27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/1

(1)

W dniu 9 czerwca 2010 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Republiką Uzbekistanu w celu wprowadzenia zmian do Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Uzbekistanu, z drugiej strony (1) (zwanej dalej „umową”), tak aby zapewnić oficjalne rozszerzenie zasad mających zastosowanie do handlu innymi towarami również na handel wyrobami włókienniczymi. Negocjacje te zostały pomyślnie zakończone, a Protokół zmieniający umowę przez skreślenie art. 16 i wszystkich odesłań do niego został parafowany w dniu 1 lipca 2010 r.

(2)

W ramach negocjacji obie Strony uzgodniły, że podejmą się uporządkowania i skreślenia nieaktualnych postanowień o charakterze technicznym, które wygasły w 1998 r., i odnośnego załącznika, który się do nich odwołuje.

(3)

W wyniku wejścia w życie w dniu 1 grudnia 2009 r. Traktatu z Lizbony Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym.

(4)

Należy podpisać w imieniu Unii protokół zmieniający umowę, z zastrzeżeniem jego zawarcia,

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/3

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/5

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) określają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje paklobutrazol.

(2)

Zgodnie z art. 11e rozporządzenia (WE) nr 1490/2002 powiadamiający wycofał swoje poparcie dla włączenia tej substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania projektu sprawozdania z oceny. W rezultacie przyjęto decyzję Komisji 2008/934/EC z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczącą niewłączenia niektórych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje (4), stanowiącą o niewłączeniu paklobutrazolu.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający (zwany dalej „wnioskodawcą“) złożył nowy wniosek o zastosowanie procedury przyspieszonej przewidzianej w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5).

(4)

Wniosek przedłożono Zjednoczonemu Królestwu, państwu członkowskiemu, które zostało wyznaczone do pełnienia roli sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 1490/2002. Termin dotyczący procedury przyspieszonej został dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej i jej przewidywane zastosowania są takie same jak w przedmiocie decyzji 2008/934/WE. Wniosek ten spełnia również pozostałe wymogi materialne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(5)

Zjednoczone Królestwo oceniło dodatkowe dane przekazane przez wnioskodawcę i sporządziło dodatkowe sprawozdanie. W dniu 20 listopada 2009 r. przekazało je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanemu „Urzędem”) oraz Komisji. Urząd przedstawił dodatkowe sprawozdanie pozostałym państwom członkowskim i wnioskodawcy w celu umożliwienia im zgłoszenia uwag, a otrzymane uwagi przesłał Komisji. Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008, na wniosek Komisji, Urząd przedstawił Komisji wnioski dotyczące paklobutrazolu w dniu 4 listopada 2010 r. (6). Projekt sprawozdania z oceny, sprawozdanie dodatkowe i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 11 marca 2011 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego paklobutrazolu, opracowanego przez Komisję.

(6)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające paklobutrazol zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć paklobutrazol do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)

Bez uszczerbku dla tego ustalenia należy uzyskać dalsze informacje na temat pewnych szczegółowych kwestii. Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że włączenie substancji do załącznika I może podlegać warunkom. W związku z tym należy wprowadzić obowiązek przedłożenia przez wnioskodawcę potwierdzających informacji w odniesieniu do specyfikacji wytwarzanego w celach handlowych materiału technicznego, metod analitycznych stosowanych w glebie i wodach powierzchniowych dla metabolitu NOA457654, oceny ryzyka dla organizmów wodnych, pozostałości metabolitów pochodnych triazolu (TDM) w uprawach pierwotnych, roślinach uprawianych zmianowo oraz produktach pochodzenia zwierzęcego oraz potencjalnych właściwości powodujących zaburzenia endokrynologiczne. Paklobutrazol oraz jego metabolit CGA 149907 są mieszanką różnych optycznych struktur tego samego molekułu. W zależności od warunków środowiskowych, struktury te mogą rozpadać się na różny sposób w elementach środowiska: glebie, wodzie i powietrzu. Wnioskodawca powinien przedłożyć dalsze informacje dotyczące potencjalnych skutków tego zjawiska w realnych warunkach zastosowania.

(8)

Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z tego faktu.

(9)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających paklobutrazol w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub wycofać istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(10)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (7), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(12)

Decyzja 2008/934/WE przewiduje niewłączenie paklobutrazolu i cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję do dnia 31 grudnia 2011 r. Konieczne jest wykreślenie zapisu dotyczącego paklobutrazolu w załączniku do tej decyzji.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/934/WE.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

a)

w przypadku środka zawierającego paklobutrazol jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 maja 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego paklobutrazol jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 maja 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/9

(1)

Decyzja Komisji 2009/766/WE (2) ma na celu harmonizację warunków technicznych udostępniania i efektywnego wykorzystania pasma 900 MHz zgodnie z dyrektywą Rady 87/372/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie pasm częstotliwości, które mają zostać zarezerwowane dla skoordynowanego wprowadzenia publicznej paneuropejskiej komórkowej cyfrowej naziemnej łączności ruchomej we Wspólnocie (3) oraz pasma 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie usług łączności elektronicznej.

(2)

Efektywne wykorzystanie pasm 900 MHz i 1 800 MHz zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie w celu uwzględnienia dodatkowych technologii oraz zapewnienia, dzięki stosownym środkom, zgodności technicznej z systemami GSM i UMTS określonymi w dyrektywie 87/372/EWG.

(3)

W dniu 15 czerwca 2009 r. Komisja, zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji nr 676/2002/WE, udzieliła Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) mandatu na określenie warunków technicznych dopuszczenia LTE oraz ewentualnie innych technologii w pasmach 900 MHz i 1 800 MHz.

(4)

Odpowiedź CEPT na mandat przedstawiono w raportach CEPT nr 40 i 41. W raportach stwierdzono, że systemy LTE (Long Term Evolution) i WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) można wprowadzić w pasmach 900 MHz i 1 800 MHz z zastosowaniem stosownych wartości separacji pomiędzy granicami kanałów odpowiednich nośnych.

(5)

W odniesieniu do równoległego funkcjonowania UMTS, LTE i WiMAX oraz systemów lotniczych powyżej 960 MHz w raportach CEPT nr 41 i 42 podano informacje i zalecenia dotyczące metod osłabiania zakłóceń.

(6)

Wyniki prac przeprowadzonych zgodnie z mandatem udzielonym CEPT należy zastosować w Unii, zaś państwa członkowskie powinny zostać zobowiązane do jak najszybszego ich wdrożenia, biorąc pod uwagę rosnące zapotrzebowanie rynkowe na wprowadzenie LTE i WiMAX w tych pasmach. Ponadto państwa członkowskie powinny zadbać o to, by UMTS, LTE i WiMAX zapewniały właściwą ochronę istniejących systemów w sąsiadujących pasmach częstotliwości.

(7)

Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) kończy obecnie harmonizację norm EN 301908-21 i EN 301908-22 w celu uzyskania domniemanej zgodności z art. 3 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1999/5/WE z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (4).

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2009/766/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Spektrum Radiowego,

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/11

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG we wrześniu 2004 r. Królestwo Niderlandów otrzymało od przedsiębiorstwa Citrex Nederland BV wniosek o wpisanie substancji czynnej kwas askorbinowy do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2005/751/WE (2) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i załączniku III do tej dyrektywy.

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w marcu 2007 r. przedsiębiorstwo Kureha GmbH zwróciło się do Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o wpisanie substancji czynnej ipkonazol do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2008/20/WE (3) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i załączniku III do tej dyrektywy.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w kwietniu 2002 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało wniosek od przedsiębiorstwa Bayer CropScience AG o wpisanie substancji czynnej spiromesifen do załącznika I do dyrektywy 91/414/WE. W decyzji Komisji 2003/105/WE (4) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i załączniku III do tej dyrektywy.

(4)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w maju 2003 r. rząd Francji otrzymał od BASF SE wniosek o wpisanie substancji czynnej topramezon do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2003/850/WE (5) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i załączniku III do tej dyrektywy.

(5)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w sierpniu 2008 r. Królestwo Niderlandów otrzymało od przedsiębiorstwa Sourcon-Padena GmbH & Co KG wniosek o wpisanie substancji czynnej Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2008/599/WE (6) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i załączniku III do tej dyrektywy.

(6)

Potwierdzenie kompletności dokumentacji było niezbędne, aby umożliwić ich szczegółowe zbadanie, a także aby umożliwić państwom członkowskim przyznawanie tymczasowych zezwoleń na okresy do trzech lat na środki ochrony roślin zawierające przedmiotowe substancje czynne przy spełnieniu warunków określonych w art. 8 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności warunku odnoszącego się do szczegółowej oceny substancji czynnych i środków ochrony roślin w świetle wymogów określonych w tej dyrektywie.

(7)

Wpływ tych substancji czynnych na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do zastosowań proponowanych przez wnioskodawców. Państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców przedłożyły Komisji odpowiednie projekty sprawozdań z oceny w dniach 10 września 2007 r. (kwas askorbinowy), 29 maja 2008 r. (ipkonazol), 9 marca 2004 r. (spiromesifen), 26 lipca 2007 r. (topramezon) i 3 listopada 2009 r. (Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134).

(8)

Po przedłożeniu projektów sprawozdań z oceny przez państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców stwierdzono, że należy zwrócić się do wnioskodawców o dalsze informacje oraz zwrócić się do państw członkowskich pełniących rolę sprawozdawców o zbadanie tych informacji i przedstawienie ich oceny. W związku z powyższym dokumentacje są w dalszym ciągu badane, a zakończenie ich oceny nie będzie możliwe w terminie przewidzianym w dyrektywie 91/414/EWG w związku z decyzją Komisji 2009/579/WE (7) (kwas askorbinowy) oraz 2009/311/WE (8) (topramezon).

(9)

Ponieważ dotychczasowa ocena nie daje żadnego powodu do bezpośrednich obaw, należy umożliwić państwom członkowskim przedłużenie na okres 24 miesięcy tymczasowych zezwoleń przyznanych na środki ochrony roślin zawierające wspomniane substancje, zgodnie z przepisami art. 8 dyrektywy 91/414/EWG, aby umożliwić prowadzenie dalszego badania dokumentacji. Oczekuje się, że ocena i proces decyzyjny w odniesieniu do decyzji w sprawie ewentualnego włączenia kwasu askorbinowego, ipkonazolu, spiromesifenu, topramezonu i Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 do załącznika I do tej dyrektywy zostaną zakończone w ciągu 24 miesięcy.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/13

(1)

Dyrektywa 91/414/EWG przewiduje ustalenie unijnego wykazu substancji czynnych dopuszczonych do wykorzystania w środkach ochrony roślin.

(2)

Dokumentacja dotycząca substancji czynnej metobromuron została przedłożona władzom Francji przez Belchim crop protection NV/SA dnia 15 grudnia 2010 r. wraz z wnioskiem o jej włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Dokumentacja dotycząca substancji czynnej kwas S-abscysynowy została przedłożona władzom Niderlandów przez Valent BioScience Corporation dnia 9 grudnia 2010 r. wraz z wnioskiem o jej włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(4)

Dokumentacja dotycząca substancji czynnej Bacillus amyloliquefaciens subsp. plantarum szczep D747 została przedłożona władzom Niemiec przez Mitsui AgriScience International SA/NV dnia 21 października 2010 r. wraz z wnioskiem o jej włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(5)

Dokumentacja dotycząca substancji czynnej Bacillus pumilus szczep QST 2808 została przedłożona władzom Niderlandów przez AgraQuest Inc dnia 3 grudnia 2010 r. wraz z wnioskiem o jej włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(6)

Dokumentacja dotycząca substancji czynnej Streptomyces lydicus szczep WYEC 108 została przedłożona władzom Niderlandów przez FuturEco BioScience SL dnia 6 sierpnia 2010 r. wraz z wnioskiem o jej włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(7)

Władze Francji, Niderlandów i Niemiec poinformowały Komisję, że po wstępnym badaniu można uznać, że dokumentacje dotyczące tych substancji czynnych spełniają wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II do dyrektywy 91/414/EWG. Przedłożone dokumentacje spełniają również wymogi w zakresie danych i informacji określone w załączniku III do dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do środka ochrony roślin zawierającego te substancje czynne. Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG dokumentacje zostały następnie przekazane przez wnioskodawców Komisji i pozostałym państwom członkowskim oraz Stałemu Komitetowi ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.

(8)

Niniejsza decyzja powinna stanowić formalne potwierdzenie, na poziomie Unii, że powyższe dokumentacje uznano za zasadniczo spełniające wymogi w zakresie danych i informacji określone w załączniku II i, dla przynajmniej jednego środka ochrony roślin zawierającego jedną z substancji czynnych, wymogi określone w załączniku III do dyrektywy 91/414/EWG.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

27.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/15

(1)

Decyzjami Komisji 2010/263/UE (2) i 2010/722/UE (3) rozliczono za rok budżetowy 2009 rachunki wszystkich agencji płatniczych z wyłączeniem niemieckich agencji płatniczych „Bayern” i „Rheinland-Pfalz”, włoskiej agencji płatniczej „ARBEA” i rumuńskiej agencji płatniczej „PARDF”.

(2)

W świetle otrzymanych nowych informacji oraz wyników dodatkowych kontroli Komisja jest już w stanie podjąć decyzję w sprawie wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) dotyczącą kompletności, dokładności i prawdziwości ksiąg rachunkowych przedłożonych przez niemieckie agencje płatnicze „Bayern” i „Rheinland-Pfalz”, włoską agencję płatniczą „ARBEA” i rumuńską agencję płatniczą „PARDF”.

(3)

Zgodnie z art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005 niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla ewentualnych późniejszych decyzji Komisji wykluczających z finansowania UE wydatki dokonane niezgodnie z przepisami UE,