|
29.8.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 205/29 |
Skarga wniesiona w dniu 9 lipca 2009 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej
(Sprawa C-255/09)
2009/C 205/51
Język postępowania: portugalski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: E. Traversa i M. França, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Portugalska
Żądania strony skarżącej
|
— |
orzeczenie, że poprzez brak przewidzenia w Decreto-Lei [rozporządzeniu z mocą ustawy] 177/92 ustalającego warunki zwrotu kosztów leczenia poniesionych za granicą lub w jakimkolwiek innym przepisie prawa krajowego możliwości zwrotu pozaszpitalnych kosztów leczenia poniesionych w innym państwie członkowskim poza okolicznościami przewidzianymi w rozporządzeniu EWG nr 1048/71 (1) lub poza przypadkami, gdy ww. Decreto –Lei dopuszcza możliwość zwrotu pozaszpitalnych kosztów leczenia poniesionych w innym państwie członkowskim uzależniając daty zwrotu od uzyskania wcześniejszego zezwolenia, Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej a mocy art. 49 WE; |
|
— |
obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja twierdzi, że Republika Portugalska naruszyła zobowiązania ciążące na niej na mocy art. 49 WE, w świetle wykładni nadanej temu przepisowi przez Trybunału Sprawiedliwości.
Z orzecznictwa tego wynika, że art. 49 WE ma zastosowanie do pacjenta, który korzysta z odpłatnych usług medycznych w innym państwie członkowskim niż jego miejsce zamieszkania.
W Portugalii Decreto-Lei nr 177/92 ustalający warunki zwrotu kosztów leczenia poniesionych za granicą nie przewiduje wyraźnie zwrotu pozaszpitalnych kosztów leczenia poniesionych w innym państwie członkowskim, poza wypadkami przewidzianymi w rozporządzeniu nr 1408/71, lub też, zgodnie z interpretacją dokonaną przez portugalskie organy, uzależnia zwrot owych pozaszpitalnych kosztów leczenia od uzyskania wcześniejszego zezwolenia na ścisłych warunkach.
(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, s.2).