ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.117.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 117

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
11 maja 2010


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 400/2010 z dnia 26 kwietnia 2010 r. rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do do przywozu stalowych lin i kabli wysyłanych z Malezji

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 401/2010 z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina

13

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 402/2010 z dnia 10 maja 2010 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Pintadeau de la Drôme (ChOG)]

60

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 403/2010 z dnia 10 maja 2010 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Tarta de Santiago (ChOG)]

62

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 404/2010 z dnia 10 maja 2010 r. nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych aluminiowych kół pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

64

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 405/2010 z dnia 10 maja 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

83

 

 

DECYZJE

 

 

2010/266/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2010 r. zmieniająca decyzje 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/197/EWG i 2004/211/WE w odniesieniu do przywozu zarejestrowanych koni z niektórych części Chin i zmiany niektórych nazw państw trzecich (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2635)  ( 1 )

85

 

 

2010/267/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie zharmonizowanych warunków technicznych dotyczących wykorzystywania zakresu częstotliwości 790–862 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii Europejskiej (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2923)  ( 1 )

95

 

 

2010/268/UE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie tymczasowych zasad dotyczących kryteriów kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez rząd Grecji (EBC/2010/3)

102

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 400/2010

z dnia 26 kwietnia 2010 r.

rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei oraz kończące dochodzenie w odniesieniu do do przywozu stalowych lin i kabli wysyłanych z Malezji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 13,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

1.1.   Istniejące środki i wcześniejsze dochodzenia

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe wynoszące 60,4 % na przywóz stalowych lin i kabli („SWR”) pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „Chiny”). Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do nałożenia środków przez pierwotne rozporządzenie będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

W 2004 r., po ustaleniu obchodzenia pierwotnych środków poprzez przeładunek SWR pochodzących z Chin w Maroku, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1886/2004 (3) rozszerzono środki na przywóz tych samych SWR wysyłanych z Maroka. Podobnie, po ustaleniu w następstwie dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, że doszło do obejścia pierwotnych środków nałożonych na przywóz z Ukrainy przez Mołdawię, środki rozszerzono rozporządzeniem Rady (WE) nr 760/2004 (4) na przywóz tych samych stalowych lin i kabli wysyłanych z Mołdawii.

(3)

Rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 (5) Rada w następstwie przeglądu wygaśnięcia („przegląd wygaśnięcia”) nałożyła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, ostateczne cło antydumpingowe na przywóz SWR pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej na poziomie środków pierwotnych. Nałożone w ten sposób cła pozostają w mocy i będą dalej zwane „środkami obowiązującymi”.

1.2.   Wniosek

(4)

Dnia 29 czerwca 2009 r. Komisja otrzymała zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wniosek o zbadanie możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz SWR pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Wniosek został złożony przez Komitet Łącznikowy Przemysłu Lin Stalowych Unii Europejskiej (EWRIS) w imieniu producentów stalowych lin i kabli Unii Europejskiej („wnioskodawca”).

(5)

We wniosku zarzucono, że po nałożeniu środków antydumpingowych nastąpiła znaczna zmiana struktury handlu w zakresie wywozu z ChRL, Republiki Korei i Malezji do Unii, która nie ma racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia poza nałożeniem obowiązujących środków. Wydaje się, że ta zmiana struktury handlu wynikała z przeładunku SWR pochodzących z ChRL w Republice Korei i Malezji.

(6)

We wniosku zarzuca się następnie, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Ponadto istniały wystarczające dowody potwierdzające, że zwiększony przywóz z Republiki Korei i Malezji odbywa się po cenach dużo niższych od niewyrządzającej szkody ceny ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.

(7)

Wreszcie wnioskodawca zarzucił, że ceny SWR wysyłanych z Republiki Korei i z Malezji są cenami dumpingowymi w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej dla produktu podobnego podczas dochodzenia pierwotnego.

1.3.   Wszczęcie postępowania

(8)

Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody prima facie pozwalające na wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem (WE) nr 734/2009 (6) („rozporządzenie wszczynające”). Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja, w drodze rozporządzenia wszczynającego, nakazała również organom celnym rejestrowanie przywozu SWR wysyłanych z Republiki Korei i z Malezji.

1.4.   Dochodzenie

(9)

Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu dochodzenia władze ChRL, Republiki Korei i Malezji, producentów/eksporterów i przedsiębiorstwa handlowe w tych krajach, a także importerów w Unii, których sprawa dotyczy, oraz wnioskodawcę ze strony przemysłu Unii. Kwestionariusze wysłano do producentów/eksporterów z ChRL, Republiki Korei i z Malezji znanych Komisji z wniosku lub za pośrednictwem Misji Republiki Korei i Malezji przy Unii Europejskiej lub tych, którzy zgłosili się w terminie określonym w art. 3 ust. 1 rozporządzenia wszczynającego. Kwestionariusze wysłano również przedsiębiorstwom handlowym z Republiki Korei i z Malezji oraz importerom z Unii wymienionym we wniosku. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym.

(10)

Zgłosiło się piętnastu producentów/eksporterów i dwa przedsiębiorstwa handlowe z Republiki Korei, dwóch producentów/eksporterów z Malezji, pięciu producentów/eksporterów z Chin, dwóch powiązanych importerów, dziesięciu niepowiązanych importerów w Unii oraz Europejskie Stowarzyszenie Importerów Lin Stalowych. Kilka innych przedsiębiorstw stwierdziło, że nie są zaangażowane w produkcję lub wywóz produktu objętego dochodzeniem.

(11)

Następujące przedsiębiorstwa przedstawiły odpowiedzi na kwestionariusz, a w ich siedzibach przeprowadzono następnie wizyty weryfikacyjne:

 

Producenci/eksporterzy z Republiki Korei:

Bosung Wire Rope Co., Ltd., Kimhae-Si,

Chung Woo Rope Co., Ltd., Busan,

CS Co., Ltd, Yangsan-City,

Cosmo Wire Ltd., Ulsan,

Dae Heung Industrial Co., Ltd., Haman – Gun,

DSR Wire Corp., Suncheon-City i przedsiębiorstwo powiązane DSR Corp., Busan,

Goodwire Mfg., Co., Ltd., Yangsan-city,

Kiswire Ltd., Seul,

Line Metal Co., Ltd., Changnyoung-Gun,

Manho Rope & Wire Ltd., Busan,

Shin Han Rope Co., Ltd., 715-8, Incheon,

Ssang Yong Cable Mfg. Co., Ltd, Busan,

Young Heung Iron & Steel Co., Changwon City

 

Przedsiębiorstwa handlowe z Republiki Korei:

Trion Co Ltd., Busan

 

Producenci/eksporterzy z Malezji:

Kiswire Sdn. Bhd., Johor Bahru,

Southern Wire Industries (M) Sdn. Bhd., Shah Alam, Selangor

 

Producenci/eksporterzy z ChRL:

Qingdao DSR, Qingdao,

Kiswire Qingdao Ltd., Qingdao,

Young Heung (TAICANG) Steel Wire Rope Co., Ltd., Tai Cang City

 

Powiązani importerzy:

Kiswire Europe, Niderlandy,

Verope AG, Szwajcaria.

1.5.   Okres objęty dochodzeniem

(12)

Okres objęty dochodzeniem trwał od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. (OD). Dane zgromadzono za okres od 1999 r. do końca OD w celu zbadania zarzucanej zmiany w strukturze handlu.

2.   WYNIKI DOCHODZENIA

2.1.   Uwagi ogólne

(13)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocena istnienia obejścia środków została przeprowadzona poprzez przeanalizowanie kolejno następujących kwestii: czy doszło do zmiany struktury handlu między państwami trzecimi a Unią, czy zmiana ta wynika z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem, czy istnieją dowody szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła w odniesieniu do cen lub ilości podobnych produktów oraz czy istnieją dowody dumpingu w odniesieniu do normalnych wartości uprzednio ustalonych dla podobnych produktów w razie koniczności zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.

2.2.   Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny

(14)

Produkt objęty postępowaniem stanowią, jak określono w dochodzeniu pierwotnym, liny stalowe i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm (w terminologii przemysłowej często zwane SWR), pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, obecnie objęte kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98 („produkt objęty postępowaniem”).

(15)

Produkt objęty dochodzeniem stanowią liny stalowe i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, wysyłane z Republiki Korei i Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei i Malezji („produkt objęty dochodzeniem”), obecnie objęte tymi samymi kodami CN jak produkt objęty postępowaniem.

(16)

Dochodzenie wykazało, że SWR wywożone do Unii z Chin i SWR wysyłane do Unii z Republiki Korei i z Malezji mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne i takie same zastosowania, a zatem należy je uważać za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

2.3.   Stopień współpracy i określenie wielkości obrotów handlowych

(17)

Jak stwierdzono powyżej w motywie 17, czternastu eksporterów/producentów z Republiki Korei, jedno koreańskie przedsiębiorstwo handlowe, dwóch producentów eksportujących z Malezji i trzech producentów eksportujących z Chin współpracowało w dochodzeniu poprzez przedstawienie odpowiedzi na kwestionariusz.

(18)

Po przedstawieniu odpowiedzi na kwestionariusz jedno koreańskie przedsiębiorstwo zgłosiło Komisji swoją upadłość i dlatego wycofało się ze współpracy.

(19)

W przypadku innego koreańskiego przedsiębiorstwa za uzasadnione uznano zastosowanie art. 18 ust. 1 z przyczyn określonych w motywie 47.

(20)

Współpracujący koreańscy producenci eksportujący reprezentują 81 % całkowitego koreańskiego wywozu do Unii w OD zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych COMEXT. W związku z tym, mimo że stopień współpracy był wysoki, współpracujący producenci/eksporterzy nie reprezentują całkowitej wielkości wywozu SWR z Republiki Korei. Całkowitą wielkość wywozu określa się więc w oparciu o bazę danych COMEXT.

(21)

W Malezji jest dwóch znanych producentów. Całkowita wielkość wywozu tych dwóch współpracujących przedsiębiorstw z Malezji przekroczyła wielkość przywozu produktu objętego dochodzeniem zarejestrowaną w bazie danych COMEXT. Uznano zatem, że producenci eksportujący odzwierciedlają łączny wywóz SWR z Malezji do Unii.

(22)

Wnioskodawca twierdził, że dane COMEXT nie są wiarygodne, a zatem nie powinno się określać na tej podstawie łącznej wielkości wywozu z Malezji do Unii. Jednakże podczas dochodzenia dane dotyczące przywozu zostały porównane z oficjanymi statystykami malezyjskimi i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na kwestionariusz. Analiza ta nie wykazała, by rzeczywisty wywóz z Malezji przekroczył wywóz zgłoszony przez współpracujące przedsiębiorstwa z Malezji. Argument wnioskodawcy musiał zatem zostać odrzucony.

(23)

W Chinach poziom współpracy producentów/eksporterów był niski, ponieważ jedynie trzech eksporterów/producentów przedstawiło odpowiedzi na kwestionariusz. Ponadto żadne z tych przedsiębiorstw nie prowadziło wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii i tylko w bardzo niewielkich ilościach do Malezji. Współpracujące przedsiębiorstwa stanowią 41 % łącznego chińskiego wywozu do Republiki Korei. Dlatego też na podstawie informacji przedstawionych przez współpracujące strony nie można było w uzasadniony sposób określić wielkości wywozu SWR z Chin.

(24)

W związku z powyższym ustalenia w odniesieniu do przywozu SWR do Unii i wywozu SWR z Chin do Republiki Korei i Malezji musiały częściowo opierać się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Do określenia całkowitej wielkości przywozu z Chin do Unii wykorzystano dane pochodzące z bazy danych COMEXT. Chińskie, koreańskie i malezyjskie statystyki krajowe wykorzystano do określenia całkowitego przywozu z Chin do Republiki Korei i Malezji. Dane z różnych źródeł statystycznych zostały zestawione i potwierdzone przez inne statystyczne bazy danych, takie jak Global Trade Atlas, China Export Database, i przez dane przedstawione przez organy celne Republiki Korei i Malezji.

(25)

Wielkość przywozu zarejestrowana w koreańskich, malezyjskich i chińskich statystykach objęła większą grupę produktów niż produkt objęty postępowaniem lub produkt objęty dochodzeniem. W związku z tym statystyki dostosowano zgodnie z ustaleniami obecnego dochodzenia.

2.4.   Zmiana struktury handlu

(26)

Przywóz SWR z Chin do Unii początkowo spadł prawie do zera w następstwie nałożenia środków w 1999 r. Po stopniowym wzroście w latach 2003–2006 przywóz osiągnął najwyższy poziom 8 656 ton w 2006 r., a następnie tendencja ta uległa odwróceniu i wielkość przywozu ponownie spadła, o ponad 40 % między 2006 r. a OD.

(27)

Z drugiej strony łączny przywóz koreańskich SWR do Unii wzrósł znacznie w latach 1999–2008 z ok. 11 123 ton do 48 214 ton. Roczny wzrost w wartościach bezwzględnych był największy w latach 2002–2003 i niedawno w latach 2006–2007.

(28)

W oparciu o informacje zawarte w skardze oraz dostarczone przez Misję Republiki Korei przy Unii Europejskiej uznaje się, że niniejsze dochodzenie objęło znaczną większość, jeżeli nie wszystkich, prawdziwych producentów produktu objętego dochodzeniem w Korei. Uznano zatem, że wywóz do Unii realizowany przez niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie, który stanowi 19 % łącznego wywozu z Republiki Korei pod względem wielkości, jest realizowany głównie przez przedsiębiorstwa handlowe, oprócz producentów wspomnianych w motywie 18 i 47.

(29)

Przedsiębiorstwa te wyraźnie zwiększyły swój wywóz do Unii w 2006 i 2007 r. Wywóz w tych latach był o ok. 20 % większy niż w 2005 r., tj. w pierwszym roku, za który dostępne są dane na tym poziomie. Wywóz przedsiębiorstw niewspółpracujących zmniejszał się, począwszy od 2008 r., co należy rozważać w świetle dochodzenia przeprowadzonego przez władze koreańskie w tym okresie opisanego w motywie 52.

(30)

W przypadku Malezji zarówno z danych pochodzących z bazy COMEXT, jak i z łącznego wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące wynika, że w przeszłości wywóz z Malezji do Unii również stale wzrastał. Największy i najbardziej stabilny wzrost odnotowano między 2005 r. a OD, kiedy wywóz z Malezji do Unii wzrósł dwukrotnie.

(31)

Tabela 1 przedstawia wielkość przywozu SWR z wymienionych wyżej krajów do Unii od czasu nałożenia środków w 1999 r. do OD.

Tabela 1

Zmiany w przywozie SWR do Unii od czasu nałożenia środków

Źródło: COMEXT, statystyki koreańskie (KITA)

Wielkość przywozu (w tonach)

1999

2000

2001

2002

2003

2004

Chiny

b.d.

414

283

394

913

2 809

Udział w łącznym przywozie

1 %

1 %

1 %

2 %

5 %

Republika Korei

11 122

12 486

13 280

16 223

22 302

31 862

Udział w łącznym przywozie

29 %

32 %

37 %

47 %

52 %

Malezja

2 989

2 366

4 171

3 371

4 836

4 426

Udział w łącznym przywozie

5 %

10 %

8 %

10 %

7 %


Wielkość przywozu (w tonach)

2005

2006

2007

2008

OD

Chiny

4 945

8 656

6 219

6 795

4 987

Udział w łącznym przywozie

7 %

11 %

7 %

7 %

6 %

Republika Korei

34 536

39 128

45 783

48 213

43 185

Udział w łącznym przywozie

50 %

50 %

55 %

53 %

50 %

Koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące

11 577

14 042

14 160

10 287

8 391

Indeks (2005 = 100)

100

121

122

89

72

Malezja

5 123

7 449

8 142

9 685

10 116

Udział w łącznym przywozie

7 %

10 %

10 %

11 %

12 %

Malezyjskie przedsiębiorstwa współpracujące (Indeks: 2006 = 100)

100

102

148

144

(32)

W strukturze trzech powyższych przepływów handlowych można zauważyć, że szczególnie od 2005 r. eksporterzy koreańscy i częściowo eksporterzy malezyjscy znacznie przewyższyli wywóz chiński i w pewnym stopniu zastąpili chińskich eksporterów na rynku Unii pod względem wielkości.

(33)

W wyniku światowego spowolnienia gospodarczego, które pokrywa się z OD, wielkość obrotów handlowych SWR zmniejszyła się lub zmniejszyło się tempo wzrostu we wszystkich zainteresowanych krajach. Spadek był jednak najbardziej znaczący w przypadku przywozu z Chin do Unii (-27 %).

(34)

W tym samym okresie można zauważyć również olbrzymi wzrost wywozu lin stalowych i kabli (wszystkie rozmiary średnicy) z Chin do Republiki Korei: od względnie nieznacznej wielkości w 1999 r. (2 519 ton) wywóz wzrósł do 78 822 ton w 2008 r. Wzrost był najbardziej znaczący w latach 2005–2008, kiedy przywóz do Republiki Korei wzrósł czterokrotnie. W ostatnich latach Chiny były największym eksporterem SWR do Korei, reprezentującym 89 % łącznego przywozu SWR w 2008 r. Szacowana wielkość przywozu jedynie w przypadku produktu objętego postępowaniem (produkty o średnicy powyżej 3 mm) w 2008 r. wyniosła 58 885 ton.

(35)

W przypadku przywozu realizowanego wyłącznie przez koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące można zauważyć taki sam olbrzymi wzrost, tj. przywóz z Chin realizowany przez te przedsiębiorstwa wzrósł czterokrotnie w latach 2007 i 2008. Pomimo późniejszego spadku przywóz utrzymał się na poziomie znacznie wyższym niż w 2005 r. i nadal był bardzo wysoki.

Tabela 2

Przywóz produktów chińskich do Republiki Korei między 1999 r. a OD

 

1999

2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

OD

Przywóz (w tonach, wszystkie rozmiary średnicy)

2 519

6 764

6 044

7 740

11 421

14 120

19 933

36 531

69 620

78 822

66 099

Roczna zmiana (%)

169

–11

28

48

24

41

83

91

13

–16

Przywóz realizowany przez koreańskie przedsiębiorstwa niewspółpracujące (w tonach, tylko produkt objęty postępowaniem)

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

7 166

18 053

33 907

29 717

22 004

Indeks (2005 = 100)

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

b.d.

100

252

473

415

307

Źródło: Statystyki koreańskie (KITA), dane przedstawione przez koreańskie służby celne, sprawdzone informacje przedstawione przez współpracujących producentów

(36)

W celu ustalenia tendencji przepływów handlowych SWR z Chin do Malezji, przeanalizowano zarówno malezyjskie, jak i chińskie statystyki. Oba zbiory danych są dostępne jedynie na wyższym poziomie grupy produktów niż produkt objęty postępowaniem. Ponadto wykazały one znaczne różnice. Dlatego też nie można ustalić żadnych wiarygodnych danych w tym zakresie.

(37)

Wnioskodawca twierdził, że fakt, iż nie można było ustalić wiarygodnych danych nie jest wystarczający do stwierdzenia, że nie doszło do obejścia środków. Jak wskazano w motywach 38 i 55 dowody dostępne w bieżącym dochodzeniu, tj. w szczególności wielkość produkcji współpracujących producentów eksportujących z Malezji oraz ich sprzedaż eksportowa do Unii, wykazały, że wywóz SWR z Malezji pochodził oryginalnie z Malezji, a zatem nie stanowił obejścia środków. Dlatego w tym przypadku było nieistotne, czy miał miejsce czy nie przywóz z Chin do Malezji. Argument wnioskodawcy musiał zatem zostać odrzucony.

(38)

Zmiany całkowitej wielkości produkcji producentów współpracujących w Republice Korei utrzymywały się na stałym poziomie między 2006 r. a OD. Natomiast producenci malezyjscy znacznie zwiększyli swoją produkcję w tym samym okresie.

Tabela 3

Produkcja SWR przedsiębiorstw współpracujących w Republice Korei i w Malezji

Wielkość produkcji w tonach

2006

2007

2008

OD

Republika Korei

152 657

159 584

160 113

142 413

Indeks

100

105

105

93

Malezja (indeks)

100

164

171

157

Źródło: Sprawdzone informacje przedstawione przez producentów współpracujących

2.5.   Wniosek dotyczący zmiany struktury handlu

(39)

Ogólny spadek chińskiego wywozu do Unii od 2006 r. i równoległy wzrost wywozu z Republiki Korei i z Malezji oraz wywozu z Chin do Republiki Korei po nałożeniu pierwotnych środków, w szczególności do 2008 r., stanowią zmianę struktury handlu między wymienionymi wyżej krajami, z jednej strony, a Unią, z drugiej strony. W przypadku Republiki Korei wniosek ten można wyciągnąć zarówno ogólnie – dla okresu 2005–2007 – jak i oddzielnie w odniesieniu do przedsiębiorstw niewspółpracujących.

(40)

Przedstawiono uwagi, w których twierdzono, że wzrost wywozu koreańskich SWR do Unii utrzymywał się na stałym poziomie na przestrzeni lat bez żadnego nagłego wzrostu; taki wzrost jest rzekomo warunkiem wstępnym stwierdzenia zmiany struktury handlu. Ponadto twierdzono, że wzrost należy raczej postrzegać w kontekście naturalnego rozwoju koreańskiego przemysłu SWR.

(41)

Po pierwsze, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, zmiana struktury handlu nie jest określona wyłącznie jako nagły wzrost wywozu kraju objętego dochodzeniem. Po drugie, dochodzenie wykazało, że pomimo znacznego wzrostu koreańskiego wywozu do Unii w 2006 r. i 2007 r., produkcja koreańskich producentów pozostawała na stałym poziomie w tych latach. Nie można zatem stwierdzić, że rozwój wielkości koreańskiego wywozu wynika jedynie z naturalnego rozwoju koreańskiego przemysłu SWR. Ponadto odmienne tendencje między przepływami handlowymi z Chinami do Unii a przepływami handlowymi z Chin do Korei i z Korei do Unii od 2006 r. w większości wskazywały zmianę struktury handlu między Unią a państwami trzecimi. Argumenty te należało zatem odrzucić.

2.6.   Charakter praktyki związanej z obchodzeniem środków

(42)

Artykuł 13 ust. 1 stanowi, że zmiana struktury handlu wynika z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub praca obejmują między innymi wysyłkę produktu objętego środkiem za pośrednictwem państw trzecich i montaż części poprzez ich składanie w Unii lub państwie trzecim. W związku z tym istnienie działalności montażowej określono zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(43)

Ogólna analiza miejsc końcowego przeznaczenia stalowych lin i kabli produkowanych lub przywożonych do Korei i wywożonych z Korei przez przedsiębiorstwa współpracujące i niewspółpracujące – w tym przywóz do krajów innych niż Chiny i Unia i wywóz z tych krajów – wykazała, że pewna część wywozu z Korei do Unii stanowiła przywóz do Korei produktów pochodzących z Chin, ponieważ produkty te nie zostały sprowadzone z innych państw trzecich ani nie zostały wyprodukowane przez krajowych producentów w Korei.

(44)

Ponadto porównanie łącznego koreańskiego wywozu SWR zarejestrowanego w statystykach koreańskich i sprawdzonych informacji dotyczących produkcji współpracujących producentów eksportujących wykazało, że produkcja koreańskich producentów przeznaczona na wywóz (118 856 ton) była znacznie niższa niż łączny wywóz z Korei (156 440) w OD. W związku z wysokim stopniem współpracy przedsiębiorstw koreańskich w ramach niniejszego dochodzenia różnicy tej nie można wyjaśnić istnieniem producentów, którzy nie współpracowali w ramach dochodzenia.

(45)

W ramach dochodzenia ujawniono również, że niektórzy importerzy w Unii zaopatrywali się w SWR chińskiego pochodzenia u eksporterów koreańskich niewspółpracujących podczas niniejszego dochodzenia. Informacje te zestawiono z koreańskimi handlowymi bazami danych, które wykazały, że co najmniej część SWR wywożonych przez te niewspółpracujące przedsiębiorstwa rzeczywiście pochodziła z Chin.

(46)

W odniesieniu do przedsiębiorstw współpracujących można było stwierdzić, że żadne z nich nie dokonało w trakcie OD przeładunku produktu objętego postępowaniem w Republice Korei. Niektóre z nich przywoziły SWR z Chin, ale stwierdzono, że sprzedawano je wyłącznie na rynku krajowym i na innych rynkach eksportowych.

(47)

W przypadku jednego przedsiębiorstwa stwierdzono, że w swojej odpowiedzi na kwestionariusz przedstawiło ono nieprawdziwe informacje. Ponadto podczas wizyty weryfikacyjnej częściowo odmówiono dostępu do informacji. W związku z tym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa oparto na dostępnych faktach. Zgodnie z art. 18 ust. 4 przedsiębiorstwo zostało poinformowane o zamiarze odrzucenia przedstawionych przez nie informacji i otrzymało możliwość przedstawienia dalszych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.

(48)

Po ujawnieniu informacji przedsiębiorstwo przyznało, że obeszło środki w przeszłości, fałszując pochodzenie produktów nabytych od ChRL. Z drugiej strony, przedsiębiorstwo twierdziło, że przedstawiło wystarczające informacje dotyczące produkcji, sprzedaży i zakupu w trakcie OD, które zostały sprawdzone na miejscu. Przedsiębiorstwo twierdziło również, że informacje te powinny wystarczyć do stwierdzenia, że nie obchodziło ono obowiązujących środków w trakcie OD.

(49)

Jednak w związku z faktem, że przedsiębiorstwo przyznało się do stosowania praktyk stanowiących obchodzenie środków, a ponadto próbowało utrudniać dochodzenie, za właściwe uznaje się odrzucenie całości przedstawionych przez nie informacji i nieobjęcie tego przedsiębiorstwa zwolnieniem z rozszerzonych środków, zgodnie z dalszymi wyjaśnieniami w motywie 77.

(50)

Jak wyjaśniono w motywie 18, jedno koreańskie przedsiębiorstwo zgłosiło Komisji swoją upadłość i wycofało się ze współpracy. Tak jak powyżej ustalenia w odniesieniu do tego przedsiębiorstwa oparto na dostępnych faktach w rozumieniu art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(51)

W oparciu o te fakty stwierdzono, że w trakcie OD i w poprzednich latach przeładunek miał miejsce, chociaż nie stwierdzono udziału żadnego z koreańskich producentów współpracujących. Potwierdzają to również ustalenia dotyczące zmiany struktury handlu, które określono powyżej w motywie 39.

(52)

Należy zauważyć, że w 2007 r. OLAF wszczął dochodzenie w sprawie przeładunku tego samego produktu w Korei. Wiadomo, że władze koreańskie w tym samym czasie przeprowadziły dochodzenie w sprawie domniemanych praktyk związanych z obchodzeniem środków i stwierdziły, że kilka przedsiębiorstw, głównie przedsiębiorstw handlowych, dopuściło się oszustwa przez fałszowanie informacji dotyczących pochodzenia SWR przywożonych z ChRL do Korei przy powrotnym wywozie produktu.

(53)

Istnienie przeładunku produktów pochodzących z Chin w Republice Korei zostało zatem potwierdzone.

(54)

Przeanalizowano źródła surowców i koszty produkcji w przypadku każdego przedsiębiorstwa współpracującego w celu ustalenia, czy jakakolwiek działalność montażowa w Republice Korei stanowiła obejście środków zgodnie z kryteriami określonymi w art. 13 ust. 2. We wszystkich przypadkach surowce pochodzące z Chin (walcówka lub półprodukty) nie stanowiły 60 % lub więcej łącznej wartości części produktu końcowego. Konieczne było zatem zbadanie, czy został osiągnięty próg 25 % wartości dodanej.

(55)

W ramach dochodzenia ustalono, że żaden ze współpracujących producentów w Malezji nie przywoził w trakcie OD produktu objętego dochodzeniem z Chin.

(56)

W oparciu o udział wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące do Unii w łącznym wywozie z Malezji do Unii zarejestrowanym w bazie COMEXT można stwierdzić, że wzrost przywozu z Malezji przedstawiony w statystykach można w pełni wyjaśnić wzrostem wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa współpracujące. Wniosek ten znajduje potwierdzenie we wzroście całkowitej wielkości produkcji prawdziwych producentów malezyjskich w tym samym okresie, co opisano w motywie 38.

(57)

Wnioskodawca zakwestionował to ustalenie, nie przedstawiając dodatkowych przyczyn ani dowodów. Argument ten musiał zatem zostać odrzucony.

(58)

Przeanalizowano źródła surowców i koszty produkcji w przypadku każdego przedsiębiorstwa współpracującego w celu ustalenia, czy jakakolwiek działalność montażowa w Malezji stanowi obejście środków zgodnie z kryteriami określonymi w art. 13 ust. 2. We wszystkich przypadkach surowce pochodzące z Chin (walcówka lub półprodukty) nie stanowiły 60 % lub więcej łącznej wartości części produktu końcowego. Konieczne było zatem zbadanie, czy został osiągnięty próg 25 % wartości dodanej.

(59)

Można zatem stwierdzić, że zmiana struktury handlu zaobserwowana między Chinami, Malezją i Unią nie wynikała z praktyk związanych z obchodzeniem środków w Malezji. Dochodzenie dotyczące przywozu SWR wysyłanych z Malezji należy zatem zakończyć.

2.7.   Brak racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia poza nałożeniem cła antydumpingowego (Republika Korei)

(60)

W ramach dochodzenia nie ujawniono żadnej innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia dla przeładunku poza unikaniem obowiązującego cła antydumpingowego na SWR pochodzące z Chin.

2.8.   Osłabienie skutków naprawczych cła antydumpingowego (niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie)

(61)

W celu przeprowadzenia oceny, czy przywożone produkty osłabiły pod względem ilości i cen skutki naprawcze obowiązujących środków nałożonych na przywóz SWR z Chin wykorzystano dane z bazy COMEXT jako najlepsze dostępne dane dotyczące ilości i cen w odniesieniu do wywozu realizowanego przez przedsiębiorstwa niewspółpracujące. Ceny określone w ten sposób porównano do poziomu usuwającego szkodę określonego dla producentów unijnych w ramach przeglądu wygaśnięcia.

(62)

Wzrost przywozu z Korei uznano za znaczny pod względem ilości, szczególnie biorąc pod uwagę rozmiar rynku określony w ramach przeglądu wygaśnięcia (motyw 99 rozporządzenia (WE) nr 1858/2005). Szacowana konsumpcja w Unii w obecnym okresie objętym dochodzeniem daje podobne wskazanie, jeśli chodzi o znaczenie tego przywozu. Porównanie poziomu usuwającego szkodę określonego w ramach przeglądu wygaśnięcia oraz średniej ważonej ceny eksportowej pokazało znaczne zaniżanie cen. Stwierdzono zatem, że środki ulegają osłabieniu pod względem ilości i cen.

2.9.   Dowody na istnienie dumpingu (niewspółpracujące przedsiębiorstwa koreańskie)

(63)

Oceniono również, zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieją dowody dumpingu w odniesieniu do normalnej wartości uprzednio ustalonej dla produktów podobnych lub zbliżonych.

(64)

W ramach przeglądu wygaśnięcia wartość normalna została ustalona na podstawie cen w Turcji, którą w ramach tamtego dochodzenia uznano za odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej analogiczny w odniesieniu do ChRL. W obecnym dochodzeniu ustalono, że cena walcówki – głównego surowca stosowanego w produkcji SWR – znacznie wzrosła od przeglądu wygaśnięcia. Dodatkowo biorąc pod uwagę, że cena eksportowa w OD odzwierciedla zmiany cen surowców, uznano zatem za właściwe zaktualizowanie wartości normalnej zgodnie z uprzednimi ustaleniami dotyczącymi zmian cen surowców.

(65)

Ustalono, że znaczna część koreańskiego wywozu pochodzi z oryginalnej produkcji koreańskiej. Z tego powodu, w celu ustalenia cen eksportowych w wywozie z Republiki Korei, na które miało wpływ obchodzenie, wzięto pod uwagę tylko wywóz producentów/eksporterów niewspółpracujących, który określono na najlepszych dostępnych faktach, tj. na średniej cenie eksportowej SWR w OD podanej w bazie COMEXT.

(66)

Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, należycie uwzględniono w formie dostosowania różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dokonano również odpowiednio dostosowań w odniesieniu do różnic w podatkach pośrednich, kosztach transportu i ubezpieczenia w oparciu o średnie koszty współpracujących eksporterów koreańskich w OD.

(67)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, dumping naliczano poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w ramach przeglądu wygaśnięcia i średnich ważonych cen eksportowych w OD niniejszego dochodzenia wyrażonych jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(68)

Porównanie średniej ważonej wartości normalnej i ustalonych w ten sposób średnich ważonych cen eksportowych wykazało istnienie dumpingu.

3.   ŚRODKI

(69)

W związku z powyższym stwierdzono, że ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz SWR pochodzących z Chin było przedmiotem obchodzenia poprzez przeładunek w Republice Korei określonego art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(70)

Zgodnie z pierwszym zdaniem art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego środki obowiązujące w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL należy rozszerzyć na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Republiki Korei, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Republiki Korei.

(71)

Rozszerzeniem należy objąć środki ustanowionych w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1858/2005, czyli ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 60,4 % stosowane do ceny netto CIF na granicy Unii przed ocleniem.

(72)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wprowadzonych do Unii z zastrzeżeniem rejestracji wymaganej rozporządzeniem podstawowym, cło należy pobierać od przywozu tych zarejestrowanych SWR wysyłanych z Korei.

4.   ZAKOŃCZENIE DOCHODZENIA PRZECIWKO MALEZJI

(73)

W świetle ustaleń dotyczących Malezji należy zakończyć dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych poprzez przywóz SWR wysyłanych z Malezji oraz zaprzestać rejestracji przywozu SWR wysyłanych z Malezji, które wprowadzono rozporządzeniem wszczynającym.

(74)

Wnioskodawca zakwestionował wniosek w sprawie zakończenia dochodzenia przeciwko Malezji. Ponieważ do wszystkich argumentów odniesiono się już powyżej, nie było żadnego powodu do ponownego rozpatrzenia wniosku.

5.   WNIOSKI O ZWOLNIENIE

(75)

Czternaście przedsiębiorstw z Republiki Korei, które przedstawiły kwestionariusze, wnioskowało o zwolnienie z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(76)

Jak wyjaśniono w motywie 18, jedno z tych przedsiębiorstw następnie zakończyło współpracę. W związku z tym jego wniosek o zwolnienie złożony zgodnie z art. 13 ust. 4 należało odrzucić.

(77)

Inne przedsiębiorstwo, jak wskazano w motywie 47, przedstawiło nieprawdziwe informacje i odmówiło dostępu do wymaganych informacji. W związku z tym jego wniosek o zwolnienie złożony zgodnie z art. 13 ust. 4 nie mógł zostać uwzględniony.

(78)

Trzecie przedsiębiorstwo z Republiki Korei nie prowadziło wywozu produktu ani podczas OD ani po tym okresie, w związku z czym wyciągnięcie wniosków dotyczących jego działalności nie było możliwe. Dlatego również w przypadku tego przedsiębiorstwa nie można było przyznać zwolnienia. Jeśli jednak warunki określone w art. 11 ust. 4 i art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostaną spełnione po rozszerzeniu obowiązujących środków antydumpingowych, na wniosek przedsiębiorstwa można przeprowadzić ponowny przegląd jego sytuacji.

(79)

To trzecie przedsiębiorstwo wyraziło sprzeciw i podtrzymało swój wniosek o zwolnienie. Nie przedstawiło jednak nowych informacji i dowodów, które mogłyby zmienić powyższą decyzję. Dlatego wniosek ten nie mógł zostać przyjęty.

(80)

W świetle ustaleń żadne z innych współpracujących przedsiębiorstw z Republiki Korei nie obchodziło środków. Ponadto żadne z przedsiębiorstw wnioskujących o zwolnienie nie jest powiązane z przedsiębiorstwami stosującymi praktyki stanowiące obchodzenie środków. W szczególności zauważono, że czterej zainteresowani producenci są powiązani z przedsiębiorstwami z ChRL objętymi środkami pierwotnymi. Nie ma jednak dowodów na to, że powiązania te były ustanowione lub wykorzystywane w celu obchodzenia obowiązujących środków nałożonych na przywóz pochodzący z Chin. Należy zatem przyznać zwolnienia wszystkim współpracującym przedsiębiorstwom, które nie zostały wymienione w motywach 76–78.

(81)

Uznaje się, że w tym przypadku konieczne jest wprowadzenie specjalnych środków w celu zapewnienia właściwego stosowania takich zwolnień. Środki specjalne polegają na wymogu przedstawienia organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która jest zgodna z wymogami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rozszerzonemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw z Republiki Korei, którym nie przyznano zwolnienia.

(82)

Inni eksporterzy, z którymi Komisja nie nawiązała kontaktu w ramach niniejszego postępowania oraz którzy zamierzają złożyć wniosek o zwolnienie z rozszerzonego cła antydumpingowego zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, będą musieli wypełnić kwestionariusz w celu umożliwienia Komisji stwierdzenia, czy możliwe jest przyznanie zwolnienia. Komisja zwykle przeprowadza także wizytę weryfikacyjną na miejscu. Wniosek wraz ze wszystkimi istotnymi informacjami należy skierować do Komisji.

(83)

W przypadku przyznania zwolnienia Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, przedstawia wniosek dotyczący odpowiedniej zmiany rozporządzenia. Następnie wszelkie przyznane zwolnienia będą monitorowane w celu zapewnienia zgodności z warunkami określonymi w rozporządzeniu.

6.   UJAWNIENIE INFORMACJI

(84)

Zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Uwagi przedstawione przez strony ustnie lub na piśmie zostały rozpatrzone. Żaden z przedstawionych argumentów nie doprowadził do zmiany ostatecznych ustaleń.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz lin stalowych i kabli, w tym lin zamkniętych, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz lin stalowych i kabli, w tym lin zamkniętych, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm wysyłanych z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei, obecnie objętych kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98 (kody TARIC 7312108113, 7312108313, 7312108513, 7312108913 i 7312109813), z wyjątkiem stalowych lin i kabli produkowanych przez wymienione niżej przedsiębiorstwa:

Kraj

Przedsiębiorstwo

Dodatkowy kod TARIC

Republika Korei

Bosung Wire Rope Co., Ltd, 972-5, Songhyun-Ri, Jinrae-Myeun, Kimhae-Si, Gyeungsangnam-Do

A969

 

Chung Woo Rope Co., Ltd 1682-4, Songjung-Dong, Gangseo-Gu, Busan

A969

 

CS Co., Ltd, 287-6 Soju-Dong Yangsan-City, Kyoungnam

A969

 

Cosmo Wire Ltd, 447-1, Koyeon-Ri, Woong Chon-Myon Ulju-Kun, Ulsan

A969

 

Dae Heung Industrial Co., Ltd, 185 Pyunglim – Ri, Daesan-Myun, Haman – Gun, Gyungnam

A969

 

DSR Wire Corp., 291, Seonpyong-Ri, Seo-Myon, Suncheon-City, Jeonnam

A969

 

Kiswire Ltd, 20t h Fl. Jangkyo Bldg., 1, Jangkyo-Dong, Chung-Ku, Seoul

A969

 

Manho Rope & Wire Ltd, Dongho Bldg, 85-2, 4 Street Joongang-Dong, Jong-gu, Busan

A969

 

Shin Han Rope Co., Ltd, 715-8, Gojan-dong, Namdong-gu, Incheon

A969

 

Ssang Yong Cable Mfg. Co., Ltd, 1559-4 Song-Jeong Dong, Gang-Seo Gu, Busan

A969

 

Young Heung Iron & Steel Co., Ltd, 71-1 Sin-Chon Dong, Changwon City, Gyungnam

A969

2.   Stosowanie zwolnień przyznanych przedsiębiorstwom wyraźnie wymienionym w ust. 1 lub upoważnionym przez Komisję zgodnie z art. 3 ust. 2 jest uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państwa członkowskiego ważnej faktury handlowej, która jest zgodna z wymogami określonymi w załączniku. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury stosuje się cło antydumpingowe nałożone w ust. 1.

3.   Cło rozszerzone w ust. 1 niniejszego artykułu pobierane jest od przywozu stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei, zarejestrowanych zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 734/2009 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, z wyjątkiem przywozu stalowych lin i kabli produkowanych przez przedsiębiorstwa wymienione w ust. 1.

4.   Stosuje się obowiązujące przepisy dotyczące ceł.

Artykuł 2

Dochodzenie wszczęte rozporządzeniem (WE) nr 734/2009 wszczynającym dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych wprowadzonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej poprzez przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, oraz poddające ten przywóz rejestracji zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 3

1.   Wnioski o zwolnienie z cła rozszerzonego w art. 1 składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii Europejskiej. Wnioski muszą być podpisane przez osobę upoważnioną do reprezentowania podmiotu wnoszącego o zwolnienie. Wniosek należy wysłać na następujący adres Dyrekcji Generalnej ds. Handlu:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: N-105 04/92

1049 Brussels

BELGIA

Faks +32 22956505

2.   Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zezwolić w drodze decyzji na zwolnienie przywozu pochodzącego od przedsiębiorstw, które nie obchodzą środków antydumpingowych nałożonych rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005, z cła rozszerzonego w art. 1.

Artykuł 4

Organom celnym nakazuje się niniejszym zaprzestania rejestracji przywozu ustanowionej zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 734/2009.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Dz.U. L 217 z 17.8.1999, s. 1.

(3)  Dz.U. L 328 z 30.10.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 120 z 24.4.2004, s. 1.

(5)  Dz.U. L 299 z 16.11.2005, s. 1.

(6)  Dz.U. L 208 z 12.8.2009, s. 7.


ZAŁĄCZNIK

Ważna faktura handlowa, o której mowa w art. 1 ust. 2, musi zawierać oświadczenie podpisane przez pracownika podmiotu wystawiającego fakturę handlową sporządzone w następującej formie:

1)

Nazwisko i funkcja pracownika podmiotu wystawiającego fakturę handlową.

2)

Oświadczenie o następującej treści: „Ja, niżej podpisany, zaświadczam, że (ilość) [nazwa przedmiotowego produktu] sprzedanego na wywóz do Unii Europejskiej objętego niniejszą fakturą została wytworzona przez (nazwa przedsiębiorstwa i adres) (dodatkowy kod TARIC) w (nazwa kraju). Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są kompletne i zgodne z prawdą”.

3)

Data i podpis.


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/13


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 401/2010

z dnia 7 maja 2010 r.

w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 121 akapit pierwszy lit. k), l) i m) oraz art. 203b w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 25 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 (2) roczna weryfikacja win noszących chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne jest przeprowadzana przez kontrole wyrywkowe lub pobieranie próbek, lub systematycznie, pamiętając, że tylko kontrole wyrywkowe można łączyć z pobieraniem próbek. Niektóre państwa członkowskie, które dotychczas preferowały przeprowadzanie kontroli systematycznych, zmieniły zdanie i pragną móc łączyć wszystkie trzy formy kontroli. Zatem w odniesieniu do rocznego systemu weryfikacji należy zapewnić państwom członkowskim więcej elastyczności.

(2)

Po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 607/2009 okazało się, że zawiera ono pewne techniczne błędy, które należy poprawić. W szczególności, nazwa odmiany winorośli „Montepulciano” została błędnie umieszczona w części B załącznika XV i powinna zatem zostać przeniesiona do części A wymienionego załącznika. Pisownia niektórych przepisów powinna również zostać poprawiona w celu zyskania na jasności.

(3)

Do celów jasności i spójności niektóre przepisy rozporządzenia (WE) nr 607/2009 powinny zostać przeredagowane lub uściślone. Ma to w szczególności miejsce w przypadku przepisów mających zastosowanie do państw trzecich, którym powinno się udostępnić niektóre informacje szczegółowe, z zastrzeżeniem spełnienia przez nie warunków identycznych lub równoważnych z wymogami stawianymi państwom członkowskim. Ma to również miejsce w przypadku załącznika XII, w którym terminologia powinna być zgodna z wykazem chronionych nazw pochodzenia wymienionym w rejestrze. Należy również wprowadzić nowe przepisy w celu zyskania na precyzyjności z punktu widzenia etykietowania i prezentacji.

(4)

Australia zwróciła się z wnioskiem o włączenie nowych nazw odmian winorośli do części B załącznika XV do rozporządzenia (WE) nr 607/2009. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku w odniesieniu do warunków określonych w art. 62 ust. 1 lit. b) oraz w art. 62 ust. 4 tego rozporządzenia, Komisja powinna włączyć Australię do kolumn odpowiadających nazwom tych odmian winorośli we wspomnianym załączniku.

(5)

Umowa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie handlu winem (3) zawiera wykaz nazw odmian winorośli, które mogą być stosowane jako informacje szczegółowe podawane na etykiecie. Stany Zjednoczone powinny zatem zostać włączone do części B załącznika XV do rozporządzenia (WE) nr 607/2009 w kolumnie odpowiadającej nazwom tych odmian winorośli.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 607/2009.

(7)

Aby uniknąć obciążeń administracyjnych związanych z kosztami certyfikacji oraz utrudnień w handlu, zmiany proponowane w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie od tego samego dnia, od którego stosuje się rozporządzenie (WE) nr 607/2009, tj. od dnia 1 sierpnia 2009 r.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 607/2009 wprowadza się następujące zmiany:

(1)

art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   »Rejestr chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych«, prowadzony przez Komisję zgodnie z art. 118n rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (4), dalej zwany »rejestrem«, zostaje włączony do elektronicznej bazy danych »E-Bacchus«.

(2)

Artykuł 24 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 24

Zgłaszanie podmiotów

Każdy podmiot zamierzający uczestniczyć w całości lub części produkcji lub pakowania produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym jest zgłaszany właściwemu organowi kontrolnemu, o którym mowa w art. 118o rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.”;

(3)

W art. 25 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ustępie 1:

(i)

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Roczna weryfikacja ma miejsce w państwie członkowskim, w którym – zgodnie ze specyfikacją produktu – odbyła się produkcja, i jest przeprowadzana:

a)

przez wyrywkowe kontrole oparte na analizie ryzyka; lub

b)

przez pobieranie próbek; lub

c)

systematycznie; lub

d)

przez łączenie dowolnego z powyższych elementów.”;

(ii)

skreśla się akapit piąty;

b)

ust. 4 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

wyniki badania, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) oraz w ust. 2 dowodzą, że przedmiotowy produkt jest zgodny z warunkami przewidzianymi w specyfikacji i posiada wszystkie odpowiednie cechy charakterystyczne danej nazwy pochodzenia lub danego oznaczenia geograficznego;”;

(4)

W art. 56 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)

litera a) otrzymuje brzmienie:

„a)

»butelkujący« oznacza osobę fizyczną lub prawną lub grupę takich osób prowadzących działalność w Unii Europejskiej i dokonujących butelkowania lub w imieniu których dokonuje się butelkowania.”;

b)

litera f) otrzymuje brzmienie:

„f)

»adres« oznacza wskazanie lokalnej jednostki administracyjnej i państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym znajduje się główna siedziba butelkującego, producenta, dostawcy lub importera.”;

(5)

W art. 63 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 2 akapit czwarty otrzymuje brzmienie:

„Koszty certyfikacji ponoszą podmioty będące jej przedmiotem, chyba że państwa członkowskie zdecydują inaczej.”;

b)

w ust. 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku Zjednoczonego Królestwa nazwę państwa członkowskiego zastępuje się nazwą pojedynczego kraju stanowiącego część Zjednoczonego Królestwa.”;

(6)

W art. 64 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Ustęp 1 nie ma zastosowania do produktów, o których mowa w ust. 3, 8 i 9 załącznika XIb do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, pod warunkiem że warunki stosowania wskazania zawartości cukru są uregulowane przez państwa członkowskie lub ustanowione na zasadach stosowanych w zainteresowanych państwach trzecich, w tym, w przypadku państw trzecich, zasadach określonych przez reprezentatywne organizacje zawodowe.”;

(7)

w art. 67 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W celu stosowania nazwy mniejszej jednostki geograficznej niż obszar objęty nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym, obszar danej jednostki geograficznej jest ściśle określony. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące stosowania tych jednostek geograficznych. Co najmniej 85 % winogron, z których wyprodukowano wino, pochodzi z tej mniejszej jednostki geograficznej. Nie uwzględnia się przy tym:

a)

żadnej ilości produktów stosowanych do dosładzania, »expedition liqueur« lub »tirage liqueur«, ani

b)

żadnej ilości produktów, o których mowa w pkt 3 lit. e) i f) załącznika XIb do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Pozostałe 15 % winogron pochodzi z wyznaczonego obszaru geograficznego objętego daną nazwą pochodzenia lub danym oznaczeniem geograficznym.”;

(8)

załącznik XII zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

(9)

załącznik XV zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

(10)

w załączniku XVII lit. b) pkt 4 tiret pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

„—

Tokaj,

Vinohradnícka oblasť Tokaj”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 maja 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 193 z 24.7.2009, s. 60.

(3)  Dz.U. L 87 z 24.3.2006, s. 2.

(4)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.”


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK XII

WYKAZ OKREŚLEŃ TRADYCYJNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 40

Określenia tradycyjne

Język

Wina (1)

Streszczenie definicji / warunki stosowania (2)

Zainteresowane kraje trzecie

CZĘŚĆ A:   określenia tradycyjne, o których mowa w art. 118u ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007

BELGIA

Appellation d'origine contrôlée

Francuski

CHNP

(1, 4)

Określenia tradycyjne stosowane zamiast »chronionej nazwy pochodzenia«

 

Gecontroleerde oorsprongsbenaming

Niderlandzki

CHNP

(1, 4)

 

Landwijn

Niderlandzki

CHOG

(1)

Określenia tradycyjne stosowane zamiast »chronionego oznaczenia geograficznego«

 

Vin de pays

Francuski

CHOG

(1)

 

BUŁGARIA

Гарантирано наименование запроизход (ГНП)

(guaranteed designation of origin)

Bułgarski

CHNP

(1, 3, 4)

Określenia tradycyjne stosowane zamiast »chronionej nazwy pochodzenia« lub »chronionego oznaczenia geograficznego«

14.4.2000

 

Гарантирано и контролиранонаименование за произход (ГКНП)

(guaranteed and controlled designation of origin)

Bułgarski

CHNP

(1, 3, 4)

 

Благородно сладко вино (БСВ)

(noble sweet wine)

Bułgarski

CHNP

(3)

 

Pегионално вино

(Regional wine)

Bułgarski

CHOG

(1, 3, 4)

 

REPUBLIKA CZESKA

Jakostní šumivé víno stanovené oblasti

Czeski

CHNP

(4)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, produkowane z winogron zebranych w określonych winnicach na danym obszarze. Produkcja wina używanego do wytwarzania gatunkowego wina musującego produkowanego w określonym regionie odbyła się na obszarze uprawy winorośli. Nie przekroczono wydajności z hektara na określonym obszarze. Wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone rozporządzeniu wykonawczym.

 

Jakostní víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, produkowane z winogron zebranych w określonej winnicy na danym obszarze, wydajność z jednego hektara nie została przekroczona, winogrona, z których wyprodukowano wino, osiągnęły zawartość cukru co najmniej 15° NM, zbiór winogron i produkcja wina, z wyjątkiem butelkowania, zostały przeprowadzone w tym samym regionie winiarskim, wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym.

 

Jakostní víno odrůdové

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą jest produkowane z winogron, miąższu i moszczu winnego. Wyprodukowane z winogron zebranych w określonych winnicach lub przez kupażowanie win gatunkowych pochodzących z najwyżej trzech odmian.

 

Jakostní víno známkové

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą jest produkowane z winogron, miąższu, moszczu winnego, może być produkowane z wina z winogron zebranych w określonej winnicy.

 

Jakostní víno s přívlastkem, uzupełnione określeniem:

Kabinetní víno

Pozdní sběr

Výběr z hroznů

Výběr z bobulí

Výběr z cibéb

Ledové víno

Slámové víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, wyprodukowane z winogron, miąższu lub moszczu winnego, może być wyprodukowane z winogron zebranych w określonej winnicy w danym regionie lub podregionie, gdzie nie przekroczono wydajności z hektara. Wino zostało wyprodukowane z winogron, których pochodzenie, zawartość cukru, w razie potrzeby odmiana lub mieszanka odmian, masa i zakażenie szlachetną postacią pleśni Botrytis cinerea P. zostały sprawdzone przez inspekcję oraz są zgodne z wymogami dotyczącymi szczególnego rodzaju wina gatunkowego z wyróżnikiem lub zostało wyprodukowane przez kupażowanie win gatunkowych z wyróżnikiem. Wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym oraz zostało sklasyfikowane przez wyżej wymienioną inspekcję jako wino gatunkowe z jednym z następujących wyróżników:

»Kabinetní víno« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 19° NM,

»Pozdní sběr« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 21° NM,

»Výběr z hroznů« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 24° NM,

»Výběr z bobulí« może być produkowane jedynie z wybranych jagód, które osiągnęły zawartość cukru co najmniej 27° NM,

»Výběr z cibéb« może być produkowane jedynie z wybranych jagód dotkniętych pleśnią szlachetną lub z jagód przejrzałych, które osiągnęły zawartość cukru co najmniej 32° NM,

»Ledové víno« może być produkowane jedynie z winogron, których zbiór odbył się przy temperaturze –7 °C lub niższej i które w trakcie zbioru i obróbki pozostały zamarznięte, a minimalna cukru w otrzymanym winie musi wynosić co najmniej 27° NM,

»Slámové víno« może być produkowane jedynie z winogron, które przed obróbką były przechowywane na słomie lub sitowiu, lub zawieszone w dobrze wietrzonym pomieszczeniu przez okres co najmniej trzech miesięcy, a zawartość cukru w otrzymanym winie musi wynosić co najmniej 27° NM;

 

Pozdní sběr

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, produkowane z winogron zebranych w określonej winnicy na danym obszarze; wydajność z jednego hektara nie została przekroczona; winogrona, z których wyprodukowano wino, osiągnęły minimalną zawartość cukru 21° NM. Zbiór winogron i produkcja, z wyjątkiem butelkowania, nastąpiły w danym regionie winiarskim; wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym.

 

Víno s přívlastkem, uzupełnione określeniem:

Kabinetní víno

Pozdní sběr

Výběr z hroznů

Výběr z bobulí

Výběr z cibéb

Ledové víno

Slámové víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, wyprodukowane z winogron, miąższu lub moszczu winnego; może być wyprodukowane z wina z winogron zebranych w określonej winnicy w danym regionie lub podregionie, gdzie nie przekroczono wydajności z hektara. Wino zostało wyprodukowane z winogron, których pochodzenie, zawartość cukru, w razie potrzeby odmiana lub mieszanka odmian, masa i zakażenie szlachetną postacią pleśni Botrytis cinerea P. zostały sprawdzone przez inspekcję oraz są zgodne z wymogami dotyczącymi szczególnego rodzaju wina gatunkowego z wyróżnikiem lub zostało wyprodukowane przez kupażowanie win gatunkowych z wyróżnikiem. Wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym oraz zostało sklasyfikowane przez wyżej wymienioną inspekcję jako wino gatunkowe z jednym z następujących wyróżników:

»Kabinetní víno« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 19° NM,

»Pozdní sběr« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 21° NM,

»Výběr z hroznů« może być produkowane jedynie z winogron, które osiągają zawartość cukru co najmniej 24° NM,

»Výběr z bobulí« może być produkowane jedynie z wybranych jagód, które osiągnęły zawartość cukru co najmniej 27° NM,

»Výběr z cibéb« może być produkowane jedynie z wybranych jagód dotkniętych pleśnią szlachetną lub z jagód przejrzałych, które osiągnęły zawartość cukru co najmniej 32° NM,

»Ledové víno« może być produkowane jedynie z winogron, których zbiór odbył się przy temperaturze –7°C lub niższej i które w trakcie zbioru i obróbki pozostały zamarznięte, a minimalna cukru w otrzymanym winie musi wynosić co najmniej 27° NM,

»Slámové víno« może być produkowane jedynie z winogron, które przed obróbką były przechowywane na słomie lub sitowiu, lub zawieszone w dobrze wietrzonym pomieszczeniu przez okres co najmniej trzech miesięcy, a zawartość cukru w otrzymanym winie musi wynosić co najmniej 27° NM;

 

Jakostní likérové víno

Czeski

CHNP

(3)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, wyprodukowane z winogron zebranych w danej winnicy w określonym regionie, gdzie nie przekroczono wydajności z hektara. Produkcja odbyła się w określonym w regionie winiarskim, w którym zebrano winogrona; wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym

 

Zemské víno

Czeski

CHOG

(1)

Wino wyprodukowane z winogron zebranych na terenie Republiki Czeskiej odpowiednich do wytwarzania wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie lub z odmian winogron umieszczonych w wykazie odmian zawartym w rozporządzeniu wykonawczym. Wino może być oznakowane etykietą zawierającą jedynie oznaczenie geograficzne, które jest określone w rozporządzeniu wykonawczym. Do produkcji wina z oznaczeniem geograficznym można użyć jedynie winogron, które osiągnęły zawartość cukru co najmniej 14° NM i zostały zebrane na obszarze jednostki geograficznej posiadającej oznaczenie geograficzne zgodnie z rozporządzeniem oraz spełniającej określone w nim wymogi dotyczące jakości. Stosowanie nazwy innej jednostki geograficznej zawartej w rozporządzeniu wykonawczym jest zabronione.

 

Víno originální certifikace (VOC lub V.O.C.)

Czeski

CHNP

(1)

Wino musi być wyprodukowane na obszarze odpowiadającym regionowi winiarskiemu lub jego części. Producent musi być członkiem stowarzyszenia upoważnionego do nadania oznaczenia wina oryginalnej certyfikacji zgodnie z dokumentem. Wino spełnia co najmniej wymogi dotyczące jakości odnoszące się do wina gatunkowego zgodnie z tym dokumentem oraz warunki określone w decyzji zezwalającej na przyznanie oznaczenia wina oryginalnej certyfikacji. Ponadto wino musi spełniać wymogi określone w tym dokumencie, dotyczące określonych rodzajów win.

 

DANIA

Regional vin

Duński

CHOG

(1, 3, 4)

Wino lub wino musujące, które jest wytwarzane w Danii zgodnie z zasadami określonymi w prawodawstwie krajowym. »Wino regionalne« poddawane jest ocenie organoleptycznej i analitycznej. Swój szczególny rodzaj i charakter zawdzięczają częściowo obszarowi, w którym zostały wyprodukowane, winogronom użytym do produkcji oraz umiejętnościom producenta winogron i wytwórcy wina.

 

NIEMCY

Prädikatswein (Qualitätswein mit Prädikat (3)), uzupełnione określeniem:

Kabinett

Spätlese

Auslese

Beerenauslese

Trockenbeerenauslese

Eiswein

Niemiecki

CHNP

(1)

Ogólna kategoria obejmująca wina z wyróżnikiem, które osiągnęły określoną minimalną masę moszczu oraz nie są wzbogacone (nie są szaptalizowane ani wzbogacone zagęszczonym moszczem gronowym). Nazwa kategorii jest uzupełniona jednym z następujących oznaczeń:

(Kabinett): pierwszy poziom jakości win gatunkowych z wyróżnikiem (Prädikatsweine). Wina Kabinett są lekkie i subtelne, osiągają 67–85 stopni Öchsle w zależności od odmiany winogron i regionu.

(Spätlese): wino gatunkowe z wyróżnikiem, którego masa moszczu wynosi 76–95 stopni Öchsle w zależności od odmiany winogron i regionu. Winogrona powinny pochodzić z późnego zbioru i być w pełni dojrzałe. Wina Spätlese mają intensywny smak (niekoniecznie słodki).

(Auslese): zrobione z wybranych, w pełni dojrzałych winogron, które mogą być dotknięte botrytis cinerea. Masa moszczu wynosi 85–100 stopni Öchsle w zależności od odmiany winogron i regionu.

(Beerenauslese): zrobione ze specjalnie wybranych, w pełni dojrzałych jagód o wysokiej zawartości cukru dzięki botrytis cinerea (pleśń szlachetna), zbieranych najczęściej po upływie pewnego czasu od zakończenia normalnych zbiorów. Masa moszczu wynosi 110–125 stopni Öchsle w zależności od odmiany winogron i regionu. Są to wina bardzo słodkie i trwałe.

(Trockenbeerenauslese): najwyższy stopień klasyfikacji win gatunkowych z wyróżnikiem (Prädikatsweine), których masa moszczu przekracza 150 stopni Öchsle. Wina należące do tej kategorii są zrobione z dokładnie wybranych, przejrzałych winogron, których sok został zagęszczony przez botrytis cinerea (pleśń szlachetna). Grona są podwiędłe jak rodzynki. Otrzymane wino jest niezwykle słodkie i zawiera mało alkoholu.

(Eiswein): Eiswein musi być zrobione z winogron zebranych podczas dużych mrozów, w temperaturach poniżej –7°C. Tłoczenie następuje, gdy winogrona są jeszcze zamarznięte. Niepowtarzalne wino wyższej jakości o niezwykle wysokiej koncentracji słodkości i kwasowości.

 

Qualitätswein, ewentualnie uzupełnione skrótem b.A. (Qualitätswein bestimmter Anbaugebiete)

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino gatunkowe z określonych regionów, które przeszło badanie analityczne i organoleptyczne oraz spełniło warunki dotyczące dojrzałości winogron (masa moszczu wina w stopniach Öchsle).

 

Qualitätslikörwein uzupełnione skrótem b.A (Qualitätslikörwein bestimmter Anbaugebiete) (4)

Niemiecki

CHNP

(3)

Gatunkowe wino likierowe z określonych regionów, które przeszło badanie analityczne i organoleptyczne oraz spełniło warunki dotyczące dojrzałości winogron (masa moszczu wina w stopniach Öchsle).

 

Qualitätsperlwein uzupełnione skrótem b.A (Qualitätsperlwein bestimmter Anbaugebiete) (4)

Niemiecki

CHNP

(8)

Gatunkowe wino półmusującez określonych regionów, które przeszło badanie analityczne i organoleptyczne oraz spełniło warunki dotyczące dojrzałości winogron (masa moszczu wina w stopniach Öchsle).

 

Sekt b.A. (Sekt bestimmter Anbaugebiete) (4)

Niemiecki

CHNP

(4)

Gatunkowe wino musujące z określonych regionów.

 

Landwein

Niemiecki

CHOG

(1)

Wino wyższej jakości dzięki nieco większej masie moszczu.

 

Winzersekt (4)

Niemiecki

CHNP

(1)

Gatunkowe wino musujące wyprodukowane w określonych strefach uprawy winorośli, otrzymane z winogron zebranych w tym samym gospodarstwie winiarskim, w którym producent przetwarza winogrona na wino w celu uzyskania gatunkowego wina musującego wyprodukowanego w określonej strefie uprawy winorośli. Określenie dotyczy także grup producentów.

 

GRECJA

Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας (ΟΠΑΠ)

(appellation d’origine de qualité supérieure)

Grecki

CHNP

(1, 3, 4, 15, 16)

Nazwa regionu lub określonego miejsca, która została uznana urzędowo, stosowana do opisu win spełniających następujące wymogi:

są produkowane z winogron najlepszych odmian winorośli należących do gatunku Vitis vinifera, pochodzących wyłącznie z tego obszaru geograficznego, w którego obrębie odbywa się także produkcja,

są produkowane z winogron pochodzących z winnic o niskiej wydajności z hektara,

zawdzięczają swoją jakość i cechy charakterystyczne głównie lub wyłącznie szczególnemu środowisku geograficznemu z jego nieodłącznymi czynnikami naturalnymi i ludzkimi.

[dekret z mocą ustawy nr 243/1969 i dekret z mocą ustawy nr dotyczący poprawy i ochrony upraw winorośli]

 

Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη (ΟΠΕ)

(appellation d'origine contrôlée)

Grecki

CHNP

(3, 15)

Oprócz niezbędnych wymogów związanych z określeniem »appellation d’origine de qualité supérieure« wina należące do tej kategorii muszą spełniać następujące wymogi:

być produkowane z winogron pochodzących z najlepszych winnic o niskiej wydajności z hektara, uprawianych na glebach właściwych do produkcji wina gatunkowego,

spełniać pewne wymogi dotyczące systemu przycinania winnic i minimalnej zawartości cukru w moszczu;

[dekret z mocą ustawy nr 243/1969 i dekret z mocą ustawy nr 427/76 dotyczący poprawy i ochrony upraw winorośli]

 

Οίνος γλυκός φυσικός

(vin doux naturel)

Grecki

CHNP

(3)

Wina należące do kategorii »appellation d'origine contrôlée« lub »appellation d’origine de qualité supérieure« i spełniające dodatkowo następujące wymogi:

pochodzą z moszczu winnego, którego początkowa naturalna zawartość alkoholu wynosi nie mniej niż 12 % obj.,

posiadają rzeczywistą zawartość alkoholu nie mniejszą niż 15 % obj. i nie większą niż 22 % obj.,

posiadają całkowitą zawartość alkoholu nie mniejszą niż 17,5 % obj.

[dekret z mocą ustawy nr 212/1982 dotyczący rejestracji win z nazwą pochodzenia »Samos«]

 

Οίνος φυσικώς γλυκύς

(vin naturellement doux)

Grecki

CHNP

(3, 15, 16)

Wina należące do kategorii »appellation d'origine contrôlée« lub »appellation d’origine de qualité supérieure« i spełniające dodatkowo następujące wymogi:

są produkowane z winogron pozostawionych na słońcu lub w cieniu

są produkowane bez wzbogacania

posiadają minimalną naturalną zawartość alkoholu 17 % obj. (lub 300 g cukru na litr);

[dekret z mocą ustawy nr 212/1982 dotyczący rejestracji win z nazwą pochodzenia »Samos«]

 

ονομασία κατά παράδοση

(appellation traditionnelle)

Grecki

CHOG

(1)

Wina wyprodukowane wyłącznie na terytorium geograficznym Grecji oraz:

w przypadku win z określeniem tradycyjnym Retsina – wyprodukowane z użyciem moszczu gronowego, do którego podczas obróbki dodaje się żywicę z sosny Aleppo, oraz

w przypadku win z określeniem tradycyjnym Verntea – wyprodukowane z winogron pochodzących z winnic na wyspie Zakynthos i spełniających pewne warunki dotyczące używanych odmian winogron, wydajności z hektara winnic oraz zawartości cukru w moszczu;

[dekret prezydencki nr 514/1979 dotyczący produkcji, kontroli i ochrony win żywicznych oraz zarządzenie ministerialne nr 397779/92 w sprawie określenia wymogów dotyczących użycia oznaczenia »Verntea Traditional Designation of Zakynthos«]

 

τοπικός οίνος

(vin de pays)

Grecki

CHOG

(1, 3, 4, 11, 15, 16)

Oznaczenie odnoszące się do regionu lub określonego miejsca, które zostało uznane urzędowo, stosowane do opisu win spełniających następujące wymogi:

posiadają określoną jakość, reputację lub inne cechy związane z ich pochodzeniem

co najmniej 85 % winogron użytych do ich produkcji pochodzi wyłącznie z tego obszaru geograficznego, w którego obrębie odbywa się także produkcja,

są otrzymywane z odmian winorośli sklasyfikowanych na określonym obszarze,

są produkowane z winogron pochodzących z winnic założonych na glebach odpowiednich do uprawy winorośli o niskiej wydajnością z hektara,

posiadają określoną dla każdego z nich naturalną i rzeczywistą objętościową zawartość alkoholu;

[wspólne zarządzenie ministerialne nr 392169/1999 ustanawiające ogólne zasady dotyczące stosowania określenia »wino regionalne« do opisu wina stołowego, zmienione wspólnym zarządzeniem ministerialnym nr 321813/2007].

 

HISZPANIA

Denominación de origen (DO)

Hiszpański

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Nazwa regionu, obszaru, miejscowości lub wyznaczonego miejsca, które zostały uznane urzędowo, stosowana do określenia win spełniających następujące warunki:

zostały wyprodukowane w regionie, na obszarze, w miejscowości lub w wyznaczonym miejscu, z którego pochodzą winogrona użyte do produkcji,

cieszą się wysokim uznaniem w handlu ze względu na swoje pochodzenie, oraz

zawdzięczają swoją jakość i cechy charakterystyczne głównie lub wyłącznie cechom obszaru geograficznego, obejmującym czynniki naturalne i ludzkie;

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; inne wymogi prawne są określone w wyżej wymienionych przepisach i w innych przepisach)

Chile

Denominación de origen calificada (DOCa)

Hiszpański

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Oprócz koniecznych wymogów związanych z określeniem »denominación de origen« i »denominación de origen calificada« wina spełniają także następujące wymogi:

od czasu uznania jako »denominación de origen« upłynęło co najmniej 10 lat,

chronione produkty są sprzedawane jako butelkowane wyłącznie w zarejestrowanych wytwórniach win, znajdujących się na wyznaczonym obszarze geograficznym, oraz

obszary uznane za odpowiednie do produkcji wina, mającego prawo do opisanej nazwy pochodzenia, są wyznaczone na mapie według granic gmin;

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; inne wymogi prawne są określone we wspomnianej ustawie i innych przepisach)

 

Vino de calidad con indicación geográfica

Hiszpański

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Wino wyprodukowane w regionie, na obszarze, w miejscowości lub w wyznaczonym miejscu, z którego pochodzą winogrona użyte do produkcji. Jego jakość, reputacja lub cechy charakterystyczne są związane z czynnikami geograficznymi lub ludzkim, bądź z obydwoma rodzajami czynników, mającymi wpływ na uprawę winogron, proces produkcji wina i jego dojrzewania. Takie wina są oznaczane za pomocą określenia »vino de calidad de« z dodaną nazwą regionu, obszaru, miejscowości lub wyznaczonego miejsca, gdzie nastąpiła ich produkcja i obróbka.

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; inne wymogi prawne są określone we wspomnianej ustawie i innych przepisach)

 

Vino de pago

Hiszpański

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Oznacza miejsce lub obszar wiejski, o szczególnych właściwościach glebowych i mikroklimatycznych, które odróżniają go od innych okolicznych miejsc, znany pod nazwą tradycyjnie i powszechnie wiązaną z uprawą winnic, z których otrzymywane są wina posiadające wyjątkowe cechy i właściwości jakościowe oraz których maksymalna wielkość jest ograniczona zasadami ustanowionymi przez właściwe organy administracyjne zgodnie z cechami charakterystycznymi poszczególnych regionów. Obszar winnicy musi być mniejszy niż obszar wyznaczony granicami gminy (lub gmin, jeśli jest ich więcej niż jedna), na której terenie znajduje się winnica. Uważa się, że powszechnie uznany związek z uprawą winnic występuje, jeżeli wino, które się tam otrzymuje, jest zwykle określane w handlu nazwą »pago« przez okres co najmniej pięciu lat. Wszystkie winogrona przeznaczone do produkcji »Vino de pago« pochodzą z winnic znajdujących się w danym »pago«, gdzie wino jest wytwarzane i przechowywane oraz gdzie dojrzewa oddzielnie od innych win.

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; inne wymogi prawne są określone we wspomnianej ustawie i innych przepisach)

 

Vino de pago calificado

Hiszpański

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Jeżeli cały obszar danego »pago« mieści się w zakresie terytorialnym nazwy wina pochodzącego z określonego regionu, może być on określany jako »pago qualificado«, zaś produkowane na tym obszarze wino zawsze określa się jako »vino de pago calificado«, jeżeli spełnia ono wymogi dotyczące win pochodzących z określonego regionu i jest tam zarejestrowane.

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; inne wymogi prawne są określone we wspomnianej ustawie i innych przepisach)

 

Vino de la tierra

Hiszpański

CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Wymagania dotyczące stosowania określenia tradycyjnego »vino de la tierra« uzupełnionego oznaczeniem geograficznym:

1.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi oznaczeń geograficznych produktów, o których mowa w art. 1, należy uwzględnić co najmniej następujące aspekty:

a)

kategorię lub kategorie wina, w odniesieniu do których oznaczenie jest stosowane,

b)

nazwę oznaczenia geograficznego, która zostanie użyta

c)

dokładnie określone granice obszaru geograficznego

d)

określenie odmian winogron, które zostaną użyte

e)

minimalną naturalną objętościową zawartość alkoholu w różnych rodzajach wina uprawnionych do objęcia określeniem,

f)

ocenę lub wskazanie cech organoleptycznych,

g)

system kontroli stosowany do win przez organ publiczny lub jednostkę prywatną;

2.

Użycie oznaczenia geograficznego do określenia win wyprodukowanych w wyniku kupażu win pochodzących z winogron zebranych na różnych obszarach produkcji jest dopuszczalne, jeżeli co najmniej 85 % winogron użytych do produkcji wina pochodzi z obszaru, którego nazwę zawiera określenie.

(Ustawa nr 24/2003 o winorośli i winie; dekret nr 1126/2008)

 

Vino dulce natural

Hiszpański

CHNP

(3)

(część B pkt 6 załącznika III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009)

 

Vino Generoso

Hiszpański

CHNP

(3)

(część B pkt 8 załącznika III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009)

Chile

Vino Generoso de licor

Hiszpański

CHNP

(3)

(część B pkt 10 załącznika III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009)

 

FRANCJA

Appellation d'origine contrôlée

Francuski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15, 16)

Nazwa miejsca stosowana do określenia produktu, który pochodzi z tego miejsca, zawdzięcza swoją jakość lub cechy charakterystyczne głównie lub wyłącznie określonemu środowisku geograficznemu oraz jego nieodłącznym czynnikom naturalnym i ludzkim, cieszy się należnym ugruntowanym uznaniem, a jego produkcja podlega procedurom kontroli, takim jak identyfikacja podmiotów, kontrola warunków produkcji i kontrola produktów.

Algieria

Szwajcaria

Tunezja

Appellation […] contrôlée

Francuski

 

Appellation d’origine vin délimité de qualité supérieure

Francuski

 

Vin doux naturel

Francuski

CHNP

(3)

Wino wzmacniane, tj. takie, którego fermentacja alkoholowa jest zatrzymana przez dodanie neutralnego alkoholu winnego. Proces ten ma na celu zwiększenie zawartości alkoholu w winie przy jednoczesnym zatrzymaniu jak największej ilości naturalnych cukrów z winogron.

W zależności od rodzaju wytwarzanego naturalnego wina słodkiego (białe, czerwone lub różowe) wzmacnianie przeprowadzane jest na określonym etapie fermentacji alkoholowej z maceracją lub bez.

 

Vin de pays

Francuski

CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15, 16)

Wina o chronionych oznaczeniach geograficznych, które spełniają surowe warunki produkcji, które są określone w dekrecie, takie jak maksymalna wydajność, minimalna zawartość alkoholu, odmiana winogron oraz ścisłe zasady analityczne.

 

WŁOCHY

Denominazione di origine controllata (D.O.C.)

Włoski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 11, 15, 16)

Nazwa pochodzenia wina oznacza geograficzną nazwę strefy uprawy winorośli charakteryzującej się szczególną produkcją i jest stosowana do opisu produktu o renomowanej jakości, który zawdzięcza swoje cechy charakterystyczne środowisku geograficznemu i czynnikowi ludzkiemu. Wspomniana wyżej ustawa wprowadza, na potrzeby nazw włoskich, określenie tradycyjne »D.O.C.«, które wyjaśnia wyżej wymienione pojęcie oznaczania pochodzenia w kontekście wysokiej jakości i tradycyjnego charakteru.

[Ustawa nr 164 z 10.2.1992]

 

Kontrollierte Ursprungsbezeichnung

Niemiecki

 

Kontrolirano poreklo

Słoweński

 

Denominazione di origine controllata e garantia (D.O.C.G.)

Włoski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 11, 15, 16)

Definicja tego określenia jest podobna do definicji D.O.C., ale zawiera także słowo »gwarantowane«, w związku z czym jest one stosowane do win posiadających szczególną wartość, które są uznane jako DOC przynajmniej od pięciu lat. Są one wprowadzane do obrotu w opakowaniach o pojemności nie większej niż 5 litrów oraz opatrzone rządowym znakiem identyfikacyjnym, co daje konsumentom większą gwarancję.

[Ustawa nr 164 z 10.2.1992]

 

Kontrollierte und garantierte Ursprungsbezeichnung

Niemiecki

 

Kontrolirano in garantirano poreklo

Słoweński

 

Vino dolce naturale

Włoski

CHNP

(1, 3, 11, 15)

Określenie tradycyjne stosowane do opisu i kwalifikacji niektórych win otrzymywanych z podwiędłych winogron, które zawierają pewną ilość cukrów resztkowych wytworzonych przez winogrona, bez stosowania procesów wzbogacających.

Stosowanie regulowane jest odrębnymi dekretami dotyczącymi różnych win.

 

Indicazione geografica tipica (IGT)

Włoski

CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 11, 15, 16)

Określenie właściwe wyłącznie dla Włoch, wprowadzone w ustawie nr 164 z dnia 10 lutego 1992 r. do opisu włoskich win posiadających oznaczenie geograficzne, których zawdzięczają swój szczególny charakter i jakość geograficznemu obszarowi produkcji winogron.

 

Landwein

Niemiecki

 

Vin de pays

Francuski

 

Deželna oznaka

Słoweński

 

CYPR

Οίνος Ελεγχόμενης Ονομασίας

Προέλευσης (ΟΕΟΠ)

(Kontrolowana nazwa pochodzenia)

Grecki

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Odnosi się do wina o CHNP

Κ.Δ.Π.403/2005 Αρ.4025/19.8.2005/Ε.Ε. Παρ.ΙΙΙ (Ι)

Κ.Δ.Π.212/2005 Αρ.3896/26.04.2005/Ε.Ε. Παρ.ΙΙΙ (Ι)

Κ.Δ.Π.706/2004 Αρ.3895/27.08.2004/Ε.Ε. Παρ.ΙΙΙ (Ι)

 

Τοπικός Οίνος

(wino regionalne)

Grecki

CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 15, 16)

Odnosi się do wina o CHOG

Κ.Δ.Π. 704/2004 Αρ.3895/ 27.8.2004/Ε.Ε. Παρ.ΙΙΙ (Ι)

 

LUKSEMBURG

Crémant de Luxembourg

Francuski

CHNP

(4)

[Rozporządzenie rządowe z dnia 4 stycznia 1991 r.] Główne standardy, których należy przestrzegać w trakcie produkcji, są następujące:

winogrona zbierane są ręcznie i selekcjonowane specjalnie na potrzeby produkcji Crémant;

cuvée podstawowych win musi spełniać normy jakości stosowane wobec win gatunkowych;

wytwarzane jest z moszczu otrzymanego poprzez tłoczenie całych winogron, którego ilość w przypadku białego i różowego wina musującego nie przekracza 100 litrów na każde 150 kg winogron;

fermentuje w butelce zgodnie z tradycyjną metodą;

maksymalna zawartość dwutlenku siarki nie przekracza 150 mg/l;

minimalne ciśnienie dwutlenku węgla nie przekracza 4 atmosfer przy 20 °C;

zawartość cukru nie przekracza 50 g/l.

 

Marque nationale, uzupełnione określeniem:

appellation contrôlée

appellation d'origine contrôlée

Francuski

CHNP

(1, 4)

(W):

Określenie »Marque nationale« (krajowy znak zatwierdzenia) dla win z nazwą »Moselle luxembourgeoise« zostało wprowadzone rządowym rozporządzeniem z dnia 12 marca 1935 r. Napis »Marque nationale – appellation contrôlée« na prostokątnej etykiecie naklejonej z tyłu butelki poświadcza produkcję i jakość wina skontrolowaną przez służby państwowe. Przyznawane jest przez urząd Marque nationale. O oznaczenie takie można się ubiegać tylko w odniesieniu do win pochodzących z Luxemburga, które nie są kupażowane z winem zagranicznym i które są zgodne z wymogami krajowymi i europejskimi. Wina opatrzone taką etykieta muszą również być wprowadzane do obrotu w butelkach, a winogrona muszą być zbierane i przetwarzane w krajowych obszarach produkcyjnych. Wina są systematycznie badane za pomocą testów analitycznych i organoleptycznych.

(SW):

Określenie »Marque nationale« dla luksemburskich win musujących zostało wprowadzone rządowym rozporządzeniem z dnia 18 marca 1988 r. i gwarantuje:

że wino musujące wytwarzane jest wyłącznie z win odpowiednich do produkcji win gatunkowych Luxembourg Moselle,

że jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi jakości ustanowionymi w rozporządzeniach krajowych i wspólnotowych,

że podlega kontroli służb państwowych.

 

WĘGRY

Minőségi bor

Węgierski

CHNP

(1)

Oznacza »wino gatunkowe« i jest stosowane do win z CHNP

 

Védett eredetű bor

Węgierski

CHNP

(1)

Oznacza wino o chronionym pochodzeniu

 

Tájbor

Węgierski

CHOG

(1)

Oznacza »wino regionalne« i jest stosowane do win z CHOG

 

MALTA

Denominazzjoni ta’ Origini Kontrollata (D.O.K.)

Maltański

CHNP

(1)

[Dziennik Urzędowy Malty nr 17965 z dnia 5 września 2006 r.]

 

Indikazzjoni Ġeografika Tipika (I.G.T.)

Maltański

CHOG

(1)

[Dziennik Urzędowy Malty nr 17965 z dnia 5 września 2006 r.]

 

NIDERLANDY

Landwijn

Niderlandzki

CHOG

(1)

Winogrona są zbierane i wino jest produkowane na terytorium Niderlandów. Nazwa prowincji, w której winogrona są zbierane, może być wymieniona na etykiecie. Minimalna naturalna zawartość alkoholu w tym winie powinna wynosić co najmniej 6,5 % obj. Do produkcji tego wina w Niderlandach należy używać wyłącznie odmian winogron, które są wymienione w wykazie krajowym.

 

AUSTRIA

Districtus Austriae Controllatus (DAC)

Łacina

CHNP

(1)

Warunki dotyczące tych win gatunkowych (np. odmiany, smak, zawartość alkoholu) są określone przez Komitet Regionalny.

 

Prädikatswein, ewentualnie uzupełniony określeniem

Ausbruch / Ausbruchwein

Auslese / Auslesewein

Beerenauslese / Beerenauslesewein

Kabinett / Kabinettwein

Schilfwein

Spätlese / Spätlesewein

Strohwein

Trockenbeerenauslese

Eiswein

Niemiecki

CHNP

(1)

Są to wina gatunkowe, które określa się głównie na podstawie naturalnej zawartości cukru w winogronach oraz warunków zbiorów. Wzbogacanie i słodzenie jest niedozwolone.

Ausbruch / Ausbruchwein: z winogron przejrzałych oraz dotkniętych botrytis, o minimalnej naturalnej zawartości cukru 27° Klosterneuburger Mostwaage (KMW); możliwe jest dodanie świeżego moszczu lub wina dla lepszej ekstrakcji.

Auslese / Auslesewein: ze starannie wyselekcjonowanych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 21° KMW.

Beerenauslese / Beerenauslesewein: z przejrzałych lub dotkniętych botrytis, starannie wyselekcjonowanych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 25° KMW.

Kabinett / Kabinettwein: z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 17° KMW.

Schilfwein, Strohwein: winogrona muszą być przechowywane i naturalnie wysuszone na trzcinie lub słomie przez co najmniej 3 miesiące przed tłoczeniem; minimalna zawartość cukru musi wynosić 25° KMW.

Spätlese / Spätlesewein: z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 19° KMW.

Trockenbeerenauslese: winogrona muszą być w dużym stopniu dotknięte botrytis i naturalnie wysuszone oraz posiadać minimalną zawartość cukru 30 KMW.

Eiswein: winogrona muszą być naturalnie zmrożone podczas zbiorów i tłoczenia oraz posiadać minimalną zawartość cukru 25° KMW.

 

Qualitätswein besonderer Reife und Leseart, ewentualnie uzupełniony określeniem:

Ausbruch / Ausbruchwein

Auslese / Auslesewein

Beerenauslese / Beerenauslesewein

Kabinett / Kabinettwein

Schilfwein

Spätlese / Spätlesewein

Strohwein

Trockenbeerenauslese

Eiswein

 

Qualitätswein

Niemiecki

CHNP

(1)

Z w pełni dojrzałych winogron i niektórych odmian o minimalnej naturalnej zawartości cukru 15° KMW i maksymalnej wydajności 6 750 l/ha. Wino może być sprzedawane tylko z numerem kontrolnym wina gatunkowego.

 

Qualitätswein mit staatlicher Prüfnummer

 

Landwein

Niemiecki

CHOG

(1)

Z w pełni dojrzałych winogron i niektórych odmian o minimalnej naturalnej zawartości cukru 14° KMW i maksymalnej wydajności 6 750 l/ha

 

PORTUGALIA

Denominação de origem (D.O.)

Portugalski

CHNP

(1, 3, 4, 8)

Nazwa geograficzna regionu lub określonego miejsca lub tradycyjna nazwa związana lub nie związana z pochodzeniem geograficznym, stosowana do opisu lub identyfikacji produktu wytwarzanego z winogron z tego regionu lub określonego miejsca, który swoją jakość i cechy charakterystyczne zawdzięcza głównie lub wyłącznie szczególnym cechom geograficznym i ich nieodłącznym czynnikom naturalnym i ludzkim oraz którego produkcja ma miejsce w tym wyznaczonym obszarze lub regionie geograficznym.

[Decreto-Lei no 212/2004, de 23.8.2004]

 

Denominação de origem controlada (D.O.C.)

Portugalski

CHNP

(1, 3, 4, 8)

Etykietowanie produktów winiarskich uprawnionych do nazwy pochodzenia może zawierać następujące zapisy: »Denominação de Origem Controlada« lub »DOC«.

[Dekret z mocą ustawy nr 212/2004 z 23.8.2004]

 

Indicação de proveniência regulamentada (I.P.R.)

Portugalski

CHNP

(1, 3, 4, 8)

Nazwa kraju lub regionu lub określonego miejsca lub tradycyjna nazwa związana lub nie związana z pochodzeniem geograficznym, stosowana do opisu lub identyfikacji produktu winiarskiego wytworzonego przynajmniej w 85 % z winogron zebranych w danym miejscu lub regionie, którego reputacja, szczególna jakość i inne cechy mogą być powiązane z tym pochodzeniem geograficznym i którego produkcja odbywa się w określonym obszarze geograficznym lub regionie.

[Decreto-Lei no 212/2004, de 23.8.2004]

 

Vinho doce natural

Portugalski

CHNP

(3)

Wino o dużej zawartości cukru, wytwarzane z winogron pochodzących z późnego zbioru lub dotkniętych pleśnią szlachetną.

[Portaria no 166/1986, de 26.6.1986]

 

Vinho generoso

Portugalski

CHNP

(3)

Wina likierowe produkowane w tradycyjny sposób w wyznaczonych regionach Douro, Madeira, Setúbal u Carcavelos, zwane odpowiednio wino Porto lub Porto, również w tłumaczeniu na inne języki, wino Madera lub Madera, również w tłumaczeniu na inne języki, Moscatel de Setúbal lub Setúbali Carcavelos.

[Decreto-Lei no 166/1986, de 26.6.1986]

 

Vinho regional

Portugalski

CHOG

(1)

Etykietowanie produktów winiarskich uprawnionych do oznaczenia geograficznego może zawierać następujące zapisy: »Vinho Regional« lub »Vinho da Região de«.

[Decreto-Lei no 212/2004, de 23.8.2004]

 

RUMUNIA

Vin cu denumire de origine controlată (D.O.C.), uzupełnione określeniem:

Cules la maturitate deplină – C.M.D.

Cules târziu – C.T.

Cules la înnobilarea boabelor – C.I.B.

Rumuński

CHNP

(1, 3, 8, 15, 16)

Wina noszące nazwę pochodzenia są to wina wytwarzane z winogron uzyskanych w wyznaczonych obszarach, które charakteryzują się klimatem, glebą i nasłonecznieniem sprzyjającymi dobrej jakości zbiorów, zgodnie z następującymi wymogami:

a)

winogrona, z których produkowane jest wino, pochodzą wyłącznie z odpowiedniego wyznaczonego obszaru;

b)

produkcja odbywa się na odpowiednim obszarze geograficznym;

c)

wina zawdzięczają swoją jakość i cechy charakterystyczne głównie lub wyłącznie szczególnemu środowisku geograficznemu z jego nieodłącznymi czynnikami naturalnym i ludzkim;

d)

wina wytwarza się z odmian winorośli należących do Vitis vinifera.

W zależności od stopnia dojrzałości winogron oraz ich cech jakościowych w trakcie zbiorów wina noszące nazwę pochodzenia klasyfikuje się w następujący sposób:

a)

DOC – CMD – wino noszące nazwę pochodzenia produkowane z winogron, które w trakcie zbiorów były w pełni dojrzałe;

b)

DOC – CT – wino noszące nazwę pochodzenia produkowane z winogron z późnego zbioru;

DOC – CIB – wino noszące nazwę pochodzenia produkowane z winogron dotkniętych szlachetną pleśnią.

 

Vin spumant cu denumire de origine controlată (D.O.C.)

Rumuński

CHNP

(5, 6)

Wina musujące noszące chronioną nazwę pochodzenia są produkowane z odmian zalecanych dla tego rodzaju produkcji, które uprawia się w wyznaczonych winnicach, gdzie wino jest produkowane jako surowiec, który aż do wprowadzenia do obrotu przetwarzany jest całkowicie tylko w wyznaczonym obszarze.

 

Vin cu indicație geografică

Rumuński

CHOG

(1, 4, 9, 15, 16)

Wina noszące oznaczenie geograficzne są produkowane z winogron zbieranych w określonych winnicach na wyznaczonych obszarach i spełniają następujące wymogi:

a)

charakteryzują się szczególną jakością, reputacją lub cechami, które można przypasać temu określonemu pochodzeniu geograficznemu;

b)

przynajmniej 85 % winogron wykorzystanych do produkcji pochodzi bezpośrednio z tego obszaru geograficznego;

c)

produkcja odbywa się na tym obszarze geograficznym;

d)

wina wytwarza się z odmian winorośli należących do Vitis vinifera lub mieszanki gatunku Vitis vinifera i innych gatunków rodzaju Vitis.

Rzeczywista zawartość alkoholu musi wynosić co najmniej 9,5 % obj. w przypadku win produkowanych w strefie uprawy winorośli B i przynajmniej 10,0 % obj. w strefach uprawy winorośli CI i CII. Całkowita zawartość alkoholu nie może przekraczać 15 % obj.

 

SŁOWENIA

Kakovostno vino z zaščitenim geografskim poreklom (kakovostno vino ZGP), ewentualnie uzupełnione określeniem Mlado vino

Słoweński

CHNP

(1)

Wino z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 8,5 % obj. (9,5 % obj. w strefie CII) i maksymalnej wydajności 8 000 l/ha. Ocena analityczna i organoleptyczna jest obowiązkowa.

 

Kakovostno peneče vino z zaščitenim geografskim poreklom (Kakovostno vino ZGP)

Słoweński

CHNP

(1)

Wino otrzymywane z pierwotnej i wtórnej fermentacji alkoholowej o minimalnej rzeczywistej zawartości alkoholu 10 % obj., przy czym całkowita zawartość alkoholu cuvée wynosi nie mniej niż 9 % obj.

 

Penina

Słoweński

 

Vino s priznanim tradicionalnim poimenovanjem (vino PTP)

Słoweński

CHNP

(1)

Warunki produkcji tych win gatunkowych są określane w rozporządzeniu ministra opartym na szczegółowym sprawozdaniu ekspertów (np. odmiany, zawartość alkoholu, wydajność, itd.).

 

Renome

Słoweński

 

Vrhunsko vino z zaščitenim geografskim poreklom (vrhunsko vino ZGP), ewentualnie uzupełnione określeniem:

Pozna trgatev

Izbor

Jagodni izbor

Suhi jagodni izbor

Ledeno vino

Arhivsko vino (Arhiva)

Slamno vino (vino iz sušenega grozdja)

Słoweński

CHNP

(1)

Wino z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 83° KMW i maksymalnej wydajności 8 000 l/ha. Wzbogacanie i słodzenie jest niedozwolone. Ocena analityczna i organoleptyczna jest obowiązkowa.

Pozna trgatev: z winogron przejrzałych lub dotkniętych botrytis, szczegółowo wyselekcjonowanych, o minimalnej naturalnej zawartości cukru 92° Oechsle;

Izbor: z winogron przejrzałych lub dotkniętych botrytis, szczegółowo wyselekcjonowanych, o minimalnej naturalnej zawartości cukru 108° Oechsle;

Jagodni izbor: z winogron przejrzałych lub dotkniętych botrytis, szczegółowo wyselekcjonowanych, o minimalnej naturalnej zawartości cukru 128 stopni Oechsle;

Suhi jagodni izbor: z winogron przejrzałych lub dotkniętych botrytis, szczegółowo wyselekcjonowanych, o minimalnej naturalnej zawartości cukru 154 stopnie Oechsle;

Ledeno vino: winogrona muszą być naturalnie zmrożone podczas zbiorów i tłoczenia oraz mieć minimalną zawartość cukru 128° Oechsle;

Arhivsko vino (arhiva): dojrzałe wino z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości naturalnego cukru 83° Oechsle;

Slamno vino (vino iz sušenega grozdja): winogrona muszą być przechowywane i naturalnie wysuszone na trzcinie lub słomie przed tłoczeniem.

 

Vrhunsko peneče vino z zaščitenim geografskim poreklom (Vrhunsko peneče vino ZGP)

Słoweński

CHNP

(1)

Wino otrzymywane z pierwotnej i wtórnej fermentacji alkoholowej o minimalnej rzeczywistej zawartości alkoholu 10,5 % obj., przy czym całkowita zawartość alkoholu cuvée wynosi nie mniej niż 9,5 % obj.

 

Penina

Słoweński

 

Deželno vino s priznano geografsko oznako (Deželno vino PGO), ewentualnie uzupełnione określeniem Mlado vino

Słoweński

CHOG

(1)

Wino z w pełni dojrzałych winogron o minimalnej naturalnej zawartości cukru 8,5 % obj. i maksymalnej wydajności 12 000 l/ha. Ocena analityczna i organoleptyczna jest obowiązkowa.

 

SŁOWACJA

Akostné víno

Słowacki

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Instytut Kontroli jako gatunkowe wino danej odmiany lub gatunkowe wino markowe, wytwarzane z winogron, których minimalna naturalna zawartość cukru wynosi 16° NM, a maksymalna wydajność z hektara nie jest przekroczona, zgodne z wymogami jakościowymi określonymi w odrębnym rozporządzeniu.

 

Akostné víno s prívlastkom, uzupełnione określeniem:

Kabinetné

Neskorý zber

Výber z hrozna

Bobuľovývýber

Hrozienkový výber

Cibébový výber

L'adový zber

Slamové víno

Słowacki

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Instytut Kontroli jako wino gatunkowe z wyróżnikiem, zgodne z wymogami jakościowymi określonymi w odrębnym rozporządzeniu; maksymalna wydajność z hektara nie jest przekroczona; odmiana winorośli, pochodzenie winogron, ich naturalna zawartość cukru i warunki fizyczne są poświadczone certyfikatem przez pracownika Instytutu Kontroli przed przetworzeniem; przestrzegany jest zakaz zwiększania naturalnej objętościowej zawartości alkoholu i modyfikacji cukru resztkowego.

Akostné víno s prívlastkom dzieli się na:

kabinetné víno wytwarzane z w pełni dojrzałych winogron o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 19° NM,

neskorý zber wytwarzane z w pełni dojrzałych winogron o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 21° NM,

výber z hrozna wytwarzane z w pełni dojrzałych winogron o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 23° NM, pochodzących ze starannie wyselekcjonowanych kiści,

bobuľový výber wytwarzane z ręcznie wyselekcjonowanych przejrzałych kiści winogron, z których niedojrzałe i uszkodzone jagody zostały ręcznie usunięte, o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 26° NM,

hrozienkový výber wytwarzane wyłącznie z ręcznie wyselekcjonowanych przejrzałych winogron o naturalnej zawartości cukru 28° NM,

cibébový výber wytwarzane wyłącznie z ręcznie wyselekcjonowanych przejrzałych winogron uszlachetnianych działaniem Botrytis cinerea Persoon, o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 28° NM,

ľadové víno wytwarzane z winogron zebranych w temperaturze –7 °C lub niższej, a następnie utrzymywanych w stanie zmrożenia podczas zbiorów i obróbki, dających moszcz o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 27° NM,

slamové víno wytwarzane z dobrze dojrzałych winogron przechowywanych przed przetworzeniem na słomianych lub trzcinowych matach, z możliwością rozwieszenia na sznurach, przez co najmniej trzy miesiące, o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 27° NM.

 

Esencia

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez powolną fermentację samo ściekającego soku otrzymanego z ręcznie wyselekcjonowanych jagód botrytowych z wyznaczonej winnicy w obszarze »vinohradnícka oblasť Tokaj«. Sok musi mieć naturalną zawartość cukru co najmniej 450 g/l i 50 g/l ekstraktu o zerowej zawartości cukru. Musi dojrzewać przez co najmniej trzy lata, w tym co najmniej dwa lata w drewnianej beczce.

 

Forditáš

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez fermentację moszczu lub wina z tego samego rocznika pochodzącego z wyznaczonej winnicy w obszarze »vinohradnícka oblasť Tokaj«, wylanego na wytłoki z jagód botrytowych. Musi dojrzewać przez co najmniej dwa lata, w tym co najmniej rok w drewnianej beczce.

 

Mášláš

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez fermentację moszczu lub wina z tego samego rocznika pochodzącego z wyznaczonej winiarni w obszarze »vinohradnícka oblasť Tokaj«, wylanego na osad fermentacyjny z Samorodné lub Výber. Musi dojrzewać przez co najmniej dwa lata, w tym co najmniej rok w drewnianej beczce.

 

Pestovateľský sekt (5)

Słowacki

CHNP

(4)

Spełnione są podstawowe warunki dotyczące produkcji gatunkowych win musujących, a ostatnią fazę procesu uzyskiwania wina musującego przeprowadza producent winorośli z winnicy, z której pochodzą winogrona wykorzystane do produkcji. Poszczególne składniki cuvée wina pestovateľský sekt muszą pochodzić z jednego obszaru uprawy winorośli.

 

Samorodné

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez fermentację moszczu lub wina z tego samego rocznika pochodzącego z wyznaczonej winnicy w obszarze »vinohradnícka oblasť Tokaj« z wyznaczonej winnicy, jeżeli warunki nie sprzyjają masowej produkcji jagód botrytowych. Do obrotu może być wprowadzone najwcześniej po dwóch latach dojrzewania, w tym co najmniej rok w drewnianej beczce.

 

Sekt vinohradníckej oblasti (5)

Słowacki

CHNP

(4)

Wino musujące pozyskane w wyniku pierwotnej lub wtórnej fermentacji wina gatunkowego z winogron produkowanych w winnicach leżących na obszarach uprawy winorośli i tylko na obszarach uprawy winorośli, na których uprawiane są winogrona do jego produkcji lub na obszarach bezpośrednio z nimi sąsiadujących, przy spełnieniu podstawowych warunków produkcji gatunkowych win musujących.

 

Výber (3)(4)(5)(6) putňový

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez fermentację alkoholową po zalaniu jagód botrytowych moszczem o naturalnej zawartości cukru nie mniejszej niż 21° NM, z wyznaczonej winnicy w obszarze »vinohradnícka oblas Tokaj« lub winem o tej samej jakości i z tego samego rocznika pochodzącym z wyznaczonej winnicy w obszarze »vinohradnícka oblas Tokaj«. W zależności od ilości dodanych jagód botrytowych Tokajský výber dzieli się na 3 do 6 putňový. Výber musi dojrzewać przez co najmniej trzy lata, w tym co najmniej dwa lata w drewnianej beczce.

 

Výberová esencia

Słowacki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez alkoholową fermentację jagód botrytowych. Podczas zbiorów wszystkie jagody wybierane są osobno oraz zlewane bezpośrednio po przetworzeniu moszczem pochodzącym z wyznaczonej winnicy z obszaru »vinohradnícka oblas Tokaj« lub winem z tego samego rocznika, które zawiera nie mniej niż 180 g/l naturalnego cukru i 45 g/l ekstraktu o zerowej zawartości cukru. Musi dojrzewać przez co najmniej trzy lata, w tym co najmniej dwa lata w drewnianej beczce.

 

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

quality (sparkling) wine

Angielski

CHNP

(1, 4)

Wino lub wino musujące, które jest wytwarzane w Anglii i w Walii zgodnie z zasadami określonymi w krajowym prawodawstwie tych krajów. Wina wprowadzane do obrotu jako »wina gatunkowe« są wcześniej poddawane ocenie organoleptycznej i analitycznej. Swój szczególny rodzaj i charakter zawdzięczają częściowo obszarowi, na którym zostały wyprodukowane, jakości wykorzystanych winogron oraz umiejętnościom producenta winogron i wytwórcy wina.

 

Regional (sparkling) wine

Angielski

CHOG

(1, 4)

Wino lub wino musujące, które jest wytwarzane w Anglii i w Walii zgodnie z zasadami określonymi w krajowym prawodawstwie tych krajów. »Wina regionalne« są poddawane ocenie organoleptycznej i analitycznej. Swój szczególny rodzaj i charakter zawdzięczają częściowo obszarowi, w którym zostały wyprodukowane, winogronom użytym do produkcji oraz umiejętnościom producenta winogron i wytwórcy wina.

 

CZĘŚĆ B:   Określenia tradycyjne, o których mowa w art. 118u ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007

BUŁGARIA

Колекционно

(kolekcja)

Bułgarski

CHNP

(1)

Wino spełniające warunki »rezerwy specjalnej«, które dojrzewa w butelkach przez co najmniej jeden rok i którego ilość nie przekracza 1/2 partii »rezerwy specjalnej«.

 

Ново

(nowe)

Bułgarski

CHNP/CHOG

(1)

Wino wyprodukowane w całości z winogron uzyskanych z jednego zbioru i butelkowane przed końcem roku. Może być sprzedawane z oznaczeniem »nowe« do dnia 1 marca następnego roku. W takim przypadku na etykietach należy obowiązkowo umieścić również oznaczenie »termin sprzedaży – 1 marca…«. Po upływie terminu, o którym mowa powyżej, wino nie może być wprowadzane do obrotu ani prezentowane jako »nowe«, a po dniu 31 marca wskazanego roku ilość wina, która pozostała w handlu, musi zostać ponownie opatrzona etykietą zgodnie z wymogami rozporządzenia.

 

Премиум

(premium)

Bułgarski

CHOG

(1)

Wino produkowane z jednej odmiany winorośli, której winogrona cechuje najwyższa jakość z całego zbioru. Wyprodukowana ilość nie przekracza 1/10 całego zbioru.

 

Премиум оук, или първо зареждане в бъчва

(dębowe premium)

Bułgarski

CHNP

(1)

Wino dojrzewające w nowych kadziach dębowych o maksymalnej pojemności 500 l.

 

Премиум резерва

(rezerwa premium)

Bułgarski

CHOG

(1)

Wino produkowane z jednej odmiany winorośli w ilości zachowanej z najlepszej partii zbioru.

 

Резерва

(rezerwa)

Bułgarski

CHNP/CHOG

(1)

Wino produkowane z jednej odmiany winorośli, dojrzewające przez co najmniej jeden rok od listopada roku zbioru.

 

Розенталер

(Rosenthaler)

Bułgarski

CHNP

(1)

Wino produkowane z zalecanych odmian winogron o zawartości cukru na masę nie mniejszej niż 22 %. Zawartość alkoholu w tym winie wynosi co najmniej 11o. Jego cechy są przede wszystkim skutkiem dodania moszczu winogronowego lub zagęszczonego moszczu winogronowego co najmniej 30 dni przed wysyłką.

 

Специална селекция

(selekcja specjalna)

Bułgarski

CHNP

(1)

Wino produkowane z jednej odmiany winorośli lub z mieszanki odmian, dojrzewające przez co najmniej dwa lata, licząc od daty określonej w specyfikacji produktu.

 

Специална резерва

(rezerwa specjalna)

Bułgarski

CHNP

(1)

Wino produkowane z jednej odmiany winogron lub z mieszanki odmian, dojrzewające przez co najmniej jeden rok w dębowych beczkach, licząc od daty określonej w specyfikacji produktu.

 

REPUBLIKA CZESKA

Archivní víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino wprowadzane do obrotu co najmniej trzy lata po roku zbioru.

 

Burčák

Czeski

CHNP

(1)

Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy, którego rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu jest wyższa niż jeden procent i niższa niż trzy piąte całkowitej zawartości alkoholu.

 

Klaret

Czeski

CHNP

(1)

Wino produkowane z czarnych winogron bez fermentacji na skórkach.

 

Košer, Košer víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino wyprodukowane z zastosowaniem metody liturgicznej w rozumieniu zasad kongregacji żydowskiej.

 

Labín

Czeski

CHOG

(1)

Wino z czarnych winogron, wyprodukowane bez fermentacji na skórkach w czeskim regionie winiarskim.

 

Mladé víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino oferowane do spożycia konsumentowi końcowemu najpóźniej do końca roku kalendarzowego, w którym przeprowadzono zbiór winogron wykorzystanych do produkcji tego wina.

 

Mešní víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino wyprodukowane z zastosowaniem metody liturgicznej i zgodne z zasadami użycia podczas sprawowania liturgii w ramach nabożeństw kościoła katolickiego.

 

Panenské víno

Czeski

CHNP

(1)

Wino to pochodzi z pierwszego zbioru w winnicy; za pierwszy zbiór w winnicy uznaje się zbiór przeprowadzony w trzecim roku od założenia winnicy.

 

Panenská sklizeň

Czeski

 

Pěstitelský sekt (6)

Czeski

CHNP

(4)

Wino musujące sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, spełniające wymogi przepisów Wspólnoty Europejskiej dotyczących gatunkowego wina musującego produkowanego w określonym regionie z winogron pochodzących z winnicy producenta winogron.

 

Pozdní sběr

Czeski

CHNP

(1)

Wino sklasyfikowane przez Czeską Inspekcję Rolno-Spożywczą, produkowane z winogron zebranych w określonej winnicy na danym obszarze, wydajność z jednego hektara nie została przekroczona, winogrona, z których wyprodukowano wino, osiągnęły zawartość cukru co najmniej 21 NM, zbiór winogron i produkcja wina, z wyjątkiem butelkowania, zostały przeprowadzone w tym samym regionie winiarskim, wino spełnia wymogi dotyczące jakości określone w rozporządzeniu wykonawczym.

 

Premium

Czeski

CHNP

(1)

Wino o wybornych właściwościach – wybór winogron, wybór owoców lub wybór owoców podwiędłych, wyprodukowane z winogron, z których co najmniej 30 % została dotknięta szlachetną pleśnią (Botrytis cinerea P.).

 

Rezerva

Czeski

CHNP

(1)

Wino dojrzewające przez co najmniej 24 miesiące w drewnianej beczce, a następnie w butelce, przy czym co najmniej 12 miesięcy w beczce w przypadku wina czerwonego i 6 miesięcy w beczce w przypadku wina białego lub różowego.

 

Růžák

Czeski

CHNP

(1)

Wino produkowane z mieszaniny winogron lub moszczu winogronowego z białych, lub, jeżeli to konieczne, z czerwonych lub czarnych winogron.

 

Ryšák

Czeski

 

Zrálo na kvasnicích,

Czeski

CHNP

(1)

W procesie produkcji wino zostało pozostawione do dojrzewania nad osadem drożdżowym przez co najmniej sześć miesięcy.

 

Krášleno na kvasnicích

Czeski

 

Školeno na kvasnicích

Czeski

 

NIEMCY

Affentaler

Niemiecki

CHNP

(1)

Określenie pochodzenia w odniesieniu do czerwonego wina gatunkowego i Prädikatswein z winogron odmiany Blauer Spätburgunder z obszarów Altschweier, Bühl, Eisental i Neusatz miasta Bühl, Bühlertal oraz obszaru Neuweier miasta Baden-Baden.

 

Badisch Rotgold

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino produkowane poprzez kupażowanie (mieszanie) białych winogron, również rozgniecionych, z czerwonymi winogronami, pochodzące z określonej strefy uprawy winorośli Baden.

 

Classic

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino czerwone lub białe wino gatunkowe wytwarzane wyłącznie z winogron klasycznych odmian winorośli typowych dla regionu; moszcz wykorzystywany do produkcji posiada naturalną minimalną objętościową zawartość alkoholu wyższą o co najmniej 1 % od naturalnej minimalnej zawartości alkoholu określonej dla strefy uprawy winorośli, w której zebrano winogrona; całkowita zawartość alkoholu wynosi co najmniej 11,5 % obj.; zawartość cukru resztkowego nie przekracza 15 g/l ani podwójnej całkowitej wartości kwasowości; oznaczenie jednej odmiany winorośli, oznaczenie rocznika, brak oznaczenia smaku.

 

Ehrentrudis

Niemiecki

CHNP

(1)

Określenie pochodzenia różowego wina gatunkowego i wysokogatunkowego z winogron odmiany Blauer Spätburgunder z obszaru Tuniberg.

 

Federweisser

Niemiecki

CHOG

(1)

Częściowo sfermentowany moszcz winogronowy z Niemiec lub z innych państw członkowskich UE; posiadający oznaczenia geograficzne zapożyczone ze strefy uprawy winorośli na »vin de pays«; »Federweißer«: jest najbardziej powszechnym oznaczeniem częściowo sfermentowanego moszczu gronowego w kontekście regionalnej różnorodności oznaczeń.

 

Hock

Niemiecki

CHOG

(1)

Białe wino z oznaczeniem geograficznym z nadreńskiej strefy uprawy winorośli o zawartości cukru resztkowego w przedziale »półsłodkie«; historia określenia: »Hock« jest tradycyjnym angloamerykańskim oznaczeniem wina reńskiego, które wywodzi się od nazwy miejscowości »Hochheim« (nad Menem, strefa uprawy winorośli Rheingau).

 

Liebfrau(en)milch

Niemiecki

CHNP

(1)

Tradycyjna nazwa niemieckiego białego wina gatunkowego, które składa się w co najmniej 70 % z mieszanki odmian Riesling, Silvaner, Müller-Thurgau lub Kerner z regionu Nahe, Rheingau, Rheinhessen lub Pfalz. Zawartość cukru resztkowego w przedziale »półsłodkie«. Przeznaczone prawie wyłącznie do wywozu.

 

Riesling-Hochgewächs (7)

Niemiecki

CHNP

(1)

Białe wino gatunkowe produkowane wyłącznie z winogron odmiany Riesling, moszcz wykorzystywany do produkcji wykazuje naturalną objętościową zawartość alkoholu o co najmniej 1,5 % wyższą od naturalnej minimalnej zawartości alkoholu określonej dla danej strefy uprawy winorośli lub jej części, w której zebrano winogrona, jeżeli wino uzyskało w badaniu jakości ocenę co najmniej 3,0.

 

Schillerwein

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino z określonej strefy uprawy winorośli Württemberg; wino gatunkowe o brawie przechodzącej od jasnoczerwonej do intensywnie czerwonej, produkowane poprzez kupażowanie (mieszanie) białych winogron, również rozgniecionych, z czerwonymi winogronami, również rozgniecionymi. Jeżeli winem podstawowym jest Schillerwein, dopuszcza się również określenia »Schillersekt b.A.« lub »Schillerperlwein b.A.«.

 

Weissherbst

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino gatunkowe produkowane w określonej strefie uprawy winorośli lub Prädikatswein (wino o specjalnych cechach), produkowane z jednej odmiany czerwonych winogron i w co najmniej 95 % z lekkiego, tłoczonego moszczu gronowego; odmiana winorośli musi być podana łącznie z nazwą Weißherbst z zastosowaniem tego samego rodzaju czcionki, wielkości i koloru liter; może być również stosowane w odniesieniu do domowego gatunkowego wina musującego produkowanego z wina, które może nosić nazwę »Weißherbst«.

 

GRECJA

Αγρέπαυλη

(Agrepavlis)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, na terenie którego znajduje się budynek określany jako »Agrepavlis«, a produkcja wina jest prowadzona w ramach tego gospodarstwa.

 

Αμπέλι

(Ampeli)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane wyłącznie z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo prowadzące również produkcję wina.

 

Αμπελώνας(ες)

(Ampelonas (-ès))

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane wyłącznie z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo prowadzące również produkcję wina.

 

Αρχοντικό

(Archontiko)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, na terenie którego znajduje się budynek określany jako »archontiko«, a produkcja wina jest prowadzona w ramach tego gospodarstwa.

 

Κάβα

(Cava)

Grecki

CHOG

(1, 3, 8, 11, 15, 16)

Wina dojrzewające w kontrolowanych warunkach.

 

Από διαλεκτούς αμπελώνες

(Grand Cru)

Grecki

CHNP

(3, 15, 16)

Wina produkowane wyłącznie z winogron z wyselekcjonowanych winnic osiągających określoną niską wydajność z hektara.

 

Ειδικά Επιλεγμένος

(Grande réserve)

Grecki

CHNP

(1, 3, 15, 16)

Wyselekcjonowane wina dojrzewające przez określony czas w kontrolowanych warunkach.

 

Κάστρο

(Kastro)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, na terenie którego znajduje się budynek lub ruiny zabytkowego zamku, a produkcja wina jest prowadzona w ramach tego gospodarstwa.

 

Κτήμα

(Ktima)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo znajdujące się na odpowiednim, chronionym obszarze uprawy winorośli.

 

Λιαστός

(Liastos)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 15, 16)

Wina produkowane z winogron pozostawionych na słońcu lub w cieniu w celu częściowej dehydratacji.

 

Μετόχι

(Metochi)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, znajdujących się poza terenem klasztoru, do którego należy to gospodarstwo.

 

Μοναστήρι

(Monastiri)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach należących do klasztoru.

 

Νάμα

(Nama)

Grecki

CHNP/CHOG

(1)

Wina słodkie używane podczas Komunii Świętej.

 

Νυχτέρι

(Nychteri)

Grecki

CHNP

(1)

Wina objęte CHNP »Santorini«, produkowane wyłącznie na wyspach »Thira« i »Thiresia«, dojrzewające w beczkach przez co najmniej trzy miesiące.

 

Ορεινό κτήμα

(Orino Ktima)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, położonych na wysokości ponad 500 m n.p.m.

 

Ορεινός αμπελώνας

(Orinos Ampelonas)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane wyłącznie z winogron rosnących w winnicach położonych na wysokości ponad 500 m n.p.m.

 

Πύργος

(Pyrgos)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 8, 11, 15, 16)

Wina produkowane z winogron zbieranych w winnicach eksploatowanych przez gospodarstwo, na terenie którego znajduje się budynek określany jako »Pygros«, a produkcja wina jest prowadzona w ramach tego gospodarstwa.

 

Επιλογή ή Επιλεγμένος

(Réserve)

Grecki

CHNP

(1, 3, 15, 16)

Wyselekcjonowane wina dojrzewające przez określony czas w kontrolowanych warunkach.

 

Παλαιωθείς επιλεγμένος

(Vieille réserve)

Grecki

CHNP

(3, 15, 16)

Wyselekcjonowane wina likierowe dojrzewające przez określony czas w kontrolowanych warunkach.

 

Βερντέα

(Verntea)

Grecki

CHOG

(1)

Wina o tradycyjnej nazwie, produkowane z winogron zbieranych w winnicach na wyspie Zakynthos, w których odbywa się również produkcja wina.

 

Vinsanto

Łacina

CHNP

(1, 3, 15, 16)

Wino objęte CHNP »Santorini«, produkowane w kompleksie Santo Erini-Santorini na wyspach »Thira« i »Thirasia« z winogron pozostawionych na słońcu.

 

HISZPANIA

Amontillado

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (Vino generoso) objęte CHNP win wytrawnych »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda«, »Montilla-Moriles«, o ostrym aromacie, głębokie, gładkie i pełne na podniebieniu, o bursztynowym lub złotym kolorze oraz zawartości alkoholu w przedziale 16-22°. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Añejo

Hiszpański

CHNP/CHOG

(1)

Wina leżakujące przez łączny okres co najmniej dwudziestu czterech miesięcy w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 600 l lub w butelce.

 

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Malaga«, leżakujące przez okres od trzech do pięciu lat.

 

Chacolí-Txakolina

Hiszpański

CHNP

(1)

Wino objęte CHNP »Chacolí de Bizkaia-Bizkaiko Txakolina«, »Chacolí de Getaria-Getariako Txakolina« oraz »Chacolí de Álava-Arabako Txakolina«, wytworzone przede wszystkim z odmian Ondarrabi Zuri i Ondarrabi Beltza. Wino, którego rzeczywista zawartość alkoholu wynosi co najmniej 9,5 % obj. (11 % obj. w przypadku wina białego fermentującego w beczce), maksymalnie 0,8 mg/l kwasowości lotnej i maksymalnie 180 mg/l całkowitej zawartości siarki (140 mg/l w przypadku win czerwonych).

 

Clásico

Hiszpański

CHNP

(3, 16)

Wina zawierające ponad 45 g/l resztkowego cukru.

Chile

Cream

Angielski

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda«, »Montilla-Moriles«, »Málaga« i »Condado de Huelva«, zawierające co najmniej 60 g/l substancji redukujących, o kolorze przechodzącym od bursztynowego do mahoniowego. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) lub systemu »añadas« w dębowym pojemniku.

 

Criadera

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda«, »Montilla-Moriles«, »Málaga« i »Condado de Huelva«, leżakujące z zastosowaniem tradycyjnego dla tej strefy systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«).

 

Criaderas y Soleras

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda«, »Montilla-Moriles«, »Málaga« i »Condado de Huelva«, w przypadku którego stosuje się system warstwowego układania dębowych beczek, tzw. criaderas, gdzie wino z ostatniego roku układane jest najwyżej i przechodzi przez różne warstwy, inaczej »criaderas«, w ramach częściowego, następującego jedno po drugim, przenoszenia, aż do momentu osiągnięcia najniższej warstwy, inaczej »solera«, na której kończy proces leżakowania.

 

Crianza

Hiszpański

CHNP

(1)

Wina inne niż wina musujące, półmusujące i likierowe, spełniające następujące warunki:

wina czerwone muszą leżakować przez co najmniej 24 miesiące, w tym przez co najmniej 6 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o maksymalnej pojemności 330 l.,

wina białe i różowe muszą leżakować przez co najmniej 18 miesięcy, w tym przez co najmniej 6 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o takiej samej maksymalnej pojemności.

 

Dorado

Hiszpański

CHNP

(3)

Wina likierowe objęte CHNP »Rueda« i »Malaga«, poddawane procesowi leżakowania.

 

Fino

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (vino generoso) objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda« i »Montilla-Moriles«, posiadające następujące cechy: słomkowy kolor, wytrawne, gorzkawe, lekkie i przyjemne na podniebieniu. Przez co najmniej dwa lata leżakuje pod warstwą tzw. kwiatu winnego (»flor«) z zastosowaniem systemu »criaderas y soleras« w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Fondillón

Hiszpański

CHNP

(16)

Wino objęte CHNP »Alicante« wytworzone z winogron odmiany Monastrell, przejrzałe w przechowywaniu, o wyjątkowych warunkach jakościowych i zdrowotnych. W procesie fermentacji wykorzystuje się wyłącznie naturalne zaczyny, a rzeczywista zawartość alkoholu (minimum 16 % obj.) jest, jako całość, naturalna. Leżakuje przez co najmniej dziesięć lat w dębowych pojemnikach.

 

Gran reserva

Hiszpański

CHNP

(1)

Wina inne niż wina musujące, półmusujące i likierowe, spełniające następujące warunki:

wina czerwone muszą leżakować przez co najmniej 60 miesięcy, w tym przez co najmniej 18 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o maksymalnej pojemności 330 l, a przez pozostałą część tego okresu – w butelce,

wina białe i różowe muszą leżakować przez co najmniej 48 miesięcy, w tym przez co najmniej 6 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o takiej samej maksymalnej pojemności, a przez pozostałą część tego okresu – w butelce.

Chile

Hiszpański

CHNP

(4)

Minimalny okres leżakowania dla win musujących objętych CHNP »Cava« wynosi 30 miesięcy, od »tiraje« do »degüelle«.

 

Lágrima

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino słodkie objęte CHNP »Malaga«, w którego produkcji moszcz obcieka po poddaniu winogron obróbce, bez udziału mechanicznych urządzeń tłoczących. Proces leżakowania musi trwać co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) lub według roczników w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Noble

Hiszpański

CHNP/CHOG

(1)

Wina leżakujące przez łączny okres co najmniej osiemnastu miesięcy w dębowych beczkach o maksymalnej pojemności 600 l lub w butelce.

 

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Malaga«, leżakujące przez okres od dwóch do trzech lat.

 

Oloroso

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (vino generoso) objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda« i »Montilla-Moriles«, posiadające następujące cechy: mocna budowa, pełne i aksamitne, aromatyczne, wytrawne lub lekko dominujące, o kolorze zbliżonym do mahoniowego, rzeczywista zawartość alkoholu między 16 a 22°. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Pajarete

Hiszpański

CHNP

(3)

Wina słodkie lub półsłodkie objęte CHNP »Malaga« leżakujące przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) lub systemu »añadas« w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Pálido

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (vino generoso) objęte CHNP »Condado de Huelva«, leżakujące przez ponad trzy lata w procesie leżakowania biologicznego o rzeczywistej zawartości alkoholu 15–17 % obj.

 

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Rueda«, leżakujące przez co najmniej cztery lata, z czego ostatnie trzy lata w dębowym pojemiku.

 

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino objęte CHNP »Malaga« z odmian Pedro Ximenez lub Moscatel, bez dodatku »arrope« (gotowany moszcz), nie przechodzące procesu leżakowania.

 

Palo Cortado

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda« i »Montilla-Moriles«, na którego cechy organoleptyczne składa się aromat amontillado oraz podniebienie i kolor podobne jak w przypadku oloroso, o rzeczywistej zawartości alkoholu między 16 a 22 % obj. Proces leżakowania jest dwuetapowy: pierwszy etap to dojrzewanie biologiczne pod warstwą tzw. kwiatu winnego (»flor«), a drugi — utlenianie.

 

Primero de Cosecha

Hiszpański

CHNP

(1)

Wino objęte CHNP »Valencia«; winogrona do jego produkcji są zbierane w pierwszych dziesięciu dniach okresu zbiorów, a całe wino jest butelkowane w ciągu kolejnych trzydziestu dni, przy czym na etykiecie należy obowiązkowo określić zbiór.

 

Rancio

Hiszpański

CHNP

(1, 3)

Wina poddane procesowi leżakowania przy znacznym utlenieniu i z gwałtownymi zmianami temperatury w obecności powietrza lub w pojemniku drewnianym lub kryształowym.

 

Raya

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (vino generoso) objęte CHNP »Montilla Moriles« o cechach zbliżonych do win »oloroso«, ale o mniej zdecydowanym smaku i aromacie. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Reserva

Hiszpański

CHNP

(1)

Wina inne niż wina musujące, półmusujące i likierowe, spełniające następujące warunki:

wina czerwone muszą leżakować przez okres co najmniej 36 miesięcy, w tym przez co najmniej 12 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o maksymalnej pojemności 330 l, a przez pozostałą część tego okresu – w butelce,

wina białe i różowe muszą leżakować przez okres co najmniej 24 miesięcy, w tym przez co najmniej 6 miesięcy powinny pozostawać w dębowych beczkach o takiej samej maksymalnej pojemności, a przez pozostałą część tego okresu – w butelce.

Chile

Sobremadre

Hiszpański

CHNP

(1)

Wina białe objęte CHNP »Vinos de Madrid«, które dzięki specjalnemu procesowi produkcji zawierają dwutlenek węgla przed własną fermentacją moszczu z »madres« (winogrona po usunięciu szypułek i wyciśnięciu soku).

 

Solera

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Jerez-Xérès-Sherry«, »Manzanilla-Sanlúcar de Barrameda«, »Montilla-Moriles«, »Málaga« i »Condado de Huelva«, leżakujące z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«).

 

Superior

Hiszpański

CHNP

(1)

Wina otrzymywane w co najmniej 85 % z odmian preferowanych na danym wyznaczonym obszarze.

Chile

Republika Południowej Afryki, w której operacje realizowano w ramach:

Trasañejo

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe objęte CHNP »Malaga«, leżakujące przez ponad pięć lat.

 

Vino Maestro

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino objęte CHNP »Malaga«, otrzymywane w drodze niepełnej fermentacji, ponieważ przed jej rozpoczęciem dodawany jest moszcz o 7-procentowej zawartości alkoholu winnego. W ten sposób fermentacja staje się bardzo powolna i zostaje zatrzymana, kiedy zawartość alkoholu osiąga 15–16° i około 160-200 g/l cukrów nie zostaje poddane fermentacji. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) lub systemu »añadas« w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Vendimia Inicial

Hiszpański

CHNP

(1)

Wino objęte CHNP »Utiel–Requena«, produkowane z winogron zbieranych w pierwszych dziesięciu dniach okresu zbiorów, o zawartości alkoholu między 10 a 11,5 % obj.; fakt, że owoce są młode, sprawia, że wino nabiera szczególnych cech, do których można zaliczyć lekkie uwalnianie się dwutlenku węgla.

 

Viejo

Hiszpański

CHNP/CHOG

(1)

Wino leżakujące przez co najmniej 36 miesięcy, o rdzawo-pomarańczowym kolorze będącym efektem przede wszystkim oddziaływania światła, tlenu, ciepła lub połączenia tych czynników.

 

Hiszpański

CHNP

(3)

Wino likierowe (vino generoso) objęte CHNP »Condado de Huelva«, które posiada następujące właściwości: mocna budowa, pełne i aksamitne, aromatyczne, wytrawne lub lekko dominujące, o kolorze zbliżonym do mahoniowego, zawartość alkoholu między 15 a 22°. Leżakuje przez co najmniej dwa lata z zastosowaniem systemu podzielonego leżakowania (tzw. »criaderas y soleras«) w dębowym pojemniku o maksymalnej pojemności 1 000 l.

 

Vino de Tea

Hiszpański

CHNP

(1)

Wino z północnej podstrefy CHNP »La Palma«, leżakujące w drewnianych pojemnikach wykonanych z Pinus canariensis (»Tea«) przez maksymalnie sześć miesięcy. Zawartość alkoholu win białych wynosi 11–14,5 % obj., win różowych 11–13 % obj., a win czerwonych 12–14 % obj.

 

FRANCJA

Ambré

Francuski

CHNP

(3)

Artykuł 7 dekretu z dnia 29 grudnia 1997 r.: CHNP »Rivesaltes«: aby białe wina mogły uzyskać prawo do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia »Rivesaltes« uzupełnioną zapisem »ambré«, muszą pozostawać w środowisku utleniającym do dnia 1 września drugiego roku po roku uprawy.

 

Clairet

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Bourgogne«, »Bordeaux«: wino bladoczerwone lub różowe.

 

Claret

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Bordeaux«: wyrażenie stosowane do określenia wina bladoczerwonego.

 

Tuilé

Francuski

CHNP

(3)

Artykuł 7 dekretu z dnia 29 grudnia 1997 r.: aby czerwone wina mogły uzyskać prawo do objęcia kontrolowaną nazwą pochodzenia »Rivesaltes« uzupełnioną zapisem »tuilé«, muszą pozostawać w środowisku utleniającym do dnia 1 września drugiego roku po roku uprawy.

 

Vin jaune

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Arbois«, »Côtes du Jura«, »L'Etoile«, »Château-Châlon«: wino produkowane wyłącznie z odmian winorośli określonych w przepisach krajowych: wolna fermentacja, leżakowanie w dębowej beczce, która nie jest uzupełniana do pełna, przez co najmniej sześć lat.

 

Château

Francuski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 7,8,9,15,16)

Historyczne wyrażenie odnoszące się do rodzaju obszaru i rodzaju wina, zarezerwowane dla win pochodzących z nieruchomości faktycznie istniejących lub które są określane tym właśnie słowem.

Chile

Clos

Francuski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 7,8,9,15,16)

Chile

Cru artisan

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Médoc«, »Haut-Médoc«, »Margaux«, »Moulis«, »Listrac«, »St Julien«, »Pauillac«, »St Estèphe«:

Wyrażenie odnoszące się do jakości wina, jego historii, a także do rodzaju obszaru, przywołujące hierarchię wartości win pochodzących z określonej nieruchomości.

 

Cru bourgeois

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Médoc«, »Haut-Médoc«, »Margaux«, »Moulis«, »Listrac«, »Saint-Julien«, »Pauillac«, »Saint-Estèphe«: Wyrażenie odnoszące się do jakości wina, jego historii, a także do rodzaju obszaru, przywołujące hierarchię wartości win pochodzących z określonej nieruchomości.

Chile

Cru classé, ewentualnie uzupełnione przez Grand, Premier Grand, Deuxième, Troisième, Quatrième, Cinquième

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Barsac«, »Côtes de Provence«, »Graves«, »Saint Emilion gand cru«, »Médoc«, »Haut-Médoc«, »Margaux«, »Pessac-Léognan«, »Saint Julien«, »Pauillac«, »Saint Estèphe«, »Sauternes«.

Wyrażenie odnoszące się do jakości wina, jego historii, a także do rodzaju obszaru, przywołujące hierarchię wartości win pochodzących z określonej nieruchomości.

 

Edelzwicker

Niemiecki

CHNP

(1)

Wina objęte CHNP »Alsace«, produkowane z jednej odmiany lub kilku odmian winorośli określonych w specyfikacjach.

 

Grand cru

Francuski

CHNP

(1, 3, 4)

Wyrażenie odnoszące się do jakości wina, zarezerwowane dla win o chronionych nazwach pochodzenia określonych w dekrecie oraz przypadków, w których wyrażenie to jest stosowane łącznie z nazwą pochodzenia.

Chile

Szwajcaria

Tunezja

Hors d’âge

Francuski

CHNP

(3)

CHNP »Rivesaltes«, »Banyuls«, »Rasteau« i »Maury«: może być stosowana w odniesieniu do win, które dojrzewały przez co najmniej pięć lat, licząc od daty produkcji.

 

Passe-tout-grains

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Bourgogne« pochodząca od dwóch odmian winorośli określonych w specyfikacjach.

 

Premier Cru

Francuski

CHNP

(1, 4)

Wyrażenie odnoszące się do jakości wina, zarezerwowane dla win o chronionych nazwach pochodzenia określonych w dekrecie oraz przypadków, w których wyrażenie to jest stosowane łącznie z nazwą pochodzenia.

Tunezja

Primeur

Francuski

CHNP

(1)

Wina, których data wprowadzenia do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów została określona na trzeci czwartek listopada w roku zbioru.

 

Francuski

CHOG

(1)

Wina, których data wprowadzenia do obrotu z przeznaczeniem dla konsumentów została określona na trzeci czwartek października w roku zbioru.

 

Rancio

Francuski

CHNP

(1, 3)

CHNP »Grand Roussillon«, »Rivesaltes«, »Rasteau«, »Banyuls«, »Maury«, »Clairette du Languedoc«: wyrażenie odnoszące się do rodzaju wina oraz konkretnej metody produkcji wina, zarezerwowane dla niektórych win gatunkowych ze względu na ich wiek i warunki dotyczące »terroir«.

 

Sélection de grains nobles

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Alsace«, »Alsace Grand Cru«, »Condrieu«, »Monbazillac«, »Graves supérieur«, »Bonnezeaux«, »Jurançon«, »Cérons«, »Quarts de Chaume«, »Sauternes«, »Loupiac«, »Côteaux du Layon«, »Barsac«, »Sainte Croix du Mont«, »Côteaux de l’Aubance«, »Cadillac«: wino produkowane obowiązkowo z winogron ze zbioru ręcznego poddawanych dalszej selekcji. Celem jest wyszukanie przejrzałych owoców dotkniętych szlachetną pleśnią lub uzyskujących wyższe stężenie cukru jeszcze przed zbiorem.

 

Sur lie

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Muscadet«, »Muscadet Coteaux de la Loire«, »Muscadet-Côtes de Grandlieu«, »Muscadet-Sèvre et Maine«, »Gros Plant du Pays Nantais«: wino o szczególnej specyfikacji (np. wydajność, zawartość alkoholu), które dojrzewa nad osadem drożdżowym do dnia 1 marca następnego roku po zbiorze.

 

Francuski

CHOG

(1)

CHOG »Vin de pays d’Oc«, »Vin de pays des Sables du Golfe du Lion«: wino o szczególnej specyfikacji, które pozostaje w beczce lub baryłce przez okres krótszy niż jedna zima i dojrzewa nad osadem drożdżowym do butelkowania.

 

Vendanges tardives

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Alsace«, »Alsace Grand Cru«, »Jurançon«: wyrażenie odnoszące się do rodzaju wina oraz do konkretnej metody produkcji, zarezerwowane dla win z przejrzałych owoców, spełniających określone wymogi dotyczące gęstości i zawartości alkoholu.

 

Villages

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Anjou«, »Beaujolais«, »Côte de Beaune«, »Côtes de Nuits«, »Côtes du Rhône«, »Côtes du Roussillon«, »Mâcon«: wyrażenie odnoszące się do jakości wina, zarezerwowane dla win o nazwach pochodzenia określonych w dekrecie oraz przypadków, w ktorych wyrażenie to jest stosowane łącznie z nazwą pochodzenia.

 

Vin de paille

Francuski

CHNP

(1)

CHNP »Arbois«, »Côtes du Jura«, »L’Etoile«, »Hermitage«: wyrażenie odnoszące się do metody produkcji polegającej na selekcji winogron z odmian winorośli określonych w przepisach krajowych, suszonych przez okres co najmniej sześciu tygodni na podłożu ze słomy, na siatce lub poprzez zawieszenie. Leżakowanie przez okres co najmniej trzech lat, licząc od daty tłoczenia, z uwzględnieniem dojrzewania w drewnianych pojemnikach przez co najmniej 18 miesięcy.

 

WŁOCHY

Alberata

Włoski

CHNP

(1)

Szczególne określenie odnoszące się do typologii win »Aversa«. Odnosi się ono do bardzo starej tradycji uprawy winorośli, z której otrzymywany jest produkt.

 

Vigneti ad alberata

 

Amarone

Włoski

CHNP

(1)

Jedyne historyczne określenie odnoszące się do metody produkcji win »Valpolicella«. Jest ono stosowane od czasów starożytnych do określenia miejsca pochodzenia wina produkowanego szczególną metodą wykorzystującą podwiędłe winogrona, opierającą się na całkowitej fermentacji cukrów. Może to wyjaśniać pochodzenie nazwy »Amarone«. Jest to dość szczególne i dobrze znane określenie, które samo w sobie wskazuje na produkt.

 

Ambra

Włoski

CHNP

(3)

Określenie odnoszące się do metody produkcji i szczególnego, mniej lub bardziej intensywnego, bursztynowo-żółtego koloru win »Marsala«. Jego szczególny kolor jest wynikiem długotrwałej metody produkcji, obejmującej leżakowanie i dojrzewanie, a więc procesy, które powodują utlenianie polifenoli i substancji barwiących.

 

Ambrato

Włoski

CHNP

(1, 3)

Określenie odnosi się do metody produkcji i szczególnego, mniej lub bardziej intensywnego, bursztynowego koloru typowego dla win »Malvasia delle Lipari« i »Vernaccia di Oristano«. Szczególny kolor jest wynikiem długiego okresu produkcji, podczas którego zachodzą procesy leżakowania i dojrzewania, a więc procesy, które powodują utlenianie polifenoli i substancji barwiących

 

Annoso

Włoski

CHNP

(1)

Określenie odnoszące się do win »Controguerra«. Odnosi się ono do szczególnej metody produkcji, która przed wprowadzeniem produktu końcowego do obrotu i przeznaczeniem go do spożycia wymaga suszenia winogron i obowiązkowego, co najmniej trzydziestomiesięcznego, okresu leżakowania w drewnianych pojemnikach.

 

Apianum

Łacina

CHNP

(1)

Określenie odnoszące się wyłącznie do wina »Fiano di Avellino«. Jest to określenie o klasycznym pochodzeniu. Odnosi się ono do wspaniałego smaku winogron, który wabi pszczoły (api – w języku włoskim).

 

Auslese

Niemiecki

CHNP

(1)

Zobacz określenie tradycyjne »scelto«. Określenie przypisane wyłącznie do win »Caldaro« i »Caldaro Classico – Alto Adige«.

 

Buttafuoco

Włoski

CHNP

(1, 6)

Określenie wyłącznie i ściśle związane ze szczególnym rodzajem wina, które pochodzi z podobszaru produkcji win »Oltrepò Pavese«. Jest ono od dawna stosowane do opisywania rzeczywiście szczególnego produktu, który - zgodnie ze znaczeniem nazwy - potrafi »uderzyć ogniem«.

 

Cannellino

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie z rodzajem win »Frascati« i ich produkcją. Od dawna jest ono stosowane do określania powyżej wspomnianego rodzaju wina, produkowanego przy zastosowaniu szczególnego procesu produkcji, który pozwala na otrzymanie wina określanego mianem »abboccato«, a więc wina lekko słodkawego i wypełniającego usta.

 

Cerasuolo

Włoski

CHNP

(1)

Tradycyjne i historyczne określenie, ściśle związane z winami »Cerasuolo di Vittoria«. Stanowi ono integralną część nazwy DOCG i jest jej niegeograficznym aspektem. Określenie odnosi się do procesu produkcji i szczególnego koloru. Określenie to jest także tradycyjnie stosowane do określenia innego rodzaju win – »Montepulciano d'Abruzzo«, z którymi jest ściśle związane.

 

Chiaretto

Włoski

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5, 6)

Określenie odnoszące się do metody produkcji i szczególnego koloru pokrewnego rodzaju wina, wytwarzanego z czarnych winogron.

 

Ciaret

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie z apelacją »Monferrato« i odnoszące się do szczególnego koloru produktu; jego nazwa tradycyjnie oznacza »jasnoczerwony«.

 

Château

Francuski

CHNP

(1,3,4,5,6,8, 15, 16)

Określenie odnoszące się do przedsiębiorstwa winiarskiego, jeżeli winogrona pochodzą wyłącznie z tego przedsiębiorstwa i proces produkcji przebiega w tym samym przedsiębiorstwie.

Chile

Classico

Włoski

CHNP

(1, 3, 8, 11, 15, 16)

Określenie ustanowione w ustawie nr 164/1992. Jest ono zastrzeżone dla win niemusujących z najstarszego obszaru pochodzenia, któremu można przypisać odrębne przepisy w sprawie CHNP.

Chile

Dunkel

Niemiecki

CHNP

(1)

Określenie odnoszące się do metody produkcji i typowego ciemnego koloru pokrewnego rodzaju win apelacji »Trentino«.

 

Fine

Włoski

CHNP

(3)

Określenie ściśle związane z jednym z rodzajów wina »Marsala«. Odnosi się ono do szczególnej metody produkcji, która wymaga co najmniej roku leżakowania, w tym co najmniej 8 miesięcy wino musi leżakować w drewnianych beczkach.

 

Fior d’Arancio

Włoski

CHNP

(1, 6)

Określenie odnoszące się do dwóch rodzajów »Colli Euganei«: musującego i »passito« (tj. otrzymywango z podwiędłych winogron). Odnosi się ono do metody produkcji i charakterystycznych aromatycznych cech produktu otrzymywanego z odmiany winogron Muscat w wyniku starannej metody produkcji.

 

Flétri

Francuski

CHNP

(1)

Określenie związane z konkretnymi rodzajami win posiadającymi oznaczenie DOC – »Valle d'Aosta« lub »Vallée d'Aoste«. Odnosi się ono do metody produkcji i charakterystycznych cech produktu, uzyskanych w wyniku starannej metody produkcji wykorzystującej częściowo podwiędłe winogrona.

 

Garibaldi Dolce

Włoski

CHNP

(3)

Historyczne określenie związane wyłącznie ze szczególnym rodzajem wina »Marsala Superiore«, posiadającym oznaczenie DOC. Na początku określenie to było używane na cześć Garibaldiego, który skosztował tego wina po przybyciu do Marsali. Docenił on wino ze względu na jego cechy będące wynikiem szczególnego procesu produkcji, który wymaga co najmniej dwóch lat leżakowania w drewnianych beczkach.

 

GD

 

Governo all’uso toscano

Włoski

CHNP/CHOG

(1)

Początkowo określenie to odnosiło się do win »Chianti« i »Chianti Classico« posiadających oznaczenie CHNP. Następnie zakres użycia tego określenia rozszerzył się, obejmując wino »Colli della Toscana Centrale« posiadające nazwę CHOG i produkowane na tym samym obszarze produkcji. Odnosi się ono do szczególnego procesu produkcji stosowanego w Toskanii, który wymaga dodania do wina pod koniec zimy podwiędłych winogron, które powodują dodatkową fermentację.

 

Gutturnio

Włoski

CHNP

(1, 8)

Historyczne określenie wyłącznie związane z rodzajem wina, które pochodzi z obszaru produkcji wina »Colli Piacentini«. Odnosi się ono do metody produkcji wspomnianego czerwonego, bardzo charakterystycznego wina wysokiej jakości. Istotnie było ono podawane w srebrnych kielichach rzymskiego pochodzenia, noszących nazwę Gutturnium.

 

Italia Particolare

Włoski

CHNP

(3)

Historyczne określenie związane wyłącznie z winami »Marsala fine«. Pierwotnie wino »Marsala« było produkowano z przeznaczeniem wyłącznie na rynek krajowy.

 

IP

 

Klassisch

Niemiecki

CHNP

(1)

Tradycyjny obszar produkcji »Caldaro«»Alto Adige« (z określeniem »Santa Maddalena« i »Terlano«).

(Zobacz definicję »Classico«).

 

Klassisches Ursprungsgebiet

 

Kretzer

Niemiecki

CHNP

(1)

Określenie odnoszące się do metody produkcji i charakterystycznego różowego koloru.

Określenie jest stosowane w odniesieniu do odpowiednich rodzajów win »Alto Adige«, »Trentino« i »Teroldego rotaliano«.

 

Lacrima

Włoski

CHNP

(1)

Określenie jest ściśle związane z nazwą wina »Lacrima di Morro d'Alba«, integralnej części nazwy tego wina. Odnosi się ono do szczególnej metody produkcji, w ramach której winogrona są poddawane delikatnemu tłoczeniu, w wyniku którego otrzymywany jest produkt bardzo wysokiej jakości.

 

Lacryma Christi

Włoski

CHNP

(1, 3, 4, 5)

Historyczne określenie wyłącznie i ściśle związane z winami »Vesuvio«. Tradycyjnie było ono związane z niektórymi rodzajami wyżej wspomnianych win (zarówno normalnych, jak i likierowych/musujących), uzyskiwanych w wyniku szczególnej metody produkcji wymagającej delikatnego tłoczenia winogron, dzięki któremu osiąga się wysoką jakość produktu posiadającego religijne konotacje.

 

Lambiccato

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie z jednym z rodzajów win »Castel San Lorenzo«. Odnosi się ono do rodzaju produktu i do szczególnej metody produkcji, do której wykorzystywana jest odmiana winogron Muscat i która wymaga maceracji winogron w specjalnych zbiornikach, tradycyjnie nazywanych »Lambicchi«, w których temperatura jest kontrolowana.

 

London Particolar

Włoski

CHNP

(3)

Historyczne określenie związane wyłącznie z winami »Marsala Superiore«. Jest to określenie lub akronim tradycyjnie stosowany do opisania produktu przeznaczonego na rynek angielski. Użycie języka angielskiego ma również tradycyjne znaczenie i jest ono określone w specyfikacji produktu oraz w zasadach określonych dla win »Marsala«. W rzeczywistości powszechnie wiadomo, że znaczenie i renoma tej nazwy jako wina likierowego jest efektem działalności zarówno producentów, jak i angielskich pośredników, którzy od 1773 r., po odkryciu Marsali, produkowali i wprowadzali do obrotu to wspaniałego wino, sprawiając, że informacje o nim rozeszły się na całym świecie, a zwłaszcza w Anglii.

 

LP

 

Inghilterra

 

Occhio di Pernice

Włoski

CHNP

(1)

Określenie odnoszące się do niektórych rodzajów win »Vin Santo«. Odnosi się ono do metody produkcji i szczególnego koloru. Istotnie szczególna metoda produkcji, opierająca się na wykorzystaniu czerwonych winogron, pozwala na otrzymanie bardzo charakterystycznego produktu o wspaniałym kolorze, przechodzącym od żywego do bladego różu. Tego koloru są oczy »pernice« – ptaka, od którego pochodzi nazwa wina.

 

Oro

Włoski

CHNP

(3)

Określenie odnoszące się do szczególnego rodzaju win »Marsala«. Odnosi się ono do szczególnego koloru i metody produkcji, która nie zezwala na użycie gotowanego moszczu. Dzięki temu otrzymywany jest produkt o szczególnej wartości i mniej lub bardziej złotym kolorze.

 

Passito

Włoski

CHNP/CHOG

(1, 3, 15, 16)

Określenie odnoszące się do rodzaju produktu i jego metody produkcji. Określenia »passito« lub »vino passito« i »vino passito liquoroso« są zastrzeżone dla win normalnych lub likierowych, otrzymywanych w wyniku procesu fermentacji winogron, polegającego na suszeniu ich w naturalnych warunkach lub w klimatyzowanych pomieszczeniach zgodnie z zasadami zawartymi w specyfikacji produktu. Ustawa nr 82/2006 rozszerzyła zakres zastosowania tego terminu na wina z przejrzałych winogron.

 

Vino passito

 

Vino Passito Liquoroso

 

Ramie

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie z jednym z rodzajów win »Pinerolese«. Odnosi się ono do rodzaju produktu i metody jego produkcji opierającej się na wykorzystaniu częściowo podwiędłych winogron.

 

Rebola

Włoski

CHNP

(1, 15)

Określenie związane wyłącznie z jednym z rodzajów win »Colli di Rimini«. Odnosi się ono do metody produkcji i rodzaju produktu, którego kolor przechodzi od złotego do bursztynowego i który jest otrzymywany z częściowo podwiędłych winogron.

 

Recioto

Włoski

CHNP

(1, 4, 5)

Historyczno-tradycyjne określenie mające bliski związek z nazwą trzech win posiadających chronioną nazwę pochodzenia, produkowanych w regionie Wenecji Euganejskiej: »Valpolicella«, »Gambellara« i »Recioto di Soave« CHNP, których nazwy pochodzą od blisko siebie położonych obszarów produkcji posiadających podobne tradycje, zwłaszcza w prowincjach Werony i Vicenzy. Nazwa pochodzi z XV. W tym czasie twórcy bukolik uznali to wino, którego produkcja ograniczała się do prowincji Werony, za szczególnie wartościowe i renomowane. Jego nazwa pochodzi od słowa »Retia«, które niegdyś było określeniem górzysto-pagórkowego regionu rozciągającego się na obszarze położonym w okolicach Werony i Trydentu aż do granic obszaru comasco-valtellinese. Określenie to zatem jest używane od dawna i w dalszym ciągu służy do określania win otrzymywanych w wyniku szczególnej metody produkcji, która wymaga suszenia winogron.

 

Riserva

Włoski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 15, 16)

Wina poddawane pewnemu okresowi leżakowania, który, w przypadku win czerwonych, trwa co najmniej dwa lata, a w przypadku win białych – rok. Wina następnie leżakują w specjalnych beczkach, określonych w specyfikacji produktu. Oprócz zwykłych wymogów w specyfikacji produktu przewidziany musi być obowiązek umieszczania na etykiecie rocznika oraz informacji o sposobie przechowywania w przypadku win o różnych rocznikach. W przypadku win musujących i likierowych posiadających CHNP można używać tego określenia zgodnie z warunkami określonymi w stosownych specyfikacjach produktu i zgodnie z prawem wspólnotowym.

 

Rubino

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane z CHNP »Cantavenna«. Odnosi się ono do całego procesu i szczególnego koloru. Określenie »Rubino« jest ponadto związane ze szczególnymi rodzajami win posiadających CHNP »Teroldego Rotaliano«, »Trentino« i »Garda Colli Mantovani« i odnosi się do szczególnego koloru, którego nabiera produkt.

 

Włoski

CHNP

(3)

Określenie związane ze szczególnym rodzajem wina »Marsala«. Odnosi się ono do szczególnego procesu, który nie zezwala na użycie gotowanego moszczu. Ponadto wino to posiada ciemnoczerwoną barwę, która po okresie dojrzewania nabiera bursztynowego odcienia.

 

Sangue di Giuda

Włoski

CHNP

(4, 5, 8)

Jedyne historyczno-tradycyjne określenie związane z rodzajem wina produkowanego na obszarze Oltrepò Pavese. Jest ono od dawna używane do określania produktu o bardzo charakterystycznej czerwonej barwie, słodkiego, musującego lub żywiołowego, o przyjemnym smaku; jest ono tak łagodne, że im więcej go pijesz, tym bardziej może się okazać zdradliwe, jak słynny apostoł!

 

Scelto

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane z winami »Caldaro«, »Caldaro Classico – Alto Adige« i »Colli del Trasimeno«. Odnosi się ono do konkretnego produktu i jego metody produkcji, począwszy od wyboru winogron (dlatego też nazywamy je »wybornym«).

 

Sciacchetrà

Włoski

CHNP

(1)

Historyczno-tradycyjne określenie blisko związane z »Cinque Terre«. Odnosi się ono do metody uzyskiwania produktu, w tym tłoczenia winogron i ich przechowywania. Termin ten oznacza dokładnie »tłocz i zostaw«, a więc odnosi się do metody stosowanej do otrzymania produktów wysokiej jakości.

 

Sciac-trà

Włoski

CHNP

(1)

Jak wyżej (Schiacchetrà). W tym przypadku różnicę można przypisać określeniu odnoszącemu się do szczególnego rodzaju.

 

Spätlese

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 15, 16)

Zobacz określenie »późny zbiór winogron« stosowane w autonomicznej prowincji Bolzano.

 

Soleras

Włoski

CHNP

(3)

Określenie związane ze szczególnym rodzajem wina likierowego o nazwie »Marsala«. Odnosi się ono do produktu i szczególnej metody produkcji, która wymaga leżakowania w drewnianych beczkach przez okres wynoszący co najmniej pięć lat. Wzbogacanie gotowanego lub zagęszczonego moszczu jest zabronione. Dzięki temu otrzymuje się czysty, naturalny produkt, który nie zawiera dodatkowych składników, nawet takich, które są wynikiem procesu produkcji wina, oczywiście oprócz alkoholu, skoro jest to wino likierowe.

 

Stravecchio

Włoski

CHNP

(3)

Określenie związane wyłącznie z wyjątkowym rodzajem wina »Marsala« – »Virgin« lub »Solera«. Odnosi się ono do szczególnej metody produkcji, która wymaga co najmniej 10 lat leżakowania w drewnianych beczkach.

 

Strohwein

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 11, 15, 16)

Zobacz określenie tradycyjne »Passito«.

Oznacza dokładnie »wino słomkowe«.

Określenie to odnosi się do szczególnego wina produkowanego w prowincji Bolzano i metody produkcji wykorzystującej winogrona, które po zbiorze są suszone na słomianych matach zgodnie z metodą suszenia określoną w różnych specyfikacjach produktu.

 

Superiore

Włoski

CHNP

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 16)

Wina te cechuje wyższa jakość, a przepisy dotyczące zasad ich produkcji są znacznie bardziej rygorystyczne niż w przypadku innych win. Zasadniczo w specyfikacji produktu ustanowiono następujące podziały:

a)

minimalna naturalna zawartość alkoholu w winogronach wynosi co najmniej 0,5° obj.

b)

całkowita rzeczywista zawartość alkoholu co najmniej większa niż 0,5° obj.

San Marino

Superiore Old Marsala

Włoski

CHNP

(3)

Określenie oznaczające wina rodzaju »Marsala Superiore«. Odnosi się do określonego produktu, a także do określonych metod produkcji zakładających minimalny okres leżakowania wynoszący co najmniej dwa lata i odbywający się w drewnianych beczkach. Jest to nazwa zawierająca ponadto angielski termin używany tradycyjnie na określenie wina likierowego, potwierdzona zarówno przez specyfikację produktu, jak i przepisy prawa dotyczące win z rodzaju Marsala. Znaczenie i prestiż tej nazwy jest efektem działalności zarówno producentów, jak i angielskich pośredników, którzy od 1773 r., po odkryciu tego wina, produkowali i wprowadzali do obrotu to szczególne wino, sprawiając, że informacje o nim rozeszły się na całym świecie, a zwłaszcza w Anglii.

 

Torchiato

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie z winami »Colli di Conegliano – Torchiato di Fregona«. Odnosi się do szczególnych cech produktu otrzymywanego dzięki metodzie produkcji, która polega na delikatnym wytłaczaniu samych winogron.

 

Torcolato

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane wyłącznie ze szczególnym rodzajem win zwanym »Breganze«.

Odnosi się do szczególnych cech produktu otrzymywanego dzięki starannej metodzie produkcji wykorzystującej częściowo podwiędłe winogrona. Po zebraniu winogrona są rozwieszane na splecionych siatkach i ostatecznie są ponownie rozwieszane. W ten sposób przeprowadzany jest proces suszenia.

 

Vecchio

Włoski

CHNP

(1, 3)

Określenie związane z winami z rodzaju »Rosso Barletta«, »Aglianico del Vuture«, »Marsala« oraz »Falerno del Massico«. Odnosi się do warunków leżakowania oraz późniejszego leżakowania i dojrzewania produktu.

 

Vendemmia Tardiva

Włoski

CHNP/CHOG

(1, 3, 15, 16)

Określenie związane ze szczególnym rodzajem produktu, oznaczające późny zbiór winogron. W wyniku przejrzewania winogron na samej roślinie oraz związanego z tym więdnięcia winogron w różnych warunkach środowiskowych i pogodowych powstaje wyjątkowy produkt, szczególnie pod względem zawartości cukru i aromatu. Wynikiem całego procesu jest wyjątkowe wino. Wina te zaliczane są również do win deserowych lub win sprzyjających »medytacji«.

 

Verdolino

Włoski

CHNP/CHOG

(1)

Określenie związane z metodą produkcji i szczególnym zielonkawym kolorem.

 

Vergine

Włoski

CHNP

(1, 3)

Określenie związane z winami z rodzaju »Marsala«. Odnosi się do określonego produktu oraz do szczególnej metody produkcji, która wymaga leżakowania w drewnianych beczkach przez okres wynoszący co najmniej pięć lat. Dodawanie gotowanego lub zagęszczonego moszczu jest zabronione. Dzięki temu otrzymuje się czysty, naturalny produkt, który nie zawiera dodatkowych składników, nawet takich, które są wynikiem procesu produkcji wina, oprócz właściwej dla win likierowych zawartości alkoholu.

Określenie to jest ponadto związane z winami z rodzaju »Bianco Vergine Valdichiana«. Odnosi się do tradycyjnej metody produkcji polegającej na fermentacji bez skórek owoców, dzięki której otrzymuje się czysty i naturalny produkt końcowy.

 

Vermiglio

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane winami »Colli dell’Etruria Centrale«. Odnosi się zarówno do szczególnych cech jakościowych, jak i do szczególnego koloru.

 

Vino Fiore

Włoski

CHNP

(1)

Określenie związane ze szczególną metodą produkcji niektórych win białych i różowych. Metoda ta polega na delikatnym tłoczeniu winogron, w wyniku którego uzyskuje się szczególny, delikatny smak, który uwypukla najlepszą cechę wina, a mianowicie jego »bukiet«.

 

Vino Novello

Włoski

CHNP/CHOG

(1, 8)

Określenie związane ze szczególną metodą produkcji i okresem produkcji, który dla wprowadzania do obrotu i przeznaczenia do spożycia określony jest na dzień 6 listopada każdego roku zbioru winogron.

 

Novello

 

Vin Santo

Włoski

CHNP

(1)

Historyczno-tradycyjne określenie związane z niektórymi winami produkowanymi w regionach: Toscana, Marche, Umbria, Emilia Romagna, Veneto oraz Trentino Alto Adige.

Odnosi się on do szczególnego rodzaju wina i odpowiadającej mu złożonej metody produkcji, która polega na przechowywaniu i suszeniu winogron w odpowiednich napowietrzonych miejscach oraz długi okres leżakowania w tradycyjnych drewnianych pojemnikach.

Sformułowano szereg hipotez dotyczących pochodzenia tego określenia; większość z nich ma swoje źródło w średniowieczu. Najbardziej wiarygodne spośród nich jest ściśle związane z wartością religijną tego wina. Wino to uznawano za szczególne, szczycące się cudowną mocą.

Było powszechnie wykorzystywane podczas odprawiania mszy świętej, co wyjaśnia jego nazwę – »święte wino« (vinsanto).

Określenie jest nadal w użyciu, wspomina się o nim także w specyfikacjach CHNP. Ten rodzaj wina jest szeroko znany i doceniany na całym świecie.

 

Vino Santo

 

Vinsanto

 

Vivace

Włoski

CHNP/CHOG

(1, 8)

Określenie związane z metodą produkcji i odpowiadającym jej uzyskiwanym produktem. Jest to wino musujące ze względu na zawartość dwutlenku węgla, która jest wynikiem wyjątkowego, naturalnego procesu fermentacji.

 

CYPR

Αμπελώνας (-ες)

(Ampelonas (-es))

(winnica (winnice))

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 15, 16)

Wino produkowane z winogron zbieranych w winnicach o powierzchni co najmniej 1 ha, należących do gospodarstwa rolnego. Produkcję wina prowadzi się w całości w gospodarstwie na obszarze danego okręgu.

WPC – Board act 6/2006

(WE382/2007, L95 z 5.4.2007)

 

Κτήμα

(Ktima)

(domena)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 15, 16)

Wino produkowane z winogron zbieranych w winnicach o powierzchni co najmniej 1 ha, należących do gospodarstwa rolnego. Produkcję wina prowadzi się w całości w tym gospodarstwie.

WPC – Board act 6/2006

(WE382/2007, L95 z 5.4.2007)

 

Μοναστήρι

(Monastiri)

(klasztor)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 15, 16)

Wino produkowane z winogron zbieranych w winnicach o powierzchni co najmniej 1 ha, należących do gospodarstwa rolnego. W tym samym regionie rolniczym znajduje się klasztor. Produkcję wina prowadzi się w całości w tym gospodarstwie.

WPC – Board act 6/2006

(WE382/2007, L95 z 5.4.2007)

 

Μονή

(Moni)

(klasztor)

Grecki

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 15, 16)

 

LUKSEMBURG

Château

Francuski

CHNP

(1)

Określenie związane nazwą gospodarstwa, pod warunkiem że winogrona pochodzą wyłącznie z tego gospodarstwa, a wino produkowane jest w tym gospodarstwie.

Chile

Grand premier cru

Francuski

CHNP

(1)

Wina opatrzone krajową pieczęcią »Marque nationale« mogą mieć również następujące dodatkowe oznaczenia dotyczące jakości: »Vin classé«, »Premier cru« lub »Grand premier cru«, które stosuje się od 1959 r. Oznaczenia te przyznawane są poszczególnym winom po ocenie dokonanej przez oficjalną komisję, która klasyfikuje wino według 20-stopniowej skali:

wina, które uzyskały poniżej 12 punktów, są wykluczane z oficjalnej klasyfikacji i nie mogą nosić oznaczenia »Marque nationale – appellation contrôlée«,

wina, które uzyskały powyżej 12,0 punktów, uznaje się oficjalnie za »Marque nationale – appellation contrôlée«,

wina, które uzyskały powyżej 14,0 punktów, mogą nosić, oprócz oznaczenia »Marque nationale – appellation contrôlée«, oznaczenie »Vin classé«,

wina, które uzyskały powyżej 16,0 punktów, mogą nosić, oprócz »Marque nationale – appellation contrôlée«, oznaczenie »Premier cru«,

wina, które uzyskały powyżej 18,0 punktów, mogą nosić, oprócz »Marque nationale – appellation contrôlée«, oznaczenie »Grand premier cru«,

 

 

Tunezja

Premier cru

 

Vin classé

 

Vendanges tardives

Francuski

CHNP

(1)

Oznacza wino z późnego zbioru produkowane tylko z jednej z następujących odmian: Auxerrois, Pinot blanc, Pinot gris, Riesling lub Gewürztraminer. Winogrona zbiera się ręcznie; Winogrona zbiera się ręcznie a naturalną objętościową zawartość alkoholu określono na poziomie co najmniej 95 stopni Oechsle dla Rieslinga i 105 stopni Oechsle dla innych odmian.

(rozporządzenie rządu z dnia 8 stycznia 2001 r.)

 

Vin de glace

Francuski

CHNP

(1)

Oznacza wino lodowe produkowane z winogron zbieranych ręcznie w stanie zmrożonym w temperaturze poniżej –7 °C. Do produkcji wina można wykorzystywać wyłącznie odmiany Pinot blanc, Pinot gris i Riesling, a minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosi 120 stopni Oechsle.

(rozporządzenie rządu z dnia 8 stycznia 2001 r.)

 

Vin de paille

Francuski

CHNP

(1)

Oznacza wino słomkowe wytwarzane z winogron jednej z następujących odmian: Auxerrois, Pinot blanc, Pinot gris lub Gewürztraminer. Winogrona zbiera się ręcznie i rozkłada do wyschnięcia na matach ze słomy na okres co najmniej dwóch miesięcy. Słomę można zastąpić nowoczesnymi suszarkami. Minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winogronach wynosi 130 stopni Oechsle.

(rozporządzenie rządu z dnia 8 stycznia 2001 r.)

 

WĘGRY

Aszú (3)(4)(5)(6) puttonyos

Węgierski

CHNP

(1)

Wino wytwarzane przez polewanie młodym winem, moszczem lub młodym winem w trakcie fermentacji jagód dotkniętych botrytis (aszú), leżakujące przez okres co najmniej trzech lat (dwa lata w beczce). Określony jest również poziom zawartości cukru oraz zerowa zawartość cukru. Może być używane jedynie z CHNP »Tokaj«.

 

Aszúeszencia

Węgierski

CHNP

(1)

 

Bikavér

Węgierski

CHNP

(1)

Wino czerwone wytwarzane z co najmniej trzech odmian, leżakujące w drewnianej beczce przez co najmniej 12 miesięcy; dodatkowe specyfikacje mogą zostać określone w przepisach lokalnych. Może być używane jedynie z CHNP »Eger« i »Szekszárd«.

 

Eszencia

Węgierski

CHNP

(1)

Sok z jagód dotkniętych botrytis (aszú), wypływający swobodnie z kadzi, w których jagody gromadzi się podczas zbioru. Zawartość cukru resztkowego: co najmniej 450 g/l. Ekstrakt o zerowej zawartości cukru: co najmniej 50 g/l. Można je stosować wyłącznie z CHNP »Tokaj«.

 

Fordítás

Węgierski

CHNP

(1)

Wino wytwarzane poprzez polewanie winem wyciśniętego miąższu tego samego zbioru, leżakujące przez okres co najmniej dwóch lat (jeden rok w beczce). Można je stosować wyłącznie z CHNP »Tokaj«.

 

Máslás

Węgierski

CHNP

(1)

Wino wytwarzane poprzez polewanie winem osadu drożdżowego wina Tokaj Aszú tego samego zbioru, leżakujące przez okres co najmniej dwóch lat (jeden rok w beczce). Można je stosować wyłącznie z CHNP »Tokaj«.

 

Késői szüretelésű bor

Węgierski

CHNP/CHOG

(1)

Późny zbiór. Zawartość cukru w moszczu wynosi co najmniej 204,5 g/l.

 

Válogatott szüretelésű bor

Węgierski

CHNP/CHOG

(1)

Wino produkowane z wyselekcjonowanych jagód. Zawartość cukru w moszczu wynosi co najmniej 204,5 g/l.

 

Muzeális bor

Węgierski

CHNP/CHOG

(1)

Wino leżakujące w butelkach przez co najmniej pięć lat.

 

Siller

Węgierski

CHNP/CHOG

(1)

Czerwone wino o bardzo jasnym kolorze spowodowanym krótkim czasem maceracji.

 

Szamorodni

Węgierski

CHNP

(1)

Wino wytwarzane z jagód dotkniętych botrytis (aszú) oraz jagód zdrowych, leżakujące przez okres co najmniej dwóch lat (jeden rok w beczce). Moszcz zawiera co najmniej 230,2 g cukru na litr. Można je stosować wyłącznie z CHNP »Tokaj«.

 

AUSTRIA

Ausstich

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino musi być wytwarzane z winogron z roku pojedynczego zbioru; na etykiecie należy podać informacje na temat kryteriów wyboru.

 

Auswahl

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino musi być wytwarzane z winogron z roku pojedynczego zbioru; na etykiecie należy podać informacje na temat kryteriów wyboru.

 

Bergwein

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino wytwarzane z winogron produkowanych w winnicach, które są położone na tarasach lub stromych stokach o kącie nachylenia powyżej 26 %.

 

Klassik

Niemiecki

CHNP

(1)

Wino musi być wytwarzane z winogron z roku pojedynczego zbioru; na etykiecie należy podać informacje na temat kryteriów wyboru.

 

Classic

 

Heuriger

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino musi być sprzedawane sprzedawcy detalicznemu do końca grudnia następującego po zbiorze winogron, a konsumentowi – do końca marca następnego roku.

 

Gemischter Satz

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino musi być kupażem różnych odmian wina białego lub czerwonego.

 

Jubiläumswein

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino musi być wytwarzane z winogron z roku pojedynczego zbioru; na etykiecie należy podać informacje na temat kryteriów wyboru.

 

Reserve

Niemiecki

CHNP

(1)

Minimalna zawartość alkoholu w winie wynosi 13 % obj. W odniesieniu do wina czerwonego numer kontrolny wina gatunkowego nie może być stosowany przed dniem 1 listopada następującym po roku zbioru; w odniesieniu do wina białego – przed dniem 15 marca następującym po roku zbioru.

 

Schilcher

Niemiecki

CHNP/CHOG

(1)

Wino może być wytwarzane wyłącznie w Steiermark z winogron odmiany »Blauer Wildbacher« uprawianej w regionie Steirerland.

 

Sturm

Niemiecki

CHOG

(1)

Częściowo sfermentowany moszcz winny o minimalnej zawartości alkoholu wynoszącej 1 % obj. Sturm należy sprzedawać pomiędzy sierpniem a grudniem roku zbioru; musi on fermentować w trakcie sprzedaży.

 

PORTUGALIA

Canteiro

Portugalski

CHNP

(3)

Określenie zarezerwowane dla wina »Madeira« CHNP, które jest wzmacniane po fermentacji i przechowywane w beczce; leżakuje przez co najmniej dwa lata; musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym i nie może być butelkowane przed upływem trzech latach.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Colheita Seleccionada

Portugalski

CHNP/CHOG

(1)

Określenie zarezerwowane dla wina posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, o szczególnych właściwościach organoleptycznych i rzeczywistej zawartości alkoholu wyższej o co najmniej 1 % obj. niż prawnie określone minimum; wino musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym; wskazanie roku zbioru jest obowiązkowe.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Crusted

Angielski

CHNP

(3)

Wino Porto o wyjątkowych właściwościach organoleptycznych, czerwone, w pełni nasycone w momencie butelkowania, o wspaniałym aromacie i smaku otrzymywanym dzięki kupażowi win z kilku lat, co powoduje uzupełnianie się cech organoleptycznych prowadzące do odkładania się osadu na ściankach butelki wykorzystywanej przez pewną część okresu leżakowania, uznane przez Instytut Win Porto i Douro z uprawnieniem do stosowania tej nazwy.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

 

Crusting

 

Escolha

Portugalski

CHNP/CHOG

(1)

Określenie zarezerwowane dla wina posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, o szczególnych właściwościach organoleptycznych; wino musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Escuro

Portugalski

CHNP

(3)

Określenie zarezerwowane dla wina »Madeira« CHNP o bardzo intensywnym aromacie wynikającym ze zrównoważenia koloru pomarańczowego i czerwonego, przy przewadze tego ostatniego, ze względu na utlenianie substancji koloryzującej wino oraz migracji substancji wyekstrahowanej z beczki.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Fino

Portugalski

CHNP

(3)

Eleganckie wino wysokiej jakości »Madeira« CHNP o idealnej równowadze świeżości kwasów, dojrzałości budowy i aromacie rozwijającym się w miarę leżakowania w beczce.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Wino Porto dobrej jakości o złożonym aromacie i smaku, nadających szczególne właściwości organoleptyczne, stosowane wyłącznie w połączeniu z tradycyjnymi określeniami dotyczącymi wina Porto: »Tawny«, »Ruby« and »White«.

[Portaria no 1484/2002 de 22.11.2002]

 

Frasqueira

Portugalski

CHNP

(3)

Wino »Madeira« CHNP, którego nazwa związana jest w rokiem zbioru; produkt musi być uzyskiwany z tradycyjnych odmian i leżakować przez co najmniej 20 lat; musi charakteryzować się wyjątkową jakością i być zapisany w określonym magazynowym rachunku bieżącym przed i po butelkowaniu.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Garrafeira

Portugalski

CHNP/CHOG

(1, 3)

Określenie zarezerwowane dla wina posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, związane z rokiem zbioru, o charakterystycznych właściwościach organoleptycznych; czerwone wino musi leżakować przez co najmniej 30 miesięcy, w tym co najmniej 12 miesięcy w szklanych butelkach; białe i różowe wino musi leżakować przez co najmniej 12 miesięcy, w tym co najmniej 6 miesięcy w szklanych butelkach; wino musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

CHNP

(3)

Wino Porto CHNP przelewane, po leżakowaniu w drewnianych beczkach, do szklanych pojemników na co najmniej osiem lat, a następnie butelkowane.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

 

CHNP

(3)

Wino »Madeira« CHNP, związane z rokiem zbioru; produkt musi być uzyskiwany z tradycyjnych odmian i leżakować przez co najmniej 20 lat; musi charakteryzować się wyjątkową jakością i być zapisany w określonym magazynowym rachunku bieżącym przed i po butelkowaniu.

[Portaria no 40/82, de 15.4.1982]

 

Lágrima

Portugalski

CHNP

(3)

Wino Porto, którego stopień słodkości musi odpowiadać gęstości od 1 034 do 1 084 w temperaturze 20 °C.

[Decreto-Lei no 166/86, de 26.6.1986]

 

Leve

Portugalski

CHNP/CHOG

(1, 3)

Określenie zarezerwowane dla wina »Lisboa« CHOG, posiadającego minimalną naturalną zawartość alkoholu wymaganą dla danego obszaru uprawy winorośli, maksymalną rzeczywistą zawartość alkoholu 10 % obj., stałą kwasowość wyrażoną jako kwas winowy nie mniejszą niż 4,5 g/l, maksymalne ciśnienie 1 bar, zaś pozostałe parametry analityczne zgodne z wartościami określonymi ogólnie dla win z oznaczeniem geograficznym.

[Portaria no 426/2009, 23.4.2009]

 

Określenie zarezerwowane dla wina »Tejo« CHOG, posiadającego minimalną naturalną zawartość alkoholu wymaganą dla danego obszaru uprawy winorośli, maksymalną rzeczywistą zawartość alkoholu 10,5 % obj., stałą kwasowość wyrażoną jako kwas winowy nie mniejszą niż 4 g/l, maksymalne ciśnienie 1 bar, zaś pozostałe parametry analityczne zgodne z wartościami określonymi ogólnie dla win z oznaczeniem geograficznym.

[Portaria no 445/2009, de 27.4.2009]

 

Wino białe Porto CHNP o zawartości alkoholu wynoszącej co najmniej 16,5 % obj.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

 

Wino »Madeira« CHNP, lekko nasycone, ale o zrównoważonej konsystencji.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Nobre

Portugalski

CHNP

(1)

Określenie zarezerwowane dla nazwy pochodzenia Dão spełniającej warunki zawarte w statucie wina z regionu Dão.

[Decreto-Lei no 376/93, de 5.11.1993]

 

Reserva

Portugalski

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5)

Określenie zarezerwowane dla wina posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, oznaczonego rokiem zbioru, o szczególnych właściwościach organoleptycznych; rzeczywista zawartość alkoholu wyższa o co najmniej 0,5 % obj. niż prawnie określone minimum; wino musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Określenie zarezerwowane dla gatunkowego wina musującego posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, leżakującego w butelkach przez okres 12–24 miesięcy przed zastosowaniem metody obciągania, degorżowaniem lub usunięciem osadu drożdżowego.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Określenie zarezerwowane dla wina likierowego posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, oznaczonego rokiem zbioru; wino nie może zostać wprowadzone do obrotu wcześniej niż po trzech latach od produkcji i musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

CHNP

(1, 3, 4, 5)

Wino Porto o wyrazistych właściwościach organoleptycznych, o złożonym aromacie i smaku, uzyskiwane poprzez kupażowanie win będących na różnym etapie leżakowania, co prowadzi do uzyskania specyficznych właściwości organoleptycznych.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

 

Wino »Madeira« CHNP zgodne z normą pięcioletnią.

[Portaria no 125/98, de 29.7.1998]

 

Reserva velha (ou grande reserva)

Portugalski

CHNP/CHOG

(1, 3, 4, 5)

Określenie zarezerwowane dla gatunkowego wina musującego posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, leżakującego w butelkach przez ponad 36 miesięcy przed zastosowaniem metody obciągania, degorżowaniem lub usunięciem osadu drożdżowego.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Ruby

Angielski

CHNP

(3)

Wino Porto o kolorze czerwonym lub pełnym czerwonym. Wina, w których producent stara się ograniczyć rozwój głębokiej czerwieni i zachować owocowość i moc młodego wina.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

Republika Południowej Afryki (8)

Solera

Portugalski

CHNP

(3)

Wino »Madeira« CHNP, związane z rokiem zbioru, który jest podstawą partii; butelkowanie obejmuje w każdym roku 10 % zapasów, a ilość tę zastępuje się innym winem gatunkowym. Maksymalna dopuszczalna liczba uzupełnień wynosi 10, następnie całość wina może być butelkowana jednocześnie.

[Portaria no 125/98 de 29.7.1998]

 

Super reserva

Portugalski

CHNP/CHOG

(4, 5)

Określenie zarezerwowane dla gatunkowego wina musującego posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, leżakującego w butelkach przez okres 24–36 miesięcy przed zastosowaniem metody obciągania, degorżowaniem lub usunięciem osadu drożdżowego.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Superior

Portugalski

CHNP/CHOG

(1, 3)

Określenie zarezerwowane dla wina posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, o szczególnych właściwościach organoleptycznych; rzeczywista zawartość alkoholu wyższa o co najmniej 1 % obj. niż prawnie określone minimum; wino musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Określenie zarezerwowane dla wina likierowego posiadającego oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia, rozlewanego do szklanych butelek, oznaczonego rokiem zbioru; wino nie może zostać wprowadzone do obrotu przed upływem pięciu lat od produkcji i musi być zapisane na określonym magazynowym rachunku bieżącym.

[Portaria no 924/2004, de 26.7.2004]

 

Tawny

Angielski

CHNP

(3)

Czerwone wino Porto leżakujące w drewnie przez co najmniej siedem lat. Uzyskiwane z wielu różnych win, które leżakowały przez różne okresy czasu w beczkach lub kadziach. Wraz z wiekiem kolor wina zmienia się powoli w płowy, średnio płowy lub jasnopłowy; wino charakteryzuje się bukietem suszonych owoców i drewna, który z upływem czasu ulega wzmocnieniu.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

Republika Południowej Afryki (8)

Vintage, ewentualnie uzupełnione określeniem Late Bottle (LBV) lub Character

Angielski

CHNP

(3)

Wino Porto wysokiej jakości właściwościach organoleptycznych, z pojedynczego zbioru, czerwone, w pełni nasycone w momencie zatwierdzania, o wspaniałym aromacie i smaku, uznane przez Instytut Win Porto i Douro z uprawnieniem do stosowania tej nazwy. Nazwę »Late Bottled Vintage« lub »LBV« zaczyna się stosować w czwartym roku po roku zbioru, zaś ostatnie butelkowanie należy przeprowadzić przed dniem 31 grudnia szóstego roku po roku zbioru.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

 

Vintage

Angielski

CHNP

(3)

Wino Porto o wyjątkowych właściwościach organoleptycznych, z pojedynczego zbioru, czerwone, w pełni nasycone w momencie zatwierdzania, o bardzo dobrym aromacie i smaku, uznane przez Instytut Win Port i Douro z uprawnieniem do stosowania tej nazwy i odpowiedniej daty. Nazwę »Vintage« zaczyna się stosować w drugim roku po roku zbioru, zaś ostatnie butelkowanie należy przeprowadzić przed dniem 30 lipca trzeciego roku po roku zbioru. Wprowadzanie do obrotu można rozpocząć dopiero po dniu 1 maja drugiego roku po roku zbioru.

[Regulamento no 36/2005, de 18.4.2005]

Republika Południowej Afryki (8)

RUMUNIA

Rezervă

Rumuński

CHNP/CHOG

(1)

Wino dojrzewające przez co najmniej 6 miesięcy w naczyniach dębowych i co najmniej sześć miesięcy w butelkach.

 

Vin de vinotecă

Rumuński

CHNP

(1, 15, 16)

Wino dojrzewające przez co najmniej rok w naczyniach dębowych i co najmniej cztery lata w butelkach.

 

Vin tânăr

Rumuński

CHNP/CHOG

(1)

Wino wprowadzone do obrotu do końca roku, w którym zostało zatwierdzone.

 

SŁOWACJA

Mladé víno

Słowacki

CHNP

(1)

Wino należy butelkować przed końcem roku kalendarzowego, który jest rokiem zbioru winogron wykorzystanych do jego produkcji. Można je wprowadzać do obrotu od pierwszego poniedziałku listopada roku odpowiadającego temu samemu rocznikowi.

 

Archívne víno

Słowacki

CHNP

(1)

Wino musi dojrzewać co najmniej przez trzy lata po zbiorze winogron wykorzystanych do jego produkcji.

 

Panenská úroda

Słowacki

CHNP

(1)

Do produkcji wina wykorzystuje się winogrona z pierwszego zbioru w winnicy. Pierwszy zbiór następuje w trzecim – najpóźniej czwartym – roku po nasadzeniu.

 

SŁOWENIA

Mlado vino

Słoweński

CHOG/CHNP

(1)

Wino można wprowadzić do obrotu nie wcześniej niż 30 dni po zbiorze, najpóźniej dnia 31 stycznia.

 


(1)  CHNP (chroniona nazwa pochodzenia) lub CHOG (chronione oznaczenie geograficzne), uzupełnione o odniesienie do kategorii produktów winiarskich, o których mowa w załączniku XIb do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Słowa zapisane kursywą podano wyłącznie dla celów informacyjnych lub dla wyjaśnienia i nie podlegają one przepisom art. 3 niniejszego rozporządzenia. Ze względu na swój charakter informacyjny nie zastępują one w żadnym wypadku właściwych krajowych przepisów prawa.”

(3)  Określenie »Qualitätswein mit Prädikat« jest dozwolone w okresie przejściowym, który upływa dnia 31 grudnia 2010 r.

(4)  Nie złożono wniosku o objęcie ochroną określeń »Sekt«, »Likörwein« i »Perlwein«.

(5)  Nie złożono wniosku o objęcie ochroną określenia »Sekt«.

(6)  Nie złożono wniosku o objęcie ochroną określenia »Sekt«.

(7)  Nie złożono wniosku o objęcie ochroną określeń »Riesling« i »Sekt«.

(8)  Określenia »Ruby«, »Tawny« i »Vintage«są używane w połączeniu z południowoafrykańskim oznaczeniem geograficznym »CAPE«


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK XV

WYKAZ ODMIAN WINOROŚLI I ICH SYNONIMÓW, KTÓRE MOŻNA UMIESZCZAĆ NA ETYKIECIE WINA

(*)   LEGENDA:

określenia pisane kursywą:

odniesienie do synonimu odmiany winorośli

»°«

brak synonimu

określenia z pogrubieniem:

kolumna 3: nazwa kraju, w którym stosuje się synonim odmiany winorośli nazwa odmianywinorośli

kolumna 4: kraj, w którym nazwa odpowiada odmianie, i odniesienie do odmiany

określenia bez pogrubienia:

kolumna 3: nazwa kraju, w którym stosuje się synonim odmiany winorośli nazwa synonimuodmiany winorośli

kolumna 4: nazwa kraju, w którym stosuje się synonim odmiany winorośli

CZĘŚĆ A:   Wykaz odmian winorośli i ich synonimów, które można umieszczać na etykiecie winie zgodnie z art. 62 ust. 3

 

Chroniona nazwa pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne

Nazwa odmiany i jej synonimy

Kraje, w których nazwa odmiany lub jeden z jej synonimów może być stosowany (1)

1

Alba (IT)

Albarossa

Włochy°

2

Alicante (ES)

Alicante Bouschet

Grecja, Włochy, Portugalia, Algieria, Tunezja, Stany Zjednoczone, Cypr, Republika Południowej Afryki

N.B: nazwa »Alicante« nie może być stosowana sama w sobie jako nazwa wina

3

Alicante Branco

Portugalia°

4

Alicante Henri Bouschet

Francja, Serbia i Czarnogóra (6)

5

Alicante

Włochy°

6

Alikant Buse

Serbia i Czarnogóra (4)

7

Avola (IT)

Nero d'Avola

Włochy

8

Bohotin (RO)

Busuioacă de Bohotin

Rumunia

9

Borba (PT)

Borba

Hiszpania°

10

Bourgogne (FR)

Blauburgunder

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (13-20-30), Austria (18-20), Kanada (20-30), Chile (20-30), Włochy (20-30), Szwajcaria

11

Blauer Burgunder

Austria (10-13), Serbia i Czarnogóra (17-30)

12

Blauer Frühburgunder

Niemcy (24)

13

Blauer Spätburgunder

Niemcy (30), Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (10-20-30), Austria (10-11), Bułgaria (30), Kanada (10-30), Chile (10-30), Rumunia (30), Włochy (10-30)

14

Burgund Mare

Rumunia (35, 27, 39, 41)

15

Burgundac beli

Serbia i Czarnogóra (34)

16

Burgundac Crni

Chorwacja

17

Burgundac crni

Serbia i Czarnogóra (11-30)

18

Burgundac sivi

Chorwacja, Serbia i Czarnogóra

19

Burgundec bel

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

20

Burgundec crn

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (10-13-30)

21

Burgundec siv

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

22

Early Burgundy

Stany Zjednoczone

23

Fehér Burgundi, Burgundi

Węgry (31)

24

Frühburgunder

Niemcy (12), Niderlandy

25

Grauburgunder

Niemcy, Bułgaria, Węgry, Rumunia (26)

26

Grauer Burgunder

Kanada, Rumunia (25), Niemcy, Austria

27

Grossburgunder

Rumunia (37, 14, 40, 42)

28

Kisburgundi kék

Węgry (30)

29

Nagyburgundi

Węgry°

30

Spätburgunder

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (10-13-20), Serbia i Czarnogóra (11-17), Bułgaria (13), Kanada (10-13), Chile, Węgry (29), Mołdawia, Rumunia (13), Włochy (13), Zjednoczone Królestwo, Niemcy (13)

31

Weißburgunder

Republika Południowej Afryki (33), Kanada, Chile (32), Węgry (23), Niemcy (32, 33), Austria (32), Zjednoczone Królestwo, Włochy

32

Weißer Burgunder

Niemcy (31, 33), Austria (31), Chile (31), Słowenia, Włochy

33

Weissburgunder

Republika Południowej Afryki (31), Niemcy (31, 32), Zjednoczone Królestwo, Włochy, Szwajcaria

34

Weisser Burgunder

Serbia i Czarnogóra (15)

35

Calabria (IT)

Calabrese

Włochy

36

Cotnari (RO)

Grasă de Cotnari

Rumunia

37

Franken (DE)

Blaufränkisch

Republika Czeska (39), Austria°, Niemcy, Słowenia (Modra frankinja, Frankinja), Węgry, Rumunia (14, 27, 39, 41)

38

Frâncușă

Rumunia

39

Frankovka

Republika Czeska (37), Słowacja (40), Rumunia (14, 27, 38, 41)

40

Frankovka modrá

Słowacja (39)

41

Kékfrankos

Węgry, Rumunia (37, 14, 27, 39)

42

Friuli (IT)

Friulano

Włochy

43

Graciosa (PT)

Graciosa

Portugalia°

44

Мелник (BG)

Melnik

Мелник

Melnik

Bułgaria

45

Montepulciano (IT)

Montepulciano

Włochy°

46

Moravské (CZ)

Cabernet Moravia

Republika Czeska

47

Moravia dulce

Hiszpania°

48

Moravia agria

Hiszpania°

49

Muškat moravský

Republika Czeska, Słowacja

50

Odobești (RO)

Galbenă de Odobești

Rumunia

51

Porto (PT)

Portoghese

Włochy°

52

Rioja (ES)

Torrontés riojano

Argentyna

53

Sardegna (IT)

Barbera Sarda

Włochy

54

Sciacca (IT)

Sciaccarello

Francja


CZĘŚĆ B:   Wykaz odmian winorośli i ich synonimów, które można umieszczać na etykiecie winie zgodnie z art. 62 ust. 4

 

Chroniona nazwa pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne

Nazwa odmiany i jej synonimy

Kraje, w których nazwa odmiany lub jeden z jej synonimów może być stosowany (1)

1

Mount Athos – Agioritikos (GR)

Agiorgitiko

Grecja°, Cypr°

2

Aglianico del Taburno (IT)

Aglianico

Włochy°, Grecja°, Malta, Stany Zjednoczone

3

Aglianico del Vulture (IT)

Aglianico

Włochy°

4

Aleatico di Gradoli (IT)

Aleatico di Puglia (IT)

Aleatico

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

5

Ansonica Costa dell'Argentario (IT)

Ansonica

Włochy, Australia

6

Conca de Barbera (ES)

Barbera Bianca

Włochy°

7

Barbera

Republika Południowej Afryki°, Argentyna°, Australia°, Chorwacja°, Meksyk°, Słowenia°, Urugwaj°, Stany Zjednoczone°, Grecja°, Włochy°, Malta°

8

Barbera Sarda

Włochy°

9

Malvasia di Castelnuovo Don Bosco (IT)

Bosco Eliceo (IT)

Bosco

Włochy°

10

Brachetto d'Acqui (IT)

Brachetto

Włochy, Australia

11

Etyek-Buda (HU)

Budai

Węgry°

12

Cesanese del Piglio (IT)

Cesanese di Olevano Romano (IT)

Cesanese di Affile (IT)

Cesanese

Włochy, Australia

13

Cortese di Gavi (IT)

Cortese dell'Alto Monferrato (IT)

Cortese

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

14

Duna (HU)

Duna gyöngye

Węgry

15

Dunajskostredský (SK)

Dunaj

Słowacja

16

Côte de Duras (FR)

Durasa

Włochy

17

Korinthos-Korinthiakos (GR)

Corinto Nero

Włochy°

18

Korinthiaki

Grecja°

19

Fiano di Avellino (IT)

Fiano

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

20

Fortana del Taro (IT)

Fortana

Włochy, Australia

21

Freisa d'Asti (IT)

Freisa di Chieri (IT)

Freisa

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

22

Greco di Bianco (IT)

Greco di Tufo (IT)

Greco

Włochy, Australia

23

Grignolino d'Asti (IT)

Grignolino del Monferrato Casalese (IT)

Grignolino

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

24

Izsáki Arany Sárfehér (HU)

Izsáki Sáfeher

Węgry

25

Lacrima di Morro d'Alba (IT)

Lacrima

Włochy, Australia

26

Lambrusco Grasparossa di Castelvetro

Lambrusco grasparossa

Włochy

27

Lambrusco

Włochy, Australia° (2), Stany Zjednoczone°

28

Lambrusco di Sorbara (IT)

29

Lambrusco Mantovano (IT)

30

Lambrusco Salamino di Santa Croce (IT)

31

Lambrusco Salamino

Włochy

32

Colli Maceratesi

Maceratino

Włochy, Australia

33

Nebbiolo d'Alba (IT)

Nebbiolo

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

34

Colli Orientali del Friuli Picolit (IT)

Picolit

Włochy

35

Pikolit

Słowenia

36

Colli Bolognesi Classico Pignoletto (IT)

Pignoletto

Włochy, Australia

37

Primitivo di Manduria

Primitivo

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

38

Rheingau (DE)

Rajnai rizling

Węgry (41)

39

Rheinhessen (DE)

Rajnski rizling

Serbia i Czarnogóra (40-41-46)

40

Renski rizling

Serbia i Czarnogóra (39-43-46), Słowenia° (45)

41

Rheinriesling

Bułgaria°, Austria, Niemcy (43), Węgry (38), Republika Czeska (49), Włochy (43), Grecja, Portugalia, Słowenia

42

Rhine Riesling

Republika Południowej Afryki°, Australia°, Chile (44), Mołdawia°, Nowa Zelandia°, Cypr, Węgry°

43

Riesling renano

Niemcy (41), Serbia i Czarnogóra (39-40-46), Włochy (41)

44

Riesling Renano

Chile (42), Malta°

45

Radgonska ranina

Słowenia

46

Rizling rajnski

Serbia i Czarnogóra (39-40-43)

47

Rizling Rajnski

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii°, Chorwacja°

48

Rizling rýnsky

Słowacja°

49

Ryzlink rýnský

Republika Czeska (41)

50

Rossese di Dolceacqua (IT)

Rossese

Włochy, Australia

51

Sangiovese di Romagna (IT)

Sangiovese

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

52

Štajerska Slovenija (SV)

Štajerska belina

Słowenia

53

Teroldego Rotaliano (IT)

Teroldego

Włochy, Australia°, Stany Zjednoczone°

54

Vinho Verde (PT)

Verdea

Włochy°

55

Verdeca

Włochy

56

Verdese

Włochy°

57

Verdicchio dei Castelli di Jesi (IT)

Verdicchio di Matelica (IT)

Verdicchio

Włochy, Australia

58

Vermentino di Gallura (IT)

Vermentino di Sardegna (IT)

Vermentino

Włochy, Australia

59

Vernaccia di San Gimignano (IT)

Vernaccia di Oristano (IT)

Vernaccia di Serrapetrona (IT)

Vernaccia

Włochy, Australia

60

Zala (HU)

Zalagyöngye

Węgry


(1)  W odniesieniu do zainteresowanych krajów odstępstwa przewidziane w niniejszym załączniku są dozwolone tylko w przypadku win noszących chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne, wyprodukowanych z danych odmian.

(2)  Stosowanie zgodnie z przepisami art. 22 ust. 4 Porozumienia z dnia 1 grudnia 2008 r. między Wspólnotą Europejską a Australią w sprawie handlu winem (Dz.U. L 28 z 30.1.2009, s. 3).”


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/60


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 402/2010

z dnia 10 maja 2010 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Pintadeau de la Drôme (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy i w zastosowaniu art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Pintadeau de la Drôme” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 maja 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 222 z 15.9.2009, s. 12.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.1.   Mięso świeże (i podroby)

FRANCJA

Pintadeau de la Drôme (ChOG)


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/62


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 403/2010

z dnia 10 maja 2010 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Tarta de Santiago (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Hiszpanii o rejestrację nazwy „Tarta de Santiago” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 maja 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 223 z 16.9.2009, s. 23.


ZAŁĄCZNIK

Środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 510/2006:

Klasa 2.4.   Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze

HISZPANIA

Tarta de Santiago (ChOG)


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/64


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 404/2010

z dnia 10 maja 2010 r.

nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych aluminiowych kół pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A.   PROCEDURA

1.   Wszczęcie postępowania

(1)

Dnia 13 sierpnia 2009 r. Komisja powiadomiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2) o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Unii niektórych aluminiowych kół jezdnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („kraj, którego dotyczy postępowanie” lub „ChRL”).

(2)

Postępowanie zostało wszczęte na podstawie skargi złożonej w dniu 30 czerwca 2009 r. przez Stowarzyszenie Europejskich Producentów Kół (Association of European Wheel Manufacturers, EUWA) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 50 %, łącznej unijnej produkcji niektórych aluminiowych kół. Skarga zawierała dowody świadczące o praktykach dumpingowych w odniesieniu do wymienionego produktu oraz o wynikającej z nich istotnej szkodzie; dowody te zostały uznane za wystarczające, by uzasadnić wszczęcie postępowania antydumpingowego.

2.   Strony zainteresowane postępowaniem

(3)

Komisja oficjalnie zawiadomiła o wszczęciu postępowania skarżącego, unijnych producentów wymienionych w skardze, innych znanych producentów w Unii, producentów eksportujących w ChRL, importerów, przedsiębiorstwa handlowe, użytkowników, dostawców, a także zainteresowane stowarzyszenia, jak również przedstawicieli ChRL. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie uwag na piśmie oraz zgłoszenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(4)

Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(5)

Z uwagi na znaczną liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz importerów i producentów unijnych, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrolę wyrywkową w celu stwierdzenia dumpingu i szkody. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeśli tak, by umożliwić dokonanie wyboru próby, poproszono wszystkich producentów eksportujących, importerów i producentów unijnych o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(6)

Łącznie 36 przedsiębiorstw lub grup powiązanych przedsiębiorstw („grupy”) z ChRL zgłosiło się i przedstawiło wymagane informacje w wyznaczonym terminie. Wspomniane 36 przedsiębiorstw lub grup prowadziło produkcję produktu objętego postępowaniem lub jego wywóz na rynek Unii Europejskiej w okresie objętym dochodzeniem i wyraziło zainteresowanie udziałem w próbie. Zostały one uznane za współpracujące przedsiębiorstwa i wzięto je pod uwagę podczas doboru próby. Poziom współpracy ze strony ChRL, tj. odsetek wywozu towarów do UE przez chińskie współpracujące przedsiębiorstwa w porównaniu z całym wywozem towarów z Chin do UE, wynosił ponad 90 %.

(7)

Po zasięgnięciu opinii zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, próbę opartą na kryterium największej reprezentatywnej wielkości wywozu towarów, która mogła zostać objęta odpowiednim dochodzeniem w dostępnym czasie, biorąc również pod uwagę rozmieszczenie geograficzne współpracujących przedsiębiorstw lub grup. Wybrana próba składa się z czterech (grup) przedsiębiorstw, na które przypada 47 % wywozu do UE prowadzonego przez 36 współpracujących przedsiębiorstw lub grup, oraz około 43 % łącznego wywozu z ChRL do UE. Władze ChRL i Chińska Izba Handlowa zgodziły się na dokonany przez Komisję dobór próby, zażądały jednak włączenia do niej co najmniej dwóch dodatkowych (grup) przedsiębiorstw. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że wstępnie wybrana próba obejmuje 20 przedsiębiorstw należących do 4 grup, zdecydowano, że nie można dodać do próby kolejnych przedsiębiorstw bądź grup, gdyż nie pozwoliłoby to na ukończenie dochodzenia w określonych prawem terminach.

(8)

Pięciu producentów eksportujących z ChRL, którzy nie zostali włączeni do próby, wnioskowało o indywidualne badanie i przedstawiło odpowiednie informacje w wyznaczonym terminie w celu zastosowania art. 9 ust. 6 i art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Biorąc jednak pod uwagę wielkość próby obejmującej 4 grupy liczące wiele przedsiębiorstw, Komisja postanawia, zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, że nie można przyznać indywidualnego badania żadnemu z producentów eksportujących z ChRL nieobjętych próbą, ponieważ byłoby to nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie postępowania w odpowiednim czasie.

(9)

Aby umożliwić producentom eksportującym z ChRL złożenie wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) lub o indywidualne badanie zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, gdyby wyrazili oni takie życzenie, Komisja przesłała formularze wniosków chińskim producentom eksportującym, którzy się o to zwrócili, oraz chińskim władzom.

(10)

Zawiadomienie o wszczęciu zostało przesłane około 40 unijnym producentom aluminiowych kół jezdnych. Wpłynęło 17 odpowiedzi. Próbą objęto 5 grup przedsiębiorstw uznanych za reprezentatywne dla łącznej produkcji unijnej pod względem wielkości sprzedaży i produkcji w UE (ponad 75 %), zasięgu geograficznego i rodzaju działalności, tj. producenci oryginalnego sprzętu (Original Equipment Manufacturer) oraz tzw. sprzedaż na rynku wtórnym; bardziej szczegółowe informacje na ten temat zawarte są w motywie (1) i następnych. Mimo że większość sprzedaży unijnych producentów objętych próbą była skierowana do segmentu producentów oryginalnego sprzętu, dwóch z producentów objętych próbą prowadziło sprzedaż także w segmencie rynku wtórnego. W próbie uwzględniono także przedsiębiorstwa, które nie złożyły skargi.

(11)

W czasie dochodzenia strony przedstawiły dalsze argumenty dotyczące domniemanych różnic między segmentem producentów oryginalnego sprzętu i segmentem rynku wtórnego. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, postanowiono poszerzyć próbę o jednego dodatkowego (znaczącego) producenta działającego na rynku wtórnym.

(12)

Z obawy przed odwetem ze strony klientów lub konkurentów skarżący wystąpili o zachowanie poufności ich nazw. Zdaniem Komisji rzeczywiście istnieje znaczne ryzyko odwetu, przyjęto więc, że nazwy te nie powinny być ujawniane. Po wszczęciu postępowania wszystkie współpracujące przedsiębiorstwa zgodziły się na ujawnienie ich nazw jako współpracujących, ale nie jako skarżących, w przypadkach, w których miało to zastosowanie.

(13)

Zawiadomienie o wszczęciu zostało przesłane do około 80 importerów oraz importerów/użytkowników aluminiowych kół jezdnych. Wpłynęło 40 odpowiedzi od przedsiębiorstw reprezentujących około jednej trzeciej łącznego przywozu z Chin. 12 odpowiedzi pochodziło od importerów, a pozostałe od użytkowników importujących. Próbą objęto 7 przedsiębiorstw (5 importerów i 2 użytkowników importujących).

(14)

Komisja wysłała kwestionariusze do 6 unijnych producentów objętych próbą, do producentów eksportujących w próbie wybranej dla ChRL i do tych, którzy wystąpili o IT, oraz do 7 importerów objętych próbą. Ponadto wysłano kwestionariusze użytkownikom i współpracującym innym producentom.

(15)

Otrzymano odpowiedzi od 4 chińskich producentów eksportujących objętych próbą i od 5 chińskich producentów eksportujących, którzy wystąpili o IT zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wpłynęły także odpowiedzi od 6 unijnych producentów objętych próbą, 3 importerów niepowiązanych z producentami eksportującymi, od 9 innych producentów z UE oraz od 13 użytkowników. Otrzymano także oświadczenia od Chińskiej Izby Handlowej i od dwóch stowarzyszeń użytkowników.

(16)

Komisja zwróciła się o wszystkie informacje, które uznała za niezbędne do celu tymczasowego ustalenia istnienia dumpingu, powstałych szkód i interesu Unii, zweryfikowała je oraz przeprowadziła weryfikację w siedzibach następujących przedsiębiorstw:

a)

Unijni producenci

Grupa Borbet:

Borbet Solingen GmbH – Niemcy

Grupa Heyes Lemmerz:

Heyes Lemmerz Alukola, s.r.o. – Republika Czeska

Heyes Lemmerz Italy Holding s.r.l. – Włochy

Grupa Ronal:

Ronal AG – Szwajcaria

Ronal Polska Sp. z o.o. – Polska

Speedline s.r.l. – Włochy

Mapsa S. Coop. L. – Hiszpania

AEZ - Niemcy

Française de Roues S.A.S.V.– Francja

b)

Producenci eksportujący i powiązane z nimi przedsiębiorstwa z ChRL

Baoding Lizhong Wheels manufacturing Co.Ltd. (Baoding)

Zhejiang Wanfeng Auto Wheel Co. Ltd (Wanfeng).

YHI Manufacturing (Szanghaj) Co., Ltd (YHI)

CITIC Dicastal Wheel Manufacturing (CITIC)

c)

Przedsiębiorstwa powiązane w Unii

OZ Deutschland, Biberbach (Niemcy)

OZ SpA, Bassano del Grappa (Włochy)

d)

Powiązane przedsiębiorstwa w Singapurze

OZ Asia

YHI Manufacturing

e)

Użytkownicy

Renault – Francja

BMW – Niemcy

(17)

Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących, co do których istnieje możliwość, że nie zostanie im przyznane MET, w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z Turcji jako kraju analogicznego przeprowadzono weryfikację w siedzibie następujących przedsiębiorstw:

f)

Producenci z Turcji:

CMS Jant ve Makina Sanayi A.Ș.

Hayes Lemmerz İnci Aluminyum.

3.   Okres objęty dochodzeniem

(18)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji właściwych dla oceny szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca OD („okres badany”).

B.   PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1.   Produkt objęty postępowaniem

(19)

Produktem objętym postępowaniem są aluminiowe koła jezdne pojazdów mechanicznych objętych pozycjami CN 8701 do 8705, nawet z akcesoriami lub z oponami, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN ex 8708 70 10 i ex 8708 70 50.

(20)

Produkt objęty postępowaniem jest sprzedawany w Unii za pośrednictwem dwóch kanałów dystrybucyjnych: do segmentu producentów oryginalnego sprzętu i do segmentu tzw. rynku wtórnego. W segmencie producentów oryginalnego sprzętu producenci samochodów organizują procedury przetargowe na aluminiowe koła jezdne (na około dwa lata przed wprowadzeniem nowego modelu samochodu) i angażują się w proces opracowywania nowych kół, które będą opatrzone ich znakiem towarowym. Zarówno producenci unijni, jak i chińscy eksporterzy konkurują w tych samych przetargach. W sektorze rynku wtórnego aluminiowe koła jezdne są projektowane, wytwarzane i opatrywane znakiem towarowym przez producentów tych kół, a następnie sprzedawane hurtownikom, detalistom, przedsiębiorstwom zajmującym się tuningiem samochodów, warsztatom samochodowym itd.

(21)

Jeden z eksporterów twierdził, że aluminiowe koła jezdne przeznaczone dla segmentu producentów oryginalnego sprzętu powinny być wykluczone z zakresu produktów objętych postępowaniem, ponieważ są one montowane tylko na nowych samochodach, podczas gdy aluminiowe koła jezdne przeznaczone dla segmentu rynku wtórnego mają zastępować koła producentów oryginalnego sprzętu w cyklu użytkowania modelu samochodu. Ten argument jest wewnętrznie sprzeczny, ponieważ potwierdza, że aluminiowe koła jezdne przeznaczone na rynek wtórny są wykonywane tak, by pasować do kół przeznaczonych dla producentów oryginalnego sprzętu i działać w ten sam sposób. W rzeczywistości aluminiowe koła jezdne przeznaczone na rynek wtórny mogą być produkowane przy użyciu różnych procesów produkcyjnych (3), we wszystkich średnicach i wagach, z różnymi rodzajami wykończenia itd. Różnica między aluminiowymi kołami jezdnymi przeznaczonymi dla producentów oryginalnego sprzętu i na rynek wtórny polega wyłącznie na odmienności kanałów dystrybucji, z którą wiąże się zaangażowanie producentów samochodów w proces tworzenia i projektowania kół. Zgłaszano również, że ceny aluminiowych kół jezdnych przeznaczonych dla producentów oryginalnego sprzętu i tych przeznaczonych na rynek wtórny są ustalane w różny sposób, gdyż ceny tych pierwszych kół są powiązane ze zmienną ceną z Londyńskiej Giełdy Metali (London Metal Exchange, LME). Rzeczywiście producenci samochodów stosują tzw. formułę ceny na bazie zerowej. Składa się ona z trzech elementów: 1) ceny aluminium (zmiennej, powiązanej z LME), 2) wartości dodanej, kosztów przetworzenia oraz 3) stałej premii jakościowej. Ten sposób ustalania cen jest dostosowany do potrzeb branży samochodowej, jednak koszty części składowych aluminiowych kół jezdnych są takie same, niezależnie od tego, czy koła te są przeznaczone dla producentów oryginalnego sprzętu, czy na rynek wtórny.

(22)

Zatem mimo że aluminiowe koła jezdne przeznaczone dla producentów oryginalnego sprzętu oraz te przeznaczone na rynek wtórny mają różne kanały dystrybucji, posiadają one te same cechy fizyczne i techniczne i są zamienne. Uznaje się je więc za jeden jednolity produkt. Ponadto aluminiowe koła jezdne są sprzedawane i przywożone z Chin w znaczących ilościach za pośrednictwem obu kanałów sprzedaży. W świetle tych ustaleń tymczasowo uznaje się, że nie ma podstaw do wykluczenia aluminiowych kół jezdnych przeznaczonych dla producentów oryginalnego sprzętu z zakresu produktów objętych postępowaniem.

(23)

Zainteresowana strona twierdziła, że należy wykluczyć koła do gokartów, gdyż gokarty nie są objęte pozycjami CN 8701 – 8705. Strona ta nie wykazała jednak, by gokarty nie mogły być ujęte w wyżej wymienionych pozycjach CN, więc wniosek ten tymczasowo odrzucono.

(24)

Ta sama strona twierdziła, że z zakresu produktów należy także wykluczyć koła do pojazdów terenowych, gdyż takie koła całkowicie różnią się od kół przeznaczonych do innych pojazdów mechanicznych. Niemniej jednak niektóre pojazdy terenowe można sklasyfikować w pozycjach CN 8701 – 8705, a zatem koła do takich pojazdów należą do zakresu produktów objętych bieżącym postępowaniem. W związku z tym wniosek ten tymczasowo odrzucono.

2.   Produkt podobny

(25)

Stwierdzono, że produkt objęty postępowaniem i aluminiowe koła jezdne produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w ChRL oraz na rynku krajowym w Turcji – kraju, który posłużył tymczasowo jako kraj analogiczny – a także aluminiowe koła jezdne produkowane i sprzedawane w Unii przez unijny przemysł mają te same podstawowe cechy fizyczne, chemiczne i techniczne oraz zastosowania. Tymczasowo produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C.   DUMPING

1.   Traktowanie na zasadach rynkowych

(26)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalną określa się zgodnie z ust. 1-6 wspomnianego artykułu dla producentów, w odniesieniu do których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. W skrócie i wyłącznie w celu ułatwienia wyszukiwania informacji, kryteria te są podsumowane poniżej:

decyzje gospodarcze są odpowiedzią na warunki panujące na rynku, bez znacznej ingerencji ze strony państwa, a koszty odzwierciedlają wartości rynkowe;

przedsiębiorstwa posiadają jeden czytelny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która podlega niezależnemu audytowi zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości („MSR”) oraz jest stosowana do wszystkich celów;

nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej;

prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną; oraz

przeliczanie walut odbywa się po kursie rynkowym.

(27)

W trakcie bieżącego dochodzenia wszystkie grupy eksportujące objęte próbą wystąpiły o MET na mocy art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i odesłały formularz wniosku o MET w wyznaczonym terminie.

(28)

W przypadku wszystkich grup eksportujących objętych próbą Komisja zebrała wszystkie informacje, które uważała za niezbędne, oraz sprawdziła dane zawarte we wnioskach o MET w siedzibach grup objętych postępowaniem.

(29)

Dochodzenie ujawniło, że MET nie może być przyznane żadnej z czterech chińskich grup przedsiębiorstw, ponieważ z opisanych poniżej przyczyn żadna z nich nie spełniła wszystkich kryteriów określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(30)

Żadna z grup eksportujących objętych próbą nie wykazała, że spełnia kryterium 1, gdyż państwo ingerowało w ich decyzje dotyczące głównego surowca (aluminium).

(31)

Okazuje się, że rzeczywiście we wszystkich grupach objętych próbą znaczna większość aluminium używanego w produkcji aluminiowych kół jezdnych nabywana jest na chińskim krajowym rynku na podstawie kontraktów długoterminowych. Ceny są ustalane na podstawie notowań aluminium pierwotnego na chińskich rynkach kasowych, powiększonych o opłatę za przetworzenie (a w przypadku jednego przedsiębiorstwa także na cenach na Szanghajskiej Giełdzie Kontraktów Terminowych (Shanghai Futures Exchange, SHFE). W tej kwestii należy zauważyć, że notowania na rynkach kasowych odbywają się równolegle do SHFE.

(32)

Należy także stwierdzić, że chińskie władze państwowe odgrywają kluczową rolę w ustalaniu cen aluminium pierwotnego i stale interweniują na rynku przy pomocy wielu narzędzi.

(33)

Po pierwsze, aluminium pierwotne przeznaczone do wywózu podlega 17 % stawce VAT (podczas gdy VAT od wywozu towarów gotowych jest zwracany) oraz 15 % stawce podatku wywozowego.

(34)

Po drugie, państwo ingeruje w mechanizmy ustalania cen na Szanghajskiej Giełdzie Kontraktów Terminowych (SHFE), która jest zamkniętą giełdą dla przedsiębiorstw zarejestrowanych w Chinach i dla chińskich obywateli. Ta ingerencja państwa w mechanizmy ustalania cen na SHFE wiąże się z jego pozycją zarówno jako sprzedawcy aluminium pierwotnego, jak i nabywcy tego surowca poprzez Biuro Rezerw Państwowych (State Reserve Bureau) i inne organy państwowe. Poza tym rząd ustanawia dzienne limity cen poprzez zasady regulujące SHFE, które zostały zaaprobowane przez krajowy organ prawodawczy, tj. Chińską Komisję Papierów Wartościowych (China Securities Regulatory Commission, CSRC).

(35)

Innym przykładem ingerencji państwa jest ostatni pakiet stymulacyjny chińskiego rządu, mający na celu ograniczenie skutków kryzysu gospodarczego. Z końcem 2008 r. Biuro Rezerw Państwowych zaczęło stosować system zakupów aluminium od hut, aby wesprzeć ich funkcjonowanie ze względu na ograniczenie popytu spowodowane światowym kryzysem gospodarczym. Te zakupy państwowe wchłonęły większość zapasów na krajowym rynku, napędzając ceny w pierwszej połowie 2009 r.

(36)

Uznano to za główny czynnik ingerencji państwa w decyzje przedsiębiorstw dotyczące surowców. Rzeczywiście obecny chiński system wysokich ceł wywozowych oraz brak zwrotu podatku VAT przy wywozie aluminium pierwotnego i innych surowców, w połączeniu z brakiem podatku wywozowego i zwrotem podatku VAT w przypadku wywozu produktów przetworzonych, oraz ingerencją państwa w ustalanie cen na SHFE, zasadniczo doprowadziły do sytuacji, w której chińskie ceny aluminium nadal są wynikiem ingerencji państwa. W rezultacie w ujęciu historycznym ceny na LME znacznie różniły się od cen na chińskim rynku (4). Między połową 2005 r. a końcem 2008 r. ceny na LME były znacznie wyższe niż na rynkach krajowych, co wskazywało na brak jakiegokolwiek arbitrażu między chińskimi rynkami a rynkami w innych państwach.

(37)

Wielorakie spowodowane ingerencją państwa zniekształcenia chińskich cen aluminium wpływają na decyzje chińskich producentów aluminiowych kół dotyczące nabywania surowców. Ponadto przedsiębiorstwa te odnoszą korzyści z tych zniekształceń, zwykle bowiem dokonują zakupów na chińskim rynku u lokalnych dostawców stosujących jako punkt odniesienia ceny z chińskich rynków kasowych (lub SHFE), lecz gdy w wyniku interwencji państwa ceny na chińskim rynku są wyższe, przedsiębiorstwa te mogą także kupować pewne ilości aluminium po cenach z LME.

(38)

Ponadto, poza opisaną powyżej sytuacją ogólną, trzy inne grupy nie spełniają pozostałych wymogów kryterium 1 ze względu na znaczącą ingerencję państwa w istotne decyzje gospodarcze. W przypadku jednej z grup przedsiębiorstwo państwowe ma prawo weta wobec niektórych najważniejszych decyzji, które to prawo jest nieproporcjonalne do udziałów tego przedsiębiorstwa w jego dwóch spółkach. W większości przedsiębiorstw innej grupy niektóre najważniejsze decyzje podlegają znaczącej ingerencji państwa ze względu na to, że przedsiębiorstwa te są w 100 % własnością państwa, bądź dyrektor reprezentujący należącego do państwa udziałowca ma prawo weta wobec ważnych decyzji przedsiębiorstwa. Ponadto, mimo zapewnień przedsiębiorstw, że jest inaczej, dochodzenie ujawniło, że lokalny państwowy urząd pracy ma prawo weta w sprawie zatrudnienia pracowników w dwóch z tych przedsiębiorstw. Wreszcie, w przypadku trzeciej grupy, kontrolująca ją rodzina ma powiązania z partią rządzącą, a jedno z przedsiębiorstw z grupy podlega znaczącej ingerencji państwa w zakresie pewnych istotnych decyzji, gdyż dyrektor reprezentujący należącego do państwa udziałowca ma prawo weta wobec ważnych decyzji przedsiębiorstwa.

(39)

W przypadku jednej grupy we wszystkich przedsiębiorstwach występują ewidentne naruszenia podstawowych zasad rachunkowości. W szczególności nie były przestrzegane standardy MSR 1 (Prezentacja sprawozdań finansowych), MSR 12 (Podatek dochodowy) i MSR 16 (Rzeczowe aktywa trwałe). W związku z tym uznano, że sprawozdania finansowe nie były sporządzane i audytowane zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości. W przypadku innej grupy służby Komisji stwierdziły niezgodność z MSR 1 i MSR 31.

(40)

W jednej z grup w kilku przedsiębiorstwach występują ewidentne zniekształcenia w odniesieniu do praw do ziemi oraz nabywania środków trwałych, a większość przedsiębiorstw w tej grupie korzystała z preferencyjnych rozwiązań podatkowych, zwrotów podatku oraz subsydiów, stanowiących zniekształcenia przeniesione z systemu gospodarki nierynkowej. Zniekształcenia te, mierzone na przykład w odniesieniu do obrotów, były znaczące.

(41)

W odniesieniu do innej grupy objętej próbą, trzy z należących do niej przedsiębiorstw korzystały z preferencyjnych rozwiązań podatkowych, stanowiących zniekształcenia przeniesione z systemu gospodarki nierynkowej. Zniekształcenia te, mierzone na przykład w odniesieniu do obrotów, mogą być uznane za znaczące.

(42)

Okazuje się, że również w innej grupie dwa z należących do niej przedsiębiorstw nie spełniają kryterium 3. Pierwsze z nich zapłaciło za prawo do ziemi ze znacznym opóźnieniem po terminie, nie płacąc żadnej kary, mimo że kary takie były wyraźnie przewidziane w umowie. Przedsiębiorstwo to otrzymało więc w fazie rozruchu bezpośrednie wsparcie państwa będącego ostatecznym właścicielem ziemi. Drugie przedsiębiorstwo zostało założone w następstwie zakupu środków trwałych należącego do państwa producenta aluminiowych kół na warunkach nierynkowych, uzyskując tym samym nienależną korzyść w początkowej fazie swojego funkcjonowania.

(43)

Grupa twierdziła, że zakup środków trwałych od producenta należącego do państwa odbywał się na warunkach rynkowych. Strona ta nie wykazała jednak, by cała operacja mogła być uznana za wolna od zniekształceń przeniesionych z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej.

(44)

Wreszcie przedsiębiorstwa należące do innej grupy korzystały ze znacznych zwolnień z podatków i ze wsparcia finansowego, co miało znaczący wpływ na sytuację finansową tych przedsiębiorstw, mierzoną na przykład w odniesieniu do obrotów.

(45)

Komisja oficjalnie poinformowała o wynikach ustaleń w sprawie MET zainteresowanych producentów eksportujących z ChRL, władze ChRL, Chińską Izbę Handlową oraz skarżącego. Zainteresowanym stronom umożliwiono również przedstawienie uwag na piśmie oraz zgłoszenie wniosku o przesłuchanie, w przypadku zaistnienia szczególnych powodów, dla których powinni zostać przesłuchani.

(46)

Jedna z grup zarzuciła Komisji, że decyzja w sprawie MET nie zapadła w terminie trzech miesięcy określonym w rozporządzeniu podstawowym; grupa twierdziła, że eksporterzy podjęli przed tym terminem wszystkie niezbędne kroki, by umożliwić Komisji ustalenie, jakie skutki dla obliczenia marginesu dumpingu będzie miała decyzja dotycząca MET. Innymi słowy, podniesiono, iż wnioski o MET powinny być rozpatrzone w terminie trzech miesięcy, o ile wypełnione kwestionariusze antydumpingowe zostały zwrócone w tym terminie. W innym przypadku powstaje ryzyko, że informacje przekazane w kwestionariuszu antydumpingowym mogą mieć wpływ na decyzję o przyznaniu MET.

(47)

Należy jednak podkreślić, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie można było podjąć decyzji o MET w terminie 3 miesięcy, ponieważ większość informacji dotyczących MET została zebrana w czasie wizyt weryfikacyjnych, które zakończyły się po upływie tego terminu. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej, decyzję o odmowie przyznania MET próbie grup eksportujących podjęto wyłącznie na podstawie gruntownej oceny 5 stosownych kryteriów MET ustanowionych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(48)

W odniesieniu do kryterium 1 twierdzono, że w rzeczywistości występuje arbitraż między chińskimi rynkami a LME, ponieważ w okresie objętym dochodzeniem miał miejsce niewielki wywóz aluminium do Chin lub z Chin. W świetle różnic cen między chińskimi rynkami a LME nie można przyjąć tego argumentu.

(49)

Odnośnie kryterium 2 podniesiono szereg kwestii dotyczących niezgodności z różnymi MSR, stwierdzonych przez Komisję w sprawozdaniach finansowych dwóch przedsiębiorstw. Przedstawione argumenty nie pozwalają jednak stwierdzić, by którekolwiek z tych dwóch przedsiębiorstw miało czytelny zestaw dokumentacji księgowej, podlegającej niezależnemu audytowi zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości

(50)

W odniesieniu do kryterium 3 zgłoszono kilka argumentów. Po pierwsze podniesiono, że wpływ wsparcia finansowego, praw do ziemi i innych korzyści, takich jak zwolnienia z podatków, nie spowodował znaczących zniekształceń sytuacji finansowej przedsiębiorstw. Nie można zgodzić się z tym stwierdzeniem, gdyż wpływ tych rozwiązań, mierzony w odniesieniu do obrotów, jest znaczny.

(51)

Wskazano także, że wiele systemów wsparcia i korzyści finansowych nie było skierowanych do konkretnych przedsiębiorstw, nie można ich zatem uznać za przeniesione z systemu gospodarki nierynkowej. W tym względzie należy podkreślić, że analiza wniosków o MET dotyczy samego występowania ingerencji państwa, niezależnie od tego, czy jest ona skierowana konkretnie do jakiegokolwiek przedsiębiorstwa. W każdym razie zarzut ten jest oparty na nieprawdziwych przesłankach faktycznych. Korzyści odnoszone przez przedsiębiorstwa w tej sprawie mogą być w rzeczywistości uznane za skierowane do konkretnych przedsiębiorstw, gdyż wszystkie są przeznaczone dla określonych rodzajów przedsiębiorstw, np. przedsiębiorstw zagranicznych, przedsiębiorstw zarejestrowanych na danym obszarze, które przeprowadziły negocjacje ad hoc z lokalnymi władzami w sprawie otrzymywania subsydiów, zakupu krajowego sprzętu, podnoszenia poziomu technologicznego, udziału w targach, inwestycji w badania i rozwój itd.

(52)

Stwierdzono wreszcie, że zwolnienia z podatku dochodowego i odliczenia dla zagranicznych przedsiębiorstw, które weszły w życie w 2005 r., nie stanowią zniekształcenia przeniesionego z systemu gospodarki nierynkowej. Nie można zgodzić się z tą interpretacją. Kryterium 3 rzeczywiście nie dotyczy działań ograniczonych w czasie (do 1998 r., kiedy Chiny rozpoczęły wdrażanie zasad gospodarki rynkowej) lub co do zakresu, lecz działań, z którymi wiąże się zaangażowanie państwa w kształtowanie warunków działalności gospodarczej poprzez środki typowe dla gospodarki nierynkowej, takie jak dyskryminacyjne stawki podatkowe.

(53)

Na podstawie powyższego można stwierdzić, że żadne z chińskich przedsiębiorstw, które złożyły wniosek o MET, nie wykazało, że spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. Uznano zatem, że należy odrzucić wnioski o MET wszystkich tych przedsiębiorstw. Komitet Doradczy, z którym skonsultowano te ustalenia, nie wniósł wobec nich sprzeciwu.

2.   Indywidualne traktowanie

(54)

W myśl art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego cło obowiązujące na terenie całego kraju, jeśli takie istnieje, ustala się dla państw, których dotyczy art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, z wyjątkiem przypadków, gdy firmy potrafią wykazać, zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, że ich ceny eksportowe i wywożone ilości oraz warunki sprzedaży są swobodnie ustalane, że kurs wymiany walut ustalany jest na podstawie kursu rynkowego oraz że jakakolwiek ingerencja państwa nie jest na tyle znacząca, aby mogła pozwolić na obejście środków, w sytuacji gdy eksporterów obowiązują różne stawki celne.

(55)

Wszyscy producenci eksportujący, którzy wystąpili o MET, wystąpili również z wnioskiem o indywidualne traktowanie na wypadek nieprzyznania im MET. Na podstawie dostępnych informacji tymczasowo uznano, że dwie z czterech objętych próbą grup z ChRL spełniają kryteria indywidualnego traktowania. Dwóm grupom objętym próbą odmówiono indywidualnego traktowania. W przypadku CITIC Dicastal i Baoding ingerencja państwa przybiera taką formę, że pozwala na obchodzenie środków, w sytuacji gdy indywidualnych eksporterów obowiązują różne stawki cła, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że te dwie grupy mają dwie wspólne spółki joint venture produkujące produkt objęty postępowaniem.

(56)

Spośród czterech objętych próbą grup eksportujących w ChRL należy przyznać indywidualne badanie następującym grupom:

Zhejiang Wanfeng Auto Wheel Co. Ltd.

YHI Manufacturing (Szanghaj) Co., Ltd.

3.   Wartość normalna

3.1.   Wybór kraju analogicznego

(57)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, należy ustalić na podstawie cen lub wartości skonstruowanej w kraju analogicznym.

(58)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że zamierza uznać Turcję za właściwy kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag w tej sprawie.

(59)

Tylko jeden eksporter nie zgodził się z tym wyborem i zaproponował Malezję jako alternatywny kraj, lecz na późniejszym etapie stwierdził, że malezyjskie przedsiębiorstwa nie były zainteresowane współpracą z Komisją.

(60)

Komisja zbadała, czy wybór Turcji jako kraju analogicznego jest odpowiedni. Stwierdzono, że Turcja, mająca pięciu krajowych producentów i prowadząca znaczący przywóz z krajów trzecich, jest rynkiem o wysokim stopniu konkurencji. Ponadto nie było istotnych różnic między procesem produkcyjnym stosowanym przez producentów w Turcji i procesem stosowanym w Chińskiej Republice Ludowej. Uwzględniając powyższe, dochodzenie wykazało, że nie ma powodów, by nie uznać Turcji za odpowiedni kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej. Należy dodać, że tureccy producenci sprzedają typy produktów podobne do tych, które wywozi ChRL.

(61)

Dwóch producentów z Turcji odpowiedziało na kwestionariusze przesłane do wszystkich producentów aluminiowych kół w Turcji.

(62)

Dane przedstawione przez współpracujących producentów z Turcji zostały zweryfikowane na miejscu i stwierdzono, że są one wiarygodne i można je wykorzystać w celu skonstruowania wartości normalnej.

(63)

Tymczasowo uznano zatem, że Turcja jest odpowiednim krajem analogicznym zgodnie z art. 2 ust. 7 lit a) rozporządzenia podstawowego.

3.2.   Określenie wartości normalnej

(64)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została ustalona na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od producenta w kraju analogicznym w sposób opisany poniżej.

(65)

Produkt objęty postępowaniem był sprzedawany w reprezentatywnych ilościach na tureckim rynku krajowym.

(66)

Przeanalizowano, czy sprzedaż ta może być uznana za prowadzoną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie dla każdego typu produktu proporcji sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem.

(67)

W przypadkach, w których wielkość sprzedaży danego typu produktu, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej lub wyższej od obliczonych kosztów produkcji, przekraczała 80 % wielkości sprzedaży ogółem dla tego typu, a średnia ważona cen tego typu produktu była równa lub wyższa od kosztów produkcji, wartość normalną ustalono na podstawie rzeczywistej ceny krajowej. Cenę tę obliczano jako średnią ważoną cen sprzedaży krajowej ogółem tego typu produktu, dokonanej w OD, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem, czy nie.

(68)

W przypadkach, w których wielkość sprzedaży z zyskiem danego typu produktu stanowiła 80 % lub mniejszą część całkowitej wielkości sprzedaży tego typu produktu lub gdy średnia ważona ceny danego typu produktu była niższa od kosztów produkcji, wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona sprzedaży z zyskiem wyłącznie dla danego typu produktu.

(69)

W przypadku jednego typu produktu, który nie był sprzedawany z zyskiem, wartość normalną oparto na kosztach wytworzenia tego typu produktu sprzedawanego na rynku krajowym, powiększonych o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz o odpowiedni poziom zysku na rynku krajowym.

(70)

Wreszcie, dla niewielkiej liczby typów produktów wartość normalną obliczono na podstawie wartości normalnej porównywalnych typów produktów, dostosowanej ze względu na różnice cech fizycznych.

Ceny   eksportowe

(71)

W każdym przypadku, gdy produkt objęty postępowaniem był wywożony do niezależnych odbiorców w Unii, cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, mianowicie na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

(72)

W przypadkach, w których sprzedaż była prowadzona za pośrednictwem powiązanego importera lub przedsiębiorstwo handlowe, ceny eksportowe zostały skonstruowane zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen, po których ten powiązany importer lub przedsiębiorstwo handlowe odsprzedawali produkt pierwszemu niezależnemu klientowi w Unii. Dostosowano wszystkie koszty poniesione między przywozem a odsprzedażą, włącznie z kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi oraz zyskiem. W odniesieniu do marży zysku użyto zysku osiągniętego przez niepowiązanego importera produktu objętego postępowaniem lub niepowiązane przedsiębiorstwo prowadzące handel tym produktem, gdyż rzeczywisty zysk powiązanego importera lub przedsiębiorstwa handlowego został uznany za niewiarygodny ze względu na powiązania między producentami eksportującymi a powiązanym importerem lub przedsiębiorstwem handlowym.

3.4.   Porównanie

(73)

Wartość normalną i ceny eksportowe porównano na podstawie ceny ex-works. Aby zapewnić prawidłowe porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto należycie pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

(74)

Porównania cen kół wywożonych z ChRL i tych sprzedawanych na tureckim rynku przez tureckich współpracujących producentów dokonano poprzez rozróżnienie sprzedaży producentom oryginalnego sprzętu i sprzedaży na rynku wtórnym.

(75)

Ponadto wprowadzono odpowiednie dostosowania w zakresie transportu, ubezpieczenia, kosztów przeładunku oraz kosztów dodatkowych, opakowania, kredytu, podatków pośrednich oraz opłat bankowych we wszystkich przypadkach, w których uznano je za rozsądne, prawidłowe i poparte potwierdzonymi dowodami.

4.   Marginesy dumpingu

4.1.   Dla objętych próbą współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano IT

(76)

Marginesy dumpingu dla dwóch objętych próbą przedsiębiorstw, którym przyznano IT, zostały ustalone na podstawie porównania ważonej średniej wartości normalnej określonej dla tureckich producentów, którzy podjęli pełną współpracę, z ważoną średnią ceną eksportową do Unii każdego przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(77)

Marginesy dumpingu wyrażone jako odsetek ceny importowej na granicy Unii Europejskiej przed ocleniem są następujące:

Przedsiębiorstwo

Margines dumpingu

YHI Manufacturing (Szanghaj) Co., Ltd.

36,7 %

Zhejiang Wanfeng Auto Wheel Co. Ltd.

61,8 %

4.2.   Dla wszystkich pozostałych współpracujących producentów eksportujących

(78)

Margines dumpingu dla objętych próbą przedsiębiorstw, którym nie przyznano MET lub IT, oraz dla współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą został obliczony jako średnia wyników dla wszystkich przedsiębiorstw objętych próbą. W przypadku dwóch przedsiębiorstw, którym nie przyznano MET ani IT, obliczeń dokonano w sposób opisany w motywie 76. Margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny importowej na granicy Unii Europejskiej przed ocleniem wynosi 48,7 %.

4.3.   Dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących

(79)

Ponieważ poziom współpracy ze strony ChRL był bardzo wysoki, ogólnokrajowy margines dumpingu, mający zastosowanie do wszystkich pozostałych eksporterów w ChRL, obliczono przy użyciu najwyższego marginesu dumpingu ustalonego na podstawie transakcji jednego współpracującego producenta eksportującego. Rezydualny margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny importowej na granicy Unii Europejskiej przed ocleniem wynosi zatem 69,3 %.

D.   SZKODA

1.   Produkcja unijna

(80)

Aluminiowe koła jezdne są produkowane przez około 30 przedsiębiorstw, położonych w wielu państwach UE. Przedsiębiorstwa, które poparły skargę i współpracowały w dochodzeniu, reprezentowały ponad 85 % łącznej unijnej produkcji w OD.

(81)

Łączna unijna produkcja oraz poparcie dla dochodzenia zostały ustalone na podstawie wszystkich dostępnych informacji, w tym dostarczonych w skardze, informacji zebranych od unijnych producentów przed wszczęciem i po wszczęciu dochodzenia, informacji uzyskanych od producentów objętych próbą oraz od innych współpracujących producentów. Informacje te pozwoliły na potwierdzenie występowania i poziomu produkcji także w odniesieniu do tych producentów, którzy nie współpracowali w dochodzeniu.

(82)

Jeden z producentów objętych próbą przywoził z ChRL produkt objęty postępowaniem i odsprzedawał go na unijnym rynku. W porównaniu do ogólnej sprzedaży tego producenta przywóz ten pozostaje jednak marginalny i nie wpływa na zakwalifikowanie tego przedsiębiorstwa jako unijnego producenta.

2.   Konsumpcja w Unii

(83)

W okresie badanym konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:

Konsumpcja w Unii

2006

2007

2008

OD

Jednostki (w 000)

58 607

62 442

58 313

49 508

Wskaźnik 2006 = 100

100

107

99

84

(84)

Konsumpcja w Unii (5) została ustalona przez dodanie przywozu opartego na danych Eurostatu do sprzedaży w UE prowadzonej przez unijnych producentów. Przywóz aluminiowych kół jezdnych klasyfikowany jest przy użyciu dwóch kodów ex CN, obejmujących także inne produkty. Aby ocenić część aluminiowych kół jezdnych w ramach każdego z kodów CN, ustalono, jaki ich odsetek jest przywożony w ramach kodów CN 8708 70 10 i 8708 70 50 dla każdego z krajów na podstawie metodologii zaproponowanej w skardze. Przywóz był zgłaszany wagowo, a przeliczenie go na jednostki zostało przeprowadzone również na podstawie metodologii zaproponowanej w skardze (przy użyciu średniej wagi na jednostkę). Dane te zostały sprawdzone metodą krzyżową z danymi przedstawionymi przez chińskich eksporterów objętych próbą i potwierdzone na ich podstawie. Dostawy UE obliczono przez dodanie dostaw wykonanych przez producentów unijnych objętych próbą do dostaw innych producentów (dane zebrane przed wszczęciem postepowania, uzyskane ze skargi, pewne szacunki dokonane na podstawie danych od producentów objętych próbą).

(85)

Łączna konsumpcja spadła o 15,5 % w okresie badanym, podlegała jednak zmiennym tendencjom, z największym spadkiem między 2008 r. a OD wynoszącym 15,1 %. Konsumpcja wzrosła z 58,6 milionów jednostek w 2006 r. do 62,4 milionów jednostek w 2007 r., by następnie spaść do 58,3 milionów jednostek w 2008 r. i do 49,5 milionów jednostek w OD.

3.   Przywóz z ChRL

3.1.   Wielkość i udział w rynku przywozu produktu objętego postępowaniem

(86)

Rozwój przywozu z ChRL, w odniesieniu do wielkości oraz udziału w rynku, przedstawia się następująco:

Wielkość przywozu w 000 jednostek

2006

2007

2008

OD

ChRL

3 703

5 144

5 809

6 137

Wskaźnik 2006 = 100

100

139

157

166

Udział w rynku (%)

6,3

8,2

10

12,4

Źródło: Eurostat i dane o sprzedaży unijnej od unijnych producentów.

(87)

Wielkość przywozu z Chin wzrosła z 3,7 milionów jednostek w 2006 r. do 5,1 milionów jednostek w 2007 r., 5,8 milionów jednostek w 2008 r. oraz do 6,1 milionów jednostek w OD. Wielkość ta wzrosła zatem w okresie między 2006 r. a OD o ponad 66 %.

(88)

Podwoił się udział przywozu z Chin w rynku. Wzrósł on z 6,3 % w 2006 r. do 8,2 % w 2007 r., 10 % w 2008 r. i 12,4 % w OD. Łącznie w badanym okresie przywóz z Chin zwiększył swój udział w rynku o ponad 6,1 punktów procentowych.

3.2.   Ceny przywozu towarów

(89)

W poniższej tabeli porównano średnie chińskie ceny importowe (oparte na danych Eurostatu, gdyż kwestionariusze od eksporterów dotyczą tylko OD, bez lat poprzednich) ze średnimi cenami sprzedaży unijnych producentów objętych próbą.

Euro/jednostka

2006

2007

2008

OD

Chiny

34,7

33,5

31,4

31,9

Producenci UE objęci próbą

49,7

49,7

48

46,5

Różnica

15

16,2

16,6

14,6

(90)

Średnie ceny przywozu z ChRL spadły między 2006 a 2008 r. o 9,5 %, by w OD nieznacznie wzrosnąć o 0,5 %. W okresie badanym ceny spadły o 8 %.

(91)

Na podstawie tego porównania cen można stwierdzić, ze w ogólnym ujęciu chińskie ceny przywozu stale utrzymywały się na znacznie niższym poziomie niż ceny producentów objętych próbą w okresie badanym, zmuszając tych ostatnich do istotnego obniżenia ich własnych cen.

3.3.   Podcięcie cenowe

3.3.1.   Uwagi ogólne

(92)

Obecny przypadek cechuje zróżnicowanie segmentów na dwa kanały dystrybucyjne, tj. producentów oryginalnego sprzętu i segment rynku wtórnego. Ponadto większość sprzedaży producentów unijnych koncentruje się na segmencie producentów oryginalnego sprzętu, podczas gdy przywóz z Chin skierowany jest głównie do segmentu rynku wtórnego (około 70 % przywozu z ChRL). Występuje zatem asymetria pod względem segmentów, do których kierowana jest sprzedaż, między unijnym przemysłem z jednej strony a przywozem z Chin z drugiej strony.

3.3.2.   Podcięcie

(93)

Przeprowadzono porównanie cen sprzedaży na rynku unijnym między cenami objętego próbą przemysłu unijnego a cenami importowymi z kraju, którego dotyczy postępowanie. Odpowiednimi cenami sprzedaży objętego próbą przemysłu unijnego były ceny oferowane niezależnym klientom, dostosowane w koniecznych przypadkach do poziomu ceny ex-works, tj. z wyłączeniem kosztów przewozu towarów w Unii oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów.

(94)

Ceny te porównano z cenami stosowanymi przez chińskich producentów eksportujących po odliczeniu obniżek i dostosowaniu w stosownych przypadkach do cen CIF na granicy Unii, z uwzględnieniem korekt z tytułu kosztów odprawy celnej oraz kosztów ponoszonych po przywozie.

(95)

Porównanie na podstawie danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących wykazało, że w OD przywożony produkt objęty postępowaniem był sprzedawany w Unii po cenach podcinających ceny przemysłu unijnego o 22 % do 37 %. Z poziomu tego podcięcia cenowego oraz z negatywnych tendencji cenowych przemysłu unijnego wyraźnie wynika, że doszło do znacznego obniżenia cen.

(96)

Niektóre strony utrzymywały, że poziom podcięcia cenowego powinno się obliczać tylko w odniesieniu do części ceny oznaczającej „wartość dodaną” (z wyłączeniem kosztów aluminium). Użycie tej metodologii rzeczywiście wykazałoby jeszcze wyższy poziom podcięcia cenowego, jednak ze względu na to, że poziom podcięcia cenowego obliczony na podstawie pełnej ceny i tak jest znaczący, nie analizowano głębiej tej metody.

(97)

Wysoki poziom podcięcia cenowego w połączeniu z obniżką cen (zob. motyw (89) i następne) ze strony przemysłu unijnego świadczy o wyraźnym wpływie dumpingu w tym przypadku.

(98)

Aby uprzedzić możliwe pytania dotyczące różnic między dwoma wspomnianymi segmentami, dla każdego z tych segmentów przeprowadzono oddzielną analizę opartą na tej samej metodologii, którą opisano powyżej. Podcięcie cenowe jest znaczne w przypadku obu tych segmentów (między 13 % i 30% w przypadku sprzedaży dla producentów oryginalnego sprzętu oraz między 56 % i 63 % w przypadku sprzedaży na rynku wtórnym).

4.   Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(99)

W poniższej tabeli przedstawiono kształtowanie się przywozu z państw trzecich innych niż ChRL.

Wielkość przywozu w 000 jednostek

2006

2007

2008

OD

Turcja

4 140

4 522

4 021

3 426

Wskaźnik 2006 = 100

100

109

97

83

Udział w rynku (%)

7,1

7,2

6,9

6,9

Norwegia

1 079

1 210

1 106

520

Wskaźnik 2006 = 100

100

112

102

48

Udział w rynku (%)

1,8

1,9

1,9

1,1

Afryka Południowa

490

851

790

700

Wskaźnik 2006 = 100

100

173

161

143

Udział w rynku (%)

0,8

1,4

1,4

1,4

Pozostałe

3 746

4 029

3 690

2 928

Wskaźnik 2006 = 100

100

108

99

78

Udział w rynku (%)

6,4

6,5

6,3

5,9

(100)

Jak widać, Turcja jest drugim co do wielkości importerem po ChRL i ma znaczny, ale stosunkowo stały udział w rynku. Udział w rynku przywozu z państw trzecich innych niż ChRL i Turcja zmniejszył się z 9 % w 2006 r. do 8,4 % w OD. Wpływ cen tego przywozu na sytuację przemysłu unijnego omówiono w motywach (136) i następnych.

5.   Sytuacja przemysłu unijnego

5.1.   Informacje ogólne

(101)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu po cenach dumpingowych na przemysł unijny uwzględniało analizę wszystkich czynników i wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu unijnego od 2006 r. do OD.

(102)

Jak wyjaśniono powyżej, konieczne było zastosowanie przepisów przewidujących kontrolę wyrywkową. Aby dokonać analizy szkody, przeanalizowano wskaźniki szkody na następujących dwóch poziomach:

Wskaźniki makroekonomiczne (produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, zatrudnienie, wydajność, płace i wielkość marginesów dumpingu) oceniono na poziomie całej produkcji unijnej. Dane te pochodzą przede wszystkim z kwestionariuszy wypełnionych przez sześć objętych próbą przedsiębiorstw oraz z dodatkowych minikwestionariuszy. Kwestionariusze te odnoszą się do przedsiębiorstw, które reprezentują ponad 80 % łącznej produkcji unijnej. Aby uwzględnić całą produkcję unijną, dokonano pewnych ekstrapolacji w odniesieniu do pozostałej produkcji, a dodatkowo wykorzystano dostępne dane z różnych źródeł, przede wszystkim ze skargi, a także dane zebrane przed wszczęciem postępowania. Wszystkie te czynniki w miarę możliwości porównano z ogólnymi informacjami zawartymi we właściwych statystykach.

Analizę elementów mikroekonomicznych (zapasy, ceny sprzedaży, rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i inwestycji, koszty produkcji) przeprowadzono dla poszczególnych przedsiębiorstw, tj. na poziomie tych producentów unijnych, których objęto próbą.

5.2.   Wskaźniki makroekonomiczne

5.2.1.   Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(103)

W poniższej tabeli przedstawiono rozwój produkcji, mocy produkcyjnych i wykorzystania mocy produkcyjnych na podstawie łącznej produkcji unijnej.

 

2006

2007

2008

OD

Produkcja (jednostki)

49 711

49 511

45 269

37 687

Wskaźniki 2006 = 100

100

100

91

76

Moce produkcyjne (jednostki)

53 762

53 378

53 819

51 588

Wskaźniki 2006 = 100

100

99

100

96

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)

9,25

92,8

8,41

7,31

Wskaźniki 2006 = 100

100

100

91

79

(104)

Jak wynika z powyższej tabeli, produkcja pozostawała na stosunkowo stałym poziomie około 49,5 miliona jednostek w latach 2006 i 2007, a potem spadła do 45,2 miliona jednostek w 2008 r. i 37,6 miliona jednostek w OD, co oznacza spadek o 24 % w okresie badanym. Wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych zmniejszył się o 19,4 punktu procentowego w tym samym okresie.

(105)

Spadek wykorzystania mocy produkcyjnych przy równoczesnym spadku mocy produkcyjnych można przypisać jedynie znaczącemu zmniejszeniu produkcji.

5.2.2.   Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(106)

Poniższe liczby pokazują wielkość sprzedaży, udział w rynku i średnie jednostkowe ceny sprzedaży na podstawie danych wszystkich producentów unijnych.

 

2006

2007

2008

OD

Wielkość sprzedaży dla całego przemysłu unijnego w 000 jednostkach

45 447

46 684

42 895

35 794

Wskaźniki 2006 = 100

100

103

94

79

Udział w rynku (%)

78

75

74

72

Wskaźniki 2006 = 100

100

97

95

93

(107)

Sprzedaż UE zwiększyła się z 45,4 miliona jednostek w 2006 r. do 46,6 miliona jednostek w 2007 r., a potem zmniejszyła się do 42,8 miliona jednostek w 2008 r. i 35,7 miliona jednostek w OD. W sumie sprzedaż UE zmniejszyła się o 21 % w okresie badanym.

(108)

Wszyscy producenci UE stale tracili udziały w rynku: z 78 % w 2006 r. do 75 % w 2007 r., 74 % w 2008 r. i 72 % w OD. Oznacza to w sumie stratę 6 punktów procentowych w okresie badanym. W tym samym czasie udziały w rynku przywozu z Chin zwiększyły się o około 6 punktów procentowych.

5.2.3.   Zatrudnienie, wydajność i płace

 

2006

2007

2008

OD

Liczba zatrudnionych

14 204

14 818

14 309

12 981

Wskaźniki 2006 = 100

100

104

101

91

Wydajność (jednostka/pracownik)

3 500

3 341

3 164

2 903

Wskaźniki 2006 = 100

100

95

90

83

Płace roczne (w EUR)

22 371

20 007

18 649

18 420

Wskaźniki 2006 = 100

100

89

83

82

(109)

Liczba zatrudnionych pracowników zwiększyła się z 14 204 w końcu 2006 r. do 14 818 w końcu 2007 r., a następnie zmniejszyła się do 14 309 w końcu 2008 r. i spadła do 12 981 w końcu OD. W szczególności między 2008 r. a OD doszło do utraty 1 328 miejsc pracy, co odpowiada zmniejszeniu siły roboczej o ponad jedną dziesiątą w ciągu sześciu miesięcy.

(110)

Równolegle wydajność zmieniała się z 3 500 jednostek na pracownika w 2006 r. do 3 341 jednostek na pracownika w 2007 r., 3 164 jednostek na pracownika w 2008 r. i 2 903 jednostek na pracownika w OD. Spadek wydajności, szczególnie między 2008 r. a OD można wytłumaczyć tym, że zmniejszanie zatrudnienia nie następowało tak szybko, jak spadek produkcji. Dzieje się tak, ponieważ przemysł ten ma ograniczone możliwości przestawienia na inną produkcję lub czasowego wyłączenia sprzętu, a koszty świadczeń pracowniczych w przypadku zwolnień są wysokie. Dochodzenie pokazało, że liczba zatrudnionych zmniejszyła się szczególnie między 2008 r. a OD. Koszty płac zmniejszyły się w okresie badanym. Oczekuje się, że inwestycje zrealizowane przez przemysł unijny w OD zwiększą efektywność i wydajność przemysłu w średniej i długiej perspektywie czasowej.

5.2.4.   Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu

(111)

Marginesy dumpingu przedstawiono powyżej w części poświęconej dumpingowi. Wszystkie ustalone marginesy znacznie przekraczają poziom de minimis. Ponadto jeżeli uwzględni się wielkość i cenę przywozu po cenach dumpingowych, wpływu rzeczywistego marginesu dumpingu nie można uznać za nieistotny.

5.2.5.   Zamówienia

(112)

Jak zaznaczono w motywie (20) i następnych większość aluminiowych kół jezdnych produkowanych w Unii jest sprzedawana w wyniku procedur przetargowych organizowanych średnio dwa lata przed wprowadzeniem nowego modelu samochodu. Z tego względu Komisja zbadała także umowy zawarte w okresie badanym (realizowane po OD), aby ustalić, czy da się wyciągnąć jakieś wnioski dotyczące prawdopodobnego kształtowania się dostaw ze strony przemysłu unijnego po OD. Zebrane dane nie pozwoliły jednak na sformułowanie należycie uzasadnionych wniosków na tym etapie, ich analiza będzie więc kontynuowana.

5.3.   Wskaźniki mikroekonomiczne

5.3.1.   Uwaga ogólna

(113)

3 z 6 objętych próbą producentów to duże grupy, których zakłady produkcyjne mieszczą się w kilku państwach członkowskich, natomiast pozostałych trzech ma mniej rozbudowaną strukturę skupioną w jednym lub dwóch państwach członkowskich. W okresie objętym dochodzeniem 3 zakłady produkcyjne należące do objętych próbą producentów zostały zamknięte: pierwszy w 2006 r., drugi w 2008 r. na krótko przed OD, a ostatni pod koniec OD.

5.3.2.   Zapasy

(114)

Poniższe dane przedstawiają ilość zapasów w przemyśle unijnym objętym próbą na koniec każdego okresu:

 

2006

2007

2008

OD

Zapasy (w 000 jednostek)

2 204

2 444

2 359

2 173

Wskaźnik 2006 = 100

100

111

107

99

(115)

Zapasy stanowiły mniej niż 12 % produkcji. Należy przypomnieć, że wskaźnik ten nie ma wielkiego znaczenia, ponieważ produkcja aluminiowych kół jezdnych przez przemysł unijny odbywa się w bardzo dużej mierze na zamówienie; zapasy w danym momencie są przeważnie wynikiem tego, że towary zostały sprzedane, ale jeszcze nie dostarczone.

Ceny   sprzedaży

(116)

Jednostkowe ceny sprzedaży przez producentów UE objętych próbą utrzymywały się na stałym poziomie i wynosiły około 49 EUR na jednostkę w latach 2006 i 2007, lecz zmniejszyły się do 48 EUR na jednostkę w 2008 r. i 46,5 EUR na jednostkę w OD. Oznacza to zmniejszenie o ponad 6 % w okresie badanym, a także znaczący spadek w OD (zob. tabela w motywie (89)).

5.3.4.   Rentowność, przepływ środków pieniężnych, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i inwestycji

(117)

Rentowność produktu podobnego ustalono, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego przez przedsiębiorstwa objęte próbą jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Podczas gdy rentowność w latach 2006 i 2007 była jeszcze powyżej progu rentowności, sytuacja ta zmieniła się drastycznie w 2008 r. i w OD w wyniku zmniejszającej się wielkości sprzedaży w połączeniu z redukcją cen sprzedaży, w sytuacji sztywnej struktury kosztowej przemysłu o wysokich stałych kosztach.

 

2006

2007

2008

OD

Rentowność (%)

3,2

0,7

–1,5

–5,4

(118)

Trend inwestycji producentów unijnych objętych próbą w produkt objęty postępowaniem przedstawiono w poniższej tabeli.

EUR

2006

2007

2008

OD

Inwestycje (w 000 EUR)

96 335

99 279

161 803

153 724

Wskaźniki 2006 = 100

100

103

168

160

(119)

W tabeli wykazano, że przemysł unijny zwiększył inwestycje w produkt objęty postępowaniem, nawet w sytuacji zmniejszającej się rentowności. Inwestycje dotyczyły głównie sprzętu i miały na celu poprawę efektywności. Rosnące inwestycje świadczą o tym, że przemysł nadal wykazywał zdolność do pozyskania kapitału.

(120)

Pomimo tych wysiłków zwrot z inwestycji w produkt objęty postępowaniem załamał się w okresie badanym, osiągając – 40 % w OD. Potwierdza to spadek rentowności przemysłu i jego niezdolność do generowania zysków z inwestycji.

 

2006

2007

2008

OD

Zwrot z inwestycji (RoI)

50,8 %

12,2 %

–13,5 %

–40,8 %

Wskaźniki 2006 = 100

100

24

–27

–80

Przepływ środków pieniężnych (jako procent obrotu)

9,3 %

4,4 %

3,6 %

1,2 %

Wskaźniki 2006 = 100

100

47

39

13

(121)

Producenci objęci próbą doznali także spadku przepływu operacyjnych środków pieniężnych o 8,1 punktu procentowego w okresie badanym, co w dużej mierze odzwierciedla zmniejszenie rentowności. Spadku tego wskaźnika nie można przypisać zwiększeniu inwestycji, lecz należy uznać, że jest spowodowany działalnością operacyjną generującą mniej środków pieniężnych. Jako że struktura przemysłu wymaga ciągłego zastrzyku gotówki na środki trwałe, spadek przepływu środków pieniężnych rzeczywiście ujawnia rosnącą słabość przemysłu unijnego i jego niezdolność do samofinansowania.

5.3.5.   Koszty produkcji i koszty surowców

(122)

W tabeli poniżej przedstawiono kształtowanie się średnich kosztów w przeliczeniu na tonę produktu objętego postępowaniem dla producentów objętych próbą.

(w EUR)

2006

2007

2008

OD

Średni koszt produkcji (na jednostkę)

49,3

49,7

50,5

49,2

(123)

Średni koszt w okresie badanym pozostawał niezmienny na poziomie przeciętnie około 50 EUR na jednostkę.

6.   Wnioski dotyczące szkody

(124)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę. Wniosek ten istotnie znajduje potwierdzenie w liczbie przedsiębiorstw lub zakładów produkcyjnych, które miały zostać zamknięte (5 w segmencie producentów oryginalnego sprzętu) lub poddane postępowaniu w sprawie niewypłacalności (21 w segmencie rynku wtórnego i 4 w segmencie producentów oryginalnego sprzętu) w okresie badanym.

E.   ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1.   Wprowadzenie

(125)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istotna szkoda doznana przez przemysł unijny została spowodowana przez przywóz po cenach dumpingowych z krajów, których dotyczy postępowanie. Ponadto zbadano również znane czynniki, inne niż przywóz po cenach dumpingowych, które mogły spowodować szkodę dla przemysłu unijnego, aby zagwarantować, że jakiekolwiek szkody spowodowane przez te czynniki nie zostały przypisane przywozowi po cenach dumpingowych.

2.   Wpływ przywozu z ChRL

2.1.   Informacje ogólne

(126)

Zachodzi wyraźna zbieżność w czasie pomiędzy zwiększeniem przywozu po cenach dumpingowych, którego udział w rynku zwiększył się o 6 punktów procentowych między 2006 r. a OD, oraz równoczesną stratą udziałów w rynku o 6 punktów procentowych poniesioną przez producentów unijnych w tym samym okresie. W toku dochodzenia stwierdzono także negatywny wpływ cenowy przywozu po cenach dumpingowych, który stale podcinał ceny producentów unijnych.

(127)

Jedna ze stron stwierdziła, że udział w rynku przywozu z Chin jest zbyt mały, by mógł spowodować istotną szkodę. Nie można jednak uznać na niewielki łącznego udziału w rynku wynoszącego 12 % w przypadku rynku wrażliwego na wahania cen (szczególnie w segmencie producentów oryginalnego sprzętu).

(128)

Należy ponadto przypomnieć, że wielkość przywozu z ChRL wzrosła o około 65 %, a jego szacunkowy udział w rynku prawie się podwoił w okresie badanym. Dodatkowo, jak wyjaśniono w motywie (86) i następnych, ceny przywozu z ChRL spadły o 8 % (zob. motyw (89) i następne) i miało miejsce znaczące podcięcie cen (zob. motyw (93) i następne). Rzeczywiście gwałtowne zwiększenie przywozu i znaczące podcięcie cenowe, które stwierdzono, to główne czynniki, które należy uwzględnić w tym przypadku.

(129)

Przemysł unijny zareagował na szkodliwy dumping redukcją swoich cen począwszy od 2007 r. Ze względu na presję cenową wywieraną przez przywóz z Chin przemysł unijny nie był jednak w stanie utrzymać swojego udziału w rynku nawet przy obniżonych cenach. Stwierdzono, że w procesach przetargowych w segmencie producentów oryginalnego sprzętu niskie cenowo oferty z Chin odegrały kluczową rolę w obniżce cen oferowanych przez przemysł unijny. Pomimo obniżek cen ze strony przemysłu unijnego średnia cena sprzedaży przywozu z Chin pozostała jednak niższa od cen przemysłu unijnego. W efekcie sprzedaż dokonywana przez przemysł unijny znacząco spadła w okresie badanym. Ponieważ chińskie ceny w OD spadły jeszcze bardziej w porównaniu z 2006 r., przemysł unijny musiał ponownie obniżyć ceny, aby kontynuować działalność. Jego rentowność spadła poniżej progu rentowności – co za jakiś czas nie pozwoli mu kontynuować działalności.

(130)

Oczywiste jest więc, że istnieje silne powiązanie pomiędzy znacznym wzrostem wielkości przywozu po coraz niższych cenach a szkodą poniesioną przez przemysł unijny. Można zatem uznać, na tym etapie, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy przywozem po niskich cenach z Chin i istotną szkodą poniesioną przez przemysł unijny.

2.2.   Zróżnicowanie segmentów w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem

(131)

Argumentowano, że producenci oryginalnego sprzętu oraz rynek wtórny stanowią dwa oddzielne kanały sprzedaży i nie ma między nimi znaczącej interakcji. Na tej podstawie twierdzono, w szczególności, że szkoda poniesiona przez przemysł unijny, który kieruje większość swojej sprzedaży do segmentu producentów oryginalnego sprzętu (85 % w przypadku producentów objętych próbą) nie mogła zostać spowodowana przywozem z Chin, który skupia się przede wszystkim na segmencie rynku wtórnego i jego obecność w segmencie producentów oryginalnego sprzętu jest niewielka.

(132)

Mimo że te kanały dystrybucji są rzeczywiście odrębne, według ustaleń Komisji zachodzą między nimi pewne interakcje, choć nie bezpośrednie. Aby uzyskać możliwie pełny obraz panującej sytuacji, zbadano również każdy z tych segmentów oddzielnie.

(133)

W przypadku segmentu rynku wtórnego stwierdzoną szkodę można z pewnością przypisać dużej ilości przywozu z Chin po niskich cenach, który stanowi do 34 % tego segmentu. W segmencie producentów oryginalnego sprzętu, który stanowi większą część konsumpcji w Unii (35 milionów jednostek z około 50 milionów jednostek), obecność Chin mierzona ilością jest znacznie mniejsza (najwyżej 6 %). Jak już wyjaśniono, należy jednak pamiętać, że szkoda poniesiona w związku ze sprzedażą producentom oryginalnego sprzętu jest wywołana niskimi cenami przywozu z Chin i jest uzależniona cenowo. Dokładniej, istnieją przesłanki świadczące o tym, że producenci samochodów wykorzystują oferty z Chin jako punkt odniesienia w efekcie wymuszając obniżenie cen producentów aluminiowych kół jezdnych z UE w procesach przetargowych. Aby pozostać na rynku, producenci unijni rzeczywiście nie mają innego wyjścia, jak tylko poddać się i obniżyć swoje ceny.

(134)

Ponadto, nie da się wykluczyć, że tendencja spadkowa cen w segmencie rynku wtórnego ma wpływ na ceny w segmencie producentów oryginalnego sprzętu. Rzeczywiście, porównanie średnich cen w segmencie rynku wtórnego ze średnimi cenami w segmencie producentów oryginalnego sprzętu wykazało, że podczas gdy te ostatnie były przeważnie wyższe aż do 2007 r., sytuacja ta zmieniła się w 2008 r. i w OD. To pokazuje, że presja cenowa na segment producentów oryginalnego sprzętu była bardziej znacząca w ostatnich latach.

(135)

Dlatego tymczasowo uznaje się, że przywóz z Chin spowodował szkodę dla przemysłu unijnego zarówno w segmencie rynku wtórnego, jak i w segmencie producentów oryginalnego sprzętu. Kwestia ta w każdym razie będzie dalej badana.

3.   Wpływ innych czynników

3.1.   Wpływ przywozu z państw trzecich innych niż ChRL

3.1.1.   Wpływ przywozu z Turcji

(136)

Jak wskazano w motywie 4 i następnych, Turcja jest drugim co do wielkości importerem po Chinach. W okresie badanym udziały w rynku UE przywozu z Turcji wynosiły około 7 %. W poniższej tabeli porównano ceny przywozu ze wszystkich państw trzecich z cenami producentów UE.

Euro/jednostka

2006

2007

2008

OD

Turcja

40,8

42,6

52,4

40,7

Producenci UE objęci próbą

49,7

49,7

48

46,5

Chiny

34,7

33,5

31,4

31,9

Różnica Turcja/producenci UE

8,9

7,1

4,4

5,8

Różnica Chiny/producenci UE

15

16,2

16,6

14,6

(137)

W okresie badanym, z wyjątkiem 2008 r., ceny producentów z Turcji były stale niższe od cen producentów UE objętych próbą. W OD różnica cen pomiędzy tureckimi a unijnymi producentami sięgała 5,7 EUR (+/– 12,3 % cen UE), podczas gdy analogiczna różnica cen w przypadku Chin sięgała 14,5 EUR (+/– 31 %). Na tej podstawie zasadne jest tymczasowe stwierdzenie, że w OD niższe ceny przywozu z Turcji miały pewien negatywny wpływ na sytuację przemysłu UE, ale nie na tyle istotny, by naruszyć związek przyczynowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych z Chin a szkodą poniesioną przez przemysł unijny.

3.1.2.   Wpływ przywozu z państw trzecich innych niż Turcja

(138)

Jeśli chodzi o przywóz z państw innych niż Chiny i Turcja, to ich łączny udział w rynku zmniejszył się z 9 % w 2006 r. do 8,3 % w OD (zob. motyw 4). Ceny tego przywozu były zbliżone to cen producentów unijnych w tym samym okresie. Na tej podstawie uznaje się, że przywóz z państw trzecich innych niż Chiny i Turcja nie przyczynił się do szkody poniesionej przez przemysł unijny.

3.2.   Wpływ kryzysu gospodarczego

(139)

Niektóre strony twierdziły, że przywóz z Chin został wchłonięty w wyniku wzrostu konsumpcji w UE w 2007 r., oraz, że zmniejszenie konsumpcji w 2008 r. zbiegło się w czasie z pogorszeniem koniunktury gospodarczej i równoczesnym spadkiem sprzedaży w przemyśle samochodowym. Zgodnie z tym argumentem powyższe czynniki były główną przyczyną słabych wyników przemysłu unijnego.

(140)

Kryzys gospodarczy rzeczywiście wywarł negatywny wpływ na sytuację przemysłu unijnego z powodu zmniejszającej się konsumpcji i skutków obniżki cen. Między 2008 r. a OD konsumpcja zmalała o 14,5%.

(141)

Producenci aluminiowych kół jezdnych działają w symbiozie z przemysłem samochodowym, który został poważnie dotknięty przez kryzys. W poniższej tabeli przedstawiono, jak kształtowała się wielkość produkcji samochodowej w Europie w okresie badanym. Prawdą jest, że samochody zawierają albo aluminiowe albo stalowe koła jezdne i trudno jest ustalić ich proporcje. Nic nie wskazuje jednak na to, by proporcje te miały ulec znaczącej zmianie w okresie badanym. Z tego względu nie da się wykluczyć, że spadek wielkości produkcji samochodów – która rzeczywiście zmniejszyła się gwałtownie od końca 2008 r. do OD – miał wpływ na wielkość sprzedaży producentów aluminiowych kół jezdnych. W poniższej tabeli wskazano, że wielkość produkcji zmniejszyła się o ponad 15 % między 2008 r. a OD.

W UE 27

2006

2007

2008

OD

Produkcja w Europie w 000 jednostek)

16 198

17 103

15 947

13 443

(142)

Analiza wskaźników ekonomicznych dla przemysłu unijnego pokazuje, że tendencja spadkowa zaczęła się na dobre przed kryzysem gospodarczym i zbiegła się w czasie z wejściem na rynek przywozu z Chin. Dla przykładu dane dotyczące rentowności dowodzą, że tendencja spadkowa zaczęła się między 2006 r. i 2007 r. (spadek o 2,5 punktu procentowego), a następnie utrzymywała się w latach 2007 i 2008 (spadek o kolejne 2,2 punktu procentowego), aż do skrajnego spadku o 6,9 punktu procentowego między 2008 r. a OD.

(143)

Ponadto udział w rynku przywozu z Chin zwiększał się, pomimo zmniejszającej się konsumpcji, i w OD osiągnął 12,4 %. Wielkość przywozu i jego udziały w rynku stale się zwiększały, a ceny ciągle podcinały ceny przemysłu UE. Można by oczekiwać, że kryzys w podobny sposób dotknie wszystkie działające na rynku podmioty. Jednak, jak wyjaśniono powyżej, przywóz z Chin zwiększał się po cenach, które znacząco podcinały ceny UE w panującej sytuacji. Dlatego uzasadnione jest stwierdzenie, że gdyby nie kryzys gospodarczy, wielkość przywozu z Chin i jego udziały w rynku wzrosłyby w jeszcze większym stopniu.

(144)

Na tej podstawie zasadne jest założenie, że pogorszenie koniunktury gospodarczej, nawet jeśli przyczyniło się do powstania szkody poniesionej przez przemysł unijny, to nie wydaje się być czynnikiem, który mógłby naruszyć związek przyczynowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych a istotną szkodą. Przeciwnie, wielkość przywozu z Chin powinna była ulec zmniejszeniu równolegle ze spadkiem konsumpcji, tak jak to się stało w przypadku przywozu z innych państw trzecich, a w szczególności w przypadku sprzedaży dokonywanej przez przemysł UE (która, należy przypomnieć, zmniejszyła się w proporcjonalnie do wzrostu przywozu z Chin).

3.3.   Skutki zmian w wynikach eksportowych przemysłu unijnego

(145)

Działalność wywozowa producentów unijnych utrzymywała się na niskim poziomie w okresie badanym (mniej niż 2 % łącznej sprzedaży producentów UE objętych próbą). Nie mogła zatem wywrzeć żadnego negatywnego wpływu na słabą sytuację przemysłu unijnego i naruszyć związku przyczynowego.

3.4.   Konkurencja między producentami unijnymi oraz koncentracja na rynku UE

(146)

Liczba producentów aluminiowych kół jezdnych (około trzydziestu) działających na rynku UE wskazuje, że rynek UE jest bardzo konkurencyjny, choć cechuje go także wysoki poziom koncentracji przemysłu: 3 największe przedsiębiorstwa skupiają 60 % udziału w łącznej produkcji, 2 inne około 8 % i 4 kolejne około 4 %. Dostępne dane dotyczące wielkości produkcji wskazują, że pozostali producenci to małe lub średnie przedsiębiorstwa.

(147)

Należy zaznaczyć, że wielu mniejszych producentów zakończyło produkcję przed 2008 r., w 2008 r. oraz w OD. To może sugerować, że konkurencja pomiędzy producentami unijnymi – oraz wyraźnie zachodzący proces koncentracji – przyczyniły się do szkody poniesionej przez przemysł unijny. Dane z dochodzenia pokazują jednak, że szkodę ponieśli nie tylko mali producenci. W rzeczywistości zaistniałe zmiany w podobny sposób dotknęły zarówno wielkich, jak i małych producentów. Dlatego nie można uznać, że konkurencja pomiędzy producentami unijnymi przyczyniła się w jakikolwiek znaczący sposób do istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny.

3.5.   Preferencje konsumentów względem stalowych i aluminiowych kół jezdnych

(148)

Argumentowano, że spadek popytu na aluminiowe koła jezdne mógł być wynikiem związanej z kryzysem gospodarczym zmiany preferencji konsumentów, którzy zaczęli kupować tańsze koła stalowe. Nie dostarczono jednak niczego na poparcie tego twierdzenia. Wobec braku danych na poparcie tego argumentu, na tym etapie nie da się potwierdzić takiej tendencji.

3.6.   Asortyment produktów

(149)

Niektóre strony twierdziły, że zwiększenie przywozu z Chin było spowodowane rosnącym popytem na określone rodzaje kół o wysokiej jakości technologii produkowanych w ChRL (np. koła kute lub kształtowane obrotowo w technologii flow-forming), które nie mogły być (w żadnej znaczącej ilości) wyprodukowane w UE. Z tego względu przywóz z ChRL nie mógł spowodować szkody dla przemysłu unijnego. W toku dochodzenia stwierdzono jednak, że przywóz ten stanowił jedynie bardzo małą część łącznego przywozu z ChRL. Argument ten musiał zatem zostać odrzucony.

4.   Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(150)

Należy przypomnieć, że w tym przypadku stwierdzono, iż doszło do znacznego zmniejszenia produkcji i sprzedaży, spadku udziałów w rynku oraz obniżenia cen, co spowodowało straty dla przemysłu unijnego. Wielkość przywozu z ChRL, który podciął znacząco ceny przemysłu unijnego, a także jego udziały w rynku, zwiększyły się w tym samym czasie.

(151)

Komisja przeanalizowała także wszystkie inne czynniki, które mogły się przyczynić do istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny. W tym względzie stwierdzono, że kryzys gospodarczy, przywóz z Turcji oraz konkurencja pomiędzy producentami unijnymi prowadząca do procesu koncentracji mogły mieć pewien wpływ na okoliczności szkody. Tymczasowo stwierdzono jednak, że ich wpływ nie narusza związku przyczynowego pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych a stwierdzoną szkodą, jak szczegółowo wyjaśniono powyżej.

(152)

Na podstawie powyższej analizy wpływu wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego, stwierdza się zatem tymczasowo, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych z ChRL a istotną szkodą poniesioną przez przemysł unijny.

F.   INTERES UNII

1.   Interes przemysłu unijnego

(153)

W tym przypadku odnotowano wysoki poziom współpracy i wsparcia ze strony producentów unijnych (ponad 70 %). To wskazuje, że wprowadzenie środków najwyraźniej leży w interesie producentów UE.

(154)

Dochodzenie pokazało, że przemysł unijny ponosi istotną szkodę na skutek przywozu po cenach dumpingowych, które podcinają ceny przemysłu unijnego, jak szczegółowo opisano w motywie 93 i następnych.

(155)

Można się spodziewać, że przemysł unijny odniesie korzyści z wprowadzenia środków, które prawdopodobnie zapobiegną dalszemu wzrostowi przywozu po niskich cenach dumpingowych.

(156)

Jeśli środki nie zostaną wprowadzone, można oczekiwać, że wzrost przywozu tanich aluminiowych kół jezdnych po cenach dumpingowych, zwłaszcza w segmencie rynku wtórnego, będzie się utrzymywał, jeśli nie zwiększał. Nie można też wykluczyć, że rosnąca presja cenowa oraz penetracja segmentu rynku wtórnego będą miały co najmniej pośredni wpływ na sytuację segmentu producentów oryginalnego sprzętu. W tym względzie stwierdzono, że niektórzy producenci w kraju objętym postępowaniem przenoszą się lub już się przenieśli do środkowego i najwyższego odcinka segmentu rynku wtórnego oraz dalej do segmentu producentów oryginalnego sprzętu – z bardzo niskimi cenami. Można oczekiwać, że ta tendencja będzie się utrzymywała i z kolei bardzo prawdopodobnie zagrozi także dużej grupie producentów unijnych działających w segmencie producentów oryginalnego sprzętu. Jako że sytuacja finansowa i rentowność tych producentów nie są wystarczająco mocne, by wytrzymać dalszą presję cenową wywieraną przez przywóz po cenach dumpingowych, który znacząco podcina ich ceny, bardzo prawdopodobne jest, że dojdzie do stopniowego upadku dużej liczby, jeśli nie wszystkich, producentów unijnych.

2.   Interes importerów

(157)

W kontroli wyrywkowej (zob. motyw (13) powyżej) na podstawie wielkości przywozu wybrano 5 importerów niepowiązanych i 2 użytkowników importujących.

(158)

Współpracujący importerzy niepowiązani stanowią ogółem mniej niż 10 % łącznej wielkości przywozu z ChRL.

(159)

Dochodzenie wykazało, że większość importerów to przedsiębiorstwa handlowe specjalizujące się w częściach do samochodów. Wśród nich można wyróżnić dwie kategorie. Jedną kategorię stanowią przedsiębiorstwa, które przywożą i odsprzedają aluminiowe koła jezdne własnej marki, produkowane w ramach outsourcingu w ChRL. Nie są one jednak powiązane z eksporterami z Chin. Ta kategoria importerów prowadzi zwykle działalność o znacznej wartości dodanej w UE (np. projektowanie, badania i rozwój), a czasami dysponuje też własną siecią dystrybucji, czemu odpowiada stosowny poziom zatrudnienia. Druga kategoria składa się z importerów/dystrybutorów będących przedsiębiorstwami handlowymi, które skupiają się bardziej na ilości niż marce. Importerzy ci ponoszą zazwyczaj niższe koszty strukturalne i prowadzą działalność o mniejszej wartości dodanej w Unii.

(160)

Niższy poziom współpracy importerów niepowiązanych wskazuje, że wprowadzenie środków nie będzie miało znacznego wpływu na ich działalność. Rzeczywiście, w przypadku współpracujących importerów/dystrybutorów stwierdzono, że odsprzedaż aluminiowych kół jezdnych z Chin stanowiła między 1 % a 6 % ich łącznych obrotów. Sytuacja przedsiębiorstw zlecających produkcję w ramach outsourcingu jest bardziej skomplikowana, ponieważ odsprzedaż aluminiowych kół jezdnych z Chin może stanowić prawie całą ich działalność. Środki, jeśli wprowadzone, z pewnością miałyby wpływ na ich działalność – nawet jeśli na tym etapie trudno jest ocenić dokładnie w jakim stopniu. Kwestia ta będzie dalej badana.

3.   Interes użytkowników

3.1.   Informacje ogólne

(161)

Kwestionariusze przeznaczone dla użytkowników rozesłano do około 20 znanych użytkowników. 13 producentów samochodów współpracowało w dochodzeniu. Współpracę podjęły także dwa stowarzyszenia reprezentujące użytkowników i importerów aluminiowych kół jezdnych w segmentach producentów oryginalnego sprzętu oraz rynku wtórnego.

(162)

Według danych Eurostatu przywóz dokonywany przez współpracujących użytkowników stanowi 19 % łącznego przywozu z ChRL. Dane Eurostatu nie pozwalają na dokładne ustalenie, czy przywożone produkty sprzedawano producentom oryginalnego sprzętu czy segmentowi rynku wtórnego. Jak wspomniano powyżej w motywie (132) możliwe jest jednak rozróżnienie segmentów producentów oryginalnego sprzętu i rynku wtórnego i wykazanie, że segment producentów oryginalnego sprzętu stanowi między 20 % a 30 % łącznego przywozu z ChRL. Na tej podstawie uzasadnione jest założenie, że poziom współpracy ze strony segmentu producentów oryginalnego sprzętu był bardzo wysoki.

(163)

Producenci samochodów na ogół wydają się polegać na dostawach z Chin tylko w ograniczonym zakresie. Biorąc pod uwagę poszczególnych współpracujących producentów samochodów, okazuje się, że stosują oni różne modele działalności gospodarczej. Niektórzy w ogóle nie prowadzą przywozu z Chin, inni importują mniej niż 5 %, ale niektórzy zaspokajają w ten sposób do 30 % swoich potrzeb.

(164)

Zarówno importujący, jak i nieimportujący użytkownicy są przeciwni stosowaniu środków. Jednym z ich głównych argumentów jest to, że w interesie producentów samochodów leży utrzymanie różnych źródeł dostaw i czerpanie korzyści z konkurencji na rynku kół. Środki sprawiłyby, że staliby się zbytnio zależni od ograniczonej liczby europejskich producentów. Argument ten nie wydaje się jednak decydujący ze względu na istnienie znaczącego przywozu z innych państw trzecich.

3.2.   Koszty wynikające z wprowadzenia środków

(165)

Aluminiowe koła jezdne stanowią około 1 % kosztów samochodu. Nałożenie na aluminiowe koła jezdne środków o wartości 20 % spowodowałoby zatem zwiększenie kosztów o 0,2 %. W przypadku producentów samochodów, którzy przywożą najwyżej 5 % swoich aluminiowych kół jezdnych z Chin, łączny przyrost kosztów w odniesieniu do całej produkcji samochodów wyniósłby 5 % z 0,2 %, tj. o 0,01 %. Nawet w przypadku producentów samochodów, którzy importują do 30 % swoich aluminiowych kół jezdnych z Chin, koszty zwiększyłyby się w sumie o 30 % z 0,2 %, tj. o 0,06 %. Wprowadzenie środków miałoby zatem bardzo ograniczony wpływ na koszty. Na dodatek, wydaje się, że nierzadką praktyką jest sprzedaż aluminiowych kół jezdnych importowanych po określonej cenie (dla przykładu 50 euro) konsumentowi końcowemu za cenę trzy- lub czterokrotnie wyższą (tj. 200 euro).

3.3.   Koszty zmiany dostawcy

(166)

Jak wyjaśniono powyżej, aluminiowe koła jezdne przeznaczone dla producentów oryginalnego sprzętu są na ogół przygotowywane na 2 lata przed wprowadzeniem nowego modelu samochodu. Każda zmiana dostawcy wymaga czasu (co najmniej 6 miesięcy) i może również spowodować dodatkowe koszty oprzyrządowania. Z dochodzenia wynika jednak, że większość producentów samochodów automatycznie dywersyfikuje swoje źródła dostaw, to znaczy dzieli produkcję określonego rodzaju aluminiowych kół jezdnych pomiędzy dwóch (lub więcej) producentów. Zaopatrywanie się z dwóch źródeł podejmowane jest także w przypadku modeli, które są przywożone z ChRL, aby zapewnić bezpieczeństwo dostaw. Wydaje się więc, że ryzyko zmiany dostawcy jest już wliczone w decyzję o przywozie z ChRL. Na dodatek umowy zebrane podczas dochodzenia wskazują, że producenci samochodów mogą rozwiązać umowę w dowolnym czasie bez żadnej kary.

3.4.   Dodatkowe argumenty wysuwane przez strony

(167)

Niektóre strony twierdziły, że nałożenie ceł na aluminiowe koła jezdne pochodzące z ChRL dałoby przewagę producentom samochodów z Korei Południowej, oprócz 0 % cła na samochody przewidzianej w mającej wkrótce wejść w życie Umowie o wolnym handlu (Free Trade Agreement, FTA). Zgodnie z tym argumentem, producenci samochodów z Korei Południowej nadal mieliby dostęp aluminiowych kół jezdnych z Chin po niskich cenach, a na dodatek mogliby występować o zwrot ceł na samochody przywożone do UE (cło płacone przy przywozie niektórych części samochodu jest zwracane w momencie wywozu tego samochodu). Środki antydumpingowe nałożone na aluminiowe koła jezdne z Chin postawiłyby europejskich producentów samochodów w niekorzystnej sytuacji w odniesieniu do samochodów przywożonych do UE z Korei Południowej przy 0 % stawce cła.

(168)

W tym względzie należy zaznaczyć, że udział w rynku samochodów pochodzących z Korei Południowej wynosi obecnie zaledwie 3 % rynku samochodowego UE. Choć trudno przewidzieć, jak będzie się kształtował przywóz samochodów z Korei, biorąc pod uwagę bardzo ograniczony bezpośredni wpływ środków na koszty ponoszone przez producentów samochodów w UE, nie można na tym etapie uznać, że wprowadzenie środków antydumpingowych w odniesieniu do aluminiowych kół jezdnych z Chin odegra w tym względzie jakąkolwiek znaczącą rolę.

4.   Interes konsumentów

(169)

Nie wysunięto żadnego argumentu w odniesieniu do wpływu środków na konsumenta końcowego. Fakt ten w połączeniu z niewielkim wpływem środków na koszty oraz strategiami cenowymi producentów samochodów stwierdzonymi w toku dochodzenia rzeczywiście przemawia przeciwko prawdopodobieństwu wystąpienia jakiegokolwiek znaczącego wpływu na ceny konsumpcyjne.

5.   Interes dostawców

(170)

Pięciu dostawców surowców/sprzętu dla producentów aluminiowych kół jezdnych w Unii odpowiedziało na kwestionariusz dla dostawców. Dostarczają oni aluminiowe/pierwotne wlewki odlewnicze, farby/podkłady lub maszyny niskociśnieniowe. W przypadku dostawców wlewków sprzedaż dla przemysłu unijnego stanowi tylko niewielką część ich działalności (mniej niż 6 % łącznych obrotów), co świadczy o ich stosunkowo umiarkowanym interesie w nałożeniu środków antydumpingowych na aluminiowe koła jezdne z Chin. W przypadku pozostałych dostawców (urządzeń lub farb bądź maszyn niskociśnieniowych) sprzedaż dla przemysłu unijnego wynosi od 30 % do 50 % ich łącznych obrotów. Biorąc pod uwagę, że są to małe i średnie przedsiębiorstwa, rentowność przemysłu unijnego ma zasadnicze znaczenie dla ich działalności.

6.   Podsumowanie dotyczące interesów Unii

(171)

W związku z powyższym tymczasowo uznano, na podstawie dostępnych informacji dotyczących interesu Unii, że ogólnie nie ma istotnych argumentów przeciwko wprowadzeniu tymczasowych środków w odniesieniu do przywozu aluminiowych kół jezdnych pochodzących z ChRL.

G.   ŚRODKI TYMCZASOWE

1.   Poziom usuwający szkodę

(172)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz po cenach dumpingowych z ChRL.

(173)

W celu ustalenia poziomu takich ceł wzięto pod uwagę ustalone marginesy dumpingu, a także kwotę cła niezbędną do likwidacji szkody ponoszonej przez przemysł unijny.

(174)

Zgodnie z opisem w motywie (20) rynek aluminiowych kół jezdnych cechuje istnienie dwóch stosunkowo odrębnych segmentów rynkowych. W toku dochodzenia stwierdzono ponadto, że sprzedaż dokonywana przez producentów unijnych skupia się na segmencie producentów oryginalnego sprzętu, który odpowiada 85 % łącznej sprzedaży przemysłu unijnego.

(175)

Uznano zatem, że w celu wprowadzenia środków tymczasowych, właściwe jest oszacowanie poziomu szkody z uwzględnieniem tej szczególnej sytuacji rynkowej.

(176)

W segmencie producentów oryginalnego sprzętu nabywcy aluminiowych kół jezdnych (producenci samochodów) zwykle dokonują zamówień zgodnie z procedurami przetargowymi. W efekcie ten sam model koła przeznaczony do zamontowania w tym samym modelu samochodu może, w znacznej liczbie przypadków, być zamówiony z kilku źródeł, często od dostawcy z Chin i z UE jednocześnie. Tymczasowo uznano, że ten proces przetargowy w dokładny i wiarygodny sposób odzwierciedla przeciętną konkurencję cenową istniejącą w OD między dostawcami z Chin i dostawcami unijnymi rywalizującymi w tym samym przetargu.

(177)

Uznano zatem za właściwe wyliczenie marginesu sprzedaży po zaniżonych cenach na podstawie cen wynikających z danych przedstawionych przez producentów z UE oraz eksporterów z Chin konkurujących w takich przetargach.

(178)

Przy obliczaniu poziomu cła niezbędnego do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że środki powinny umożliwić przemysłowi unijnemu pokrycie kosztów produkcji oraz osiągnięcie rozsądnych zysków. W przypadku kosztów produkcji dokonano dostosowania uwzględniającego rzeczywiste straty poniesione przez przemysł unijny podczas OD (– 5,4 %). Uznano ponadto, że rozsądny zysk przed opodatkowaniem, który mógłby zostać osiągnięty przez przemysł tego typu ze sprzedaży podobnych produktów w Unii w normalnych warunkach konkurencji, tj. w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych, należy oszacować w odniesieniu do rentowności osiągniętej w 2006 r., która wyniosła +3,2 %. Rzeczywiście w 2006 r. wielkość przywozu z Chin była jeszcze stosunkowo niewielka. Na tej podstawie obliczono cenę produktu podobnego niewyrządzającą szkody przemysłowi unijnemu.

(179)

Zgodnie z powyższym margines sprzedaży po zaniżonych cenach wynosi 20,6 %.

(180)

Ten wynik potwierdziły następnie dodatkowe obliczenia dokonane na podstawie porównania kilku umów przetargowych przedstawionych przez niektórych producentów samochodów w toku dochodzenia. Rzeczywiście w przypadkach, gdy producenci samochodów zamawiali ten sam model aluminiowych kół jezdnych od producenta z Chin i od producenta z Unii, margines sprzedaży po zaniżonych cenach wyliczony z uwzględnieniem dostosowań wyjaśnionych powyżej w motywach 93 i następnych był tego samego rzędu wielkości, co margines wyliczony w poprzednim motywie.

(181)

Należy zaznaczyć, że ten margines sprzedaży po zaniżonych cenach jest niższy od marginesów dumpingu określonych powyżej w motywach (76) i następnych i z tego względu powinien służyć za podstawę ustalenia poziomu cła zgodnie z zasadą niższego cła.

(182)

Biorąc pod uwagę metodologię zastosowaną w tym przypadku do ustalenia poziomu usuwającego szkodę, uznano za niewykonalne określenie indywidualnych stawek cła antydumpingowego zgodnie z drugim zdaniem art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Jest to spowodowane w szczególności brakiem wiarygodnych danych pozwalających na przeprowadzenie analizy na poziomie poszczególnych przedsiębiorstw. W rezultacie tymczasowo zdecydowano o nałożeniu ogólnokrajowego cła antydumpingowego na cały przywóz z Chin na poziomie marginesu sprzedaży po zaniżonych cenach równym 20,6 %.

2.   Środki tymczasowe

(183)

W świetle powyższych informacji stwierdza się, że zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz pochodzący z ChRL. W tym przypadku stawka cła powinna zostać odpowiednio określona na poziomie ustalonego marginesu szkody.

(184)

Proponowane cło antydumpingowe wynosi zatem 20,6 %.

H.   UJAWNIENIE USTALEŃ

(185)

Powyższe tymczasowe ustalenia zostaną ujawnione wszystkim zainteresowanym stronom, którym zapewniona zostanie możliwość przedstawienia swojego stanowiska na piśmie oraz możliwość złożenia wniosku o przesłuchanie. Ich uwagi zostaną przeanalizowane oraz, o ile będą uzasadnione, zostaną wzięte pod uwagę przed dokonaniem jakichkolwiek ostatecznych ustaleń. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł antydumpingowych dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy dokonywaniu wszelkich ostatecznych ustaleń,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz aluminiowych kół jezdnych pojazdów mechanicznych objętych pozycjami CN 8701 do 8705, nawet z akcesoriami lub z oponami, obecnie objętych kodami CN ex 8708 70 10 i ex 8708 70 50 i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

2.   Stawka tymczasowego cła antydumpingowego stosowana do cen netto na granicy Unii, przed ocleniem, produktu określonego w ust. 1 wynosi 20,6 %.

3.   Dopuszczenie do swobodnego obrotu na terenie Unii produktu, o którym mowa w ust. 1, uwarunkowane jest wpłaceniem zabezpieczenia w wysokości kwoty cła tymczasowego.

4.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 zainteresowane strony mogą przedstawiać uwagi dotyczące zastosowania niniejszego rozporządzenia przez okres jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 maja 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2)  Dz.U. C 190 z 13.8.2009, s. 22.

(3)  Koła odlewane, kształtowane obrotowo (w technologii flow-forming), kute oraz dwu- i trzyczęściowe.

(4)  Wyjątkowo sytuacja taka nie miała miejsca w czasie kilku miesięcy należących do okresu objętego dochodzeniem w bieżącym postępowaniu. Wzrost cen na chińskich rynkach aluminium był wynikiem pakietu stymulacyjnego chińskiego rządu, mającego na celu ograniczenie skutków kryzysu gospodarczego (Z końcem 2008 r. Biuro Rezerw Państwowych rozpoczęło system zakupów aluminium od hut, aby wesprzeć ich funkcjonowanie ze względu na ograniczenie popytu spowodowane światowym kryzysem gospodarczym. Te zakupy państwowe wchłonęły w marcu i kwietniu większość zapasów na krajowym rynku, napędzając ceny w pierwszej połowie 2009 r.)

(5)  Porównano dwa wyliczenia konsumpcji, uzyskując podobne wyniki. Większość produkcji prowadzona jest na zamówienie, w związku z czym zapasy nie odgrywają większej roli pod względem wielkości w porównaniu z łączną konsumpcją. Pierwsze wyliczenie polegało na dodaniu produkcji UE do przywozu; od sumy tej odjęto wywóz. W drugim wyliczeniu dodano przywóz i sprzedaż UE (dane od producentów objętych próbą, minikwestionariusze oraz założenia w przypadku pozostałych producentów). Wybrano drugi wariant, umożliwiający w tym przypadku większa precyzję.


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/83


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 405/2010

z dnia 10 maja 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 maja 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 maja 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

MA

66,8

TN

108,2

TR

104,6

ZZ

93,2

0707 00 05

MA

50,9

MK

59,4

TR

118,9

ZZ

76,4

0709 90 70

TR

104,9

ZZ

104,9

0805 10 20

EG

47,6

IL

64,5

MA

55,4

TN

47,1

TR

52,3

US

67,7

ZZ

55,8

0805 50 10

TR

72,0

ZA

78,1

ZZ

75,1

0808 10 80

AR

86,7

BR

78,3

CA

119,3

CL

85,5

CN

81,0

CR

59,1

NZ

120,8

US

131,0

UY

72,1

ZA

87,8

ZZ

92,2


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/85


DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2010 r.

zmieniająca decyzje 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/197/EWG i 2004/211/WE w odniesieniu do przywozu zarejestrowanych koni z niektórych części Chin i zmiany niektórych nazw państw trzecich

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2635)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/266/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/426/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (1), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4, art. 15 lit. a), art. 16 ust. 2 oraz zdanie wprowadzające w art. 19, jak również ppkt (i) i (ii) tego artykułu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (2) przypisuje się państwa trzecie, z których dopuszczona jest odprawa czasowa zarejestrowanych koni do Unii, do sanitarnych grup państw w celu stosowania szczególnych wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych.

(2)

Decyzją Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (3) przypisuje się państwa trzecie, z których dopuszczony jest powrotny przywóz takich koni do Unii, do grup sanitarnych w celu stosowania szczególnych wymagań dotyczących zdrowia zwierząt oraz określa się wzory świadectw zdrowia zwierząt stosowanych w przypadku zarejestrowanych koni, które uczestniczyły w określonych wydarzeniach z udziałem koni.

(3)

Decyzją Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (4) przypisuje się państwa trzecie, z których dopuszczony jest przywóz takich zwierząt z rodziny koniowatych do Unii, do grup sanitarnych w celu stosowania szczególnych wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych.

(4)

Decyzją Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającą wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni (5) ustanowiono wykaz państw trzecich, lub ich części, z których państwa członkowskie dopuszczają m.in. odprawę czasową zarejestrowanych koni, powrotny przywóz zarejestrowanych koni po wywozie czasowym w celu udziału w wyścigach konnych, zawodach i wydarzeniach kulturalnych oraz przywóz zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych. Wykaz ten, znajdujący się w załączniku I do tej decyzji, również przypisuje te państwa trzecie i ich części do określonych grup sanitarnych.

(5)

Decyzjami 92/260/EWG, 93/195/EWG i 93/197/EWG uwzględnia się regionalizację, zgodnie z decyzją Komisji 92/160/EWG (6). Decyzję tę uchylono decyzją 2004/211/WE. Dlatego konieczna jest odpowiednia zmiana załącznika I do trzech wymienionych decyzji w związku z regionalizacją określoną obecnie w decyzji 2004/211/WE oraz grup sanitarnych określonych w tej decyzji.

(6)

W związku z pełnieniem funkcji gospodarcza zawodów jeździeckich w ramach 16. Igrzysk Azjatyckich, właściwe organy Chin zwróciły się o uznanie strefy wolnej od chorób koniowatych, którą ustanowiły w Chinach w okręgu administracyjnym Conghua City, gmina miejska Guangzhou, prowincja Guangdong. W styczniu 2010 r. Komisja przeprowadziła inspekcję weterynaryjną w Chinach, w tym w strefie wolnej od chorób koniowatych, która składa się ze strefy głównej osadzonej w strefie nadzorowanej otoczonej strefą ochronną i która jest połączona z portem lotniczym i portem wodnym za pomocą odcinków dróg objętych ochroną biologiczną.

(7)

Władze Chin przedłożyły szereg gwarancji, w szczególności dotyczących obowiązku zgłaszania chorób wymienionych w załączniku A do dyrektywy 90/426/EWG w ich państwie oraz zobowiązania do pełnego przestrzegania art. 12 ust. 2 lit. f) w odniesieniu do natychmiastowego zgłaszania chorób Komisji i państwom członkowskim.

(8)

Aby zapewnić trwałą ochronę stanu zdrowia populacji koniowatych w strefie wolnej od chorób koniowatych, władze Chin zobowiązały się do uruchomienia w strefie ochronnej miejsca kwarantanny w celu kontroli dostępu koniowatych z gospodarstw w innych częściach Chin lub z państw niewymienionych w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Podczas kwarantanny poprzedzającej przywóz do strefy zwierzęta poddawane są badaniom w zakresie zdrowia zwierząt zgodnie z warunkami dotyczącymi przywozu do UE.

(9)

Przed kwarantanną poprzedzającą przywóz przemieszczanie tych zwierząt koniowatych jest kontrolowane w celu zapewnienia, że normy określone w art. 4 dyrektywy 90/426/EWG mogą być poświadczone dla gospodarstw spoza strefy wolnej od chorób koniowatych, w którym były trzymane w ciągu 180 dni przed wysłaniem do Unii Europejskiej.

(10)

Uwzględniając zadowalające wyniki tej inspekcji oraz informacje i gwarancje przedłożone przez Chiny, właściwe jest umieszczenie Chin w wykazie określonym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, przy równoczesnej regionalizacji Chin pod względem określonych chorób koniowatych oraz dopuszczenie jedynie wprowadzania zarejestrowanych koni ze strefy wolnej od chorób koniowatych w Guangzhou w prowincji Guangdong.

(11)

Z przyczyn epidemiologicznych strefa wolna od chorób koniowatych w Guangzhou w prowincji Guangdong w Chinach powinna być przypisana do grupy sanitarnej C w wykazie znajdującym się w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić wymieniony załącznik.

(12)

W związku z powyższym konieczna jest zmiana decyzji 92/260/EWG w celu uwzględnienia tej części Chin w wykazie państw w załączniku I do tej decyzji oraz dostosowanie tytułu i niektórych wymagań dotyczących badań określonych w świadectwie zdrowia dla państw z grupy C w załączniku II do tej decyzji.

(13)

Do celów powrotnego przywozu zarejestrowanych koni konieczna jest aktualizacja art. 1, uwzględnienie tej części Chin w wykazie państw w załączniku I, dostosowanie tytułu świadectwa zdrowia w załączniku II oraz zastąpienie wzoru świadectwa zdrowia w załączniku VII do decyzji 93/195/EWG.

(14)

Konieczna jest również zmiana decyzji 93/197/EWG w celu uwzględnienia tej części Chin w wykazie państw w załączniku I oraz dostosowanie tytułu i niektórych wymagań dotyczących badań określonych w świadectwie zdrowia dla państw z grupy C w załączniku II do tej decyzji.

(15)

Równocześnie niektóre nazwy państw trzecich w decyzji 92/260/EWG, 93/195/EWG i 93/197/EWG dostosowuje się do odpowiednich nazw w wykazie państw trzecich ustanowionym decyzją 2004/211/EWG.

(16)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany w decyzji 92/260/EWG

W decyzji 92/260/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I zastępuje się tekstem zawartym w załączniku I do niniejszej decyzji;

2)

w tytułach poszczególnych świadectw zdrowia zwierząt od A do F w załączniku II tekst następujący po tekście „ŚWIADECTWO ZDROWIA” otrzymuje brzmienie:

„przy odprawie czasowej rejestrowanych koni wprowadzanych do Unii Europejskiej na okres krótszy niż 90 dni zgodnie z decyzją 2004/211/WE”;

3)

litera l) w części III świadectwa zdrowia dla państw z grupy C w załączniku II otrzymuje brzmienie:

„l)

Jeżeli koń pochodzi z Chin (1) (3) lub Tajlandii(3), został poddany badaniu na obecność nosacizny i zarazy stadniczej koni metodą odczynu wiązania dopełniacza przy rozcieńczeniu surowicy 1:10 na próbce krwi pobranej w ciągu 10 dni od daty wywozu w dniu … (4) (5), przy czym wynik badania był ujemny;”.

Artykuł 2

Zmiany w decyzji 93/195/EWG

W decyzji 93/195/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 tiret siódme otrzymuje brzmienie:

„—

brały udział w wydarzeniach z udziałem koni w ramach Igrzysk Azjatyckich lub Pucharu Świata w Długodystansowych Rajdach Konnych, niezależnie od tego, w którym z państw trzecich, ich terytoriów lub części, odbywają się zawody, i z których dopuszczony jest powrotny przywóz do Unii zgodnie z art. 3 tiret drugie decyzji 2004/211/WE i wskazanych w kolumnie 7 w załączniku I do tej decyzji, oraz spełniają wymogi określone w świadectwie zdrowia zgodnie ze wzorem ustanowionym w załączniku VII do niniejszej decyzji,”;

2)

tytuł świadectwa zdrowia zwierząt w załączniku II otrzymuje brzmienie:

3)

załączniki I i VII otrzymują brzmienie zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Zmiany w decyzji 93/197/EWG

W decyzji 93/197/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I zastępuje się tekstem zawartym w załączniku III do niniejszej decyzji;

2)

w tytułach poszczególnych świadectw zdrowia zwierząt od A do F w załączniku II tekst następujący po tekście „ŚWIADECTWO ZDROWIA” otrzymuje brzmienie:

„przy przywozie do Unii Europejskiej zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych zgodnie z decyzją 2004/211/WE”;

3)

litera m) w części III świadectwa zdrowia dla państw z grupy C w załączniku II otrzymuje brzmienie:

„m)

Jeżeli koń pochodzi z Chin(1) (3) lub Tajlandii(3), został poddany badaniu na obecność nosacizny i zarazy stadniczej koni metodą odczynu wiązania dopełniacza przy rozcieńczeniu surowicy 1:10 na próbce krwi pobranej w ciągu 21 dni od daty wywozu w dniu … (4), przy czym wynik badania był ujemny;”.

Artykuł 4

Zmiany w decyzji 2004/211/WE

Załącznik I do decyzji 2004/211/WE zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem IV do niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 42.

(2)  Dz.U. L 130 z 15.5.1992, s. 67.

(3)  Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 1.

(4)  Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 16.

(5)  Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1.

(6)  Dz.U. L 71 z 18.3.1992, s. 27.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Grupa sanitarna A  (1)

Szwajcaria (CH), Grenlandia (GL), Islandia (IS)

Grupa sanitarna B  (1)

Australia (AU), Białoruś (BY), Chorwacja (HR), Czarnogóra (ME), Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (2) (MK), Nowa Zelandia (NZ), Serbia (RS), Rosja (3) (RU), Ukraina (UA)

Grupa sanitarna C  (1)

Kanada (CA), Chiny (3) (CN), Hongkong (HK), Japonia (JP), Republika Korei (KR), Makao (MO), Malezja (półwysep) (MY), Singapur (SG), Tajlandia (TH), Stany Zjednoczone Ameryki (US)

Grupa sanitarna D  (1)

Argentyna (AR), Barbados (BB), Bermudy (BM), Boliwia (BO), Brazylia (3) (BR), Chile (CL), Kuba (CU), Jamajka (JM), Meksyk (3) (MX), Peru (3) (PE), Paragwaj (PY), Urugwaj (UY)

Grupa sanitarna E  (1)

Zjednoczone Emiraty Arabskie (AE), Bahrajn (BH), Algieria (DZ), Egipt (3) (EG), Izrael (IL), Jordania (JO), Kuwejt (KW), Liban (LB), Libia (LY), Maroko (MA), Oman (OM), Katar (QA), Arabia Saudyjska (3) (SA), Syria (SY), Tunezja (TN), Turcja (3) (TR)

Grupa sanitarna F  (1)

Republika Południowej Afryki (3) (ZA)


(1)  Grupa sanitarna określona w kolumnie 5 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Państwa trzecie, ich terytoria lub części przypisane do tej grupy sanitarnej stosują świadectwo zdrowotne oznaczone tą samą literą w załączniku II do niniejszej decyzji.

(2)  Kod tymczasowy, który nie wpływa na ostateczne oznaczenie państwa, jakie zostanie nadane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie w ONZ.

(3)  Część państwa trzeciego lub terytorium zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. a) dyrektywy 90/426/EWG określone w kolumnach 3 i 4 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.


ZAŁĄCZNIK II

W załącznikach I i VII do decyzji 93/195/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Grupa sanitarna A  (1)

Szwajcaria (CH), Grenlandia (GL), Islandia (IS)

Grupa sanitarna B  (1)

Australia (AU), Białoruś (BY), Chorwacja (HR), Czarnogóra (ME), Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (2) (MK), Nowa Zelandia (NZ), Serbia (RS), Rosja (3) (RU), Ukraina (UA)

Grupa sanitarna C  (1)

Kanada (CA), Chiny (3) (CN), Hongkong (HK), Japonia (JP), Republika Korei (KR), Makao (MO), Malezja (półwysep) (MY), Singapur (SG), Tajlandia (TH), Stany Zjednoczone Ameryki (US)

Grupa sanitarna D  (1)

Argentyna (AR), Barbados (BB), Bermudy (BM), Boliwia (BO), Brazylia (3) (BR), Chile (CL), Kostaryka (3) (CR), Kuba (CU), Jamajka (JM), Meksyk (3) (MX), Peru (3) (PE), Paragwaj (PY), Urugwaj (UY)

Grupa sanitarna E  (1)

Zjednoczone Emiraty Arabskie (AE), Bahrajn (BH), Algieria (DZ), Egipt (3) (EG), Izrael (IL), Jordania (JO), Kuwejt (KW), Liban (LB), Libia (LY), Maroko (MA), Oman (OM), Katar (QA), Arabia Saudyjska (3) (SA), Syria (SY), Tunezja (TN), Turcja (3) (TR)

2)

załącznik VII otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VII

Image

Image

Image


(1)  Grupa sanitarna określona w kolumnie 5 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.

(2)  Kod tymczasowy, który nie wpływa na ostateczne oznaczenie państwa, jakie zostanie nadane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie w ONZ.

(3)  Część państwa trzeciego lub terytorium zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. a) dyrektywy 90/426/EWG określone w kolumnach 3 i 4 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.


ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK I

Grupa sanitarna A  (1)

Szwajcaria (CH), Falklandy (FK), Grenlandia (GL), Islandia (IS)

Grupa sanitarna B  (1)

Australia (AU), Białoruś (BY), Chorwacja (HR), Kirgistan (2)  (3) (KG), Czarnogóra (ME), Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (4) (MK), Nowa Zelandia (NZ), Serbia (RS), Rosja (2) (RU), Ukraina (UA)

Grupa sanitarna C  (1)

Kanada (CA), Chiny (2)  (3) (CN), Hongkong (3) (HK), Japonia (3) (JP), Republika Korei (3) (KR), Makao (3) (MO), Malezja (półwysep) (3) (MY), Singapur (3) (SG), Tajlandia (3) (TH), Stany Zjednoczone Ameryki (US)

Grupa sanitarna D  (1)

Argentyna (AR), Barbados (3) (BB), Bermudy (3) (BM), Boliwia (3) (BO), Brazylia (2) (BR), Chile (CL), Kuba (3) (CU), Jamajka (3) (JM), Meksyk (2) (MX), Peru (2)  (3) (PE), Paragwaj (PY), Urugwaj (UY)

Grupa sanitarna E  (1)

Zjednoczone Emiraty Arabskie (3) (AE), Bahrajn (3) (BH), Algieria (DZ), Egipt (2)  (3) (EG), Izrael (IL), Jordania (3) (JO), Kuwejt (3) (KW), Liban (3) (LB), Maroko (MA), Mauritius (3) (MU), Oman (3) (OM), Katar (3) (QA), Arabia Saudyjska (2)  (3) (SA), Syria (3) (SY), Tunezja (TN), Turcja (2)  (3) (TR)

Grupa sanitarna F  (1)

Republika Południowej Afryki (2)  (3) (ZA)

Grupa sanitarna G  (1)

Saint Pierre i Miquelon (PM)


(1)  Grupa sanitarna określona w kolumnie 5 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.

Państwa trzecie, ich terytoria lub części, przypisane do tej grupy stosują świadectwo zdrowia oznaczone tą samą literą w załączniku II do niniejszej decyzji.

(2)  Część państwa trzeciego lub terytorium zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady 90/426/EWG określone w kolumnach 3 i 4 w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.

(3)  Tylko konie zarejestrowane.

(4)  Kod tymczasowy, który nie wpływa na ostateczne oznaczenie państwa, jakie zostanie nadane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie w ONZ.”.


ZAŁĄCZNIK IV

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

po pozycji dotyczącej Chile (CL) dodaje się wiersz w brzmieniu:

„CN

Chiny

CN-0

Cały kraj

 

 

CN-1

Strefa wolna od chorób koniowatych w Conghua City, gmina miejska Guangzhou, prowincja Guangdong, w tym przejazd drogą objętą ochroną biologiczną z i do lotniska w Guangzhou i Hongkongu (zob. szczegóły w polu 3)

C

X

X

X

—”

 

2)

dodaje się pole 3 w brzmieniu:

„Pole 3:

CN

Chiny

CN-1

Określona strefa wolna od chorób koniowatych w prowincji Guangdong, ograniczona w następujący sposób:

Strefa główna

:

obiekt jeździecki w Reshui Village, Lingkou Town w Conghua City wraz z otaczającym terenem o promieniu 5 km kontrolowanym przez drogowy punkt kontrolny przy drodze krajowej 105.

Strefa nadzorowana

:

wszystkie jednostki podziału administracyjnego w Conghua City otaczające strefę główną, obejmujące powierzchnię 2 009 km2.

Strefa ochronna

:

zewnętrzne granice następujących sąsiednich jednostek podziału administracyjnego otaczających strefę nadzorowaną:

Baiyun District, Luogang District w Conghua City,

Huadu District w Guangzhou City,

Zengcheng City,

jednostki podziału administracyjnego w Qingcheng District w Qingyuan City,

okręg Fogang,

okręg Xinfeng,

okręg Longmen.

Przejazd drogą objętą ochroną biologiczną

:

z obiektu jeździeckiego w strefie głównej do międzynarodowego lotniska Guangzhou Baiyun drogą krajową 105, drogą Jiebei, autostradą przy lotnisku, w tym strefa wolna od chorób koniowatych o promieniu 1 km wokół międzynarodowego lotniska Baiyun w Guangzhou City.

z obiektu jeździeckiego w strefie głównej do portu Shenzhen Huanggang przy granicy Chin z Hongkongiem, drogą krajową 105, drogą Jiebei, obwodnicą północną nr 2 i drogą Guang-Shen wraz ze strefą wolną od chorób koniowatych po obu stronach tej drogi o szerokości co najmniej 1 km.

Kwarantanna poprzedzająca przywóz

:

miejsca kwarantanny w strefie ochronnej wyznaczone przez właściwy organ w celu przygotowania zwierząt koniowatych z innych części Chin do wprowadzenia do strefy wolnej od chorób koniowatych”.


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/95


DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 maja 2010 r.

w sprawie zharmonizowanych warunków technicznych dotyczących wykorzystywania zakresu częstotliwości 790–862 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii Europejskiej

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2923)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/267/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) (1), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W komunikacie Komisji „Przekształcenie dywidendy cyfrowej w korzyści społeczne i wzrost gospodarczy” (2) podkreślono znaczenie zapewnienia spójnego modelu otwarcia zakresu 790–862 MHz („pasma 800 MHz”) dla usług łączności elektronicznej poprzez przyjęcie warunków technicznych wykorzystania tego zakresu. Pasmo 800 MHz stanowi część dywidendy cyfrowej, czyli częstotliwości radiowych uwolnionych dzięki efektywniejszemu wykorzystaniu widma osiągniętemu w ramach przejścia z analogowego systemu nadawania telewizji naziemnej na system cyfrowy. Osiągnięcie przewidywanych korzyści społeczno-gospodarczych oparte jest na założeniu, że przyjęte zostanie podejście wspólnotowe, zgodnie z którym pasmo 800 MHz zostanie zwolnione do 2015 r. i ustanowione zostaną warunki techniczne zapobiegające silnym zakłóceniom transgranicznym.

(2)

Neutralność technologiczną oraz neutralność świadczonych usług potwierdzono w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/140/WE z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniającej dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci i usług łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń oraz 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (3) (dyrektywa w sprawie lepszych uregulowań prawnych). Ponadto w opinii RSPG z dnia 18 września 2009 r. w sprawie dywidendy cyfrowej zachęcono do stosowania zasad WAPECS i zalecono Komisji, by jak najszybciej uwzględniła zawarte w tej opinii zalecenia w celu zmniejszenia na szczeblu UE poziomu niepewności co do możliwości państw członkowskich w zakresie udostępnienia pasma 800 MHz.

(3)

W rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 24 września 2008 r. w sprawie pełnego wykorzystania potencjału dywidendy cyfrowej w Europie, zatytułowanej „Wspólne podejście do zagospodarowania zakresów częstotliwości zwolnionych w wyniku przejścia na nadawanie cyfrowe”, wezwano państwa członkowskie do jak najszybszego udostępnienia dywidendy cyfrowej i wezwano do działań na szczeblu wspólnotowym. W swoich konkluzjach z dnia 18 grudnia 2009 r. na temat przekształcenia dywidendy cyfrowej w korzyści społeczne i wzrost gospodarczy Rada potwierdziła przyjęte już w 2008 r. stanowisko, zgodnie z którym poproszono Komisję o udzielenie państwom członkowskim wsparcia i pomocy w procesie zacieśniania współpracy między tymi państwami i współpracy z państwami trzecimi w zakresie koordynacji zagospodarowania widma i pełnego wykorzystania korzyści płynących z dywidendy cyfrowej.

(4)

Mając na uwadze duży wpływ łączności szerokopasmowej na wzrost gospodarczy, w planie naprawy gospodarczej (4) wyznaczono cel polegający na osiągnięciu stuprocentowego zasięgu usług szerokopasmowych między 2010 a 2013 r. (5). Celu tego nie można osiągnąć bez znacznego udziału technologii bezprzewodowych, zwłaszcza w kwestii zapewnienia łączności szerokopasmowej na obszarach wiejskich, co można by częściowo zrealizować udostępniając jak najwcześniej dywidendę cyfrową na potrzeby tych obszarów.

(5)

Wyznaczenie pasma 800 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej byłoby ważnym krokiem uwzględniającym zarówno konwergencję łączności ruchomej i stacjonarnej oraz radiodyfuzji, jak i odzwierciedlającym innowacje techniczne. Usługi świadczone w tym zakresie częstotliwości powinny głównie umożliwiać użytkownikom dostęp do łączności szerokopasmowej, w tym do treści rozpowszechnianych w sposób radiodyfuzyjny.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji o spektrum radiowym w dniu 3 kwietnia 2008 r. Komisja udzieliła Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (zwanej dalej „CEPT”) mandatu w zakresie określenia warunków technicznych mających zastosowanie do pasma 800 MHz, zoptymalizowanych na potrzeby stacjonarnych i/lub ruchomych sieci telekomunikacyjnych, ale nie ograniczonych do tych potrzeb, przy czym szczególny nacisk położono na wspólne i minimalne (najmniej restrykcyjne) warunki techniczne, najbardziej odpowiedni sposób aranżacji częstotliwości oraz na zalecenie dotyczące postępowania w przypadku usług związanych z realizacją programów i imprez specjalnych (PMSE).

(7)

Na podstawie tego mandatu CEPT przygotowała cztery raporty (raporty CEPT nr 29, 30, 31 i 32). Zawarto w nich warunki techniczne dla stacji bazowych i stacji końcowych pracujących w paśmie 800 MHz. Dzięki wprowadzeniu zharmonizowanych warunków technicznych możliwe będzie osiągnięcie ekonomii skali bez konieczności użycia konkretnego rodzaju technologii, w oparciu o zoptymalizowane parametry dotyczące najbardziej prawdopodobnego sposobu wykorzystania pasma.

(8)

W raporcie CEPT nr 29 przedstawiono wytyczne dotyczące kwestii związanych z koordynacją transgraniczną, które będą mieć szczególne znaczenie podczas etapu współistnienia, tzn. w sytuacji gdy niektóre państwa członkowskie wprowadzą już zoptymalizowane warunki techniczne dla stacjonarnych i/lub ruchomych sieci telekomunikacyjnych, podczas gdy pozostałe państwa członkowskie będą nadal korzystać w paśmie 800 MHz z nadajników radiodyfuzyjnych o dużej mocy. CEPT uważa, że Akta Końcowe Regionalnej Konferencji Radiokomunikacyjnej Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, poświęconej planowaniu ziemskiej cyfrowej służby radiodyfuzyjnej w niektórych częściach Regionów 1 i 3, w zakresach częstotliwości 174–230 MHz oraz 470–862 MHz (porozumienie GE06), ustanawiają niezbędne procedury regulacyjne dotyczące koordynacji transgranicznej.

(9)

W raporcie CEPT nr 30 określono najmniej restrykcyjne warunki techniczne za pomocą parametrów technicznych określanych jako maski granic bloku (ang. Block Edge Masks, BEM), które stanowią wymogi regulacyjne służące eliminacji szkodliwych zakłóceń między sąsiadującymi sieciami i obowiązują bez uszczerbku dla limitów określonych w normach dotyczących urządzeń, ustanowionych na podstawie dyrektywy 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (6). W oparciu o raport CEPT parametry BEM są zoptymalizowane na potrzeby stacjonarnych i/lub ruchomych sieci telekomunikacyjnych pracujących w trybie dupleksowym z podziałem częstotliwości (ang. Frequency-Division Duplexing, FDD) i/lub w trybie dupleksowym z podziałem czasu (ang. Time-Division Duplexing, TDD), ale nie są do tych potrzeb ograniczone.

(10)

W przypadku wystąpienia szkodliwych zakłóceń lub w przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że zakłócenia takie mogą wystąpić, środki określone w sprawozdaniu CEPT nr 30 można uzupełnić, stosując proporcjonalne środki krajowe.

(11)

Zapobieganie szkodliwym zakłóceniom i zaburzeniom funkcjonowania urządzeń do odbioru telewizji, w tym urządzeń do odbioru telewizji kablowej, może być uzależnione od tego, czy urządzenia te posiadają skuteczniejsze systemy blokowania zakłóceń. Kwestię warunków dotyczących urządzeń do odbioru telewizji należy rozwiązać w trybie pilnym w ramach dyrektywy 2004/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej oraz uchylająca dyrektywę 89/336/EWG (dyrektywa EMC) (7).

(12)

Zapobieganie szkodliwym zakłóceniom i zaburzeniom funkcjonowania urządzeń do odbioru telewizji, w tym urządzeń do odbioru telewizji kablowej, może być również uzależnione od wartości granicznych emisji wewnątrz bloku częstotliwościowego lub wartości granicznych emisji pozapasmowej obowiązujących dla stacji końcowych. Kwestię warunków dotyczących stacji końcowych należy rozwiązać w trybie pilnym w ramach dyrektywy w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych, zgodnie z propozycjami zawartymi w raporcie CEPT nr 30.

(13)

W raporcie CEPT nr 31 stwierdzono, że preferowany sposób aranżacji częstotliwości w paśmie 800 MHz powinien opierać się na trybie FDD, aby ułatwić transgraniczną koordynację z służbami radiodyfuzyjnymi, przy czym dodano, że podział taki nie faworyzowałby ani nie dyskryminował żadnej z przewidzianych obecnie technologii. Taki stan rzeczy nie pozbawia państw członkowskich możliwości zastosowania innego sposobu aranżacji częstotliwości w celu a) realizacji celów będących w interesie publicznym; b) zwiększenia wydajności dzięki rynkowemu zarządzaniu widmem; c) zwiększenia wydajności w trakcie korzystania z praw do użytkowania widma wspólnie z dotychczasowymi użytkownikami w okresie współistnienia; lub d) zapobiegania szkodliwym zakłóceniom, np. dzięki koordynacji z państwami trzecimi. Przeznaczając lub udostępniając pasmo 800 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej państwa członkowskie powinny zatem zastosować preferowany sposób aranżacji częstotliwości lub sposoby alternatywne opisane w raporcie CEPT nr 31.

(14)

W raporcie CEPT nr 32 uznano znaczenie dalszego działania urządzeń wykorzystywanych podczas realizacji programów i imprez specjalnych (PMSE) i wskazano kilka potencjalnych pasm częstotliwości oraz innowacyjnych rozwiązań technicznych, dzięki którym urządzenia te mogłyby w dalszym ciągu wykorzystywać pasmo 800 MHz. Organy administracji powinny kontynuować analizowanie dostępnych opcji i efektywności systemów PMSE oraz uwzględniać wyniki tej analizy w regularnych sprawozdaniach dla Komisji na temat skutecznego wykorzystania widma.

(15)

Biorąc pod uwagę konieczność szybkich działań potwierdzoną przez Parlament Europejski, Radę i RSPG oraz stwierdzone na podstawie badań prowadzonych w skali europejskiej i światowej coraz większe zapotrzebowanie na ziemskie usługi łączności elektronicznej zapewniające łączność szerokopasmową, wyniki uzyskane w ramach mandatu udzielonego CEPT powinny zostać zastosowane w Unii Europejskiej i wdrożone przez państwa członkowskie z chwilą wyznaczenia przez nie pasma 800 MHz na potrzeby sieci innych niż sieci radiodyfuzyjne o dużej mocy.

(16)

Choć istnieje pilna potrzeba wprowadzenia wspólnych warunków technicznych w celu zapewnienia efektywnego wykorzystania pasma 800 MHz przez systemy zapewniające usługi łączności elektronicznej, kwestia czasu ma bezpośrednie konsekwencje dla organizacji służb radiodyfuzyjnych przez państwa członkowskie na ich terytoriach ze względu na konieczność zagwarantowania, aby żadne działanie podjęte w bliskiej przyszłości przez jedno państwo członkowskie lub ich większą liczbę nie zmniejszyło korzyści związanych z przyjęciem zharmonizowanego podejścia europejskiego.

(17)

Państwa członkowskie mogą indywidualnie zdecydować, czy i kiedy wyznaczą lub udostępnią pasmo 800 MHz na potrzeby sieci innych niż sieci radiodyfuzyjne o dużej mocy, a niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla wykorzystania pasma 800 MHz do celów związanych z porządkiem i bezpieczeństwem publicznym oraz obroną w niektórych państwach członkowskich.

(18)

Komisja nie powinna ustalać ostatecznego terminu udostępnienia przez państwa członkowskie pasma 800 MHz na potrzeby systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej. W odpowiednim czasie i jeżeli będzie to stosowne termin ten zostanie ustalony przez Parlament i Radę na wniosek Komisji.

(19)

Wyznaczenie i udostępnienie pasma 800 MHz zgodnie z wynikami mandatu udzielonego CEPT następuje przy uwzględnieniu faktu, że w paśmie tym istnieją już inne zastosowania radiowe, które nie są objęte niniejszą decyzją. Ze względu na fakt, iż współistnienia z zastosowaniem radiowym nie ujęto w raportach CEPT nr 29, 30, 31 i 32, stosowne kryteria dotyczące współużytkowania częstotliwości, umożliwiające współistnienie, mogą opierać się na ustaleniach krajowych.

(20)

Optymalne wykorzystanie pasma 800 MHz w przypadkach, w których sąsiadujące państwa członkowskie lub państwa trzecie podjęły decyzje o wprowadzeniu odmiennych zastosowań, będzie wymagać konstruktywnej koordynacji transgranicznego wykorzystywania częstotliwości, mającej na celu przyjęcie innowacyjnego podejścia przez wszystkie strony, przy uwzględnieniu opinii RSPG z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie kwestii związanych z widmem dotyczących granic zewnętrznych UE oraz z dnia 18 września 2009 r. w sprawie dywidendy cyfrowej. Państwa członkowskie powinny należycie uwzględnić potrzebę koordynacji z tymi państwami członkowskimi, które w dalszym ciągu korzystają z praw do prowadzenia działalności radiodyfuzyjnej o dużej mocy. Powinny również ułatwić przyszłą reorganizację pasma 800 MHz, aby w perspektywie długoterminowej umożliwić jego optymalne wykorzystanie przez systemy zapewniające usługi łączności elektronicznej o niskiej i średniej mocy. W szczególnym przypadku dotyczącym współistnienia z aeronautycznymi systemami nawigacji radiowej, które wymaga podjęcia dodatkowych środków technicznych oprócz parametrów BEM, państwa członkowskie powinny zawrzeć dwu- lub wielostronne porozumienia.

(21)

Wykorzystywanie pasma częstotliwości 800 MHz na potrzeby innych istniejących zastosowań w państwach trzecich może prowadzić do ograniczeń w zakresie wprowadzania i użytkowania tego zakresu na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w niektórych państwach członkowskich. Uwzględnienie tej kwestii będzie konieczne przy podejmowaniu w przyszłości ewentualnej decyzji dotyczącej ustalenia ostatecznego terminu udostępnienia przez państwa członkowskie pasma 800 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej. Informacje o takich ograniczeniach będą przekazywane Komisji zgodnie z art. 7 i art. 6 ust. 2 decyzji o spektrum radiowym i publikowane zgodnie z art. 5 tej decyzji.

(22)

Aby zapewnić efektywne wykorzystanie pasma 800 MHz w dłuższym okresie, organy administracji powinny kontynuować badania, które mogą przyczynić się do zwiększenia efektywności i opracowania nowatorskich zastosowań. Badania takie powinny zostać uwzględnione przy rozważaniu przeglądu niniejszej decyzji.

(23)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Widma Radiowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ma na celu harmonizację technicznych warunków udostępniania zakresu częstotliwości 790–862 MHz (pasma 800 MHz) oraz jego efektywnego wykorzystania na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii Europejskiej.

Artykuł 2

1.   Wyznaczając lub udostępniając pasmo 800 MHz na potrzeby sieci innych niż sieci radiodyfuzyjne o dużej mocy, państwa członkowskie wyznaczają lub udostępniają to pasmo na zasadzie braku wyłączności na potrzeby ziemskich systemów zdolnych do zapewniania usług łączności elektronicznej zgodnie z parametrami określonymi w załączniku do niniejszej decyzji.

2.   Państwa członkowskie dbają o to, by systemy, o których mowa w ust. 1, gwarantowały właściwą ochronę systemów działających w sąsiadujących pasmach.

3.   Państwa członkowskie ułatwiają zawieranie porozumień dotyczących koordynacji transgranicznej, aby umożliwić funkcjonowanie systemów wymienionych w ust. 1, przy uwzględnieniu obowiązujących procedur regulacyjnych i praw.

4.   Na obszarach geograficznych, na których koordynacja z państwami trzecimi wymaga odstępstwa od parametrów określonych w załączniku do niniejszej decyzji, państwa członkowskie są zwolnione z realizacji obowiązków wynikających z niniejszej decyzji, pod warunkiem że przekażą Komisji stosowne informacje na ten temat, wraz z podaniem obszarów geograficznych, których to dotyczy, i opublikują te informacje zgodnie z decyzją o spektrum radiowym. Państwa członkowskie podejmują wszelkie możliwe starania, aby unikać tego rodzaju odstępstw i informować o nich Komisję.

Artykuł 3

Państwa członkowskie kontrolują użytkowanie pasma 800 MHz i przedstawiają na prośbę Komisji wyniki swoich obserwacji. W stosownych przypadkach Komisja dokonuje przeglądu niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 maja 2010 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Wiceprzewodniczący


(1)  Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1.

(2)  COM(2009) 586.

(3)  Dz.U. L 337 z 18.12.2009, s. 37.

(4)  Konkluzje prezydencji, Rada Unii Europejskiej, Bruksela, 12 grudnia 2008 r., 17271/08.

(5)  Zatwierdzone przez Radę: Rada ds. Konkurencyjności, „Dokument dotyczący kluczowych zagadnień” z marca 2009 r.

(6)  Dz.U. L 91 z 7.4.1999, s. 10.

(7)  Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 24.


ZAŁĄCZNIK

PARAMETRY, O KTÓRYCH MOWA W ARTYKUŁACH

Warunki techniczne przedstawione w niniejszym załączniku mają postać sposobów aranżacji częstotliwości i parametrów technicznych określanych jako maski granic bloku (ang. Block Edge Masks, BEM). BEM jest to maska emisji, którą określa się jako funkcję częstotliwości mierzoną względem granicy bloku częstotliwości, w odniesieniu do którego danemu operatorowi przyznaje się prawa do użytkowania. BEM składa się z części wewnątrz bloku częstotliwości oraz części poza jego granicami, które określają dozwolone poziomy emisji w częstotliwościach odpowiednio wewnątrz i na zewnątrz bloku widma przydzielonego operatorowi.

Poziomy BEM określa się, łącząc wartości wymienione w tabelach poniżej w taki sposób, że wartość graniczna dla każdej częstotliwości określana jest przez najwyższą (najmniej rygorystyczną) wartość spośród a) wymogów podstawowych; b) wymogów przejściowych; oraz c) wymogów wewnątrz bloku (w stosownych przypadkach). BEM przedstawia się jako górne wartości graniczne średniej zastępczej mocy promieniowanej izotropowo (EIRP) lub całkowitej mocy promieniowania (TRP) (1) w danym przedziale czasu przyjętym na potrzeby uśredniania oraz w danej szerokości pasma pomiarowego. W dziedzinie czasu średnia wartość EIRP lub TRP jest określana na podstawie aktywnych części impulsów sygnałowych i odpowiada pojedynczej nastawie kontroli mocy. W dziedzinie częstotliwości EIRP lub TRP ustala się dla szerokości pasma pomiarowego określonej w tabelach poniżej (2). Ogółem, i o ile nie podano inaczej, poziomy BEM odpowiadają mocy wypromieniowanej przez odpowiednie urządzenie bez względu na liczbę anten nadawczych, z wyjątkiem wymogów przejściowych dla stacji bazowych, które określa się dla każdej anteny.

BEM należy stosować jako istotny element warunków technicznych niezbędnych do zapewnienia możliwości współistnienia służb na szczeblu krajowym. Należy jednak pamiętać, że otrzymane wartości BEM nie zapewniają zawsze wymaganego poziomu ochrony dla zagrożonych służb i że konieczne może być zastosowanie dodatkowych technik osłabiania zakłóceń w proporcjonalny sposób na szczeblu krajowym w celu rozwiązania kwestii pozostających zakłóceń.

Państwa członkowskie powinny również zapewnić operatorom ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w paśmie 800 MHz możliwość zastosowania mniej rygorystycznych parametrów technicznych niż parametry przedstawione poniżej, pod warunkiem że wykorzystanie tych parametrów zostało uzgodnione ze wszystkimi zainteresowanymi stronami i że operatorzy ci w dalszym ciągu spełniają warunki techniczne dotyczące ochrony innych służb, zastosowań lub sieci oraz wypełniają zobowiązania wynikające z koordynacji transgranicznej.

Sprzęt pracujący w tym paśmie może również spełniać inne od podanych poniżej maksymalne wartości mocy, pod warunkiem że stosowane są odpowiednie techniki osłabiania zakłóceń zgodne z dyrektywą 1999/5/WE, zapewniające poziom ochrony co najmniej równorzędny poziomowi zapewnianemu przez te parametry techniczne.

Termin „granica bloku” odnosi się do granicy częstotliwości, w odniesieniu do której przyznano prawo użytkowania. Termin „granica pasma” odnosi się do granicy zakresu częstotliwości przeznaczonego dla danego zastosowania.

A.   Parametry ogólne

1.

W ramach zakresu 790-862 MHz sposób aranżacji częstotliwości jest następujący:

a)

Przydziela się bloki częstotliwości będące wielokrotnością 5 MHz.

b)

Dupleksowym trybem pracy jest tryb FDD z następującymi ustaleniami. Odstęp dupleksowy wynosi 41 MHz, przy czym kanał nadawczy stacji bazowej (łącze w dół) znajduje się w dolnej części tego zakresu, począwszy od 791 MHz, a skończywszy na 821 MHz, a kanał nadawczy stacji końcowej (łącze w górę) – w górnej części tego zakresu, począwszy od 832 MHz, a skończywszy na 862 MHz.

2.

Niezależnie od części A (1), ale pod warunkiem że zastosowano warunki techniczne określone w częściach B i C niniejszego załącznika, państwa członkowskie mają możliwość zastosowania innego sposobu aranżacji częstotliwości w celu a) realizacji celów będących w interesie publicznym, b) zwiększenia wydajności dzięki rynkowemu zarządzaniu widmem, c) zwiększenia wydajności w trakcie korzystania z praw do użytkowania widma wspólnie z dotychczasowymi użytkownikami w okresie współistnienia, lub d) zapobiegania szkodliwym zakłóceniom.

B.   Warunki techniczne dla stacji bazowych FDD lub TDD

1.

Wartości graniczne w granicach bloku częstotliwościowego:

Wartość graniczna EIRP w granicach bloku częstotliwościowego dla stacji bazowych nie jest obowiązkowa. Państwa członkowskie mogą jednak określić wartości graniczne, które, o ile nie jest to uzasadnione innymi względami, będą się zwykle mieścić w zakresie od 56 dBm/5 MHz do 64 dBm/5 MHz.

2.

Wartości graniczne poza granicami bloku częstotliwościowego:

Tabela 1

Wymogi podstawowe – wartości graniczne EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego – BEM dla stacji bazowych

Zakres częstotliwości dla emisji poza granicami bloku częstotliwościowego

Maksymalna średnia EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego

Szerokość pasma pomiarowego

Częstotliwości wykorzystywane przez łącze w górę FDD

–49,5 dBm

5 MHz

Częstotliwości wykorzystywane przez TDD

–49,5 dBm

5 MHz


Tabela 2

Wymogi przejściowe – wartości graniczne EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego dla każdej anteny  (3) w częstotliwościach łącza w dół FDD i TDD – BEM dla stacji bazowych

Zakres częstotliwości dla emisji poza granicami bloku częstotliwościowego

Maksymalna średnia EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego

Szerokość pasma pomiarowego

– 10 do – 5 MHz od dolnej granicy bloku

18 dBm

5 MHz

– 5 do 0 MHz od dolnej granicy bloku

22 dBm

5 MHz

0 do + 5 MHz od górnej granicy bloku

22 dBm

5 MHz

+ 5 do + 10 MHz od górnej granicy bloku

18 dBm

5 MHz

Pozostałe częstotliwości łącza w dół FDD

11 dBm

1 MHz


Tabela 3

Wymogi przejściowe – wartości graniczne EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego dla każdej anteny  (4) w częstotliwościach wykorzystywanych jako pasmo ochronne – BEM dla stacji bazowych

Zakres częstotliwości dla emisji poza granicami bloku częstotliwościowego

Maksymalna średnia EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego

Szerokość pasma pomiarowego

Pasmo ochronne pomiędzy granicą pasma radiodyfuzyjnego o częstotliwości 790 MHz a granicą pasma przewidzianego dla łączy w dół (5)

17,4 dBm

1 MHz

Pasmo ochronne pomiędzy granicą pasma radiodyfuzyjnego o częstotliwości 790 MHz a granicą pasma TDD

15 dBm

1 MHz

Pasmo ochronne pomiędzy granicą pasma przewidzianego dla łączy w dół FDD a granicą pasma przewidzianego dla łączy w górę FDD (przerwa dupleksowa) (6)

15 dBm

1 MHz

Pasmo ochronne pomiędzy granicą pasma przewidzianego dla łączy w dół FDD a granicą pasma TDD

15 dBm

1 MHz

Pasmo ochronne pomiędzy granicą pasma przewidzianego dla łącza w górę FDD a granicą pasma TDD

15 dBm

1 MHz


Tabela 4

Wymogi podstawowe – wartości graniczne EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego w częstotliwościach poniżej 790 MHz – BEM dla stacji bazowych

Przypadek

Warunek dotyczący EIRP w granicach bloku częstotliwości dla stacji bazowej, P

dBm/10 MHz

Maksymalna średnia EIRP poza granicami bloku częstotliwościowego

Szerokość pasma pomiarowego

A

Kanały TV, w których służba radiodyfuzyjna podlega ochronie

P ≥ 59

0 dBm

8 MHz

36 ≤ P < 59

(P – 59) dBm

8 MHz

P < 36

– 23 dBm

8 MHz

B

Kanały TV, w których służba radiodyfuzyjna podlega średniemu poziomowi ochrony

P ≥ 59

10 dBm

8 MHz

36 ≤ P < 59

(P – 49) dBm

8 MHz

P < 36

–13 dBm

8 MHz

C

Kanały TV, w których służba radiodyfuzyjna nie podlega ochronie

Brak warunków

22 dBm

8 MHz

Przypadki A, B i C wymienione w tabeli 4 można zastosować dla danego kanału radiodyfuzyjnego i/lub dla danego regionu, w związku z czym ten sam kanał może mieć różne poziomy ochrony w różnych obszarach geograficznych i różne kanały mogą mieć różne poziomy ochrony w tym samym obszarze geograficznym. Państwa członkowskie powinny zastosować wymóg podstawowy w przypadku A w sytuacji, w której cyfrowe ziemskie kanały radiodyfuzyjne są użytkowane podczas uruchamiania ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej. Państwa członkowskie mogą zastosować wymogi podstawowe w przypadkach A, B lub C w sytuacjach, w których odpowiednie kanały radiodyfuzyjne nie są użytkowane podczas uruchamiania ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej. Państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę, że w przypadkach A i B zastrzega się możliwość przyszłego wprowadzenia odpowiednich kanałów radiodyfuzyjnych do użytku w cyfrowej ziemskiej działalności radiodyfuzyjnej, podczas gdy przypadek C jest odpowiedni, gdy nie istnieją plany wprowadzenia do użytku odpowiednich kanałów radiodyfuzyjnych.

C.   Warunki techniczne dla stacji końcowych FDD lub TDD

Tabela 5

Wymogi w granicach bloku częstotliwości – wartość graniczna emisji w granicach bloku częstotliwości w częstotliwościach FDD łącze w górę i TDD – BEM dla stacji końcowych

Maksymalna średnia moc w granicach bloku częstotliwości

23 dBm (7)

Państwa członkowskie mogą zwiększyć podaną w tabeli 5 wartość graniczną dla szczególnych zastosowań, np. w odniesieniu do stacjonarnych stacji końcowych na obszarach wiejskich, pod warunkiem że nie narusza to ochrony innych służb, sieci i zastosowań oraz że spełnione pozostają zobowiązania transgraniczne.


(1)  TRP stanowi miarę faktycznej mocy promieniowania anteny. TRP określa się jako całkę mocy promieniowanej we wszystkich kierunkach.

(2)  Rzeczywista szerokość pasma aparatury pomiarowej wykorzystywanej do celów kontroli zgodności może być mniejsza niż szerokość pasma podana w tabelach.

(3)  Dla układu od jednej do czterech anten.

(4)  Zob. przypis 3.

(5)  790 MHz do 791 MHz dla sposobu aranżacji częstotliwości opisanego w części A pkt 1.

(6)  821 MHz do 832 MHz dla sposobu aranżacji częstotliwości opisanego w części A pkt 1.

(7)  Tę wartość graniczną mocy określa się jako EIRP dla stacji końcowych, które mają być stacjonarne lub zainstalowane, oraz jako TRP dla stacji końcowych, które mają być ruchome lub nomadyczne. EIRP i TRP są równoważne dla anten izotropowych. Uznaje się, że wartość ta podlega tolerancji do + 2 dB, aby uwzględnić działanie w ekstremalnych warunkach pogodowych i różnice produkcyjne pomiędzy egzemplarzami.


11.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/102


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 6 maja 2010 r.

w sprawie tymczasowych zasad dotyczących kryteriów kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez rząd Grecji

(EBC/2010/3)

(2010/268/UE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej „Statutem ESBC”), w szczególności art. 12 ust. 1 oraz art. 34 ust. 1 tiret drugie w związku z art. 3 ust. 1 tiret pierwsze oraz art. 18 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statutu ESBC, Europejski Bank Centralny (EBC) i krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, mogą dokonywać właściwie zabezpieczonych operacji kredytowych z instytucjami kredytowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Kryteria kwalifikowania zabezpieczeń na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu zostały określone w załączniku 1 do wytycznych EBC/2000/7 z dnia 31 sierpnia 2000 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (1) (zwanym dalej „dokumentacją ogólną”).

(2)

Zgodnie z pkt 1.6 dokumentacji ogólnej Rada Prezesów może w dowolnym czasie zmieniać instrumenty, zasady, kryteria i procedury prowadzenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu. Zgodnie z pkt 6.3.1 dokumentacji ogólnej Eurosystem zastrzega sobie prawo do ustalenia, czy określona emisja, emitent, dłużnik lub gwarant spełnia wymogi wysokiej jakości kredytowej na podstawie informacji, które uzna za właściwe.

(3)

Rynek finansowy znajduje się w wyjątkowej sytuacji, wynikającej z problemów fiskalnych rządu Grecji oraz dyskusji dotyczących planu naprawczego wspieranego przez państwa członkowskie należące do strefy euro oraz Międzynarodowy Fundusz Walutowy; jednocześnie zaburzona jest rynkowa ocena papierów wartościowych emitowanych przez rząd Grecji, co w negatywny sposób wpływa na stabilność systemu finansowego. Ta wyjątkowa sytuacja wymaga szybkiego i tymczasowego dostosowania zasad prowadzenia polityki pieniężnej Eurosystemu.

(4)

Rada Prezesów oceniła fakt przyjęcia przez rząd Grecji programu ekonomicznych i finansowych działań naprawczych, wynegocjowanego z Komisją Europejską, EBC oraz Międzynarodowym Funduszem Walutowym, jak również zdecydowaną determinację rządu Grecji co do realizacji takiego programu. Rada Prezesów oceniła także, z perspektywy zarządzania ryzykiem kredytowym przez Eurosystem, wpływ realizacji takiego programu na papiery wartościowe emitowane przez rząd Grecji. Rada Prezesów uważa program ten za właściwy krok w kierunku zapewnienia, aby – z perspektywy zarządzania ryzykiem kredytowym – rynkowe instrumenty dłużne emitowane przez rząd Grecji lub gwarantowane przez rząd Grecji zachowały standard jakości kredytowej umożliwiający ich dalsze kwalifikowanie jako zabezpieczenia na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, niezależnie od zewnętrznych ratingów kredytowych. Pozytywna ocena powyższych okoliczności stanowi podstawę wprowadzenia wyjątkowego i tymczasowego zawieszenia, którego celem jest wsparcie właściwego funkcjonowania instytucji finansowych, a co za tym idzie – wzmocnienie stabilności systemu finansowego jako całości oraz ochronę klientów tych instytucji. EBC powinien jednak ściśle monitorować dalszą zdecydowaną determinację rządu Grecji co do pełnej realizacji programu ekonomicznych i finansowych działań naprawczych stanowiącego podstawę podejmowanych działań.

(5)

Zastosowanie opisanych tu nadzwyczajnych środków zostało zatwierdzone i ogłoszone do publicznej wiadomości przez Radę Prezesów w dniu 3 maja 2010 r. Środki te będą stosowane tymczasowo, do momentu, kiedy Rada Prezesów uzna, że stabilność systemu finansowego pozwala na normalne stosowanie zasad prowadzenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zawieszenie stosowania określonych postanowień dokumentacji ogólnej

1.   Zawiesza się stosowanie minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej określonych w zasadach oceny jakości kredytowej Eurosystemu dotyczących aktywów rynkowych, zawartych w pkt 6.3.2 dokumentacji ogólnej, zgodnie z postanowieniami art. 2 i 3.

2.   W przypadku rozbieżności pomiędzy niniejszą decyzją a dokumentacją ogólną pierwszeństwo mają postanowienia niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Utrzymanie statusu rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez rząd Grecji jako kwalifikowanego zabezpieczenia

Minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej nie stosuje się do rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez rząd Grecji. Aktywa te stanowią kwalifikowane zabezpieczenie na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, bez względu na ich zewnętrzny rating kredytowy.

Artykuł 3

Utrzymanie statusu rynkowych instrumentów dłużnych gwarantowanych przez rząd Grecji jako kwalifikowanego zabezpieczenia

Minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej nie stosuje się do rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez podmioty mające siedzibę w Grecji i gwarantowanych w pełni przez rząd Grecji. Gwarancje udzielane przez rząd Grecji nadal podlegają wymogom zawartym w pkt 6.3.2 dokumentacji ogólnej. Aktywa te stanowią kwalifikowane zabezpieczenie na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, bez względu na ich zewnętrzny rating kredytowy.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 6 maja 2010 r.

Sporządzono w Lizbonie dnia 6 maja 2010 r.

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 310 z 11.12.2000, s. 1.


  翻译: