22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/1

(1)

Państwa członkowskie są zobowiązane do zapewnienia, aby operatorzy i właściciele instalacji do wydobywania ropy naftowej i gazu na morzu przedstawiali właściwemu organowi co najmniej dane dotyczące wskaźników odnoszących się do poważnych zagrożeń, jak określono w załączniku IX do dyrektywy 2013/30/UE; Informacje te powinny umożliwić państwom członkowskim wysyłanie wczesnych sygnałów ostrzegawczych dotyczących potencjalnego pogarszania się bezpieczeństwa i stanu kluczowych zabezpieczeń dla środowiska i umożliwić im podjęcie działań prewencyjnych, w tym tych przewidzianych w kontekście ich zobowiązań na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE (dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej) (2).

(2)

Informacje te powinny wykazywać również ogólną skuteczność środków i mechanizmów kontroli wdrożonych przez poszczególnych operatorów i właścicieli i branżę jako całość w celu zapobiegania poważnym awariom i w celu minimalizacji ryzyka dla środowiska. Ponadto charakter dostarczonych informacji i analiz powinien umożliwiać porównanie wyników poszczególnych operatorów i właścicieli w ramach państwa członkowskiego, jak również całej branży między państwami członkowskimi.

(3)

Wymiana porównywalnych danych między państwami członkowskimi jest trudna i zawodna ze względu na brak formatu sprawozdań wspólnego dla wszystkich państw członkowskich. Wspólny format sprawozdań do celu przekazywania danych państwu członkowskiemu przez operatorów i właścicieli zapewniłby przejrzystość wyników osiąganych przez operatorów i właścicieli w zakresie zapewniania bezpieczeństwa i ochrony środowiska, a także umożliwiłby dostęp do porównywalnych w skali Unii informacji na temat bezpieczeństwa działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich, jak również pomógłby w upowszechnianiu wniosków wyciągniętych z dotychczasowych poważnych awarii i zdarzeń potencjalnie wypadkowych.

(4)

Aby zwiększyć poziom zaufania społeczeństwa do prawowitości i integralności działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich w Unii, państwa członkowskie powinny okresowo publikować informacje, o których mowa w pkt 2 załącznika IX do dyrektywy 2013/30/UE zgodnie z art. 24 dyrektywy 2013/30/UE. Wspólny format i wyszczególnienie informacji, jakie powinny być publicznie udostępniane przez państwa członkowskie powinny umożliwić łatwe transgraniczne porównywanie danych.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa Działalności Związanej ze Złożami Ropy Naftowej i Gazu Ziemnego na Obszarach Morskich,

a)

sprawozdań przedstawianych przez operatorów i właścicieli instalacji do wydobywania ropy naftowej i gazu na obszarach morskich właściwym organom w państwach członkowskich zgodnie z art. 23 dyrektywy 2013/30/UE;

b)

publikacji informacji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 24 dyrektywy 2013/30/UE.

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/26

(1)

W celu zebrania porównywalnych danych i uproszczenia procesu sprawozdawczości państw członkowskich lub wyznaczonych przez nie podmiotów bądź organów, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 256/2014, formę, w jakiej przekazywane są zgłoszenia, należy ujednolicić, stosując w tym celu tabele sprawozdawcze. Należy zatem przyjąć przepisy dotyczące formatu i innych szczegółów technicznych zgłaszania danych i informacji.

(2)

W związku z uchyleniem rozporządzenia Rady (WE) nr 736/96 (2) rozporządzeniem (UE) nr 256/2014, należy również uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 2386/96 (3).

(3)

W związku ze stwierdzeniem przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (4) nieważności rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 617/2010 (5) rozporządzenie Komisji (UE, Euratom) nr 833/2010 (6) również powinno zostać uchylone niniejszym rozporządzeniem,

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/46

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2075/2005 (2) ustanowiono przepisy dotyczące pobierania próbek z tusz gatunków podatnych na zakażenie włośniem krętym w celu ustalenia statusu gospodarstw i przedziałów oraz warunków przywozu mięsa do Unii. Ustalono w nim ponadto metody referencyjne i metody równoważne służące wykrywaniu włośnia krętego w próbkach z tusz.

(2)

W rozporządzeniu (WE) nr 2075/2005 zezwolono, pod określonymi warunkami, na krojenie tusz świni domowej przed otrzymaniem wyników badania na obecność włośnia krętego. W celu ułatwienia pracy zakładów zajmujących się krojeniem należy rozważyć udzielenie takiego zezwolenia w odniesieniu do koni, przy zachowaniu identycznych warunków.

(3)

Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 216/2014 (3) zmieniono określone odstępstwa zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 2075/2005, odnoszące się do pobierania od świń domowych próbek do badania na obecność włośnia krętego. Rozporządzeniem (UE) nr 216/2014 zmieniono również warunki, które musi spełnić przedsiębiorstwo sektora spożywczego w celu uzyskania oficjalnego uznania za gospodarstwo stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich. Jeden z tych warunków stanowi, że podmiot może wprowadzać do gospodarstwa nowe zwierzęta wyłącznie pod warunkiem, że pochodzą one z gospodarstw również oficjalnie uznanych za gospodarstwa stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich. Należy sprecyzować, jakie warunki mają zastosowanie w przypadku, gdy świnia domowa inna niż przeznaczona bezpośrednio na ubój jest przemieszczana do innego gospodarstwa z wykorzystaniem miejsca gromadzenia. Do zmienionych wymogów dostosować należy ponadto odpowiednie świadectwa do celów handlu wewnątrzunijnego i do celów przywozu.

(4)

Urzędowy lekarz weterynarii powinien zamieszczać informację o oficjalnym uznaniu gospodarstwa pochodzenia za gospodarstwo stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich na świadectwach zdrowia zwierząt przewidzianych w dyrektywie Rady 64/432/EWG (4) — w odniesieniu do wewnątrzunijnego handlu świniami — oraz w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2010 (5) — w odniesieniu do przywozu do Unii świń domowych z państw trzecich, co umożliwiłoby państwom członkowskim zastosowanie odpowiedniej procedury badań na obecność włośnia krętego przy uboju, a zarazem pozwoliłoby uniknąć zagrożenia statusu posiadanego przez gospodarstwo przeznaczenia w odniesieniu do świń hodowlanych lub użytkowych.

(5)

Aby zapewnić prawidłowe stosowanie rozporządzenia (WE) nr 2075/2005, państwa trzecie wywożące świnie domowe lub ich mięso powinny być ujęte w wykazie zawartym w odpowiednich aktach dotyczących warunków przywozu, jeśli ubiegają się o odstępstwo odnoszące się do pobierania od świń domowych próbek do badania na obecność włośnia krętego oraz jeśli gospodarstwa lub przedziały są oficjalnie uznane za stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich.

(6)

Poświadczenie zdrowia publicznego dotyczące badania na obecność włośnia krętego powinno być zawarte w świadectwach weterynaryjnych towarzyszących świeżemu mięsu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 206/2010, surowym wyrobom mięsnym zgodnie z decyzją Komisji 2000/572/WE (6) oraz produktom mięsnym zgodnie z decyzją Komisji 2007/777/WE (7).

(7)

Laboratorium referencyjne UE ds. pasożytów zaleciło uściślenie tekstu rozporządzenia (WE) nr 2075/2005 w odniesieniu do procedury określonych metod równoważnych dla badań na obecność włośnia krętego. Laboratorium referencyjne UE dokonało ponadto walidacji nowej metody wykrywania włośnia krętego (PrioCHECK® Trichinella AAD KIT) w mięsie świń domowych. Należy zatem dopuścić stosowanie tej metody do badań tego gatunku.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2075/2005.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Paszy,

1)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Pobieranie próbek z tusz

1.   W ramach badania poubojowego pobiera się w ubojniach próbki z tusz świń domowych zgodnie z następującymi zasadami:

Próbkę pobiera się z każdej tuszy, a następnie bada się ją na obecność włośnia w laboratorium wyznaczonym przez właściwy organ przy wykorzystaniu jednej z następujących metod wykrywania:

2.   Próbki z tusz koni, dzików oraz innych, podatnych na zarażenie włośniem gatunków zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych i zwierząt dzikich są systematycznie pobierane w ubojniach lub zakładach przetwórstwa dziczyzny w ramach badania poubojowego.

Próbkę pobiera się z każdej tuszy, a następnie bada się ją zgodnie z załącznikami I i III w laboratorium wyznaczonym przez właściwy organ.

3.   Przed otrzymaniem wyników badania na obecność włośnia i pod warunkiem że przedsiębiorstwo sektora spożywczego gwarantuje pełną identyfikowalność, tusze świń domowych i koni mogą zostać pokrojone na maksymalnie sześć części w ubojni lub zakładzie rozbioru znajdującym się na tym samym terenie.

Na zasadzie odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego i po uprzednim zatwierdzeniu przez właściwy organ tusze takie mogą zostać pokrojone w zakładzie rozbioru stanowiącym część ubojni lub od niej oddzielonym, o ile:

2)

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Wymogi zdrowotne w odniesieniu do przywozu

1.   Przywozu do Unii mięsa zawierającego mięśnie prążkowane, pochodzącego od zwierząt gatunków, które mogą być nosicielami włośnia, można dokonać jedynie wówczas, gdy w państwie trzecim, w którym zwierzęta poddano ubojowi, przed wywozem przeprowadzono badanie na obecność włośnia zgodnie z warunkami równoważnymi warunkom przewidzianym w art. 2 i 3.

2.   Państwo trzecie może stosować odstępstwa przewidziane w art. 3 ust. 2 i 3 jedynie wówczas, gdy poinformowało Komisję o zastosowaniu tych odstępstw i gdy jest ono ujęte w odpowiednim wykazie:

3)

art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Dokumenty

1.   We wzorze świadectwa zdrowia do celów handlu wewnątrzunijnego żywymi świniami domowymi określonym we wzorze 2 zawartym w załączniku F do dyrektywy 64/432/EWG urzędowy lekarz weterynarii zamieszcza informacje o oficjalnym uznaniu gospodarstwa pochodzenia za gospodarstwo stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich, jak przewidziano w art. 8 niniejszego rozporządzenia.

2.   We wzorach świadectw zdrowia do celów przywozu do Unii świń domowych, określonych we wzorach POR-X i POR-Y w części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 urzędowy lekarz weterynarii zamieszcza informacje o dokonanym przez właściwy organ państwa trzeciego oficjalnym uznaniu za gospodarstwo stosujące kontrolowane warunki w pomieszczeniach inwentarskich równoważne warunkom przewidzianym w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

3.   W określonych w części 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 wzorach świadectw weterynaryjnych zgodnych ze wzorami »POR«, towarzyszących przesyłkom mięsa przeznaczonego do przywozu do Unii z państw trzecich, urzędowy lekarz weterynarii zamieszcza poświadczenie zdrowia publicznego dotyczące badania na obecność włośnia przeprowadzonego zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia w państwie trzecim, z którego pochodzi mięso.

4.   W świadectwach zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego, których wzory określono w załączniku II do decyzji 2000/572/WE, towarzyszących przesyłkom surowych wyrobów mięsnych przeznaczonych do przywozu do Unii z państw trzecich, urzędowy lekarz weterynarii zamieszcza poświadczenie zdrowia publicznego dotyczące badania na obecność włośnia przeprowadzonego zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia w państwie trzecim, z którego pochodzi mięso.

5.   W świadectwach zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego, których wzory określono w załączniku III do decyzji 2007/777/WE, towarzyszących przesyłkom zawierającym niektóre produkty mięsne oraz przetworzone żołądki, pęcherze i jelita, przeznaczone do przywozu do Unii z państw trzecich, urzędowy lekarz weterynarii zamieszcza poświadczenie zdrowia publicznego dotyczące badania na obecność włośnia przeprowadzonego zgodnie z art. 13 niniejszego rozporządzenia w państwie trzecim, z którego pochodzi mięso.”

4)

załącznik I rozdział I pkt 3 paragraf IV otrzymuje brzmienie:

;

5)

załącznik I rozdział II część D pkt 3 paragraf IV otrzymuje brzmienie:

;

6)

w załączniku I rozdział II dodaje się część E w brzmieniu:

„E.   Test sztucznego trawienia do wykrywania in vitro larw włośnia w próbkach mięsa, PrioCHECK® Trichinella AAD Kit

Metoda ta jest uważana za równoważną jedynie w odniesieniu do badania mięsa świń domowych.

Test PrioCHECK® Trichinella AAD Kit stosuje się zgodnie z instrukcją do tego testu, przy zastosowaniu rozdzielaczy (Lenz NS 29/32) oraz szklanej probówki 80 ml.”

7)

lit. g)–j) w załączniku IV rozdział I część A otrzymują brzmienie:

.

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/51

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu esterazy fumonizynowej wytwarzanej przez Komagataella pastoris (DSM 26643). Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu esterazy fumonizynowej wytwarzanej przez Komagataella pastoris (DSM 26643) jako dodatku paszowego dla świń celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki technologiczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 8 kwietnia 2014 r. (2), że w proponowanych warunkach stosowania preparat esterazy fumonizynowej wytwarzanej przez Komagataella pastoris (DSM 26643) nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził ponadto, że preparat ten wykazuje zdolność do biotransformacji fumonizyn zawartych w zanieczyszczonej paszy dla świń w składniki o niższej toksyczności. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu esterazy fumonizynowej wytwarzanej przez Komagataella pastoris (DSM 26643) dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/54

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/56

(1)

Zgodnie z Protokołem w sprawie postanowień przejściowych, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, skutki prawne aktów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii przyjętych przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony zostają utrzymane do czasu uchylenia, unieważnienia lub zmiany tych aktów w zastosowaniu Traktatów.

(2)

W związku z tym zastosowanie ma art. 25 decyzji 2008/615/WSiSW i Rada musi jednomyślnie zdecydować, czy państwa członkowskie wdrożyły przepisy rozdziału 6 tej decyzji.

(3)

Art. 20 decyzji 2008/616/WSiSW stanowi, że decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 2 decyzji 2008/615/WSiSW, mają być podejmowane na podstawie sprawozdania z oceny opartego na kwestionariuszu. W odniesieniu do zautomatyzowanej wymiany danych zgodnie z rozdziałem 2 decyzji 2008/615/WSiSW sprawozdanie z oceny ma być oparte na wizycie ewaluacyjnej i operacji pilotażowej.

(4)

Zgodnie z rozdziałem 4 pkt 1.1 załącznika do decyzji 2008/616/WSiSW kwestionariusz opracowany przez odpowiednią grupę roboczą Rady dotyczy każdej z zautomatyzowanych metod wymiany danych i musi być wypełniony przez państwo członkowskie w momencie uznania przez to państwo, że spełnia ono wymogi dotyczące wymiany danych w odpowiedniej kategorii danych.

(5)

Malta wypełniła kwestionariusz dotyczący ochrony danych i kwestionariusz dotyczący danych rejestracyjnych pojazdów.

(6)

Malta z powodzeniem przeprowadziła operację pilotażową z Niderlandami.

(7)

Na Malcie przeprowadzono wizytę ewaluacyjną, a belgijsko-niderlandzki zespół oceniający sporządził sprawozdanie z tej wizyty, które przekazano odpowiedniej grupie roboczej Rady.

(8)

Radzie przedstawiono ogólne sprawozdanie z oceny podsumowujące wyniki kwestionariusza, wizytę ewaluacyjną i operację pilotażową dotyczące danych rejestracyjnych pojazdów,

22.10.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 302/58

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 stanowi, że państwa członkowskie, państwa trzecie lub ich regiony („państwa lub regiony”) kwalifikuje się zgodnie z ich statusem gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) do jednej z trzech kategorii: nieznaczne ryzyko występowania BSE, kontrolowane ryzyko występowania BSE oraz nieokreślone ryzyko występowania BSE.

(2)

W załączniku do decyzji Komisji 2007/453/WE (2) wymienia się państwa lub regiony według ich statusu BSE.

(3)

Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) odgrywa czołową rolę w kategoryzacji państw lub regionów zgodnie z ryzykiem wystąpienia BSE. W wykazie zawartym w załączniku do decyzji 2007/453/WE uwzględnia się rezolucję nr 20 — Uznawanie statusu państw członkowskich w odniesieniu do ryzyka występowania gąbczastej encefalopatii bydła — przyjętą przez OIE w maju 2013 r.

(4)

W maju 2014 r. OIE przyjęła rezolucję nr 18 — Uznawanie statusu państw członkowskich w odniesieniu do ryzyka występowania gąbczastej encefalopatii bydła (3). Oprócz państw członkowskich już wymienionych w załączniku do decyzji 2007/453/WE w rezolucji tej uznano Bułgarię, Chorwację, Estonię, Luksemburg, Łotwę, Maltę, Portugalię, Rumunię, Słowację i Węgry za państwa o nieznacznym ryzyku występowania BSE.

(5)

W czerwcu 2014 r. OIE zawiesiła (4) status nieznacznego ryzyka występowania BSE w odniesieniu do Rumunii, ze skutkiem od dnia 27 czerwca 2014 r., w następstwie sprawozdania przekazanego przez przedstawiciela Rumunii w OIE, dotyczącego wykrycia w Rumunii przypadku BSE.

(6)

Należy zatem zmienić wykaz w załączniku do decyzji 2007/453/WE, aby dostosować go do rezolucji nr 18 przyjętej przez OIE w maju 2014 oraz aby uwzględnić późniejszą decyzję OIE w sprawie zawieszenia statusu nieznacznego ryzyka występowania BSE w odniesieniu do Rumunii.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/453/WE.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,