14.7.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 209/3

1)

Czy jest zgodna ze wspólnotową zasadą równości (w znaczeniu, jakie nadał jej TSUE) [sytuacja], kiedy dana jednostka organizacyjna administracji publicznej (w tym przypadku IMDECO) dla celów obliczenia dodatku do wynagrodzenia z tytułu stażu pracy swoich pracowników bierze pod uwagę wyłącznie urzędniczy lub pracowniczy charakter stosunku prawnego, który ją z nimi łączy i kiedy na tej podstawie w pierwszym przypadku (personel urzędniczy) przy zastosowaniu obowiązującej, państwowej ustawy dotyczącej urzędników uwzględnia jednolicie wszystkie uprzednie okresy rzeczywistego świadczenia pracy na rzecz któregokolwiek z działów administracji publicznej rozumianej ogólnie (to jest zarówno na rzecz danej jednostki organizacyjnej administracji publicznej, w tym przypadku IMDECO, jak i na rzecz jakiegokolwiek innego działu administracji publicznej), natomiast w drugim przypadku (personel zatrudniony na podstawie prawa pracy) przy zastosowaniu obowiązującej, państwowej ustawy dotyczącej pracowników oraz orzecznictwa zawierającego wykładnię tych przepisów uwzględnia jedynie uprzednie okresy rzeczywistego świadczenia pracy na rzecz wspomnianej jednostki organizacyjnej administracji publicznej (IMDECO), lecz tylko wówczas, kiedy w ciągu umów, na podstawie których miało miejsce rzeczywiste świadczenie pracy, nie nastąpiła czasowa przerwa, która pozwałaby uznać, iż zerwana została zasadnicza jedność stosunku prawnopracowniczego, ponieważ w takim przypadku nie uwzględnia się przepracowanych dni bezpośrednio poprzedzających to zerwanie?

2)

W przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie poprzednie (to jest, jeżeli TSUE uzna, iż takie postępowanie organu administracji publicznej — w tym przypadku IMDECO — jest sprzeczne ze wspólnotową zasadą równości), czy uwzględnienie w niniejszej sprawie zasady równości wymagałoby zastosowania tej samej państwowej ustawy dotyczącej urzędników w stosunku do pracowników zatrudnionych na podstawie prawa pracy?