się w sytuacji takiej jak skarżąca w postępowaniu przed sądem krajowym podczas sześciomiesięcznego przedłużenia urlopu bezpłatnego, z którego skorzystała po urodzeniu dziecka, należy przyznać przymiot „pracownika najemnego” w rozumieniu art. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w brzmieniu zmienionym i zaktualizowanym rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionym rozporządzeniem Rady (WE) nr 1606/98 z dnia 29 czerwca 1998 r., pod warunkiem że podczas tego okresu osoba ta była ubezpieczona, choćby tylko od jednego rodzaju ryzyka, w ramach ubezpieczenia obowiązkowego lub fakultatywnego w powszechnym lub szczególnym systemie zabezpieczenia społecznego, o którym mowa w art. 1 lit. a) rozporządzenia nr 1408/71. Do sądu krajowego należy zbadanie, czy warunek ten został spełniony w rozpatrywanym przez niego sporze.