1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/3

(1)

Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 404/93 pomoc wyrównawcza dla pokrycia straty dochodów na rzecz producentów wspólnotowych obliczana jest na podstawie różnicy między zryczałtowanym dochodem referencyjnym a średnim dochodem z produkcji dla bananów wyprodukowanych i wprowadzonych do obrotu we Wspólnocie w danym roku.

(2)

Od dnia 1 stycznia 2007 r. rozporządzenie (EWG) nr 404/93, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2013/2006, nie przewiduje już systemu pomocy wyrównawczej dla sektora bananów. Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 2013/2006 art. 12 rozporządzenia (EWG) nr 404/93 nadal ma zastosowanie w odniesieniu do systemu pomocy wyrównawczej na rok 2006.

(3)

Artykuł 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1858/93 z dnia 9 lipca 1993 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 404/93 w odniesieniu do systemu pomocy w celu wyrównywania strat dochodu z wprowadzenia do obrotu w sektorze bananów (2) ustala „zryczałtowany dochód referencyjny” w wysokości 64,03 EUR/100 kg netto zielonych bananów na etapie pobrania z pakowalni.

(4)

W roku 2006 średni dochód z produkcji, obliczony na podstawie średniej – z jednej strony – cen bananów wprowadzonych do obrotu poza regionami produkcyjnymi, na etapie pierwszego miejsca rozładunku (towar nierozładowany) i – z drugiej strony – cen sprzedaży na rynkach lokalnych dla bananów wprowadzonych do obrotu w regionach produkcyjnych, pomniejszony o kwoty zryczałtowane określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1858/93, był niższy od poziomu zryczałtowanego dochodu referencyjnego ustalonego na rok 2006. W związku z powyższym należy ustalić kwoty pomocy wyrównawczej, która ma zostać przyznana w odniesieniu do roku 2006.

(5)

Zgodnie z art. 12 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 404/93 pomoc dodatkowa jest przyznawana dla jednego lub kilku regionów produkcji, gdy średni dochód z produkcji jest znacznie niższy niż średni dochód wspólnotowy.

(6)

Średni roczny dochód z produkcji, uzyskany z wprowadzenia do obrotu bananów wyprodukowanych na Martynice, Gwadelupie, Krecie i w Lakonii, okazał się znacznie niższy od średniej wspólnotowej w 2006 r. Z tego powodu należy przyznać dodatkową pomoc regionom produkcyjnym Martyniki, Gwadelupy, Krety i Lakonii. Z uwagi na dane za 2006 r., które wskazują na trudne warunki wprowadzania do obrotu, należy ustalić kwotę pomocy dodatkowej pokrywającej 75 % różnicy pomiędzy średnim dochodem we Wspólnocie a zarejestrowanym średnim dochodem ze sprzedaży produktów w tych regionach.

(7)

Z powodu braku wszystkich potrzebnych danych, kwota pomocy wyrównawczej na rok 2006 nie mogła zostać ustalona wcześniej. Należy przewidzieć wypłatę salda pomocy za rok 2006 w terminie dwóch miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/5

(1)

Artykuł 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że należność przywozowa na produkty objęte kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002, ex 1005 inne niż ziarna hybrydowe oraz ex 1007 inne niż hybrydy siewne, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej w odniesieniu do takich produktów podczas przywozu, powiększonej o 55 % i zmniejszonej o cenę przywozową cif stosowaną wobec danej dostawy. Jednak należność ta nie może przekraczać stawki celnej we Wspólnej Taryfie Celnej.

(2)

Artykuł 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 stanowi, że do celów obliczenia należności przywozowej określonej w ust. 2 wspomnianego artykułu, dla danych produktów regularnie ustala się reprezentatywne ceny przywozowe cif.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, ceną do obliczania należności przywozowej produktów objętych kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 i 1007 00 90 jest dzienna reprezentatywna cena importowa cif ustalona w sposób określony w art. 4.

(4)

Należy ustalić należności przywozowe na okres od dnia 1 maja 2007 r. mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń,

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/8

(1)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001 (2) pozwolenia na przywóz są ważne tylko dla określonego w nich kodu produktu. Przywóz w ramach kontyngentów może być utrudniony w przypadku, gdy współczynnik przydziału powoduje pomniejszenie ilości produktu objętego kodem, którego dotyczy złożony wniosek o pozwolenie. W celu ułatwienia handlu i optymalizacji wykorzystania kontyngentów przywozowych pozwolenia na przywóz powinny być również ważne dla produktów o innych kodach objętych tym samym numerem kontyngentu, pod warunkiem że podlegają one identycznej celnej należności przywozowej. Ponieważ obecne przepisy mogą powodować niewykorzystanie ilości przewidzianych w pozwoleniach na przywóz wydanych w styczniu 2007 r., nowe przepisy należy stosować z mocą wsteczną.

(2)

Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (3), zatwierdzona decyzją 2002/309/WE, Euratom Rady i Komisji (4) (dalej zwana „Umową ze Szwajcarią”), zawiera ustalenia dotyczące otwarcia kontyngentów i obniżenia stawek celnych na niektóre przetwory mleczne pochodzące ze Szwajcarii. Jej załącznik 3 dotyczący koncesji w zakresie serów przewiduje w pkt 1 pełną liberalizację dwustronnego handlu serami od dnia 1 czerwca 2007 r., po upływie pięcioletniego okresu przejściowego.

(3)

Celem Umowy ze Szwajcarią jest wzmocnienie relacji wolnego handlu między stronami poprzez stopniowe usuwanie barier mających negatywny wpływ na znaczną część ich wymiany handlowej. Od dnia 1 czerwca 2007 r. dwustronny handel serem przestaje podlegać kontyngentom. W związku z powyższym oraz mając na uwadze, iż handel serami między Wspólnotą a Szwajcarią dotyczy istotnych ilości oraz wysokiej wartości handlowej, właściwe jest znaczne zmniejszenie zabezpieczenia pozwoleń na przywóz sera pochodzącego ze Szwajcarii.

(4)

W następstwie przyjęcia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1719/2005 z dnia 27 października 2005 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (5), skreślono kody CN 0406 90 02 do 0406 90 06. Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 stał się zatem zbędny i również należy go skreślić.

(5)

Załącznik II do Umowy w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii dotyczącej dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi przyznanych na podstawie art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (6), zatwierdzonej decyzją Rady 2007/138/WE (7), przewiduje otwarcie kontyngentów taryfowych na niektóre przetwory mleczne. Rozdział I tytuł 2 rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 oraz jego załącznik I powinny zostać odpowiednio dostosowane.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2535/2001.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1)

w art. 3 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych w ramach przywozowych kontyngentów taryfowych, określonych w rozdziale I oraz sekcji 2 rozdziału III tytułu 2, są one ważne dla wszystkich kodów CN objętych tym samym numerem kontyngentu, pod warunkiem że podlegają one identycznej celnej należności przywozowej.”;

2)

w art. 4 skreśla się ust. 3;

3)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 13 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Jednakże w przypadku kontyngentów określonych w art. 5 lit. c)–f), h) oraz i) wnioski o wydanie pozwolenia odnoszą się do co najmniej 10 ton i do ilości nie większej niż ilość dostępna na każdy okres.”;

5)

w art. 19 dodaje się lit. h) w brzmieniu:

6)

w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:

7)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

8)

załącznik II.D zastępuje się załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/13

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/14

(1)

Decyzja Komisji 2004/210/WE (1) ustanawia Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich („SCCP”), Komitet Naukowy ds. Zagrożenia dla Zdrowia i Środowiska („SCHER”) i Komitet Naukowy ds. Pojawiających się i Nowo Rozpoznanych Zagrożeń dla Zdrowia („SCENIHR”). W skład komitetów naukowych wchodzą członkowie mianowani przez Komisję.

(2)

Zgodnie z art. 7 ust. 1 wymienionej decyzji okres sprawowania funkcji przez członków komitetów naukowych jest ograniczony do trzech lat; kadencja obecnych członków wygasa w dniu 24 lipca 2007 r.

(3)

W ciągu najbliższych dwóch lat spodziewane są nowe okoliczności, które będą mieć istotny wpływ na potrzeby Komisji w zakresie doradztwa naukowego dotyczącego oceny ryzyka oraz na strukturę i zakres kompetencji komitetów naukowych. W szczególności powołanie w 2008 r. Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), wdrażającej rejestrację, ocenę, udzielanie zezwoleń i stosowanie ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (2), będzie wymagać ponownego zdefiniowania zadań SCHER.

(4)

W celu uzyskania lepszego oglądu przyszłych zadań komitetów naukowych oraz przygotowania struktury świadczącej doradztwo naukowe i jej składu lepiej dostosowanego do przyszłych potrzeb, przy jednoczesnym zapewnieniu świadczenia koniecznego doradztwa naukowego do czasu powołania ECHA, należy zezwolić na przedłużenie okresu sprawowania funkcji przez członków komitetów naukowych w wyjątkowych okolicznościach o okres nieprzekraczający 18 miesięcy.

(5)

Ponadto należy przewidzieć możliwość powoływania nowych członków komitetów naukowych w drodze publikacji zaproszenia do wyrażenia zainteresowania, o ile żaden spośród członków wymienionych na liście rezerwowej nie posiada koniecznej wiedzy fachowej.

(6)

W świetle obecnego doświadczenia operacyjnego, dla zaspokojenia najpilniejszych potrzeb, konieczne jest szybkie zwiększenie liczby członków SCENIHR.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/210/WE,

1)

w art. 3 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„W skład grupy wchodzi maksymalnie 17 członków.”;

2)

artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Okres sprawowania funkcji

1.   Członkowie komitetów naukowych są mianowani na okres trzech lat i nie mogą pełnić swoich funkcji dłużej niż przez trzy kolejne kadencje. W celu zagwarantowania ciągłości dostępnej wiedzy fachowej, w wyjątkowych przypadkach, Komisja może przedłużyć okres sprawowania funkcji członków komitetu naukowego maksymalnie o 18 miesięcy.

Członkowie pełnią swoje funkcje do czasu, aż zostaną zastąpieni lub ponownie mianowani.

Członkowie, których trzecia kadencja z rzędu w komitecie naukowym dobiegła właśnie końca, mogą zostać wybrani na członków innego komitetu naukowego.

2.   W przypadku stwierdzenia, że dany członek nie uczestniczy w pracach komitetu naukowego lub pragnie zrezygnować, Komisja może zakończyć jego członkostwo i wyznaczyć następcę z listy rezerwowej przewidzianej w art. 4, bądź też, w uzasadnionych przypadkach, wyznaczyć następcę w drodze zaproszenia do wyrażenia zainteresowania.”.

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/16

(1)

Decyzja Komisji z dnia 22 grudnia 2006 r. ustanawiająca środki przejściowe na wprowadzanie do obrotu niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego uzyskiwanych w Bułgarii i Rumuni (1) przewiduje pewne środki przejściowe w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (2) uzyskanych w zakładach w Bułgarii i Rumunii do dnia 31 grudnia 2006 r.

(2)

Bułgaria zwróciła się z wnioskiem o możliwość wywożenia do krajów trzecich niektórych produktów mlecznych uzyskanych na swoim terytorium przed dniem 31 grudnia 2006 r., które objęte są zakresem decyzji 2007/30/WE.

(3)

Wniosek ten może zostać przyjęty pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Zgodnie z tymi zasadami Bułgaria przedłożyła niezbędne informacje dotyczące umowy z krajami przeznaczenia.

(4)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić decyzję 2007/30/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/17

(1)

Wzór świadectwa dla handlu wewnątrzwspólnotowego żywymi pszczołami (Apis mellifera) określony jest w części 2 załącznika E do dyrektywy 92/65/EWG. Świadectwo to nie zawiera wymogów dotyczących zdrowia zwierząt w odniesieniu do pasożytów atakujących pszczoły (Aethina tumida) lub trzmiele (Tropilaelaps spp.), jako że te pasożyty nie zostały do tej pory odnotowane we Wspólnocie.

(2)

Jednakże by odpowiedzieć na potencjalne zagrożenie tymi szkodnikami, ich występowanie podlega obecnie obowiązkowemu zgłaszaniu w ramach środków ochrony i powiadamiania OIE (Międzynarodowego Biura Epizootycznego) dotyczących przywozu żywych pszczół z krajów trzecich ustanowionych w decyzji Komisji 2003/881/WE (2).

(3)

Mimo tych środków, w przypadku gdyby pasożyty te zostały sprowadzone do Wspólnoty, należy ustanowić dodatkowe środki ostrożności, by ograniczyć rozprzestrzenianie się tych chorób we Wspólnocie. Należy zatem dokonać przeglądu świadectw stosowanych w wewnątrzwspólnotowym handlu żywymi pszczołami i trzmielami w celu wprowadzenia wymogów dotyczących zdrowia zwierząt w odniesieniu do występowania małego chrząszcza ulowego i roztocza Tropilaelaps.

(4)

Wymagania te powinny mieć na celu ograniczenie przemieszczania żywych pszczół (Apis mellifera) i trzmieli (Bombus spp.) ze skażonych obszarów. Biorąc pod uwagę zdolność małego chrząszcza ulowego i roztocza Tropilaelaps do szybkiego rozprzestrzeniania, obszar do uwzględnienia przy nakładaniu ograniczeń w przypadku wybuchu tej choroby powinien obejmować co najmniej 100 km wokół skażonych obiektów.

(5)

Ponadto ustanowiono ekspercki system kontroli handlu (Traces), zintegrowany komputerowy system weterynaryjny, zgodnie z decyzją Komisji 2003/623/WE (3). Aby zapewnić jak najskuteczniejsze działanie systemu Traces, wzory świadectw stosowanych w handlu wewnątrzwspólnotowym powinny być zgodne z systemem elektronicznym.

(6)

Zatem należy zmienić świadectwa zdrowia zawarte w załączniku E do dyrektywy 92/65/EWG w celu usprawnienia działania Traces oraz wprowadzić zmiany do świadectwa zdrowia w części 2 załącznika E, by uwzględnić dodatkowe środki w zakresie zdrowia dla handlu żywymi pszczołami i trzmielami.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodnine z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/26

1.5.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 114/27

(1)

Kadencja panów Jörga PIRRUNGA, Huberta LEGALA, Johna D. COOKE'A, Rafaela GARCÍI-VALDECASASA, Nicholasa Jamesa FORWOODA, pań Eny CREMONY i Ireny PELIKÁNOVEJ, pana Vilenasa VADAPALASA, pani Ingrīdy LABUCKIEJ i panów Enzo MOAVERY MILANESIEGO, Nilsa WAHLA, Mirka PREKA i Theodora CZIPEWA, sędziów Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich, upływa 31 sierpnia 2007 r.

(2)

Należy dokonać częściowego odnowienia składu Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich na okres od 1 września 2007 r. do 31 sierpnia 2013 r.; jednak, ze względu na brak propozycji, mianowanie jednego z sędziów będzie możliwe dopiero w późniejszym terminie,

Pan John D. COOKE

Pani Ena CREMONA

Pan Theodora CZIPEWA

Pan Alfred DITTRICH

Pan Nicholas James FORWOOD

Pani Ingrīda LABUCKA

Pan Enzo MOAVERO MILANESI

Pani Irena PELIKÁNOVÁ

Pan Miro PREK

Pan Laurent TRUCHOT

Pan Vilenas VADAPALAS

Pan Nils WAHL