1.7.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 169/1

(1)

Kryzys gospodarczy i finansowy spowodował obniżenie poziomu inwestycji w Unii. W porównaniu ze szczytową wysokością w roku 2007, poziom inwestycji spadł o ok. 15 %. Unii szczególnie doskwiera brak inwestycji będący konsekwencją ograniczeń budżetowych w państwach członkowskich i powolnego wzrostu, co powoduje niepewność rynków co do perspektyw gospodarczych. Ten brak inwestycji, który był szczególnie dotkliwy w państwach członkowskich najbardziej dotkniętych kryzysem, spowolnił ożywienie gospodarcze i wpływa niekorzystnie na tworzenie miejsc pracy, długoterminowe perspektywy wzrostu gospodarczego i konkurencyjność oraz może uniemożliwić osiągnięcie celów strategii „Europa 2020” i celów w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Konieczne jest zwiększenie atrakcyjności inwestowania w Europie oraz w infrastrukturę nowoczesnej gospodarki opartej na wiedzy.

(2)

Konieczne jest podjęcie kompleksowych działań, aby wyjść z błędnego koła napędzanego brakiem inwestycji i coraz większymi różnicami między regionami, a także zwiększyć zaufanie do gospodarki unijnej, przy czym zachęty do stworzenia środowiska sprzyjającego inwestycjom w państwach członkowskich mogłyby pobudzić ożywienie gospodarcze. Wraz z nowym impulsem do finansowania inwestycji skuteczne reformy strukturalne zrównoważone pod względem gospodarczym i społecznym oraz odpowiedzialność budżetowa stanowią sposób na stworzenie pozytywnego sprzężenia zwrotnego polegającego na tym, że projekty inwestycyjne wpływają na wzrost zatrudnienia i popytu oraz prowadzą do trwałego zmniejszenia luki produktowej oraz do zwiększenia potencjału wzrostu. Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych („EFIS”), wzmocniony wkładem ze strony państw członkowskich, musi stanowić uzupełnienie całościowej strategii mającej na celu poprawę konkurencyjności Unii i przyciągnięcie inwestycji.

(3)

Aby maksymalnie wykorzystać potencjał EFIS w obszarze zatrudnienia, państwa członkowskie powinny kontynuować skuteczne reformy strukturalne zrównoważone pod względem gospodarczym i społecznym, a także inne inicjatywy, takie jak programy szkoleniowe i aktywna polityka rynku pracy, wsparcie warunków sprzyjających tworzeniu trwałego i wysokiej jakości zatrudnienia oraz inwestycje w ukierunkowane strategie społeczne zgodne z pakietem inwestycji społecznych z 2013 r. Ponadto państwa członkowskie powinny podejmować dodatkowe działania, takie jak specjalne programy szkoleniowe dopasowujące umiejętności pracowników do potrzeb sektorów korzystających z EFIS, skrojone na miarę usługi biznesowe dla przedsiębiorstw, aby przygotować je do rozszerzenia działalności i tworzenia większej liczby miejsc pracy, a także wsparcie dla podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą i osób samozatrudnionych.

(4)

Grupa G-20 poprzez globalną inicjatywę infrastrukturalną uznała znaczenie inwestycji w stymulowaniu popytu i zwiększaniu produktywności oraz wzrostu gospodarczego oraz zobowiązała się do stworzenia warunków sprzyjających większym inwestycjom.

(5)

W trakcie kryzysu gospodarczego i finansowego Unia poczyniła wysiłki na rzecz wspierania wzrostu, w szczególności poprzez inicjatywy określone w strategii „Europa 2020”, która nakreśliła drogę do inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, oraz poprzez europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej. Europejski Bank Inwestycyjny („EBI”) również wzmocnił swoją rolę w pobudzaniu i wspieraniu inwestycji na terytorium Unii, częściowo poprzez podwyższenie kapitału w styczniu 2013 r. Konieczne są dalsze działania, które zagwarantują odpowiednie zaspokojenie unijnych potrzeb inwestycyjnych i makroekonomicznych oraz skuteczne wykorzystywanie płynności dostępnej na rynku, a także zachęcą do ukierunkowania tej płynności na finansowanie rentownych projektów inwestycyjnych.

(6)

W dniu 15 lipca 2014 r. nowo wybrany przewodniczący Komisji przedstawił Parlamentowi Europejskiemu wytyczne polityczne dla przyszłej Komisji. Wezwał w nich do „zgromadzenia w ciągu następnych trzech lat nawet do 300 mld EUR na dodatkowe inwestycje publiczne i prywatne w realną gospodarkę” w celu stymulowania inwestycji prowadzących do tworzenia miejsc pracy.

(7)

W dniu 26 listopada 2014 r. Komisja wydała komunikat zatytułowany „Plan inwestycyjny dla Europy” (zwany dalej „planem inwestycyjnym”), w którym przewidziano stworzenie EFIS, przejrzystego portalu obejmującego projekty inwestycyjne na szczeblu unijnym (zwanego dalej „Europejskim portalem projektów inwestycyjnych”) oraz centrum doradztwa inwestycyjnego (zwanego dalej „Europejskim Centrum Doradztwa Inwestycyjnego”) oraz uwypuklono plan usunięcia przeszkód dla inwestycji oraz zakończenia tworzenia rynku wewnętrznego.

(8)

W dniu 18 grudnia 2014 r. Rada Europejska stwierdziła, że „promowanie inwestycji i zajęcie się problemem niedoskonałości rynku w Europie jest jednym z kluczowych wyzwań politycznych”, a „nowy nacisk na inwestycje, w połączeniu ze zobowiązaniem się państw członkowskich do intensyfikowania reform strukturalnych i do kontynuacji prowzrostowej konsolidacji budżetowej, zapewni fundament dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Europie”. Rada Europejska wezwała do „utworzenia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) w ramach grupy EBI w celu uruchomienia w latach 2015–2017 kwoty 315 mld EUR na nowe inwestycje”, oraz zwróciła się do grupy EBI „o rozpoczęcie działań z wykorzystaniem swych własnych środków finansowych, począwszy od stycznia 2015 r.”. Rada Europejska podkreśliła ponadto, że „EFIS będzie miał charakter uzupełniający i dodatkowy względem bieżących programów UE i tradycyjnych działań EBI”.

(9)

W dniu 13 stycznia 2015 r. Komisja wydała komunikat zatytułowany „Optymalne wykorzystanie elastyczności przewidzianej w obowiązujących postanowieniach paktu stabilności i wzrostu” szczegółowo określający, w jaki sposób będzie ona stosowała te postanowienia.

(10)

W dniu 24 czerwca 2015 r. Komisja oświadczyła, że „bez uszczerbku dla prerogatyw Rady we wdrażaniu paktu stabilności i wzrostu, jednorazowe wkłady państw członkowskich, dokonane przez państwo członkowskie lub krajowe banki rozwoju sklasyfikowane w sektorze instytucji rządowych lub działające w imieniu państwa członkowskiego na rzecz EFIS lub tematycznych lub wielokrajowych platform inwestycyjnych ustanowionych w celu realizacji planu inwestycyjnego, powinny co do zasady być uznawane za działania jednorazowe w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1466/97 (4) i art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 (5)”.

(11)

EFIS powinien być jednym z elementów kompleksowej strategii mającej rozwiać atmosferę niepewności otaczającą inwestycje publiczne i prywatne oraz zmniejszyć luki inwestycyjne w Unii. Zaproponowana strategia opiera się na trzech filarach: uruchomieniu środków na inwestycje, doprowadzeniu inwestycji do gospodarki realnej i poprawie otoczenia inwestycyjnego w Unii. Strategia ta powinna poprawić konkurencyjność i przyspieszyć ożywienie gospodarcze oraz stanowić uzupełnienie celu spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej Unii. EFIS należy postrzegać jako uzupełnienie wszystkich pozostałych działań niezbędnych do zmniejszenia luk inwestycyjnych w Unii oraz – dzięki funkcjonowaniu jako fundusz gwarancyjny – jako bodziec dla nowych inwestycji.

(12)

Otoczenie inwestycyjne w Unii należy polepszyć poprzez usunięcie barier dla inwestycji, zapewnienie, by nie dochodziło do dyskryminacji ze względu na to, czy projekty zarządzane są przez podmiot prywatny czy publiczny, wzmocnienie rynku wewnętrznego i zwiększenie przewidywalności regulacji. W swoim komunikacie zatytułowanym „Program prac Komisji na 2015 r. Nowy początek” Komisja zapowiedziała, że „zmniejszenie obciążeń regulacyjnych, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiego poziomu ochrony socjalnej, zdrowia i środowiska oraz możliwości wyboru dla konsumentów” stanowi priorytet polityczny oraz że dokona „przeglądu obowiązujących przepisów, aby upewnić się, że sprzyjają one tworzeniu nowych miejsc pracy i wzrostowi gospodarczemu”. Komisja i państwa członkowskie powinny niezwłocznie rozpocząć realizację tego zadania. Działalność EFIS i, w ujęciu ogólnym, inwestycje w całej Unii powinny skorzystać na tych dodatkowych działaniach.

(13)

EFIS powinien przyczynić się do rozwiązania problemów związanych z finansowaniem i przeprowadzaniem inwestycji strategicznych, transformacyjnych i produkcyjnych o wysokiej gospodarczej, środowiskowej i społecznej wartości dodanej, przyczyniających się do osiągnięcia celów politycznych Unii, takich jak określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1287/2013 (6), rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 (7), rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 (8) oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 (9). Powinien on mieć na celu dostarczenie natychmiastowego bodźca unijnej gospodarce i poprawę dostępu do finansowania oraz konkurencyjności przedsiębiorstw i innych podmiotów, ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz małych spółek o średniej kapitalizacji, z myślą o obniżeniu stopy bezrobocia i pobudzeniu wzrostu w Unii.

EFIS powinien zatem wspierać inwestycje strategiczne, m.in. takie jak projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, których celem jest urzeczywistnienie rynku wewnętrznego w sektorze transportowym, telekomunikacyjnym i sektorze infrastruktury energetycznej, w tym międzysystemowych połączeń energetycznych i transportowych oraz infrastruktury cyfrowej, rozszerzenie stosowania energii ze źródeł odnawialnych oraz efektywności energetycznej i zasobooszczędności, rozwój i modernizacja sektora energetycznego zgodnie z priorytetami unii energetycznej, w tym bezpieczeństwo dostaw energii, oraz przyczynianie się do zrównoważonego rozwoju tych sektorów i wykorzystywanie potencjalnych synergii między nimi. Inwestycje te powinny również obejmować projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie rozwoju obszarów miejskich i wiejskich oraz spraw społecznych, a także w dziedzinie zasobów środowiskowych i naturalnych, projekty, które wzmacniają bazę naukową i technologiczną Unii oraz przynoszą korzyści społeczeństwu, jak również poprawiają wykorzystanie gospodarczego i przemysłowego potencjału strategii na rzecz innowacji, badań i rozwoju technologicznego, w tym infrastruktury badawczej i obiektów pilotażowych i demonstracyjnych, oraz projekty dotyczące kapitału ludzkiego, kultury i zdrowia. Zachęty rynkowe i dodatkowość, jaką daje EFIS, powinny zapewnić, by działania EFIS były ukierunkowane na społecznie i gospodarczo rentowne projekty, bez żadnej uprzedniej alokacji sektorowej lub regionalnej, w szczególności w celu zaspokojenia naglących potrzeb inwestycyjnych lub zaradzenia niedoskonałościom rynku.

Jednocześnie EFIS powinien być w stanie wspierać projekty przyjazne dla środowiska i przynosić korzyści branżom i technologiom cechującym się wysokim potencjałem wzrostu gospodarczego oraz przyczyniać się do transformacji w zieloną, zrównoważoną i zasobooszczędną gospodarkę. Poprzez przezwyciężenie obecnych trudności inwestycyjnych w Unii i zmniejszenie dysproporcji regionalnych EFSI powinno przyczynić się do poprawy jej konkurencyjności, potencjału badawczo-innowacyjnego, spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz do wsparcia działań na rzecz efektywnego pod względem energii i zasobów przejścia, w tym w zakresie zmian infrastrukturalnych, na zrównoważoną gospodarkę o obiegu zamkniętym opartą na źródłach odnawialnych dzięki utworzeniu stabilnych i godziwie wynagradzanych miejsc pracy. EFIS powinien być ukierunkowany na projekty o każdym rozmiarze, które sprzyjają tworzeniu wysokiej jakości miejsc pracy, krótko, średnio- i długoterminowemu trwałemu wzrostowi i konkurencyjności, w szczególności w przypadku, kiedy takie projekty mają najwyższą wartość dodaną, przyczyniając się tym samym do osiągnięcia celów politycznych Unii zgodnie z art. 9 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz z art. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Aby osiągnąć cele ogólne określone w niniejszym rozporządzeniu, EFIS powinien przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w art. 170, 173 i 179 TFUE oraz art. 194 ust. 1 TFUE.

(14)

EFIS powinien wspierać projekty w dziedzinie badań naukowych, rozwoju i innowacji. Inwestycje wspierane w ramach EFIS powinny przyczyniać się do realizacji istniejących programów i strategii unijnych, a także do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Powinny one wspierać wdrożenie konkluzji Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r.

(15)

EFIS powinien wspierać projekty w zakresie rozwoju sektora energii. W komunikacie zatytułowanym „Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu” Komisja podkreśliła znaczenie efektywności energetycznej jako pełnoprawnego źródła energii oraz wyraźnie stwierdziła, że EFIS „daje możliwość uruchomienia znacznych inwestycji na renowację budynków”. Uznaje się, że inwestycje w efektywność energetyczną stworzą nawet do dwóch milionów miejsc pracy do roku 2020 i ewentualnie kolejne dwa miliony miejsc pracy do roku 2030. Aby zapewnić realizację celów EFIS, którymi są lewarowanie prywatnych inwestycji, tworzenie miejsc pracy, wspomaganie stabilnego rozwoju gospodarczego i redukowanie zakłóceń równowagi makroekonomicznej, należy położyć szczególny nacisk na efektywność energetyczną. EFIS powinien wspierać projekty zgodnie z unijnymi celami w zakresie energii, klimatu i wydajności określonymi w strategii „Europa 2020” i ramach polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i które mają na celu realizację celów strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającemu włączeniu społecznemu.

(16)

EFIS powinien wspierać projekty w zakresie rozwoju infrastruktury transportowej, sprzętu transportowego i innowacyjnych technologii w dziedzinie transportu. Wsparcie EFIS dla infrastruktury transportowej powinno przyczynić się do realizacji celów rozporządzeń (UE) nr 1315/2013 i (UE) nr 1316/2013 dzięki stworzeniu nowych lub brakujących elementów infrastruktury oraz modernizacji i remontom istniejących elementów infrastruktury, a zarazem umożliwieniu finansowania działań badawczo-rozwojowych w tym sektorze. Należy zwrócić szczególną uwagę na projekty ukierunkowane na synergię, wzmacniające powiązania między sektorami transportu, telekomunikacji i energetyki, a także na projekty dotyczące inteligentnego i zrównoważonego transportu miejskiego.

(17)

EFIS powinien zapewniać wsparcie finansowe dla podmiotów zatrudniających nie więcej niż 3 000 pracowników, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP oraz małych spółek o średniej kapitalizacji. Z lepszego dostępu do finansowania powinny skorzystać w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa, w tym szczególności podmioty rozpoczynające działalność gospodarczą, firmy odpryskowe powstające przy uczelniach wyższych oraz przedsiębiorstwa gospodarki społecznej i organizacje typu non-profit.

(18)

EFIS powinien wspierać projekty w zakresie rozwoju i wdrażania technologii informacyjno-komunikacyjnych, w tym projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, których celem jest urzeczywistnienie rynku wewnętrznego w dziedzinie telekomunikacji i infrastruktury cyfrowej.

(19)

EFIS powinien wspierać projekty w dziedzinie ochrony środowiska i zasobooszczędności, w tym w obszarze zasobów naturalnych.

(20)

EFIS powinien wspierać projekty w obszarze kapitału ludzkiego, kultury i zdrowia, w tym projekty w dziedzinie edukacji, szkoleń, rozwoju umiejętności w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz edukacji cyfrowej, jak również projekty w sektorze kultury i sektorze kreatywnym oraz w dziedzinie turystyki i spraw społecznych. Realizując inwestycje w tych obszarach, należy przyjąć całościowe podejście, które w każdym przypadku należycie uwzględnia nieodłączną wartość edukacji i kultury.

(21)

Wiele małych i średnich przedsiębiorstw oraz spółek o średniej kapitalizacji w całej Unii wymaga pomocy w przyciągnięciu finansowania rynkowego, w szczególności jeśli chodzi o inwestycje obarczone wyższym ryzykiem. EFIS powinien pomóc tym podmiotom w przezwyciężeniu problemu braku kapitału, niedoskonałości rynku i fragmentacji finansowej, które skutkują nierównymi warunkami działania w obrębie całej Unii, umożliwiając EBI i Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu („EFI”), a także krajowym prorozwojowym bankom lub instytucjom, platformom lub funduszom inwestycyjnym przekazywanie bezpośrednich i pośrednich zastrzyków kapitału, a także udzielanie gwarancji wysokiej jakości sekurytyzacjom pożyczek i dostarczanie innych produktów tworzonych w ramach realizacji celów EFIS.

(22)

EFIS ma zostać utworzony w ramach EBI. Działalność EFIS w zakresie finansowania MŚP, małych spółek o średniej kapitalizacji oraz innych podmiotów ma być prowadzona głównie za pośrednictwem EFI.

(23)

EFIS powinien wykorzystywać szereg produktów finansowych, w tym kapitał własny, zadłużenie i gwarancje, które najlepiej odpowiadają potrzebom poszczególnych projektów. Tak szeroki wachlarz produktów powinien sprawić, że EFIS będzie zdolny dostosowywać się do potrzeb rynku, a jednocześnie zachęcać do prywatnych inwestycji w projekty. EFIS nie powinien zastępować finansowania prywatno-rynkowego ani produktów oferowanych przez krajowe banki lub instytucje prorozwojowe, ale powinien przyciągać finansowanie z sektora prywatnego poprzez usuwanie niedoskonałości rynku w celu zapewnienia jak najskuteczniejszego strategicznego wykorzystania środków publicznych oraz przyczyniać się do dalszego wzmocnienia spójności w całej Unii.

(24)

Aby zapewnić lepszą ochronę inicjatyw współfinansowanych ze środków unijnych oraz czerpać z nich korzyści handlowe i gospodarcze, uczestnicy projektów finansowanych ze środków EFIS powinni przestrzegać zbioru zasad określonych w programie „Horyzont 2020” – programie ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020), przewidzianym w rozporządzeniu (UE) nr 1291/2013 dotyczących wykorzystywania i upowszechniania wyników projektów, w tym ich ochrony za pomocą przepisów dotyczących własności intelektualnej.

(25)

Wpływ EFIS na generowanie zatrudnienia i, w miarę możliwości, jego jakość, powinien być systematycznie monitorowany za pomocą oceny rocznej, w ujęciu zbiorczym, skutków działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji wspieranych na mocy niniejszego rozporządzenia.

(26)

EFIS powinien zapewniać dodatkowość, pomagając usunąć niedoskonałości rynku lub rozwiązać nieoptymalną sytuację w zakresie inwestycji i wspierając działania, które nie mogłyby zostać przeprowadzone w okresie, w którym można skorzystać z gwarancji ustanowionej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem (zwanej dalej „gwarancją UE”), albo nie w takim samym zakresie, przez EBI, EFI lub w oparciu o istniejące unijne instrumenty finansowe bez wsparcia ze strony EFIS. W tym celu EFIS powinien być co do zasady ukierunkowany na projekty o wyższym profilu ryzyka niż projekty wspierane w ramach zwykłych działań EBI.

(27)

EFIS powinien być ukierunkowany na inwestycje uznane za rentowne gospodarczo i technicznie wykonalne zgodnie z oceną kosztów i korzyści odpowiadającą unijnym normom. Jednocześnie inwestycje powinny spełniać szczególne wymogi finansowania przez EFIS.

(28)

EFIS powinien być ukierunkowany na inwestycje obarczone pewnym ryzykiem, które co do zasady jest wyższe niż w przypadku zwykłych działań EBI, a jednocześnie są zgodne z polityką Unii, w tym z celem inteligentnego i trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości, spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, a także spełniają szczególne wymogi finansowania przez EFIS.

(29)

EFIS powinien posiadać odpowiednią strukturę zarządzania, której funkcje powinny być odpowiednie do jego wyłącznego celu, jakim jest zapewnienie właściwego wykorzystania gwarancji UE. Tę strukturę zarządzania powinny tworzyć: rada kierownicza, dyrektor zarządzający i komitet inwestycyjny. Nie powinna ona utrudniać procesu decyzyjnego EBI, ani ingerować w ten proces; nie powinna też zastępować organów zarządzających EBI. Rada kierownicza powinna w szczególności wyznaczać kierunki działania EFIS i ustanawiać przepisy niezbędne do jego funkcjonowania. Dyrektor zarządzający powinien odpowiadać za bieżące zarządzanie EFIS i prowadzić prace przygotowawcze związane z posiedzeniami komitetu inwestycyjnego.

(30)

Komitet inwestycyjny powinien podejmować decyzje o wykorzystaniu gwarancji UE na potencjalne projekty i na działania z prowadzone z krajowymi bankami lub instytucjami prorozwojowymi lub platformami inwestycyjnymi w sposób przejrzysty i niezależny. Komitet inwestycyjny powinien składać się z ośmiu niezależnych ekspertów reprezentujących szeroki zakres wiedzy fachowej przewidziany w niniejszym rozporządzeniu oraz z dyrektora zarządzającego. Komitet inwestycyjny powinien odpowiadać przed radą kierowniczą EFIS, której rolą powinno być nadzorowanie realizacji celów EFIS oraz stałe monitorowanie przestrzegania przez członków komitetu inwestycyjnego ich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

(31)

Aby umożliwić EFIS wspieranie inwestycji, Unia powinna udzielić gwarancji UE, która nie powinna nigdy przekraczać 16 000 000 000 EUR. Gwarancja udzielana na poziomie portfela powinna mieć określony górny limit zależny od typu instrumentu, np. dług, kapitał własny lub gwarancja, który powinien być wyrażony jako procent wolumenu portfela zobowiązań pozostających do spłaty. Szacuje się, że dzięki połączeniu gwarancji UE z kwotą 5 000 000 000 EUR przekazaną przez EBI, pomoc z EFIS powinna wygenerować 60 800 000 000 EUR dodatkowych środków na inwestycje po stronie EBI i EFI. Kwota 60 800 000 000 EUR ze wsparcia EFIS powinna dodatkowo wygenerować łącznie 315 000 000 000 EUR środków na inwestycje w Unii w okresie trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Pożądany jest udział państw członkowskich w realizacji planu inwestycyjnego w celu zwiększenia jego oddziaływania. Gwarancje przypisane do projektów, które zostaną ukończone bez uruchomienia gwarancji, powinny być dostępne dla nowych działań.

(32)

W terminie trzech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające niezależną ocenę stosowania niniejszego rozporządzenia. W tym sprawozdaniu należy sprecyzować, czy EFIS realizuje swoje cele i czy zagwarantowany jest specjalny system wspierający inwestycje w Unii. W sprawozdaniu należy w szczególności ocenić osiągnięcie celów ogólnych określonych w niniejszym rozporządzeniu, uruchomienie kapitału prywatnego oraz uwzględnić ocenę dodatkowości, jaką zapewnia EFIS, profilu ryzyka działań wspieranych z EFIS oraz wpływu makroekonomicznego EFIS, w tym jego wpływu na wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Jeżeli w sprawozdaniu zostanie stwierdzone, że utrzymanie systemu wspierającego inwestycje jest zagwarantowane, Komisja powinna, w stosownych przypadkach, przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek o zmianę niniejszego rozporządzenia, w szczególności w celu wyznaczenia nowego okresu inwestycyjnego, zapewnienia kontynuacji inwestycji oraz odpowiedniego finansowania. Jeżeli w sprawozdaniu zostanie stwierdzone, że EFIS nie realizuje swoich celów, a utrzymanie systemu wspierającego inwestycje nie jest zagwarantowane, Komisja powinna, w stosownych przypadkach, przedłożyć wniosek w celu zapewnienia sprawnego zakończenia działalności EFIS, zachowując gwarancję UE dla działań zatwierdzonych już na mocy niniejszego rozporządzenia.

(33)

EBI będzie finansował działania EFIS poprzez swoje emisje rynkowe. Europejski Bank Centralny powiadomił o swojej decyzji dotyczącej włączenia obligacji EBI do wykazu obligacji kwalifikujących się do skupu w ramach jego programu zakupu papierów wartościowych sektora publicznego.

(34)

Aby osiągnąć docelową kwotę 315 000 000 000 EUR w jak najkrótszym terminie, krajowe banki lub instytucje prorozwojowe oraz platformy i fundusze inwestycyjne, przy wsparciu gwarancji UE, powinny odgrywać przewodnią rolę we wskazywaniu rentownych projektów, opracowywaniu i, w stosownych przypadkach, łączeniu projektów oraz przyciąganiu potencjalnych inwestorów. W tym kontekście możliwe powinno być utworzenie wielokrajowych platform w celu promowania projektów transgranicznych lub grup projektów w różnych państwach członkowskich.

(35)

Platformy inwestycyjne mogą, w stosownych przypadkach, zrzeszać współinwestorów, organy publiczne, ekspertów, placówki oświatowe, szkoleniowe i badawcze, odpowiednich partnerów społecznych i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego oraz inne odpowiednie podmioty na szczeblu Unii, krajowym i regionalnym.

(36)

W celu umożliwienia dalszego zwiększenia zasobów EFIS, uczestnictwo w EFIS powinno być otwarte dla stron trzecich, w tym państw członkowskich. Inne strony trzecie, takie jak władze regionalne, krajowe banki lub instytucje prorozwojowe, banki regionalne lub agencje publiczne będące własnością państw członkowskich lub przez nie kontrolowane, podmioty sektora prywatnego oraz podmioty spoza Unii powinny również mieć możliwość przekazywania środków bezpośrednio do EFIS z zastrzeżeniem uzyskania zgody rady kierowniczej. Udział strony trzeciej w EFIS nie powinien pociągać za sobą członkostwa tej strony trzeciej w radzie kierowniczej lub w żadnego innego uprawnienia dotyczącego struktury zarządzania EFIS.

(37)

Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia podmiotom, które zarządzają projektami w Unii, nawiązywania lub pogłębiania współpracy z partnerami z państw trzecich.

(38)

EFIS powinien mieć możliwość wspierania struktur funduszy prywatnych, takich jak europejskie długoterminowe fundusze inwestycyjne (ELTIF). Europejskie długoterminowe fundusze inwestycyjne, które spełniają wymogi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 (10), koncentrują się na kategoriach aktywów długoterminowych, co pozwala im odegrać rolę w zapewnieniu uzupełniającego narzędzia realizacji publicznych lub prywatno-publicznych inwestycji w szeroko pojętej gospodarce. Ze względu na swą politykę inwestycyjną, europejskie długoterminowe fundusze inwestycyjne mogą spełnić wyznaczoną im rolę najważniejszego narzędzia służącego realizacji planu inwestycyjnego. Komisja powinna nadać priorytetowy charakter procedurom składania przez europejskie długoterminowe fundusze inwestycyjne wszystkich wniosków o finansowanie z EBI i usprawnić te procedury.

(39)

Podmioty trzecie powinny mieć możliwość współfinansowania projektów wraz z EFIS w odniesieniu do poszczególnych projektów albo poprzez platformy inwestycyjne.

(40)

W celu pobudzenia inwestycji zarówno na poziomie krajowym, jak i regionalnym, EBI powinien mieć możliwość przyznania gwarancji zabezpieczonych kontrgwarancją UE krajowym bankom lub instytucjom prorozwojowym, platformom lub funduszom inwestycyjnym, dążąc w stosownym przypadku do zapewnienia ulgi w kapitale. Takie działania należy uznawać za działania EFIS.

(41)

W świetle ogólnego celu polegającego na zapewnieniu otoczenia regulacyjnego sprzyjającego inwestycjom i w świetle faktu, że aktywa infrastrukturalne cechuje niższe ryzyko niewypłacalności i dobre perspektywy odzyskania oraz że finansowanie projektów infrastrukturalnych można postrzegać jako sposób na dywersyfikację portfela aktywów inwestorów instytucjonalnych, należy ponownie rozpatrzyć traktowanie inwestycji infrastrukturalnych przewidziane obecnie w odpowiednich przepisach ostrożnościowych Unii.

(42)

EFIS powinien mieć charakter uzupełniający i dodatkowy względem bieżących programów unijnych i tradycyjnych działań EBI. W tym kontekście – w ramach obowiązujących przepisów – należy zachęcać do pełnego wykorzystania wszystkich istniejących i przydzielonych zasobów unijnych. Pod warunkiem spełnienia wszystkich kryteriów kwalifikowalności państwa członkowskie powinny móc korzystać z każdego rodzaju unijnego finansowania, aby wnieść wkład w finansowanie kwalifikujących się projektów wspieranych przez gwarancję UE oraz inwestować w kapitał banków lub instytucji prorozwojowych, platform inwestycyjnych lub funduszy. Elastyczność tego podejścia powinna zwiększyć potencjał przyciągania inwestorów w obszarach inwestycji, którymi zajmuje się EFIS.

(43)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość korzystania z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, aby wnieść wkład w finansowanie kwalifikujących się projektów wspieranych przez gwarancję UE zgodnie z celami, zasadami i przepisami zawartymi w ramach prawnych mających zastosowanie do tych funduszy, a w szczególności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 (11) oraz umowami partnerskimi. Komisja powinna mieć możliwość wydawania wytycznych w celu zapewnienia, że łączne wykorzystanie unijnych instrumentów z finansowaniem z EBI w ramach gwarancji UE umożliwia odpowiedni poziom komplementarności i synergii.

(44)

W związku z koniecznością podjęcia w Unii natychmiastowych działań istnieje możliwość, że EBI i EFI sfinansują w 2015 r.- i przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, zawarciem umowy w sprawie EFIS oraz powołaniem członków komitetu inwestycyjnego i dyrektora zarządzającego - dodatkowe projekty wykraczające poza zwykły profil ich działalności. Aby zmaksymalizować pozytywne skutki środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, takie dodatkowe projekty powinny zostać objęte gwarancją UE pod warunkiem, że będą spełniały podstawowe kryteria określone w niniejszym rozporządzeniu.

(45)

Działania EBI w zakresie finansowania i inwestycji wspierane przez EFIS powinny być zarządzane zgodnie z przepisami i procedurami dotyczącymi EBI, które obejmują odpowiednie środki kontrolne i środki podejmowane w celu zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania, a także z odpowiednimi przepisami i procedurami dotyczącymi Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Trybunału Obrachunkowego, w tym z umową trójstronną między Komisją Europejską, Europejskim Trybunałem Obrachunkowym oraz Europejskim Bankiem Inwestycyjnym z dnia 27 października 2003 r.

(46)

Uwzględniając, że zgodnie z art. 319 TFUE prace kontrolne Trybunału Obrachunkowego stanowią istotną podstawę procedury udzielania absolutorium, przy stosowaniu niniejszego rozporządzenia należy zapewnić pełne poszanowanie uprawnień kontrolnych Trybunału Obrachunkowego określonych w art. 287 TFUE.

(47)

EBI powinien regularnie przeprowadzać oceny działań wspieranych przez EFIS i sporządzać sprawozdania na ich temat, w celu oszacowania ich zasadności, wyników i skutków, w tym ich dodatkowości i wartości dodanej, a także w celu określenia aspektów mogących udoskonalić przyszłe działania. Takie oceny i sprawozdania powinny być podawane do wiadomości publicznej oraz powinny przyczynić się do odpowiedzialności i analizy długookresowej stabilności.

(48)

Przy wdrażaniu wytycznych inwestycyjnych oraz innych właściwych przepisów na mocy niniejszego rozporządzenia, komitet inwestycyjny powinien w pełni uwzględnić konieczność zapobiegania wszelkim formom dyskryminacji, szczególnie w kwestii dostępności dla osób niepełnosprawnych. Powinien on w szczególności uwzględniać równość płci i znaczenie tej kwestii.

(49)

W celu wsparcia działań w zakresie finansowania i inwestycji prowadzonych przez EFIS powinno powstać Europejskie Centrum Doradztwa Inwestycyjnego („ECDI”). ECDI, korzystając z doświadczenia Komisji, EBI, krajowych banków lub instytucji prorozwojowych oraz organów zarządzających europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, powinien wspomagać tworzenie i przygotowanie projektów w całej Unii. Należy utworzyć punkt kompleksowej obsługi w zakresie pomocy technicznej związanej z inwestycjami na terytorium Unii oraz wzmocnić pomoc techniczną udzielaną promotorom projektu na szczeblu lokalnym. Nowe usługi świadczone przez ECDI powinny mieć charakter uzupełniający względem usług już dostępnych w ramach innych unijnych programów, nie wpływając tym samym w żadnym stopniu na poziom i potencjał wsparcia udzielanego w ramach tych programów. Należy zapewnić odpowiednie finansowanie tych dodatkowych usług. ECDI powinien nieodpłatnie zapewniać wiedzę fachową publicznym promotorom projektów, aby zagwarantować sprawiedliwy dostęp do finansowania z EFIS w całej Unii. W miarę możliwości ECDI powinien ściśle współpracować z podobnymi strukturami na szczeblu krajowym, regionalnym lub niższym niż krajowy. Opłaty pobierane od MŚP za pomoc techniczną udzielaną przez ECDI w uzupełnieniu istniejących unijnych programów powinny mieć górny limit wynoszący jedną trzecią ich kosztów. Do dnia 1 września 2016 r., a następnie co roku, EBI powinien również przedkładać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie w sprawie otrzymanych opłat i usług świadczonych przez ECDI, tak aby umożliwić skuteczną ocenę potrzeb w zakresie finansowania w ramach limitów rocznego pułapu wynoszącego 20 000 000 EUR.

(50)

ECDI powinien w szczególności opierać się na dobrych praktykach stosowanych w ramach istniejących programów, takich jak ELENA (Europejskie wsparcie energetyki na poziomie lokalnym), EFEE (Europejski Fundusz na rzecz Efektywności Energetycznej), JEREMIE (Wspólne europejskie zasoby dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw), JASPERS (Wspólna inicjatywa wsparcia projektów w regionach europejskich), JESSICA (Wspólne europejskie wsparcie na rzecz trwałych inwestycji w obszarach miejskich) i JASMINE (Wspólne działania na rzecz wspierania instytucji mikrofinansowych w Europie).

(51)

Aby pokryć ryzyko związane z gwarancją UE dla EBI, należy stworzyć fundusz gwarancyjny (zwany dalej „funduszem gwarancyjnym”). Fundusz gwarancyjny powinien zostać utworzony z napływających stopniowo płatności z budżetu Unii. Fundusz gwarancyjny powinien być następnie zasilany również dochodami z tytułu projektów korzystających ze wsparcia EFIS oraz kwotami odzyskanymi od dłużników zalegających ze spłatami, w przypadkach gdy fundusz gwarancyjny wywiązał się już z gwarancji na rzecz EBI. Wszelkie nadwyżki w funduszu gwarancyjnym wynikające z dostosowania kwoty docelowej lub z wynagrodzeń przewyższających kwotę docelową po pełnym uzupełnieniu gwarancji UE do jej początkowej wysokości 16 000 000 000 EUR należy zwrócić do budżetu ogólnego Unii jako wewnętrzny dochód przeznaczony na określony cel, aby uzupełnić wszystkie linie budżetowe, które mogły zostać wykorzystane jako źródło przeniesienia środków do funduszu gwarancyjnego.

(52)

Fundusz gwarancyjny ma stanowić bufor płynności dla budżetu ogólnego Unii w odniesieniu do strat poniesionych przez EFIS w ramach realizacji jego celów. Dotychczasowe doświadczenie w przedmiocie charakteru inwestycji, jakie mają być wspierane przez EFIS, wskazuje, że poziom środków w funduszu gwarancyjnym powinien odpowiadać 50 % całkowitych zobowiązań w ramach gwarancji UE.

(53)

Wszystkie płatności na rzecz funduszu gwarancyjnego i decyzje budżetowe w inny sposób powiązane z działaniem EFIS powinny być w pełni zgodne z warunkami wieloletnich ram finansowych i zatwierdzone przez Parlament Europejski i Radę w drodze rocznej procedury budżetowej.

(54)

W celu częściowego sfinansowania wkładu pochodzącego z budżetu ogólnego Unii należy zmniejszyć dostępne pule programu „Horyzont 2020”, oraz instrumentu „Łącząc Europę”, przewidzianą w rozporządzeniu (UE) nr 1316/2013.

(55)

Wiele potencjalnie rentownych z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia projektów w Unii, nie jest finansowanych ze względu na brak pewności i przejrzystości. Często prywatni inwestorzy nie wiedzą o ich istnieniu lub nie mają wystarczających danych, aby ocenić stopień ryzyka, w tym ryzyka regulacyjnego. Komisja, ze wsparciem EBI, powinna wspierać utworzenie przejrzystego portalu obecnie realizowanych i przyszłych projektów na terytorium Unii, które nadają się do celów inwestycyjnych (zwanego dalej „Europejskim portalem projektów inwestycyjnych” - „EPPI”). Dzięki EPPI informacje na temat projektów będą udostępniane regularnie i w sposób uporządkowany w celu zapewnienia, by inwestorzy mieli dostęp do przejrzystych i wiarygodnych informacji, z należytym uwzględnieniem ochrony tajemnic handlowych.

(56)

Państwa członkowskie, we współpracy z władzami regionalnym i lokalnymi, powinny być w stanie wnieść wkład w tworzenie i zarządzanie EPPI, w tym poprzez dostarczanie Komisji informacji o projektach inwestycyjnych na ich terytorium. Przed uruchomieniem EPPI, Komisja, przy udziale EBI, powinna przeprowadzić stosowne konsultacje z państwami członkowskimi, ekspertami i zainteresowanymi stronami, dotyczące zasad i wytycznych dla projektów, które mają się znaleźć w EPPI, łącznie z mechanizmami zapobiegania publikacji projektów, w przypadkach gdy mogłoby to zaszkodzić bezpieczeństwo narodowe, a także konsultacje dotyczące szablonu do celów publikowania informacji o poszczególnych projektach.

(57)

EPPI powinien zawierać projekty z całego obszaru Unii w celu zapewnienia widoczności dla inwestorów i w celach informacyjnych. Należy umożliwić objęcie projektów, które nadają się do całkowitego finansowania przez sektor prywatny lub z pomocą innych instrumentów dostępnych na poziomie unijnym lub krajowym. Umieszczenie projektu w EPPI nie powinno oznaczać przyznania publicznego wsparcia finansowego ani go wykluczać, czy to na szczeblu unijnym, czy krajowym.

(58)

W celu zapewnienia odpowiedzialności wobec obywateli europejskich, EBI powinien składać regularne sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat postępów, wpływu i działań EFIS, w szczególności w odniesieniu do dodatkowości działań realizowanych w ramach EFIS w porównaniu ze zwykłymi działaniami EBI, w tym działaniami specjalnymi. Na wniosek Parlamentu Europejskiego przewodniczący rady kierowniczej i dyrektor zarządzający powinni uczestniczyć w wysłuchaniach i odpowiadać na pytania w wyznaczonym terminie. Komisja powinna regularnie przedkładać sprawozdania na temat stanu funduszu gwarancyjnego.

(59)

Aby ułatwić szybkie i elastyczne dostosowanie innych niż istotne elementów wytycznych inwestycyjnych określonych w załączniku II lub ich części do niniejszego rozporządzenia do warunków rynkowych i otoczenia inwestycyjnego w Unii, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmiany odpowiednich części tych wytycznych inwestycyjnych bez całkowitego skreślania żadnej z sekcji tych wytycznych. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 290 TFUE aktów delegowanych w odniesieniu do ustanowienia tabeli wskaźników stosowanych przez komitet inwestycyjny celem zapewnienia niezależnej i przejrzystej oceny ewentualnego i faktycznego wykorzystania gwarancji UE. Ze względu na wyjątkowy charakter EFIS oraz centralną rolę EBI w jego utworzeniu, Komisja powinna prowadzić ścisły dialog z EBI w odniesieniu do przyjęcia tabeli wskaźników i wszelkich dostosowań do wytycznych inwestycyjnych i do tabeli wskaźników. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(60)

Szczególne cechy EFIS wymagają wyjątkowych wysiłków w związku z wejściem w życie aktu delegowanego, który po raz pierwszy ustanawia tabelę wskaźników. Jednocześnie należy zagwarantować skuteczność uprawnień Parlamentu Europejskiego i Rady do wniesienia sprzeciwu przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z art. 290 ust. 2 TFUE. Tym samym okres, w którym można wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego, który po raz pierwszy ustanawia tabelę wskaźników, powinien wyjątkowo obejmować trzy tygodnie, które mogą zostać przedłużone o kolejne trzy tygodnie z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. Komisja, w odniesieniu do daty przekazania tego aktu delegowanego, powinna uwzględniać okres, w którym można wyrazić sprzeciw, a także procedury Parlamentu Europejskiego i Rady.

(61)

Wysokość opłat za działania EFIS powinna, będąc zgodna z polityką EBI, jednocześnie należycie uwzględniać niedoskonałości rynku i luki rynkowe, a także konieczność stymulowania dodatkowych dochodów inwestycyjnych EFIS przyznanych na gwarancję UE, co powinno przyczyniać się do wsparcia z budżetu gwarancji UE.

(62)

Komisja i EBI powinny zawrzeć umowę precyzującą warunki określone w niniejszym rozporządzeniu na potrzeby zarządzania funduszem EFIS przez Komisję i EBI. Umowa ta nie powinna naruszać określonych w Traktatach kompetencji unijnego prawodawcy, władzy budżetowej ani EBI, w związku z czym powinna się ograniczać do elementów natury głównie technicznej i administracyjnej, które to elementy – choć są inne niż istotne – są jednak konieczne do skutecznego wdrożenia EFIS.

(63)

Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wspieranie inwestycji w Unii i zapewnienie lepszego dostępu do finansowania, nie mogą – jeżeli chodzi o ograniczenia finansowe dla inwestycji – zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie ze względu na różnice w zdolności budżetowej do finansowania inwestycji, natomiast ze względu na rozmiary i skutki tych celów możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

1)

„umowa w sprawie EFIS” oznacza instrument prawny, za pomocą którego Komisja i EBI sprecyzują warunki określone w niniejszym rozporządzeniu na potrzeby zarządzania EFIS;

2)

„umowa w sprawie ECDI” oznacza instrument prawny, za pomocą którego Komisja i EBI sprecyzują warunki określone w niniejszym rozporządzeniu na potrzeby wdrożenia ECDI;

3)

„krajowe banki lub instytucje prorozwojowe” oznaczają podmioty prawne, które prowadzą działalność finansową na zasadzie profesjonalnej i którym państwo członkowskie lub organ państwa członkowskiego – na szczeblu centralnym, regionalnym lub lokalnym – powierza prowadzenie działalności rozwojowej lub promocyjnej;

4)

„platformy inwestycyjne” oznaczają spółki celowe, rachunki zarządzane uzgodnienia, umowne dotyczące współfinansowania lub podziału ryzyka, bądź uzgodnienia dokonane w dowolny inny sposób, poprzez które podmioty kierują wkład finansowy w celu sfinansowania pewnej liczby projektów inwestycyjnych, i które mogą obejmować:

5)

„małe i średnie przedsiębiorstwa” lub „MŚP” oznaczają mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w art. 2 załącznika do zaleceniu Komisji 2003/361/WE (12);

6)

„małe spółki o średniej kapitalizacji” oznaczają podmioty zatrudniające nie więcej niż 499 pracowników, niebędące MŚP;

7)

„spółki o średniej kapitalizacji” oznaczają podmioty zatrudniające nie więcej niż 3 000 pracowników, niebędące MŚP ani małymi spółkami o średniej kapitalizacji;

8)

„dodatkowość” oznacza dodatkowość zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 1.

a)

inwestycji;

b)

zwiększonego dostępu do finansowania dla podmiotów zatrudniających nie więcej niż 3 000 pracowników, w tym w szczególności MŚP oraz małych spółek o średniej kapitalizacji.

a)

utworzenia EFIS, w tym:

b)

zarządzania EFIS zgodnie z art. 7, bez uszczerbku dla Protokołu nr 5 w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego załączonego do TUE i TFUE (zwanego dalej „statutem EBI”), w tym:

c)

gwarancji UE, która ma być gwarancją bezwarunkową, nieodwołalną i na pierwsze żądanie na rzecz EBI, w tym:

d)

zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a w szczególności jego art. 7 ust. 12 oraz art. 9 ust. 5, załącznikiem II do niego oraz każdym aktem delegowanym przyjętym na mocy niniejszego rozporządzenia, ustaleń dotyczących zatwierdzania przez komitet inwestycyjny wykorzystywania gwarancji UE na poszczególne projekty lub wspierania platform lub funduszy inwestycyjnych, lub krajowych banków lub instytucji prorozwojowych;

e)

procedur dotyczących przedkładania i zatwierdzania wniosków inwestycyjnych w sprawie wykorzystania gwarancji UE, w tym:

f)

sprawozdawczości, monitorowania i odpowiedzialności dotyczących EFIS, w tym:

g)

ocen funkcjonowania EFIS zgodnie z art. 18;

h)

strategii komunikacyjnej i promocyjnej EFIS;

i)

procedur i warunków wprowadzania zmian w umowie w sprawie EFIS – z inicjatywy Komisji lub EBI – obejmujących obowiązek przedłożenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania na temat takich zmian;

j)

wszelkich innych warunków administracyjnych lub organizacyjnych niezbędnych do zarządzania EFIS w zakresie, w jakim umożliwiają one właściwe wykorzystanie gwarancji UE;

k)

ustalenia dotyczące wkładów państw członkowskich do EFIS w formie gwarancji lub środków pieniężnych, lub wkładów innych stron trzecich wyłącznie w formie środków pieniężnych, które nie mogą przyznawać tym państwom członkowskim lub innym stronom trzecim prawa do uczestniczenia w procesie podejmowania decyzji ani w głosowaniu przez radę kierowniczą.

a)

działaniami EFIS prowadzonymi przez EFI kierują organy zarządzające EFI;

b)

działania EFIS prowadzone przez EFI podlegają wymogom sprawozdawczości zgodnie z art. 16;

c)

wynagrodzenie należne Unii z tytułu działań w zakresie finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem ma być przekazywane po odliczeniu płatności związanych z uruchomieniem gwarancji UE, a następnie kosztów zgodnie z art. 9 ust. 6 i zgodnie z umową w sprawie ECDI.

a)

są gospodarczo rentowne, co wynika z oceny kosztów i korzyści odpowiadającej normom unijnym, z uwzględnieniem ewentualnego wsparcia i współfinansowania projektu przez partnerów prywatnych i publicznych;

b)

są spójne ze strategiami politycznymi Unii, w tym z celem inteligentnego i trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz generowania miejsc pracy wysokiej jakości oraz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej;

c)

zapewniają dodatkowość;

d)

w miarę możliwości maksymalizują uruchomienie kapitału sektora prywatnego; oraz

e)

są technicznie wykonalne.

a)

kierunki działania EFIS, w tym podział gwarancji UE w ramach obszarów infrastruktury i innowacji oraz decyzję, którą należy podjąć na mocy art. 11 ust. 3 oraz załącznika II sekcja 7 lit. b);

b)

procedury i zasady postępowania niezbędne dla funkcjonowania EFIS;

c)

postanowienia mające zastosowanie do działań podejmowanych wraz z platformami inwestycyjnymi i krajowymi bankami lub instytucjami prorozwojowymi;

d)

profil ryzyka EFIS.

a)

badania, rozwój i innowacje;

b)

infrastruktura transportowa i innowacyjne technologie w dziedzinie transportu;

c)

infrastruktura energetyczna, energia odnawialna i efektywność energetyczna;

d)

infrastruktura w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych;

e)

ochrona środowiska i zarządzanie środowiskiem;

f)

kształcenie i szkolenie;

g)

zdrowie i leki;

h)

małe i średnie przedsiębiorstwa;

i)

sektor kultury i sektor kreatywny;

j)

mobilność w miastach;

k)

infrastruktura społeczna oraz gospodarka społeczna i solidarna.

a)

prowadzonych na terytorium Unii; lub

b)

w których uczestniczą podmioty znajdujące się lub mające siedzibę w co najmniej jednym państwie członkowskim i które to działania obejmują co najmniej jedno państwo trzecie objęte zakresem europejskiej polityki sąsiedztwa, w tym partnerstwem strategicznym, polityką rozszerzenia, należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, bądź kraj lub terytorium zamorskie, określone w załączniku II do TFUE, niezależnie od tego, czy w tych państwach trzecich lub krajach i terytoriach zamorskich znajduje się jakiś partner.

a)

badania, rozwój i innowacje, w szczególności przez:

b)

rozwój sektora energetycznego zgodnie z priorytetami unii energetycznej, w tym bezpieczeństwem dostaw energii, a także z ramami polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2020, 2030 i 2050, w szczególności przez:

c)

rozwój infrastruktury transportowej, sprzętu transportowego i innowacyjnych technologii w dziedzinie transportu, w szczególności przez:

d)

wsparcie finansowe z EFI i EBI dla podmiotów zatrudniających do 3 000 pracowników, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP i małych spółek o średniej kapitalizacji, w szczególności przez:

e)

rozwój i wdrożenie technologii informacyjno-komunikacyjnych, w szczególności przez:

f)

ochrona środowiska i zasobooszczędność, w szczególności przez:

g)

kapitał ludzki, kultura i zdrowie, w szczególności przez:

a)

dnia 5 lipca 2019 r. dla działań EBI, w przypadku których umowa między EBI a beneficjentem lub pośrednikiem finansowym została podpisana do dnia 30 czerwca 2020 r.;

b)

dnia 5 lipca 2019 r. dla działań EBI, w przypadku których umowa między EFI a pośrednikiem finansowym została podpisana do dnia 30 czerwca 2020 r.

a)

pożyczki EBI, gwarancje, kontrgwarancje, instrumenty rynku kapitałowego, wszelkie inne formy finansowania lub instrumenty wsparcia jakości kredytowej, udziały kapitałowe i quasi-kapitałowe, w tym na rzecz krajowych banków lub instytucji prorozwojowych, platform lub funduszy inwestycyjnych;

b)

finansowanie lub gwarancje zapewniane przez EBI na rzecz EFI, umożliwiające mu udzielanie pożyczek, gwarancji, kontrgwarancji, wszelkich innych form instrumentów wspierających jakość kredytową, instrumentów rynku kapitałowego i udziałów kapitałowych lub quasi-kapitałowych, w tym na rzecz krajowych banków lub instytucji prorozwojowych, platform lub funduszy inwestycyjnych;

c)

gwarancje EBI udzielane krajowym bankom lub instytucjom prorozwojowym, platformom lub funduszom inwestycyjnym w ramach gwarancji UE.

a)

w przypadku instrumentów dłużnych, o których mowa w art. 10 ust. 2 lit. a) – kwoty głównej i wszystkich odsetek oraz kwot należnych na rzecz EBI, lecz przez niego nieotrzymanych zgodnie z warunkami działań w zakresie finansowania do momentu powstania zaległości;

b)

w przypadku inwestycji kapitałowych, o których mowa w art. 10 ust. 2 lit. a) – zainwestowanych kwot i powiązanych z nimi kosztów finansowania;

c)

w przypadku działań, o których mowa w art. 10 ust. 2 lit. b) – wykorzystanych kwot i powiązanych z nimi kosztów finansowania.

a)

wkładów z budżetu ogólnego Unii;

b)

zwrotów z zainwestowanych środków z funduszu gwarancyjnego;

c)

kwot odzyskanych od dłużników zalegających ze spłatami, zgodnie z procedurą odzyskiwania określoną w umowie w sprawie EFIS, jak przewidziano w art. 4 ust. 2 lit. c) ppkt (iv);

d)

dochodów oraz wszelkich innych płatności otrzymanych przez Unię zgodnie z umową w sprawie EFIS.

a)

nadwyżka zostaje wpłacona do budżetu ogólnego Unii jako wewnętrzny dochód przeznaczony na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 w odniesieniu do wszelkich linii budżetowych, które mogły zostać wykorzystane jako źródło przesunięć do funduszu gwarancyjnego;

b)

ewentualne uzupełnienie funduszu gwarancyjnego jest wpłacane w rocznych transzach przez okres maksymalnie trzech lat, począwszy od roku n+1.

a)

zapewnienie pojedynczego punktu kompleksowej obsługi w odniesieniu do pomocy technicznej dla organów i promotorów projektów;

b)

w stosownych przypadkach, wspomaganie promotorów projektów w procesie rozwijania ich projektów w celu spełnienia kryteriów kwalifikowalności określonych w art. 6;

c)

maksymalne wykorzystanie wiedzy lokalnej w celu ułatwienia wsparcia EFIS w całej Unii;

d)

zapewnianie platformy wzajemnej wymiany i dzielenia się wiedzą fachową na temat opracowywania projektów;

e)

doradztwo w zakresie tworzenia platform inwestycyjnych.

a)

ocenę działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji na poziomie poszczególnych działań, sektora, państwa i regionu oraz ocenę zgodności tych działań z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności z kryterium zapewnienia dodatkowości, wraz z oceną podziału działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji według celów ogólnych określonych w art. 9 ust. 2;

b)

ocenę wartości dodanej, skali zaangażowania sektora prywatnego w finansowanie, oczekiwanych i osiągniętych wyników oraz skutków działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji w ujęciu zbiorczym, w tym wpływu na tworzenie miejsc pracy;

c)

ocenę zakresu, w jakim działania objęte niniejszym rozporządzeniem przyczyniają się do osiągnięcia celów ogólnych określonych w art. 9 ust. 2, w tym ocenę poziomu inwestycji EFIS w obszarze badań naukowych, rozwoju i innowacji oraz transportu (w tym TEN-T i mobilność w miastach), telekomunikacji, infrastruktury energetycznej i efektywności energetycznej;

d)

ocenę zgodności z warunkami dotyczącymi wykorzystania gwarancji UE oraz z kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. f) ppkt (iv);

e)

ocenę efektu dźwigni uzyskanego dzięki projektom wspieranym z EFIS;

f)

opis projektów, dla których wsparcie w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych łączy się ze wsparciem w ramach EFIS, a także łączną kwotę wkładu z każdego ze źródeł;

g)

kwotę finansową przekazaną beneficjentom i ocenę działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji w ujęciu zbiorczym;

h)

ocenę wartości dodanej działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji oraz łącznego ryzyka związanego z tymi działaniami;

i)

szczegółowe informacje dotyczące przypadków uruchomienia gwarancji UE, strat, zwrotu z inwestycji, kwot odzyskanych i wszelkich innych otrzymanych płatności;

j)

sprawozdania finansowe dotyczące działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem skontrolowane przez niezależnego audytora zewnętrznego.

a)

ocenę ryzyka EBI i EFI oraz informacje na temat klasyfikacji dotyczącej działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem;

b)

informacje na temat pozostałych do uregulowania zobowiązań finansowych Unii wynikających z gwarancji UE udzielonych w odniesieniu do działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem, w podziale na poszczególne działania;

c)

całkowite zyski lub straty wynikające z działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji w ramach portfeli, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c) ppkt (i).

a)

EBI publikuje kompleksowe sprawozdanie z działalności EFIS, które zawiera ocenę wpływu EFIS na inwestycje w Unii, tworzenie miejsc pracy i dostęp do finansowania dla MŚP i spółek o średniej kapitalizacji;

b)

Komisja publikuje kompleksowe sprawozdanie z wykorzystania gwarancji UE i działania funduszu gwarancyjnego.

a)

realizuje swoje cele i jest zagwarantowane utrzymanie systemu wspierającego inwestycje, Komisja w stosownych przypadkach przedstawia wniosek ustawodawczy w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia, tak aby określić nowy okres inwestycyjny, zapewnić kontynuację inwestycji i odpowiednie finansowanie;

b)

nie realizuje swoich celów, a utrzymanie systemu wspierającego inwestycje jest zagwarantowane, Komisja w stosownych przypadkach przedstawia wniosek ustawodawczy w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia tak, aby wyeliminować rozpoznane błędy, określić nowy okres inwestycyjny, zapewnić kontynuację inwestycji i odpowiednie finansowanie;

c)

nie realizuje swoich celów, a utrzymanie systemu wspierającego inwestycje nie jest zagwarantowane, Komisja w stosownych przypadkach przedstawia wniosek ustawodawczy w celu sprawnego zakończenia działalności EFIS, przy zachowaniu gwarancji UE dla działań zatwierdzonych już na mocy niniejszego rozporządzenia.