27.3.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 80/22 |
Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 30 listopada 2009 r. w sprawie T-2/09 Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 9 lutego 2010 r. przez Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG
(Sprawa C-73/10 P)
2010/C 80/38
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert & Co. KG (przedstawiciele: A. Rinne, rechtsanwalt, S. Kon, solicitor, C. Humpe, solicitor, C. Vajda, QC)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
— |
uchylenie postanowienia Sądu Pierwszej Instancji z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie T-2/09; oraz |
— |
uznanie skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez Weicherta w sprawie T-2/09 za dopuszczalną i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Unii Europejskiej w celu wydania orzeczenia w przedmiocie żądań Weicherta zmierzających do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 15 października 2008 r. (sprawa COMP/39.188 — Banany) w zakresie, w jakim dotyczy Weicherta, lub |
— |
tytułem ewentualnym, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Unii Europejskiej w celu wydania orzeczenia w przedmiocie dopuszczalności skargi Weicherta o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie T-2/09. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, uznając skargę za niedopuszczalną z uwagi na to, że od stosowania uregulowań wspólnotowych dotyczących terminów procesowych można odstąpić jedynie w razie wystąpienia nieprzewidywalnych okoliczności lub przypadku siły wyższej. Podnosi, że taka wykładnia jest zbyt wąska i nie uwzględnia wcale lub nie uwzględnia w sposób właściwy wagi prawa dostępu do sądu w procesie karnym, zasady równości i zasady ustawowej określoności czynów zabronionych i kar, zasady proporcjonalności oraz nadrzędnej konieczności uniknięcia niesprawiedliwego wyniku.