|
22.4.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 96/36 |
Skarga wniesiona w dniu 5 stycznia 2006 r. — André przeciwko Komisji
(Sprawa F-10/06)
(2006/C 96/56)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Daniel André (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel: M. Jordan, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
|
— |
uchylenie decyzji Komisji z dnia 6 października 2005 r. odmawiającej przyznania skarżącemu z tytułu świadczenia wykonanego na zlecenie i na rzecz Trybunału Sprawiedliwości w dniach 12 i 13 stycznia 2005 r. ryczałtu, określonego w art. 7 Umowy dotyczącej warunków pracy i systemu wynagradzania tłumaczy konferencyjnych mających status pracowników zatrudnionych przez instytucje Unii Europejskiej; |
|
— |
zobowiązanie pozwanej do naprawienia szkody poniesionej przez skarżącego w związku z niekorzystną decyzją tj. do zapłaty kwoty 241,99 EUR odpowiadającej kwocie należnego ryczałtu, powiększonej o odsetki za zwłokę od dnia, w którym ryczałt stał się wymagalny; |
|
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący, tłumacz konferencyjny będący pracownikiem, wykonuje pojedyncze zlecenia na rzecz różnych służb tłumaczeń instytucji wspólnotowych. Świadczenia te są wykonywane w ramach umów zlecenia, określających każdorazowo dzień i miejsce, których dotyczy zapotrzebowanie na usługę tłumaczenia. W zakresie, w jakim umowy te dotyczą wynagrodzenia podlegają one uregulowaniu Umowy dotyczącej warunków pracy i systemu wynagradzania tłumaczy konferencyjnych mających status pracowników zatrudnionych przez instytucje Unii Europejskiej.
W niniejszej sprawie skarżący kwestionuje decyzję Komisji odmawiającą przyznania mu ryczałtu z tytułu poniesionych kosztów podróży przewidzianego w art. 7 wyżej wymienionej umowy i uregulowanej szczegółowo w „Zasadach stosowania” załączonych do tej umowy.
Wnosząc niniejszą skargę skarżący kwestionuje wykładnię tych przepisów dokonaną przez pozwaną, zgodnie z którą istnienie utraty możliwości zarobku spowodowanej przez przemieszczenie się stanowi warunek sine quo non zapłaty przedmiotowego ryczałtu. Ponadto Komisja powinna była wziąć pod uwagę, że dzień 12 stycznia 2005 r. był pierwszym dniem wykonywania zlecenia przez skarżącego, mimo iż skarżący wykonywał już zlecenia na rzecz organu Wspólnoty w dniach 10 i 11 stycznia 2005 r.
Zdaniem skarżącego tekst umowy nie zawiera nawet w sposób dorozumiany dodatkowych warunków, których spełnienia wymaga pozwana. W związku z tym pozwana niesłusznie dokonała modyfikacji zakresu [uregulowania] tej umowy.
W końcu skarżący podnosi, że następowanie po sobie umów zlecenia zawieranych z jednym lub wieloma instytucjami wspólnotowymi nie stanowi podstawy dla pozbawienia go prawa do spornego ryczałtu.