13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/3

(1)

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 przewiduje szczegółowe zasady dotyczące ustalenia zobowiązań dostawy, po zerowej stawce celnej, produktów oznaczonych kodem CN 1701, wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego i pochodzących z krajów, które podpisały Protokół AKP i Umowę z Indiami.

(2)

Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 przewiduje szczegółowe zasady dotyczące ustalenia kontyngentów taryfowych, po zerowej stawce celnej, w odniesieniu do produktów oznaczonych kodem CN 1701 11 10, wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego i pochodzących z krajów, które podpisały Protokół AKP i Umowę z Indiami.

(3)

Artykuł 22 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 otwiera kontyngenty taryfowe, po stawce celnej 98 EUR za tonę, produktów oznaczonych kodem CN 1701 11 10, pochodzących z Brazylii, Kuby i innych państw trzecich.

(4)

W okresie od 3 do 7 kwietnia 2006 r., zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003, zostały przedłożone właściwym władzom wnioski o pozwolenie na przywóz dla ilości całkowitej przekraczającej ilość przewidzianą w zobowiązaniu dostawy dla danego kraju, ustaloną na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 odnośnie do cukru preferencyjnego z AKP–Indii.

(5)

W tych okolicznościach Komisja powinna ustalić współczynnik redukcyjny umożliwiający wydawanie pozwoleń proporcjonalnie do dostępnej ilości oraz zaznaczyć, jeżeli odpowiedni limit został wykorzystany,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/5

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 581/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych do niektórych rodzajów masła (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającym procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworów mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg, stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 11 kwietnia 2006 r.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/7

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 582/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych dla mleka odtłuszczonego w proszku (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającego procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworόw mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 11 kwietnia 2006 r.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/8

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 998/2003 ustanawia wykaz państw trzecich oraz terytoriów, z których przemieszczanie zwierząt domowych do Wspólnoty może być dopuszczone pod warunkiem, że spełnione są pewne wymogi.

(2)

Tymczasowy wykaz państw trzecich został ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 998/2003, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 592/2004 (2).

(3)

Ten tymczasowy wykaz, który był kilkakrotnie zmieniany, obejmuje państwa trzecie i terytoria, w których nie występuje wścieklizna, oraz państwa trzecie, w odniesieniu do których ryzyko pojawienia się wścieklizny we Wspólnocie na skutek przemieszczania zwierząt domowych z tych państw trzecich i terytoriów nie jest wyższe niż ryzyko związane z przemieszczaniem zwierząt domowych pomiędzy państwami członkowskimi.

(4)

Z informacji dostarczonych przez Bośnię i Hercegowinę oraz Bułgarię wynika, że ryzyko pojawienia się wścieklizny we Wspólnocie na skutek przemieszczania zwierząt domowych z tych krajów nie jest wyższe niż ryzyko związane z przemieszczaniem zwierząt domowych pomiędzy państwami członkowskimi lub z państw trzecich już wymienionych w rozporządzeniu (WE) nr 998/2003. Wspomniane państwa trzecie należy zatem włączyć do tymczasowego wykazu państw trzecich i terytoriów określonych w części C załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 998/2003.

(5)

W trosce o zachowanie jasności należy zastąpić w całości wykaz państw i terytoriów znajdujący się w rozporządzeniu (WE) nr 998/2003.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 998/2003.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/11

(1)

W załączniku III.A do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001 (2) wyznacza się maksymalne ilości sera Cheddar pochodzącego z Australii, które można przywozić w okresie kontyngentowym.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 267/2006 z dnia 30 stycznia 2006 r. dotyczące wprowadzania w życie układów, które WE zawarła w wyniku negocjacji w ramach art. XXIV ust. 6 GATT 1994, zmieniające załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (3), przewiduje dodatkowy przydział 461 ton sera Cheddar pochodzącego z Australii w ramach rocznego taryfowego kontyngentu przywozowego. Należy zatem dostosować ilość sera objętą kontyngentem nr 09.4521, o którym mowa w załączniku III.A do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2535/2001.

(4)

Ponieważ dnia 1 stycznia otwiera się roczny kontyngent taryfowy, o którym mowa, niniejsze rozporządzenia powinno stosować się z dniem 1 stycznia 2006 r. oraz powinno ono wejść w życie tak szybko, jak to możliwe.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/13

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 473/2002 z dnia 15 marca 2002 r. zmieniające załączniki I, II i VI do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych, oraz ustalające szczegółowe zasady w odniesieniu do przekazywania informacji o zastosowaniu związków miedzi (2) przedłużyło na okres czterech lat upoważnienie na wykorzystywanie zakompostowanych lub sfermentowanych odpadów z gospodarstw domowych w uprawie ekologicznej po spełnieniu pewnych określonych warunków, które mogą podlegać ewentualnemu przeglądowi po upływie tego okresu w świetle ewentualnego nowego wspólnotowego prawodawstwa w dziedzinie odpadów z gospodarstw domowych.

(2)

Okres czterech lat wygasa dnia 31 marca 2006 r. i nie ustanowiono jeszcze nowego prawodawstwa Wspólnoty dotyczącego odpadów z gospodarstw domowych. Uznaje się zatem za właściwe utrzymanie upoważnienia na wykorzystywanie zakompostowanych lub sfermentowanych odpadów z gospodarstw domowych w uprawie ekologicznej na obecnych warunkach, ale bez dalszego ograniczenia czasowego.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/15

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1623/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych (2) ustanawia, między innymi, szczegółowe zasady dotyczące zbywania zapasów alkoholu uzyskanego z destylacji na mocy art. 35, 36 i 39 rozporządzenia Rady (EWG) nr 822/87 z dnia 16 marca 1987 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (3) oraz na mocy art. 27, 28 i 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 i będącego w posiadaniu agencji interwencyjnych.

(2)

Zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000 procedura przetargowa sprzedaży alkoholu winnego, przeznaczonego wyłącznie do wykorzystania w sektorze paliwowym we Wspólnocie jako bioetanol, powinna być otwarta w celu redukowania zapasów alkoholu winnego pochodzenia wspólnotowego oraz w celu zapewnienia ciągłości dostaw zakładom zatwierdzonym na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000.

(3)

Od dnia 1 stycznia 1999 r. oraz zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiającym porozumienia agromonetarne dotyczące euro (4) cena sprzedaży oraz zabezpieczenia muszą być wyrażane w euro, a wypłaty dokonywane w euro.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

a)

partia nr 40/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

b)

partia nr 41/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

c)

partia nr 42/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

d)

partia nr 43/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

e)

partia nr 44/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

f)

partia nr 45/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

g)

partia nr 46/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

h)

partia nr 47/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

i)

partia nr 48/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

j)

partia nr 49/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

k)

partia nr 50/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

l)

partia nr 51/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

m)

partia nr 52/2006 WE obejmująca 50 000 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

n)

partia nr 53/2006 WE obejmująca 28 571,8692 hektolitrów alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.

a)

zaświadczenie o złożeniu wadium na rzecz danej agencji interwencyjnej posiadającej alkohol, o którym mowa, wynoszącym 4 EUR za hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

b)

nazwa i adres oferenta, numer referencyjny ogłoszenia o przetargu oraz oferowana cena, wyrażona w euro za hektolitr alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.;

c)

zobowiązanie oferenta do przestrzegania wszystkich przepisów stosowanych w odniesieniu do danej procedury przetargowej;

d)

oświadczenie oferenta, w którym:

a)

zastosować, mutatis mutandis, przepisy art. 102 rozporządzenia (WE) nr 1623/2000;

b)

przeprowadzić kontrole próbek za pomocą jądrowego rezonansu magnetycznego w celu sprawdzenia właściwości alkoholu w momencie jego końcowego wykorzystania.

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/22

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do składania ofert, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się zmieniać w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/24

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się różnić w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/26

(1)

Zgodnie z art. 47 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2), agencje interwencyjne otwierają stały przetarg na przyznawanie pomocy dla masła skoncentrowanego. Artykuł 54 wymienionego rozporządzenia stanowi, że maksymalną kwotę pomocy ustala się w świetle ofert przetargowych otrzymanych w odpowiedzi na indywidualny przetarg dla masła skoncentrowanego o minimalnej zawartości tłuszczu w wysokości 96 %.

(2)

Należy złożyć zabezpieczenie należytego wykonania umowy, o którym mowa w art. 53 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, w celu zapewnienia przejęcia masła skoncentrowanego przez handel detaliczny.

(3)

W świetle otrzymanych ofert przetargowych należy ustalić maksymalną kwotę pomocy na odpowiednim poziomie oraz odpowiednio określić zabezpieczenie należytego wykonania umowy.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/27

(1)

Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że przy przywozie produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, pobiera się opłaty celne zgodne ze stawkami Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu, opłaty przywozowe równają się cenie interwencyjnej tych produktów ważnej w czasie przywozu powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę CIF w przywozie stosowaną do danej wysyłki. Opłaty celne nie mogą jednak przekroczyć stawek Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)

Na mocy art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 ceny CIF w przywozie oblicza się na podstawie cen reprezentatywnych dla danego produktu na rynku światowym.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1249/96 ustala zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 do opłat przywozowych w sektorze zbóż.

(4)

Opłaty przywozowe stosuje się aż do chwili ustalenia i wejścia w życie nowych stawek opłat przywozowych.

(5)

W celu umożliwienia normalnego funkcjonowania systemu opłat przywozowych należy przyjąć jako podstawę ich wyliczenia stawki reprezentatywne dla rynku, stwierdzone w okresie porównawczym.

(6)

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 1249/96 prowadzi do ustalenia opłat przywozowych w wysokości podanej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/30

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 703/2001 (3) określają szczegółowe zasady realizacji drugiego etapu programu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, i ustanawiają wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje klodinafop, pirymikarb, rimsulfuron, tolchlofos metylowy i tritikonazol.

(2)

Wpływ tych substancji czynnych na zdrowie ludzi i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 703/2001 w odniesieniu do zakresów zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które muszą przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 451/2000. W przypadku klodinafopu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy było Królestwo Niderlandów, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 7 listopada 2003 r. W przypadku pirymikarbu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy było Zjednoczone Królestwo, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 4 listopada 2003 r. W przypadku rimsulfuronu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy były Niemcy, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 6 sierpnia 2003 r. W przypadku tolchlofosu metylowego państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy była Szwecja, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 3 listopada 2003 r. W przypadku tritikonazolu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy była Austria, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 29 września 2003 r.

(3)

Sprawozdania z oceny zostały poddane wzajemnej weryfikacji przez państwa członkowskie i EFSA oraz przedstawione Komisji w dniach 14 marca 2005 r. i 10 sierpnia 2005 r. w formie sprawozdań naukowych EFSA dotyczących klodinafopu, pirymikarbu, rimsulfuronu, tolchlofosu metylowego i tritikonazolu (4). Sprawozdania zostały poddane przeglądowi przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 27 stycznia 2006 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego klodinafopu, pirymikarbu, rimsulfuronu, tolchlofosu metylowego i tritikonazolu.

(4)

Przegląd dotyczący pirymikarbu ujawnił kilka nierozstrzygniętych pytań, które zostały przeanalizowane przez panel naukowy ds. zdrowia roślin, środków ochrony roślin i ich pozostałości (PPR) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Do panelu naukowego zwrócono się o przedstawienie opinii na temat zastosowania „podejścia opartego na stosunku czasu” w ocenie wysokiego ryzyka dla ptaków oraz na temat przeprowadzonej już oceny wysokiego ryzyka dla ptaków. W opinii dotyczącej pierwszego pytania panel PPR stwierdził, że „podejście oparte na stosunku czasu” sugerowane przez OECD jest równoważne ze stosowaną obecnie w Europie oceną wysokiego ryzyka dla ptaków (poziom pierwszy), z tym że w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG przewidziany został szczegółowy współczynnik bezpieczeństwa wynoszący 10. Dlatego aby ocenić, czy stosowany obecnie współczynnik bezpieczeństwa odpowiednio uwzględnia wszystkie istotne kwestie, konieczne byłoby przeprowadzenie szczegółowej analizy naukowej. Ponieważ wymagałoby to przeprowadzenia szeroko zakrojonych dalszych prac wykraczających poza zakres opinii, panel PPR zasugerował, aby poszczególne przypadki były rozpatrywane indywidualnie. Odnośnie do drugiego pytania panel PPR przeprowadził szczegółową ocenę ryzyka i stwierdził, że nawet przy górnej granicy prawdopodobnego narażenia istnieje małe prawdopodobieństwo przyjęcia przez ptaki żywiące się owadami polnymi śmiertelnej dawki pirymikarbu (5).

(5)

Przeglądy dotyczące klodinafopu, rimsulfuronu, tolchlofosu metylowego i tritikonazolu nie ujawniły żadnych nierozstrzygniętych pytań, które musiałyby zostać przeanalizowane przez panel naukowy ds. zdrowia roślin, środków ochrony roślin i ich pozostałości (PPR) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA).

(6)

Na podstawie różnych przeprowadzonych badań okazało się, że można oczekiwać, iż środki ochrony roślin zawierające klodinafop, pirymikarb, tolchlofos metylowy i tritikonazol zasadniczo spełniają wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć te substancje czynne do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń w odniesieniu do środków ochrony roślin zawierających dane substancje czynne zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)

Bez uszczerbku dla tego ustalenia należy uzyskać dalsze informacje na temat pewnych szczegółowych kwestii dotyczących pirymikarbu i tritikonazolu. Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że włączenie substancji do załącznika I może podlegać pewnym warunkom. W związku z powyższym właściwym jest, aby pirymikarb i tritikonazol zostały poddane dalszym badaniom w celu potwierdzenia niektórych aspektów oceny zagrożenia oraz aby odnośne badania zostały przedstawione przez powiadamiających.

(8)

Należy przewidzieć rozsądny termin, jaki powinien upłynąć zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I, żeby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia.

(9)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG obowiązków wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwa członkowskie powinny dysponować okresem sześciu miesięcy od daty włączenia na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających klodinafop, pirymikarb, rimsulfuron, tolchlofos metylowy lub tritikonazol w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub cofnąć istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(10)

Doświadczenie zdobyte w wyniku wcześniejszych włączeń substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 (6) do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności przy interpretacji obowiązków posiadaczy istniejących zezwoleń w odniesieniu do dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z dyrektywami przyjętymi do dnia dzisiejszego i zmieniającymi załącznik I.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego klodinafop, pirymikarb, rimsulfuron, tolchlofos metylowy lub tritikonazol jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 stycznia 2011 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego klodinafop, pirymikarb, rimsulfuron, tolchlofos metylowy lub tritikonazol jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 stycznia 2011 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG; obowiązuje data późniejsza.

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/36

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/37

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/38

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/39

(1)

Mandaty panów Petera JANNA, Christiaana TIMMERMANSA, Konrada SCHIEMANNA, Jiříego MALENOVSKÝ’EGO, Jeana-Pierre’a PUISSOCHETA, pani Ninon COLNERIC oraz panów Stiga VON BAHRA, Antonia TIZZANA, José Narcisa DA CUNHI RODRIGUESA, Pranasa KŪRISA, George’a ARESTISA, Anthony’ego BORGA BARTHETA, Egilsa LEVITSA, sędziów, jak również mandaty pani Christine STIX-HACKL i panów Philippe’a LÉGERA, Leenderta GEELHOEDA i Paola MENGOZZIEGO, rzeczników generalnych Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, wygasają z dniem 6 października 2006 r.

(2)

Należy częściowo odnowić skład Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na okres od dnia 7 października 2006 r. do dnia 6 października 2012 r. Jednak, ze względu na brak propozycji, mianowanie jednego z sędziów będzie możliwe dopiero w późniejszym terminie,

pan George ARESTIS

pan Jean-Claude BONICHOT

pan Anthony BORG BARTHET

pan José Narciso DA CUNHA RODRIGUES

pan Peter JANN

pan Pranas KŪRIS

pan Egils LEVITS

pani Pernilla LINDH

pan Jiří MALENOVSKÝ

pan Christiaan TIMMERMANS

pan Antonio TIZZANO

pan Konrad SCHIEMANN.

pan Yves BOT

pan Ján MAZÁK

pan Paolo MENGOZZI

pani Verica TRSTENJAK.

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/40

(1)

Decyzja 90/424/EWG ustanawia procedury regulujące wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na programy zwalczania i monitorowania pewnych chorób zwierzęcych wymienionych w tej decyzji.

(2)

Decyzja Komisji 2004/450/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiająca standardowe wymagania w odniesieniu do treści wniosków o finansowanie przez Wspólnotę programów zwalczania, monitoringu i kontroli chorób zwierzęcych (2) określa, jakie informacje powinny zawierać wnioski przedkładanie Komisji przez państwa członkowskie.

(3)

Załącznik III do decyzji 2004/450/WE określa standardowe wymagania w zakresie przedkładania programów zwalczania i monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE), współfinansowanych przez Wspólnotę. Załącznik ten odsyła do pewnych przepisów załączników III i VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (3).

(4)

Załączniki III i VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zmieniono rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1492/2004 (4), (WE) nr 36/2005 (5) oraz (WE) nr 214/2005 (6). W związku z tym należy zmienić decyzję 2004/450/WE w celu uwzględnienia zmian w załącznikach III i VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/450/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/45

(1)

W ramach rozporządzenia (EWG) nr 793/93 następujące substancje zostały określone jako substancje priorytetowe wymagające oceny zgodnie z rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1179/94 (2), (WE) nr 2268/95 (3) oraz (WE) nr 143/97 (4), odpowiednio, dotyczącymi pierwszego, drugiego i trzeciego wykazu substancji priorytetowych, przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 793/93:

(2)

Państwa członkowskie wyznaczone jako sprawozdawcy na mocy powyższych rozporządzeń zakończyły działania związane z oceną ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1488/94 z dnia 28 czerwca 1994 r. ustanawiającym zasady oceny ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji (5) oraz zaproponowały strategię ograniczania ryzyka zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 793/93.

(3)

Skonsultowano się z Komitetem Naukowym ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (SCTEE), który wydał opinie na temat ocen ryzyka przeprowadzanych przez sprawozdawców. Opinie te zostały opublikowane na stronie internetowej Komitetu Naukowego.

(4)

Wyniki oceny ryzyka i dalsze rezultaty strategii ograniczania ryzyka są przedstawione w komunikacie Komisji (6).

(5)

Na podstawie powyższej oceny należy zalecić podjęcie pewnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka w odniesieniu do niektórych substancji.

(6)

Zalecane środki mające na celu zmniejszenie ryzyka w odniesieniu do pracowników należy rozważyć w ramach ustawodawstwa o ochronie pracowników, które uznaje się za stanowiące odpowiednie ramy do ograniczania ryzyka ze strony omawianych substancji w zakresie, w jakim jest to niezbędne.

(7)

Środki mające na celu ograniczanie ryzyka przewidziane w niniejszym zaleceniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 793/93,

1)

Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy Rady 96/61/WE (7) określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do ftalanu dibutylu w celu zapewnienia, by dane instalacje zaczęły działać zgodnie z najlepszymi dostępnymi technikami (dalej BAT) w terminie do końca października 2007 r. z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska.

2)

Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do ftalanu dibutylu oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT.

3.

Pracodawcy stosujący 3,4-dichloroanilinę w produkcji i dalszym przetwarzaniu w ramach zastosowań wskazanych w ocenie ryzyka jako wymagające szczególnej uwagi powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne odnoszące się do czyszczenia, konserwacji i naprawy, które zostały wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy Rady 98/24/WE (8).

Uznaje się, że obecnie obowiązujące prawodawstwo na poziomie wspólnotowym dotyczące środków ochrony roślin (dyrektywa Rady 91/414/EWG (9)) oraz produktów biobójczych (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 98/8/WE (10)) stanowi odpowiednie ramy dla ograniczania ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne, i w związku z tym prawodawstwo to ma zastosowanie.

W ramach powyższego:

4)

Należy uwzględnić informacje pochodzące z oceny ryzyka dotyczącego 3,4-dichloroaniliny uwolnionej z diuronu stosowanego jako herbicyd o działaniu ogólnym na określonych powierzchniach.

5)

Należy zapobiec niewłaściwemu użyciu diuronu pakowanego w małe opakowania.

6)

W odniesieniu do dorzeczy, w których emisje kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA) mogą stwarzać ryzyko, dane państwo członkowskie powinno ustanowić środowiskowe normy jakości (Environmental Quality Standards, EQS), natomiast krajowe środki na rzecz redukcji zanieczyszczeń mające na celu osiągnięcie wspomnianych EQS do 2015 r. powinny zostać włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE (11).

7)

Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do EDTA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska.

8)

Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do EDTA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT.

9)

Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska.

10.

Pracodawcy w sektorze budownictwa stosujący produkty do wykonywania podłóg zawierające octan metylu powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 98/24/WE.

11.

Pracodawcy stosujący kwas monochlorooctowy (MCAA) w zastosowaniach wskazanych w ocenie ryzyka jako wymagające szczególnej uwagi powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne, które zostały wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 98/24/WE.

12.

Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do MCAA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska.

13.

Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do MCAA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT.

14.

Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska i dla osób narażonych pośrednio poprzez środowisko naturalne.

15.

W odniesieniu do dorzeczy, w których emisje etylenodiaminotetraoctanu tetrasodu (Na4EDTA) mogą stwarzać ryzyko, dane państwo członkowskie powinno ustanowić środowiskowe normy jakości (Environmental Quality Standards, EQS), natomiast krajowe środki na rzecz redukcji zanieczyszczeń mające na celu osiągnięcie wspomnianych EQS do 2015 r. powinny zostać włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z przepisami dyrektywy 2000/60/WE.

16.

Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do Na4EDTA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska.

17.

Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do Na4EDTA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT.

18.

Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska.

19.

Niniejsze zalecenie skierowane jest do wszystkich sektorów, w których przywozi się, produkuje, przechowuje, przetwarza na preparaty lub inne produkty przetworzone, stosuje, usuwa lub odzyskuje wyżej wymienione substancje, oraz do państw członkowskich.

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/48

(1)

Na skutek wybuchu w niektórych państwach członkowskich klasycznego pomoru świń przyjęto decyzję Komisji 2003/526/WE z dnia 18 lipca 2003 r. dotyczącą środków ochronnych odnoszących się do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (2). W decyzji tej ustanowione są niektóre dodatkowe środki zwalczania dotyczące klasycznego pomoru świń.

(2)

Niemcy poinformowały Komisję o aktualnym rozwoju tej choroby u dzikich świń w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia. Biorąc pod uwagę dostępne informacje epidemiologiczne, należy wprowadzić zmiany w wykazie obszarów na terenie Niemiec, na których stosowane są środki w celu zwalczania choroby, włączając do niego obszary Nadrenii Północnej-Westfalii i przyległe obszary Nadrenii-Palatynatu.

(3)

Sytuacja związana z występowaniem tej choroby na pozostałych obszarach kraju związkowego Nadrenia-Palatynat uległa znacznej poprawie. Środki dotyczące tych obszarów, przewidziane w decyzji 2003/526/WE, nie powinny zatem dalej obowiązywać.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/526/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/51

(1)

Decyzja Komisji 2003/135/WE z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie zatwierdzenia planów zwalczania klasycznego pomoru świń i szczepień interwencyjnych dzikich świń przeciwko klasycznemu pomorowi świń w Niemczech, w krajach związkowych Dolnej Saksonii, Nadrenii Północnej-Westfalii, Nadrenii-Palatynatu i Saary (2) została przyjęta jako jeden ze środków zwalczania klasycznego pomoru świń.

(2)

Niemcy poinformowały Komisję o przeniesieniu się klasycznego pomoru świń na dzikie świnie na niektórych obszarach Nadrenii Północnej-Westfalii. Niemcy stwierdziły również, że plany zwalczania klasycznego pomoru świń i plan szczepień interwencyjnych dzikich świń przeciw klasycznemu pomorowi świń zostały rozszerzone na wspomniane obszary i niektóre przyległe obszary Nadrenii-Palatynatu.

(3)

Niemcy również poinformowały Komisję, że sytuacja związana z występowaniem klasycznego pomoru świń na niektórych obszarach Nadrenii-Palatynatu uległa znacznej poprawie oraz że plany zwalczania klasycznego pomoru świń i szczepień interwencyjnych dzikich świń przeciw klasycznemu pomorowi świń nie muszą już być stosowane na tych obszarach.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/135/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/54

(1)

Kadencja członków Komitetu ds. Sierocych Produktów Leczniczych, zwanego dalej „Komitetem”, powołanego na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 141/2000, upływa z dniem 15 kwietnia 2006 r. Konieczne jest zatem wyznaczenie dwóch nowych członków i odnowienie kadencji niektórych obecnych członków.

(2)

Europejska Agencja Leków zaleciła nominację trzech osób.

(3)

Członkowie Komitetu zostaną mianowani na okres trzech lat, począwszy od dnia 16 kwietnia 2006 r.

dr Marie Pauline EVERS.

pani Birthe HOLM,

pan Yann LE CAM.

dr Julia DUNNE.

prof. Gianmartino BENZI,

dr David LYONS.

13.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/55