1.

Celem niniejszego MSSF jest określenie zasad sprawozdawczości finansowej związanej z poszukiwaniem i oceną zasobów mineralnych.

2.

W szczególności niniejszy MSSF wymaga:

3.

Jednostka stosuje niniejszy MSSF w odniesieniu do ponoszonych przez nią nakładów na poszukiwanie i ocenę zasobów mineralnych.

4.

MSSF nie odnosi się do innych aspektów rachunkowości prowadzonej przez jednostki zaangażowane w poszukiwanie i ocenę zasobów mineralnych.

5.

Jednostka gospodarcza nie stosuje niniejszego MSSF w odniesieniu do nakładów poniesionych:

6.

Opracowując zasady (politykę) rachunkowości, jednostka ujmująca aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych stosuje postanowienia ust. 10 z MSR 8 Zasady (polityka) rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i korygowanie błędów.

7.

Ustępy 11 i 12 MSR 8 określają źródła miarodajnych wymogów i wytycznych, które kierownictwo powinno rozważać przy opracowywaniu zasad rachunkowości dotyczących określonych pozycji, jeśli żaden inny MSSF nie odnosi się szczegółowo do tych pozycji. W oparciu o poniższe ust. 9 i 10, niniejszy MSSF zwalnia jednostkę z obowiązku stosowania postanowień tych ustępów w odniesieniu do jej zasad (polityki) rachunkowości dotyczących ujmowania i wyceny aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych.

8.

Aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych wycenia się w wysokości kosztu.

9.

Jednostka powinna ustalić zasady określające, które nakłady ujmuje się jako aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych, i powinna stosować te zasady w sposób ciągły. Dokonując takiej oceny, jednostka rozważa stopień, w jakim nakłady można powiązać ze znalezieniem określonych zasobów mineralnych. Poniżej znajdują się przykłady nakładów, które mogą być uwzględnione przy początkowej wycenie aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych (lista nie jest wyczerpująca):

10.

Nakładów na prace rozwojowe związane z zasobami mineralnymi nie ujmuje się jako aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych. Założenia koncepcyjne oraz MSR 38 Wartości niematerialne zawierają wytyczne dotyczące ujmowania aktywów z tytułu prac rozwojowych.

11.

Zgodnie z MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe jednostka ujmuje zobowiązania z tytułu usunięcia zanieczyszczeń i przywrócenia miejsca do stanu sprzed rozpoczęcia prac, które zostały poniesione w trakcie okresu trwania poszukiwań i oceny zasobów mineralnych.

12.

Po początkowym ujęciu aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych jednostka stosuje model wyceny oparty na koszcie historycznym lub model oparty na wartości przeszacowanej. W przypadku zastosowania modelu opartego na wartości przeszacowanej (omówionego w MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe, bądź modelu zaczerpniętego z MSR 38) powinien on być spójny z klasyfikacją aktywów (patrz: ust. 15).

13.

14.

W celu uzasadnienia zmiany swych zasad (polityki) rachunkowości dotyczących nakładów na poszukiwanie i ocenę zasobów mineralnych jednostka powinna dowieść, że dzięki zmianie sprawozdanie finansowe będzie w pełniejszym stopniu spełniać kryteria zawarte w MSR 8, ale zmiana nie musi prowadzić do osiągnięcia pełnej zgodności z tymi kryteriami.

15.

Jednostka klasyfikuje aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych jako aktywa rzeczowe lub niematerialne w zależności od rodzaju nabytych aktywów, i stosuje tę klasyfikację w sposób ciągły.

16.

Niektóre aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych są traktowane jako aktywa niematerialne (np. prawa do dokonywania wierceń), podczas gdy inne są traktowane jako aktywa rzeczowe (np. urządzenia i platformy wiertnicze). W miarę zużywania się składnika aktywów rzeczowych wykorzystywanego w celu opracowania składnika aktywów niematerialnych kwota odzwierciedlająca to zużywanie stanowi część kosztu wytworzenia składnika aktywów niematerialnych. Niemniej jednak fakt wykorzystywania składnika aktywów rzeczowych na potrzeby opracowania składnika aktywów niematerialnych nie prowadzi do przekształcenia się składnika aktywów rzeczowych w składnik aktywów niematerialnych.

17.

Aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych nie powinny być dłużej klasyfikowane jako takie po tym, gdy wykazano techniczną wykonalność i komercyjną zasadność wydobywania zasobów mineralnych. Przed przeklasyfikowaniem aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych powinny być ocenione pod kątem utraty przez nie wartości, a odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości powinny być ujęte przed przeklasyfikowaniem.

18.

19.

Wyłącznie na potrzeby aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych stosuje się ust. 20 niniejszego MSSF zamiast ust. 8–17 MSR 36 przy identyfikowaniu aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych, w przypadku których mogła nastąpić utrata wartości. Ustęp 20 posługuje się terminem „aktywa”, odnosząc się jednocześnie do aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych oraz do ośrodków wypracowujących środki pieniężne.

20.

Jeden lub kilka z poniższych faktów i okoliczności wskazują, że jednostka powinna przeprowadzić test na utratę wartości aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych (lista nie jest wyczerpująca):

W każdym tego rodzaju przypadku lub w przypadkach analogicznych jednostka przeprowadza test na utratę wartości zgodnie z MSR 36. Wszelkie odpisy aktualizujące ujmuje jako koszt zgodnie z MSR 36.

21.

22.

Określony przez jednostkę poziom, na którym przeprowadza się ocenę aktywów z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych pod kątem utraty przez nie wartości, może składać się z jednego lub z większej liczby ośrodków wypracowujących przepływy pieniężne.

23.

24.

Spełniając wymogi ust. 23, jednostka ujawnia:

25.

Jednostka traktuje aktywa z tytułu poszukiwania i oceny zasobów mineralnych jako osobną grupę aktywów i ujawnia informacje wymagane przez MSR 16 i MSR 38 w zależności od sposobu klasyfikacji tych aktywów.

26.

27.

Jeśli niewykonalne w praktyce jest zastosowanie określonego wymogu zawartego w ust. 18 w odniesieniu do informacji porównawczych dotyczących rocznych okresów rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2006 roku, to fakt ten podlega ujawnieniu przez jednostkę. MSR 8 wyjaśnia termin niewykonalny w praktyce.

a)

strat aktuarialnych odnoszących się do innych uczestniczących w programie jednostek, ponieważ każda jednostka, która uczestniczy w programie wielozakładowym, dzieli ryzyko aktuarialne ze wszystkimi pozostałymi uczestniczącymi w programie jednostkami; lub

b)

ewentualnej odpowiedzialności wynikającej z zasad funkcjonowania programu za uzupełnianie wszelkich niedoborów w programie, jeśli inna jednostka przestanie w nim uczestniczyć.

a)

umowne porozumienie lub przyjęte zasady (politykę) rachunkowości dotyczące obciążenia kosztami z tytułu określonych świadczeń powstałych lub stwierdzenie braku tego rodzaju zasad (polityki);

b)

zasady (polityka) dotyczące ustalania składek wnoszonych przez jednostkę;

c)

jeżeli jednostka koszty netto z tytułu określonych świadczeń rozlicza zgodnie z ust. 34A, wszystkie informacje na temat programu jako całości należy ujawnić zgodnie ust. 120–121;

d)

jeżeli jednostka rozlicza składki przypadające do zapłaty w danym okresie zgodnie z ust. 34A, informacje o programie jako całości powinna ujawnić zgodnie z ust. 120A lit. b)–e), j), n), o), q) oraz ust. 121. Pozostałe ujawnienia wymagane przez ust. 120A nie mają zastosowania.

a)

koszty bieżącego zatrudnienia (patrz: ust. 63–91);

b)

koszty odsetek (patrz: ust. 82);

c)

przewidywany zwrot z aktywów programu (patrz: ust. 105–107) oraz z ewentualnych praw do rekompensaty (patrz: ust. 104A);

d)

aktuarialne zyski lub straty, zgodnie z wymogami zasad (polityki) rachunkowości jednostki (patrz: ust. 92–93D);

e)

koszty przeszłego zatrudnienia (patrz: ust. 96);

f)

skutek ograniczenia lub rozliczenia programu świadczeń (patrz: ust. 109 i 110); oraz

g)

skutek ograniczenia, o którym mowa w ust. 58 lit. b), chyba że jest ujęty poza zyskiem lub stratą zgodnie z ust. 93C.

a)

10 % wartości bieżącej zobowiązania z tytułu określonych świadczeń na ten dzień (przed odliczeniem aktywów programu); oraz

b)

10 % wartości godziwej aktywów programu na ten dzień.

a)

wszystkich programów określonych świadczeń; oraz

b)

wszystkich jej zysków i strat aktuarialnych.

a)

przyjęte przez nią zasady rachunkowości dotyczące ujmowania zysków i strat aktuarialnych;

b)

ogólny opis rodzaju programu;

c)

uzgodnienie sald otwarcia i zamknięcia wartości bieżącej zobowiązania z tytułu określonych świadczeń prezentujące odrębnie, tam gdzie ma to zastosowanie, skutki zmian programu w okresie, które można przypisać do każdej z następujących pozycji:

d)

analiza zobowiązań z tytułu określonych świadczeń z podziałem na kwoty powstałe w ramach programów w całości niefinansowanych oraz na kwoty powstałe w ramach programów, które są w całości lub częściowo finansowane;

e)

uzgodnienie sald otwarcia i zamknięcia wartości bieżącej godziwej aktywów programu oraz sald otwarcia i zamknięcia prawa do rekompensaty ujętego jako składnik aktywów zgodnie z ust. 104A z tytułu określonych świadczeń prezentujące odrębnie, tam gdzie ma to zastosowanie, skutki zmian programu w okresie, które można przypisać do każdej z następujących pozycji:

f)

uzgodnienie wartości bieżącej zobowiązania z tytułu określonych świadczeń, o którym mówi litera c), oraz wartości godziwej aktywów programu, o których mówi litera e), z aktywami i zobowiązaniami ujętymi w bilansie, prezentujące co najmniej:

g)

łączną kwotę kosztów ujętych w zysku lub stracie odnoszącą się do każdej z niżej podanych pozycji, łącznie z informacją o tym, do której z pozycji zostały one zaliczone:

h)

łączna kwota ujęta w zestawieniu ujętych przychodów i kosztów z tytułu każdej z następujących pozycji:

i)

w przypadku jednostek ujmujących zyski i straty aktuarialne w zestawieniu przychodów i kosztów ujętych zgodnie z ust. 93A, ustalenie łącznej kwoty zysków i strat aktuarialnych ujętych w zestawieniu ujętych przychodów i kosztów;

j)

w przypadku każdej głównej kategorii aktywów programu, które mogą obejmować, lecz nie muszą ograniczać się do instrumentów kapitałowych, instrumentów dłużnych, nieruchomości oraz wszystkich innych aktywów, procent lub kwotę, jaką każda z głównych kategorii aktywów stanowi w wartości godziwej wszystkich aktywów programu;

k)

kwoty wchodzące w skład wartości godziwej aktywów programu z tytułu:

l)

opis podstawy przyjętej do ustalenia ogólnej oczekiwanej stopy zwrotu z aktywów, w tym wpływu na główne kategorie aktywów programu;

m)

rzeczywisty zwrot z aktywów programu, a także rzeczywisty zwrot z ewentualnego prawa do rekompensaty ujętego jako składnik aktywów zgodnie z ust. 104A;

n)

główne założenia aktuarialne przyjęte na dzień bilansowy, w tym (jeśli elementy te mają zastosowanie w danym przypadku):

o)

skutki wzrostu o jeden punkt procentowy oraz skutki zmniejszenia o jeden punkt procentowy wskaźników charakteryzujących tendencje dotyczące kosztów leczenia związanych z:

p)

następujące kwoty za bieżący okres roczny oraz za poprzednie cztery roczne okresy:

q)

najlepszych szacunków pracodawcy, dokonanych tak szybko, jak to możliwe, dotyczących składek, które zgodnie z oczekiwaniami będą wpłacone na rzecz programu w ciągu rocznego okresu obrotowego rozpoczynającego się po dniu bilansowym.

W ust. 29 lit. b) „ustęp 120” został zmieniony na „ustęp 120A”.

W ust. 60 „ustęp 120 lit. c) ppkt vi)” został zmieniony na „ustęp 120A lit. f) ppkt iii)”.

W przykładzie ilustrującym ust. 60 „ustęp 120 lit. c) ppkt vi)” został zmieniony na „ustęp 120A lit. f) ppkt iii)”.

W ust. 104C „ustęp 120 lit. c) ppkt vii)” został zmieniony na „ustęp 120A lit. f) ppkt iv)”.

W ust. 159 lit. (b),

„ustępy 120 lit. c) ppkt vii), 120 lit. f) ppkt iv), 120 lit. g) oraz 120 lit. h) ppkt iii)”

zostały zmienione na

„ustępy 120A lit. f) ppkt iv) 120A lit. g) ppkt iv), 120A lit. m) oraz 120A lit. n) ppkt iii)”.

1.

Jednostka może zawrzeć umowę dotyczącą transakcji lub serii powiązanych transakcji, które nie mają prawnej formy leasingu, ale przekazują prawo do użytkowania składnika aktywów (np. składnika rzeczowych aktywów trwałych) w zamian za zapłatę lub serię płatności. Przykłady umów, w ramach których jednostka (dostawca) może przekazywać innej jednostce (nabywcy) prawo do użytkowania składnika aktywów, często wraz z powiązanymi usługami, obejmują:

2.

Niniejsza interpretacja zawiera wytyczne pomocne przy ustaleniu, czy tego rodzaju umowy są umowami leasingu bądź umowami, które zawierają leasing, który należy rozliczać zgodnie z MSR 17. Interpretacja nie dostarcza wytycznych służących ustaleniu, w jaki sposób tego rodzaju leasing należy zaklasyfikować zgodnie z tym standardem.

3.

W przypadku niektórych umów podstawowy składnik aktywów będący przedmiotem leasingu jest częścią składową większych aktywów. Niniejsza interpretacja nie mówi o tym, w jaki sposób ustalić, kiedy część aktywów jest w istocie podstawowym składnikiem aktywów dla celów zastosowania MSR 17. Niemniej jednak umowa, w której podstawowy składnik aktywów stanowi część innych aktywów w myśl MSR 16 lub MSR 38, jest objęty postanowieniami niniejszej interpretacji.

4.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy umów leasingu lub umów zawierających leasing, które zostały wyłączone z zakresu MSR 17.

5.

Problemem wymagającym rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji jest to:

6.

Ustalenia, czy umowa jest umową leasingu bądź umową, która zawiera leasing dokonuje się w oparciu o treść umowy i wymaga to stwierdzenia, czy:

7.

Mimo iż określony składnik aktywów może być wyraźnie wymieniony w umowie, nie stanowi on przedmiotu leasingu, jeżeli spełnienie warunków umowy nie jest uzależnione od wykorzystania tego składnika aktywów. Jeśli na przykład dostawca jest zobowiązany do dostarczenia określonej ilości towarów lub usług i posiada prawo i zdolność dostarczenia tych towarów lub usług przy wykorzystaniu innych aktywów niewymienionych w umowie, wówczas wypełnienie warunków umowy nie jest uzależnione od określonego składnika aktywów, a umowa nie zawiera leasingu. Zobowiązanie gwarancyjne, które zezwala bądź wymaga zastąpienia danego niedziałającego należycie składnika aktywów przez te same lub analogiczne aktywa, nie wyklucza potraktowania jako leasing. Ponadto przepisy umowne (warunkowe lub inne) zezwalające lub wymagające od dostawcy zastąpienia aktywów z dowolnej przyczyny przeprowadzonego na określona datę lub po niej, nie wyklucza podejścia jak do leasingu przed datą dokonania zastąpienia.

8.

Składnik aktywów został wyraźnie określony, jeżeli na przykład dostawca posiada lub przekazuje w leasing tylko jeden składnik aktywów, za pomocą którego może wypełnić zobowiązanie i wypełnienie przez dostawcę zobowiązania z wykorzystaniem alternatywnych aktywów jest nieopłacalne lub niewykonalne w praktyce.

9.

Umowa przekazuje prawo do użytkowania składnika aktywów, jeśli umowa przekazuje kupującemu (leasingobiorcy) prawo do sprawowania kontroli nad użytkowaniem danego składnika aktywów. Prawo do sprawowania kontroli nad danym składnikiem aktywów jest przekazane, jeśli został spełniony jeden z następujących warunków:

10.

Ocenę tego, czy umowa zawiera leasing należy przeprowadzić w momencie rozpoczęcia umowy, którym jest data umowy lub data zobowiązania się przez stronę umowy do przestrzegania jej najważniejszych postanowień w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza, przy uwzględnieniu wszystkich danych i okoliczności. Ponowną ocenę tego, czy umowa zawiera leasing, po rozpoczęciu umowy należy przeprowadzić tylko wtedy, gdy któryś z następujących warunków został spełniony:

11.

Ponowna ocena umowy powinna opierać się na danych i okolicznościach występujących na dzień przeprowadzenia ponownej oceny, z uwzględnieniem pozostałego okresu umowy. Zmiana wartości szacunkowych (na przykład, szacowanej kwoty produkcji, która ma zostać dostarczona nabywcy lub innym potencjalnym nabywcom) nie powinna prowadzić do ponownej oceny. Jeżeli dokonano ponownej oceny umowy i ustalono, że zawiera ona leasing (lub też, że go nie zawiera), należy zastosować rachunkowość leasingu (zaprzestać jej stosowania) od:

12.

Jeżeli umowa zawiera leasing, strony umowy stosują wymogi MSR 17 w odniesieniu do leasingowego elementu umowy, chyba że są wyłączone z tych wymogów zgodnie z paragrafem 2 MSR 17. Zatem jeżeli umowa zawiera leasing, należy zaklasyfikować go jako leasing finansowy lub jako leasing operacyjny zgodnie z ust. 7–19 MSR 17. Inne elementy umowy nieobjęte zakresem MSR rozlicza się zgodnie z innymi standardami.

13.

Na potrzeby zastosowania wymogów MSR 17, płatności oraz inne formy zapłaty wymagane umową należy w momencie rozpoczęcia umowy lub przy ponownej jej ocenie przyporządkować do leasingu oraz do innych elementów umowy w oparciu o ich względne wartości godziwe. Minimalne opłaty leasingowe zgodnie z tym jak definiuje je paragraf 4 MSR 17 dotyczą tylko płatności z tytułu leasingu (tj. z tytułu prawa do użytkowania składnika aktywów) i nie obejmują żadnych innych płatności z tytułu innych elementów zawartych w umowie (np. z tytułu usług i kosztów produkcji).

14.

W niektórych przypadkach oddzielenie płatności z tytułu leasingu od płatności z tytułu innych elementów zawartych w umowie wymaga od nabywcy zastosowania technik szacunkowych. Na przykład nabywca może oszacować płatności z tytułu leasingu biorąc za punkt odniesienia umowę leasingu dotyczącą porównywalnego składnika aktywów, która nie zawiera innych elementów lub też może oszacować płatności z tytułu innych elementów zawartych w umowie poprzez odniesienie do porównywalnych umów, a następnie odjąć te płatności od łącznych opłat powstałych w związku z umową.

15.

Jeżeli nabywca stwierdzi, że oddzielenie płatności jest niewykonalne w praktyce, wówczas:

16.

Jednostka stosuje wymogi niniejszej interpretacji w odniesieniu do okresów rozpoczynających się dnia 1 stycznia 2006 r. i później. Zaleca się wcześniejsze ich stosowanie. Jeżeli jednostka stosuje niniejszą interpretację w odniesieniu do okresu rozpoczynającego się przed dniem 1 stycznia 2006 r., powinna o tym fakcie poinformować.

17.

MSR 8 określa, w jaki sposób jednostka powinna stosować zmianę zasad (polityki) rachunkowości powstałą w wyniku początkowego zastosowania interpretacji. Jednostka nie jest zobowiązana do przestrzegania tych wymogów, stosując tę interpretację po raz pierwszy. Jeżeli jednostka zastosuje ten wyjątek, powinna zastosować ust. 6–9 interpretacji w odniesieniu do umów istniejących na początku najwcześniejszego okresu, za który sporządzono porównawcze informacje sporządzone w oparciu o MSSF, z uwzględnieniem danych i okoliczności istniejących na początku tego okresu.

MSR 8

Zasady (polityka) rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i korygowanie błędów

MSR 27

Skonsolidowane i jednostkowe sprawozdania finansowe

MSR 28

Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych

MSR 31

Udziały we wspólnych przedsięwzięciach

MSR 37

Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe

MSR 39

Instrumenty finansowe ujmowanie i wycena (zaktualizowany w 2003 r.)

SKI 12

Konsolidacja – jednostki specjalnego przeznaczenia (zaktualizowany w 2004 r.)

1.

Celem funduszy likwidacyjnych, rekultywacyjnych oraz funduszy na naprawę środowiska dalej zwanych „funduszami likwidacyjnymi” lub „funduszami”, jest podział środków w celu sfinansowania części lub wszystkich wydatków związanych z likwidacją instalacji przemysłowej (np. elektrowni jądrowej), konkretnych elementów wyposażenia (np. samochodów) lub z podjęciem przedsięwzięć związanych z naprawą środowiska naturalnego (np. oczyszczanie wód lub rekultywacja terenów pokopalnianych), czyli z działaniami ogólnie określanymi mianem likwidacji szkód.

2.

Wpłaty na te fundusze mogą być dobrowolne lub też wymagane na mocy osobnych regulacji lub przepisów prawa. Fundusze te mogą mieć następujące formy:

3.

Tego rodzaju fundusze mają zazwyczaj następujące cechy:

4.

Niniejsza interpretacja ma zastosowanie w odniesieniu do ujęcia księgowego – w sprawozdaniu finansowym uczestników funduszu – udziałów w funduszach likwidacyjnych mających dwie poniższe cechy:

5.

Udziały końcowe w funduszu wykraczające poza prawo do zwrotu kosztów, takie jak umowne prawo do otrzymania środków z podziału funduszu w momencie zakończenia działań związanych z likwidacją szkody lub w momencie rozwiązania funduszu, mogą stanowić instrument kapitałowy objęty postanowieniami MSR 39, a nie postanowieniami niniejszej interpretacji.

6.

Zagadnienia będące przedmiotem niniejszej interpretacji są następujące:

7.

Uczestnik funduszu powinien ująć ciążący na nim obowiązek ponoszenia kosztów likwidacji szkody jako zobowiązanie i odrębnie ujmować swoje udziały w funduszu, chyba że uczestnik funduszu nie jest odpowiedzialny za poniesienie kosztów likwidacji szkody, nawet wtedy, gdy koszty te nie zostaną pokryte ze środków funduszu.

8.

Uczestnik funduszu poprzez odniesienie do zapisów MSR 27, MSR 28, MSR 31 i SKI 12 powinien ocenić, czy sprawuje kontrolę, współkontrolę lub wywiera znaczący wpływ na fundusz. Jeżeli stwierdzi, że któraś z powyższych sytuacji ma miejsce, powinien ujmować udziały w funduszu zgodnie z powyższymi standardami.

9.

Jeżeli uczestnik funduszu nie sprawuje kontroli, współkontroli ani nie wywiera znaczącego wpływu na fundusz, powinien ująć swoje prawo do otrzymania zwrotu poniesionych kosztów ze środków funduszu jako zwrot zgodnie z MSR 37. Zwrot ten wycenia się w kwocie niższej spośród:

Zmiany wartości bilansowej prawa do otrzymania zwrotu inne niż składki na rzecz funduszu i wypłaty ze środków funduszu ujmuje się w zysku lub w stracie okresu, w którym zmiany te nastąpiły.

10.

Gdy uczestnik funduszu ma potencjalny obowiązek wpłaty dodatkowych składek, na przykład w momencie bankructwa innego uczestnika lub gdy wartość aktywów inwestycyjnych będących w posiadaniu funduszu zmaleje do wielkości, która nie zapewni zwrotu przez fundusz kosztów poniesionych na pokrycie kosztów likwidacji szkody, tego rodzaju obowiązek jest zobowiązaniem warunkowym i jest objęty zakresem MSR 37. Uczestnik funduszu powinien ująć zobowiązanie tylko wtedy, gdy jest prawdopodobne, że zostaną wpłacone dodatkowe składki.

11.

Uczestnik funduszu ujawnia charakter swoich udziałów w funduszu oraz wszystkie ograniczenia związane z dostępem do aktywów funduszu.

12.

W momencie gdy uczestnik funduszu jest zobowiązany do dokonania potencjalnych dodatkowych wpłat nieujmowanych jako zobowiązanie (patrz: ust. 10), to ujawnia informacje wymagane na mocy ust. 86 MSR 37.

13.

Jeżeli uczestnik funduszu ujmuje udziały w funduszu zgodnie z ust. 9, ujawnia informacje zgodnie z ust. 85 lit. c) MSR 37.

14.

Jednostka stosuje niniejszą interpretację w odniesieniu do rocznych okresów rozpoczynających się dnia 1 stycznia 2006 r. i później. Zaleca się jej wcześniejsze stosowanie. Jeśli jednostka zastosuje niniejszą interpretację w odniesieniu do okresów rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2006 r., to fakt ten podlega ujawnieniu.

15.

Zmiany zasad (polityki) rachunkowości należy ujmować zgodnie z wymogami MSR 8.