30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/1

---

ROZPORZĄDZENIE (WE) nr 1927/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 20 grudnia 2006 r.

ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności ust. 3 art. 159,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Niezależnie od pozytywnego wpływu globalizacji na wzrost gospodarczy, zatrudnienie i dobrobyt, a także od potrzeby dalszego zwiększania konkurencyjności UE poprzez zmiany strukturalne, globalizacja może również mieć negatywne skutki dla najbardziej narażonych i najmniej wykwalifikowanych pracowników niektórych sektorów. W związku z tym stosowne jest ustanowienie Europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji (zwaqny dalej „EFG”), dostępnego dla wszystkich państw członkowskich, poprzez który Wspólnota wykazałaby swoją solidarność z pracownikami objętymi zwolnieniami wynikającymi ze zmian w światowych kierunkach handlu.

(2)

Konieczne jest zachowanie wartości europejskich i wspieranie rozwoju uczciwego handlu zewnętrznego. Negatywne skutki globalizacji powinna zwalczać w pierwszej kolejności długoterminowa, zrównoważona strategia wspólnotowa w zakresie polityki handlowej, dążąca do wysokich standardów socjalnych i ekologicznych. EFG powinien zapewniać dynamiczną pomoc, którą można przystosować do wciąż zmieniających się i często nieprzewidzianych warunków rynkowych.

(3)

EFG powinien zapewnić konkretne jednorazowe wsparcie w celu ułatwienia reintegracji zawodowej pracowników w obszarach, sektorach, terytoriach lub regionach rynku pracy przeżywających wstrząs spowodowany poważnymi zakłóceniami gospodarczymi. EFG powinien wspierać przedsiębiorczość, na przykład poprzez udzielanie mikrokredytów lub opracowywanie wspólnych projektów.

(4)

Działania zgodne z niniejszym rozporządzeniem powinny być określone zgodnie ze ścisłymi kryteriami interwencji związanymi ze skalą dyslokacji gospodarczej i jej wpływem na dany sektor lub obszar geograficzny w celu zapewnienia, że wkład finansowy z EFG jest skoncentrowany na pracownikach z najpoważniej dotkniętych regionów i sektorów gospodarki Wspólnoty. Taka dyslokacja nie musi być skoncentrowana w jednym państwie członkowskim. W takich wyjątkowych okolicznościach, państwa członkowskie mogą zatem przedłożyć wspólne wnioski o udzielenie wsparcia z EFG.

(5)	Działalność EFG powinna być spójna i zgodna z innymi politykami Wspólnoty oraz zgodna z jej dorobkiem, zwłaszcza z interwencjami funduszy strukturalnych, wnosząc jednocześnie prawdziwy wkład w politykę społeczną Wspólnoty.

(6)

Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją z dnia 17 maja 2006 roku w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (4) (zwane dalej „porozumieniem międzyinstytucjonalnym”) obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r., a jego punkt 28 określa ramy budżetowe dla EFG.

(7)

Konkretne działanie finansowane w ramach niniejszego rozporządzenia nie powinno otrzymywać pomocy finansowej z innych instrumentów finansowych Wspólnoty. Konieczna jest jednak koordynacja z istniejącymi lub planowanymi środkami modernizacyjnymi i restrukturyzacyjnymi w ramach rozwoju regionalnego, aczkolwiek skutkiem takiej koordynacji nie powinno być powstanie równoległych lub dodatkowych struktur zarządzania w przypadku działań finansowanych przez EFG.

(8)

W celu ułatwienia wdrażania niniejszego rozporządzenia, wydatki powinny być kwalifikowalne od dnia, w którym państwo członkowskie rozpoczyna świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz pracowników objętych zwolnieniami. Odzwierciedlając potrzebę skoncentrowanej odpowiedzi mającej szczególnie na celu reintegrację z rynkiem pracy, należy określić ostateczny termin na wykorzystanie wkładu finansowego z EFG.

(9)

Państwo członkowskie powinno pozostać odpowiedzialne za realizację wkładu finansowego oraz za zarządzanie i kontrolowanie działań wspieranych przez finansowanie wspólnotowe, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich (5). Państwo członkowskie powinno uzasadnić sposób wykorzystania otrzymanego wkładu finansowego.

(10)	Europejskie Centrum Monitorowania Zmian, z siedzibą w Dublinie, może wspomóc Komisję Europejską oraz zainteresowane państwo członkowskie analizami jakościowymi i ilościowymi w ocenianiu wniosków o udzielenie pomocy z EFG.

(11)

W związku z tym, że cele działania, które ma być podjęte, nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, a zatem, ze względu na ich skalę i skutki mogą zostać osiągnięte w lepszy sposób na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia tych celów.

(12)	Z uwagi na powiązanie okresu realizacji EFG z czasem obowiązywania perspektywy finansowej od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., wsparcie dla pracowników objętych zwolnieniami wynikającymi ze zmian w obrocie handlowym powinno być dostępne od dnia 1 stycznia 2007 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1.   Mając na uwadze pobudzenie wzrostu gospodarczego oraz stworzenie większej ilości miejsc pracy w Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie ustanawia EFG, w celu umożliwienia Wspólnocie udzielenia wsparcia dla pracowników zwalnianych w wyniku poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu spowodowanych globalizacją, gdy zwolnienia ta mają istotny niekorzystny wpływ na gospodarkę regionalną lub lokalną.

Okres jego stosowania związany jest z okresem obowiązywania ram finansowych, od stycznia 2007 r. do grudnia 2013 r.

2.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące funkcjonowania EFG w celu ułatwienia reintegracji z rynkiem pracy pracowników objętych zwolnieniami wynikającymi ze zmian w obrocie handlowym.

Artykuł 2

Kryteria interwencji

Wkład finansowy z EFG jest zapewniony, gdy istotne zmiany strukturalne w kierunkach światowego handlu prowadzą do poważnych zakłóceń gospodarczych, a szczególnie znacznego wzrostu przywozu do UE lub szybkiego spadku udziału rynkowego UE w danym sektorze, lub przenoszeniu działalności gospodarczej do państw trzecich, skutkiem czego jest:

a)	co najmniej 1 000 zwolnień w przedsiębiorstwie w jednym państwie członkowskim w okresie 4 miesięcy, włącznie z pracownikami zwalnianymi u jego dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw; lub

b)	co najmniej 1 000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II;

c)

w przypadku niewielkich rynków pracy lub w wyjątkowych okolicznościach, odpowiednio uzasadnionych przez zainteresowane państwo/państwa członkowskie, wniosek o wkład z EFG może zostać uznany za dopuszczalny, mimo że warunki określone w lit. a) i b) nie są całkowicie spełnione, jeżeli zwolnienia mają poważny wpływ na zatrudnienie i lokalną gospodarkę. Łączna kwota wkładów z tytułu wyjątkowych okoliczności nie może przekroczyć 15 % EFG w każdym roku.

Artykuł 3

Kwalifikowalne działania

Wkład finansowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem może być przekazany na aktywne środki rynku pracy, które stanowią część skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług mających na celu reintegrację zwolnionych pracowników z rynkiem pracy i które obejmują:

a)

pomoc w poszukiwaniu pracy, poradnictwo zawodowe, indywidualnie dobrane szkolenia i przekwalifikowanie, włącznie z umiejętnościami w zakresie technologii komunikacyjnych i informacyjnych (ICT) oraz poświadczaniem zdobytego doświadczenia, pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych oraz promowanie przedsiębiorczości lub pomoc w samozatrudnieniu;

b)	specjalne ograniczone w czasie środki, takie jak dodatki na poszukiwanie pracy, dodatki na koszty przeniesienia lub dodatki dla osób uczestniczących w kształceniu przez całe życie i szkoleniach; i

c)	środki motywujące w szczególności pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji lub starszych pracowników, aby umożliwić im utrzymanie się na rynku pracy lub powrót na rynek pracy.

EFG nie finansuje pasywnych środków ochrony socjalnej.

Z inicjatywy danego państwa członkowskiego, EFG może finansować działania przygotowawcze, w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji na jego temat oraz działania kontrolne dla jego wdrożenia.

Artykuł 4

Rodzaj wkładu finansowego

Komisja przyznaje wkład finansowy w formie pojedynczej raty, która jest realizowana w ramach podziału zarządzania pomiędzy państwa członkowskie i Komisję, zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. b), art. 53 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

Artykuł 5

Zastosowania

1.   Państwo członkowskie przedkłada Komisji wniosek o wkład z EFG w terminie 10 tygodni od dnia, w którym spełnione są warunki określone w art. 2 dla uruchomienia EFG. Następnie wniosek może zostać uzupełniony przez państwo (państwa) członkowskie.

2.   Wniosek zawiera następujące informacje:

a)	uzasadnioną analizę związku między planowanymi zwolnieniami a poważnymi zmianami strukturalnymi w kierunkach światowego handlu, a także wykaz liczby zwolnień oraz wyjaśnienie nieprzewidzianego charakteru tych zwolnień;

b)	dane identyfikacyjne zwalniających przedsiębiorstw (krajowych lub międzynarodowych), dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, sektorów oraz kategorie pracowników, których to dotyczy;

c)	opis obszaru, którego to dotyczy, jego władz oraz innych zainteresowanych podmiotów, a także spodziewany wpływ zwolnień na zatrudnienie lokalne, regionalne lub krajowe;

d)

skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane, z podziałem na szacunkowe koszty, w tym informacje dotyczące ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, a także informacje o działaniach obowiązujących w świetle prawa krajowego lub w wyniku umów zbiorowych;

e)	termin (terminy), od którego (których) rozpoczęto lub zaplanowano rozpocząć świadczenie zindywidualizowanych usług dla pracowników objętych zwolnieniami;

f)	procedury konsultacji z partnerami społecznymi; oraz

g)	organ odpowiedzialny za zarządzanie i kontrolę finansową zgodnie z art. 18.

3.   Uwzględniając działania realizowane przez zainteresowane państwo członkowskie, region, partnerów społecznych i przedsiębiorstwa, na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych, oraz zwracając szczególną uwagę na działania finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego (zwanego dalej „EFS”), informacje przekazywane zgodnie z ust. 2 obejmują streszczenie opisu działań podjętych i planowanych przez organ krajowy i zainteresowane przedsiębiorstwa, łącznie z oszacowaniem ich kosztu.

4.   Zainteresowane państwo (państwa) członkowskie dostarczają także informacje statystyczne i inne informacje, na najbardziej odpowiednim poziomie terytorialnym, których wymaga Komisja w celu oceny, czy spełnione są kryteria interwencji.

5.   Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2 oraz wszelkich dodatkowych informacji dostarczonych przez dane państwo (państwa) członkowskie, Komisja w konsultacji z państwem członkowskim ocenia, czy spełnione są warunki do przyznania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 6

Komplementarność, zgodność i koordynacja

1.   Pomoc z EFG nie zastępuje działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa.

2.   Pomoc z EFG uzupełnia działania państw członkowskich na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, w tym działania współfinansowane z funduszy strukturalnych.

3.   Pomoc z EFG zapewnia solidarność i wsparcie dla indywidualnych pracowników zwolnionych w wyniku zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu. EFG nie wspiera finansowo restrukturyzacji przedsiębiorstw i sektorów.

4.   Zgodnie z ich odpowiednim zakresem odpowiedzialności, Komisja i państwa członkowskie zapewniają koordynację pomocy z funduszy Wspólnoty.

5.   Państwo członkowskie zapewnia, by konkretne działania otrzymujące wkład finansowy z EFG nie otrzymywały pomocy z innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Artykuł 7

Równość kobiet i mężczyzn i niedyskryminacja

Komisja i państwa członkowskie zapewniają promowanie zasady równości kobiet i mężczyzn oraz uwzględnienia problematyki płci na kolejnych etapach wdrażania EFG. Komisja i państwa członkowskie podejmują właściwe działania, aby zapobiec wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną na kolejnych etapach wdrażania EFG, a w szczególności w zakresie dostępu do EFG.

Artykuł 8

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

1.   Z inicjatywy Komisji, w ramach limitu 0,35 % zasobów finansowych dostępnych na dany rok, EFG może być wykorzystany do finansowania monitorowania, informacji, wsparcia administracyjnego i technicznego, audytu, kontroli i działań związanych z oceną niezbędnych do wdrażania niniejszego rozporządzenia.

2.   Zadania takie są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002, a także zgodnie z przepisami wykonawczymi mającymi zastosowanie do tej formy wykonywania budżetu.

Artykuł 9

Informacja i upowszechnianie

1.   Państwo członkowskie dostarcza i upowszechnia informacje o finansowanych działaniach. Informacje kierowane są do zainteresowanych pracowników, władz lokalnych i regionalnych, partnerów społecznych, mediów i do szerszych kręgów społeczeństwa. Podkreśla to rolę Wspólnoty i zapewnia, że wkład z EFG jest dostrzegalny.

2.   Komisja tworzy stronę internetową dostępną we wszystkich językach wspólnotowych, zapewniającą informacje na temat EFG, wskazówki dotyczące przedkładania wniosków oraz aktualne informacje dotyczące przyjętych i odrzuconych wniosków, a także podkreślającą rolę władzy budżetowej.

Artykuł 10

Określenie wkładu finansowego

1.   Komisja, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, uwzględniając w szczególności liczbę pracowników potrzebujących wsparcia, proponowane działania i szacunkowe koszty, ocenia i proponuje w możliwie najkrótszym terminie kwotę wkładu finansowego, jeżeli taki istnieje, który może zostać przyznany w granicach dostępnych środków.

Kwota ta nie może przekraczać 50 % łącznych szacunkowych kosztów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. d).

2.   Jeżeli na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, Komisja uzna, że spełnione są warunki przekazania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, niezwłocznie rozpoczyna procedurę określoną w art. 12.

3.   Jeżeli, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, Komisja uzna, że warunki przekazania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są spełnione, powiadamia dane państwo członkowskie, tak szybko, jak to jest możliwe.

Artykuł 11

Kwalifikowalność wydatków

Wydatki są kwalifikowalne do otrzymania wkładu z EFG od dnia (dni), w którym (których) dane państwo członkowskie rozpoczyna świadczenie zindywidualizowanych usług dotkniętym pracownikom, zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. e).

Artykuł 12

Procedura budżetowa

1.   Zasady działania EFG są zgodne z przepisami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego oraz ze wszelkimi zmianami do tego punktu.

2.   Środki dotyczące EFG są ujęte w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa w ramach zwykłej procedury budżetowej po tym, jak Komisja określi dostateczne marginesy lub anulowane zobowiązania.

3.   Jeżeli Komisja uzna, że z EFG powinien zostać przekazany wkład finansowy, przedkłada do władzy budżetowej wniosek o zatwierdzenie środków odpowiadających kwocie określonej zgodnie z art. 10 oraz wniosek o przesunięcie tej kwoty do linii budżetowej EFG. Wnioski mogą być przedkładane grupowo.

Przeniesienia związane z EFG dokonywane są zgodnie z art. 24 ust. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

4.   Wniosek zgodny z ust. 1 zawiera, co następuje:

a)	ocenę przeprowadzoną zgodnie z art. 5 ust. 5, wraz ze streszczeniem informacji, na których oparta jest ta ocena;

b)	dowody, że spełnione są kryteria przewidziane w art. 2 i 6;

c)	uzasadnienie proponowanych kwot.

5.   Przedstawiając wniosek Komisja uruchamia procedurę rozmów trójstronnych, jeżeli to możliwe w uproszczonej formie, w celu uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do potrzeby wykorzystania EFG oraz wymaganej kwoty.

6.   W dniu 1 września każdego roku co najmniej jedna czwarta maksymalnej rocznej kwoty EFG pozostaje dostępna w celu pokrycia potrzeb pojawiających się do końca roku.

7.   Po udostępnieniu środków przez władzę budżetową Komisja przyjmuje decyzję w sprawie wkładu finansowego.

Artykuł 13

Płatności i wykorzystanie wkładu finansowego

1.   Po przyjęciu decyzji zgodnie z art. 12 ust. 3 Komisja, z zasady w terminie piętnastu dni, wypłaca państwu (państwom) członkowskiemu (członkowskim) wkład finansowy w jednej racie.

2.   Państwo członkowskie wykorzystuje wkład finansowy wraz z narosłymi odsetkami w ciągu 12 miesięcy od dnia przedłożenia wniosku, zgodnie z art.  5.

Artykuł 14

Stosowanie euro

We wnioskach, decyzjach dotyczących wkładów finansowych i sprawozdaniach na podstawie niniejszego rozporządzenia, a także we wszelkich innych powiązanych dokumentach, wszystkie kwoty wyrażone są w euro.

Artykuł 15

Sprawozdanie końcowe i zamknięcie

1.   Najpóźniej sześć miesięcy po upływie okresu określonego w art. 13 ust. 2 dane państwo członkowskie przedstawia Komisji sprawozdanie z realizacji wkładu finansowego, w tym informację o rodzaju działań oraz głównych wynikach, wraz z deklaracją wydatków, wskazując, gdy jest to właściwe, komplementarność działań z działaniami finansowanymi z EFS.

2.   Najpóźniej sześć miesięcy po otrzymaniu wszystkich informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 Komisja likwiduje wkład finansowy z EFG.

Artykuł 16

Sprawozdanie roczne

1.   Po raz pierwszy w 2008 r. i do dnia 1 lipca każdego roku Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działalności w ramach niniejszego rozporządzenia z ubiegłego roku w ujęciu ilościowym i jakościowym. Sprawozdanie koncentruje się zwłaszcza na wynikach osiągniętych przez EFG i zawiera w szczególności informacje dotyczące złożonych wniosków, przyjętych decyzji, finansowanych działań, w tym ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, przede wszystkim z EFS, oraz likwidacji przekazanego wkładu finansowego. Dokumentuje ono również przypadki wniosków, które zostały odrzucone ze względu na brak wystarczających środków lub niekwalifikowalność.

2.   Sprawozdanie jest przekazywane do wiadomości Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Komitetowi Regionów oraz partnerom społecznym.

Artykuł 17

Ocena

1.   Komisja przeprowadza z własnej inicjatywy i w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi:

a)	ocenę w połowie okresu efektywności i trwałości uzyskanych wyników do dnia 31 grudnia 2011 r.; i

b)	ocenę ex post do dnia 31 grudnia 2014 r., z pomocą ekspertów zewnętrznych, w celu określenia wpływu EFG i jego wartości dodanej.

2.   Wyniki oceny są przekazywane do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Komitetowi Regionów i partnerom społecznym.

Artykuł 18

Zarządzanie i kontrola finansowa

1.   Bez uszczerbku dla odpowiedzialności Komisji za wykonanie ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich, państwa członkowskie przyjmują odpowiedzialność w pierwszym rzędzie za zarządzanie działaniami wspieranymi przez EFG i kontrolę finansową działań. W tym celu podejmowane przez nie środki obejmują:

a)	weryfikowanie, czy zarządzanie i system kontroli zostały ustanowione i są realizowane w sposób zapewniający, że fundusze Wspólnoty są wykorzystane efektywnie i prawidłowo zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansowego;

b)	weryfikowanie, czy finansowane działania zostały właściwe przeprowadzone;

c)	zapewnienie, by finansowane wydatki były oparte na wiarygodnych dokumentach pomocniczych, prawidłowe i zgodne z przepisami; oraz

d)

zapobieganie, wykrywanie i korygowanie nieprawidłowości, w sposób określony w art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności (6), oraz odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych wraz z odsetkami za spóźnione wypłaty, zgodnie z tym samym artykułem. Państwa członkowskie w odpowiednim czasie powiadamiają o tym Komisję i informują ją o przebiegu postępowań administracyjnych i prawnych.

2.   Państwa członkowskie dokonują korekt finansowych wymaganych w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Korekty dokonane przez państwo członkowskie polegają na anulowaniu całości lub części wkładu Wspólnoty. Państwo członkowskie odzyskuje wszelkie kwoty utracone w wyniku wykrytej nieprawidłowości, zwraca je Komisji, a w przypadku gdy kwota nie jest zwrócona w czasie wyznaczonym przez dane państwo członkowskie, należne są odsetki z tytułu niedotrzymania warunków.

3.   Ponosząc odpowiedzialność za wykonanie ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich, Komisja podejmuje wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania, czy finansowane działania przeprowadzane są zgodnie z zasadami należytego i efektywnego zarządzania finansowego, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Obowiązkiem każdego z państw członkowskich jest posiadanie sprawnie funkcjonujących systemów zarządzania i kontroli; Komisja upewnia się, że takie systemy funkcjonują.

W tym celu, bez uszczerbku dla uprawnień Trybunału Obrachunkowego lub kontroli przeprowadzanych przez państwa członkowskie zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi, urzędnicy lub inni pracownicy Komisji mogą przeprowadzać kontrole na miejscu, w tym kontrole wyrywkowe działań finansowanych przez EFG, po uprzednim powiadomieniu z wyprzedzeniem minimum jednego dnia roboczego. Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie w celu otrzymania wszelkiej niezbędnej pomocy. Urzędnicy lub inni pracownicy zainteresowanych państw członkowskich mogą uczestniczyć w takich kontrolach.

4.   Państwo członkowskie zapewnia, że wszystkie dokumenty pomocnicze dotyczące poniesionych wydatków są dostępne dla Komisji i Trybunału Obrachunkowego przez okres trzech lat po likwidacji wkładów finansowych otrzymanych z EFG.

Artykuł 19

Zwrot wkładu finansowego

1.   W przypadku, gdy kwota rzeczywistych kosztów działania jest niższa niż szacunkowa kwota podana zgodnie z art. 12, Komisja żąda, by państwo członkowskie zwróciło odpowiednią kwotę otrzymanego wkładu finansowego.

2.   Jeżeli państwo członkowskie nie wypełnia zobowiązań zawartych w decyzji w sprawie wkładu finansowego, Komisja podejmuje niezbędne kroki, by zażądać od państwa członkowskiego zwrotu całości lub części otrzymanego wkładu finansowego.

3.   Przed przyjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 lub 2, Komisja odpowiednio bada dany przypadek, pozostawiając państwu członkowskiemu określony czas na przedstawienie uwag.

4.   Jeżeli, po przeprowadzeniu niezbędnych weryfikacji, Komisja ustali, że państwo członkowskie nie wypełnia zobowiązań na mocy art. 18 ust. 1, Komisja – jeśli nie osiągnięto porozumienia, a państwo członkowskie nie dokonało korekt w okresie wyznaczonym przez Komisję, i uwzględniając wszelkie uwagi państwa członkowskiego – w ciągu trzech miesięcy od końca okresu, o którym mowa powyżej, podejmuje decyzję dotyczącą dokonania korekt finansowych wymaganych do anulowania całości lub części wkładu z EFG na przedmiotowe działanie. Wszelkie kwoty utracone w wyniku wykrytych nieprawidłowości zostaną odzyskane, a jeżeli kwota nie jest zwrócona w terminie wyznaczonym przez dane państwo członkowskie, należne są odsetki z tytułu niewykonania zobowiązań.

Artykuł 20

Klauzula przeglądowa

Na podstawie pierwszego sprawozdania rocznego przewidzianego w art. 16 Parlament Europejski i Rada mogą dokonać przeglądu niniejszego rozporządzenia, na wniosek Komisji, w celu zapewnienia, że cel EFG, tj. solidarność, jest spełniony i że przepisy rozporządzenia odpowiednio uwzględniają specyfikę gospodarczą, społeczną i terytorialną wszystkich państw członkowskich.

Parlament Europejski i Rada dokonają przeglądu niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dwudziestym dniu po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

---

(1)  Opinia z dnia 13 września 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Opinia z dnia 11 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2006 roku (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 19 grudnia 2006 r.

(4)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

(5)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(6)  Dz.U. L 210 z 31.7.2006, str. 25.

---

30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/7

---

ROZPORZĄDZENIE (WE) nr 1928/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 20 grudnia 2006 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 571/88 w sprawie organizacji badań statystycznych Wspólnoty dotyczących struktury gospodarstw rolnych, w odniesieniu do ram finansowych na lata 2007–2009 i maksymalnego wkładu finansowego Wspólnoty na rzecz Bułgarii i Rumunii

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 285 ust. 1,

uwzględniając Akt przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 56,

uwzględniając wniosek Komisji,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 traktatu (1),

mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 571/88 (2) przewiduje, że państwa członkowskie otrzymają zwrot kosztów aż do maksymalnej kwoty na jedno badanie, jako wkład w poniesione wydatki.

(2)	W celu przeprowadzenia badań dotyczących struktury gospodarstw rolnych wymagane będzie znaczne finansowanie ze strony państw członkowskich i Wspólnoty, aby sprostać wymaganiom informacyjnym instytucji wspólnotowych.

(3)

W związku z przystąpieniem Bułgarii i Rumunii i w celu przeprowadzenia badań statystycznych dotyczących struktury gospodarstw rolnych w tych nowych państwach członkowskich w 2007 r., należy przewidzieć maksymalny wkład Wspólnoty w koszty każdego badania; to dostosowanie jest niezbędne ze względu na przystąpienie i nie było uwzględnione w Akcie przystąpienia.

(4)

Niniejsza decyzja ustanawia, dla pozostałej części programu, kopertę finansową stanowiącą najważniejszy punkt odniesienia dla władz budżetowych podczas corocznej procedury budżetowej, w rozumieniu pkt 37 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (3),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 14, w rozporządzeniu (EWG) nr 571/88 wprowadza się następujące zmiany:

1.	Akapit pierwszy dodaje się tiret w brzmieniu: „– 2 000 000 EUR dla Bułgarii, – 2 000 000 EUR dla Rumunii.”

2.

Akapity trzeci, czwarty i piąty otrzymują następujące brzmienie: „Kopertę finansową do celów realizacji niniejszego programu, w tym środki niezbędne dla zarządzania projektem Eurofarm, ustala się na 20 400 000 EUR na lata 2007-2009. Środki w skali roku zatwierdzają władze budżetowe w ramach limitów ram finansowych.”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 ust. 1 stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

---

(1)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 12. grudnia 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 20 grudnia 2006 r.

(2)  Dz.U. L 56 z 2.3.1988, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 204/2006 (Dz.U. L 34 z 7.2.2006, str. 3).

(3)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

---

30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/8

---

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 1929/2006

z dnia 23 października 2006 r.

dotyczące wprowadzenia w życie porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem zgodnie z art. XXIV:6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) 1994, zmieniające załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 (1) ustanowiono nomenklaturę towarów, zwaną dalej „nomenklaturą scaloną”, i określono konwencyjne stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)	Decyzją 2006/997/WE (2) w sprawie zawarcia porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem, Rada zatwierdziła w imieniu Wspólnoty wspomniane porozumienie w celu zamknięcia negocjacji rozpoczętych na podstawie art. XXIV:6 GATT 1994,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku 7 sekcji III części trzeciej (Kontyngenty taryfowe WTO, które zostaną otwarte przez właściwe władze wspólnotowe) do załącznika I rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 wprowadza się następujące zmiany w odniesieniu do kodu CN 0201 30 00:

1)

Definicję kontyngentu taryfowego dla 4000 ton „Mięso wysokiej jakości z bydła, świeżego, schłodzonego lub zamrożonego, bez kości: „Kawałki specjalnej lub dobrej jakości wołowiny uzyskanej ze zwierząt wypasanych wyłącznie na pastwiskach, odznaczających się żywą wagą rzeźną nie wyższą niż 460 kilogramów, nazywane ‘wołowiną specjalną masowaną’. Kawałki te mogą nosić litery ‘sc’ (special cuts)” zastępuje się definicją: „Mięso wysokiej jakości z bydła, świeże, schłodzone lub zamrożone, bez kości”.

2)	W „Innych warunkach” wprowadza się tekst: „Kraj dostawcy: Urugwaj”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1758/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, str. 1).

(2)  Patrz: str. 10 niniejszego Dziennika Urzędowego.

---

30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/9

---

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) nr 1930/2006

z dnia 20 grudnia 2006 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 26,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W wyniku negocjacji Rundy Urugwajskiej w Nomenklaturze Scalonej (CN) ustanowionej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (1) wprowadzono przepis umożliwiający wyłączenie z opłat celnych produktów farmaceutycznych objętych działem 30 CN.

(2)

Sterylne chirurgiczne lub dentystyczne środki zapobiegające powstawaniu zrostów, nawet dające się absorbować, oraz wyroby identyfikowalne jako stosowane do stomii są obecnie klasyfikowane do różnych działów CN i podlegają stawce celnej w wysokości 6,5 %. Jednak od dnia 1 stycznia 2007 r. będą one klasyfikowane do działu 30 CN w wyniku zmian w nomenklaturze, załączonych do Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, przyjętych zgodnie z zaleceniem Rady Współpracy Celnej z dnia 26 czerwca 2004 r.

(3)	Ze względu na ochronę zdrowia publicznego, w interesie Wspólnoty leży autonomiczne rozszerzenie na te towary wyłączenia z opłat celnych na produkty farmaceutyczne objęte działem 30 CN. Należy tego dokonać poprzez zawieszenie poboru ceł na czas nieokreślony.

(4)	Rozporządzenie (EWG) nr 2658/87 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione.

(5)	W związku z tym, że zmiana wprowadzona niniejszym rozporządzeniem ma być stosowana od tej samej daty, co CN na rok 2007, ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 1549/2006 (2), niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie oraz powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2007 r.

(6)

Z uwagi na znaczenie ekonomiczne niniejszego rozporządzenia, konieczne jest powołanie się na pilną potrzebę, przewidzianą w Tytule I pkt. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów Państw Członkowskich w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W sekcji VI, dziale 30, Części drugiej (Tabela stawek celnych) załącznika I do rozporządzenia nr 2658/87/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)	tekst w kolumnie trzeciej dla kodu CN 3006 10 30 otrzymuje brzmienie: „6,5 (3)

2)	tekst w kolumnie trzeciej dla kodu CN 3006 91 30 otrzymuje następujące brzmienie: „6,5 (4)

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1758/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, str. 1).

(2)  Dz.U. L 301 z 31.10.2006, str. 1

(3)  Pobór cła zostaje autonomicznie i na czas nieokreślony zawieszony.”;

(4)  Pobór cła zostaje autonomicznie i na czas nieokreślony zawieszony.”.

---

30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/10

---

DECYZJA RADY

z dnia 23 października 2006 r.

w sprawie zawarcia porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem

(2006/997/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 22 marca 2004 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z niektórymi innymi członkami WTO na mocy art. XXIV:6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) 1994, w trakcie przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej.

(2)	Negocjacje były prowadzone przez Komisję w konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 133 Traktatu oraz w ramach wytycznych negocjacyjnych wydanych przez Radę.

(3)	Komisja sfinalizowała negocjacje w sprawie porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem. Porozumienie powinno zostać zatwierdzone,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Urugwajem dotyczące zmiany koncesji na listach koncesyjnych Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w trakcie przystąpienia do Wspólnoty Europejskiej zostaje niniejszym zatwierdzone w imieniu Wspólnoty.

Tekst porozumienia w formie wymiany listów stanowi załącznik do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania porozumienia w formie wymiany listów ze skutkiem wiążącym dla Wspólnoty.

---

30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/11

---

POROZUMIENIE

W formie wymiany Listów między wspólnotą Europejską a Urugwajem dotyczące zmiany koncesji na listach koncesyjnych Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w trakcie przystąpienia do wspólnoty Europejskiej

Genewa,

Szanowny Panie,

W następstwie rozpoczęcia negocjacji między Wspólnotą Europejską (WE) a Urugwajem na mocy art. XXIV: 6 i art. XXVIII GATT 1994 w sprawie zmiany koncesji na listach koncesyjnych Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w trakcie ich przystąpienia do WE, WE i Urugwaj uzgadniają, co następuje w celu zamknięcia negocjacji rozpoczętych w następstwie notyfikacji WE z dnia 19 stycznia 2004 r., zgodnie z art. XXIV:6 GATT 1994:

WE włącza do swojej listy koncesyjnej CLX, w odniesieniu do obszaru celnego WE 25, koncesje, które były zawarte w jej poprzedniej liście koncesyjnej.

WE dostosowuje definicję kontyngentu taryfowego WE wynoszącego 4 000 ton na „mięso wysokiej jakości z bydła, świeże, schłodzone lub zamrożone”, przydzielonego Urugwajowi.

Niniejsze porozumienie wchodzi w życie z dniem podpisania, po zatwierdzeniu przez strony zgodnie z ich własnymi procedurami.

[miejsce],

Szanowny Panie,

Niniejszym pragnę odnieść się do Pańskiego listu o następującej treści:

Mam zaszczyt niniejszym wyrazić zgodę mojego rządu