Dziennik Urzędowy L 157/2008

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 538/2008

z dnia 29 maja 2008 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1386/2007 ustanawiające środki ochrony zasobów i egzekwowania, mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie 1386/2007 (1), w szczególności jego art. 70,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1386/2007 wdraża pewne środki ochrony zasobów i egzekwowania przyjęte przez Organizację Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (zwaną dalej „NAFO”).

(2)

Podczas swojego dwudziestego dziewiątego dorocznego posiedzenia we wrześniu 2007 roku NAFO przyjęło szereg zmian w środkach ochrony zasobów i jej egzekwowania. Zmiany te dotyczą przepisów w sprawie rozmiarów oczek sieci, przeładunków, obszarów zamkniętych w celu ochrony koralowców, sprawozdań z połowów, definicji poważnych naruszeń przepisów, kodów produktów, formularza wykorzystywanego w trakcie inspekcji w porcie oraz wymogów technicznych dotyczących trapów.

(3)	Ponadto w rozporządzeniu 1386/2007 znaleziono błędy, które należy poprawić: pewna liczba błędów występuje we wzajemnych odesłaniach, a w załączniku VII pkt 3 brakuje niektórych elementów.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1386/2007,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1386/2007 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 3 dodaje się punkt w brzmieniu:

„20.	»przeładunek« oznacza przeniesienie, ponad burtą, dowolnej ilości zasobów rybołówstwa lub jego produktów zatrzymanych na statku, z jednego statku rybackiego na drugi.”;

2)	w art. 7 dodaje się ustęp w brzmieniu: „4. Statki prowadzące połowy karmazyna w rejonie 3O przy użyciu włoków pelagicznych stosują sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 90 mm.”;

art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Obszary objęte ograniczeniem połowów

1. Zabrania się prowadzenia działalności połowowej przy użyciu narzędzi do połowów dennych w następujących obszarach:

Obszar

Współrzędna 1

Współrzędna 2

Współrzędna 3

Współrzędna 4

Orphan Knoll

50.00.30 N

45.00.30 W

50.00.30 N

45.00.30 W

50.00.30 N

47.00.30 W

50.00.30 N

45.00.30 W

Corner Seamounts

35.00.00 N

48.00.00 W

36.00.00 N

48.00.00 W

36.00.00 N

52.00.30 W

35.00.00 N

52.00.30 W

Newfoundland Seamounts

43.29.00 N

43.20.00 W

44.00.00 N

43.20.00 W

44.00.00 N

46.40.00 W

43.29.00 N

46.40.00 W

New England Seamounts

35.00.00 N

57.00.00 W

39.00.00 N

57.00.00 W

39.00.00 N

64.00.00 W

35.00.00 N

64.00.00 W

2. Następujący obszar w rejonie 3O jest zamknięty dla wszelkiej działalności połowowej prowadzonej z użyciem narzędzi mających kontakt z dnem. Obszar zamknięty określa się poprzez połączenie następujących współrzędnych (w porządku liczbowym, rozpoczynając ponownie od współrzędnej 1):

Punkt nr	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
1	42°53′00″N	51°00′00″W
2	42°52′04″N	51°31′44″W
3	43°24′13″N	51°58′12″W
4	43°24′20″N	51°58′18″W
5	43°39′38″N	52°13′10″W
6	43°40′59″N	52°27′52″W
7	43°56′19″N	52°39′48″W
8	44°04′53″N	52°58′12″W
9	44°18′38″N	53°06′00″W
10	44°18′36″N	53°24′07″W
11	44°49′59″N	54°30′00″W
12	44°29′55″N	54°30′00″W
13	43°26′59″N	52°55′59″W
14	42°48′00″N	51°41′06″W
15	42°33′02″N	51°00′00″W”.

artykuł 19 ust. 5 otrzymuje następujące brzmienie:

„5. Państwa członkowskie co dwa lata poświadczają poprawność planów ładowni wszystkich statków posiadających zezwolenie na połowy zgodnie z art. 14. Kapitan gwarantuje, że kopia takiego poświadczenia znajduje się na pokładzie i na żądanie jest okazywana inspektorowi.”;

w art. 21 ust. 2 dodaje się literę w brzmieniu:

„f)

połów dokonany przed wejściem w rejon 3L i wyjściem z niego. Sprawozdania te są składane przez statki poławiające krewetki w rejonie 3L i przesyłane godzinę przed przekroczeniem granicy powyższego rejonu. Sprawozdanie określa połowy wciągnięte na statek od czasu poprzedniego sprawozdania z połowów, w podziale na rejony i gatunki (kod alpha-3) w kilogramach, zaokrąglone do najbliższych 100 kg.”;

6)	artykuł 30 ust. 5 otrzymuje następujące brzmienie: „5. Kapitan obserwowanego statku może, na swój wniosek, otrzymać egzemplarz sprawozdania obserwatora określonego w art. 28 ust. 1.”;

7)	artykuł 32 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie: „1. Właściwe organy państw członkowskich otrzymujące sprawozdanie obserwatora zgodnie z art. 28 oceniają treść i wnioski zawarte w omawianym sprawozdaniu.”;

w art. 47 wprowadza się następujące zmiany:

litera b) otrzymuje brzmienie:

„b)	zapewnić trap skonstruowany i stosowany zgodnie ze środkami ochrony zasobów i jej egzekwowania NAFO.”;

dodaje się literę w brzmieniu:

„ba)

jeżeli stosuje się wciągnik mechaniczny, zagwarantować, że jego urządzenia pomocnicze są takiego rodzaju, jaki został zatwierdzony przez administrację krajową. Ich projekt i budowa muszą zapewniać bezpieczne wejście inspektora na pokład i zejście z niego, w tym bezpieczny dostęp z wciągnika na pokład i odwrotnie. Na pokładzie przechowuje się trap zgodny z lit. b), który znajduje się obok wciągnika i jest gotowy do natychmiastowego użycia.”;

9)	załącznik II zastępuje się tekstem zawartym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

10)	w załączniku VII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia;

11)	załącznik XII zastępuje się tekstem zawartym w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

12)	skreśla się załącznik XIII;

13)	załącznik XIVb zastępuje się tekstem zawartym w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 2008 r.

W imieniu Rady

A. VIZJAK

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 318 z 5.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

Poniższy wykaz jest częściowym wykazem zasobów, które należy zgłaszać zgodnie z art. 22.

ANG/N3NO	Lophius americanus	Żabnica
CAA/N3LMN	Anarhichas lupus	Zębacz pasiasty
CAP/N3LM	Mallotus villosus	Gromadnik
CAT/N3LMN	Anarhichas spp.	Zębacze nei
HAD/N3LNO	Melanogrammus aeglefinus	Plamiak
HAL/N23KL	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HAL/N3M	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HAL/N3NO	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HER/N3L	Clupea harengus	Śledź
HKR/N2J3KL	Urophycis chuss	Miętus czerwony
HKR/N3MNO	Urophycis chuss	Miętus czerwony
HKS/N3LMNO	Merlucius bilinearis	Morszczuk srebrzysty
RNG/N23	Coryphaenoides rupestris	Buławik czarny
HKW/N2J3KL	Urophycis tenuis	Widłak bostoński
POK/N3O	Pollachius virens	Czarniak
PRA/N3M	Pandalus borealis	Krewetka północna
RHG/N23	Macrourus berglax	Buławik siwy
SKA/N2J3K	Raja spp.	Raje
SKA/N3M	Raja spp.	Raje
SQI/N56	Illex illecebrosus	Kalmar illeks
VFF/N3LMN	—	Ryby nieposortowane, niezidentyfikowane
WIT/N3M	Glyptocephalus cynoglossus	Szkarłacica
YEL/N3M	Limanda ferruginea	Żółcica”

ZAŁĄCZNIK II

Załącznik VII pkt 3 do rozporządzenia (WE) nr 1386/2007 otrzymuje brzmienie:

„3. Sprawozdanie z połowów

Dane	Kod pola	Obowiązkowo/Fakultatywnie	Uwagi:
Początek zapisu	SR	O	Informacja systemowa; wskazuje początek wpisu
Adres	AD	O	Informacja o wiadomości; przeznaczenie, „XNW” dla NAFO
Nadawca	FR	O	Nazwa strony przekazującej
Numer porządkowy	SQ	O	Informacja o wiadomości; numer seryjny wiadomości w bieżącym roku
Typ wiadomości	TM	O	Informacja o wiadomości; typ wiadomości; „CAT” jako sprawozdanie z połowów
Radiowy sygnał wywoławczy	RC	O	Informacja o rejestracji statku; międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku
Numer rejsu	TN	F	Informacja o działalności; numer seryjny rejsu połowowego w bieżącym roku
Nazwa statku	NA	F	Informacja o rejestracji statku; nazwa statku
Umawiająca się strona Wewnętrzny numer referencyjny	IR	F	Informacja o rejestracji statku; indywidualny numer statku umawiającej się strony wyrażony jako kod państwa bandery ISO-3 i numer
Zewnętrzny numer rejestracyjny	XR	F	Informacja o rejestracji statku; oznaka rybacka statku
Odnośny obszar	RA	O	Rejon NAFO, na który statek wpłynął
Szerokość geograficzna	LA	O (1)	Informacja o działalności; pozycja w czasie przekazu
Długość geograficzna	LO	O (1)	Informacja o działalności; pozycja w czasie przekazu
Połowy	CA		Informacja o działalności; przedstawiony kumulacyjnie połów w podziale na gatunki zatrzymany na pokładzie od rozpoczęcia połowów na obszarze regulowanym lub od ostatniego sprawozdania z połowów, w razie potrzeby parami
Gatunki		O	Kod gatunku FAO
żywa waga		O	Żywa waga w kilogramach, zaokrąglona do najbliższych 100 kilogramów
Liczba dni połowowych	DF	O	Informacja o działalności; liczba dni połowowych, które od rozpoczęcia połowów lub od ostatniego sprawozdania z połowów spędzono na obszarze podlegającym regulacji NAFO
Data	DA	O	Informacja o wiadomości; data przekazu
Godzina	TI	O	Informacja o wiadomości; godzina przekazu
Koniec wpisu	ER	O	Informacja systemowa; wskazuje koniec zapisu

(1) Fakultatywne, jeżeli statek podlega monitorowaniu przez satelitarne urządzenie lokacyjne.”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK XII

Sprawozdanie z inspekcji w porcie

ZAŁĄCZNIK IV

„ZAŁĄCZNIK XIVb

Kody postaci produktu

Kod	Postać produktu
A	Niepatroszone – mrożone
B	Niepatroszone – mrożone (gotowane)
C	Patroszone, z głową – mrożone
D	Patroszone, bez głowy – mrożone
E	Patroszone, bez głowy – oprawione – mrożone
F	Oskórowane filety – z ościami – mrożone
G	Oskórowane filety – bez ości – mrożone
H	Nieoskórowane filety – z ościami – mrożone
I	Nieoskórowane filety – bez ości – mrożone
J	Ryby solone
K	Ryby marynowane
L	Produkty w puszkach
M	Tran
N	Mączka produkowana z ryb niepatroszonych
O	Mączka produkowana z odpadów rybnych
P	Inne (określić)”

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/13

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 539/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 16 czerwca 2008 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	44,6
	MK	36,7
	TR	59,3
	ZZ	46,9
0707 00 05	JO	151,2
	TR	119,3
	ZZ	135,3
0709 90 70	TR	103,9
0709 90 70	ZZ	103,9
0805 50 10	AR	123,7
	EG	150,8
	US	132,6
	ZA	121,6
	ZZ	132,2
0808 10 80	AR	101,4
	BR	84,3
	CL	92,5
	CN	92,5
	MK	63,0
	NZ	111,5
	US	104,5
	UY	84,0
	ZA	82,9
	ZZ	90,7
0809 10 00	IL	124,0
	TR	230,0
	ZZ	177,0
0809 20 95	TR	401,5
	US	429,2
	ZZ	415,4
0809 30 10, 0809 30 90	EG	182,1
	US	239,8
	ZZ	211,0
0809 40 05	IL	190,0
	TR	223,9
	ZZ	207,0

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/15

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 540/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem w odniesieniu do wzorów formularzy

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 3051/95 (1), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rezolucją 179(79) Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu przyjętą w dniu 10 grudnia 2004 r., zmieniającą z mocą od dnia 1 lipca 2006 r. wzory dokumentu zgodności i certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem, Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) zmieniła Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczeństwem (ISM).

(2)	W art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 336/2006 zdefiniowano kodeks ISM jako kodeks określony w załączniku I do tego rozporządzenia, w aktualnie obowiązującej wersji.

(3)	Mając na względzie zapewnienie jasności i przejrzystości, należy również aktualizować odpowiednie wzory w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 336/2006.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Sekcję 5 części B załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Antonio TAJANI

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 64 z 4.3.2006, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

„5. Wzory dokumentów zgodności i certyfikatów zarządzania bezpieczeństwem

W przypadku gdy statki eksploatowane są wyłącznie w państwie członkowskim, państwa członkowskie korzystają z formularzy załączonych do kodeksu ISM lub z dokumentu zgodności, certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem, tymczasowego dokumentu zgodności oraz tymczasowego certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem sporządzonych według przedstawionego poniżej wzoru.

W przypadku odstępstwa przyznanego na mocy art. 7 ust. 1 i w odpowiednich przypadkach art. 7 ust. 2, wydany certyfikat różni się od certyfikatu, o którym mowa powyżej, i wyraźnie informuje o przyznaniu odstępstwa zgodnie z art. 7 ust. 1 i w odpowiednich przypadkach art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz zawiera obowiązujące ograniczenia operacyjne.

DOKUMENT ZGODNOŚCI

(Pieczęć urzędowa)/(Państwo)

Certyfikat nr

Wydany na mocy przepisów [MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU z 1974 r., z późniejszymi zmianami, oraz] (1) rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM

Z upoważnienia rządu …

(nazwa państwa)

przez …

(uprawniona osoba lub organizacja)

Nazwa i adres armatora

…

(zob. ust. 1.1.2 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006)

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE system zarządzania bezpieczeństwem armatora został poddany audytowi i jest on zgodny z wymogami Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczaniu (kodeksu ISM) dla wymienionych poniżej typów statków (niepotrzebne skreślić):

Statek pasażerski

Pasażerska jednostka szybka

Towarowa jednostka szybka

Masowiec

Zbiornikowiec olejowy

Chemikaliowiec

Gazowiec

Ruchoma platforma wiertnicza

Inny statek towarowy

Prom pasażerski typu ro-ro

Niniejszy dokument zgodności zachowuje ważność do …, z zastrzeżeniem okresowych weryfikacji.

Data dokonania weryfikacji, na podstawie której wydano niniejszy certyfikat …

(dd/mm/rrrr)

Wydano w …

(miejsce wydania dokumentu)

Data wydania:…

…

(Podpis osoby uprawnionej wydającej dokument

(Pieczęć lub stempel organu wydającego)

Certyfikat nr

POTWIERDZENIE ROCZNE

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE w wyniku okresowej weryfikacji przeprowadzonej zgodnie z [prawidłem IX/6.1 Konwencji i ust. 13.4 kodeksu ISM oraz] (2) art. 6 rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM stwierdzono, iż system zarządzania bezpieczeństwem spełnia wymogi kodeksu ISM.

I. POTWIERDZENIE ROCZNE	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
II. POTWIERDZENIE ROCZNE	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
III. POTWIERDZENIE ROCZNE	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
IV. POTWIERDZENIE ROCZNE	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …

CERTYFIKAT ZARZĄDZANIA BEZPIECZEŃSTWEM

(Pieczęć urzędowa)/(Państwo)

Certyfikat nr

Wydany na mocy przepisów [MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU z 1974 r., z późniejszymi zmianami,] oraz (3) rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM

Z upoważnienia rządu …

(nazwa państwa)

przez …

(uprawniona osoba lub organizacja)

Nazwa statku: …

Numer lub litery identyfikacyjne: …

Port macierzysty: …

Typ statku (4): …

Tonaż brutto: …

Numer IMO: …

Nazwa i adres armatora: …

(zob. ust. 1.1.2 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006)

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE że po przeprowadzeniu weryfikacji, czy przedstawiony przez armatora dokument zgodności obejmuje ten typ statku, system zarządzania bezpieczeństwem armatora poddano audytowi, w następstwie którego stwierdzono, że jest on zgodny z wymogami Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczaniu (kodeksu ISM).

Niniejszy certyfikat zarządzania bezpieczeństwem zachowuje ważność do …, z zastrzeżeniem przeprowadzania okresowych weryfikacji oraz zachowania ważności dokumentu zgodności.

Data dokonania weryfikacji, na podstawie której wydano niniejszy certyfikat …

(dd/mm/rrrr)

Wydano w …

(miejsce wydania dokumentu)

Data wydania …

…

(Podpis osoby uprawnionej wydającej certyfikat)

(Pieczęć lub stempel organu wydającego)

Certyfikat nr

POTWIERDZENIE POŚREDNIE ORAZ DODATKOWE POTWIERDZENIE (JEŻELI JEST WYMAGANE)

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE w wyniku okresowej weryfikacji przeprowadzonej zgodnie z [prawidłem IX/6.1 Konwencji i ust. 13.8 kodeksu ISM oraz] (5) art. 6 rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM stwierdzono, iż system zarządzania bezpieczeństwem spełnia wymogi kodeksu ISM.

POTWIERDZENIE POŚREDNIE (do realizacji pomiędzy drugą i trzecią datą rocznicową)	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
DODATKOWE POTWIERDZENIE (6)	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
DODATKOWE POTWIERDZENIE (6)	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …
DODATKOWE POTWIERDZENIE (6)	Podpis … (Podpis osoby uprawnionej) Miejsce: … Data: …

TYMCZASOWY DOKUMENT ZGODNOŚCI

(Pieczęć urzędowa)/(Państwo)

Certyfikat nr

Wydany na mocy przepisów [MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU z 1974 r., z późniejszymi zmianami, oraz] (7) rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM

Z upoważnienia rządu …

(nazwa państwa)

przez …

(uprawniona osoba lub organizacja)

Nazwa i adres armatora

…

(zob. ust. 1.1.2 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006)

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE system zarządzania bezpieczeństwem armatora został uznany za zgodny z celami określonymi w ust. 1.2.3 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 dla wymienionych poniżej typów statków (niepotrzebne skreślić):

Statek pasażerski

Pasażerska jednostka szybka

Towarowa jednostka szybka

Masowiec

Zbiornikowiec olejowy

Chemikaliowiec

Gazowiec

Ruchoma platforma wiertnicza

Inny statek towarowy

Prom pasażerski typu ro-ro

Niniejszy tymczasowy dokument zgodności zachowuje ważność do …

Wydano w: …

(miejsce wydania dokumentu)

Data wydania: …

(Podpis osoby uprawnionej wydającej dokument

(Pieczęć lub stempel organu wydającego)

TYMCZASOWY CERTYFIKAT ZARZĄDZANIA BEZPIECZEŃSTWEM

(Pieczęć urzędowa)/(Państwo)

Certyfikat nr

Wydany na mocy przepisów [MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU z 1974 r., z późniejszymi zmianami, oraz] (8) rozporządzenia (WE) nr 336/2006 w sprawie wdrożenia w obrębie Wspólnoty kodeksu ISM

Z upoważnienia rządu …

(nazwa państwa)

przez …

(uprawniona osoba lub organizacja)

Nazwa statku: …

Numer lub litery identyfikacyjne: …

Port macierzysty: …

Typ statku (9): …

Tonaż brutto: …

Numer IMO: …

Nazwa i adres armatora: …

(zob. ust. 1.1.2 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006)

NINIEJSZYM ZAŚWIADCZA SIĘ, ŻE wymogi ust. 14.4 części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 zostały spełnione, a dokument zgodności/tymczasowy dokument zgodności (10) armatora obejmuje ten typ statku.

Niniejszy tymczasowy certyfikat zarządzania bezpieczeństwem zachowuje ważność do … z zastrzeżeniem zachowania ważności dokumentu zgodności/tymczasowego dokumentu zgodności (10).

Wydano w: …

(miejsce wydania dokumentu)

Data wydania: …

(Podpis osoby uprawnionej wydającej certyfikat)

(Pieczęć lub stempel organu wydającego)

Certyfikat nr

Ważność niniejszego tymczasowego certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem przedłuża się do:

Data prolongaty: …

(Podpis osoby uprawnionej przedłużającej ważność dokumentu)

(Pieczęć lub stempel organu wydającego)

(1) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(2) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(3) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(4) Należy wpisać jeden z następujących typów statków: statek pasażerski, pasażerska jednostka szybka, towarowa jednostka szybka, masowiec, zbiornikowiec olejowy, chemikaliowiec, gazowiec, ruchoma platforma wiertnicza, inny statek towarowy, prom pasażerski typu ro-ro.

(5) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(6) W stosownych przypadkach. Odniesienie do ust. 13.8 Kodeksu ISM oraz ust. 3.4.1 Wytycznych dotyczących wdrażania przez administracje Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem (Kodeksu ISM) (rezolucja A.913(22)).

(7) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(8) Można skreślić w przypadku statków wykonujących wyłącznie rejsy w obrębie jednego państwa członkowskiego.

(9) Należy wpisać jeden z następujących typów statków: statek pasażerski, pasażerska jednostka szybka, towarowa jednostka szybka, masowiec, zbiornikowiec olejowy, chemikaliowiec, gazowiec, ruchoma platforma wiertnicza, inny statek towarowy, prom pasażerski typu ro-ro.

(10) Niepotrzebne skreślić.”

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/23

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 541/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

dostosowujące określone kwoty połowowe na rok 2008 na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 23 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (2), w szczególności jego art. 4 ust. 2 i art. 5 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2015/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiające na rok 2007 i 2008 wielkości dopuszczalne połowów dotyczące niektórych głębinowych zasobów rybnych (3), rozporządzenie Rady (WE) nr 1941/2006 z dnia 11 grudnia 2006 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych mające zastosowanie do Morza Bałtyckiego na 2007 r. (4) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 41/2007 z dnia 21 grudnia 2006 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (5) określają, jakie zasoby rybne mogą podlegać środkom przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 847/96.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2015/2006, rozporządzenie Rady (WE) nr 1404/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. ustalające wielkości dopuszczalnych połowów i związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych mające zastosowanie do Morza Bałtyckiego w 2008 r. (6) i rozporządzenie Rady (WE) nr 40/2008 z dnia 16 stycznia 2008 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2008 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (7), określają kwoty w odniesieniu do niektórych zasobów rybnych na 2008 r.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 147/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. dostosowujące określone kwoty połowowe od 2007 r. do 2012 r. na mocy art. 23 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (8) zmniejsza określone kwoty połowowe dla Zjednoczonego Królestwa i Irlandii na lata 2007–2012.

(4)	Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 847/96, niektóre państwa członkowskie wystąpiły z wnioskiem o przeniesienie części swoich kwot z 2007 r. na następny rok. Wstrzymane ilości powinny zostać dodane do kwot na 2008 rok w granicach wskazanych we wspomnianym rozporządzeniu.

(5)

Na podstawie art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 847/96 odliczenia od krajowych kwot na 2008 r. powinny być dokonywane na poziomie równym wielkości przekroczenia połowów. Na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96 w przypadku przekroczenia objętych zezwoleniem wielkości wyładunków w 2007 r. dla niektórych zasobów wskazanych w rozporządzeniu (WE) nr 41/2007, rozporządzeniu (WE) nr 2015/2006 i rozporządzeniu (WE) nr 1941/2006 należy dokonać ważonych odliczeń od krajowych kwot na 2008 r. Odliczenia dokonywane są z uwzględnieniem szczególnych postanowień mających zastosowanie do zasobów rybnych wchodzących w zakres kompetencji regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.

(6)	Na mocy rozporządzenia (WE) nr 847/96 niektóre państwa członkowskie wystąpiły z wnioskiem o zezwolenie na wyładunek dodatkowych ilości ryb z niektórych zasobów w 2007 r. Ilości przekraczające dozwolone wielkości wyładunków muszą jednak zostać odliczone od kwot tych państw członkowskich na 2008 r.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nie naruszając przepisów rozporządzenia (WE) nr 147/2007, kwoty określone w rozporządzeniu (WE) nr 40/2008, w rozporządzeniu (WE) nr 1404/2007 i w rozporządzeniu (WE) nr 2015/2006 powiększa się w sposób określony w załączniku I lub zmniejsza w sposób określony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Joe BORG

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 865/2007 (Dz.U. L 192 z 24.7.2007, s. 1).

(2) Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3.

(3) Dz.U. L 384 z 29.12.2006, s. 28. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1533/2007 (Dz.U. L 337 z 21.12.2007, s. 21).

(4) Dz.U. L 367 z 22.12.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 754/2007 (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 26).

(5) Dz.U. L 15 z 20.1.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1533/2007 (Dz.U. L 337 z 21.12.2007, s. 21).

(6) Dz.U. L 312 z 30.11.2007, s. 1.

(7) Dz.U. L 19 z 23.1.2008, s. 1.

(8) Dz.U. L 46 z 16.2.2007, s. 10.

ZAŁĄCZNIK I

PRZENIESIENIA DO KWOT NA 2008 R.

Kod kraju	Kod zasobu	Gatunek	Obszar	Dostosowana ilość 2007	Margines	Połowy 2007	Połowy 2007 – warunek specjalny	% Dostosowana ilość	Przeniesiona ilość	Początkowa ilość 2008	Skorygowana ilość 2008	Nowy kod 2008
BEL	ANF/07.	Żabnica	VII	2 255		928,7	121,9	46,6	225,50	2 595	2 821
BEL	ANF/8ABDE.	Żabnica	VIIIa, b, d, e	101		20,9		20,7	10,10	0	10
BEL	COD/07A.	Dorsz	VIIa	133		65,7		49,4	13,30	16	29
BEL	HAD/5BC6A.	Plamiak	Wody WE obszarów Vb oraz VIa	17		0,2		1,2	1,70	7	9
BEL	HAD/6B1214	Plamiak	VIb, XII, XIV	10		0,0		0,0	1,00	16	17
BEL	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	80		58,5		73,1	8,00	27	35
BEL	HKE/571214	Morszczuk	VI, VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	26		10,6		40,8	2,60	278	281
BEL	HKE/8ABDE.	Morszczuk	VIIIa, b, d, e	10		2,7		27,0	1,00	9	10
BEL	LEZ/8ABDE.	Smuklice	VIIIa, b, d, e	6		3,3		55,0	0,60	0	1
BEL	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	926		194,1		21,0	92,60	1 368	1 461
BEL	PLE/07A.	Gładzica	VIIa	788		179,8		22,8	78,80	47	126
BEL	PLE/7FG.	Gładzica	VIIf,g	232		174,9		75,4	23,20	77	100
BEL	SOL/07A.	Sola zwyczajna	VIIa	599		288,6		48,2	59,90	326	386
BEL	SOL/07D.	Sola zwyczajna	VIId	1 846		1 345,3		72,9	184,60	1 775	1 960
BEL	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	1 497		936,7		62,6	149,70	1 059	1 209
BEL	SOL/7FG.	Sola zwyczajna	VIIf, g	590		538,9		91,3	51,10	603	654
DEU	ANF/07.	Żabnica	VII	245		148,0		60,4	24,50	289	314
DEU	BLI/245-	Molwa niebieska	II, IV, V (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	7		0,0		0,0	0,70	6	7
DEU	BSF/1234-	Pałasz czarny	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	5		0,0		0,0	0,50	5	6
DEU	BSF/56712-	Pałasz czarny	V, VI, VII, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	18		0,0		0,0	1,80	35	37
DEU	COD/3BC+24	Dorsz	Podrejony 22–24 (wody WE)	8 341		7 626,6		91,4	714,40	4 102	4 816
DEU	DWS/56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	7		0,1		1,4	0,70	39	40
DEU	GFB/1234-	Widlaki	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
DEU	GFB/567-	Widlaki	V, VI, VII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
DEU	HAD/5BC6A.	Plamiak	Wody WE obszarów Vb oraz VIa	20		0,0		0,0	2,00	9	11
DEU	HAD/6B1214	Plamiak	VIb, XII, XIV	12		0,0		0,0	1,20	19	20
DEU	HER/3BC+24	Śledź	Podrejony 22–24	26 749		22 903,0		85,6	2 674,90	24 579	27 254
DEU	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	107		95,9		89,6	10,70	126	137
DEU	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	6 710		4 525,8		67,4	671,00	12 178	12 849
DEU	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	676		580,2		85,8	67,60	20	88
DEU	PLE/3BCD-C	Gładzica	IIIbcd (wody WE)	330		242,0		73,3	33,00	255	288
DEU	RNG/3A/BCD	Buławik czarny	IIIa oraz wody WE obszaru IIIbcd	6		0,0		0,0	0,60	5	6
DEU	RNG/5B67-	Buławik czarny	Vb, VI, VIII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	9		0,0		0,0	0,90	9	10
DEU	RNG/8X14-	Buławik czarny	VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	111		0,0		0,0	11,10	40	51
DEU	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	732		455,4		62,2	73,20	847	920
DEU	SOL/3A/BCD	Sola zwyczajna	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	45		41,0		91,1	4,00	46	50
DEU	SPR/3BCD-C	Szprot	IIIbcd (wody WE)	31 603		23 642,0		74,8	3 160,30	28 403	31 563
DEU	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	37 819		33 978,8	744	91,8	3 096,20	10 416	13 512
DNK	BLI/03-	Molwa niebieska	III (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	9		0,4		4,4	0,90	6	7
DNK	BLI/245-	Molwa niebieska	II, IV, V (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	8		0,1		1,3	0,80	6	7
DNK	COD/3BC+24	Dorsz	Podrejony 22–24 (wody WE)	13 713		12 105,0		88,3	1 371,30	8 390	9 761
DNK	HER/3BC+24	Śledź	Podrejony 22–24	8 961		5 445,9		60,8	896,10	6 245	7 141
DNK	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	1 153		389,8		33,8	115,30	1 096	1 211
DNK	HKE/3A/BCD	Morszczuk	IIIa; wody WE obszarów IIIb, IIIc oraz IIId	1 575		311,8		19,8	157,50	1 499	1 657
DNK	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	13 384		7 971,7		59,6	1 338,40	15 236	16 574
DNK	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	1 523		772,2		50,7	152,30	1 368	1 520
DNK	NEP/3A/BCD	Homarzec	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	4 063		2 916,6		71,8	406,30	3 800	4 206
DNK	PLE/3BCD-C	Gładzica	IIIbcd (wody WE)	2 968		1 965,6		66,2	296,80	2 293	2 590
DNK	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	702		415,3		59,2	70,20	484	554
DNK	SOL/3A/BCD	Sola zwyczajna	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	837		568,6		67,9	83,70	788	872
DNK	SPR/3BCD-C	Szprot	IIIbcd (wody WE)	43 788		39 028,9		89,1	4 378,80	44 833	49 212
DNK	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	43 257		40 643,8	176,1	94,4	2 437,10	26 789	29 226
ESP	ANF/07.	Żabnica	VII	2 150		2 043,9		95,1	106,10	1 031	1 137
ESP	ANF/8ABDE.	Żabnica	VIIIa, b, d, e	1 205		695,6		57,7	120,50	1 206	1 327
ESP	ANF/8C3411	Żabnica	VIIIc, IX, X, wody WE CECAF 34.1.1	1 541		1 539,9		99,9	1,10	1 629	1 630
ESP	BSF/8910-	Pałasz czarny	VIII, IX, X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	13		5,0		38,5	1,30	13	14
ESP	DWS/12-	Rekiny głębinowe	XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	69		4,3		6,2	6,90	34	41
ESP	DWS/56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	228		204,0		89,5	22,80	187	210
ESP	GFB/89-	Widlaki	VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	225		220,0		97,8	5,00	242	247
ESP	HKE/571214	Morszczuk	VI, VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	10 871		9 342,3	10,9	86,0	1 087,10	8 926	10 013
ESP	HKE/8ABDE.	Morszczuk	VIIIa, b, d, e	6 784		4 491,0		66,2	678,40	6 214	6 892
ESP	HKE/8C3411	Morszczuk	VIIIc, IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	3 819		3 816,8		99,9	2,20	4 510	4 512
ESP	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	1 642		978,7		59,6	164,20	16 631	16 795
ESP	JAX/8C9.	Ostrobok	VIIIc, IX	29 622		29 597,6		99,9	24,40	31 069	31 093
ESP	LEZ/8ABDE.	Smuklice	VIIIa, b, d, e	1 302		294,4		22,6	130,20	1 176	1 306
ESP	LEZ/8C3411	Smuklice	VIIIc, IX, X, wody WE CECAF 34.1.1	1 310		960,7		73,3	131,00	1 320	1 451
ESP	NEP/07.	Homarzec	VII	1 504		447,1		29,7	150,40	1 509	1 659
ESP	NEP/08C.	Homarzec	VIIIc	115		84,3		73,3	11,50	119	131
ESP	NEP/5BC6.	Homarzec	VI; wody WE obszaru Vb	43		2,0		4,7	4,30	40	44
ESP	NEP/8ABDE.	Homarzec	VIIIa,b,d,e	55		0,4		0,7	5,50	259	265
ESP	NEP/9/3411	Homarzec	IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	123		116,2		94,5	6,80	104	111
ESP	ORY/06-	Gardłosz atlantycki	VI (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	6		0,0		0,0	0,60	4	5	06C-
ESP	RNG/8X14-	Buławik czarny	VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	5 765		5 753,1		99,8	11,90	4 391	4 403
ESP	SBR/09-	Morlesz bogar	IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	850		85,0		10,0	85,00	850	935
ESP	SBR/10-	Morlesz bogar	X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
ESP	WHB/8C3411	Błękitek	VIIIc, IX, X, wody WE CECAF 34.1.1	43 707		26 953,3		61,7	4 370,70	25 686	30 057
EST	COD/3BC+24	Dorsz	Podrejony 22–24 (wody WE)	174		73,3		42,1	17,40	186	203
EST	HER/03D.RG	Śledź	Podrejon 28.1	19 164		12 763,8		66,6	1 916,40	16 668	18 584
FIN	HER/30/31.	Śledź	Podrejony 30-31	82 809		71 089,7		85,8	8 280,90	71 344	79 625
FRA	ALF/3X14-	Beryksy	III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	30		0,0		0,0	3,00	20	23
FRA	ANF/07.	Żabnica	VII	17 055		12 703,5		74,5	1 705,50	16 651	18 357
FRA	ANF/8ABDE.	Żabnica	VIIIa, b, d, e	7 333		5 835,3		79,6	733,30	6 714	7 447
FRA	ANF/8C3411	Żabnica	VIIIc, IX, X, wody WE CECAF 34.1.1	34		23,3		68,5	3,40	2	5
FRA	BLI/245-	Molwa niebieska	II, IV, V (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	55		41,8		76,0	5,50	34	40
FRA	BLI/67-	Molwa niebieska	obszar VI, VII – wody WE oraz wody nie znajdujące się w obszarze zwierzchnictwa lub jurysdykcji krajów trzecich	2 140		1 960,1		91,6	179,90	1 518	1 698
FRA	BSF/1234-	Pałasz czarny	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	5		1,6		32,0	0,50	5	6
FRA	BSF/56712-	Pałasz czarny	V, VI, VII, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	2 617		2 324,9		88,8	261,70	2 433	2 695
FRA	BSF/8910-	Pałasz czarny	VIII, IX, X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	111		20,4		18,4	11,10	31	42
FRA	COD/07A.	Dorsz	VIIa	62		9,8		15,8	6,20	44	50
FRA	COD/561214	Dorsz	VI; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII, XIV	101		91,5		90,6	9,50	64	74
FRA	DWS/56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	1 311		929,1		70,9	131,10	676	807
FRA	GFB/1012-	Widlaki	X, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
FRA	GFB/1234-	Widlaki	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		1,1		11,0	1,00	10	11
FRA	GFB/567-	Widlaki	V, VI, VII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	677		609,5		90,0	67,50	356	424
FRA	GFB/89-	Widlaki	VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	26		22,5		86,5	2,60	15	18
FRA	HAD/5BC6A.	Plamiak	Wody WE obszarów Vb oraz VIa	803		218,7		27,2	80,30	366	446
FRA	HAD/6B1214	Plamiak	VIb, XII, XIV	515		0,6		0,1	51,50	763	815
FRA	HER/7G-K.	Śledź	VIIg, h, j, k	587		577,8		98,4	9,20	487	496
FRA	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	257		246,1		95,8	10,90	243	254
FRA	HKE/571214	Morszczuk	VI; VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	12 370		6 787,2	0,2	54,9	1 237,00	13 785	15 022
FRA	HKE/8ABDE.	Morszczuk	VIIIa, b, d, e	14 349		4 708,0		32,8	1 434,90	13 955	15 390
FRA	HKE/8C3411	Morszczuk	VIIIc, IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	251		179,0		71,3	25,10	433	458
FRA	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	21 839		12 413,8		56,8	2 183,90	8 047	10 231
FRA	JAX/8C9.	Ostrobok	VIIIc, IX	415		12,2		2,9	41,50	393	435
FRA	LEZ/8ABDE.	Smuklice	VIIIa, b, d, e	1 055		589,2		55,8	105,50	949	1 055
FRA	LEZ/8C3411	Smuklice	VIIIc, IX, X, wody WE CECAF 34.1.1	72		12,8		17,8	7,20	66	73
FRA	NEP/07.	Homarzec	VII	6 696		2 373,0		35,4	669,60	6 116	6 786
FRA	NEP/08C.	Homarzec	VIIIc	32		14,5		45,3	3,20	5	8
FRA	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	44		0,0		0,0	4,40	40	44
FRA	NEP/5BC6.	Homarzec	VI; wody WE obszaru Vb	176		0,8		0,5	17,60	161	179
FRA	NEP/8ABDE.	Homarzec	VIIIa, b, d, e	4 444		3 093,5		69,6	444,40	4 061	4 505
FRA	ORY/06-	Gardłosz atlantycki	VI (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	33		11,0		33,3	3,30	22	25	06C-
FRA	ORY/07-	Gardłosz atlantycki	VII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	147		136,9		93,1	10,10	98	108	07C-
FRA	ORY/1X14-	Gardłosz atlantycki	I, II, III, IV, V, VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	31		24,3		78,4	3,10	15	18	1CX14C
FRA	PLE/07A.	Gładzica	VIIa	23		2,2		9,6	2,30	21	23
FRA	PLE/7FG.	Gładzica	VIIf, g	105		101,2		96,4	3,80	139	143
FRA	RNG/1245A-	Buławik czarny	I, II, IV, Va (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	14		4,5		32,1	1,40	14	15
FRA	RNG/5B67-	Buławik czarny	Vb, VI, VIII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	3 841		1 868,0		48,6	384,10	3 789	4 173
FRA	RNG/8X14-	Buławik czarny	VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	202		30,5		15,1	20,20	202	222
FRA	SBR/678-	Morlesz bogar	VI, VII, VIII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	94,5		89,7		94,9	4,80	12	17
FRA	SOL/07A.	Sola zwyczajna	VIIa	6		0,6		10,0	0,60	4	5
FRA	SOL/07D.	Sola zwyczajna	VIId	3 691		1 821,4		49,3	369,10	3 550	3 919
FRA	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	629		447,2		71,1	62,90	212	275
FRA	SOL/7FG.	Sola zwyczajna	VIIf, g	100		85,5		85,5	10,00	60	70
FRA	SOL/8AB.	Sola zwyczajna	VIIIa, b	4 023		3 605,6		89,6	402,30	3 823	4 225
FRA	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	28 445		14 378,8		50,5	2 844,50	18 643	21 488
GBR	ANF/07.	Żabnica	VII	5 468		4 470,1	82,9	83,3	546,80	5 050	5 597
GBR	COD/07A.	Dorsz	VIIa	724		425,6		58,8	72,40	345	417
GBR	COD/561214	Dorsz	VI; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII, XIV	360,8		303,3		84,1	36,08	241	277
GBR	COD/7X7A34	Dorsz	VIIb-k, VIII, IX, X, wody WE obszaru CECAF 34.1.1	601		569,5		94,8	31,50	328	360
GBR	HAD/5BC6A.	Plamiak	Wody WE obszarów Vb oraz Via	6 080		2 761,7		45,4	608,00	4 743	5 351
GBR	HAD/6B1214	Plamiak	VIb, XII, XIV	3 659		1 643,0		44,9	365,90	5 574	5 940
GBR	HER/07A/MM	Śledź	VIIa	4 699		4 629,7		98,5	69,30	3 550	3 619
GBR	HER/7G-K.	Śledź	VIIg, h, j, k	64		63,3		98,9	0,70	10	11
GBR	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	398		360,4		90,6	37,60	341	379
GBR	HKE/571214	Morszczuk	VI; VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	5 775		3 322,7	0,3	57,5	577,50	5 442	6 020
GBR	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	11 910		10 159,6		85,3	1 191,00	16 470	17 661
GBR	NEP/07.	Homarzec	VII	9 119		7 044,7		77,3	911,90	8 251	9 163
GBR	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	24 462		20 923,2		85,5	2 446,20	22 644	25 090
GBR	NEP/5BC6.	Homarzec	VI; wody WE obszaru Vb	21 178		16 055,6		75,8	2 117,80	19 415	21 533
GBR	PLE/07A.	Gładzica	VIIa	708		415,1		58,6	70,80	558	629
GBR	PLE/7FG.	Gładzica	VIIf, g	72		60,9		84,6	7,20	73	80
GBR	SOL/07A.	Sola zwyczajna	VIIa	204		70,5		34,6	20,40	146	166
GBR	SOL/07D.	Sola zwyczajna	VIId	1 315		780,1		59,3	131,50	1 268	1 400
GBR	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	1 406		1 190,7		84,7	140,60	545	686
GBR	SOL/7FG.	Sola zwyczajna	VIIf, g	272		244,1		89,7	27,20	271	298
GBR	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	55 565		53 666,7		96,6	1 898,30	34 759	36 657
GBR	ALF/3X14-	Beryksy	III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,6		6,0	1,00	10	11
GBR	BLI/245-	Molwa niebieska	II, IV, V (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	19		5,5		28,9	1,90	20	22
GBR	BLI/67-	Molwa niebieska	obszar VI, VII – wody WE oraz wody nie znajdujące się w obszarze zwierzchnictwa lub jurysdykcji krajów trzecich	222		174,2		78,5	22,20	386	408
GBR	BSF/1234-	Pałasz czarny	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	5		0,0		0,0	0,50	5	6
GBR	BSF/56712-	Pałasz czarny	V, VI, VII, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	93		56,4		60,6	9,30	173	182
GBR	DWS/56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	467		83,1		17,8	46,70	375	422
GBR	GFB/1234-	Widlaki	I, II, III, IV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	16		2,2		13,8	1,60	16	18
GBR	GFB/567-	Widlaki	V, VI, VII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	709		343,5		48,4	70,90	814	885
GBR	GFB/1012-	Widlaki	X, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
GBR	ORY/06-	Gardłosz atlantycki	VI (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	6		0,0		0,0	0,60	4	5	06C-
GBR	RNG/5B67-	Buławik czarny	Vb, VI, VIII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	170		4,3		2,5	17,00	222	239
GBR	RNG/8X14-	Buławik czarny	VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	18		0,0		0,0	1,80	18	20
GBR	SBR/10-	Morlesz bogar	X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	10	11
IRL	ANF/07.	Żabnica	VII	3 162		2 938,7		92,9	223,30	2 128	2 351
IRL	BSF/56712-	Pałasz czarny	V, VI, VII, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	122		121,3		99,4	0,70	87	88
IRL	COD/07A.	Dorsz	VIIa	743		608,1		81,8	74,30	790	864
IRL	DWS/12-	Rekiny głębinowe	XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	5		0,0		0,0	0,50	2	3
IRL	DWS/56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	9		7,3		81,1	0,90	109	110
IRL	HAD/5BC6A.	Plamiak	Wody WE obszarów Vb oraz VIa	1 105		759,4		68,7	110,50	995	1 106
IRL	HAD/6B1214	Plamiak	VIb, XII, XIV	468		339,1		72,5	46,80	544	591
IRL	HER/07A/MM	Śledź	VIIa	587		0,0		0,0	58,70	1 250	1 309
IRL	HER/6AS7BC	Śledź	VIaS, VIIbc	13 732		12 174,5		88,7	1 373,20	10 584	11 957
IRL	HER/7G-K.	Śledź	VIIg, h, j, k	9 109		8 267,6		90,8	841,40	6 818	7 659
IRL	HKE/571214	Morszczuk	VI; VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	1 765		1 427,6		80,9	176,50	1 670	1 847
IRL	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	34 297		29 133,5		84,9	3 429,70	39 646	43 076
IRL	NEP/5BC6.	Homarzec	VI; wody WE obszaru Vb	383		161,2		42,1	38,30	269	307
IRL	ORY/06-	Gardłosz atlantycki	VI (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	7		0,0		0,0	0,70	4	5	06C-
IRL	ORY/1X14-	Gardłosz atlantycki	I, II, III, IV, V, VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	6		0,0		0,0	0,60	4	5	1CX14C
IRL	PLE/07A.	Gładzica	VIIa	507		192,9		38,0	50,70	1 209	1 260
IRL	PLE/7FG.	Gładzica	VIIf, g	59		57,6		97,6	1,40	202	203
IRL	POK/561214	Czarniak	VI; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII, XIV	514		321,5		62,5	51,40	483	534
IRL	RNG/5B67-	Buławik czarny	Vb, VI, VIII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	323		29,7		9,2	32,30	299	331
IRL	RNG/8X14-	Buławik czarny	VIII, IX, X, XII, XIV (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	10		0,0		0,0	1,00	9	10
IRL	SAN/2A3A4.	Dobijakowate	IIIa; wody WE obszarów IIa oraz IV	148 972				0,0	14 897,20	0	14 897
IRL	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	34 498		31 091,8		90,1	3 406,20	20 745	24 151
LTU	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	6 437		3 466,7		53,9	643,70	0	644
LTU	SPR/3BCD-C	Szprot	IIIbcd (wody WE)	22 027		14 773,5		67,1	2 202,70	22 745	24 948
LTU	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	9 974		9 812,0		98,4	162,00	0	162
NLD	ANF/07.	Żabnica	VII	112		13,6		12,1	11,20	336	347
NLD	COD/07A.	Dorsz	VIIa	5		0,0		0,0	0,50	4	5
NLD	COD/7X7A34	Dorsz	VIIb-k, VIII, IX, X, wody WE obszaru CECAF 34.1.1	51		46,6		91,4	4,40	25	29
NLD	HER/6AS7BC	Śledź	VIaS, VIIbc	258		254,4		98,6	3,60	1 058	1 062
NLD	HER/7G-K.	Śledź	VIIg, h, j, k	473		461,8		97,6	11,20	487	498
NLD	HKE/2AC4-C	Morszczuk	Wody WE obszarów IIa oraz IV	47		29,9		63,6	4,70	63	68
NLD	HKE/571214	Morszczuk	VI; VII; wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	201	1	63,6	1	32,0	20,10	180	200
NLD	JAX/578/14	Ostrobok	VI, VII oraz VIIIabde; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	52 731		40 530,0		76,9	5 273,10	58 102	63 375
NLD	NEP/2AC4-C	Homarzec	Wody WE obszarów IIa oraz IV	1 367		1 155,6		84,5	136,70	704	841
NLD	SOL/24.	Sola zwyczajna	Wody WE obszarów II oraz IV	11 887		10 348,8		87,1	1 188,70	9 563	10 752
NLD	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	88 561		79 699,6	69,9	90,1	8 791,50	32 666	41 458
POL	HER/3BC+24	Śledź	Podrejony 22–24	6 441		2 935,8		45,6	644,10	5 797	6 441
POL	SPR/3BCD-C	Szprot	IIIbcd (wody WE)	121 135		57 801,8		47,7	12 113,50	133 435	145 549
PRT	BSF/8910-	Pałasz czarny	VIII, IX, X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	3 876		3 466,6		89,4	387,60	3 956	4 344
PRT	BSF/C3412-	Pałasz czarny	CECAF 34.1.2 (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	4 285		3 086,9		72,0	428,50	4 285	4 714
PRT	DWS/10-	Rekiny głębinowe	X (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	20		10,5		52,5	2,00	20	22
PRT	GFB/1012-	Widlaki	X, XII (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	43		16,9		39,3	4,30	43	47
PRT	JAX/8C9.	Ostrobok	VIIIc, IX	25 036		14 498,8		57,9	2 503,60	26 288	28 792
PRT	NEP/9/3411	Homarzec	IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	328		267,8		81,6	32,80	311	344
PRT	SBR/09-	Morlesz bogar	IX (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	230		187,2		81,4	23,00	230	253
SWE	BLI/03-	Molwa niebieska	III (wody WE oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	8		0,0		0,0	0,80	6	7
SWE	COD/3BC+24	Dorsz	Podrejony 22–24 (wody WE)	3 602		2 960,2		82,2	360,20	2 989	3 349
SWE	HER/30/31.	Śledź	Podrejony 30-31	16 501		3 626,1		22,0	1 650,10	15 676	17 326
SWE	HER/3BC+24	Śledź	Podrejony 22-24	8 806		7 724,6		87,7	880,60	7 926	8 807
SWE	HKE/3A/BCD	Morszczuk	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	125		45,8		36,6	12,50	128	141
SWE	NEP/3A/BCD	Homarzec	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	1 509		1 462,7		96,9	46,30	1 359	1 405
SWE	PLE/3BCD-C	Gładzica	IIIbcd (wody WE)	192		170,5		88,8	19,20	173	192
SWE	RNG/3A/BCD	Buławik czarny	IIIa oraz wody WE obszaru IIIbcd	52		0,0		0,0	5,20	49	54
SWE	SOL/3A/BCD	Sola zwyczajna	IIIa; wody WE obszaru IIIbcd	46		44,3		96,3	1,70	30	32
SWE	SPR/3BCD-C	Szprot	IIIbcd (wody WE)	94 970		86 272,2		90,8	8 697,80	86 670	95 368
SWE	WHB/1X14	Błękitek	I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, b, d, e, XII, XIV (wody WE i międzynarodowe)	539		148,8		27,6	53,90	6 627	6 681

ZAŁĄCZNIK II

ODLICZENIA OD KWOT NA 2008

Kraj	Kod gatunku	Kod obszaru 2007	Nazwa gatunku	Nazwa obszaru	Kary art. 5 ust. 2 Rozp. 847/96	Dostosowana ilość 2007	Margines	Całkowita dostosowana ilość 2007	Połowy 2007 – warunek specjalny	Połowy 2007	Całkowite połowy 2007	%	Odliczenia	Początkowa ilość 2008	Skorygowana ilość 2008	Kod obszaru 2008
BEL	COD	2AC4.	Dorsz	IV, wody WE obszaru IIa	y	937,00	0,0	937,00	0,0	998,60	998,60	106,6	–61,60	654,00	592	2A3AX4
BEL	COD	7X7A34	Dorsz	VII b-k, VIII, IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	y	172,00	0,0	172,00	0,0	180,40	180,40	104,9	–8,40	177,00	169
BEL	LEZ	2AC4-C	Smuklice	Wody WE obszarów IIa oraz IV	y	4,00	0,0	4,00	0,0	5,60	5,60	140,0	–1,60	5,00	3
BEL	SOL	8AB.	Sola zwyczajna	VIII a oraz b	y	393,00	0,0	393,00	0,0	396,00	396,00	100,76	–3,00	52,00	49
DEU	ANF	561214	Żabnica	VI; wody WE obszaru Vb; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV (wody Norwegii)	y	213,00	0,0	213,00	0,0	227,80	227,80	106,9	–14,80	212,00	197
DEU	COD	03AN.	Dorsz	Kattegat	y	53,00	0,0	53,00	0,0	63,40	63,40	119,6	–10,40	64,00	54
DEU	COD	2AC4.	Dorsz	IV, wody WE obszaru IIa	y	1 828,00	0,0	1 828,00	0,0	1 922,60	1 922,60	105,2	–94,60	2 384,00	2 289	2A3AX4
DEU	LEZ	2AC4-C	Smuklice	Wody WE obszarów IIa oraz IV	y	4,00	0,0	4,00	0,0	12,90	12,90	322,5	–8,90	4,00	–5
DEU	LIN	4AB-N.	Molwa	Wody Norwegii obszaru IV	y	33,00	0,0	33,00	0,0	34,00	34,00	103,0	–1,00	21,00	20
DEU	HAL	514GRN	Halibut (atlantycki)	Obszar Grenlandii: V oraz XIV	y			0,00		3,40	3,40	0,0	–3,40	0,00	–3
DEU	HKE	571214	Morszczuk	Vb) (1), VI, VII, XII, XIV	y			0,00		4,00	4,00	0,0	–4,00	0,00	–4
DEU	PRA	03A.	Krewetka północna	IIIa)	y			0,00		0,50	0,50	0,0	–0,50	0,00	–1
DEU	SPR	2AC4-C	Szprot	Wody WE obszaru IIa) oraz IV	y			0,00		2,70	2,70	0,0	–2,70	2 018,00	2 015
DNK	COD	1N2AB.	Dorsz atlantycki	I, II (wody Norwegii)	y			0,00		11,00	11,00	0,0	–11,00	0,00	–11
DNK	MAC	2CX14-	Makrela atlantycka	VI, VII, VIIIa), b), d), e), wody WE obszaru Vb, wody międzynarodowe obszarów IIa, XII oraz XIV	y			0,00		8,00	8,00	0,0	–8,00	0,00	–8
DNK	NOP	2A3A4.	Okowiel	IIIa; wody WE obszarów IIa oraz IV	y			0,00		83,00	83,00	0,0	83,00	36 466,00	36 383
DNK	OTH	1N2AB.	Inne gatunki	I, II (wody Norwegii)	y			0,00		14,70	14,70	0,0	–14,70	0,00	–15
DNK	POK	1N2AB.	Czarniak	I, II (wody Norwegii)	y			0,00		0,50	0,50	0,0	–0,50	0,00	–1
ESP	BLI	67-	Molwa niebieska	VI, VII (wody Wspólnoty oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	n	72,00	0,0	72,00	0,0	211,00	211,00	293,1	– 139,00	67,00	–72
ESP	COD	1/2B.	Dorsz	I oraz IIb	y	7 006,00	0,0	7 006,00	0,0	7 014,00	7 014,00	100,1	–8,00	7 349,00	7 341
ESP	HAD	1N2AB.	Plamiak	Wody Norwegii obszarów I oraz II	y	60,00	0,0	60,00	0,0	65,00	65,00	108,3	–5,00	0,00	–5
ESP	POK	1N2AB.	Czarniak	Wody Norwegii obszarów I oraz II	y	50,00	0,0	50,00	0,0	53,00	53,00	106,0	–3,00	0,00	–3
ESP	SBR	678-	Morlesz bogar	VI, VII oraz VIII (wody Wspólnoty oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	y	188,00	23,8	211,80	0,0	204,50	204,50	96,6	7,30	238,00	222	(x)
(x) maksymalny margines przekroczenia dozwolonej kwoty połowowej wynosi 10 % – rozp. 847/96 art. 3 ust. 3
EST	PLE	3BCD-C	Gładzica	IIIb), c), d) (1) – z wyjątkiem MU3 (jednostki zarządzania 3)				0,0		0,80	0,80	0,0	–0,80	0,00	–1
FRA	COD	7X7A34	Dorsz	VIIb-k; VIII, IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	y	3 736,00	0,0	3 736,00	0,0	4 079,60	4 079,60	109,2	– 343,60	3 033,00	2 689
GBR	LEZ	2AC4-C	Smuklice	Wody WE obszarów IIa oraz IV	y	1 424,00	0,0	1 424,00	0,0	1 430,40	1 430,40	100,4	–6,40	1 537,00	1 531
GBR	NOP	2A3A4.	Okowiel	IIIa; wody WE obszarów IIa oraz IV				0,00		4,30	4,30	0,0	–4,30	0,00	–4
IRL	COD	1/2B.	Dorsz	I, II b	y	57,00	100,0	157,00	0,0	201,80	201,80	128,5	–44,80	0,00	–45	(xx)
IRL	COD	561214	Dorsz	VI; wody WE obszaru Vb; wody WE i wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV	y	93,00	0,0	93,00	0,0	94,20	94,20	101,3	–1,20	241,00	240
IRL	COD	7X7A34	Dorsz	VIIb-k; VIII, IX oraz X; wody WE CECAF 34.1.1	y	737,00	0,0	737,00	0,0	792,00	792,00	107,5	–55,00	753,00	698
IRL	ORY	07-	Gardłosz atlantycki	VII (wody Wspólnoty)	n	68,00	0,0	68,00	0,0	199,80	199,80	293,8	– 131,80	29,00	– 103
IRL	SOL	07A.	Sola zwyczajna	VIIa	y	111,00	0,0	111,00	0,0	115,20	115,20	103,8	–4,20	90,00	86
(xx) podany margines – kwota dla wszystkich państw członkowskich została wykorzystana tylko przez IRL
NLD	HER	1/2.	Śledź	Wody WE, Norwegii i międzynarodowe obszarów I oraz II	y	27 651,00	0,0	27 651,00	0,0	28 125,70	28 125,70	101,7	– 474,70	12 117,00	11 642
POL	COD	3BC+24	Dorsz	Wody WE podrejonów 22-24	y	2 287,00	0,0	2 287,00	0,0	2 360,70	2 360,70	103,2	–73,70	2 245,00	2 171
POL	GHL	514GRN	Halibut niebieski	Wody grenlandzkie obszarów V oraz XIV	y	1 217,00	0,0	1 217,00	0,0	1 228,40	1 228,40	100,9	–11,40	0,00	–11
POL	HER	1/2.	Śledź	Wody WE, Norwegii i międzynarodowe obszarów I oraz II	y	3 057,00	0,0	3 057,00	0,0	3 153,50	3 153,50	103,2	–96,50	1 714,00	1 618
POL	PRA	N3L.	Krewetka północna	NAFO 3L	y	245,00	0,0	245,00	0,0	245,80	245,80	100,3	–0,80	278,00	277
POL	HAD	2AC4.	Plamiak	IV; wody WE obszaru IIa				0,00		1,40	1,40	0,0	–1,40	0,00	–1
PRT	ALF	3X14-	Beryksy	III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII, XIV (wody Wspólnoty oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	n	214,00	0,0	214,00	0,0	224,40	224,40	104,9	–10,40	214,00	204
PRT	ANF	8C3411	Żabnica	VIIIc, IX, X (CECAF34.1.1 (wody WE)	y	375,00	0,0	375,00	0,0	392,20	392,20	104,6	–17,20	324,00	307
PRT	COD	1/2B.	Dorsz	I oraz Iib	y	1 479,00	0,0	1 479,00	0,0	1 490,30	1 490,30	100,8	–11,30	1 552,00	1 541
PRT	DWS	56789-	Rekiny głębinowe	V, VI, VII, VIII, IX (wody Wspólnoty oraz wody niepodlegające zwierzchnictwu lub jurysdykcji krajów trzecich)	n	483,00	0,0	483,00	0,0	505,50	505,50	104,7	–22,50	254,00	232
PRT	HKE	8C3411	Morszczuk	VIIIc, IX, X (CECAF34.1.1 (wody WE)	y	1 990,00	0,0	1 990,00	0,0	2 054,30	2 054,30	103,2	–64,30	2 104,00	2 040
PRT	COD	7X7A34	Dorsz	VIIb), c), d), e), f), g), h), j), k), VIII, IX, X; wody WE CECAF 34.1.1				0,00		4,70	4,70	0,0	–4,70	0,00	–5
PRT	GHL	2A-C46	Halibut niebieski	IIa (wody WE), IV, VI (wody Wspólnoty i wody międzynarodowe)				0,00		17,70	17,70	0,0	–17,70	0,00	–18
PRT	HAD	1N2AB.	Plamiak	I, II (wody Norwegii)				0,00		369,20	369,20	0,0	– 369,20	0,00	– 369
PRT	POK	1N2AB.	Czarniak	I, II (wody Norwegii)				0,00		391,40	391,40	0,0	– 391,40	0,00	– 391

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/43

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 542/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do cyflutryny oraz lektyny uzyskanej z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (1), w szczególności jego art. 2 i 3,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wszystkie substancje farmakologicznie czynne stosowane we Wspólnocie w weterynaryjnych produktach leczniczych przeznaczonych do podawania zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność, powinny być oceniane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90.

(2)

Cyflutryna jest obecnie uwzględniona w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 dla gatunków bydła w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby i nerek oraz w odniesieniu do mleka, o ile mleko spełnia warunki określone w dalszych przepisach dyrektywy Rady 94/29/WE z dnia 23 czerwca 1994 r. zmieniającej załączniki do dyrektyw 86/362/EWG i 86/363/EWG w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów, odpowiednio w zbożach i w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz na ich powierzchni (2). Po otrzymaniu wniosku o objęcie wszystkich przeżuwaczy istniejącym w załączniku I wpisem dla cyflutryny w odniesieniu do bydła, Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych („Komitet”) po analizie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości („NDP”) określonych dla cyflutryny stwierdził, że istniejących NDP dla bydła nie można ekstrapolować na wszystkie gatunki przeżuwaczy z powodu braku dostępności danych o pozostałościach dla owiec. Komitet stwierdził, że ekstrapolacja jest możliwa tylko w przypadku kóz. W związku z powyższym uznaje się za właściwe objęcie kóz obecnym wpisem dla cyflutryny w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90, z takimi samymi wartościami NDP jak dla bydła, w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka, o ile mleko spełnia warunki określone w dalszych przepisach w dyrektywie 94/29/WE.

(3)

Lektyna uzyskana z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris) nie jest obecnie uwzględniona w załącznikach do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90. Po analizie wniosku o określenie NDP dla lektyny uzyskanej z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris) dla świń Komitet stwierdził, że nie ma potrzeby określania NDP dla lektyny uzyskanej z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris) i zalecił uwzględnienie tej substancji w załączniku II dla świń, wyłącznie do stosowania doustnego. W związku z powyższym uznaje się za właściwe włączenie tej substancji do załącznika II do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 dla świń, wyłącznie do stosowania doustnego.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2377/90.

(5)

Należy przewidzieć odpowiedni okres poprzedzający stosowanie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić państwom członkowskim ewentualne dostosowanie zezwoleń na wprowadzenie do obrotu omawianych weterynaryjnych produktów leczniczych, udzielonych zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (3), co może okazać się konieczne w celu uwzględnienia przepisów niniejszego rozporządzenia.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach I i II do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 16 sierpnia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 203/2008 (Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 18).

(2) Dz.U. L 189 z 23.7.1994, s. 67.

(3) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 58).

ZAŁĄCZNIK

W pkt 2.2.3 w załączniku I (Wykaz substancji farmakologicznie czynnych, dla których zostały ustalone maksymalne limity pozostałości) wpis „Cyflutryna” zastępuje się wpisem w brzmieniu:

2.2.3. Pyretroidy

Substancja farmakologicznie czynna	Pozostałość znacznikowa	Gatunek zwierząt	NDP	Tkanki docelowe	Inne przepisy
„Cyflutryna	Cyflutryna (suma izomerów)	Bydło, kozy	10 μg/kg	Mięśnie
			50 μg/kg	Tłuszcz
			10 μg/kg	Wątroba
			10 μg/kg	Nerki
			20 μg/kg	Mleko	Należy przestrzegać dalszych przepisów określonych w dyrektywie 94/29/WE”

W pkt 6 w załączniku II (Wykaz substancji, dla których nie określono maksymalnych limitów pozostałości) dodaje się następującą substancję:

6. Substancje pochodzenia roślinnego

Substancja farmakologicznie czynna	Gatunek zwierząt	Inne przepisy
„Lektyna uzyskana z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris)	Świnie	Wyłącznie do stosowania doustnego”

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/46

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 543/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

wprowadzające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 121 lit. e) w powiązaniu z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Z dniem 1 lipca 2008 r. rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 uchyla rozporządzenie Rady (EWG) nr 1906/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (2).

(2)	Niektóre przepisy i zobowiązania przewidziane w rozporządzeniu (EWG) nr 1906/90 nie zostały uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007.

(3)	Z tego względu, aby zapewnić ciągłość i właściwe funkcjonowanie wspólnej organizacji rynku, a w szczególności norm handlowych, należy dostosować odpowiednie przepisy i zobowiązania w drodze rozporządzenia wprowadzającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 wprowadziło pewne normy handlowe w odniesieniu do mięsa drobiowego, których stosowanie wymaga przyjęcia przepisów, w szczególności w zakresie asortymentu tusz drobiowych, elementów tusz i podrobów, do których wskazane rozporządzenie ma zastosowanie, klasyfikacji według budowy, wyglądu i masy, form prezentacji, oznaczenia nazwy, pod jaką dane produkty mają być sprzedawane, fakultatywnego oznaczania metod schładzania oraz rodzajów chowu, warunków przechowywania i transportu niektórych rodzajów mięsa drobiowego oraz nadzoru nad przestrzeganiem tych przepisów, w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania w całej Wspólnocie. Należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1538/91 (3) ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 1906/90 i zastąpić je nowym rozporządzeniem.

(5)

W celu uregulowania wprowadzania do obrotu mięsa drobiowego różnych klas, ustalanych według jego budowy i wyglądu, konieczne jest ustanowienie definicji rodzaju, wieku i prezentacji w odniesieniu do tusz oraz ustalenie budowy anatomicznej i zawartości w odniesieniu do części tusz. W przypadku produktów znanych jako foie gras z powodu ich dużej wartości i wiążącego się z tym niebezpieczeństwa oszustw występuje konieczność ustanowienia szczególnie precyzyjnych minimalnych norm handlowych.

(6)

Stosowanie wymienionych norm nie jest konieczne w odniesieniu do niektórych produktów i form prezentacji o znaczeniu lokalnym lub w inny sposób ograniczonym. Jednakże nazwy, pod którymi takie produkty są sprzedawane, nie powinny wprowadzać konsumenta w błąd prowadzący do utożsamiania wymienionych produktów z produktami podlegającymi omawianym normom. Podobnie dodatkowe określenia opisowe stosowane przy przyporządkowywaniu nazw takim produktom powinny również podlegać tym normom.

(7)	W celu jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia należy zdefiniować określenia „wprowadzenie do obrotu” oraz „partia” w sektorze mięsa drobiowego.

(8)	Temperatura przechowywania i obróbki ma decydujące znaczenie dla utrzymywania wysokich norm jakości. Dlatego celowe jest określenie minimalnej temperatury przechowywania zamrożonych produktów drobiowych.

(9)

Przepisy niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisy odnoszące się do nadzoru i egzekwowania, powinny być jednolicie stosowane w całej Wspólnocie. Przyjęte w tym celu przepisy wykonawcze również powinny być jednolite. Dlatego należy ustanowić jednolite środki w zakresie pobierania próbek oraz dopuszczalne odchylenia.

(10)

W celu dostarczenia konsumentowi wyczerpującej, jednoznacznej i obiektywnej informacji na temat produktu oferowanego do sprzedaży oraz w celu zagwarantowania swobodnego przepływu takich produktów w całej Wspólnocie konieczne jest zapewnienie, że normy handlowe w odniesieniu do mięsa drobiowego uwzględniają w możliwie szerokim zakresie przepisy dyrektywy Rady 76/211/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do paczkowania według masy lub objętości niektórych produktów w opakowaniach jednostkowych (4).

(11)

Wśród oznaczeń, które można fakultatywnie stosować na etykietach, występują oznaczenia dotyczące metody schładzania oraz poszczególnych rodzajów chowu. Wykorzystywanie tego ostatniego oznaczenia, w interesie ochrony konsumenta, wymaga podporządkowania ściśle określonym kryteriom dotyczącym tak warunków chowu, jak i progu ilościowego, w celu ustalenia niektórych kryteriów takich jak wiek ubojowy lub okres tuczu i zawartość w paszy niektórych składników pokarmowych.

(12)	Kiedy chów wybiegowy jest podany na etykiecie na mięsie kaczek i gęsi chowanych do produkcji foie gras, niezbędne jest również podanie tej informacji na etykiecie dla klienta w celu zapewnienia pełnej informacji o charakterystyce produktu.

(13)

Właściwe jest wykonywanie przez Komisję stałego nadzoru zgodności z prawem wspólnotowym, w tym norm handlowych, w szczególności krajowych środków na podstawie niniejszych przepisów. Należy w szczególności ustanowić przepisy w celu rejestracji i systematycznej kontroli przedsiębiorstw upoważnionych do stosowania określeń odnoszących się do poszczególnych rodzajów chowu. Dlatego przedsiębiorstwa takie powinny być zobowiązane do prowadzenia systematycznej i szczegółowej ewidencji w tym zakresie.

(14)

Z uwagi na specjalistyczny charakter wymienionych kontroli właściwe organy danego państwa członkowskiego mogą dokonać przeniesienia odpowiedzialności w tym zakresie na odpowiednio przygotowane i należycie zatwierdzone instytucje zewnętrzne bez uszczerbku z zastrzeżeniem właściwego nadzoru i środków bezpieczeństwa.

(15)

Podmioty gospodarcze w krajach trzecich mogą chcieć wykorzystywać fakultatywne oznaczenia dotyczące metody schładzania oraz rodzajów chowu. Należy ustanowić przepisy uwzględniające taką możliwość, z zastrzeżeniem certyfikacji przez właściwy urząd danego kraju trzeciego, który znajduje się na wykazie utworzonym przez Komisję.

(16)

Z uwagi na rozwój ekonomiczny i technologiczny zarówno w dziedzinie obróbki mięsa drobiowego, jak i kontroli oraz przy założeniu, że zawartość wody jest szczególnie ważnym czynnikiem w obrocie mięsem drobiowym mrożonym i głęboko mrożonym, należy ustalić maksymalną zawartość wody w tuszach drobiowych mrożonych i głęboko mrożonych oraz należy określić system monitorowania zarówno w rzeźniach jak i we wszystkich fazach wprowadzania do obrotu, nie naruszając zasady swobodnego obrotu produktów na jednolitym rynku.

(17)

Należy zweryfikować wchłanianie wody w zakładzie produkcyjnym oraz ustalić wiarygodne metody oznaczania zawartości wody dodanej podczas obróbki tusz drobiowych mrożonych i głęboko mrożonych, bez wprowadzania rozróżnienia między wodą fizjologiczną a inną wodą pochodzącą z obróbki drobiu, przy założeniu, że stosowanie takiego rozróżnienia w praktyce byłoby trudne.

(18)

Należy zakazać wprowadzania do obrotu mięsa drobiowego mrożonego lub głęboko mrożonego, które nie spełnia norm i nie ma odpowiedniego oznaczenia na opakowaniu. W rezultacie konieczne jest przyjęcie praktycznych zasad odnośnie do oznaczeń nanoszonych na opakowania jednostkowe i zbiorcze, w zależności od ich miejsca przeznaczenia, tak aby ułatwić kontrole i zapewnić wykorzystanie produktów zgodnie z ich przeznaczeniem.

(19)

Konieczne jest określenie działania podejmowanego w razie ujawnienia przez kontrolę nieprawidłowości w przewożonej partii towaru, w przypadku gdy produkt nie spełnia wymagań niniejszego rozporządzenia. Należy ustanowić procedurę rozstrzygania sporów, które mogą powstać w związku z wewnątrzwspólnotowymi przewozami partii produktów.

(20)	W razie sporu Komisja powinna mieć możliwość podjęcia natychmiastowego działania oraz przyjęcia środków odpowiednich do sytuacji.

(21)	Harmonizacja wymagań dotyczących zawartości wody zakłada wyznaczenie wspólnotowych oraz krajowych laboratoriów referencyjnych.

(22)	Należy zapewnić wspólnotową pomoc finansową.

(23)	Wspólnota oraz wspólnotowe laboratorium referencyjne powinny zawrzeć umowę ustanawiającą zasady regulujące płatność pomocy finansowej.

(24)

Należy ustanowić przepisy w celu uwzględnienia przyjęcia przez państwa członkowskie praktycznych metod kontroli zawartości wody w mięsie drobiowym mrożonym i głęboko mrożonym. Mając na uwadze zapewnienie jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powiadamiają Komisję oraz inne państwa członkowskie o przyjętych metodach.

(25)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do produktów określonych w art. 121 lit. e) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stosuje się następujące definicje:

Tusze drobiowe

KURA DOMOWA (Gallus domesticus)

—	kurczak, brojler: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

—	kura rosołowa: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka,

—	kapłon: samiec ptaka chirurgicznie kastrowany przed osiągnięciem dojrzałości płciowej i poddany ubojowi w wieku minimum 140 dni: po kastracji kapłony muszą być tuczone przez okres co najmniej 77 dni,

—	pisklę: kurczak o masie tuszy poniżej 650 g (mierzonej bez podrobów, głowy i łap); kurczaka ważącego od 650 g do 750 g można określić jako „pisklę”, jeżeli jego wiek ubojowy nie przekracza 28 dni; przy sprawdzaniu wieku ubojowego państwa członkowskie mogą stosować przepisy art. 12,

—	młody kogut: kurczak płci męskiej z twardym, lecz nie całkowicie skostniałym zakończeniem mostka, w wieku w dniu uboju przynajmniej 90 dni;

INDYKI (Meleagris gallopavo dom.)

—	(młody) indyk: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

—	indyk: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka;

KACZKI (Anas platyrhynchos dom., cairina muschata), kaczki mulard (cairina muschata x Anas platyrhynchos)

—	młoda kaczka lub pisklę kacze, (młoda) kaczka piżmowa, (młoda) kaczka mulard: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

—	kaczka, kaczka piżmowa, kaczka mulard: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka;

GĘSI (Anser anser dom.)

—	(młoda) gęś lub pisklę gęsie: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym). Warstwa tłuszczu na całej tuszy jest cienka lub średnia; tłuszcz młodej gęsi może mieć zróżnicowane zabarwienie zależnie od rodzaju żywienia;

—	gęś: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka; na całej tuszy występuje średnia do grubej warstwa tłuszczu;

PERLICE (Numidia meleagris domesticus)

—	(młoda) perlica: ptak z giętkim zakończeniem mostka (nieskostniałym),

—	perlica: ptak z twardym (skostniałym) zakończeniem mostka.

Do celów niniejszego rozporządzenia warianty określeń użytych w lit. a)–e) wynikające z płci są uznawane za równoważne.

Kawałki drobiu

a)	połówka: połowa tuszy uzyskana przez proste cięcie pionowe wzdłuż mostka i kręgosłupa;

b)	ćwiartka: ćwiartka tylna lub ćwiartka przednia uzyskana przez poprzeczne przecięcie połówki;

c)	nieoddzielone ćwiartki tylne: obie ćwiartki tylne w jednym kawałku, połączone częścią grzbietu, z kuprem lub bez kupra;

d)	pierś: mostek z żebrami lub ich częścią, rozłożonymi po jego obydwóch stronach, łącznie z otaczającymi je mięśniami. Pierś można oferować jako całość lub połowę;

e)	noga: kości udowa, piszczelowa i strzałkowa, łącznie z otaczającymi je mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

f)	noga kurczaka z częścią grzbietu: masa grzbietu nie przekracza 25 % masy całej części;

g)	udo: kość udowa łącznie z otaczającymi mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

h)	podudzie: kość piszczelowa i kość strzałkowa łącznie z otaczającymi je mięśniami. Dwa cięcia wykonuje się w stawach;

skrzydło: kość ramieniowa, kość promieniowa i kość łokciowa łącznie z otaczającymi je mięśniami. W przypadku skrzydeł indyków można oferować oddzielnie kość ramieniową lub promieniową/łokciową łącznie z otaczającymi je mięśniami. Usunięcie końca skrzydła, włącznie z kością nadgarstka, jest fakultatywne. Cięcia wykonuje się w stawach;

j)	skrzydła nieoddzielone: obydwa skrzydła w jednym kawałku, połączone częścią grzbietu, przy czym masa tego ostatniego nie przekracza 45 % całkowitej masy części;

k)	filet z piersi: cała lub połowa piersi bez kości, tj. bez mostka i żeber. Filet z piersi indyczej może składać się wyłącznie z mięśnia piersiowego głębokiego;

l)	filet z piersi z obojczykiem: filet z piersi, bez skóry, z obojczykiem i chrząstką mostka, przy czym masa obojczyka i chrząstki mostka nie przekracza 3 % całkowitej masy kawałka;

m)	magret, maigret: filet z piersi kaczek i gęsi określonych w pkt 3, zawierający skórę oraz tłuszcz podskórny pokrywający mięsień piersiowy, bez mięśnia piersiowego głębokiego;

n)	pozbawione kości mięso z nogi indyka: indycze uda i/lub podudzia pozbawione kości, tj. bez kości udowej, piszczelowej i strzałkowej, całe, krojone w kostki lub paski.

W przypadku produktów wymienionych w lit. e), g) oraz h), zdanie „cięcia wykonuje się w stawach” oznacza cięcia dokonane między liniami odgraniczającymi stawy, jak pokazano w formie graficznej w załączniku II.

Produkty wymienione w lit. d)–k) można oferować ze skórą lub bez skóry. Brak skóry w produktach wymienionych w lit. d)–j) lub występowanie skóry w produkcie wymienionym w lit. k) podaje się na etykiecie określonej w art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

Foie gras

Wątroby z gęsi lub kaczek gatunku Cairina muschata lub krzyżówki z Anas platyrhynchos, u których nastąpiło przetłuszczenie i powiększenie wątroby wskutek określonego żywienia.

Tego rodzaju wątroby, usunięte z całkowicie wykrwawionych ptaków, mają jednolitą barwę.

Masa wątrób przedstawia się następująco:

—	wątroby kacze ważą co najmniej 300 g netto,

—	wątroby gęsie ważą co najmniej 400 g netto.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

„tusza”: oznacza całą tuszę ptaka gatunków określonych w art. 1 ust. 1 po wykrwawieniu, oskubaniu z piór i wypatroszeniu; usunięcie nerek nie jest obowiązkowe; wypatroszoną tuszę można oferować do sprzedaży bez podrobów lub z podrobami, tj. sercem, wątrobą, żołądkiem i szyją, umieszczonymi w jamie brzusznej;

b)	„części tuszy”: oznaczają mięso drobiowe, które ze względu na wielkość i cechy charakterystyczne zwartej tkanki mięśniowej można zidentyfikować jako pozyskane z odpowiednich części tuszy;

c)	„paczkowane mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe prezentowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 1 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2000/13/WE;

d)	„mięso drobiowe niepaczkowane”: oznacza mięso drobiowe prezentowane bez opakowania do sprzedaży konsumentowi końcowemu lub pakowane w miejscu sprzedaży na życzenie konsumenta;

e)	„wprowadzanie do obrotu”: oznacza posiadanie lub wystawianie na sprzedaż, oferowanie na sprzedaż, sprzedawanie, dostawę lub jakąkolwiek inną formę wprowadzania do obrotu;

„partia” oznacza mięso drobiowe tego samego gatunku i rodzaju, tej samej klasy, tego samego cyklu produkcyjnego, z tej samej rzeźni bądź z tego samego zakładu rozbioru, zlokalizowanego w tym samym miejscu, które ma być poddane kontroli. Do celów art. 9 oraz załącznika V i VI partia obejmuje jedynie opakowania jednostkowe tej samej nominalnej kategorii masy.

Artykuł 3

1. Tusze drobiowe wprowadzane do obrotu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są przygotowane do sprzedaży w jednej z poniższych prezentacji:

—	częściowo patroszone (effilé, roped),

—	z podrobami,

—	bez podrobów.

Może zostać dodany wyraz „patroszone”.

2. Tusze częściowo patroszone są to tusze drobiowe, z których nie zostały usunięte takie części, jak serce, wątroba, płuca, żołądek mięśniowy, wole i nerki.

3. We wszystkich prezentacjach tusz, jeżeli nie została usunięta głowa, w tuszy mogą pozostać tchawica, przełyk i wole.

4. Do podrobów należą wyłącznie: serce, szyja, żołądek mięśniowy i wątroba, a także wszystkie inne części tuszy uznane za jadalne na rynku, na którym produkt jest przeznaczony do ostatecznego spożycia. Wątroby bez pęcherzyków żółciowych. Żołądek mięśniowy bez zrogowaciałego nabłonka, zawartość żołądka usunięta. Serce może być z workiem osierdziowym lub bez niego. Jeżeli szyja pozostaje połączona z tuszą, nie zalicza się jej do podrobów.

W przypadku gdy jeden z czterech wymienionych organów zwyczajowo nie jest oferowany do sprzedaży łącznie z tuszą, brak tego organu podaje się na etykiecie.

5. Niezależnie od przestrzegania ustawodawstwa krajowego przyjętego zgodnie z dyrektywą 2000/13/WE w towarzyszących dokumentach handlowych w rozumieniu art. 13 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy zamieszcza się następujące dodatkowe oznaczenia:

a)	kategoria, o której mowa w załączniku XIV część B pkt III ppkt 1 do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

b)	stan, w którym mięso drobiowe wprowadza się do obrotu zgodnie z załącznikiem XIV część B pkt III ppkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz zalecaną temperaturę przechowywania.

Artykuł 4

1. Nazwy, pod którymi sprzedaje się produkty objęte niniejszym rozporządzeniem, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2000/13/WE, to nazwy wymienione w art. 1 niniejszego rozporządzenia i ich odpowiedniki w innych językach wspólnotowych, podane w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, uściślone:

—	w przypadku całych tusz przez podanie jednej z form prezentacji ustanowionych w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia,

—	w przypadku kawałków drobiu przez podanie odpowiedniego gatunku.

2. Nazwy zdefiniowane w art. 1 pkt 1 i 2 można dodatkowo uzupełnić innymi określeniami, pod warunkiem że nie wprowadzi to konsumenta wyraźnie w błąd, w szczególności prowadząc do utożsamiania przez niego danego produktu z innymi produktami wymienionymi w art. 1 pkt 1 i 2 lub z oznaczeniami przewidzianymi w art. 11.

Artykuł 5

1. Produkty inne niż określone w art. 1 mogą być wprowadzane do obrotu we Wspólnocie tylko pod nazwami, które nie wprowadzają konsumenta wyraźnie w błąd, powodując ich utożsamianie z innymi produktami określonymi w art. 1 lub z oznaczeniami przewidzianymi w art. 11.

2. Niezależnie od przestrzegania ustawodawstwa krajowego przyjętego zgodnie z dyrektywą 2000/13/WE etykietowanie, prezentacja i reklamowanie mięsa drobiowego przeznaczonego dla konsumenta końcowego są zgodne z dodatkowymi wymogami określonymi w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

3. W przypadku świeżego mięsa drobiowego datę ważności zastępuje się wyrażeniem „spożyć przed”, zgodnie z art. 10 dyrektywy 2000/13/WE.

4. W przypadku paczkowanego mięsa drobiowego na opakowaniu jednostkowym lub na przymocowanej etykiecie umieszcza się również następujące dane szczegółowe:

a)	kategorię, o której mowa w załączniku XIV część B pkt III ppkt 1 do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

b)	w przypadku świeżego mięsa drobiowego cenę łączną i cenę za jednostkę masy obowiązującą w fazie sprzedaży detalicznej;

c)	stan, w którym mięso drobiowe wprowadza się do obrotu zgodnie z załącznikiem XIV część B pkt III ppkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz zalecaną temperaturę przechowywania;

d)	numer rejestracyjny rzeźni lub zakładu rozbioru, nadany zgodnie z art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 853/2004 (6), z wyjątkiem przypadku, gdy rozbiór i odkostnianie odbywają się w miejscu sprzedaży przewidzianym w art. 4 ust. 2 lit. d) tego rozporządzenia;

e)	wskazania państwa pochodzenia, w przypadku mięsa drobiowego przywożonego z krajów trzecich.

5. Jeżeli mięso drobiowe jest oferowane do sprzedaży bez opakowania, z wyjątkiem przypadku, gdy rozbiór i odkostnianie odbywają się w miejscu sprzedaży przewidzianym w art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 853/2004, pod warunkiem że taki rozbiór i odkostnianie odbywają się na prośbę i w obecności konsumenta, stosuje się art. 14 dyrektywy 2000/13/WE w odniesieniu do oznaczeń, o których mowa w ust. 4.

6. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 5 oraz od ust. 2–5 niniejszego artykułu nie ma potrzeby klasyfikowania mięsa drobiowego lub umieszczania dodatkowych oznaczeń, o których mowa w wymienionych artykułach, w przypadku dostaw do zakładów rozbioru lub przetwórstwa.

Artykuł 6

Do mrożonego mięsa drobiowego zdefiniowanego w załączniku XIV część B pkt II ppkt 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stosuje się następujące przepisy dodatkowe.

Temperatura mrożonego mięsa drobiowego objętego niniejszym rozporządzeniem musi być stabilna w całym produkcie i być utrzymywana we wszystkich punktach produktu na poziomie –12 °C lub niższym, z możliwie krótkimi wahaniami w górę, o nie więcej niż 3 °C. Te odchylenia temperatury produktu są dopuszczalne zgodnie z dobrą praktyką przechowywania i dystrybucji w czasie lokalnej dystrybucji oraz w ladach wystawowych w handlu detalicznym.

Artykuł 7

1. Tusze drobiowe i kawałki tusz objęte niniejszym rozporządzeniem spełniają następujące wymogi minimalne w celu ich zaliczenia do klasy A i B:

a)	są nienaruszone, uwzględniając rodzaj prezentacji;

b)	są czyste, wolne od jakichkolwiek widocznych substancji obcych, zabrudzeń lub krwi;

c)	bez obcego zapachu;

d)	bez widocznych plam krwistych, z wyjątkiem małych i niezauważalnych;

e)	bez wystających złamanych kości;

f)	bez poważnych stłuczeń.

Świeże mięso drobiowe nie może wykazywać żadnych oznak wcześniejszego zamrażania.

2. Tusze drobiowe i kawałki drobiu spełniają poniższe dodatkowe kryteria w celu zaliczenia ich do klasy handlowej A:

posiadają dobrą budowę. Tkanka mięśniowa pełna, pierś dobrze rozwinięta, szeroka, długa i umięśniona, nogi umięśnione. U kurczaków, młodych kaczek lub kaczych piskląt oraz indyków pierś, grzbiet i nogi pokryte cienką, równomierną warstwą tłuszczu. U kogutów, kur, kaczek i młodych gęsi dopuszczalna jest grubsza warstwa tłuszczu. U gęsi dorosłych występuje średnia do grubej warstwa tłuszczu na całej tuszy;

b)	na piersi, nogach, kuprze, stawach nóg i końcach skrzydeł mogą występować pojedyncze niewielkie pióra, pozostałości (końcówki piór) i pióra włosowate (filopluma). W przypadku kur rosołowych, kaczek, indyków i gęsi pojedyncze pióra mogą występować również na innych częściach tuszy;

c)	pewne uszkodzenia, stłuczenia i przebarwienia są dopuszczalne, o ile są małe i niezauważalne i nie znajdują się na piersi lub udach. Może brakować końcówki skrzydła. Dopuszczalne jest lekkie zaczerwienienie końcówek skrzydeł i torebki stawowej;

d)	w przypadku mięsa drobiowego mrożonego i głęboko mrożonego nie występują ślady oparzelin zamrażalniczych (7), chyba że są marginalne, małe, niezauważalne i nie znajdują się na piersiach lub udach.

Artykuł 8

1. Decyzje wynikające z nieprzestrzegania art. 1, 3 i 7 można podejmować jedynie w odniesieniu do całej partii, skontrolowanej zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

2. Z każdej partii w rzeźni, zakładzie rozbioru, magazynach hurtowych i detalicznych lub na każdym etapie wprowadzania do obrotu, włącznie z transportem lub w czasie odprawy celnej w przypadku przywozu z krajów trzecich, pobiera się losowo następujące ilości poszczególnych produktów określonych w art. 1:

Wielkość partii	Liczebność próbki	Dopuszczalna liczba jednostek wadliwych
Wielkość partii	Liczebność próbki	Łącznie	W odniesieniu do art. 1 pkt 1 (8) i 3 oraz art. 7 ust. 1
1	2	3	4
100–500	30	5	2
501–3 200	50	7	3
> 3 200	80	10	4

3. Podczas badania partii mięsa drobiowego klasy A dozwolona jest dopuszczalna całkowita liczba jednostek wadliwych określona w trzeciej kolumnie tabeli zawartej w ust. 2. W przypadku filetów z piersi jednostki wadliwe mogą również obejmować filety z zawartością w masie do 2 % tkanki chrzęstnej (giętkie zakończenie mostka).

Jednakże liczba jednostek wadliwych niezgodnych z przepisami art. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 7 ust. 1 nie może przekraczać wielkości przedstawionych w kolumnie 4 tabeli zawartej w ust. 2.

W odniesieniu do art. 1 pkt 3 jednostki wadliwej nie uważa się za dopuszczalną, chyba że jej masa wynosi co najmniej 240 g w przypadku wątrób kaczych oraz przynajmniej 385 g w przypadku wątrób gęsich.

4. Podczas badania partii mięsa drobiowego klasy B podwaja się dopuszczalną liczbę jednostek wadliwych.

5. W przypadku gdy badana partia zostaje uznana za wadliwą, organ nadzorujący zabrania wprowadzenia jej do obrotu lub nie dopuszcza do przywozu partii pochodzącej z kraju trzeciego, do czasu przedstawienia dowodu, że uzyskano zgodność partii z przepisami art. 1 i 7.

Artykuł 9

1. Paczkowane mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone w opakowaniach jednostkowych w rozumieniu art. 2 dyrektywy 76/211/EWG można klasyfikować według klas wagowych zgodnie z załącznikiem XIV część B pkt III ppkt 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Opakowaniami jednostkowymi mogą być:

—	opakowania jednostkowe zawierające jedną tuszę drobiową, lub

—	opakowania jednostkowe zawierające jeden lub kilka kawałków tuszy tego samego rodzaju i gatunku, jak określono w art. 1.

2. Zgodnie z ust. 3 i 4 na wszystkich opakowaniach jednostkowych widnieje oznaczenie masy produktu, podawanej jako „masa nominalna”, którą opakowania powinny zawierać.

3. Paczkowane mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone można klasyfikować według kategorii mas nominalnych, jak następuje:

tusze:

—	< 1 100 g: klasy po 50 g (1 050 – 1 000 – 950 itd.),

—	1 100 – < 2 400 g: klasy po 100 g (1 100 – 1 200 – 1 300 itd.),

—	≥ 2 400 g: klasy po 200 g (2 400 – 2 600 – 2 800 itd.);

kawałki:

—	< 1 100 g: klasy po 50 g (1 050 – 1 000 – 950 itd.),

—	≥ 1 100 g: klasy po 100 g (1 100 – 1 200 – 1 300 itd.).

4. Opakowania jednostkowe określone w ust. 1 przygotowuje się w taki sposób, aby były spełnione następujące warunki:

a)	rzeczywista zawartość opakowania nie jest mniejsza, średnio, niż masa nominalna;

b)	udział opakowań wykazujących wartość ujemnego błędu większą niż dopuszczalna wartość ustanowiona w ust. 9 jest wystarczająco niski, aby partie opakowań jednostkowych spełniały wymagania badań wymienionych w ust. 10;

c)	opakowania jednostkowe wykazujące wartość błędu ujemnego większą niż podwójna wartość przewidziana w ust. 9, nie są wprowadzane do obrotu.

Do niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje masy nominalnej, rzeczywistej zawartości i wartości ujemnego błędu określone w załączniku I do dyrektywy 76/211/EWG.

5. W zakresie odpowiedzialności paczkującego lub importera za mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone oraz w zakresie kontroli przeprowadzanych przez właściwe organy, przepisy określone w załączniku I do dyrektywy 76/211/EWG, pkt 4, 5 i 6 stosuje się mutatis mutandis.

6. Kontrola opakowań jednostkowych jest prowadzona poprzez pobieranie próbek i składa się ona z dwóch części:

—	kontroli rzeczywistej zawartości każdego opakowania jednostkowego w próbce,

—	kontroli obejmującej sprawdzenie średniej rzeczywistej zawartości opakowań jednostkowych w próbce.

Partia opakowań jednostkowych jest uważana za akceptowalną, jeżeli wyniki obydwu kontroli spełniają kryteria akceptacji określone w ust. 10 i 11.

7. Partia składa się z wszystkich opakowań jednostkowych o tej samej masie nominalnej, tego samego rodzaju oraz tego samego cyklu produkcyjnego, pakowanych w tym samym miejscu, które podlegają inspekcji.

Rozmiar partii jest ograniczony do ilości ustanowionych poniżej:

—	jeżeli opakowania jednostkowe są badane na końcu linii paczkującej, to wielkość każdej partii odpowiada maksymalnej wydajności linii paczkującej w ciągu jednej godziny, bez żadnego ograniczenia wielkości partii,

—	w pozostałych przypadkach wielkość partii jest ograniczona do 10 000.

8. Z każdej badanej partii pobiera się losowo następujące ilości opakowań jednostkowych:

Wielkość partii	Liczebność próbki
100–500	30
501–3 200	50
> 3 200	80

Dla partii składających się z mniej niż 100 sztuk produktów w opakowaniach jednostkowych wynik badania nieniszczącego w rozumieniu załącznika II do dyrektywy 76/211/EWG, gdy jest ono przeprowadzane, wynosi 100 %.

9. W przypadku mięsa drobiowego w opakowaniach jednostkowych dopuszczalne są następujące wartości ujemnego błędu:

(w gramach)
Masa nominalna	Dopuszczalna wartość ujemnego błędu
Masa nominalna	Tusze	Kawałki
mniej niż 1 100	25	25
1 100 – < 2 400	50	50
2 400 i więcej	100

10. Podczas badania rzeczywistej zawartości poszczególnych opakowań jednostkowych w próbce, minimalna dopuszczalna zawartość jest obliczana przez odjęcie dopuszczalnej wartości błędu ujemnego dla danej zawartości od masy nominalnej opakowania jednostkowego.

Opakowania jednostkowe w próbce, których rzeczywista zawartość jest mniejsza niż minimalna dopuszczalna zawartość, uważa się za wadliwe.

Badana partia opakowań jednostkowych może być uznana za akceptowalną lub zostaje odrzucona, jeżeli liczba wadliwych opakowań jednostkowych w próbce jest niższa lub równa kryterium akceptacji albo jest równa lub wyższa od kryterium odrzucenia, podanych poniżej:

Liczebność próbki	Liczba jednostek wadliwych
Liczebność próbki	Kryterium akceptacji	Kryterium odrzucenia
30	2	3
50	3	4
80	5	6

11. W przypadku badania średniej rzeczywistej zawartości partię opakowań jednostkowych uważa się za akceptowalną, jeżeli średnia rzeczywista zawartość opakowań jednostkowych tworzących próbkę jest większa niż kryterium akceptacji podane poniżej:

Liczebność próbki	Kryterium akceptacji w odniesieniu do średniej rzeczywistej zawartości
30	x— ≥ Qn – 0,503 s
50	x— ≥ Qn – 0,379 s
80	x— ≥ Qn – 0,295 s

x—	=	średnia zawartość rzeczywista
Qn	=	masa nominalna opakowania jednostkowego
s	=	odchylenie standardowe rzeczywistej zawartości opakowań jednostkowych w partii.

Odchylenie standardowe oblicza się w sposób określony w pkt 2.3.2.2 załącznika II do dyrektywy 76/211/EWG.

12. Tak długo, jak dyrektywa Rady 80/181/EWG (9) zezwala na stosowanie dodatkowych oznakowań, oznakowaniu masy nominalnej opakowań jednostkowych, do których stosuje się niniejszy artykuł, może towarzyszyć oznakowanie dodatkowe.

13. W odniesieniu do mięsa drobiowego wprowadzanego do Zjednoczonego Królestwa z innych państw członkowskich przeprowadza się losowe kontrole, które nie są dokonywane na granicy.

Artykuł 10

Oznaczenie dotyczące wykorzystania jednej z metod schładzania zdefiniowanej w niniejszym rozporządzeniu i odpowiadające określeniom w innych językach wspólnotowych wymienionych w załączniku III może występować na etykietach w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2000/13/WE:

—	schładzanie owiewowe: schładzanie tusz drobiowych w strumieniu zimnego powietrza,

—	schładzanie owiewowo-natryskowe: schładzanie tusz drobiowych w strumieniu zimnego powietrza uzupełnionego mgłą wodną lub natryskiem,

—	schładzanie zanurzeniowe: schładzanie tusz drobiowych w zbiornikach z wodą lub wodą z lodem w przeciwprądzie.

Artykuł 11

1. W celu oznaczenia rodzaju chowu, z wyjątkiem chowu organicznego i biologicznego, na etykietach w rozumieniu art. 1 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2000/13/WE mogą występować wyłącznie poniższe określenia lub odpowiadające im określenia w innych językach wspólnotowych wymienione w załączniku IV i tylko jeżeli spełnione są odpowiednie warunki wymienione w załączniku V niniejszego rozporządzenia:

a)	„żywione z udziałem … % …”;

b)	„ekstensywny chów ściółkowy”;

c)	„chów wybiegowy”;

d)	„tradycyjny chów wybiegowy”;

e)	„chów wybiegowy bez ograniczeń”.

Wymienione określenia można uzupełnić oznaczeniami odnoszącymi się do szczególnych cech charakterystycznych dla odpowiednich sposobów chowu.

Kiedy produkcja z chowu wybiegowego (lit. c), d) i e)) podana jest na etykiecie mięsa pochodzącego z kaczek i gęsi chowanych do produkcji foie gras, umieszcza się na niej również napis „z produkcji foie gras”.

2. Podawanie wieku w momencie uboju lub długości okresu tuczu jest dopuszczalne jedynie w przypadku gdy stosuje się jedno z określeń wymienionych w ust. 1 oraz w odniesieniu do wieku nie niższego niż wiek wskazany w załączniku V lit. b), c) lub d). Jednakże przepisu tego nie stosuje się w przypadku zwierząt objętych art. 1 pkt 1 lit. a) tiret czwarte.

3. Ustępy 1 i 2 stosuje się bez uszczerbku dla krajowych środków technicznych wykraczających poza minimalne wymagania podane w załączniku V, które mają zastosowanie jedynie do producentów danego państwa członkowskiego, o ile środki te są zgodne z prawem wspólnotowym i wspólnymi normami handlowymi w odniesieniu do mięsa drobiowego.

4. Krajowe środki określone w ust. 3 przekazuje się do wiadomości Komisji.

5. W dowolnym czasie i na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują wszelkie informacje konieczne do oceny zgodności środków, o których mowa w niniejszym artykule, z prawem wspólnotowym i wspólnymi normami handlowymi w odniesieniu do mięsa drobiowego.

Artykuł 12

1. Rzeźnie upoważnione do stosowania określeń wymienionych w art. 11 podlegają specjalnej rejestracji. Prowadzą one oddzielne ewidencje, według sposobu hodowli, dotyczące:

a)	nazw i adresów producentów ptaków, którzy są rejestrowani po kontroli właściwego organu państwa członkowskiego;

b)	na żądanie tego organu, liczby ptaków chowanych przez poszczególnych producentów na serię wychowu;

c)	liczby i całkowitej masy żywych ptaków lub tusz tych ptaków dostarczonych i przetworzonych;

d)	danych zawierających nazwy i adresy kupujących przez okres minimum 6 miesięcy od chwili wysyłki.

2. Producenci, o których mowa w ust. 1, są następnie regularnie kontrolowani. Zachowują oni bieżące dane przez okres minimum sześć miesięcy od chwili wysyłki, dotyczące liczby ptaków w podziale na system chowu drobiu, przedstawiające również liczbę ptaków sprzedanych oraz nazwy i adresy kupujących oraz ilości i źródło dostaw pasz.

Ponadto producenci stosujący systemy chowu wybiegowego przechowują również dane dotyczące daty ich pierwszego dostępu do wybiegu.

3. Producenci pasz i dostawcy przechowują dane przez okres przynajmniej sześciu miesięcy po wysyłce wykazujące, że skład pasz w dostawach do producentów w odniesieniu do rodzaju chowu określonego w art. 11 ust. 1 lit. a) odpowiada wskazaniom dotyczącym żywienia.

4. Wylęgarnie przechowują dane dotyczące ptaków od kur niosek odmian charakteryzujących się powolnym wzrostem, dostarczonych producentom w odniesieniu do rodzajów chowu określonych w art. 11 ust. 1 lit. d) i e) przez okres przynajmniej sześciu miesięcy po wysyłce.

5. Regularne kontrole zgodności z art. 11 i ust. 1–4 niniejszego artykułu przeprowadza się:

a)	na fermach: co najmniej raz w danej serii wychowu;

b)	u producentów pasz i dostawców: co najmniej raz w roku;

c)	w rzeźniach: co najmniej cztery razy w roku;

d)	w wylęgarniach drobiu: co najmniej raz w roku w odniesieniu do rodzajów chowu określonych w art. 11 ust. 1 lit. d) i e).

6. Każde państwo członkowskie przedstawia pozostałym państwom członkowskim i Komisji wykaz zatwierdzonych rzeźni zarejestrowanych zgodnie z ust. 1, z podaniem nazwy, adresu i numeru przydzielonego każdej z nich. Wszelkie zmiany w wymienionym wykazie podawane są na początku każdego kwartału roku kalendarzowego do wiadomości pozostałych państw członkowskich i Komisji.

Artykuł 13

W przypadku nadzoru nad stosowanymi oznaczeniami rodzajów chowu, wymienionego w art. 121 lit. e) ppkt (v) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, instytucje wyznaczone przez państwa członkowskie spełniają kryteria określone w normie europejskiej EN/45011 z dnia 26 czerwca 1989 r. oraz jako takie otrzymują pozwolenie oraz podlegają kontroli właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Artykuł 14

Mięso drobiowe przywożone z krajów trzecich może posiadać jedno lub więcej oznaczeń fakultatywnych przewidzianych w art. 10 i 11, jeżeli jest zaopatrzone w zaświadczenie wystawione przez właściwy organ kraju pochodzenia potwierdzające zgodność danych produktów z odpowiednimi przepisami niniejszego rozporządzenia.

Na wniosek kraju trzeciego Komisja sporządza wykaz takich organów.

Artykuł 15

1. Bez uszczerbku dla art. 16 ust. 5 i art. 17 ust. 3, kurczaki mrożone i głęboko mrożone można wprowadzać do obrotu w ramach działalności gospodarczej lub handlowej we Wspólnocie jedynie wówczas, gdy zawartość wody nie przekracza wartości nieuniknionych ze względów technologicznych, oznaczonych za pomocą metody analizy opisanej w załączniku VI (metoda wycieku) lub w załączniku VII (metoda chemiczna).

2. Właściwe organy wyznaczone przez każde państwo członkowskie zapewniają podjęcie przez rzeźnie wszystkich środków koniecznych do uzyskania zgodności z przepisami ust. 1, w szczególności, że:

—	pobierane są próbki w celu monitorowania wchłaniania wody w procesie schładzania oraz zawartości wody w kurczakach mrożonych i głęboko mrożonych,

—	wyniki kontroli są rejestrowane i przechowywane przez okres jednego roku,

—	każda partia jest znakowana w sposób umożliwiający ustalenie daty produkcji; przy czym to oznakowanie partii musi znajdować się w dokumentacji produkcji.

Artykuł 16

1. W rzeźniach przeprowadza się regularne kontrole wchłaniania wody, zgodnie z załącznikiem IX, lub kontrole zgodne z załącznikiem VI, co najmniej raz na ośmiogodzinny okres roboczy.

Jeżeli kontrole te wykazują, że wchłonięta ilość wody przewyższa całkowitą zawartość wody dopuszczalną na mocy niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem ilości wody wchłoniętej przez tusze w fazach procesu nieobjętych tą kontrolą, oraz jeżeli w każdym przypadku ilość wchłoniętej wody przekracza poziomy określone w załączniku IX pkt 10 lub w załączniku VI pkt 7, rzeźnia dokonuje niezwłocznie niezbędnych technicznych dostosowań w procesie przetwarzania.

2. We wszystkich przypadkach określonych w ust. 1 akapit drugi, a zawsze co najmniej raz na dwa miesiące, przeprowadza się kontrole zawartości wody, za pomocą pobierania próbek, w odniesieniu do kurczaków mrożonych i głęboko mrożonych, o których mowa w art. 15 ust. 1, pochodzących z każdej rzeźni, zgodnie z procedurami określonymi w załączniku VI lub VII, których wyboru dokonuje właściwy organ w państwie członkowskim. Z kontroli tych wyłączone są tusze przeznaczone wyłącznie do wywozu, jeżeli właściwemu organowi przedstawiono wystarczające dowody potwierdzające ten fakt.

3. Kontrole określone w ust. 1 i 2 przeprowadzane są przez właściwe organy lub pod ich nadzorem. Właściwe organy mogą, w szczególnych przypadkach, w odniesieniu do danej rzeźni stosować przepisy ust. 1, w szczególności pkt 1 i 10 załącznika IX oraz ust. 2 niniejszego artykułu w sposób bardziej rygorystyczny, w przypadku gdy jest to konieczne dla zapewnienia przestrzegania wymogów dotyczących łącznej zawartości wody dopuszczalnej na mocy niniejszego rozporządzenia.

We wszystkich przypadkach, w których partia mrożonych lub głęboko mrożonego mięsa drobiowego nie spełniała warunków niniejszego rozporządzenia, właściwe organy podejmują na nowo kontrole z minimalną częstotliwością określoną w ust. 2, dopiero gdy negatywny wynik dały trzy kolejne kontrole zgodnie z załącznikiem VI lub VII, przeprowadzone przez pobieranie próbek z trzech różnych dni produkcji maksymalnie przez okres czterech tygodni. Koszty kontroli pokrywa rzeźnia, której one dotyczą.

4. W przypadku gdy przy schładzaniu powietrzem wyniki kontroli określonych w ust. 1 i 2 wykazują zgodność z kryteriami ustanowionymi w załączniku VI–IX w okresie sześciu miesięcy, częstotliwość kontroli określonych w ust. 1 może być zmniejszona do jednej w miesiącu. Każde zaniedbanie w stosowaniu kryteriów ustanowionych w tych załącznikach powoduje przywrócenie kontroli określonych w ust. 1.

5. Jeżeli wyniki kontroli, określonych w ust. 2, przekraczają dopuszczalne granice, to dana partia jest uznana za niezgodną z niniejszym rozporządzeniem. W takim przypadku jednak rzeźnia może zażądać analizy kontrolnej, która zostanie wykonana w laboratorium referencyjnym państwa członkowskiego przy użyciu metody wybranej przez właściwy organ państwa członkowskiego. Koszt tej analizy kontrolnej ponosi posiadacz partii.

6. W przypadku gdy jest to konieczne po takiej powtórnej analizie, omawianą partię uznaje się za niespełniającą wymagań niniejszego rozporządzenia, właściwy organ podejmuje odpowiednie środki w celu wprowadzenia takiej partii do obrotu na terenie Wspólnoty jedynie pod warunkiem, że zarówno opakowania jednostkowe, jak i zbiorcze danych tusz zostają oznakowane przez rzeźnię pod nadzorem właściwego organu, przy pomocy taśmy lub etykiety z umieszczonym na niej co najmniej jednym określeniem wymienionym w załączniku X, napisanym czerwonymi wielkimi literami.

Partia określona w akapicie pierwszym pozostaje pod nadzorem właściwego organu do czasu zajęcia się nią zgodnie z przepisami tego ustępu lub rozdysponowania w inny sposób. Jeżeli właściwemu organowi przedstawione zostają zaświadczenia potwierdzające przeznaczenie do wywozu partii określonej w akapicie pierwszym, właściwy organ podejmuje wszelkie konieczne środki, aby zapobiec wprowadzeniu omawianej partii do obrotu we Wspólnocie.

Określenia przewidziane w pierwszym akapicie umieszcza się w eksponowanym miejscu, w taki sposób, aby były dobrze widoczne, łatwe do odczytania i nieusuwalne. Określenia te nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte lub przesłonięte innymi nadrukami czy motywami graficznymi. Wysokość liter na opakowaniu jednostkowym wynosi co najmniej 1 cm, a 2 cm na opakowaniach zbiorczych.

Artykuł 17

1. W przypadku gdy istnieją poważne podstawy do podejrzewania nieprawidłowości, państwo członkowskie przeznaczenia może przeprowadzić niedyskryminacyjne kontrole wyrywkowe kurczaków mrożonych lub głęboko mrożonych, w celu zweryfikowania, czy przewożona partia spełnia wymagania art. 15 i 16.

2. Kontrole określone w ust. 1 przeprowadza się w miejscu przeznaczenia towarów lub w innym stosownym miejscu, pod warunkiem że drugie z wymienionych miejsc nie znajduje się na granicy i nie jest zbytnio oddalone od wyznaczonej trasy przewozu towarów oraz że po pobraniu próbek do kontroli możliwy jest dalszy przewóz towarów do miejsca przeznaczenia. Jednakże dane produkty nie zostają sprzedane konsumentowi końcowemu do czasu uzyskania wyniku kontroli.

Kontrole takie przeprowadza się jak najszybciej, aby nadmiernie nie opóźniać wprowadzania produktów do obrotu lub nie powodować zwłoki mogącej prowadzić do obniżenia ich jakości.

Wyniki tych kontroli i wszelkie decyzje podejmowane w ich następstwie oraz powody ich podjęcia podaje się do wiadomości wysyłającego, odbiorcy lub ich przedstawicieli, najpóźniej w terminie dwóch dni roboczych od dnia pobrania próbek. O decyzjach podjętych przez właściwe organy w państwie członkowskim przeznaczenia oraz o powodach podjęcia takich decyzji informuje się właściwe organy w państwie członkowskim wysyłki.

Na wniosek wysyłającego lub jego przedstawiciela, wymienione decyzje oraz przyczyny ich podjęcia zostają przekazane w formie pisemnej wraz ze szczegółowymi informacjami na temat prawa do odwołania się od decyzji, które jest dostępne na mocy prawa obowiązującego w państwie członkowskim przeznaczenia, oraz na temat procedury odwoławczej i obowiązujących terminów.

3. Jeżeli wyniki kontroli określonych w ust. 1 przekroczą dopuszczalne granice, posiadacz danej partii może zażądać analizy kontrolnej przeprowadzonej w laboratorium referencyjnym wymienionym w załączniku XI przy użyciu tej samej metody co w przypadku pierwotnych badań. Wydatki powstałe w związku z tą analizą ponoszone są przez posiadacza partii. Zadania i odpowiedzialność tych laboratoriów są podane w załączniku XII.

4. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej zgodne z ust. 1 i 2 oraz powtórnej analizy, o ile takiej zażądano, uznano kurczaki zamrożone lub głęboko zamrożone za niespełniające wymagań art. 15 i 16, właściwe organy w państwie członkowskim przeznaczenia stosują procedury przewidziane w art. 16 ust. 6.

5. W przypadkach przewidzianych w ust. 3 i 4 właściwe organy w państwie członkowskim przeznaczenia kontaktują się bezzwłocznie z właściwymi organami w państwie członkowskim wysyłki. Podejmują one wszelkie niezbędne środki oraz powiadamiają właściwe organy pierwszego państwa członkowskiego o charakterze przeprowadzanych kontroli, podjętych decyzjach oraz przyczynach podjęcia tego rodzaju decyzji.

Jeżeli kontrole określone w ust. 1 i 3 wykazują powtarzające się nieprawidłowości lub jeżeli kontrole takie, w opinii państwa członkowskiego wysyłki, przeprowadzane są bez wystarczających podstaw, właściwe organy danych państw członkowskich powiadamiają Komisję o tych faktach.

W zakresie niezbędnym do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia lub na wniosek właściwego organu w państwie członkowskim przeznaczenia oraz przy uwzględnieniu charakteru naruszeń, Komisja może:

—	wysłać delegację ekspertów do danego przedsiębiorstwa i wspólnie z właściwymi organami krajowym przeprowadzić inspekcję na miejscu, lub

—	wystąpić do właściwych organów państwa członkowskiego wysyłki o wzmożenie pobierania próbek produktów w danym przedsiębiorstwie oraz, o ile konieczne, o nałożenie kar zgodnie z art. 194 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Komisja informuje państwa członkowskie o swoich ustaleniach. Państwa członkowskie, na których terytorium przeprowadzana jest inspekcja, udzielają ekspertom wszelkiej pomocy koniecznej do wykonania powierzonego im zadania.

Do czasu przekazania ustaleń Komisji państwo członkowskie wysyłki, na wniosek państwa członkowskiego przeznaczenia, musi zintensyfikować kontrole produktów pochodzących z danego przedsiębiorstwa.

W przypadku gdy środki te podejmuje się w celu wyeliminowanie wielokrotnych nieprawidłowości po stronie przedsiębiorstwa, Komisja obciąża to przedsiębiorstwo wszystkimi kosztami wynikłymi z zastosowania przepisów wszystkich tiret w akapicie trzecim.

Artykuł 18

1. Właściwe organy państw członkowskich informują niezwłocznie odpowiednie krajowe laboratorium referencyjne o wynikach kontroli, o których mowa w art. 15, 16 i 17, przeprowadzonych przez nie lub pod ich kontrolą.

Krajowe laboratoria referencyjne przesyłają te dane do rady ekspertów, o której mowa w art. 19, w celu dalszej oceny i poddania pod dyskusję z krajowymi laboratoriami referencyjnymi przed dniem 1 lipca każdego roku. Ustalenia są przedstawiane do rozpatrzenia komitetowi zarządzającemu zgodnie z art. 195 rozporządzenia (WE) nr 1234/75.

2. Państwa członkowskie przyjmują praktyczne środki kontroli przewidziane w art. 15, 16 i 17 na wszystkich etapach wprowadzania do obrotu, włączając kontrole przywozu z krajów trzecich w czasie odprawy celnej, zgodnie z załącznikiem VI i VII. Informują one inne państwa członkowskie oraz Komisję o podjętych środkach. Informacje o jakichkolwiek istotnych zmianach przekazywane są niezwłocznie do wiadomości pozostałych państw członkowskich i Komisji.

Artykuł 19

Rada ekspertów monitorująca zawartość wody w mięsie drobiowym działa jako organ koordynujący badania przeprowadzane przez krajowe laboratoria referencyjne. W jej skład wchodzą przedstawiciele Komisji i krajowych laboratoriów referencyjnych. Zadania rady i krajowych laboratoriów referencyjnych oraz strukturę organizacyjną rady przedstawia załącznik XII.

Pomoc finansowa jest wypłacana na rzecz laboratorium referencyjnego zgodnie z warunkami umowy zawartej między Komisją, działającą w imieniu Wspólnoty, a laboratorium.

Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa jest upoważniony do podpisania umowy w imieniu Komisji.

Artykuł 20

1. Wymienione poniżej świeże, mrożone i głęboko mrożone kawałki tusz drobiu mogą być wprowadzanie do obrotu we Wspólnocie w ramach działalności gospodarczej lub handlu tylko wówczas, gdy zawartość wody nie przekracza nieuniknionych z technologicznego punktu widzenia wartości ustalonych metodą analizy opisaną w załączniku VIII (metoda chemiczna):

a)	filet z piersi kurczaka, z obojczykiem lub bez, bez skóry;

b)	pierś kurczaka, ze skórą;

c)	uda z kurczaka, podudzia, nogi, nogi z kawałkiem grzbietu, ćwiartki tylne, ze skórą;

d)	filet z piersi indyka, bez skóry;

e)	pierś indyka, ze skórą;

f)	uda indyka, podudzia, nogi, ze skórą;

g)	pozbawione kości mięso z nóg indyka, bez skóry.

2. Właściwe władze wyznaczone przez każde państwo członkowskie zapewniają podjęcie przez rzeźnie i zakłady zajmujące się rozbiorem, połączone z rzeźnią lub nie, wszelkich środków koniecznych do uzyskania zgodności z przepisami ust. 1, w szczególności że:

regularne kontrole wchłoniętej wody są przeprowadzane w rzeźniach zgodnie z art. 16 ust. 1, również w przypadku tusz kurczaków i indyków przeznaczonych do produkcji świeżych, mrożonych i głęboko mrożonych kawałków wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu. Kontrole takie przeprowadzane są przynajmniej raz na ośmiogodzinny okres roboczy. Jednakże w przypadku schładzania powietrzem tusz indyków, regularne kontrole zawartości wody nie muszą być przeprowadzane. Wartości graniczne ustalone w załączniku IX pkt 10 mają zastosowanie również w przypadku tusz indyków;

b)	wyniki kontroli są rejestrowane i przechowywane przez okres jednego roku;

c)	każda partia jest znakowana w sposób umożliwiający ustalenie daty produkcji; przy czym to oznakowanie partii musi znajdować się w dokumentacji produkcji.

W przypadku gdy wyniki kontroli kurczaków schładzanych powietrzem, o których mowa w lit. a) oraz ust. 3, wykazują zgodność z kryteriami ustanowionymi w załącznikach VI–IX w okresie sześciu miesięcy, częstotliwość kontroli, o których mowa w lit. a), może być zmniejszona do jednej na miesiąc. Każda niezgodność z kryteriami ustanowionymi w załącznikach VI–IX powoduje przywrócenie kontroli z częstotliwością wskazaną w lit. a).

3. Przynajmniej raz na każde trzy miesiące przeprowadza się, przez pobierane próbek, kontrole zawartości wody w mrożonych i głęboko mrożonych kawałkach drobiu, o których mowa w ust. 1, z każdego zakładu rozbioru produkującego takie kawałki, zgodnie z załącznikiem VIII. Z kontroli tych wyłączone są kawałki drobiu przeznaczone wyłącznie do wywozu, jeżeli właściwemu organowi przedstawiono wystarczające dowody potwierdzające ten fakt.

Po okresie roku zgodności z kryteriami ustanowionymi w załączniku VIII częstotliwość badań w danym zakładzie rozbioru zostaje zmniejszona do jednego na sześć miesięcy. Każda niezgodność z tymi kryteriami powoduje przywrócenie kontroli wymienionych w akapicie pierwszym.

4. Artykuł 16 ust. 3–6 oraz art. 17 i 18 stosuje się mutatis mutandis do kawałków drobiu określonych w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 21

Rozporządzenie (EWG) nr 1538/91 traci moc z dniem 1 lipca 2008 r.

Odniesienia do rozporządzenia (EWG) nr 1906/90 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i powinny być odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku XIII.

Artykuł 22

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 470/2008 (Dz.U. L 140 z 30.5.2008, s. 1).

(2) Dz.U. L 173 z 6.7.1990, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1029/2006 (Dz.U. L 186 z 7.7.2006, s. 6).

(3) Dz.U. L 143 z 7.6.1991, s. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1474/2007 (Dz.U. L 329 z 14.12.2007, s. 14).

(4) Dz.U. L 46 z 21.2.1976, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 17).

(5) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.

(6) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(7) Oparzelina zamrażalnicza: (rozumiane jako obniżenie jakości) miejscowe lub rozległe nieodwracalne wysuszenie skóry lub tkanki mięśniowej, które może się przejawiać jako zmiany:

—	w początkowym zabarwieniu (przeważnie jaśniejsze), lub

—	w smaku i zapachu (bez smaku lub zjełczały), lub

—	w konsystencji (sucha, gąbczasta).

(8) Zakres dopuszczalnych odchyleń w ramach danego gatunku, a nie między gatunkami.

(9) Dz.U. L 39 z 15.2.1980, s. 40.

ZAŁĄCZNIK I

Artykuł 1 pkt 1 — Nazwy całych tusz drobiowych

	bg	es	cs	da	de	et	el	en	fr	it	lv
1.	Пиле, бройлер	Pollo (de carne)	Kuře, brojler	Kylling, slagtekylling	Hähnchen Masthuhn	Tibud, broiler	Κοτόπουλο Πετετνοί και κότες (κρεατοπαραγωγής)	Chicken, broiler	Poulet (de chair)	Pollo, ‘Broiler’	Cālis, broilers
2.	Петел, кокошка	Gallo, gallina	Kohout, slepice, drůbež na pečení, nebo vaření	Hane, høne, suppehøne	Suppenhuhn	Kuked, kanad, hautamiseks või keetmiseks mõeldud kodulinnud	Πετεινοί και κότες (για βράοιμο)	Cock, hen, casserole, or boiling fowl	Coq, poule (à bouillir)	Gallo, gallina Pollame da brodo	Gailis, vista, sautēta vai vārīta mājputnu gaļa
3.	Петел (угоен, скопен)	Capón	Kapoun	Kapun	Kapaun	Kohikukk	Καπόνια	Capon	Chapon	Cappone	Kapauns
4.	Ярка, петле	Polluelo	Kuřátko, kohoutek	Poussin, Coquelet	Stubenküken	Kana- ja kukepojad	Νεοσσός, πετεινάρι	Poussin, Coquelet	Poussin, coquelet	Galletto	Cālītis
5.	Млад петел	Gallo joven	Mladý kohout	Unghane	Junger Hahn	Noor kukk	Πετεινάρι	Young cock	Jeune coq	Giovane gallo	Jauns gailis
1.	(Млада) пуйка	Pavo (joven)	(Mladá) krůta	(Mini) kalkun	(Junge) Pute, (Junger) Truthahn	(Noor) kalkun	(Νεαροί) γάλοι και γαλοπούλες	(Young) turkey	Dindonneau, (jeune) dinde	(Giovane) tacchino	(Jauns) tītars
2.	Пуйка	Pavo	Krůta	Avlskalkun	Pute, Truthahn	Kalkun	Γάλοι και γαλοπούλες	Turkey	Dinde (à bouillir)	Tacchino/a	Tītars
1.	(Млада) патица, пате (млада) мускусна патица, (млад) мюлар	Pato (joven o anadino), pato de Barbaria (joven), pato cruzado (joven)	(Mladá) kachna, kachnê, (mladá) Pižmová kachna, (mladá) kachna Mulard	(Ung) and (Ung) berberiand (Ung) mulardand	Frühmastente, Jungente, (Junge) Barbarieente (Junge Mulardente)	(Noor) part, pardipoeg. (noor) muskuspart, (noor) mullard	(Νεαρές) πάπιες ή παπάκια, (νεαρές) πάπιες Βαρβαρίας, (νεαρές) παπιες mulard	(Young) duck, duckling, (Young) Muscovy duck (Young) Mulard duck	(Jeune) canard, caneton, (jeune) canard de Barbarie, (jeune) canard mulard	(Giovane) anatra (Giovane) Anatra muta (Giovane) Anatra ‘mulard’	(Jauna) pīle, pīlēns, (jauna) muskuspīle, (Jauna) Mulard pīle
2.	Патица, мускусна патица, мюлар	Pato, pato de Barbaria, pato cruzado	Kachna, Pižmová kachna, kachna Mulard	Avlsand Avlsberberiand Avlsmulardand	Ente, Barbarieente Mulardente	Part, muskuspart, mullard	Πάτιες, πάτιες Βαρβαρίας πάτιες mulard	Duck, Muscovy duck, Mulard duck	Canard, canard de Barbarie (à bouillir), canard mulard (à bouillir)	Anatra Anatra muta Anatra ‘mulard’	Pīle, muskuspīle, Mulard pīle
1.	(Млада) гъска, гъсе	Oca (joven), ansarón	Mladá husa, house	(Ung) gås	Frühmastgans, (Junge) Gans, Jungmastgans	(Noor) hani, hanepoeg	(Νεαρές) χήνες ή χηνάκια	(Young) goose, gosling	(Jeune) oie ou oison	(Giovane) oca	(Jauna) zoss, zoslēns
2.	Гъска	Oca	Husa	Avlsgås	Gans	Hani	Χήνες	Goose	Oie	Oca	Zoss
1.	(Млада) токачка	Pintada (joven)	Mladá perlička	(Ung) perlehøne	(Junges) Perlhuhn	(Noor) pärlkana	(Νεαρές) φραγκόκοτες	(Young) guinea fowl	(Jeune) pintade Pintadeau	(Giovane) faraona	(Jauna) pērļu vistiņa
2.	Токачка	Pintada	Perlička	Avlsperlehøne	Perlhuhn	Pärlkana	Φραγκόκοτες	Guinea fowl	Pintade	Faraona	Pērļu vistiņa

	lt	hu	mt	nl	pl	pt	ro	sk	sl	fi	sv
1.	Viščiukas broileris	Brojler csirke, pecsenyecsirke	Fellus, brojler	Kuiken, braadkuiken	Kurczę, broiler	Frango	Pui de carne, broiler	Kurča, brojler	Pitovni piščanec – brojler	Broileri	Kyckling, slaktkyckling (broiler)
2.	Gaidys, višta, skirti troškinti arba virti	Kakas és tyúk (főznivaló baromfi)	Serduk, tiġieġa (tal-brodu)	Haan, hen soep- of stoofkip	Kura rosołowa	Galo, galinha	Cocoș, găină sau carne de pasăre pentru fiert	Kohút, sliepka	Petelin, kokoš, perutnina za pečenje ali kuhanje	Kukko, kana	Tupp, höna, gryt-, eller kokhöna
3.	Kaplūnas	Kappan	Ħasi	Kapoen	Kapłon	Capão	Clapon	Kapún	Kopun	Chapon (syöttökukko)	Kapun
4.	Viščiukas	Minicsirke	Għattuqa, coquelet	Piepkuiken	Kurczątko	Franguitos	Pui tineri	Kurčiatko	Mlad piščanec, mlad petelin (kokelet)	Kananpoika, kukonpoika	Poussin, Coquelet
5.	Gaidžiukas	Fiatal kakas	Serduk żgħir fl-eta	Jonge haan	Młody kogut	Galo jovem	Cocoș tânăr	Mladý kohút	Mlad petelin	Nuori kukko	Ung tupp
1.	Kalakučiukas	Pecsenyepulyka, gigantpulyka, növendék pulyka	Dundjan (żgħir fl-eta)	(Jonge) kalkoen	(Młody) indyk	Peru	Curcan (tânăr)	Mladá morka	(Mlada) pura	(Nuori) kalkkuna	(Ung) kalkon
2.	Kalakutas	Pulyka	Dundjan	Kalkoen	Indyk	Peru adulto	Curcan	Morka	Pura	Kalkkuna	Kalkon
1.	Ančiukai, muskusinės anties ančiukai, mulardinės anties ančiukai	Pecsenyekacsa, Pecsenye pézsmakacsa, Pecsenye mulard-kacsa	Papra (żgħira fl-eta), papra żgħira (fellus ta’ papra) muskovy (żgħira fl-eta), papra mulard	(Jonge) eend, (Jonge) Barbarijse eend (Jonge) „Mulard”-eend	(Młoda) kaczka tuczona, (Młoda) kaczka piżmova, (Młoda) kaczka mulard	Pato, Pato Barbary, Pato Mulard	Rață (tânără), rață (tânără) din specia Cairina moschata, rață (tânără) Mulard	(Mladá kačica), káča, (Mladá) pižmová kačica, (Mladý) mulard	(Mlada) raca, račka, (mlada) muškatna raca, (mlada) mulard raca	(Nuori) ankka, (Nuori) myskiankka	(Ung) anka, ankunge (ung) mulardand (ung) myskand
2.	Antis, muskusinė antis, mulardinė antis	Kacsa, Pézsma kacsa, Mulard kacsa	Papra, papra muscovy, papra mulard	Eend Barbarijse eend „Mulard”-eend	Kaczka, Kaczka piżmowa, Kaczka mulard	Pato adulto, pato adulto Barbary, pato adulto Mulard	Rață, rață din specia Cairina moschata, rață Mulard	Kačica, Pyžmová kačica, Mulard	Raca, muškatna raca, mulard raca	Ankka, myskiankka	Anka, mulardand, myskand
1.	Žąsiukas	Fiatal liba, pecsenye liba	Wiżża (żgħira fl-eta), fellusa ta’ wiżża	(Jonge) gans	Młoda gęś	Ganso	Gâscă (tânără)	(Mladá) hus, húsa	(Mlada) gos, goska	(Nuori) hanhi	(Ung) gås, gåsunge
2.	Žąsis	Liba	Wiżża	Gans	Gęś	Ganso adulto	Gâscă	Hus	Gos	Hanhi	Gås
1.	Perlinių vištų viščiukai	Pecsenyegyöngyös	Farghuna (żgħira fl-eta)	(Jonge) parelhoen	(Młoda) perliczka	Pintada	Bibilică adultă	(Mladá) perlička	(Mlada) pegatka	(Nuori) helmikana	(Ung) pärlhöna
2.	Perlinės vištos	Gyöngytyúk	Fargħuna	Parelhoen	Perlica	Pintada adulta	Bibilică	Perlička	Pegatka	Helmikana	Pärlhöna

Artykuł 1 pkt 2 — Nazwy kawałków drobiu

	bg	es	cs	da	de	et	el	en	fr	it	lv
a)	Половинка	Medio	Půlka	Halvt	Hälfte oder Halbes	Pool	Μισά	Half	Demi ou moitié	Metà	Puse
b)	Четвъртинка	Charto	Čtvrtka	Kvart	(Vorder-, Hinter-)Viertel	Veerand	Τεταρτημόριο	Quarter	Quart	Quarto	Ceturdaļa
c)	Неразделени четвъртинки с бутчетата	Cuartos traseros unidos	Neoddělená zadní čtvrtka	Sammenhængende lårstykker	Hinterviertel am Stück	Lahtilõikamata koivad	Αδιαχώριστα τεταρτημόρια ποδιών	Unseparated leg quarters	Quarts postérieurs non séparés	Cosciotto	Nesadalītas kāju ceturdaļas
d)	Гърди, бяло месо или филе с кост	Pechuga	Prsa	Bryst	Brust, halbe Brust, halbierte Brust	Rind	Στήθος	Breast	Poitrine, blanc ou filet sur os	Petto con osso	Krūtiņa
e)	Бутче	Muslo y contramuslo	Stehno	Helt lår	Schenkel, Keule	Koib	Πόδι	Leg	Cuisse	Coscia	Kāja
f)	Бутче с част от гърба, прикрепен към него	Charto trasero de pollo	Stehno kuřete s částí zad	Kyllingelår med en del af ryggen	Hähnchenschenkel mit Rückenstück, Hühnerkeule mit Rückenstück	Koib koos seljaosaga	Πόδι από κοτόπουλο με ένα κομμάτι της ράχης	Chicken leg with a portion of the back	Cuisse de poulet avec une portion du dos	Coscetta	Cāļa kāja ar muguras daļu
g)	Бедро	Contramuslo	Horní stehno	Overlår	Oberschenkel, Oberkeule	Reis	Μηρός (μπούτι)	Thigh	Haut de cuisse	Sovraccoscia	Šķiņkis
h)	Подбедрица	Muslo	Dolní stehno (palička)	Underlår	Unterschenkel, Unterkeule	Sääretükk	Κνήμη	Drumstick	Pilon	Fuso	Stilbs
i)	Крило	Ala	Křídlo	Vinge	Flügel	Tiib	Φτερούγα	Wing	Aile	Ala	Spārns
j)	Неразделени крила	Alas unidas	Neoddělená křídla	Sammenhængende vinger	Beide Flügel, ungetrennt	Lahtilõikamata tiivad	Αδιαχώριστες φτερούγες	Unseparated wings	Ailes non séparées	Ali non separate	Nesadalīti spārni
k)	Филе от гърдите, бяло месо	Filete de pechuga	Prsní řízek	Brystfilet	Brustfilet, Filet aus der Brust, Filet	Rinnafilee	Φιλέτο στήθους	Breast fillet	Filet de poitrine, blanc, filet, noix	Filetto, fesa (tacchino)	Krūtiņas fileja
l)	Филе от гърдите с „ядеца“	Filete de pechuga con clavícula	Filety z prsou (Klíční kost s chrupavkou prsní kosti včetně svaloviny v přirozené souvislosti, klíč. kost a chrupavka max. 3 % z cel. hmotnosti)	Brystfilet med ønskeben	Brustfilet mit Schlüsselbein	Rinnafilee koos harkluuga	Φιλέτο στήθους με κλειδοκόκαλο	Breast fillet with wishbone	Filet de poitrine avec clavicule	Petto (con forcella), fesa (con forcella)	Krūtiņas fileja ar krūšukaulu
m)	Нетлъсто филе	Magret, maigret	Magret, maigret (filety z prsou kachen a hus s kůží a podkožním tukem pokrývajícím prsní sval, bez hlubokého svalu prsního)	Magret, maigret	Magret, Maigret	Rinnaliha („magret” või „maigret”)	Maigret, magret	Magret, maigret	Magret, maigret	Magret, maigret	Pīles krūtiņa
n)	Oбезкостен пуешки бут	Carne de muslo y contramuslo de pavo deshuesada	U vykostěných krůtích stehen	Udbenet kød af hele kalkunlår	Entbeintes Fleisch von Putenschenkeln	Kalkuni konditustatud koivaliha	Κρέας ποδιού γαλοπούλας χωρίς κόκαλο	Deboned turkey leg meat	Cuisse désossée de dinde	Carne di coscia di tacchino disossata	Atkaulotai tītara kāju gaļai

	lt	hu	mt	nl	pl	pt	ro	sk	sl	fi	sv
a)	Pusė	Fél baromfi	Nofs	Helft	Połówka	Metade	Jumătăți	Polená hydina	Polovica	Puolikas	Halva
b)	Ketvirtis	Negyed baromfi	Kwart	Kwart	Ćwiartka	Quarto	Sferturi	Štvrťka hydiny	Četrt	Neljännes	Kvart
c)	Neatskirti kojų ketvirčiai	Összefüggő (egész) combnegyedek	Il-kwarti ta’ wara tas-saqajn, mhux separati	Niet-gescheiden achterkwarten	Ćwiartka tylna w całości	Quartos da coxa não separados	Sferturi posterioare neseparate	Neoddelené hydinové stehná	Neločene četrti nog	Takaneljännes	Bakdelspart
d)	Krūtinėlė	Mell	Sidra	Borst	Pierś, połówka piersi	Peito	Piept	Prsia	Prsi	Rinta	Bröst
e)	Koja	Comb	Koxxa	Hele poot, hele dij	Noga	Perna inteira	Pulpă	Hydinové stehno	Bedro	Koipireisi	Klubba
f)	Viščiuko koja su neatskirta nugaros dalimi	Csirkecomb a hát egy részével	Koxxa tat-tiġieġa b’porzjon tad-dahar	Poot/dij met rugdeel (bout)	Noga kurczęca z częścią grzbietu	Perna inteira de frango com uma porção do dorso	Pulpă de pui cu o porțiune din spate atașată	Kuracie stehno s panvou	Piščančja bedra z delom hrbta	Koipireisi, jossa selkäosa	Kycklingklubba med del av ryggben
g)	Šlaunelė	Felsőcomb	Il-biċċa ta’ fuq tal-koxxa	Bovenpoot, bovendij	Udo	Coxa	Pulpă superioară	Horné hydinové stehno	Stegno	Reisi	Lår
h)	Blauzdelė	Alsócomb	Il-biċċa t’isfel tal-koxxa (drumstick)	Onderpoot, onderdij (Drumstick)	Podudzie	Perna	Pulpă inferioară	Dolné hydinové stehno	Krača	Koipi	Ben
i)	Sparnas	Szárny	Ġewnaħ	Vleugel	Skrzydło	Asa	Aripi	Hydinové krídelko	Peruti	Siipi	Vinge
j)	Neatskirti sparnai	Összefüggő (egész) szárnyak	Ġwienaħ mhux separati	Niet-gescheiden vleugels	Skrzydła w całości	Asas não separadas	Aripi neseparate	Neoddelené hydinové krídla	Neločene peruti	Siivet kiinni toisissaan	Sammanhängande vingar
k)	Krūtinėlės filė	Mellfilé	Flett tas-sidra	Borstfilet	Filet z piersi	Carne de peito	Piept dezosat	Hydinový rezeň	Prsni file	Rintafilee	Bröstfilé
l)	Krūtinėlės filė su raktikauliu ir krūtinkauliu	Mellfilé szegycsonttal	Flett tas-sidra bil-wishbone	Borstfilet met vorkbeen	Filet z piersi z obojczykiem	Carne de peito com fúrcula	Piept dezosat cu osul iadeș	Hydinový rezeň s kosťou	Prsni file s prsno kostjo	Rintafilee solisluineen	Bröstfilé med nyckelben
m)	Krūtinėlės filė be kiliojo raumens (magret)	Bőrös libamell-filé, (maigret)	Magret, maigret	Magret	Magret	Magret, maigret	Tacâm de pasăre, spinări de pasăre	Magret	Magret	Magret, maigret	Magret, maigret
n)	Kalakuto kojų mėsa be kaulų	Kicsontozott pulykacomb	Laħam tas-saqajn tad-dundjan dissussat	Vlees van hele poten/hele dijen van kalkoenen, zonder been	Pozbawione kości mięso z nogi indyka	Carne desossada da perna inteira de peru	Pulpă dezosată de curcan	Vykostené morčacie stehno	Puranje bedro brez kosti	Kalkkunan luuton koipi-reisiliha	Urbenat kalkonkött av klubba

ZAŁĄCZNIK II

Cięcie rozdzielające udo/nogę i grzbiet

—	odgraniczenie stawu biodrowego

Cięcie oddzielające udo od podudzia

—	odgraniczenie stawu kolanowego

ZAŁĄCZNIK III

Artykuł 10 – Metody schładzania

	bg	es	cs	da	de	et	el	en	fr	it	lv
1.	Въздушно охлаждане	Refrigeración por aire	Vzduchem (Chlazení vzduchem)	Luftkøling	Luftkühlung	Ōhkjahutus	Ψύξη με αέρα	Air chilling	Refroidissement à l'air	Raffreddamento ad aria	Dzesēšana ar gaisu
2.	Въздушно-душово охлаждане	Refrigeración por aspersión ventilada	Vychlazeným proudem vzduchu s postřikem	Luftspraykøling	Luft-Sprühkühlung	Ōhkpiserdusjahutus	Ψύξη με ψεκασμό	Air spray chilling	Refroidissement par aspersion ventilée	Raffreddamento per aspersione e ventilazione	Dzesēšana ar izsmidzinātu gaisu
3.	Охлаждане чрез потапяне	Refrigeración por immersión	Ve vodní lázni ponořením	Neddypningskøling	Gegenstrom-Tauchkühlung	Sukeljahutus	Ψύξη με βύθιση	Immersion chilling	Refroidissement par immersion	Raffreddamento per immersione	Dzesēšana iegremdējot

	lt	hu	mt	nl	pl	pt	ro	sk	sl	fi	sv
1.	Atšaldymas ore	Levegős hűtés	Tkessih bl-arja	Luchtkoeling	Owiewowa	Refrigeração por ventilação	Refrigerare în aer	Chladené vzduchom	Zračno hlajenje	Ilmajäähdytys	Luftkylning
2.	Atšaldymas pučiant orą	Permetezéses hűtés	Tkessih b'air spray	Lucht-sproeikoeling	Owiewowo-natryskowa	Refrigeração por aspersão e ventilação	Refrigerare prin dușare cu aer	Chladené sprejovaním	Hlajenje s pršenjem	Ilmasprayjäähdytys	Evaporativ kylning
3.	Atšaldymas panardinant	Bemerítéses hűtés	Tkessiħ b’immersjoni	Dompelkoeling	Zanurzeniowa	Refrigeração por imersão	Refrigerare prin imersiune	Chladené vo vode	Hlajenje s potapljanjem	Vesijäähdytys	Vattenkylning

ZAŁĄCZNIK IV

Artykuł 11 pkt 1 — Rodzaje chowu

	bg	es	cs	da	de	et	el	en	fr	it	lv
a)	Хранена с … % … гъска, хранена с овес	Alimentado con … % de … Oca engordada con avena	Krmena (čím) … % (čeho) … Husa krmená ovsem	Fodret med … % … Havrefodret gås	Mast mit … % … Hafermastgans	Söödetud …, mis sisaldab … % … Kaeraga toidetud hani	Έχει τραφεί με … % … Χήνα που παχαίνεται με βρώμη	Fed with … % of … Oats fed goose	Alimenté avec … % de … Oie nourrie à l’avoine	Alimentato con il … % di … Oca ingrassata con avena	Barība ar … % … ar auzām barotas zosis
b)	Екстензивно закрито (отгледан на закрито)	Sistema extensivo en gallinero	Extenzivní v hale	Ekstensivt staldopdræt (skrabe …)	Extensive Bodenhaltung	Ekstensiivne seespidamine (lindlas pidamine)	Εκτατικής εκτροφής	Extensive indoor (barnreared)	Élevé à l’intérieur: système extensif	Estensivo al coperto	Turēšana galvenokārt telpās (“Audzēti kūtī”)
c)	Свободен начин на отглеждане	Gallinero con salida libre	Volný výběh	Fritgående	Freilandhaltung	Vabapidamine	Ελεύθερης βοσκής	Free range	Sortant à l’extérieur	All’aperto	Brīvā turēšana
d)	Традиционен свободен начин на отглеждане	Granja al aire libre	Tradiční volný výběh	Frilands …	Bäuerliche Freilandhaltung	Traditsiooniline vabapidamine	Πτηνοτροφείο παραδοσιακά ελεύθερης βοσκής	Traditional free range	Fermier-élevé en plein air	Rurale all’aperto	Tradicionālā brīvā turēšana
e)	Свободен начин на отглеждане – пълна свобода	Granja de cría en libertad	Volný výběh – úplná volnost	Frilands … opdrættet i fuld frihed	Bäuerliche Freilandhaltung Unbegrenzter Auslauf	Täieliku liikumisvabadusega traditsiooniline vabapidamine	Πτηνοτροφείο απεριόριστης τροφής	Free-range — total freedom	Fermier-élevé en liberté	Rurale in libertà	Pilnīgā brīvība

	lt	hu	mt	nl	pl	pt	ro	sk	sl	fi	sv
a)	Lesinta … % … Avižomis penėtos žąsys	…%-ban …-val etetett Zabbal etetett liba	Mitmugħa b’… % ta’ … Wiżża mitmugħa bil-ħafur	Gevoed met … % … Met haver vetgemeste gans	Żywione z udziałem … % … tucz owsiany (gęsi)	Alimentado com … % de … Ganso engordado com aveia	Furajate cu un % de … Gâște furajate cu ovăz	Kŕmené … % … Husi kŕmené ovsom	Krmljeno z … % … gos krmljena z ovsom	Ruokittu rehulla, joka sisältää … …% Kauralla ruokittu hanhi	Utfodrad med … % … Havreutfodrad gås
b)	Patalpose laisvai auginti paukščiai (Auginti tvartuose)	Istállóban külterjesen tartott	Mrobbija ġewwa: sistema estensiva	Scharrel … binnengehouden	Ekstensywny chów ściółkowy	Produção extensiva em interior	Creștere în interior sistem extensiv	Chované na hlbokej podstielke (chov v hale)	Ekstenzivna zaprta reja	Laajaperäinen sisäkasvatus	Extensivt uppfödd inomhus
c)	Laisvai laikomi paukščiai	Szabadtartás	Barra (free range)	Scharrel … met uitloop	Chów wybiegowy	Produção em semiliberdade	Creștere liberă	Výbehový chov (chov v exteriéri)	Prosta reja	Vapaa laidun – perinteinen kasvatustapa	Tillgång till utomhusvistelse
d)	Tradiciškai laisvai laikomi paukščiai	Hagyományos szabadtartás	Barra (free range) tradizzjonali	Boerenscharrel … met uitloop Hoeve … met uitloop	Tradycyjny chów wybiegowy	Produção ao ar livre	Creștere liberă tradițională	Chované navol'no	Tradicionalna prosta reja	Ulkoiluvapaus	Traditionell utomhusvistelse
e)	Visiškoje laisvėje laikomi paukščiai	Teljes szabadtartás	Barra (free range) – liberta totali	Boerenscharrel … met vrije uitloop Hoeve … met vrije uitloop	Chów wybiegowy bez ograniczeń	Produção em liberdade	Creștere liberă – libertate totală –	Úplne vol'ný chov	Prosta reja – neomejen izpust	Vapaa laidun – täydellinen liikkumavapaus	Uppfödd i full frihet

ZAŁĄCZNIK V

Warunki określone w art. 11 są następujące:

Żywienie z udziałem … % …

Podawanie udziału określonych składników paszowych jest możliwe jedynie wówczas, gdy:

—

w przypadku zbóż stanowią one co najmniej 65 % masy składu paszy podawanej przez większą część okresu tuczu, przy czym pasza ta może zawierać nie więcej niż 15 % ubocznych produktów zbożowych; jednakże w przypadku gdy odniesienie do udziału składników paszowych dotyczy jednego konkretnego zboża, powinno ono stanowić co najmniej 35 % składu podawanej paszy, a w przypadku kukurydzy co najmniej 50 %,

—	w przypadku roślin strączkowych lub liściastych stanowią one co najmniej 5 % składu paszy podawanej przez większą część okresu tuczu,

—	w przypadku produktów mleczarskich stanowią one co najmniej 5 % masy składu paszy podawanej w fazie końcowej.

Jednakże określenia „gęś owsiana” można używać w przypadku, gdy podczas trzytygodniowego tuczu końcowego gęsi otrzymują dziennie nie mniej niż 500 g owsa.

Ekstensywny chów ściółkowy

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy:

(i)

gęstość obsady na m2 podłogi nie przekracza:

—	w przypadku kurczaków, młodych kogutów i kapłonów: 15 ptaków lecz nie więcej niż 25 kg masy żywej,

—	w przypadku kaczek, perlic, indyków: 25 kg masy żywej,

—	w przypadku gęsi: 15 kg masy żywej;

(ii)

ptaki ubija się w przypadku:

—	kurczaków: w 56 dniu lub później,

—	indyków: w 70 dniu lub później,

—	gęsi: w 112 dniu lub później,

—	kaczek pekin: w 49 dniu lub później,

—	kaczek piżmowych: w 70 dniu lub później (samice), w 84 dniu lub później (samce),

—	samic kaczki mulard: w 65 dniu lub później,

—	perlic: w 82 dniu lub później,

—	młodych gęsi (pisklęta gęsie): w 60 dniu lub później,

—	młodych kogutów: w 90 dniu lub później,

—	kapłonów: w 140 dniu lub później.

Chów wybiegowy

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy:

(i)

gęstość obsady w kurniku i wiek w momencie uboju nie przekraczają wartości określonych w lit. b), z wyjątkiem kurczaków, dla których gęstość obsady można zwiększyć do 13, jednak nie więcej niż 27,5 kg masy żywej na m2 oraz kapłonów, w przypadku których gęstość obsady nie przekracza 7,5 ptaków na m2, lecz nie więcej niż 27,5 kg masy żywej na m2;

(ii)

przez co najmniej połowę życia ptaki miały w ciągu dnia stały dostęp do wybiegów na otwartej przestrzeni, obejmującej obszar głównie pokryty roślinnością, o powierzchni nie mniejszej niż:

—	1 m2 na kurczaka lub perlicę,

—	2 m2 na kaczkę lub kapłona,

—	4 m2 na indyka lub gęś.

W przypadku perlic wybiegi na otwartej przestrzeni można zastąpić wolierą mającą podłogę o powierzchni co najmniej równej powierzchni kurnika i o wysokości co najmniej 2 m. Na jednego ptaka przypada grzęda o długości co najmniej 10 cm (na całej powierzchni kurnika i woliery);

(iii)

skład paszy stosowany w okresie tuczu zawiera co najmniej 70 % zbóż;

(iv)	kurnik jest wyposażony w otwory wybiegowe o łącznej długości co najmniej 4 m na 100 m2 powierzchni kurnika.

Tradycyjny chów wybiegowy

Powyższego określenia można używać jedynie wówczas, gdy:

(i)

gęstość obsady na m2 w pomieszczeniu nie przekracza w przypadku:

—	kurczaków: 12 ptaków, ale nie więcej niż 25 kg masy żywej; jednakże w przypadku kurników przenośnych o powierzchni podłogi nieprzekraczającej 150 m2 i które pozostają otwarte w nocy gęstość obsady można zwiększyć do 20 ptaków, lecz nie więcej niż 40 kg masy żywej na m2,

—	kapłonów: 6,25 ptaków (do wieku 91 dni: 12 ptaków), lecz nie więcej niż 35 kg masy żywej,

—	kaczek piżmowych i pekin: 8 samców, lecz nie więcej niż 35 kg masy żywej na m2, 10 samic, lecz nie więcej niż 25 kg masy żywej,

—	kaczek mulard: 8 ptaków, lecz nie więcej niż 35 kg masy żywej,

—	w przypadku perlic: 13 ptaków lecz nie więcej niż 25 kg masy żywej,

—	indyków: 6,25 ptaków (do wieku siedmiu tygodni: 10), lecz nie więcej niż 35 kg masy żywej,

—	gęsi: 5 ptaków (do wieku sześciu tygodni: 10), 3 podczas ostatnich trzech tygodni tuczu, jeżeli ptaki trzymane są w zamknięciu, lecz nie więcej niż 30 kg masy żywej,

(ii)	całkowita powierzchnia użytkowa kurników w jakimkolwiek miejscu produkcji nie przekracza 1 600 m2;

(iii)

w żadnym kurniku nie znajduje się więcej niż:

—	4 800 kurczaków,

—	5 200 perlic,

—	4 000 samic kaczki piżmowej lub kaczki pekin i 3 200 samców kaczki piżmowej lub pekin,

—	2 500 kapłonów, gęsi i indyków;

(iv)	kurnik wyposażony jest w otwór wybiegowy o łącznej długości równej co najmniej 4 m na 100 m2 powierzchni kurnika;

(v)

stały dostęp w ciągu dnia do wybiegów na otwartej przestrzeni, co najmniej od osiągnięcia przez ptaki wieku:

—	sześciu tygodni, w przypadku kurczaków i kapłonów,

—	ośmiu tygodni w przypadku kaczek, gęsi, perlic i indyków;

(vi)

wybiegi na otwartej przestrzeni obejmują obszar głównie porośnięty roślinnością, o powierzchni co najmniej:

—	2 m2 na kurczaka lub kaczkę piżmową bądź pekin, lub perlicę,

—	3 m2 na kaczkę mulard,

—	4 m2 na kapłona, po osiągnięciu wieku 92 dni (2 m2 dla ptaków do wieku 91 dni),

—	6 m2 na indyka,

—	10 m2 na gęś.

W przypadku perlic wybiegi na otwartej przestrzeni można zastąpić wolierą mającą podłogę o powierzchni co najmniej dwukrotnie większej od powierzchni podłogi kurnika i o wysokości co najmniej 2 m. Na jednego ptaka przypada grzęda o długości co najmniej 10 cm (na całej powierzchni kurnika i woliery);

(vii)

tuczone ptaki należą do odmiany charakteryzującej się powolnym wzrostem;

(viii)

skład paszy używany w okresie tuczu zawiera co najmniej 70 % zbóż;

(ix)

minimalny wiek w momencie uboju wynosi:

—	81 dni w przypadku kurczaków,

—	150 dni w przypadku kapłonów,

—	49 dni w przypadku kaczek pekin,

—	70 dni w przypadku samic kaczki piżmowej,

—	84 dni w przypadku samców kaczki piżmowej,

—	92 dni w przypadku kaczek mulard,

—	94 dni w przypadku perlic,

—	140 dni w przypadku indyków i gęsi w całości na pieczeń,

—	98 dni w przypadku indyczek na części,

—	126 dni w przypadku indyków na części,

—	95 dni w przypadku gęsi przeznaczonych do produkcji foie gras oraz magret,

—	60 dni w przypadku młodych gęsi i piskląt gęsich;

(x)

końcowy okres tuczu w zamknięciu nie przekracza:

—	w przypadku kurczaków ponad 90-dniowych: 15 dni,

—	cztery tygodnie w przypadku kapłonów,

—	w przypadku gęsi i kaczek mulard przeznaczonych do produkcji foie gras i magret, po osiągnięciu wieku 70 dni: 4 tygodnie.

Chów wybiegowy bez ograniczeń

Stosowanie tego określenia wymaga zgodności z kryteriami wymienionymi w lit. d), z wyjątkiem, który przewiduje ciągły dostęp ptaków w ciągu całego dnia do wybiegów na otwartej przestrzeni, bez ograniczenia ich powierzchni.

W przypadku ograniczeń, łącznie z ograniczeniami weterynaryjnymi, nałożonych na podstawie prawa wspólnotowego w celu ochrony zdrowia publicznego i zwierząt, mogących skutkować ograniczeniem w dostępie drobiu do wybiegu na otwartej przestrzeni, drób chowany zgodnie z metodami produkcji określonymi w akapicie pierwszym lit. c), d) i e), z wyjątkiem perlic chowanych w wolierach, może nadal być wprowadzany do obrotu ze specjalną informacją na temat metody chowu podczas okresu ograniczenia, nieprzekraczającego jednak dwunastu tygodni.

ZAŁĄCZNIK VI

OZNACZANIE UBYTKÓW WODY W CZASIE ROZMRAŻANIA

(Badanie wycieku)

1. Cel i zakres

Niniejszą metodę stosuje się do oznaczania wielkości ubytku wody podczas rozmrażania kurczaków mrożonych i głęboko mrożonych. Jeżeli ubytek wody, wyrażony jako procent masy tuszy (łącznie z jadalnymi podrobami zawartymi w opakowaniu) przekracza wartość graniczną ustanowioną w pkt 7, uważa się, że nadmierna ilość wody została wchłonięta podczas przetwarzania.

2. Definicja

Ubytek wody oznaczony niniejszą metodą wyrażony jest jako procent całkowitej masy tuszy zamrożonej lub głęboko zamrożonej, łącznie z podrobami jadalnymi.

3. Zasada

Zamrożoną lub głęboko zamrożoną tuszę, łącznie z obecnymi podrobami jadalnymi, pozostawia się do rozmrożenia w kontrolowanych warunkach umożliwiających pomiar ubytku wody.

4. Aparatura

4.1.	Waga o nośności do 5 kg, ważąca z dokładnością większą niż 1 g.

4.2.	Torby plastikowe dostatecznie duże, aby pomieścić tuszę oraz dające się zamocowywać.

4.3.	Termostatycznie kontrolowana łaźnia wodna z wyposażeniem do podtrzymywania tusz w sposób opisany w pkt 5.5 oraz 5.6. Łaźnia wodna zawiera objętość wody nie mniejszą niż ośmiokrotność objętości kontrolowanego drobiu oraz umożliwia utrzymywanie wody w temperaturze 42 ± 2 °C.

4.4.	Bibuła filtracyjna lub ręczniki z papieru chłonnego.

5. Technika

5.1.	Dwadzieścia tusz wybrać losowo z kontrolowanej partii drobiu. Zanim każda tusza może być poddana badaniu w sposób opisany w pkt 5.2–5.11, przechowywać w temperaturze nie wyższej niż – 18 °C.

5.2.	Zewnętrzną stronę opakowania przeciera się w celu usunięcia powierzchniowego lodu i powierzchniowej wody. Opakowanie oraz jego zawartość zważyć z dokładnością do jednego grama: masę tę określa się jako M0.

5.3.	Tuszę, łącznie z wszystkimi jadalnymi podrobami, z którymi jest sprzedawana, wyjąć z opakowania zewnętrznego, osuszyć je i zważyć z dokładnością do jednego grama: masę tę określa się jako M1.

5.4.	Masę zamrożonej tuszy łącznie z podrobami wylicza się przez odjęcie masy M1 od M0.

5.5.

Tuszę, łącznie z jadalnymi podrobami, umieścić w wytrzymałej wodoszczelnej plastikowej torbie, przy czym jama brzuszna tuszy skierowana jest ku dolnemu zamkniętemu zakończeniu torby. Torba jest wystarczająco długa, by możliwe było jej pewne zamocowanie w łaźni wodnej, ale nie nadmiernie szeroka, tak by zapobiec przemieszczaniu się tuszy z pozycji pionowej.

5.6.

Część torby, zawierającą tuszę oraz jadalne podroby, całkowicie zanurzyć w łaźni wodnej oraz pozostawić otwartą, umożliwiając wydostanie się możliwie dużej ilości powietrza. Torbę utrzymywać w pozycji pionowej, jeżeli jest to konieczne przy pomocy wodzideł lub dodatkowych obciążników umieszczonych w torbie, tak by woda z łaźni nie mogła przedostać się do torby. Poszczególne torby nie stykają się.

5.7.

Torbę pozostawić w łaźni wodnej, utrzymywanej w temperaturze 42 ± 2 °C przez cały czas, przy stałym ruchu torby lub stałym mieszaniu wody, aż do momentu, w którym ośrodek termiczny tuszy (w kurczakach bez podrobów, najgłębiej położona część mięśnia piersiowego znajdująca się w pobliżu mostka, a w kurczakach z podrobami – w środku podrobów) osiąga temperaturę 4 °C mierzoną w dwóch losowo wybranych tuszach. Tusze nie powinny pozostawać w łaźni wodnej dłużej niż jest to konieczne dla osiągnięcia temperatury 4 °C. Wymagany okres zanurzenia w przypadku tusz przechowywanych w temperaturze – 18 °C wynosi:

Klasa wagowa (g)	Masa tuszy + podroby (g)	Orientacyjny czas zanurzenia w minutach
Klasa wagowa (g)	Masa tuszy + podroby (g)	Kurczaki bez podrobów	Kurczaki z podrobami
< 800	< 825	77	92
850	825–874	82	97
900	875–924	85	100
950	925–974	88	103
1 000	975–1 024	92	107
1 050	1 025–1 074	95	110
1 100	1 075–1 149	98	113
1 200	1 150–1 249	105	120
1 300	1 250–1 349	111	126
1 400	1 350–1 449	118	133

Następnie okres zanurzenia zwiększać o 7 minut dla każdych dodatkowych 100 g masy (również niepełnych 100 g masy). Jeżeli wskazany okres zanurzenia kończy się, a dwie kontrolowane tusze nie osiągają temperatury + 4 °C, kontynuować proces rozmrażania, aż osiągną one + 4 °C w ośrodku termicznym.

5.8.	Torbę oraz jej zawartość wyjąć z łaźni wodnej; spód torby przekłuć, w celu odsączenia wody wytworzonej podczas rozmrażania. Torbie oraz jej zawartości umożliwić ociekanie przez jedną godzinę w temperaturze otoczenia między + 18 °C i + 25 °C.

5.9.

Rozmrożoną tuszę wyjąć z torby, a opakowanie zawierające podroby (jeżeli występują) wyjąć z jamy brzusznej. Wnętrze tuszy oraz jej część zewnętrzną osuszyć bibułą filtracyjną lub papierowymi ręcznikami. Torbę zawierającą podroby przekłuć oraz, po odsączeniu wody, osuszyć możliwie starannie również torbę i rozmrożone podroby.

5.10.

Łączną masę rozmrożonej tuszy i opakowania oznaczyć z dokładnością do jednego grama i określić ją jako M2.

5.11.

Masę opakowania, zawierającego podroby, oznaczyć z dokładnością do jednego grama i określić ja jako M3.

6. Obliczanie wyników

Ilość wody utraconej podczas rozmrażania wyrażoną jako procent masy tuszy mrożonej lub głęboko mrożonej (łącznie z podrobami) wylicza się na podstawie wzoru:

((M0 – M1 – M2)/(M0 – M1 – M3)) ×100

7. Ocena wyniku badania

Jeżeli średni ubytek wody podczas rozmrażania w odniesieniu do 20 tusz w próbce przekracza podane poniżej wartości procentowe, uważa się, że ilość wody wchłoniętej podczas przetwarzania przekracza wartość graniczną.

Wartości procentowe wynoszą dla:

—	schładzania owiewowego: 1,5 %,

—	schładzania owiewowo-natryskowego: 3,3 %,

—	schładzania zanurzeniowego: 5,1 %.

ZAŁĄCZNIK VII

OZNACZANIE CAŁKOWITEJ ZAWARTOŚCI WODY W KURCZAKACH

(Test chemiczny)

1. Cel i zakres

Niniejszą metodę stosuje się do oznaczania całkowitej zawartości wody w kurczakach mrożonych i głęboko mrożonych. Metoda wymaga oznaczania zawartości wody i białka w próbkach homogenizowanych tusz drobiowych. Oznaczoną całkowitą zawartość wody porównuje się z wartością graniczną wyliczaną na postawie wzoru podanego w pkt 6.4 w celu ustalenia, czy w czasie przetwarzania wchłonięta została nadmierna ilość wody. Jeżeli analityk podejrzewa obecność jakiejkolwiek substancji, która może wpłynąć na ocenę wyników, jest zobowiązany/zobowiązana przedsięwziąć odpowiednie środki ostrożności.

2. Definicje

„Tusza”: tusza drobiowa z kośćmi, tkanką chrzęstną oraz podrobami ostatecznie zawartymi w tuszy.

„Podroby”: wątroba, serce, żołądek mięśniowy i szyja.

3. Zasada

Zawartość wody i białka oznacza się zgodnie z metodami opisanymi w normach ISO (Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej) lub innymi metodami analizy zatwierdzonymi przez Radę.

Najwyższa dopuszczalna całkowita zawartość wody w tuszy będzie obliczona na podstawie zawartości białka w tuszy, która może być powiązana z zawartością wody fizjologicznej.

4. Aparatura oraz odczynniki

4.1.	Waga do ważenia tuszy oraz opakowań, ważąca z dokładnością większą niż 1 g.

4.2.	Tasak lub piła do rozbioru tusz na kawałki o rozmiarze pozwalającym na ich wprowadzenie do rozdrabniacza mięsa.

4.3.

Wysoko wydajna maszyna rozdrabniająca oraz mieszarka do homogenizowania całych kawałków drobiu mrożonego i głęboko mrożonego.

Uwaga:

Nie zaleca się stosowania jakiegokolwiek konkretnego typu rozdrabniacza mięsa. Rozdrabniacz powinien posiadać moc pozwalająca na rozdrabnianie głęboko mrożonego mięsa oraz kości, celem uzyskania jednorodnej próbki odpowiadającej mieszance uzyskanej przy wykorzystaniu rozdrabniacza wyposażonego w tarczę z otworem 4 mm.

4.4.	Aparatura służąca do oznaczania zawartości wody tą metodą, wymieniona w normie ISO 1442.

4.5.	Aparatura służąca do oznaczania zawartości białka tą metodą, wymieniona w normie ISO 937.

5. Procedura

5.1.

Siedem tusz wybrać losowo z kontrolowanej partii drobiu i w każdym przypadku przechowywać je w stanie zamrożonym do momentu rozpoczęcia analizy zgodnie z pkt 5.2–5.6.

Analizę można przeprowadzić albo jako analizę każdej z siedmiu tusz albo jako analizę złożonej próbki składającej się z siedmiu tusz.

5.2.	Przygotowanie rozpocząć w ciągu godziny po wyjęciu tusz z zamrażarki.

5.3.

Zewnętrzną stronę opakowania przeciera się w celu usunięcia powierzchniowego lodu i powierzchniowej wody. Każdą tuszę zważyć oraz wyjąć z opakowania. Po podzieleniu tuszy na mniejsze części usunąć opakowanie, w które zawinięte są podroby jadalne. Oznaczyć łączną masę tuszy wraz z podrobami i lód przylegający do tuszy, z dokładnością do jednego grama, po odjęciu masy usuniętego opakowania, w celu uzyskania wartości P1.

b)	W przypadku analizy złożonej próbki składającej się z siedmiu tusz oznacza się łączną masę siedmiu tusz przygotowanych zgodnie z pkt 5.3 lit. a), co daje wartość P7.

5.4.

a)	Całą tuszę o masie P1 rozdrobnić w rozdrabniaczu wymienionym w pkt 4.3 (a o ile to konieczne, również wymieszać przy pomocy mieszarki) w celu uzyskania jednorodnego materiału, z którego następnie można pobrać próbkę reprezentatywną dla każdej tuszy.

W przypadku analizy próbki złożonej całe siedem tusz o masie P7 rozdrobnić w rozdrabniaczu wymienionym w pkt 4.3 (a o ile to konieczne, również wymieszać przy pomocy mieszarki) w celu uzyskania jednorodnego materiału, z którego następnie można pobrać dwie próbki reprezentatywne dla siedmiu tusz. Dwie próbki analizuje się w sposób opisany w pkt 5.5 i 5.6.

5.5.	Próbkę homogenizowanego materiału należy pobrać i wykorzystać niezwłocznie do oznaczenia zawartości wody zgodnie z metodą opisaną w normie ISO 1442, aby uzyskać zawartość wody „a %”.

5.6.	Próbkę homogenizowanego materiału należy również pobrać i wykorzystać niezwłocznie do oznaczenia zawartości azotu zgodnie z metodą opisaną w normie ISO 937. Zawartość azotu przelicza się na zawartość białka surowego określoną jako „b %”, przez przemnożenie przez współczynnik 6,25.

6. Obliczanie wyników

6.1.

a)	Masa wody (W) w każdej tuszy odpowiada wartości aP1/100, a masa białka (RP) odpowiada wartości bP1/100, obydwie te wartości wyrażone są w gramach. Oznaczyć sumę masy wody (W7) oraz białka (RP7) w siedmiu badanych tuszach.

W przypadku analizy złożonej próbki składającej się z siedmiu tusz, oznacza się średnią zawartość wody oraz białka, w dwóch badanych próbkach, przez co uzyskuje się odpowiednio wartości a % oraz b %. Masa wody (W7) w siedmiu tuszach odpowiada wartości aP7/100, a ciężar białka (RP7) odpowiada wartości bP7/100, obydwie te wartości wyrażane są w gramach.

6.2.	Średnią masę wody (WA) i białka (RPA) wylicza się przez podzielenie, odpowiednio, W7 i RP7 przez siedem.

6.3.

Teoretyczną zawartość wody fizjologicznej wyrażoną w gramach, oznaczoną przy zastosowaniu niniejszej metody, można wyliczyć za pomocą poniższego wzoru:

—	kurczaki: 3,53 × RPA + 23.

6.4.

Schładzanie owiewowe

Przyjmując, że minimalna zawartość wody wchłonięta podczas obróbki, nieunikniona z technologicznego punktu widzenia, wynosi 2 % (1), najwyższa dopuszczalna wartość całkowitej zawartości wody (WG) wyrażona w gramach, oznaczona za pomocą niniejszej metody, wynika z zastosowania poniższego wzoru (uwzględniając przedział ufności):

—	kurczaki: WG = 3,65 × RPA + 42.

Schładzanie owiewowo-natryskowe:

Przyjmując, że minimalna zawartość wody wchłonięta podczas obróbki, nieunikniona z technologicznego punktu widzenia, wynosi 4,5 % (2), najwyższa dopuszczalna wartość całkowitej zawartości wody (WG) wyrażona w gramach, oznaczona za pomocą niniejszej metody, wynika z zastosowania poniższego wzoru (uwzględniając przedział ufności):

—	kurczaki: WG = 3,79 × RPA + 42.

Schładzanie zanurzeniowe

Przyjmując, że minimalna zawartość wody wchłonięta podczas obróbki, nieunikniona z technologicznego punktu widzenia, wynosi 7 % (3), najwyższa dopuszczalna wartość całkowitej zawartości wody (WG) wyrażona w gramach, oznaczona za pomocą niniejszej metody, wynika z zastosowania poniższego wzoru (uwzględniając przedział ufności):

—	kurczaki: WG = 3,93 × RPA + 42.

6.5.	Jeżeli średnia zawartość wody w siedmiu tuszach (WA) obliczana na podstawie pkt 6.2 nie przekracza wartości podanej w pkt 6.4 (WG), partię drobiu poddaną kontroli uważa się za spełniającą normy.

(1) Wyliczana na podstawie tuszy bez wchłoniętej wody obcej.

(2) Wyliczana na podstawie tuszy bez wchłoniętej wody obcej.

(3) Wyliczana na podstawie tuszy bez wchłoniętej wody obcej.

ZAŁĄCZNIK VIII

OKREŚLANIE CAŁKOWITEJ ZAWARTOŚCI WODY W KAWAŁKACH DROBIU

(Test chemiczny)

1. Cel i zakres

Metoda ta stosowana jest do oznaczania całkowitej zawartości wody w niektórych kawałkach drobiu. Metoda wymaga oznaczania zawartości wody i białka w próbkach homogenizowanych kawałków drobiu. Oznaczoną całkowitą zawartość wody porównuje się z wartością graniczną wyliczaną na postawie wzoru podanego w pkt 6.4 w celu ustalenia, czy w czasie przetwarzania wchłonięta została nadmierna ilość wody. Jeżeli analityk podejrzewa obecność jakiejkolwiek substancji, która może wpłynąć na ocenę wyników, jest zobowiązany/zobowiązana przedsięwziąć odpowiednie środki ostrożności.

2. Definicje i procedury pobierania próbek

Definicje podane w art. 1 pkt 2 mają zastosowanie w przypadku kawałków drobiu wymienionych w art. 20. Wielkości próbek powinny być przynajmniej następujące:

—	pierś kurczaka: połowa piersi,

—	filet z piersi kurczaka: połowa piersi (pozbawionej kości) bez skóry,

—	pierś indyka, filet z piersi indyka i pozbawione kości mięso z nogi: porcje wielkości około 100 g,

—	inne kawałki: zgodnie z określeniem w art. 1 pkt 2.

W przypadku mrożonych lub głęboko mrożonych produktów luzem (kawałki niezapakowane pojedynczo) opakowania transportowe, z których pobierane mają być próbki, mogą być trzymane w temp 0 °C do czasu aż możliwe będzie wydzielenie pojedynczego kawałka.

3. Zasada

Zawartość wody i białka oznacza się zgodnie z metodami opisanymi w normach ISO (Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej) lub innymi metodami analizy zatwierdzonymi przez Radę.

Najwyższa dopuszczalna całkowita zawartość wody w kawałkach tuszy będzie obliczona na podstawie zawartości białka w kawałkach tuszy, która może być powiązana z zawartością wody fizjologicznej.

4. Aparatura oraz odczynniki

4.1.	Waga do ważenia kawałków oraz opakowań, ważąca z dokładnością większą niż 1 g.

4.2.	Tasak lub piła do cięcia kawałków na części o wielkości pozwalającej na ich wprowadzenie do rozdrabniacza mięsa.

4.3.

Wysoko wydajna maszyna rozdrabniająca oraz mieszarka do homogenizowania kawałków mięsa drobiowego lub ich części.

Uwaga:

Nie zaleca się stosowania jakiegokolwiek konkretnego typu rozdrabniacza mięsa. Rozdrabniacz powinien posiadać moc pozwalającą na rozdrabnianie mrożonego lub głęboko mrożonego mięsa oraz kości, celem uzyskania jednorodnej próbki odpowiadającej mieszance uzyskanej przy wykorzystaniu rozdrabniacza wyposażonego w tarczę z otworem 4 mm.

4.4.	Aparatura służąca do oznaczania zawartości wody tą metodą, wymieniona w normie ISO 1442.

4.5.	Aparatura służąca do oznaczania zawartości białka tą metodą, wymieniona w normie ISO 937.

5. Procedura

5.1.

Pobiera się losowo pięć kawałków z kontrolowanej partii kawałków drobiu i w każdym przypadku przechowuje się je zamrożone lub w warunkach chłodniczych, w zależności od wymagań, do momentu rozpoczęcia analizy zgodnie z pkt 5.2–5.6.

Próbki z mrożonych lub głęboko mrożonych produktów luzem określonych w pkt 2 mogą być przechowywane w temperaturze 0 °C do momentu rozpoczęcia analizy.

Analizę można przeprowadzić albo jako analizę każdego z pięciu kawałków, albo jako analizę złożonej próbki składającej się z pięciu kawałków.

5.2.	Przygotowanie należy rozpocząć w ciągu godziny po wyjęciu kawałków z zamrażarki lub chłodziarki.

5.3.

Zewnętrzną stronę opakowania przeciera się w celu usunięcia powierzchniowego lodu i powierzchniowej wody. Każdy kawałek waży się oddzielnie i wyjmuje z opakowania. Po pocięciu kawałków na mniejsze części określa się masę kawałków tusz z dokładnością do jednego grama, po odjęciu masy usuniętego opakowania, w celu uzyskania wartości P1.

b)	W przypadku analizy złożonej próbki oznacza się całkowitą masę pięciu kawałków przygotowanych zgodnie z pkt 5.3. lit. a), co daje wartość P5.

5.4.

a)	Cały kawałek o masie P1 rozdrabnia się w rozdrabniaczu wymienionym w pkt 4.3 (a o ile to konieczne, miesza się również przy pomocy mieszarki) w celu uzyskania homogenizowanego materiału, z którego następnie można pobrać próbkę reprezentatywną dla każdego kawałka.

W przypadku analizy próbki złożonej wszystkie pięć kawałków o masie P5 rozdrabnia się w rozdrabniaczu wymienionym w pkt 4.3 (a o ile to konieczne, miesza się również przy pomocy mieszarki) w celu uzyskania homogenizowanego materiału, z którego następnie można pobrać dwie próbki reprezentatywne dla pięciu kawałków.

Dwie próbki analizuje się w sposób opisany w pkt 5.5 i 5.6.

5.5.	Próbkę homogenizowanego materiału należy pobrać i wykorzystać niezwłocznie do oznaczenia zawartości wody zgodnie z metodą opisaną w normie ISO 1442, aby uzyskać zawartość wody „a %”.

5.6.	Próbkę homogenizowanego materiału należy również pobrać i wykorzystać niezwłocznie do oznaczenia zawartości azotu zgodnie z normą opisaną w normie ISO 937. Zawartość azotu przelicza się na zawartość białka surowego określoną jako „b %”, przez przemnożenie przez współczynnik 6,25.

6. Obliczanie wyników

6.1.

a)	Masa wody (W) w każdym kawałku odpowiada wartości aP1/100, a masa białka (RP) odpowiada wartości bP1/100, obydwie te wartości wyrażone są w gramach. Należy oznaczyć sumę masy wody (W5) oraz białka (RP5) w pięciu badanych kawałkach.

W przypadku analizy złożonej próbki oznacza się średnią zawartość wody oraz białka w dwóch badanych próbkach, przez co uzyskuje się odpowiednio wartości a % oraz b %. Masa wody (W5) w pięciu kawałkach odpowiada wartości aP5/100, a masa białka (RP5) odpowiada wartości bP5/100, obydwie te wartości wyrażane są w gramach.

6.2.	Średnią masę wody (WA) i białka (RPA) oblicza się przez podzielenie, odpowiednio, W5 i RP5 przez pięć.

6.3.

Średni fizjologiczny współczynnik W/RP wyznaczony tą metodą jest następujący:

—	filet z piersi kurczaka: 3,19 ± 0,12,

—	nogi i ćwiartki tylne kurczaka: 3,78 ± 0,19,

—	filet z piersi indyczej: 3,05 ± 0,15,

—	nogi indyka: 3,58 ± 0,15,

—	pozbawione kości mięso z nogi indyka: 3,65 ± 0,17.

6.4.

Przyjmując, że minimalna zawartość wody wchłonięta podczas obróbki, nieunikniona z technologicznego punktu widzenia, wynosi do 2 %, 4 % lub 6 % (1), w zależności od typu produktów i zastosowanych metod schładzania, najwyższy dopuszczalny współczynnik W/RP wyznaczony niniejszą metodą wynosi:

	Schładzanie owiewowe	Schładzanie owiewowo-natryskowe	Schładzanie zanurzeniowe
Filet z piersi kurczaka, bez skóry	3,40	3,40	3,40
Pierś kurczaka, ze skórą	3,40	3,50	3,60
Uda z kurczaka, podudzia, nogi, nogi z kawałkiem grzbietu, ćwiartki tylne, ze skórą	4,05	4,15	4,30
Filet z piersi indyka, bez skóry	3,40	3,40	3,40
Pierś indyka, ze skórą	3,40	3,50	3,60
Uda, podudzia, nogi indyka, ze skórą	3,80	3,90	4,05
Pozbawione kości mięso z nóg indyka, bez skóry	3,95	3,95	3,95

Jeżeli średni współczynnik WA/RPA dla pięciu kawałków, wyliczony z wartości uzyskanych w pkt 6.2, nie przekracza współczynnika podanego w pkt 6.4, liczbę kawałków drobiu poddaną kontroli uznaje się za odpowiadającą standardom.

(1) Wyliczany na podstawie kawałków bez wchłoniętej wody obcej. Dla (pozbawionych skóry) filetów i pozbawionego kości mięsa z nóg indyczych poziom ten wynosi 2 % dla każdej z metod schładzania.

ZAŁĄCZNIK IX

KONTROLA WCHŁANIANIA WODY W ZAKŁADZIE PRODUKCYJNYM

(Badanie w rzeźni)

1.	Co najmniej raz na ośmiogodzinny okres roboczy: wybrać losowo 25 tusz z linii patroszenia, niezwłocznie po patroszeniu i usunięciu wnętrzności i tłuszczu, a przed pierwszym myciem, które następuje potem.

2.	Jeżeli konieczne, usunąć szyję przez odcięcie, pozostawiając skórę szyi połączoną z tuszą.

3.	Oznaczyć pojedynczo każdą tuszę. Zważyć każdą tuszę i odnotować jej masę z dokładnością do jednego grama.

4.	Odwiesić badane tusze na linię patroszenia, tak by przeszły zwykłe procesy mycia, schładzania, ociekania itp.

5.	Pobrać oznakowane tusze na końcu linii ociekania, nie dopuszczając, by ociekały dłużej niż przez standardowy czas ociekania przewidziany dla drobiu pochodzącego z partii, z której pobrano próbkę.

6.	Próbka składa się z pierwszych 20 pobranych tusz. Należy je ponownie zważyć. Następnie odnotować ich masę, z dokładnością do jednego grama, obok masy uzyskanej przy pierwszym ważeniu. Badanie uznaje się za nieważne, jeżeli pobrano mniej niż 20 oznakowanych tusz.

7.	Usunąć znak identyfikacyjny ze znajdujących się w próbce tusz oraz dopuścić je do zwykłej procedury pakowania.

8.	Oznaczyć procentową wartość wchłoniętej wody poprzez odjęcie całkowitej masy 20 tusz zbadanych przed myciem od całkowitej masy tych samych tusz po myciu, schładzaniu i ociekaniu, podzielenie różnicy przez masę początkową oraz pomnożenie przez 100.

Zamiast ręcznego ważenia tusz opisanego w pkt 1–8, do określenia procentowego wchłaniania wody w tej samej ilości tusz i zgodnie z tymi samymi zasadami użyć można automatycznych linii ważących, pod warunkiem że automatyczna linia ważąca została wcześniej zatwierdzona przez właściwe władze do wykorzystania w tym celu.

10.

Wynik ma nie przekraczać podanych poniżej wartości procentowych odnoszących się do początkowej masy tuszy ani innej wartości określającej zgodność z maksymalną całkowitą zawartością wody obcej:

—	:	schładzanie owiewowe	:	0 %,
—	:	schładzanie owiewowo-natryskowe	:	2 %,
—	:	schładzanie zanurzeniowe	:	4,5 %

ZAŁĄCZNIK X

OKREŚLENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16 UST. 6

–	:	w języku bułgarskim	:	Съдържанието на вода превишава нормите на ЕО
–	:	w języku hiszpańskim	:	Contenido en agua superior al límite CE
–	:	w języku czeskim	:	Obsah vody překračuje limit ES
–	:	w języku duńskim	:	Vandindhold overstiger EF-Normen
–	:	w języku niemieckim	:	Wassergehalt über dem EG-Höchstwert
–	:	w języku estońskim	:	Veesisaldus ületab EÜ normi
–	:	w języku greckim	:	Περιεκτικότητα σε νερό ανώτερη του ορίου ΕΚ
–	:	w języku angielskim	:	Water content exceeds EC limit
–	:	w języku francuskim	:	Teneur en eau supérieure à la limite CE
–	:	w języku włoskim	:	Tenore d’acqua superiore al limite CE
–	:	w języku łotewskim	:	Ūdens saturs pārsniedz EK noteikto normu
–	:	w języku litewskim	:	Vandens kiekis viršija EB nustatytą ribą
–	:	w języku węgierskim	:	Víztartalom meghaladja az EK által előírt határértéket
–	:	w języku maltańskim	:	Il-kontenut ta’ l-ilma superjuri għal-limitu KE
–	:	w języku niderlandzkim	:	Watergehalte hoger dan het EG-maximum
–	:	w języku polskim	:	Zawartość wody przekracza normę WE
–	:	w języku portugalskim	:	Teor de água superior ao limite CE
–	:	w języku rumuńskim	:	Conținutul de apă depășește limita CE
–	:	w języku słowackim	:	Obsah vody presahuje limit ES
–	:	w języku słoweńskim	:	Vsebnost vode presega ES omejitev
–	:	w języku fińskim	:	Vesipitoisuus ylittää EY-normin
–	:	w języku szwedzkim	:	Vattenhalten överstiger den halt som är tillåten inom EG.

ZAŁĄCZNIK XI

WYKAZ KRAJOWYCH LABORATORIÓW REFERENCYJNYCH

Belgia

Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (ILVO)

Eenheid Technologie en Voeding

Productkwaliteit en voedselveiligheid

Brusselsesteenweg 370

B-9090 Melle

Bułgaria

Национален диагностичен научно-изследователски ветеринарно-медицински институт

(National Diagnostic Research Veterinary Medicine Institute)

бул. „Пенчо Славейков“ 15

(15, Pencho Slaveikov str.)

София–1606

(Sofia–1606)

Republika Czeska

Státní veterinární ústav Jihlava

Národní referenční laboratoř pro mikrobiologické,

chemické a senzorické analýzy masa a masných výrobků

Rantířovská 93

CZ-586 05 Jihlava

Dania

Fødevarestyrelsen

Fødevareregion Øst

Afdeling for Fødevarekemi

Søndervang 4

DK-4100 Ringsted

Niemcy

Bundesforschungsanstalt für Ernährung und Lebensmittel

Standort Kulmbach

E.C.-Baumann-Straße 20

D-95326 Kulmbach

Estonia

Veterinaar- ja Toidulaboratoorium

Kreutzwaldi 30

EE-51006 Tartu

Irlandia

National Food Centre

Teagasc

Dunsinea

Castleknock

IE-Dublin 15

Grecja

Ministry of Rural Development & Food

Veterinary Laboratory of Larisa

7th km Larisa-Trikalοn st.

GR-411 10 Larisa

Hiszpania

Laboratorio Arbitral Agroalimentario

Carretera de La Coruña, km 10,700

E-28023 Madrid

Francja

SCL Laboratoire de Lyon

10, avenue des Saules

BP 74

F-69922 Oullins

Włochy

Ministero Politiche Agricole e Forestali

Ispettorato centrale per il controllo della qualità dei prodotti agroalimentari

Laboratorio di Modena

Via Jacopo Cavedone n. 29

I-41100 Modena

Cypr

Agricultural Laboratory

Department of Agriculture

Loukis Akritas Ave; 14

CY-Lefcosia (Nicosia)

Łotwa

Pārtikas un veterinārā dienesta

Nacionālais diagnostikas centrs

Lejupes iela 3,

Rīga, LV-1076

Litwa

Nacionalinė veterinarijos laboratorija

J. Kairiūkščio g. 10

LT-2021 Vilnius

Luksemburg

Laboratoire National de Santé

Rue du Laboratoire, 42

L-1911 Luxembourg

Węgry

Országos Élelmiszervizsgáló Intézet

Budapest 94. Pf. 1740

Mester u. 81.

HU-1465

Malta

Malta National Laboratory

UB14, San Gwann Industrial Estate

San Gwann, SGN 09

Malta

Niderlandy

RIKILT — Instituut voor Voedselveiligheid

Bornsesteeg 45, gebouw 123

6708 AE Wageningen

Nederland

Austria

Österreichische Agentur für Gesundheit und Ernährungssicherheit GmbH

Institut für Lebensmitteluntersuchung Wien

Abteilung 6 — Fleisch und Fleischwaren

Spargelfeldstraße 191

A-1226 Wien

Polska

Centralne Laboratorium Głównego Inspektoratu Jakości

Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych

ul. Reymonta 11/13

60-791 Poznań

Polska

Portugalia

Autoridade de Segurança Alimentar e Económica — ASAE

Laboratório Central da Qualidade Alimentar — LCQA

Av. Conde Valbom, 98

P-1050-070 Lisboa

Rumunia

Institutul de Igienă și Sănătate Publică Veterinară

Str. Câmpul Moșilor, nr. 5, Sector 2

București

Słowenia

Univerza v Ljubljani

Veterinarska fakulteta

Nacionalni veterinarski inštitut

Gerbičeva 60

SI-1115 Ljubljana

Słowacja

Štátny veterinárny a potravinový ústav

Botanická 15

842 52 Bratislava

Slovenská republika

Finlandia

Elintarviketurvallisuusvirasto Evira

Mustialankatu 3

FI-00710 Helsinki

Szwecja

Livsmedelsverket

Box 622

S-75126 Uppsala

Zjednoczone Królestwo

Laboratory of the Government Chemist

Queens Road

Teddington

TW11 0LY

United Kingdom

ZAŁĄCZNIK XII

Zadania i struktura organizacyjna rady ekspertów monitorujących zawartość wody w mięsie drobiowym

Rada ekspertów, o której mowa w art. 19, odpowiada za następujące zadania:

a)	dostarczanie krajowym laboratoriom referencyjnym informacji dotyczących metod analizy i badań porównawczych dotyczących zawartości wody w mięsie drobiowym;

b)	koordynację stosowania przez krajowe laboratoria referencyjne metod wymienionych w lit. a), w szczególności poprzez organizację badania porównawczego oraz testowania biegłości;

c)	wspieranie krajowych laboratoriów referencyjnych w testowaniu biegłości poprzez dostarczanie wsparcia naukowego w zakresie oceny danych i sprawozdawczości;

d)	koordynowanie rozwoju nowych metod analizy oraz informowanie krajowych laboratoriów referencyjnych o postępie w tej dziedzinie;

e)	zapewnienie naukowego i technicznego wsparcia Komisji, szczególnie w przypadkach kwestionowania wyników analiz między państwami członkowskimi.

Rada ekspertów, o której mowa w art. 19, jest zorganizowana w następujący sposób:

W skład rady ekspertów monitorujących zawartość wody w mięsie drobiowym wchodzą przedstawiciele Wspólnego Centrum Badawczego (WCB) – Instytut Materiałów Referencyjnych i Pomiarów (IRMM), Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz trzech krajowych laboratoriów referencyjnych. Przedstawiciel IRMM przewodniczy radzie i wyznacza krajowe laboratoria referencyjne na zasadzie rotacji. Władze państw członkowskich odpowiedzialne za wyznaczone krajowe laboratorium referencyjne wyznaczają następnie poszczególnych ekspertów monitorujących zawartość wody w mięsie drobiowym, którzy wchodzą w skład rady. W drodze corocznej rotacji jedno krajowe laboratorium referencyjne uczestniczące w radzie będzie zastępowane przez inne, aby zachować ciągłość prac rady. Wydatki ponoszone przez ekspertów państw członkowskich lub krajowe laboratoria referencyjne w ramach funkcji wykonywanych na mocy niniejszego punktu tego załącznika pokrywa właściwe państwo członkowskie.

Zadania krajowych laboratoriów referencyjnych

Krajowe laboratoria referencyjne wymienione w załączniku XI są odpowiedzialne za następujące zadania:

a)	koordynowanie działań krajowych laboratoriów odpowiedzialnych za analizy zawartości wody w mięsie drobiowym;

b)	pomoc właściwym organom państwa członkowskiego w organizacji systemu monitorowania zawartości wody w mięsie drobiowym;

c)	udział w badaniach porównawczych (testowanie biegłości) pomiędzy różnymi laboratoriami krajowymi, o których mowa w lit. a);

d)	zapewnienie, iż informacje przekazywane przez radę ekspertów przesyłane są właściwym organom w danym państwie członkowskim oraz krajowym laboratoriom określonym powyżej w lit. a);

e)	współpraca z radą ekspertów, a w przypadku wyznaczenia do rady ekspertów –przygotowywanie niezbędnych próbek do badań, w tym do badania jednorodności, oraz zorganizowanie ich właściwej wysyłki.

ZAŁĄCZNIK XIII

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 1906/90	Rozporządzenie (EWG) nr 1538/91	Niniejsze rozporządzenie
	Artykuł 1	Artykuł 1
	Artykuł 1a zdanie wprowadzające	Artykuł 2 zdanie wprowadzające
Artykuł 2 pkt 2, 3 i 4		Artykuł 2 lit. a), b) i c)
Artykuł 2 pkt 8		Artykuł 2 lit. d)
	Artykuł 1a tiret pierwsze i drugie	Artykuł 2 lit. e) i f)
	Artykuł 2	Artykuł 3 ust. 1–4
Artykuł 4		Artykuł 3 ust. 5
	Artykuł 3	Artykuł 4
	Artykuł 4	Artykuł 5 ust. 1
Artykuł 5 ust. 1–4		Artykuł 5 ust. 2–5
Artykuł 6		Artykuł 5 ust. 6
	Artykuł 5	Artykuł 6
	Artykuł 6 ust. 1 zdanie wprowadzające	Artykuł 7 ust. 1 zdanie wprowadzające
	Artykuł 6 ust. 1 tiret pierwsze do szóstego	Artykuł 7 ust. 1 lit. a)–f)
	Artykuł 6 ust. 2 zdanie wprowadzające	Artykuł 7 ust. 2 zdanie wprowadzające
	Artykuł 6 ust. 2 tiret pierwsze do czwartego	Artykuł 7 ust. 2 lit. a)–d)
	Artykuł 7 ust. 1	Artykuł 8 ust. 1
	Artykuł 7 ust. 3	Artykuł 8 ust. 2
	Artykuł 7 ust. 4	Artykuł 8 ust. 3
	Artykuł 7 ust. 5	Artykuł 8 ust. 4
	Artykuł 7 ust. 6	Artykuł 8 ust. 5
	Artykuł 8 ust. 1	Artykuł 9 ust. 1
	Artykuł 8 ust. 2	Artykuł 9 ust. 2
	Artykuł 8 ust. 3 zdanie wprowadzające	Artykuł 9 ust. 3 zdanie wprowadzające
	Artykuł 8 ust. 3 tiret pierwsze	Artykuł 9 ust. 3 lit. a)
	Artykuł 8 ust. 3 tiret drugie	Artykuł 9 ust. 3 lit. b)
	Artykuł 8 ust. 4 akapit pierwszy zdanie wprowadzające	Artykuł 9 ust. 4 akapit pierwszy zdanie wprowadzające
	Artykuł 8 ust. 4 akapit pierwszy tiret pierwsze do trzeciego	Artykuł 9 ust. 4 akapit pierwszy lit. a)–c)
	Artykuł 8 ust. 4 akapit drugi	Artykuł 9 ust. 4 akapit drugi
	Artykuł 8 ust. 5–12	Artykuł 9 ust. 5–12
	Artykuł 8 ust. 13 akapit pierwszy	—
	Artykuł 8 ust. 13 akapit drugi	Artykuł 9 ust. 13
	Artykuł 9	Artykuł 10
	Artykuł 10	Artykuł 11
	Artykuł 11 ust. 1 zdanie wprowadzające	Artykuł 12 ust. 1 zdanie wprowadzające
	Artykuł 11 ust. 1 tiret pierwsze do czwartego	Artykuł 12 ust. 1 lit. a)–d)
	Artykuł 11 ust. 2	Artykuł 12 ust. 2
	Artykuł 11 ust. 2a	Artykuł 12 ust. 3
	Artykuł 11 ust. 2b	Artykuł 12 ust. 4
	Artykuł 11 ust. 3 zdanie wprowadzające	Artykuł 12 ust. 5 zdanie wprowadzające
	Artykuł 11 ust. 3 tiret pierwsze do czwartego	Artykuł 12 ust. 5 lit. a)–d)
	Artykuł 11 ust. 4	Artykuł 12 ust. 6
	Artykuł 12	Artykuł 13
	Artykuł 13	Artykuł 14
	Artykuł 14a ust. 1 i 2	Artykuł 15
	Artykuł 14a ust. 3–5	Artykuł 16 ust. 1–3
	Artykuł 14a ust. 5a	Artykuł 16 ust. 4
	Artykuł 14a ust. 6	Artykuł 16 ust. 5
	Artykuł 14a ust. 7 akapit pierwszy zdanie wprowadzające	Artykuł 16 ust. 6 akapit pierwszy
	Artykuł 14a ust. 7 akapit pierwszy wszystkie tiret	Załącznik X
	Artykuł 14a ust. 7 akapit drugi i trzeci	Artykuł 16 ust. 6 akapit drugi i trzeci
	Artykuł 14a ust. 8–12	Artykuł 17 ust. 1–5
	Artykuł 14a ust. 12a	Artykuł 18 ust. 1
	Artykuł 14a ust. 13	Artykuł 18 ust. 2
	Artykuł 14a ust. 14	Artykuł 19
	Artykuł 14b ust. 1	Artykuł 20 ust. 1
	Artykuł 14b ust. 2 akapit pierwszy zdanie wprowadzające	Artykuł 20 ust. 2 akapit pierwszy zdanie wprowadzające
	Artykuł 14b ust. 2 akapit pierwszy tiret pierwsze do trzeciego	Artykuł 20 ust. 2 akapit pierwszy lit. a)–c)
	Artykuł 14b ust. 2 akapit drugi	Artykuł 20 ust. 2 akapit drugi
	Artykuł 14b ust. 3 i 4	Artykuł 20 ust. 3 i 4
	Artykuł 15	—
	—	Artykuł 21
	—	Artykuł 22
	Załącznik I	Załącznik I
	Załącznik IA	Załącznik II
	Załącznik II	Załącznik III
	Załącznik III	Załącznik IV
	Załącznik IV	Załącznik V
	Załącznik V	Załącznik VI
	Załącznik VI	Załącznik VII
	Załącznik VIa	Załącznik VIII
	Załącznik VII	Załącznik IX
	Załącznik VIII	Załącznik XI
	Załącznik IX	Załącznik XII
	—	Załącznik XIII

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/88

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 544/2008

z dnia 13 czerwca 2008 r.

ustanawiające zakaz połowów halibuta niebieskiego w wodach WE obszaru ICES IIa i IV; wodach WE i wodach międzynarodowych obszaru VI, przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (2), w szczególności jego art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/2008 z dnia 16 stycznia 2008 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2008 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3), określa kwoty na rok 2008.

(2)	Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2008 r.

(3)	Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2008 r. państwu członkowskiemu określonemu w załączniku do niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do stada w nim określonego uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się połowów stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. Zakazuje się przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki po tej dacie.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Fokion FOTIADIS

Dyrektor Generalny ds. Rybołówstwa i Gospodarki Morskiej

(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 865/2007 (Dz.U. L 192 z 24.7.2007, s. 1).

(2) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1967/2006 (Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11), ostatnie sprostowanie w Dz.U. L 36 z 8.2.2007, s. 6.

(3) Dz.U. L 19 z 23.1.2008, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Nr	11/T&Q
Państwo członkowskie	Hiszpania
Stado	GHL/2A-C46
Gatunek	Halibut niebieski (Reinhardtius hippoglossoides)
Obszar	Wody WE obszaru IIa oraz IV; wody WE i wody międzynarodowe obszaru VI
Data	12.5.2008

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/90

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 545/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007, na rok gospodarczy 2007/2008

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1109/2007 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 526/2008 (4).

(2)	Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007 w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008, zmienia się zgodnie z kwotami wskazanymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1260/2007 (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 1). Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 października 2008 r.

(2) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1568/2007 (Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 62).

(3) Dz.U. L 253 z 28.9.2007, s. 5.

(4) Dz.U. L 155 z 13.6.2008, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego i produktów określonych kodem 1702 90 95 mające zastosowanie od dnia 17 czerwca 2008 r.

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto rozpatrywanego produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto rozpatrywanego produktu
1701 11 10 (1)	19,90	6,35
1701 11 90 (1)	19,90	12,02
1701 12 10 (1)	19,90	6,16
1701 12 90 (1)	19,90	11,50
1701 91 00 (2)	23,80	13,75
1701 99 10 (2)	23,80	8,81
1701 99 90 (2)	23,80	8,81
1702 90 95 (3)	0,24	0,40

(1) Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt III rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 (Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1).

(2) Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt II rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3) Ustalenie dla 1 % zawartości sacharozy.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/92

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 546/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz niektórych produktów mięsnych pochodzących ze Szwajcarii, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1399/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1399/2007 z dnia 28 listopada 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na kiełbasy i niektóre produkty mięsne pochodzące ze Szwajcarii (2), w szczególności jego art. 5 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1399/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów mięsnych.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. złożono wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., są mniejsze niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentu o numerze porządkowym 09.4180 na mocy rozporządzenia (WE) nr 1399/2007 i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym do dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2008 r., wynoszą 1 390 000 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2). Rozporządzenie (EWG) nr 2759/75 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, str. 1) od dnia 1 lipca 2008 r.

(2) Dz.U. L 311 z 29.11.2007, str. 7.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/93

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 547/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz wieprzowiny, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1382/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1382/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 774/94 w odniesieniu do przywozu wieprzowiny (2), w szczególności jego art. 5 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1382/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora wieprzowiny.

(2)

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentu o numerze porządkowym 09.4046 na mocy rozporządzenia (WE) nr 1382/2007, i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym do dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2008 r., wynoszą 5 250 000 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(2) Dz.U. L 309 z 27.11.2007, str. 28.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/94

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 548/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 812/2007 z dnia 11 lipca 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na wieprzowinę przydzielonym Stanom Zjednoczonym Ameryki (2), w szczególności jego art. 5 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 812/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorze wieprzowiny.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. złożono wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., są mniejsze niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentu o numerze porządkowym 09.4170 na mocy rozporządzenia (WE) nr 812/2007 i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2008 r., wynoszą 600 500 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, s. 2). Rozporządzenie (EWG) nr 2759/75 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 lipca 2008 r.

(2) Dz.U. L 182 z 12.7.2007, s. 7.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/95

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 549/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz dla wniosków złożonych w trakcie pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na wieprzowinę otwartego rozporządzeniem (WE) nr 979/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 979/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na wieprzowinę pochodzącą z Kanady (2), w szczególności jego art. 5 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 979/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorze wieprzowiny.

(2)

Wnioski o pozwolenia na przywóz złożone w trakcie pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r. dotyczą ilości mniejszych niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentu o numerze porządkowym 09.4204 na mocy rozporządzenia (WE) nr 979/2007 i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym do dnia 1 spaliu do dnia 31 grudnia 2008 r., wynoszą 1 156 000 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(2) Dz.U. L 217 z 22.8.2007, s. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1564/2007 (Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 36).

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/96

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 550/2008

z dnia 16 czerwca 2008 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz wieprzowiny, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 806/2007

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 806/2007 z dnia 10 lipca 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi w sektorze wieprzowiny (3), w szczególności jego art. 5 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 806/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorze wieprzowiny.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. złożono wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., przewyższają w przypadku niektórych kontyngentów ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski.

(3)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. złożono wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., są mniejsze w przypadku niektórych kontyngentów niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W odniesieniu do wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz złożonych na podokres od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r. na mocy rozporządzenia (WE) nr 806/2007 ustala się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2. Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz na mocy rozporządzenia (WE) nr 806/2007 i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym do dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2008 r., ustala się w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 czerwca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(2) Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 289/2007 (Dz.U. L 78 z 17.3.2007, s. 17).

(3) Dz.U. L 181 z 11.7.2007, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

Nr grupy	Nr porządkowy	Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz, złożonych w odniesieniu do podokresu od dnia 1.7.2008-30.9.2008 (%)	Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości dostępnych w podokresie od dnia 1.10.2008-31.12.2008 (kg)
G2	09.4038	85,853052	—
G3	09.4039	(2)	738 000
G4	09.4071	(1)	750 500
G5	09.4072	(1)	1 540 250
G6	09.4073	(1)	3 766 750
G7	09.4074	(2)	1 119 750

(1) Nie dotyczy: Komisja nie otrzymała żadnego wniosku o wydanie pozwolenia.

(2) Nie dotyczy: ilości wnioskowane są mniejsze od ilości dostępnych.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/98

DECYZJA KOMISJI

z dnia 23 maja 2008 r.

dotycząca przepisów krajowych zgłoszonych przez Danię w sprawie dodawania azotynów do niektórych produktów mięsnych

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2168)

(Jedynie tekst w języku duńskim jest autentyczny)

(2008/448/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

I. FAKTY I PROCEDURA

(1)

W piśmie z dnia 21 listopada 2007 r., które doręczono Komisji dnia 23 listopada 2007 r., stały przedstawiciel Królestwa Danii przy Unii Europejskiej zgłosił Komisji przepisy krajowe dotyczące dodawania azotynów do niektórych produktów mięsnych zgodnie z art. 95 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Królestwo Danii uznaje, że utrzymanie tych przepisów w mocy jest konieczne, mimo przyjęcia dyrektywy 2006/52/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące oraz dyrektywę 94/35/WE w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (1) i nie zamierza transponować dyrektywy 2006/52/WE do prawa krajowego w zakresie, w jakim obejmuje ona dodawanie azotynów do produktów mięsnych.

1. PRAWODAWSTWO WSPÓLNOTOWE

1.1. ARTYKUŁ 95 UST. 4 I 6 TRAKTATU WE

(2)

Artykuł 95 ust. 4 Traktatu WE stanowi, że „jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komisję środka harmonizującego państwo członkowskie uzna za niezbędne utrzymanie przepisów krajowych uzasadnionych ważnymi względami określonymi w art. 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego lub środowiska pracy, notyfikuje je Komisji, wskazując powody ich utrzymania”.

(3)

Zgodnie z art. 95 ust. 6 Traktatu WE w terminie sześciu miesięcy od zgłoszenia Komisja zatwierdza lub odrzuca przedmiotowe przepisy krajowe, po sprawdzeniu, czy są one środkiem arbitralnej dyskryminacji lub ukrytym ograniczeniem w handlu między państwami członkowskimi i czy stanowią one przeszkodę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

1.2. DYREKTYWA 2006/52/WE

(4)

Zgodnie z przepisami ogólnymi dyrektywy Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2) zatwierdzenie dodatku do żywności warunkuje uzasadniona konieczność techniczna, dopuszczalność ze względów zdrowotnych oraz to, że jego użycie nie jest mylące dla konsumentów.

(5)

Azotyny dodaje się do mięsa i produktów mięsnych od wielu dziesięcioleci, między innymi w celu zagwarantowania, w połączeniu z innymi czynnikami, konserwacji i bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mięsnych, w szczególności peklowanych produktów mięsnych, poprzez hamowanie między innymi wzrostu bakterii Clostridium botulinum odpowiedzialnych za zatrucie jadem kiełbasianym, które jest niebezpieczne dla życia. Uważa się jednocześnie, że obecność azotynów w produktach mięsnych może prowadzić do powstawania nitrozoamin, które uznaje się za rakotwórcze. Prawodawstwo w tym obszarze musi zatem znaleźć kompromis między zagrożeniem nitrozoaminami wskutek obecności azotynów w produktach mięsnych z jednej strony a działaniem ochronnym azotynów przeciwko wzrostowi bakterii, w szczególności bakterii odpowiedzialnych za zatrucie jadem kiełbasianym.

(6)

W dyrektywie 95/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące (3) w pierwotnym brzmieniu określono maksymalne poziomy pozostałości azotynów i azotanów w różnorodnych produktach mięsnych oraz „indykatywne ilości wprowadzone”. Punkt 3 lit. c) załącznika I do dyrektywy 2006/52/WE zmienia załącznik III część C do dyrektywy 95/2/WE w odniesieniu do E 249 (azotyn potasu) i E 250 (azotyn sodu).

(7)

Natomiast dyrektywa 2006/52/WE jako zasadę ogólną przewiduje maksymalne ilości E 249 (azotyn potasu) oraz E 250 (azotyn sodu), które można dodawać podczas wytwarzania. Maksymalna dodawana ilość to 150 mg/kg w przypadku produktów mięsnych ogólnie i 100 mg/kg w przypadku produktów mięsnych sterylizowanych. W przypadku kilku określonych peklowanych produktów mięsnych wytwarzanych tradycyjnie w określonych państwach członkowskich ilość maksymalna to 180 mg/kg.

(8)

Takie podejście wynika z opinii Komitetu Naukowego ds. Żywności (zwanego dalej „SCF”) z 1990 r. (4) i 1995 r. (5) oraz Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanego dalej „EFSA”) z dnia 26 listopada 2003 r. (6), zgodnie z którymi to ilość wprowadzona azotynu, a nie ilość pozostałości stanowi o hamowaniu wzrostu C. botulinum. Zalecono zastąpienie „indykatywnych ilości wprowadzonych”„maksymalnymi ilościami wprowadzonymi”. Uwzględnia się także orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-3/00 Dania/Komisja dotyczące wcześniejszego wniosku Danii na mocy art. 95 ust. 4 Traktatu WE, w którym Trybunał orzekł, że oddalając wniosek Danii dotyczący stosowania azotynów w produktach mięsnych, Komisja nie uwzględniła w odpowiedni sposób opinii SCF z 1990 i 1995 r., co podważało odpowiedniość ilości azotynów dopuszczonych dyrektywą 95/2/WE (7).

(9)

W drodze odstępstwa od zasady ogólnej dyrektywa 2006/52/WE określa maksymalne poziomy pozostałości dla pewnych określonych tradycyjnych peklowanych produktów mięsnych wytwarzanych za pomocą tradycyjnych metod produkcji. Maksymalne poziomy pozostałości wynoszą 50 mg/kg, 100 mg/kg i 175 mg/kg. Dotyczą one poszczególnych grup takich produktów, np. 175 kg/kg w przypadku Wiltshire bacon, dry cured bacon i podobnych produktów oraz 100 mg/kg w przypadku Wiltshire ham i podobnych produktów. W odniesieniu do tych produktów określono maksymalne wartości pozostałości, ponieważ nie była możliwa kontrola wprowadzanych ilości soli peklujących wchłanianych przez mięso wskutek charakteru procesu wytwarzania tych produktów. Proces wytwarzania tych konkretnych produktów został przedstawiony w dyrektywie, aby umożliwić określenie „produktów podobnych” oraz wyjaśnić, jakie produkty podlegają poszczególnym poziomom maksymalnym. W poniższej tabeli podano maksymalne poziomy dopuszczone dyrektywą 2006/52/WE (8):

Nr E	Nazwa	Środek spożywczy	Maksymalna ilość, którą można dodać w procesie produkcji (w przeliczeniu na NaNO3)	Maksymalny poziom pozostałości (w przeliczeniu na NaNO3)
E 249	Azotyn potasu (x)	Produkty mięsne	150 mg/kg
E 250	Azotyn sodu (x)	Sterylizowane produkty mięsne (Fo > 3,00) (y)	100 mg/kg
		Tradycyjne produkty mięsne peklowane zalewowo (1):
		Wiltshire bacon (1.1);
		Entremeada, entrecosto, chispe, orelheira e cabeça (salgados)		175 mg/kg
		Toucinho fumado (1.2);
		i podobne produkty
		Wiltshire ham (1.1);		100 mg/kg
		i podobne produkty
		Rohschinken, nassgepökelt (1.6);		50 mg/kg
		i podobne produkty
		Cured tongue (1.3)		50 mg/kg
		Tradycyjne produkty mięsne peklowane na sucho (2):
		Dry cured bacon (2.1);		175 mg/kg
		i podobne produkty
		Dry cured ham (2.1);		100 mg/kg
		Jamón curado, paleta curada, lomo embuchado y cecina (2.2);
		Presunto, presunto da pá i paio do lombo (2.3);
		i podobne produkty
		Rohschinken, trockengepökelt (2.5);		50 mg/kg
		i podobne produkty
		Inne produkty mięsne peklowane w tradycyjny sposób (3):
		Vysočina	180 mg/kg
		Selský salám
		Turistický trvanlivý salám
		Poličan
		Herkules
		Lovecký salám
		Dunajská klobása
		Paprikáš (3.5);
		i podobne produkty
		Rohschinken, trocken-/nassgepökelt (3.1);		50 mg/kg
		i podobne produkty
		Jellied veal and brisket (3.2)

(10)

Zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w odpowiednich opiniach SCF i EFSA dyrektywa 2006/52/WE opiera się na określeniu najwyższych dodanych ilości i odzwierciedla zakresy, o których mowa w tych opiniach naukowych, przez stwierdzenie, że dopuszczalne wartości wynoszą do 100 mg/kg azotynów w sterylizowanych produktach mięsnych oraz 150 mg/kg w innych produktach mięsnych. Biorąc pod uwagę ogromną różnorodność (peklowanych) produktów mięsnych i metod produkcji we Wspólnocie, prawodawca wspólnotowy stwierdził, że w tym czasie nie było możliwe określenie odpowiedniego poziomu azotynów dla każdego produktu.

(11)

Wyjątki od zasady obowiązywania najwyższych ilości dodanych mają ograniczony charakter. Obejmują one określone produkty wytwarzane w sposób tradycyjny w niektórych państwach członkowskich, w przypadku których nie jest możliwa kontrola wprowadzanych ilości soli peklujących wchłanianych przez mięso wskutek charakteru procesu wytwarzania tych produktów. Produkty tradycyjne, których te wyjątki dotyczą, są określone w szczególności przez opis metody wytwarzania.

(12)	Dyrektywa 2006/52/WE miała zostać transponowana przez państwa członkowskie do dnia 15 lutego 2008 r., aby umożliwić handel i stosowanie produktów zgodnych z dyrektywą do dnia 15 lutego 2008 r. oraz zakazać handlu i stosowania produktów niezgodnych do dnia 15 sierpnia 2008 r.

2. ZGŁOSZONE PRZEPISY KRAJOWE

(13)

Przepisy krajowe zgłoszone przez Danię to zarządzenie nr 22 z dnia 11 stycznia 2005 r. w sprawie dodatków do żywności (Bekendtgørelse nr 22 af 11.1.2005 om tilsætningsstoffer til fødevarer) oraz duński wykaz pozytywny dopuszczonych dodatków do żywności (Liste over tilladte tilsætningsstoffer til fødevarer, „Positivlisten”).

(14)

Zasada zawarta w zarządzeniu nr 22 stanowi, że jedynie dodatki wyszczególnione w wykazie pozytywnym mogą być stosowane do środków spożywczych w określonych warunkach oraz w określonych celach i przy określonych ograniczeniach (9). Zarządzenie stanowi ponadto, że jeśli nie określono inaczej, wartości maksymalne podane w wykazie pozytywnym odnoszą się do maksymalnych ilości dodatku, które mogą być zawarte w środku spożywczym w postaci, w której jest sprzedawany (10). W wyniku tego jedynie środki spożywcze spełniające wymogi zarządzenia nr 22 oraz wykazu pozytywnego mogą być wprowadzane do obrotu na rynku duńskim. Wykaz pozytywny sporządzony przez duński urząd ds. weterynarii i produktów żywnościowych na podstawie zarządzenia nr 22 podaje, jakie dodatki można stosować w poszczególnych środkach spożywczych oraz w jakich ilościach. Zgłoszona wersja obowiązuje od dnia 29 stycznia 2005 r.

(15)

W odniesieniu do stosowania azotynów E 249 i E 250 w mięsie i produktach mięsnych duński wykaz pozytywny wyszczególnia wyłącznie ilości dodane i następujące najwyższe dopuszczalne poziomy.

Środek spożywczy

Ilość dodawanych azotynów (mg/kg)

8.2.1.

Produkty mięsne niepoddawane obróbce cieplnej, otrzymane z całych kawałków mięsa, w tym plasterki produktów (ogólnie)

Boczek typu Wiltshire i podobne produkty, w tym szynka solona

150

8.2.2.

Produkty mięsne poddawane obróbce cieplnej, otrzymane z całych kawałków mięsa, w tym plasterki produktów (ogólnie)

Rullepølse (kiełbasa – rolada mięsna)

100

Produkty całkowicie lub wstępnie konserwowane, boczek typu Wiltshire i podobne produkty, w tym szynka solona

150

8.3.1.

Produkty mięsne niepoddawane obróbce cieplnej, otrzymane z mięsa mielonego, w tym plasterki produktów (ogólnie)

Salami fermentowane

100

Produkty mięsne całkowicie lub wstępnie konserwowane niepoddawane obróbce cieplnej, otrzymane z mięsa mielonego

150

8.3.2.

Produkty mięsne poddawane obróbce cieplnej, otrzymane z mięsa mielonego

Pulpety oraz pasztet z wątroby (kødboller oraz leverpostej)

Produkty mięsne całkowicie lub wstępnie konserwowane poddawane obróbce cieplnej otrzymane z mięsa mielonego

150

(16)

Wydaje się zatem, że poziom dopuszczalny 60 mg/kg (11) obowiązuje wobec wielu rodzajów produktów mięsnych, zaś odpowiednie najwyższe poziomy dopuszczalne zgodnie z dyrektywą 2006/52/WE to 100 lub 150 mg/kg. W przypadku niektórych kiełbas dopuszczalny poziom maksymalny w Danii wynosi 100 mg/kg. W przypadku określonych produktów mięsnych całkowicie lub wstępnie konserwowanych, w tym „boczku typu Wiltshire i podobnych produktów”, najwyższy poziom to 150 mg/kg.

3. POSTĘPOWANIE

(17)

Dnia 17 sierpnia 2007 r. Komisja otrzymała pierwszy komunikat Królestwa Danii z dnia 14 sierpnia 2007 r., w którym Dania krytykuje niektóre aspekty dyrektywy 2006/52/WE oraz informuje Komisję, że nie zamierza transponować dyrektywy 2006/52/WE w odniesieniu do azotynów w produktach mięsnych. Dania nie zgłosiła jednak przepisów krajowych, które zamierza utrzymać. W piśmie z dnia 13 listopada 2007 r. Komisja zwróciła na to uwagę władzom duńskim. W piśmie z dnia 21 listopada 2007 r., które doręczono Komisji dnia 23 listopada 2007 r. Stałe Przedstawicielstwo Królestwa Danii przy Unii Europejskiej zgłosiło Komisji odpowiednie przepisy krajowe. W kolejnym piśmie z dnia 22 listopada 2007 r., które doręczono Komisji dnia 27 listopada 2007 r. i które zawiera sprawozdanie narodowego instytutu żywności z dnia 30 października 2007 r., Dania uzasadnia złożony wniosek.

(18)	W piśmie z dnia 21 grudnia 2007 r. Komisja potwierdziła, że otrzymała zgłoszenie oraz że sześciomiesięczny okres jego rozpatrzenia zgodnie z art. 95 ust. 6 rozpoczął się dnia 24 listopada 2007 r., czyli w dzień po otrzymaniu zgłoszenia.

(19)	W piśmie z dnia 31 marca 2008 r. Dania przedstawiła dane dotyczące spożycia produktów mięsnych w Danii.

(20)

W piśmie z dnia 31 stycznia 2008 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie oraz państwa EFTA o zgłoszeniu i dała im możliwość zgłaszania uwag w tej sprawie w ciągu 30 dni. Komisja opublikowała także powiadomienie dotyczące zgłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (12), aby poinformować zainteresowane strony o przepisach krajowych Danii oraz o podstawach, na które powołuje się we wniosku. Komisja otrzymała uwagi z Estonii, Francji, Węgier i Norwegii (13).

—	Estonia podkreśla, że zważywszy na ograniczający wpływ ustawodawstwa Danii dotyczącego handlu, niezbędne jest, aby ograniczenia uzasadnić naukowo.

—

Francja podkreśla, że azotyny są silnym czynnikiem hamującym wzrost niektórych bakterii, w tym Clostridium botulinum, a zatem mają znaczenie w ochronie przed zatruciami pokarmowymi i w przypadku produktów mięsnych nie ma dla nich alternatywy. Zdaniem Francji dyrektywa 2006/52/WE opiera się na opinii EFSA z dnia 26 listopada 2003 r. i w możliwie największy sposób ogranicza stężenie nitrozoamin przy zachowaniu bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Zgodnie z zaleceniem EFSA reguluje ilości dodane. Odnosi się do najwyższych dopuszczalnych wartości pozostałości jedynie w drodze wyjątku, gdy określenie najwyższych dodawanych ilości nie jest możliwe. Nową analizę należy przeprowadzić jedynie, gdy dostępne będą wyniki badań przeprowadzonych w państwach członkowskich nad spożyciem dodatków na podstawie nowych przepisów.

—

Węgry popierają zmniejszenie narażenia na azotyny i nitrozoaminy wszelkimi możliwymi środkami, podkreślają jednak konieczność regulacji właściwych poziomów azotynów dla całej UE, w tym tradycyjnych peklowanych produktów mięsnych, które mogą różnić się od duńskich produktów mięsnych, i jeśli dodawanie wyższych ilości azotynów może zostać uzasadnione. Węgry kwestionują twierdzenie Danii, że transpozycja dyrektywy 2006/52/WE może prowadzić do 2,3–2,4-krotnego wzrostu poziomu azotynów w Danii, zważywszy na to, że producenci są zobowiązani do stosowania ilości mniejszych niż najwyższe dopuszczalne, jeśli tylko zagwarantują wymagane bezpieczeństwo mikrobiologiczne. Kultura Europy zostałaby zubożona, gdyby tradycyjne peklowane produkty mięsne zniknęły z rynku.

—

Norwegia stwierdza, że środki duńskie są uzasadnione w odniesieniu do ważnych względów, o których mowa w art. 30. W jej opinii środek ten ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi na podstawie opinii naukowych i nie jest arbitralną dyskryminacją ani ukrytym ograniczeniem w handlu. Norwegia argumentuje, że tworzona przez ten środek przeszkoda w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego jest konieczna i proporcjonalna. Norwegia zgadza się z Danią, że w odniesieniu do azotynów w produktach mięsnych dyrektywa 2006/52/WE nie uwzględnia w pełni opinii naukowych, ponieważ nie zapewnia stosowania najniższego poziomu azotynów niezbędnego do osiągnięcia zamierzonego celu oraz uwzględnienia poziomów pozostałości w odniesieniu do szeregu produktów mięsnych.

4. WNIOSEK DO EFSA

(21)

W piśmie z dnia 10 marca 2008 r. Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów zwróciła się do EFSA o przedstawienie opinii naukowej, czy wcześniejsze opinie SCF z roku 1990 i 1995 oraz EFSA z 2003 r. są nadal aktualne w świetle informacji przedstawionych przez Danię. W odpowiedzi z dnia 28 marca 2008 r. EFSA stwierdza, że wcześniejsze opinie SCF oraz EFSA są nadal aktualne w świetle informacji przedstawionych przez Danię.

(22)

W odniesieniu do wpływu azotynów i azotanów na bezpieczeństwo mikrobiologiczne produktów mięsnych EFSA odsyła do opinii Panelu Naukowego ds. Zagrożeń Biologicznych z dnia 26 listopada 2003 r. W opinii tej stwierdza się, że szereg czynników ma wpływ na bezpieczeństwo produktów mięsnych (proces gotowania, sól/stężenie, działanie wody itd.) oraz że wprowadzana ilość azotynów jest istotna dla bezpieczeństwa mikrobiologicznego, dlatego też należy kontrolować ilości wprowadzane, a nie zawartość pozostałości. EFSA zwraca ponadto uwagę, że Panel Naukowy ds. Zagrożeń Biologicznych zgodził się z opinią Komitetu Naukowego ds. Żywności (SCF), że w przypadku wielu produktów ilość 50–100 mg azotynów na kg dodanych do produktów mięsnych może być wystarczająca, zaś w przypadku innych, szczególnie o niskiej zawartości soli i wydłużonym okresie trwałości, w celu zahamowania wzrostu C. botulinum konieczny jest dodatek 50–150 mg/kg azotynów.

II. OCENA

1. DOPUSZCZALNOŚĆ

(23)

Zgodnie z art. 95 ust. 4 i 6 Traktatu WE po przyjęciu środka harmonizującego państwo członkowskie może utrzymać przepisy krajowe uzasadnione ważnymi względami określonymi w art. 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, lub środowiska pracy, jeśli zgłosi je Komisji, zaś Komisja taki wniosek zatwierdzi.

(24)

Zgłoszenie Danii dotyczy przepisów krajowych stanowiących odstępstwo od treści załącznika I pkt 3 lit. c) do dyrektywy 2006/52/WE zmieniającego załącznik III część C do dyrektywy 95/2/WE w odniesieniu do E 249 i E 250. Obecne przepisy duńskie obowiązywały już w momencie przyjmowania dyrektywy 2006/52/WE.

(25)

Przepisy dotyczące stosowania azotynów w mięsie i produktach mięsnych, zawarte w zarządzeniu nr 22 oraz w duńskim wykazie pozytywnym, są surowsze niż przepisy zawarte w dyrektywie 2006/52/WE, ponieważ przewidują mniejsze najwyższe ilości dodawane (w przeciwieństwie do dyrektywy 2006/52/WE) w przypadku wielu typów produktów (w wielu wypadkach 60 mg/kg), w innych wypadkach, w przeciwieństwie do dyrektywy 2006/52/WE, dopuszczają wprowadzanie do obrotu niektórych tradycyjnych produktów mięsnych na podstawie najwyższych ilości pozostałości.

(26)

Zgodnie z art. 95 ust. 4 zgłoszenie uzupełniono o opis przyczyn związanych z jednym lub większą liczbą ważnych względów, o których mowa w art. 30, lub z ochroną środowiska naturalnego bądź środowiska pracy, w tym wypadku ochroną zdrowia i życia ludzi. Stanowisko Danii zostało bardziej szczegółowo przedstawione w sprawozdaniu Duńskiego Instytutu Żywności z dnia 30 października 2007 r. przedłożonym dnia 27 listopada 2007 r. oraz w innych dokumentach, o których mowa w motywach 17 i 19 powyżej.

(27)	W świetle powyższego Komisja uznaje, że wniosek przedłożony przez Danię w celu uzyskania zezwolenia na utrzymanie przepisów krajowych w sprawie stosowania azotynów w mięsie i produktach mięsnych jest dopuszczalny na mocy art. 95 ust. 4 Traktatu WE.

2. OCENA RZECZOWA

(28)	Zgodnie z art. 95 ust. 4 i 6 akapit pierwszy Traktatu WE Komisja musi ustalić, czy wszystkie warunki umożliwiające państwu członkowskiemu utrzymanie przepisów krajowych, stanowiących odstępstwo od wspólnotowego środka harmonizującego, wymienione w tym artykule, zostały spełnione.

(29)

W szczególności Komisja musi ocenić, czy przepisy krajowe są uzasadnione ważnymi względami określonymi w art. 30 Traktatu WE lub są związane z ochroną środowiska naturalnego bądź środowiska pracy i nie wykraczają poza zakres konieczny do osiągnięcia zasadnego zamierzonego celu. Ponadto jeśli Komisja uzna, że przepisy krajowe spełniają powyższe warunki, musi sprawdzić, zgodnie z art. 95 ust. 6, czy przepisy krajowe stanowią środek arbitralnej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie w handlu między państwami członkowskimi i czy nie stanowią przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

(30)

Należy zauważyć, że w świetle ram czasowych ustanowionych art. 95 ust. 6 Traktatu WE Komisja przy rozpatrywaniu zasadności przepisów krajowych zgłaszanych na podstawie art. 95 ust. 4 musi opierać się na argumentach przedłożonych przez państwo członkowskie dokonujące zgłoszenia. Oznacza to, że zgodnie z postanowieniami Traktatu odpowiedzialność za udowodnienie, że przepisy krajowe są zasadne, spoczywa na państwie członkowskim, które wnioskuje o ich utrzymanie. Zważywszy na ramy proceduralne ustanowione art. 95 ust. 4 i 6 Traktatu WE, w tym w szczególności z uwagi na ścisły termin podjęcia decyzji, Komisja musi zazwyczaj ograniczyć się do zbadania zasadności kwestii podnoszonych przez wnioskujące państwo członkowskie bez samodzielnego poszukiwania możliwego uzasadnienia wniosku.

(31)	Jeśli jednak Komisja znajdzie się w posiadaniu informacji, na podstawie których wspólnotowy środek harmonizujący, od którego zgłoszone przepisy krajowe stanowią odstępstwo, może wymagać przeglądu, może je uwzględnić przy ocenie zgłoszonych przepisów krajowych.

2.1. STANOWISKO DANII

(32)

Królestwo Danii utrzymuje, że jego ustawodawstwo gwarantuje wyższy poziom ochrony zdrowia i życia ludzi, ponieważ obniża najwyższe dodawane ilości E 249 (azotyn potasu) i E 250 (azotyn sodu) w porównaniu z wartościami przewidzianymi w dyrektywie 2006/52/WE i nie dopuszcza wprowadzania do obrotu tradycyjnych produktów mięsnych, dla których nie można ustalić ilości wprowadzanych. Dania uznaje, że jej przepisy są w pełni zgodne z zaleceniami wydanymi przez Komitet Naukowy ds. Żywności (SCF) z 1990 r. i 1995 r. oraz z opinią Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z dnia 26 listopada 2003 r., ponieważ nie przewidują wyjątków od zasady ustalania najwyższych „ilości dodanych” w przeciwieństwie do poziomów pozostałości i określają bardziej zróżnicowane najwyższe poziomy w odniesieniu do poszczególnych grup produktów mięsnych.

(33)

Dania przyznaje, że w pewnych obszarach dyrektywa 2006/52/WE jest zgodna z zaleceniami naukowymi SCF i EFSA, w szczególności jeśli – w przeciwieństwie do pierwotnego tekstu dyrektywy 95/2/WE – przewiduje „najwyższe ilości dodane” w przeciwieństwie do ilości pozostałości oraz „indykatywnych ilości dodanych”. Krytykuje jednak to, że istnieją wyjątki od tej zasady, wskutek czego szereg produktów mięsnych wytwarzanych tradycyjnie nadal podlega regulacji za pomocą ilości pozostałości, i uznaje, że może to stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi. Podkreśla, że stężenie pozostałości azotynów jest bardzo niepewnym wyznacznikiem dodanych azotynów i powołuje się na badania, które dowodzą, że wartości pozostałości mogą nawet maskować skrajnie wysokie dawki dodanych azotynów, prowadząc do niedającego się przewidzieć nasilonego powstawania związków N-nitrozowych.

(34)

Dania podkreśla ponadto, że nitrozoaminy, których powstawanie zależy od obecności azotynów w produktach mięsnych, są genotoksyczne i rakotwórcze, dlatego też na stosowanie azotynów należy zezwalać jedynie w ilościach absolutnie koniecznych. Dania uważa, że najwyższe dodane ilości określone w dyrektywie 2006/52/WE są zbyt wysokie ze względów zdrowotnych, zaś technologicznej konieczności stosowania takich wartości nie udokumentowano. Argumentuje, że w świetle opinii wydanych przez instytucje naukowe Wspólnoty zahamowanie wzrostu Clostridium botulinum można osiągnąć przy wartościach dopuszczalnych poziomów w zakresie 50–150 mg/kg azotynów, określając poziomy dopuszczalne dla kategorii produktów mięsnych w zależności od uzasadnionych naukowo wymagań.

(35)

Ponieważ około 90 % spożycia peklowanych produktów mięsnych w Danii to produkty, wobec których w Danii obowiązuje obecnie maksymalna ilość 60 mg/kg dodanych azotynów, Dania wskazuje, że transpozycja dyrektywy i wprowadzenie ogólnego poziomu dopuszczalnego 150 mg/kg dla wszystkich peklowanych produktów mięsnych może doprowadzić do 2,3–2,4-krotnego zwiększenia spożycia azotynów w Danii, co może wiązać się z podobnym wzrostem spożycia powstałych w produktach nitrozoamin.

(36)

Dania podkreśla, że pomimo tego, iż jej przepisy przewidujące niższe poziomy azotynów, które można dodawać, obowiązują od wielu lat, okazały się one wystarczające do ochrony przed zatruciem jadem kiełbasianym. Władze duńskie wskazują, że przepisy te nigdy nie doprowadziły do problemów z konserwacją przedmiotowych produktów, zaś liczba przypadków zatruć pokarmowych powodowanych przez kiełbasy w Danii jest bardzo niewielka w porównaniu z innymi państwami członkowskimi. Podkreśla się, że mniej jest przypadków zatrucia jadem kiełbasianym niż w większości pozostałych państw członkowskich. Według European Communicable Disease Bulletin, Eurosurveillance ze stycznia 1999 r., numeru specjalnego poświęconego zatruciom jadem kiełbasianym w Europie, zatrucia takie występują w Danii bardzo rzadko. Duński urząd nadzoru zdrowotnego – instytut Statens Serum – stwierdza na swojej stronie internetowej, że po 1980 r. stwierdzono wśród ludności Danii zaledwie pięć przypadków zatrucia jadem kiełbasianym i żaden nie był spowodowany spożyciem produktów mięsnych.

(37)	Dania utrzymuje ponadto, że jej przepisy dotyczące azotynów nie stanowią bariery dla handlu i powołuje się na dane liczbowe wskazujące, że prowadzony jest przywóz produktów mięsnych z innych państw członkowskich, który w ostatnich latach nawet wzrasta.

(38)	W podsumowaniu Dania uznaje za uzasadnione zmniejszenie zagrożenia dla zdrowia człowieka związanego z narażeniem na nitrozoaminy bardziej niż wymaga tego dyrektywa 2006/52/WE poprzez kontynuację stosowania swojego ustawodawstwa.

2.2. OCENA STANOWISKA DANII

2.2.1. Uzasadnienie ze względu na ważne względy, o których mowa w art. 30

(39)

Celem ustawodawstwa Danii jest osiągnięcie wyższego poziomu ochrony zdrowia i życia ludzi w odniesieniu do narażenia na azotyny oraz możliwego powstawania nitrozoamin w produktach mięsnych przez określenie mniejszych najwyższych dodanych ilości azotynów dla wielu produktów mięsnych i niedopuszczenie do wprowadzania do obrotu produktów mięsnych, dla których można jedynie ustalić najwyższe poziomy pozostałości.

(40)

Przy ocenie tego, czy ustawodawstwo Danii jest istotnie właściwe i konieczne do osiągnięcia tego celu, należy uwzględnić szereg czynników. W szczególności należy znaleźć kompromis między dwoma zagrożeniami dla zdrowia: zagrożeniem związanym z obecnością nitrozoamin w produktach mięsnych, z jednej strony, a bezpieczeństwem mikrobiologicznym produktów mięsnych, z drugiej. Druga kwestia jest nie tylko koniecznością technologiczną, ale ma niezwykle istotne znaczenie dla zdrowia. Mimo że uznaje się, że poziom azotynów w produktach mięsnych należy obniżać, niższe poziomy azotynów w mięsie nie przełożą się automatycznie na większą ochronę zdrowia człowieka. Najbardziej odpowiedni poziom azotynów zależy od wielu czynników, o których mowa w odpowiednich opiniach SCF i EFSA, na przykład od dodawania soli, wilgotności, pH, okresu trwałości produktu, higieny, kontroli temperatury itp.

(41)	W świetle powyższego oraz uwag przedstawionych w motywach 9 i 10 powyżej, Komisja uznaje, że dyrektywa 2006/52/WE stanowi zasadniczo właściwą odpowiedź na problem pogodzenia dwóch sprzecznych ze sobą zagrożeń zdrowotnych przy uwzględnieniu różnorodności produktów mięsnych we Wspólnocie.

(42)

Z drugiej strony, Komisja musi ocenić konkretne wybory dokonane przez ustawodawcę duńskiego oraz związane z nimi doświadczenia, ponieważ przepisy obowiązują od dłuższego czasu. Za pomocą przedstawionych danych liczbowych dotyczących występowania zatruć pokarmowych, a w szczególności zatruć jadem kiełbasianym, Dania wykazała, że przy obecnych przepisach osiągała dotychczas zadowalające wyniki. Dane te wskazują, że najwyższe poziomy określone w przepisach duńskich okazały się wystarczające do zagwarantowania bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mięsnych wytwarzanych obecnie w Danii metodami produkcji stosowanymi obecnie w Danii.

(43)

Komisja zauważa, że ustawodawstwo duńskie jest zgodne z odpowiednimi opiniami naukowymi instytucji naukowych Wspólnoty. Opiera się ono na określaniu najwyższych ilości dodanych i uwzględnia zakresy dodanych ilości azotynów, o których mowa w tych opiniach, tzn. 50–150 mg/kg. Dania określiła jednocześnie bardziej szczegółowe najwyższe ilości dodane dla niektórych grup produktów mięsnych w porównaniu z dyrektywą, uwzględniając typy produktów mięsnych i metody wytwarzania dominujące w Danii.

(44)

Należy ponadto stwierdzić, że zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Danię większość produktów mięsnych spożywanych przez ludność Danii (około 90 %) dotyczy produktów mięsnych, wobec których obowiązuje obecnie dopuszczalny poziom 60 mg/kg, który należałoby zastąpić poziomem 100 lub 150 mg/kg. Ponieważ producenci duńscy, podobnie jak producenci z innych państw członkowskich, nie byliby zobowiązani do zwiększenia ilości azotynów obecnie dodawanych do wytwarzanych produktów do najwyższych poziomów podanych w dyrektywie 2006/52/WE, jest mało prawdopodobne, aby rzeczywiste narażenie ludności Danii na azotyny w produktach mięsnych zwiększyło się do poziomu wskazanego w piśmie przekazanym przez Danię, tzn. 2,3–2,4-krotnie. Jednak nie można wykluczyć wzrostu rzeczywistego narażenia ludności Danii na azotyny.

(45)	Na podstawie aktualnie dostępnych informacji Komisja uznaje, że wniosek o utrzymanie środków surowszych niż przewidywane dyrektywą 2006/52/WE może zostać tymczasowo przyjęty ze względu na ochronę zdrowia publicznego w Danii.

2.2.2. Brak arbitralnej dyskryminacji lub ukrytego ograniczenia w handlu między państwami członkowskimi oraz przeszkód w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego

2.2.2.1. Brak arbitralnej dyskryminacji

(46)

Artykuł 95 ust. 6 Traktatu WE zobowiązuje Komisję do sprawdzenia, czy planowane środki nie stanowią przypadku arbitralnej dyskryminacji. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, aby nie zachodził przypadek dyskryminacji, podobne okoliczności nie mogą być różnie traktowane, a okoliczności odmienne nie mogą być traktowane tak samo.

(47)	Duńskie przepisy krajowe obejmują zarówno produkty krajowe, jak i wytwarzane w innych państwach członkowskich. Wobec braku dowodów przeciwnych, można stwierdzić, że przepisy krajowe nie stanowią przypadku arbitralnej dyskryminacji.

2.2.2.2. Brak ukrytego ograniczenia w handlu

(48)

Przepisy krajowe ograniczające stosowanie produktów w zakresie szerszym niż dyrektywa wspólnotowa stanowią zazwyczaj barierę handlową, jeśli produkty wprowadzane legalnie do obrotu i stosowane na pozostałym obszarze Wspólnoty nie mogą, wskutek zakazu stosowania, być wprowadzane do obrotu w danym państwie członkowskim. Warunki konieczne wymienione w art. 95 ust. 6 Traktatu WE mają na celu zapobieżenie nieuzasadnionemu stosowaniu ograniczeń opartych na kryteriach wyszczególnionych w ust. 4 i 5 tegoż artykułu, co stanowiłoby przypadek wykorzystywania środków ekonomicznych w celu ograniczenia importu produktów z innych państw członkowskich, a w rezultacie – metodę pośredniej ochrony produkcji krajowej.

(49)

Ponieważ przepisy duńskie nakładają surowsze normy dotyczące dodawania azotynów do produktów mięsnych także na podmioty mające siedzibę w innych państwach członkowskich obszaru skądinąd zharmonizowanego, mogą one stanowić ukryte ograniczenie w handlu lub przeszkodę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. Uznaje się jednak, że art. 95 ust. 6 Traktatu WE należy interpretować w takim sensie, iż jedynie środki krajowe stanowiące nieproporcjonalną przeszkodę dla rynku wewnętrznego nie mogą zostać zatwierdzone. W związku z tym Dania przedstawiła dane liczbowe wskazujące, że import produktów mięsnych z innych państw członkowskich ma miejsce mimo obowiązywania takich przepisów, a nawet w ostatnich latach wzrasta.

(50)	Wobec braku innych dowodów wskazujących na to, że przepisy krajowe stanowią w praktyce środek nałożony w celu ochrony produkcji krajowej, należy stwierdzić, że nie stanowią one ukrytego ograniczenia w handlu między państwami członkowskimi.

2.2.2.3. Brak przeszkód w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego

(51)

Warunku tego nie można interpretować w sposób, który wykluczałby zatwierdzenie każdego środka krajowego, który mógłby wpływać na ustanowienie rynku wewnętrznego. Istotnie, każdy środek krajowy stanowiący odstępstwo od środka harmonizującego, którego celem jest ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego, co do zasady może wpływać na rynek wewnętrzny. W związku z tym, aby utrzymać stosowalność procedury przewidywanej w art. 95 Traktatu WE, pojęcie przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego musi być, w kontekście art. 95 ust. 6 Traktatu WE, rozumiane jako wpływ nieproporcjonalnie duży wobec zamierzonego celu.

(52)

Biorąc pod uwagę korzyści podnoszone przez rząd duński, związane ze zmniejszeniem narażenia na azotyny w produktach mięsnych oraz to, że na podstawie obecnie dostępnych danych liczbowych wydaje się, iż nie ma to żadnego wpływu na handel lub wpływ ten jest bardzo ograniczony, Komisja uznaje, że zgłoszone przepisy duńskie mogą zostać tymczasowo zatwierdzone z uwagi na ochronę zdrowia i życia ludzi z uwzględnieniem tego, że nie są nieproporcjonalne, a zatem nie stanowią przeszkody w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego w rozumieniu art. 95 ust. 6 Traktatu WE.

(53)	W świetle tej analizy Komisja uważa, że warunek związany z brakiem przeszkód w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego został spełniony.

2.2.3. Ograniczenie czasowe

(54)

Powyższe wnioski opierają się na obecnie dostępnych informacjach, a w szczególności na danych liczbowych wskazujących, że Dania była w stanie ograniczyć zatrucia jadem kiełbasianym mimo mniejszych najwyższych poziomów azotynów dodawanych do określonych typów produktów mięsnych, co nie doprowadziło do nieproporcjonalnych zakłóceń w handlu.

(55)	Innym istotnym czynnikiem jest wielkość spożycia produktów mięsnych w Danii, w odniesieniu do której zastosowanie dyrektywy 2006/52/WE mogłoby zwiększyć narażenie ludności Danii na azotyny, a wskutek tego – na nitrozoaminy.

(56)	Ponieważ nie można przewidzieć z wystarczającą pewnością, że czynniki te nie ulegną znacznej zmianie z biegiem czasu, Komisja uznaje za właściwe ponowne zbadanie sytuacji najpóźniej w ciągu dwóch lat na podstawie uaktualnionych informacji.

(57)

Okres dwóch lat pozwoli władzom duńskim na terminowe przedstawienie nowego wniosku i dostarczenie dalszych odpowiednich danych dotyczących tego, że zastosowanie poziomów podanych w dyrektywie 2006/52/WE nie pozwala osiągnąć wymaganego poziomu ochrony i prowadzi do niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego.

(58)

Aby Dania mogła przedstawić takie dane, będzie musiała monitorować sytuację w szczególności w odniesieniu do kontroli zatruć jadem kiełbasianym, udziału produktów mięsnych objętych poziomem dopuszczalnym 60 mg/kg w ogólnym spożyciu produktów mięsnych w Danii, w tym innych istotnych czynników ryzyka związanych z typowymi nawykami żywieniowymi, oraz importu produktów mięsnych z innych państw członkowskich.

(59)	W nowym wniosku Dania powinna przedstawić pełne uzasadnienie dalszego utrzymywania swojego ustawodawstwa.

(60)	Okres dwóch lat pozwoli jednocześnie Komisji na sprawdzenie i analizę transpozycji dyrektywy 2006/52/WE w państwach członkowskich oraz ponowne zbadanie dyrektywy 2006/52/WE zgodnie z przepisami art. 95 ust. 7 Traktatu WE, w tym na dalsze konsultacje z państwami członkowskimi i EFSA.

(61)

Wobec powyższego Komisja stwierdza, że przepisy krajowe w zakresie, o którym mowa powyżej, mogą zostać zatwierdzone na czas określony. Zatwierdzenie obowiązuje przez czas niezbędny do zgromadzenia i starannej oceny koniecznych informacji. Komisja uznaje, że okres dwóch lat od daty niniejszej decyzji jest do tego celu niezbędny. Wtedy decyzja wygaśnie.

(62)	Dania nadal jest zobowiązana do dokonania transpozycji innych przepisów dyrektywy 2006/52/WE do prawa krajowego.

III. WNIOSEK

W świetle powyższego oraz uwzględniając uwagi zgłoszone przez państwa członkowskie w sprawie zgłoszenia przedłożonego przez władze Danii Komisja stwierdza, że wniosek Danii przedstawiony dnia 23 listopada 2007 r. w sprawie utrzymania przepisów krajowych dotyczących dodawania azotynów, surowszych od przepisów dyrektywy 2006/52/WE, może zostać zatwierdzony na okres dwóch lat od daty przyjęcia niniejszej decyzji, w oczekiwaniu na wykazanie przez władze duńskie, że poziomy podane w dyrektywie 2006/52/WE prowadziłyby do niedopuszczalnie wysokiego ryzyka,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zatwierdza się krajowe przepisy dotyczące dodawania azotynów do mięsa i produktów mięsnych zawarte w zarządzeniu nr 22 z dnia 11 stycznia 2005 r. w sprawie dodatków do żywności (Bekendtgørelse nr 22 af 11.1.2005 om tilsætningsstoffer til fødevarer) oraz duńskim wykazie pozytywnym dodatków do żywności (Liste over tilladte tilsætningsstoffer til fødevarer, „Positivlisten”), które Królestwo Danii zgłosiło Komisji w piśmie z dnia 21 listopada 2007 r., zgodnie z art. 95 ust. 4 Traktatu WE.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja traci ważność z dniem 23 maja 2010 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 maja 2008 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 10.

(2) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).

(3) Dz.U. L 61 z 18.3.1995, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/52/WE, Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 10.

(4) Opinia w sprawie azotanów i azotynów ogłoszona dnia 19 października 1990 r., Komisja Europejska – Sprawozdania Komitetu Naukowego ds. Żywności (seria dwudziesta szósta), s. 21.

(5) Opinia w sprawie azotanów i azotynów ogłoszona dnia 22 września 1995 r., Komisja Europejska – Sprawozdania Komitetu Naukowego ds. Żywności (seria trzydziesta ósma), s. 1.

(6) Opinia Panelu Naukowego ds. Zagrożeń Biologicznych w sprawie wniosku Komisji dotyczącego wpływu azotynów i azotanów na bezpieczeństwo mikrobiologiczne produktów mięsnych (Opinion of the Scientific Panel on Biological Hazards on a request from the Commission related to the effects of Nitirtes/Nitrates on the Microbiological Safety of Meat Products), The EFSA Journal (2003) 14, 1-34.

(7) Orzeczenie z dnia 20 marca 2003 r., w szczególności pkt 109–115.

(8) Dyrektywa 2006/52/WE zmieniona sprostowaniem (Dz.U. L 78 z 17.3.2007, s. 32).

(9) Zob. art. 13 zarządzenia nr 22 „Zastosowanie dodatków”.

(10) Zob. art. 20 zarządzenia nr 22.

(11) W przypadku kødboller i leverpostej stosowanie azotynów jest zabronione na mocy dyrektywy 292/97/WE.

(12) Dz.U. C 30 z 2.2.2008, s. 5.

(13) Ponadto Komisja otrzymała uwagi od Irlandii dnia 1 maja 2008 r., a więc po terminie ustalonym przez Komisję.

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/108

DECYZJA KOMISJI

z dnia 10 czerwca 2008 r.

zmieniająca decyzję 2008/155/WE w odniesieniu do niektórych zespołów pobierania i produkcji zarodków w Australii, Kanadzie oraz Stanach Zjednoczonych

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2466)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/449/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (1), w szczególności jej art. 8 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Komisji 2008/155/WE z dnia 14 lutego 2008 r. ustanawiająca wykaz zespołów pobierania i produkcji zarodków w krajach trzecich, zatwierdzonych do przywozu zarodków bydlęcych do Wspólnoty (2) stanowi, że państwa członkowskie mogą sprowadzać zarodki z krajów trzecich tylko w przypadku gdy zostały one pobrane, przetworzone i przechowane przez zespoły pobierania i produkcji zarodków wymienionych w załączniku do tej decyzji.

(2)	Australia zwróciła się z wnioskiem o usunięcie jednego zespołu pobierania zarodków z wykazu, obejmującego pozycje dotyczące tego państwa.

(3)	Kanada i Stany Zjednoczone zwróciły się z wnioskiem o wprowadzenie zmian w tych wykazach w pozycjach dotyczących tych państw, w odniesieniu do niektórych zespołów pobierania zarodków.

(4)	Kanada i Stany Zjednoczone przedstawiły gwarancje w zakresie przestrzegania odpowiednich zasad określonych w dyrektywie 89/556/EWG, a służby weterynaryjne tych państw oficjalnie zatwierdziły odnośne zespoły pobierania zarodków przeznaczonych do wywozu do Wspólnoty.

(5)	W świetle powyższego należy odpowiednio zmienić decyzję 2008/155/WE.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do decyzji 2008/155/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 czerwca 2008 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 302 z 19.10.1989, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2006/60/WE (Dz.U. L 31 z 3.2.2006, s. 24).

(2) Dz.U. L 50 z 23.2.2008, s. 51.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 2008/155/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)	skreśla się wiersz dotyczący zespołu pobierania zarodków w Australii ETV0006;

wiersz dotyczący zespołu pobierania zarodków w Kanadzie nr E 1159 otrzymuje brzmienie:

„CA

E 1159

E 1719

Clinique vétérinaire de Saint-Georges

555, rue 130ième Est

Saint-Georges de Beauce, Québec G5Y 2T4

Dr Michel Donnelly

Dr Clermont Roy”

w odniesieniu do Kanady dodaje się wiersze w brzmieniu:

„CA

E 1596

Optimum Genetics Ltd

4246 Albert Street, suite 407

Regina, Saskatchewan S4S 3R9

Dr Stan Bychawski

E 1020

Progressive Dairy Techniques International Inc

1223 Cedar Creek Road, R.R. 4

Cambridge, Ontario N1R 5S5

Dr John C. Draper

E 1732

Aylmer Veterinary Clinic

421 Talbot St. West

Aylmer, Ontario N5H 1K8

Dr James Raddatz

E 1680

Oxford Bovine Veterinary Services

276311 27th Line, R.R. 3

Lakeside, Ontario, N0M 2G0

Dr Frank Jongert”

wiersz dotyczący zespołu pobierania zarodków w Stanach Zjednoczonych nr 99TX104 E874 otrzymuje brzmienie:

„US

99TX104

E1376

Ultimate Genetics/Camp Cooley

Rt 3 Box 745

Franklin, TX 77856

Dr Dan Miller”

wiersz dotyczący zespołu pobierania zarodków w Stanach Zjednoczonych nr 96TX088 E928 otrzymuje brzmienie:

„US

96TX088

E1376

Advanced Genetic Services

41402 OSR

Normangee, TX 77871

Dr Dan Miller”

w odniesieniu do Stanów Zjednoczonych dodaje się wiersze w brzmieniu:

„US

08TX138

E1376

Santa Elena Ranch

720 HWY 75 S

Madisonville, TX 77864

Dr Dan Miller

08GA139

E795

Troy Yoder

5979 HWY 26

Montezuma, GA 31063

Dr Mitchell Parks”

17.6.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 157/110

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2008/450/WPZiB

z dnia 16 czerwca 2008 r.

dotyczące dalszego wkładu Unii Europejskiej w proces rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 27 czerwca 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/439/WPZiB dotyczące dalszego wkładu Unii Europejskiej w proces rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej (1), które zostało przedłużone wspólnym działaniem 2007/484/WPZiB (2) do dnia 31 grudnia 2007 r.

(2)

Pomoc UE w ramach wspólnego działania 2006/439/WPZiB wzmocniła skuteczność roli, jaką odgrywa zarówno UE, jak i OBWE w procesie rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej. W szczególności wkład UE w misję OBWE w Gruzji wniesiony na mocy wspomnianego wspólnego działania skutecznie wspomógł funkcjonowanie stałych Sekretariatów przedstawicieli Gruzji i Osetii Południowej pod egidą OBWE oraz ułatwiał spotkania w ramach Wspólnej Komisji Kontroli (zwanej dalej „WKK”), która jest najistotniejszym forum w procesie rozstrzygnięcia konfliktu.

(3)

OBWE zaapelowała o dalszą pomoc ze strony UE, zaś UE zgadza się nadal wspierać finansowo proces rozstrzygnięcia konfliktu. Ta pomoc finansowa powinna skupiać się na wspieraniu posiedzeń WKK, posiedzeń komitetu sterującego w sprawie programu odbudowy gospodarczej oraz biuletynu informacyjnego na jego temat, warsztatów budowania zaufania oraz spotkania przedstawicieli organów wykonawczych.

(4)

Pomoc, której ma dostarczyć UE w ramach tego wspólnego działania, stanowi uzupełnienie pracy Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (zwanego dalej „SPUE”) w regionie południowego Kaukazu, mianowanego wspólnym działaniem 2008/132/WPZiB (3), którego mandat obejmuje m.in. przyczynianie się do zapobiegania konfliktom, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów oraz intensyfikację dialogu między Unią Europejską a głównymi zainteresowanymi stronami w regionie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

1. Unia Europejska przyczynia się do wzmocnienia procesu rozstrzygnięcia konfliktu w Osetii Południowej.

2. W tym celu Unia Europejska przekazuje OBWE swój wkład na finansowanie posiedzeń WKK oraz innych mechanizmów w ramach WKK.

3. Unia Europejska przekazuje OBWE swój wkład na finansowanie posiedzeń komitetu sterującego w sprawie programu odbudowy gospodarczej, biuletynu informacyjnego programu odbudowy gospodarczej, warsztatów budowania zaufania oraz posiedzeń przedstawicieli organów wykonawczych.

4. Unia Europejska, jako element wsparcia przez UE serii środków budowania zaufania w Gruzji, zapewnia również wkład w zorganizowanie nieformalnego posiedzenia WKK w Brukseli lub w stolicy państwa członkowskiego sprawującego Prezydencję Rady.

Artykuł 2

Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB, jest odpowiedzialna za wprowadzenie w życie niniejszego wspólnego działania, mając na względzie osiągnięcie jego celów, o których mowa w art. 1.

Artykuł 3

1. Wypłata pomocy finansowej przewidzianej na mocy niniejszego wspólnego działania jest uzależniona od przeprowadzania regularnych posiedzeń WKK oraz funkcjonowania pozostałych mechanizmów w ramach WKK, jak również przeprowadzania posiedzeń komitetu sterującego w sprawie programu odbudowy gospodarczej i publikowania biuletynu informacyjnego na temat programu, przeprowadzenia warsztatów budowania zaufania, posiedzenia przedstawicieli organów wykonawczych oraz nieformalnego posiedzenia WKK w Brukseli lub w stolicy państwa członkowskiego sprawującego Prezydencję Rady, w okresie dwunastu miesięcy od daty rozpoczęcia obowiązywania porozumienia finansowego, które zostanie zawarte pomiędzy Komisją a misją OBWE w Gruzji. Ponadto obie strony – Gruzja i Osetia Południowa – powinny poczynić widoczne wysiłki w celu osiągnięcia rzeczywistego postępu politycznego na rzecz trwałego i pokojowego rozstrzygnięcia różnic pomiędzy nimi.

2. Komisji powierza się zadanie kontroli i oceny wdrażania wkładu finansowego UE, w szczególności w zakresie spełniania warunków określonych w ust. 1. W tym celu Komisja zawiera porozumienie finansowe z misją OBWE w Gruzji w sprawie wykorzystania wkładu UE, który przyjmuje formę dotacji. Komisja zapewnia również poprawne wykorzystanie dotacji w celach określonych w art. 1 ust. 2, 3 i 4.

3. Misja OBWE w Gruzji jest odpowiedzialna za zwrot wydatków misji, organizację konferencji pod egidą WKK oraz poprawny zakup i przekazanie wyposażenia. Porozumienie finansowe przewiduje zapewnienie przez misję OBWE w Gruzji widoczności wkładu UE w to przedsięwzięcie oraz przekazywanie przez nią Komisji kwartalnych sprawozdań na temat jego wdrażania.

4. Komisja, w ścisłej współpracy ze Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej w regionie Południowego Kaukazu, ustanawia bliskie kontakty z misją OBWE w Gruzji, aby monitorować i oceniać wpływ wkładu wniesionego przez UE.

5. Komisja składa Radzie pisemne sprawozdanie z wprowadzania w życie niniejszego wspólnego działania, za co odpowiedzialność ponosi Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB. Sprawozdanie to opiera się w szczególności na kwartalnych sprawozdaniach przekazywanych przez misję OBWE w Gruzji, jak określono w ust. 3.

Artykuł 4

1. Całkowita finansowa kwota odniesienia dla wkładu UE, o którym mowa w art. 1 ust. 2, 3 i 4, wynosi 223 000 EUR.

2. Zarządzanie wydatkami finansowanymi w ramach kwoty określonej w ust. 1 odbywa się zgodnie z procedurami i przepisami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Artykuł 5

1. Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Niniejsze wspólne działanie stosuje się do dnia 16 czerwca 2009 r.

2. Niniejsze wspólne działanie zostanie poddane przeglądowi w terminie dziesięciu miesięcy od dnia jego wejścia w życie. W tym celu Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej w regionie Południowego Kaukazu w porozumieniu z Komisją ocenia potrzebę dalszego wspierania procesu rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej i w stosownych przypadkach przedstawia zalecenia Radzie.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 16 czerwca 2008 r.

W imieniu Rady

D. RUPEL

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 28.6.2006, s. 9.

(2) Dz.U. L 181 z 11.7.2007, s. 14.

(3) Dz.U. L 43 z 19.2.2008, s. 30.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 157

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 51 17 czerwca 2008

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 538/2008 z dnia 29 maja 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1386/2007 ustanawiające środki ochrony zasobów i egzekwowania, mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 539/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	13
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 540/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem w odniesieniu do wzorów formularzy	15
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 541/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. dostosowujące określone kwoty połowowe na rok 2008 na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami	23
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 542/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. zmieniające załączniki I i II do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego w odniesieniu do cyflutryny oraz lektyny uzyskanej z fasoli czerwonej kidney (Phaseolus vulgaris) ( 1 )	43
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. wprowadzające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego	46
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 544/2008 z dnia 13 czerwca 2008 r. ustanawiające zakaz połowów halibuta niebieskiego w wodach WE obszaru ICES IIa i IV; wodach WE i wodach międzynarodowych obszaru VI, przez statki pływające pod banderą Hiszpanii	88
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 545/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007, na rok gospodarczy 2007/2008	90
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 546/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz niektórych produktów mięsnych pochodzących ze Szwajcarii, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1399/2007	92
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 547/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz wieprzowiny, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1382/2007	93
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 548/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz wieprzowiny, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 812/2007	94
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 549/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz dla wniosków złożonych w trakcie pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentu taryfowego na wieprzowinę otwartego rozporządzeniem (WE) nr 979/2007	95
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 550/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni czerwca 2008 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz wieprzowiny, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 806/2007	96

	III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
	AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE
*	Wspólne działanie Rady 2008/450/WPZiB z dnia 16 czerwca 2008 r. dotyczące dalszego wkładu Unii Europejskiej w proces rozstrzygnięcia konfliktu w Gruzji/Osetii Południowej	110

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2008/448/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 23 maja 2008 r. dotycząca przepisów krajowych zgłoszonych przez Danię w sprawie dodawania azotynów do niektórych produktów mięsnych (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2168)	98
	2008/449/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 10 czerwca 2008 r. zmieniająca decyzję 2008/155/WE w odniesieniu do niektórych zespołów pobierania i produkcji zarodków w Australii, Kanadzie oraz Stanach Zjednoczonych (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 2466) ( 1 )	108