10.4.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 112/24 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, na posiedzeniu w ośrodku zamiejscowym w Haarlem (Niderlandy) w dniu 3 lutego 2017 r. – X/Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Sprawa C-48/17)
(2017/C 112/34)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank Den Haag
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: X
Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy biorąc pod uwagę cel, treść i zakres rozporządzenia Dublin (1) i dyrektywy w sprawie procedur azylowych (2), państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, musi udzielić odpowiedzi na wniosek o ponowne rozpatrzenie przewidziany w art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (3) w terminie dwóch tygodni? |
2) |
Jeśli na pytanie pierwsze należy udzielić odpowiedzi przeczącej, czy należy zatem, uwzględniając art. 5 ust. 2 zdanie ostatnie rozporządzenia wykonawczego, zastosować termin maksymalnie miesiąca przewidziany w art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 343/2003 (4) (obecnie art. 25 ust. 1 rozporządzenia Dublin)? |
3) |
Jeśli na pytania pierwsze i drugie należy udzielić odpowiedzi przeczącej, czy państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, dysponuje – jeżeli uwzględnić zawarte w art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego wyrażenie „beijvert” [„dokłada wszelkich starań”] – rozsądnym terminem na udzielenie odpowiedzi na wniosek o ponowne rozpatrzenie? |
4) |
Jeśli państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, powinno rzeczywiście udzielić odpowiedzi na wniosek o ponowne rozpatrzenie przewidziany w art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego w rozsądnym terminie, czy termin ten jest jeszcze rozsądny po upływie siedmiu i pół tygodnia, jak ma to miejsce w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym? Jeśli na to pytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej, to jak należy rozumieć „rozsądny termin”? |
5) |
Jeśli państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, nie udzieli odpowiedzi na wniosek o ponowne rozpatrzenie ani w terminie dwóch tygodni, ani w rozsądnym terminie, to jakie należy wyciągnąć z tego konsekwencje? Czy w takim przypadku za merytoryczne rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu złożonego przez cudzoziemca odpowiedzialne jest wnioskujące państwo członkowskie, czy też odpowiedzialne jest państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek? |
6) |
Jeśli należy uznać, że ze względu na brak odpowiedzi we właściwym czasie na wniosek o ponowne rozpatrzenie przewidziany w art. 5 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego, państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, staje się odpowiedzialne za merytoryczne rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, to w jakim terminie wnioskujące państwo członkowskie, a mianowicie druga strona postępowania w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym, powinno przekazać cudzoziemcowi tę informację? |
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, Dz.U. 2013, L 180, s. 31.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, Dz.U. 2013, L 180, s. 60.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1560/2003 z dnia 2 września 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego, Dz.U. 2003, L 222, s. 3 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 19, t. 6, s. 20.
(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiające kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego, Dz.U. 2003, L 50, s. 1 – wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 19, t. 6, s. 109.