|
11.9.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 228/21 |
Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony mocą postanowienia Arbeitsgericht Regensburg (Sąd Pracy) z dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie Gerhard Schmidt przeciwko Sennebogen Maschinenfabrik GmbH
(Sprawa C-261/04)
(2004/C 228/41)
Dnia 21 czerwca 2004 r. do sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony na podstawie postanowienia Arbeitsgericht Regensburg (Sąd Pracy), wydanego dnia 16 czerwca 2004 r. w sprawie Gerhard Schmidt przeciwko Sennebogen Maschinenfabrik GmbH
Arbeitsgericht Regensburg zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
|
a) |
Czy wykładni klauzuli ósmej ustęp 3 Porozumienia ramowego (dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)) (1) należy dokonywać w ten sposób, że zabrania ona, w ramach dokonania transpozycji do prawa krajowego, pogorszenia sytuacji poprzez obniżenie granicy wieku z 60 do 58 lat? |
|
b) |
Czy wykładni klauzuli piątej ustęp 1 Porozumienia ramowego (dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)) należy dokonywać w ten sposób, że unormowanie krajowe, które - tak jak unormowanie będące przedmiotem niniejszej sprawy - nie zawiera żadnego z ograniczeń w rozumieniu trzech alternatywnych środków przewidzianych w ustępie 1 jest z nią sprzeczne? |
|
c) |
Czy wykładni art. 6 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. (2) ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy dokonywać w ten sposób, że sprzeczne jest z nią unormowanie krajowe, które – tak jak unormowanie będące przedmiotem niniejszej sprawy– dopuszcza zawieranie umów na czas określony z pracownikami w wieku powyżej 52 lat, w przeciwieństwie do zasady wymogu obiektywnego i racjonalnego uzasadnienia, bez podania obiektywnego i racjonalnego uzasadnienia? |
|
d) |
W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na jedno z trzech powyższych pytań: Czy sędzia krajowy jest zobowiązany do niestosowania unormowania krajowego sprzecznego z prawem wspólnotowym i czy obowiązuje wtedy ogólna zasada prawa krajowego, na podstawie której umowy na czas określony dozwolone są jedynie za podaniem obiektywnego i racjonalnego uzasadnienia? |
(1) Dz.U. L 175, str. 43.
(2) Dz.U. L 303, str. 16.