|
12.1.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 9/13 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 listopada 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof — Niemcy) — Finanzamt Steglitz przeciwko Ines Zimmermann
(Sprawa C-174/11) (1)
(Szósta dyrektywa VAT - Zwolnienia - Artykuł 13 część A ust. 1 lit. g) i ust. 2 - Świadczenie usług ściśle związanych z działaniami na rzecz pomocy społecznej i zabezpieczenia społecznego przez podmioty prawa publicznego i inne organizacje uznane za podmioty o charakterze socjalnym - Uznanie - Warunki niemające zastosowania do podmiotów innych niż podmioty prawa publicznego - Uprawnienia dyskrecjonalne państw członkowskich - Granice - Zasada neutralności podatkowej)
2013/C 9/18
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesfinanzhof
Strony
Strona skarżąca: Finanzamt Steglitz
Strona pozwana: Ines Zimmermann
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Bundesfinanzhof — Wykładnia art. 13 część A ust. 1 lit. g) i ust. 2 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG: Szósta dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) — Zwolnienie z podatku świadczenia usług związanych z działaniami na rzecz pomocy społecznej i zabezpieczenia społecznego przez podmioty prawa publicznego i inne organizacje uznane za podmioty o charakterze socjalnym — Przepisy krajowe uzależniające zwolnienie z podatku pozaszpitalnej opieki od określonych warunków, które nie mają zastosowania, jeżeli sporne świadczenia są wykonywane przez stowarzyszenia zatwierdzone przez państwo lub przez członków tych stowarzyszeń
Sentencja
Artykuł 13 część A ust. 1 lit. g) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, interpretowany w świetle zasady neutralności podatkowej, stoi na przeszkodzie temu, aby zwolnienie z podatku od wartości dodanej pozaszpitalnej opieki sprawowanej przez komercyjne placówki opieki zdrowotnej było uzależnione od takiego warunku, jaki jest przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, zgodnie z którym koszty związane z tą opieką powinny być pokryte w poprzednim roku kalendarzowym w co najmniej dwóch trzecich przypadków w całości lub w przeważającej części przez ustawowe instytucje ubezpieczeń społecznych lub pomocy socjalnej, jeżeli warunek ten nie jest tego rodzaju, by zapewnić równość traktowania w ramach uznawania do celów tego przepisu charakteru socjalnego podmiotów innych niż podmioty prawa publicznego.