3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/1

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1404/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2004 r.

---

(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/3

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1405/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

w sprawie odrzucenia wniosków o pozwolenie na wywóz dla niektórych przetworów mlecznych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1),

uwzględniając rozporządzenie (WE) Komisji nr 174/1999 z dnia 26 stycznia 1999 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 w odniesieniu do pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych (2), w szczególności jego art. 10 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wnioski o pozwolenia na wywóz dla przetworów mlecznych określonych kodem CN 0406 złożone 28 lipca 2004 r., są odrzucone.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2004 r.

---

(1)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(2)  Dz.U. L 20 z 27.1.1999, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1948/2003 (Dz.U. L 287 z 5.11.2003, str. 13).

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/4

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1406/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

ustalające kurs wymiany mający zastosowanie do niektórych pomocy bezpośrednich, których termin operacyjny przypada na dzień 1 lipca 2004 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiające porozumienia agromonetarne dotyczące euro (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 2808/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania agromonetarnego systemu dla euro w rolnictwie (2), w szczególności jego art. 4 ust. 3 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2808/98 terminem operacyjnym dla kursu wymiany mającego zastosowanie do pomocy na hektar jest początek roku gospodarczego, w odniesieniu do którego pomoc została przyznana; zatem terminem operacyjnym dla kursu wymiany mającego zastosowanie do płatności obszarowych z tytułu roślin uprawnych, przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1251/1999 z dnia 17 maja 1999 r. ustanawiającym system wsparcia producentów niektórych roślin uprawnych (3), do pomocy z tytułu roślin strączkowych, przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1577/96 z dnia 30 lipca 1996 r. wprowadzającym specjalny środek w odniesieniu do niektórych roślin strączkowych (4), jak i do specjalnej premii jakościowej z tytułu pszenicy durum, premii z tytułu roślin wysokobiałkowych i premii mlecznej, przewidzianych odpowiednio w tytule IV rozdziałach 1, 2 i 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (5), jest dzień 1 lipca 2004 r.

(2)	Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2808/98 kurs wymiany, który należy stosować do pomocy na hektar, jest średnią kursów wymiany stosowanych w miesiącu poprzedzającym datę terminu operacyjnego, obliczaną pro rata temporis.

(3)

Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1793/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. dotyczącego terminu operacyjnego dla rolniczego kursu przeliczeniowego stosowanego w sektorze chmielu (6) przewiduje, że kurs wymiany mający zastosowanie do pomocy z tytułu szyszek chmielowych, przewidzianej w art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu (7), jest średnią kursów wymiany stosowanych w miesiącu poprzedzającym dzień 1 lipca roku zbiorów, obliczaną pro rata temporis.

(4)	Należy zatem ustalić kursy wymiany mające zastosowanie do systemów pomocy, o których mowa, na podstawie średniej pro rata temporis kursów wymiany stosowanych w miesiącu czerwcu 2004 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Kursy wymiany określone w załączniku stosują się do następujących kwot, których terminem operacyjnym jest dzień 1 lipca 2004 r.:

a)	płatności obszarowe z tytułu roślin uprawnych, przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1251/1999;

b)	pomoc z tytułu roślin strączkowych, przewidziana w rozporządzeniu (WE) nr 1577/96;

c)	specjalna premia jakościowa z tytułu pszenicy durum, przewidziana w tytule IV rozdziale 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

d)	premia z tytułu roślin wysokobiałkowych, przewidziana w tytule IV rozdziale 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

e)	premia mleczna oraz płatności dodatkowe, przewidziane w tytule IV rozdziale 7 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003;

f)	pomoc z tytułu szyszek chmielowych, przewidziana w art. 12 rozporządzenia (EWG) nr 1696/71.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 349 z 24.12.1998, str. 1.

(2)  Dz.U. L 349 z 24.12.1998, str. 36. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) 1250/2004 (Dz.U. L 237 z 8.7.2004, str. 13).

(3)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1).

(4)  Dz.U. L 206 z 16.8.1996, str. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(5)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 864/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

(6)  Dz.U. L 163 z 6.7.1993, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1410/1999 (Dz.U. L 164 z 30.6.1999, str. 53).

(7)  Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2320/2003 (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 18).

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/6

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1407/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

ustalające kurs wymiany na 2004 r. mający zastosowanie do systemu Jednolitej Płatności Obszarowej dla Czech, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Polski i Słowacji

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 2199/2003 z dnia 16 grudnia 2003 r. ustanawiające środki przejściowe do stosowania w odniesieniu do 2004 r. rozporządzenia (WE) nr 1259/1999 w zakresie systemu Jednolitej Płatności Obszarowej dla Czech, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy art. 143b rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (2), Czechy, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Polska i Słowacja postanowiły zastąpić płatności bezpośrednie systemem Jednolitej Płatności Obszarowej.

(2)

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 2199/2003 terminem operacyjnym dla wymiany kwoty, jaka ma zostać przyznana, na rok 2004, z tytułu Jednolitej Płatności Obszarowej, jest dzień 1 lipca 2004 r.; kurs wymiany, który należy stosować, jest średnią kursów wymiany stosowanych w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca 2004 r. obliczaną pro rata temporis.

(3)	Należy zatem ustalić kurs wymiany, o którym mowa, dla Państw Członkowskich, które zdecydowały się na zastosowanie systemu Jednolitej Płatności Obszarowej w 2004 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Kurs wymiany na 2004 r. określony w załączniku stosuje się w Czechach, Estonii, na Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, w Polsce i na Słowacji, w wysokości uzgodnionej w ramach Jednolitej Płatności Obszarowej przewidzianej w art. 143b rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 328 z 17.12.2003, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1111/2004 (Dz.U. L 213 z 15.6.2004, str. 3).

(2)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 864/2004 (Dz.U. L 161 z 30.4.2004, str. 48).

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/8

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1408/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

wszczynającego przegląd pod kątem „nowych eksporterów” rozporządzenia Rady (WE) nr 2605/2000 nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych wag elektronicznych pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej, uchylające cło w odniesieniu do przywozu od dwóch eksporterów w tym kraju i poddające ten przywóz wymogowi rejestracji

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (1) z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 11 ust. 4,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A.   WNIOSEK O PRZEPROWADZENIE PRZEGLĄDU

(1)

Komisja otrzymała wniosek o przeprowadzenie przeglądu pod kątem „nowych eksporterów” na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został złożony przez dwie spółki powiązane, Shanghai Excell M&E Enterprise Co., Ltd. i Shanghai Adeptech Precision Co., Ltd. („wnioskodawca”). Wnioskodawca jest producentem eksportującym w Chińskiej Republice Ludowej („zainteresowany kraj”).

B.   PRODUKT

(2)

Produkty objęte przeglądem to elektroniczne wagi z cyfrowym wyświetlaczem podającym wagę, cenę jednostkową i cenę do zapłaty (zawierające lub niezawierające urządzenie drukujące) o maksymalnym udźwigu nieprzekraczającym 30 kg, do stosowania w handlu detalicznym, pochodzące z zainteresowanego kraju („rozpatrywany produkt”), zwykle przy zgłoszeniu celnym objęte kodem CN 8423 81 50. Kod CN podany jest wyłącznie w celu informacyjnym.

C.   ISTNIEJĄCE ŚRODKI

(3)

Obowiązującymi obecnie środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 2605/2000 (2), na podstawie którego przywóz do Wspólnoty rozpatrywanego produktu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i wyprodukowanego przez wnioskodawcę podlega ostatecznemu cłu antydumpingowemu w wysokości 30,7 %, z wyjątkiem kilku wyraźnie wymienionych spółek podlegających indywidualnym stawkom celnym.

D.   PODSTAWY PRZEGLĄDU

(4)

Wnioskodawca twierdzi, że prowadzi działalność w warunkach gospodarki rynkowej, określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, że nie dokonywał wywozu rozważanego produktu do Wspólnoty w okresie dochodzenia, na którym oparte jest dochodzenie prowadzące do środków antydumpingowych, tj. w okresie od 1 września 1998 r. do 31 sierpnia 1999 r. (pierwotny okres dochodzenia) oraz że nie jest związany z jakimkolwiek eksportującym producentem rozważanego produktu podlegającym wyżej wymienionym środkom antydumpingowym.

(5)	Wnioskodawca twierdzi dalej, że rozpoczął wywóz rozważanego produktu do Wspólnoty po upływie pierwotnego okresu dochodzenia.

E.   PROCEDURA

(6)	Producenci wspólnotowi, o których wiadomo, że są zainteresowani, zostali poinformowani o powyższym wniosku i umożliwiono im skomentowanie go. Nie otrzymano jednak żadnych komentarzy.

(7)

Po zbadaniu dostępnych dowodów Komisja doszła do wniosku, że istnieją wystarczające dowody usprawiedliwiające rozpoczęcie postępowania przeglądowego pod kątem „nowego eksportera”, na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, w celu określenia czy wnioskodawca działa w warunkach gospodarki rynkowej określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) podstawowego rozporządzenia lub czy wnioskodawca spełnia wymagania związane z objęciem go indywidualnym cłem określonym zgodnie z art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, i jeżeli tak, do ustalenia indywidualnego marginesu dumpingu wnioskodawcy i, w przypadku stwierdzenia dumpingu, poziomu cła, którym powinien zostać obciążony przywóz rozpatrywanego produktu do Wspólnoty przez wnioskodawcę.

a)   Kwestionariusze

(8)	W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja prześle wnioskodawcy kwestionariusze.

b)   Zbieranie informacji i przeprowadzanie przesłuchań

(9)

Niniejszym zaprasza się wszystkie zainteresowane strony do wyrażenia swoich opinii na piśmie oraz przedstawienie dowodów na poparcie wyrażonych opinii. Ponadto, Komisja może przesłuchać zainteresowane strony pod warunkiem, że zwrócą się one z pisemnym wnioskiem wykazującym, że istnieją szczególne powody ich przesłuchania.

c)   Status gospodarki rynkowej

(10)

Jeżeli wnioskodawca dostarczy wystarczających dowodów, że prowadzi działalność w warunkach gospodarki rynkowej, tzn. że spełnia kryteria ustanowione w art. 2 ust. 7 lit. c) podstawowego rozporządzenia, normalna wartość zostanie określona zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) podstawowego rozporządzenia. W tym celu właściwie uzasadnione wnioski muszą zostać złożone w określonym terminie ustalonym w art. 4 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Komisja prześle formularze wniosków zarówno do wnioskodawcy jak i do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

d)   Wybór kraju o gospodarce rynkowej

(11)

Jeżeli wnioskodawcy nie zostanie przyznany status gospodarki rynkowej, jednak spełnia wymagania związane z objęciem go indywidualnym cłem określonym zgodnie z art. 9 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, do celów ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej wykorzystany zostanie właściwy kraj o gospodarce rynkowej, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) podstawowego rozporządzenia. Komisja przewiduje ponowne wykorzystanie Indonezji do wymienionego celu, jak zrobiono w dochodzeniu prowadzącym do nałożenia środków na przywóz rozpatrywanego produktu z Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru kraju w określonym terminie ustalonym w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

(12)

Ponadto w przypadku przyznania wnioskodawcy statusu gospodarki rynkowej, Komisja może, jeżeli uzna za konieczne, wykorzystać również ustalenia dotyczące wartości normalnej wyznaczonej we właściwym kraju o gospodarce rynkowej, np. w celu zastąpienia niewiarygodnych danych dotyczących kosztów lub cen w Chińskiej Republiki Ludowej, potrzebnych do ustalenia wartości normalnej, jeżeli wiarygodne dane nie są dostępne w Chińskiej Republice Ludowej. Komisja przewiduje wykorzystanie Indonezji również do tego celu.

F.   UCHYLENIE OBOWIĄZUJĄCYCH CEŁ I REJESTRACJA PRZYWOZU

(13)

Na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, obowiązujące cła antydumpingowe powinny zostać uchylone w odniesieniu do przywozu rozpatrywanego produktu wytwarzanego przez wnioskodawcę. Jednocześnie przywóz ten powinien zostać poddany wymogowi rejestracji, zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w celu zapewnienia, że gdyby w wyniku przeglądu stwierdzono dumping ze strony wnioskodawcy, cło antydumpingowe mogłoby zostać pobrane z mocą wsteczną od dnia rozpoczęcia tego przeglądu. Wysokość możliwych przyszłych zobowiązań wnioskodawcy nie może zostać oceniona na tym etapie postępowania.

G.   TERMINY

(14)

W interesie należytego zarządzania, należy określić terminy, w których: — zainteresowane strony mogą zgłosić się do Komisji, zaprezentować swoje stanowiska na piśmie i przedłożyć odpowiedzi na kwestionariusze wymienione w motywie 8 niniejszego rozporządzenia lub wszelkie inne informacje, które mają być wzięte pod uwagę podczas dochodzenia, — zainteresowane strony mogą złożyć pisemny wniosek o przesłuchanie przez Komisję, — zainteresowane strony mogą się wypowiedzieć na temat stosowności wyboru Indonezji, która, jeżeli wnioskodawcy nie zostanie przyznany status gospodarki rynkowej, jest przewidywana jako kraj o gospodarce rynkowej do celów ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej, — wnioskodawca powinien złożyć właściwie uzasadniony wniosek o status gospodarki rynkowej.

H.   BRAK WSPÓŁPRACY

(15)

W przypadkach gdy którakolwiek zainteresowana strona odmawia dostępu lub w inny sposób nie dostarcza w terminie niezbędnych informacji lub znacznie utrudnia dochodzenie, ustalenia potwierdzające lub zaprzeczające mogą zostać dokonane na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(16)

W przypadku gdy okaże się, że zainteresowana strona przedstawiła fałszywe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te nie zostaną uwzględnione i wykorzystane zostaną, zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia, dostępne fakty. Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo, i dlatego też ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia, wynik może być mniej korzystny niż w przypadku pełnej współpracy,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 rozpoczyna się przegląd rozporządzenia Rady (WE) nr 2605/2000, w celu ustalenia, czy oraz w jakim zakresie przywóz elektronicznych wag z cyfrowym wyświetlaczem podającym wagę, cenę jednostkową i cenę do zapłaty (zawierające lub niezawierające urządzenie drukujące) o maksymalnym udźwigu nieprzekraczającym 30 kg, do stosowania w handlu detalicznym, objętych kodem CN ex 8423 81 50 (kod TARIC 8423815010) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wyprodukowanych przez Shanghai Excell M&E Enterprise Co., Ltd. i Shanghai Adeptech Precision Co., Ltd. powinien podlegać cłom antydumpingowym nałożonym na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2605/2000.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się cło antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia (WE) nr 2605/2000 w odniesieniu do przywozu określonego w art. 1 niniejszego rozporządzenia (dodatkowy kod TARIC A561).

Artykuł 3

Niniejszym poleca się organom celnym, na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 384/96, podjęcie właściwych kroków w celu rejestracji przywozu określonego w art. 1 niniejszego rozporządzenia. Rejestracja wygasa dziewięć miesięcy po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

1.   Zainteresowane strony, jeżeli ich oświadczenia mają być wzięte pod uwagę podczas dochodzenia, muszą zgłosić się do Komisji, przedstawić swoje stanowiska na piśmie i przedłożyć odpowiedzi na kwestionariusze lub wszelkie inne informacje w ciągu 40 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, chyba że ustalono inaczej. Zwraca się uwagę na fakt, że wykonywanie większości uprawnień proceduralnych wymienionych w rozporządzeniu podstawowym zależy od tego, czy strona zgłosiła się w wyżej wymienionym terminie.

Zainteresowane strony mogą również, w tym samym czterdziestodniowym terminie, składać na piśmie wnioski o przesłuchanie przez Komisję.

2.   Strony postępowania mogą chcieć wypowiedzieć się na temat stosowności wyboru Indonezji, która ma zostać wykorzystana jako kraj o gospodarce rynkowej w celu ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej. Komentarze te muszą wpłynąć do Komisji w terminie 10 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.   Właściwie uzasadnione wnioski o status gospodarki rynkowej muszą wpłynąć do Komisji w terminie 15 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

4.   Wszelkie opinie i wnioski zainteresowanych stron muszą być złożone w formie pisemnej (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej) i muszą zawierać nazwisko (nazwę), adres, adres e-mail, numer telefonu i faksu i/lub dalekopisu zainteresowanej strony. Wszystkie pisemne opinie, włączając informacje wymagane niniejszym rozporządzeniem, odpowiedzi na kwestionariusze oraz korespondencja, dostarczone poufnie przez zainteresowane strony są oznakowane jako „Poufne” (3) oraz, zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, towarzyszą im wersje niezastrzeżone jako poufne, oznaczone „DO WGLĄDU ZAINTERESOWANYCH STRON”.

Wszelkie informacje dotyczące sprawy i/lub wszelkie wnioski o przesłuchanie powinny być przesyłane na następujący adres:

Komisja Europejska

Dyrekcja Generalna ds. Handlu

Dyrekcja B

J-79 5/16

B-1049 Bruksela

Fax (32-2) 295 65 05

Teleks COMEU B 21877

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004 (Dz.U. 77 z 13.3.2004, str. 12).

(2)  Dz.U. L 301 z 30.11.2000, str. 42.

(3)  Znaczy to, że dokument służy wyłącznie do użytku wewnętrznego. Jest on chroniony na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43). Jest dokumentem poufnym na podstawie art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1) oraz art. 6 Porozumienia WTO w sprawie wykonania art. VI GATT 1994 (Porozumienie antydumpingowe).

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/11

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1409/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1159/2003 ustanawiające zasady stosowania niektórych kontyngentów taryfowych i umów preferencyjnych na przywóz cukru trzcinowego w latach gospodarczych 2003/2004, 2004/2005 i 2005/2006 oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1464/95 i (WE) nr 779/96

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 22 ust. 2, art. 26 ust. 1, art. 38 ust. 6, art. 39 ust. 6 i art. 41 akapit drugi,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV:6 (2), w szczególności jego art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Doświadczenie uzyskane podczas stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1159/2003 (3) wykazało, że należy wprowadzić zmiany celem poprawy wspólnych zasad zarządzania określonych we wspomnianym rozporządzeniu.

(2)

Aby umożliwić stworzenie jak najlepszych warunków dla wypełniania zobowiązań określonych w Protokole 3 o cukrze z AKP (państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku) załączonym do załącznika V do Umowy o partnerstwie AKP-WE, podpisanej w Cotonou dnia 23 czerwca 2000 r. (4) i w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Indii w sprawie cukru trzcinowego (5), należy zmienić przepisy dotyczące stopnia zabezpieczenia pozwoleń, a także przepisy dotyczące daty rozpoczęcia okresu dostawy.

(3)

Aby zapewnić skuteczne zarządzanie przywozów dokonanych w ramach wspomnianych kontyngentów lub umów, należy stworzyć mechanizm skłaniający podmioty gospodarcze do szybkiego zwracania organowi wydającemu pozwolenia niewykorzystanych pozwoleń, tak by niewykorzystane ilości mogły zostać ponownie rozdzielone.

(4)

Ponadto należy przewidzieć środki pozwalające Komisji, w rytmie tygodniowym, z jednej strony przeprowadzać obliczenia danych dotyczących wydanych pozwoleń, a z drugiej strony udzielać informacji Państwom Członkowskim i zainteresowanym podmiotom gospodarczym na temat sytuacji odnośnie do każdego kontyngentu lub zobowiązania dostawy.

(5)	Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do rozporządzenia (WE) nr 1159/2003.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzenie (WE) nr 1159/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1)	W art. 2 dodaje się następującą literę k): „k) »dzień roboczy« oznacza dzień roboczy Komisji.”

2)

W art. 4 wprowadza się następujące zmiany: a) ustęp 2 zastępuje się następującym tekstem: „2.   Zabezpieczenie pozwoleń na 100 kg ilości cukru wskazanej w rubryce 17 pozwolenia wynosi: — 0,30 EUR w przypadku specjalnego cukru preferencyjnego i cukru wymienionego w koncesji CXL, — 2 EUR w przypadku cukru preferencyjnego z AKP-Indii.”; b) w ust. 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „W drodze odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego, w przypadku gdy limit ilości cukru preferencyjnego z AKP-Indii, który musi zostać dostarczony w danym okresie dostawy, jest wykorzystany przez jeden z krajów wywozu, okres, podczas którego mogą być składane wnioski o pozwolenie na przywóz na następne okresy dostawy w odniesieniu do danego kraju, może rozpocząć się osiem tygodni przed pierwszym dniem danego roku gospodarczego.”; c) dodaje się następujące ust. 5 i 6: „5.   W drodze odstępstwa od przepisów art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000: a) jeżeli pozwolenie zostaje zwrócone organowi, który je wydał w ciągu pierwszych sześćdziesięciu dni ważności, nabyte zabezpieczenie zostaje obniżone o 50 %; b) jeżeli pozwolenie zostaje zwrócone organowi, który je wydał nie wcześniej niż w sześćdziesiątym pierwszym dniu ważności i nie później niż piętnaście dni po upływie daty ważności, nabyte zabezpieczenie zostaje obniżone o 25 %. 6.   Bez uszczerbku dla ograniczeń ilościowych zobowiązań przywozowych ustalonych na mocy art. 9 i kontyngentów przewidzianych w art. 16 i 22, ilości widniejące w pozwoleniach zwróconych zgodnie z ust. 5 mogą zostać ponownie przydzielone. Państwa Członkowskie, jednocześnie ze złożeniem Komisji informacji na temat ilości tygodniowej, określonej w art. 5 ust. 1, informują również o ilościach, na które pozwolenia zostały zwrócone od dnia poprzedniego przekazania informacji na ten temat.”

3)

Artykuł 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 1.   Wnioski o pozwolenie na przywóz mogą być składane w każdym tygodniu od poniedziałku do piątku. Wnioski te winny wskazywać rok gospodarczy lub okres dostaw, którego dotyczą. Najpóźniej w pierwszym dniu roboczym następnego tygodnia Państwa Członkowskie składają Komisji informacje na temat ilości cukru białego lub cukru surowego, w miarę potrzeby określonego w ekwiwalencie cukru białego, na które złożono wnioski o pozwolenie na przywóz w poprzednim tygodniu, określając rok gospodarczy oraz ilości dla każdego kraju pochodzenia. 2.   Co tydzień Komisja opracowuje całkowitą ilość, w odniesieniu do której przedłożono wnioski o pozwolenie. 3.   W przypadku gdy wnioski o pozwolenie osiągają lub przekraczają wysokość zobowiązania do dostawy dla danego państwa, określonego w art. 9 w przypadku cukru preferencyjnego z AKP-Indii, czy też wykorzystują lub przekraczają kontyngent w przypadku specjalnego cukru preferencyjnego lub cukru wymienionego w koncesji CXL, Komisja ogranicza wydawanie pozwoleń w odpowiedzi na składane wnioski proporcjonalnie do dostępnej ilości i/lub informuje Państwa Członkowskie, że dany limit został wykorzystany. 4.   W przypadku gdy obliczenia określone w ust. 2 wykażą, że istnieją jeszcze możliwości dostaw cukru w ramach zobowiązania do dostawy cukru preferencyjnego z AKP-Indii, lub w ramach kontyngentu dla specjalnego cukru preferencyjnego lub cukru wymienionego w koncesji CXL, dla których limit został już wykorzystany, Komisja informuje Państwa Członkowskie, że dany limit nie jest już wykorzystany. 5.   Pozwolenia są wydawane w trzecim dniu roboczym liczonym od dnia, w którym informacja określona w ust. 1 została złożona, pod warunkiem że Komisja nie przedsięwzięła w międzyczasie środków określonych w art. 3. 6.   Jednocześnie z przekazaniem informacji określonej w ust. 1, Państwa Członkowskie informują Komisję, oddzielnie dla każdego kontyngentu lub zobowiązania do dostawy i oddzielnie dla każdego kraju pochodzenia, o ilościach, na które zostały wydane pozwolenia przywozowe w ciągu poprzedniego tygodnia.”

4)	W art. 7 pkt 1) skreśla się literę a).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(2)  Dz.U. L 146 z 20.6.1996, str. 1.

(3)  Dz.U. L 162 z 1.7.2003, str. 25. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 96/2004 (Dz.U. L 15 z 22.1.2004, str. 3).

(4)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.

(5)  Dz.U. L 190 z 23.7.1975, str. 36.

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/13

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1410/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1185/2004 otwierające stały przetarg na wywóz żyta znajdującego się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1185/2004 (2) otworzyło stały przetarg na wywóz 1 000 000 ton żyta znajdującego się w posiadaniu niemieckiej agencji interwencyjnej.

(2)	Mając na względzie, że przetarg został otwarty na wywóz do wszystkich krajów trzecich należy uprościć procedurę zwalniania zabezpieczenia wywozowego.

(3)	W obecnej sytuacji rynkowej odpowiednia jest zmiana stałego przetargu w celu uwzględnienia starszych dostępnych partii.

(4)	W związku z tym należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 1185/2004.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1185/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1)	W art. 8 wykreśla się ust. 2 akapit drugi i trzeci oraz ust. 3.

2)	Załącznik I zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 1 ust. 1 stosuje się począwszy od 1 lipca 2004 r.

---

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 227 z 26.6.2004, str. 11.

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/15

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1411/2004

z dnia 2 sierpnia 2004 r.

ustalające wspólnotowe ceny producenta i wspólnotowe ceny przywozu dla goździków i róż w zastosowaniu systemu przywozu niektórych produktów uprawy roślin kwiatowych pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii i Maroka oraz z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalające warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii i Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (1), w szczególności jego art. 5 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wspólnotowe ceny producenta i wspólnotowe ceny przywozu dla goździków jednokwiatowych (bloom), goździków wielokwiatowych (spray), róż wielkokwiatowych i róż drobnokwiatowych, określonych w art. 1b rozporządzenia (EWG) nr 700/88, na okres dwóch tygodni, ustalone są w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2004 r.

Stosuje się od dnia 4 do 17 sierpnia 2004 r.

---

(1)  Dz.U. L 382 z 31.12.1987, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1300/97 (Dz.U. L 177 z 5.7.1997, str. 1).

(2)  Dz.U. L 72 z 18.3.1988, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2062/97 (Dz.U. L 289 z 22.10.1997, str. 1).

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/17

---

DECYZJA RADY

z dnia 19 lipca 2004 r.

ustanawiająca Regionalne Komitety Doradcze w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa

(2004/585/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa (3), w szczególności jego art. 31 i 32, przewiduje nowe formy udziału uczestników sektora we Wspólnej Polityce Rybołówstwa poprzez utworzenie Regionalnych Komitetów Doradczych.

(2)	Jednolite podejście do utworzenia Regionalnych Komitetów Doradczych wymaga, aby komitety te odpowiadały jednostkom zarządzającym opartym na kryteriach biologicznych oraz aby ich liczba była ograniczona, tak aby oferowały pełnowartościowe doradztwo, jak również ze względów praktycznych.

(3)	Z uwagi na to, iż Regionalne Komitety Doradcze są organizacjami kierowanymi przez uczestników sektora, powinny dostosować swoją strukturę do specyfiki rybołówstwa oraz danych regionów. Niemniej jednak niezbędne są ogólne ramy dla utworzenia Regionalnych Komitetów Doradczych.

(4)

W celu zwiększenia wydajności konieczne jest ograniczenie wielkości Regionalnych Komitetów Doradczych przy jednoczesnym zapewnieniu, że obejmują one wszystkie interesy, na które wpływ ma Wspólna Polityka Rybołówstwa, oraz uznanie pierwszeństwa interesów połowowych, mając na uwadze wpływ, jaki wywierają na nie decyzje dotyczące zarządzania oraz polityk.

(5)	W celu zapewnienia spójności zagadnień stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania więcej niż jednego Regionalnego Komitetu Doradczego konieczne jest ustanowienie powiązań pomiędzy różnymi Regionalnymi Komitetami Doradczymi.

(6)

Z uwagi na zadania Komitetu Doradczego ds. Rybołówstwa i Akwakultury odnowionego na mocy decyzji Komisji 1999/478/WE (4), który składa się z przedstawicieli wielu europejskich organizacji oraz interesów, praca Regionalnych Komitetów Doradczych powinna być skoordynowana z pracą tego Komitetu Doradczego, do którego powinny one również przesyłać swoje sprawozdania.

(7)	W celu zapewnienia skutecznego utworzenia Regionalnych Komitetów Doradczych konieczne jest zaangażowanie środków publicznych do częściowego pokrycia ich kosztów ponoszonych w początkowym etapie działalności oraz kosztów związanych z tłumaczeniami ustnymi i pisemnymi.

(8)

Kwota odniesienia finansowego, w rozumieniu pkt. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej (5), została zawarta w niniejszej decyzji na cały okres obowiązywania przepisów dotyczących finansowania, pozostając jednakże bez wpływu na uprawnienia organu budżetowego określone w Traktacie,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Dla celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

1)	„zainteresowane Państwo Członkowskie” oznacza Państwo Członkowskie mające interesy połowowe w danej strefie lub łowiska objęte przez Regionalny Komitet Doradczy;

2)	„sektor rybołówstwa” oznacza podsektor połowowy, w tym armatorów, rybaków działających na małą skalę, zatrudnionych rybaków, organizacje producentów, jak również, między innymi, przetwórców, handlowców i inne organizacje rynkowe oraz sieci kobiet;

3)	„inne grupy interesów” oznaczają, między innymi, organizacje i grupy ds. środowiska, producentów akwakultury, konsumentów oraz osoby uprawiające rybołówstwo sportowe lub rekreacyjne.

Artykuł 2

Utworzenie Regionalnych Komitetów Doradczych

1.   Niniejszym utworzone zostają następujące Regionalne Komitety Doradcze:

a)	Morze Bałtyckie;

b)	Morze Śródziemne;

c)	Morze Północne;

d)	Wody Północno-Zachodnie;

e)	Wody Południowo-Zachodnie;

f)	Zasoby Pelagiczne;

g)	Flota Pełnomorska/Flota Dalekomorska.

2.   Obszary geograficzne objęte przez poszczególne Regionalne Komitety Doradcze zostały wskazane w załączniku I do niniejszej decyzji. Każdy Regionalny Komitet Doradczy może tworzyć poddziały zajmujące się zagadnieniami, które obejmują określone regiony rybołówstwa i regiony biologiczne.

Artykuł 3

Procedura

1.   Przedstawiciele sektora rybołówstwa i innych grup interesów, zainteresowani jednym z Regionalnych Komitetów Doradczych, przedkładają wniosek dotyczący działalności wybranego Regionalnego Komitetu Doradczego zainteresowanym Państwom Członkowskim oraz Komisji. Wniosek jest zgodny z celami, zasadami i wytycznymi Wspólnej Polityki Rybołówstwa ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002 i zawiera:

a)	deklarację celów;

b)	zasady działania;

c)	wstępny regulamin wewnętrzny;

d)	szacunkowy budżet;

e)	prowizoryczną listę organizacji.

2.   Zainteresowane Państwa Członkowskie zdecydują, czy wniosek jest reprezentatywny i zgodny z przepisami ustanowionymi w niniejszej decyzji, jeśli to konieczne, po przedyskutowaniu interesów uczestników sektora, oraz, za wspólną zgodą, prześlą zalecenie Komisji w sprawie danego Regionalnego Komitetu Doradczego.

3.   Po dokonaniu oceny zalecenia i ewentualnych zmian we wniosku Komisja przyjmuje decyzję możliwie szybko, a w każdym przypadku dąży do przyjęcia jej najpóźniej w terminie trzech miesięcy, określając datę, od której Regionalny Komitet Doradczy rozpocznie swoją działalność. Przyjęta decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Struktura

1.   Każdy Regionalny Komitet Doradczy składa się ze zgromadzenia ogólnego oraz komitetu wykonawczego.

2.   Zgromadzenie ogólne zbiera się przynajmniej raz w roku w celu zatwierdzenia sprawozdania rocznego oraz rocznego planu strategicznego, które sporządzane są przez komitet wykonawczy.

3.   Zgromadzenie ogólne powołuje komitet wykonawczy, składający się z najwyżej dwudziestu czterech członków. Komitet wykonawczy zarządza pracą Regionalnego Komitetu Doradczego i przyjmuje jego zalecenia.

Artykuł 5

Członkostwo

1.   Regionalne Komitety Doradcze składają się z przedstawicieli sektora rybołówstwa i innych grup interesów, na które wpływ ma Wspólna Polityka Rybołówstwa.

2.   Europejskie i krajowe organizacje reprezentujące sektor rybołówstwa i inne grupy interesów mogą proponować kandydatury członków zainteresowanym Państwom Członkowskim. Zainteresowane Państwa Członkowskie uzgadniają skład zgromadzenia ogólnego.

3.   W zgromadzeniu ogólnym i komitecie wykonawczym dwie trzecie miejsc przydziela się przedstawicielom sektora rybołówstwa, a jedną trzecią przedstawicielom innych grup interesów, na które wpływ ma Wspólna Polityka Rybołówstwa.

4.   Przynajmniej jeden przedstawiciel podsektora połowowego z każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego reprezentowany jest w komitecie wykonawczym.

Artykuł 6

Udział podmiotów niebędących członkami

1.   Naukowcy z instytutów zainteresowanych Państw Członkowskich lub organów międzynarodowych zapraszani są do udziału w pracach Regionalnych Komitetów Doradczych w charakterze ekspertów. Możliwe jest zaproszenie również innych wykwalifikowanych naukowców.

2.   Komisja oraz władze krajowe i regionalne zainteresowanych Państw Członkowskich mają prawo uczestniczyć w każdym posiedzeniu Regionalnego Komitetu Doradczego w charakterze aktywnych obserwatorów.

3.   Przedstawiciel Komitetu Doradczego ds. Rybołówstwa i Akwakultury ma prawo uczestniczyć w każdym posiedzeniu Regionalnego Komitetu Doradczego w charakterze aktywnego obserwatora.

4.   Przedstawiciele sektora rybołówstwa i innych grup interesów z państw trzecich, włączając przedstawicieli Regionalnych Organizacji ds. Rybołówstwa, którzy mają interes połowowy w danym obszarze lub łowiska objęte przez Regionalny Komitet Doradczy, mogą zostać zaproszeni do udziału w danym Regionalnym Komitecie Doradczym w charakterze aktywnego obserwatora, jeżeli omawiane są zagadnienia, które ich dotyczą.

5.   Posiedzenia zgromadzenia ogólnego odbywają się przy drzwiach otwartych dla publiczności. Posiedzenia komitetu wykonawczego są otwarte dla publiczności, chyba że, w wyjątkowych przypadkach, większość komitetu wykonawczego zadecyduje inaczej.

Artykuł 7

Funkcjonowanie

1.   Regionalne Komitety Doradcze przyjmują środki niezbędne do ich organizacji, włączając, odpowiednio, sekretariat i grupy robocze.

2.   Regionalne Komitety Doradcze przyjmują niezbędne środki w celu zapewnienia przejrzystości na każdym etapie procesu podejmowania przez nie decyzji. Zalecenia przyjęte przez komitet wykonawczy są natychmiast udostępniane zgromadzeniu ogólnemu, Komisji, zainteresowanym Państwom Członkowskim oraz, na wniosek, każdemu członkowi społeczeństwa.

3.   Członkowie komitetu wykonawczego, jeżeli to możliwe, przyjmują zalecenia w drodze konsensusu. Jeżeli nie można osiągnąć konsensusu, zdania odrębne wyrażone przez członków odnotowuje się w zaleceniach przyjętych przez większość członków obecnych i głosujących. Po otrzymaniu zaleceń na piśmie, Komisja oraz, w stosownych przypadkach, zainteresowane Państwa Członkowskie odpowiadają na nie w sposób dokładny w rozsądnym terminie i najpóźniej w terminie trzech miesięcy.

4.   Każdy Regionalny Komitet Doradczy wyznacza przewodniczącego w drodze konsensusu. Przewodniczący działa bezstronnie.

5.   Zainteresowane Państwa Członkowskie zapewniają odpowiednie wsparcie, w tym pomoc logistyczną, aby ułatwić funkcjonowanie Regionalnego Komitetu Doradczego.

Artykuł 8

Koordynacja pomiędzy Regionalnymi Komitetami Doradczymi

Jeżeli pewne zagadnienie stanowi przedmiot wspólnego zainteresowania dwóch lub więcej Regionalnych Komitetów Doradczych, koordynują one swoje stanowiska, mając na względzie przyjęcie wspólnych zaleceń w sprawie danych zagadnień.

Artykuł 9

Finansowanie

1.   Regionalny Komitet Doradczy, który nabył osobowość prawną, może ubiegać się o wspólnotową pomoc finansową.

2.   Wspólnotowa pomoc w początkowym okresie działalności może zostać przyznana na bieżące wydatki Regionalnego Komitetu Doradczego w czasie pierwszych pięciu lat jego działalności, zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II część 1.

3.   Pomoc wspólnotowa może zostać przyznana na pokrycie kosztów tłumaczeń ustnych i pisemnych z posiedzeń Regionalnych Komitetów Doradczych, zgodnie z częścią 2 załącznika II.

4.   Kwota odniesienia finansowego na wykonanie tego działania w okresie 2004–2011 wynosi 7 596 000 EUR. Na okres po 31 grudnia 2006 r. kwotę tę uznaje się za ustaloną, o ile jest zgodna z perspektywami finansowymi dla tej fazy, obowiązującymi w okresie rozpoczynającym się w 2007 r. Roczne środki zatwierdza organ budżetowy w ramach limitów perspektywy finansowej.

Artykuł 10

Sprawozdanie roczne i audyt

1.   Każdy Regionalny Komitet Doradczy przesyła sprawozdanie roczne ze swoich działań Komisji, zainteresowanym Państwom Członkowskim oraz Komitetowi Doradczemu ds. Rybołówstwa i Akwakultury przed dniem 31 marca roku następnego po roku objętym sprawozdaniem.

2.   Komisja lub Trybunał Obrachunkowy może w każdej chwili zorganizować audyt, który będzie przeprowadzony za pośrednictwem wybranej przez nie instytucji zewnętrznej lub przez Komisję, lub przez departamenty samego Trybunału Obrachunkowego.

3.   Każdy Regionalny Komitet Doradczy powołuje biegłego rewidenta na okres, w czasie którego korzysta z funduszy wspólnotowych.

Artykuł 11

Przegląd

Trzy lata po rozpoczęciu działalności przez ostatni Regionalny Komitet Doradczy lub, najpóźniej, do 30 czerwca 2007 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie na temat wdrożenia tej decyzji i funkcjonowania Regionalnych Komitetów Doradczych.

Artykuł 12

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Opinia wydana 1 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Opinia wydana 26 lutego 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1242/2004 (Dz.U. L 236 z 7.7.2004, str. 1).

(4)  Dz.U. L 187 z 20.7.1999, str. 70.

(5)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione decyzją 2003/429/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 147 z 14.6.2003, str. 25).

---

---

---

3.8.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/23

---

Informacja dotycząca daty wejścia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1992/2003, rozporządzenia Komisji (WE) nr 781/2004 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 782/2004

Protokół odnoszący się do Porozumienia Madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków przyjęty w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. wejdzie w życie w odniesieniu do Wspólnoty Europejskiej w dniu 1 października 2004 r. W związku z tym, w dniu 1 października 2004 r. wejdą w życie również następujące rozporządzenia:

—

rozporządzenie Rady (WE) nr 1992/2003 z dnia 27 października 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego w celu nadania skuteczności przystąpieniu Wspólnoty Europejskiej do Protokołu odnoszącego się do Porozumienia Madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków, przyjętego w Madrycie dnia 27 czerwca 1989 r. (1),

—	rozporządzenie Komisji (WE) nr 781/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2869/95 w sprawie opłat na rzecz Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (2),

—	rozporządzenie Komisji (WE) nr 782/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2868/95 w następstwie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Protokołu Madryckiego (3).

---

(1)  Dz.U. L 296 z 14.11.2003, str. 1.

(2)  Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 85.

(3)  Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 88.

---