27.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 123/4

1)

Prawo Unii nie wyklucza co do zasady tego, aby odpad uznany za niebezpieczny mógł przestać być odpadem w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy, jeśli proces odzysku powala uczynić go zdatnym do użytku bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia człowieka i bez wyrządzania szkody środowisku naturalnemu, a ponadto jeżeli nie stwierdzono, że posiadacz tego przedmiotu pozbywa się go, zamierza się go pozbyć lub został zobowiązany do pozbycia się go w rozumieniu art. 3 pkt 1 tej dyrektywy, przy czym okoliczności te powinien zbadać sąd odsyłający.

2)

Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 552/2009 z dnia 22 czerwca 2009 r., a w szczególności jego załącznik XVII — w zakresie, w jakim dopuszcza on pod pewnymi warunkami stosowanie drewna zabezpieczonego roztworem zwanym „CCA” (zawierającym miedź, chrom i arsen) — ma w okolicznościach takich jak rozpatrywane w postępowaniu głównym znaczenie dla ustalenia, czy drewno takie może przestać być odpadem dlatego, że jego posiadacz, w razie spełnienia tych warunków, nie jest zobowiązany do pozbycia się go w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98.

3)

Artykuły 67 i 128 rozporządzenia nr 1907/2006 w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 552/2009 należy interpretować w ten sposób, że w prawie Unii zharmonizowane zostały wymogi dotyczące produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania substancji takiej jak substancja zawierająca związki arsenu, która jest objęta ograniczeniem na podstawie załącznika XVII do tego rozporządzenia.

4)

Punkt 19 ust. 4 lit. b) załącznika XVII do rozporządzenia nr 1907/2006 w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 552/2009, wymieniający sposoby, w jakie — tytułem odstępstwa — może być używane drewno zabezpieczone roztworem zwanym „CCA” (zawierającym miedź, chrom i arsen), należy interpretować w ten sposób, że zawarte w tym przepisie wyliczenie ma charakter wyczerpujący, wobec czego rzeczonego odstępstwa nie można stosować do sytuacji innych niż te, które zostały w nim przewidziane. Zadaniem sądu odsyłającego jest zbadanie, czy w okolicznościach takich jak te zachodzące w postępowaniu głównym wykorzystanie masztów telefonicznych jako podbudowy ścieżek mieści się w ramach wymienionych w tym przepisie zastosowań.

5)

Uregulowania zawarte w pkt 19 ust. 4 lit. d) tiret drugie załącznika XVII do rozporządzenia nr 1907/2006 w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 552/2009, w myśl których drewno zabezpieczone roztworem zwanym „CCA” (zawierającym miedź, chrom i arsen) nie może być stosowane, gdy tylko powstaje ryzyko wielokrotnego kontaktu ze skórą, należy interpretować w ten sposób, że analizowany zakaz powinien mieć zastosowanie w każdej sytuacji, w której wedle wszelkiego prawdopodobieństwa może dojść do wielokrotnego kontaktu skóry z tak zabezpieczonym drewnem, przy czym owo prawdopodobieństwo należy określić na podstawie konkretnych warunków, w jakich zwykle używane ma być zastosowane drewno. Dokonanie oceny tych warunków jest zadaniem sądu odsyłającego.