10.6.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 175/9 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 kwietnia 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Riigikohus – Estonia) – Sintax Trading OÜ przeciwko Maksu- ja Tolliameti
(Sprawa C-583/12) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (WE) nr 1383/2003 - Środki mające na celu niedopuszczenie do wprowadzania do obrotu towarów podrabianych i towarów pirackich - Artykuł 13 ust. 1 - Właściwość organów celnych w zakresie ustalenia naruszenia prawa własności intelektualnej])
2014/C 175/10
Język postępowania: estoński
Sąd odsyłający
Riigikohus
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Sintax Trading OÜ
Strona pozwana: Maksu- ja Tolliameti
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym – Riigikohus – Wykładnia art. 13 ust. 1 i art. 17 oraz motywów pierwszego, drugiego i trzeciego rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa (Dz.U. L 196, s. 7) – Środki mające na celu niedopuszczenie do wprowadzania do obrotu towarów podrabianych i towarów pirackich – Postępowanie mające na celu ustalenie, czy doszło do naruszenia prawa własności intelektualnej – Właściwość organów celnych w zakresie ustalenia naruszenia prawa własności intelektualnej – Przysługujące organom celnym uprawnienie do wszczęcia z urzędu postępowania mającego na celu ustalenie, czy doszło do naruszenia prawa własności intelektualnej, bez konieczności wszczęcia takiego postępowania przez właściciela tego prawa
Sentencja
Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa, należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on, aby organy celne wobec braku jakiegokolwiek wniosku właściciela prawa własności intelektualnej same wszczęły i prowadziły postępowanie, o którym mowa w tym przepisie, pod warunkiem że decyzje przyjęte w tej dziedzinie przez te organy mogą być przedmiotem odwołania, zapewniając ochronę praw jednostek wynikających z prawa Unii, a w szczególności z tego rozporządzenia.