(1)

W decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1324 (1) przewidziano uczestnictwo Unii w partnerstwie w dziedzinie badań i innowacji w regionie Morza Śródziemnego (PRIMA) podjętym wspólnie przez szereg państw członkowskich.

(2)

Celem PRIMA jest wdrożenie wspólnego programu na rzecz budowania potencjału w zakresie badań i innowacji oraz rozwoju wiedzy, a także wspólnych innowacyjnych rozwiązań w zakresie systemów rolno-spożywczych – aby zapewnić ich zrównoważenie – oraz w zakresie zintegrowanego zaopatrzenia w wodę i zintegrowanej gospodarki wodnej w regionie Morza Śródziemnego, aby zwiększyć odporność tych systemów oraz zaopatrzenia w wodę i gospodarki wodnej na zmianę klimatu oraz podnieść ich efektywność, efektywność kosztową i stopień zrównoważenia pod względem środowiskowym i społecznym, a także przyczynianie się do oddolnego rozwiązywania problemów związanych z niedoborem wody, bezpieczeństwem żywnościowym, żywieniem, zdrowiem, dobrostanem i migracją.

(3)

Inicjatywę PRIMA podejmie wspólnie kilka państw członkowskich i państw trzecich (zwanych dalej „państwami uczestniczącymi”), które działając na takich samych warunkach, są zdecydowane do podjęcia zobowiązań na rzecz integracji naukowej, finansowej i w dziedzinie zarządzania.

(4)

Republika Libańska (zwana dalej „Libanem”) wyraziła chęć przystąpienia do PRIMA jako państwo uczestniczące na równi z państwami członkowskimi i państwami trzecimi stowarzyszonymi w ramach „Horyzontu 2020” – programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020), uczestniczącymi w PRIMA.

(5)

Zgodnie z art. 1 ust. 2 decyzji (UE) 2017/1324 Liban ma stać się państwem uczestniczącym w PRIMA z zastrzeżeniem zawarcia z Unią umowy międzynarodowej o współpracy naukowo-technicznej, określającej warunki jego uczestnictwa w PRIMA.

(6)

W dniu 30 maja 2017 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia, w imieniu Unii, rokowań z Libanem w sprawie Umowy o współpracy naukowo-technicznej między Unią Europejską a Republiką Libańską, określającej warunki uczestnictwa Republiki Libańskiej w partnerstwie w dziedzinie badań i innowacji w regionie Morza Śródziemnego (PRIMA) (zwanej dalej „Umową”), z zastrzeżeniem przyjęcia decyzji (UE) 2017/1324. Rokowania zakończyły się pomyślnie.

(7)

Umowa powinna zostać podpisana.

(8)

Aby umożliwić Libanowi uczestnictwo w PRIMA od samego początku, Umowę należy stosować tymczasowo, do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jej wejścia w życie,

(1)

W dniu 4 sierpnia 2017 r. Rada przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1420 (2) dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001, wprowadzające uaktualniony wykaz osób, grup i podmiotów, do których zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 2580/2001 (zwany dalej „wykazem”).

(2)

Rada przedstawiła wszystkim osobom, grupom i podmiotom uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie, w przypadkach gdy było to wykonalne.

(3)

Poprzez ogłoszenie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Rada poinformowała osoby, grupy i podmioty wymienione w wykazie, że postanowiła pozostawić je w wykazie. Rada poinformowała również osoby, grupy i podmioty, których to dotyczy, że możliwe jest zwrócenie się do Rady o uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie, o ile takie uzasadnienie nie zostało im wcześniej przekazane.

(4)

Rada dokonała przeglądu wykazu zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001. Przy przeglądzie Rada uwzględniła uwagi przedłożone jej przez zainteresowanych oraz uaktualnione informacje otrzymane od właściwych organów krajowych, dotyczące statusu osób i podmiotów umieszczonych w wykazie na szczeblu krajowym.

(5)

Rada sprawdziła, czy właściwe władze, o których mowa w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska Rady 2001/931/WPZiB (3), podjęły decyzje w odniesieniu do wszystkich osób, grup i podmiotów, z których to decyzji wynika ich uczestnictwo w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB. Rada uznała też, że osoby, grupy i podmioty, do których mają zastosowanie art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, powinny nadal być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 2580/2001.

(6)

Należy odpowiednio zaktualizować wykaz oraz uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/1420,

(1)

Rozporządzenie (UE) 2015/2283 stanowi, że jedynie taka nowa żywność, która uzyskała zezwolenie i jest wpisana do unijnego wykazu, może być wprowadzana na rynek w Unii.

(2)

Na podstawie art. 8 rozporządzenia (UE) 2015/2283 przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2470 (2) ustanawiające unijny wykaz nowej żywności, która uzyskała zezwolenie.

(3)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) 2015/2283 Komisja przedkłada projekt aktu wykonawczego w sprawie wprowadzenia na rynek w Unii nowej żywności i w sprawie aktualizacji unijnego wykazu.

(4)

Na podstawie art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283 wniosek dotyczący wprowadzania nowej żywności na rynek w Unii, przedłożony państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (3), w sprawie którego nie zapadła ostateczna decyzja przed dniem 1 stycznia 2018 r., traktuje się jako wniosek złożony zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/2283.

(5)

W dniu 13 marca 2014 r. przedsiębiorstwo Naturalendo Tech Co., Ltd zwróciło do właściwego organu Irlandii z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu wyciągu z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) jako nowego składnika żywności w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 258/97. Wniosek dotyczy stosowania nowej żywności w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla kobiet po menopauzie.

(6)

Wniosek o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu wyciągu z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) jako nowej żywności w Unii został przedłożony państwu członkowskiemu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97, jednak spełnia on także wymogi określone w rozporządzeniu (UE) 2015/2283.

(7)

W dniu 29 lipca 2014 r. właściwy organ Irlandii wydał sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że wyciąg z mieszanki korzeni trzech ziół spełnia kryteria dotyczące nowych składników żywności określone w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 258/97.

(8)

W dniu 15 września 2014 r. Komisja przekazała sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny pozostałym państwom członkowskim. Przed upływem okresu 60 dni określonego w art. 6 ust. 4 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 258/97 pozostałe państwa członkowskie zgłosiły uzasadniony sprzeciw.

(9)

Ze względu na sprzeciw zgłoszony przez pozostałe państwa członkowskie Komisja zwróciła się w dniu 20 kwietnia 2015 r. do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o przeprowadzenie dodatkowej oceny wyciągu z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97.

(10)

W dniu 21 września 2016 r. EFSA przyjęła opinię naukową w sprawie bezpieczeństwa wyciągu z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) jako nowej żywności („Scientific opinion on the safety of an extract of three herbal roots (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. and Angelica gigas Nakai) as a novel food”) (4). Opinia ta została opracowana i przyjęta przez EFSA na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97, jest jednak zgodna z wymogami art. 11 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(11)

W opinii EFSA nie ustalono bezpieczeństwa wyciągu z mieszanki korzeni trzech ziół stosowanego w suplementach żywnościowych przeznaczonych dla dorosłych przy maksymalnym spożyciu zaproponowanym przez wnioskodawcę wynoszącym 514 mg/dzień, ponieważ dawka ta przekroczyłaby poziom uznawany za bezpieczny (2,5 mg/kg masy ciała). EFSA stwierdziła jednak, że wyciąg z mieszanki korzeni trzech ziół jest bezpieczny dla osób dorosłych, jeżeli dodaje się go do suplementów żywnościowych w maksymalnej dawce wynoszącej 175 mg dziennie, co odpowiada bezpiecznemu poziomowi spożycia przez osobę dorosłą o standardowej masie ciała wynoszącej 70 kg.

(12)

W związku z opinią EFSA wnioskodawca przekazał dodatkowe informacje, aby zmniejszyć obawy dotyczące bezpieczeństwa. W dniu 12 stycznia 2017 r. Komisja zwróciła się do EFSA o weryfikację dodatkowych informacji przekazanych w związku z opinią naukową w sprawie bezpieczeństwa wyciągu z korzeni trzech ziół. W dniu 4 kwietnia 2017 r. EFSA stwierdziła w zweryfikowanej opinii w sprawie bezpieczeństwa wyciągu z mieszanki korzeni trzech ziół (5), że opinia naukowa pierwotnie przyjęta w dniu 21 września 2016 r. nie musi być zmieniana, a zatem EFSA ponownie potwierdziła, że wyciąg z mieszanki korzeni trzech ziół jest bezpieczny dla osób dorosłych, jeżeli dodaje się go do suplementów żywnościowych w maksymalnej dziennej dawce wynoszącej 175 mg.

(13)

W pierwotnej opinii EFSA stwierdza, że ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej na Angelica gigas Nakai jest podobne do ryzyka związanego z selerem, gdyż obie rośliny należą do tej samej rodziny botanicznej (tj. Apiaceae). Jako że zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (6) seler musi być oznaczony na etykiecie jako alergen, przedmiotowy nowy składnik żywności powinien być również odpowiednio oznaczony.

(14)

Obie opinie stanowią wystarczającą podstawę do stwierdzenia, że wyciąg z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) w proponowanych zastosowaniach i przy proponowanych poziomach stosowania, jeżeli jest używany jako składnik w suplementach żywnościowych, jest zgodny z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/2283.

(15)

Ze względu na zamierzone zastosowanie oraz fakt, że wniosek o zezwolenie obejmuje wyłącznie osoby dorosłe, suplementy żywnościowe zawierające wyciąg z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) powinny być odpowiednio oznakowane.

(16)

W dyrektywie 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7) ustanowiono wymogi dotyczące suplementów żywnościowych. Należy zezwolić na stosowanie wyciągu z korzeni trzech ziół (Cynanchum wilfordii Hemsley, Phlomis umbrosa Turcz. i Angelica gigas Nakai) bez uszczerbku dla przepisów tej dyrektywy.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 470/2009 przewidziano ustanowienie maksymalnych limitów pozostałości (MLP) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych podawanych zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność, oraz w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej.

(2)

W tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2) („tabela 1”) wyszczególniono substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego. W przypadku niektórych substancji określono różne MLP dla różnych gatunków lub grup gatunków oraz dla różnych tkanek docelowych tych gatunków lub grup gatunków.

(3)

W art. 11 dyrektywy 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) ustanowiono przepisy dotyczące leczenia zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, dotkniętych chorobą, w odniesieniu do której nie jest dopuszczony do obrotu w danym państwie członkowskim żaden weterynaryjny produkt leczniczy. W szczególności ust. 2 wspomnianego artykułu, odczytywany łącznie z art. 29 rozporządzenia (WE) nr 470/2009, stanowi, że zwierzęta takie mogą być leczone produktami leczniczymi zawierającymi substancje farmakologicznie czynne tylko wówczas, gdy substancje te są wymienione w tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010.

(4)

Komisja jest zobowiązana do przyjęcia szczegółowych przepisów dotyczących MLP, które należy uwzględniać do celów kontroli środków spożywczych uzyskanych ze zwierząt leczonych na podstawie art. 11 dyrektywy 2001/82/WE. W przypadku określonych tkanek docelowych gatunków zwierząt leczonych w UE na podstawie art. 11 dyrektywy 2001/82/WE tabela 1 w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 może nie zawierać MLP. W celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów należy określić, jakie MLP obowiązują w takich przypadkach. W przepisach tych należy uwzględnić MLP ustanowione na podstawie rozporządzenia (WE) nr 470/2009 w odniesieniu do różnych gatunków zwierząt i różnych tkanek docelowych, w przypadku których ocena ryzyka wykazała ich bezpieczeństwo dla konsumentów. Stosowanie istniejących MLP do kombinacji tkanka-gatunek, dla których nie ustalono MLP, w połączeniu z zastosowaniem odpowiednich okresów karencji lub standardowych minimalnych okresów karencji zgodnie z art. 11 stanowi wystarczającą gwarancję bezpieczeństwa konsumentów.

(5)

W odniesieniu do leczenia na podstawie art. 11 dyrektywy 2001/82/WE, aby określić MLP weterynaryjnych produktów leczniczych u zwierząt należących do gatunków niewymienionych w tabeli 1, należy odnieść się do MLP ustanowionych w tabeli 1 dla gatunków o podobnej budowie anatomicznej i podobnym metabolizmie. Gatunki zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, należy zatem podzielić na grupy i określić pokrewieństwo między nimi pod względem budowy anatomicznej i metabolizmu.

(6)

W pierwszej kolejności uwzględnia się MLP wymienione w tabeli 1 w odniesieniu do tej samej tkanki docelowej zwierząt należących do gatunku spokrewnionego lub bliżej spokrewnionego, a w ostatniej kolejności – najniższy MLP dla dowolnej tkanki docelowej zwierząt należących do dowolnego gatunku.

(7)

Jeżeli w tabeli 1 określono ograniczenia dotyczące obowiązywania MLP w odniesieniu do niektórych zastosowań, ograniczenia te stosuje się również wobec możliwych zastosowań u innych gatunków zwierząt lub tkanek docelowych.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

a)

jeżeli w tabeli 1 określono co najmniej jeden MLP dla tej tkanki docelowej u zwierzęcia dowolnego gatunku spokrewnionego z gatunkiem leczonego zwierzęcia:

b)

jeżeli lit. a) nie ma zastosowania, do celów kontroli uwzględnia się najniższy ze wszystkich MLP określonych w tabeli 1 dla tej tkanki docelowej dla gatunków, które nie są spokrewnione z gatunkiem leczonego zwierzęcia;

c)

jeżeli ani w wyniku zastosowania lit. a), ani lit. b) nie uzyskano MLP, który można uwzględnić do celów kontroli, do celów kontroli uwzględnia się najniższy ze wszystkich MLP określonych w tabeli 1 dla innych tkanek docelowych u dowolnego gatunku zwierząt;

d)

jeżeli w tabeli 1 określono ograniczenia dotyczące obowiązywania danego MLP dla niektórych zastosowań, ograniczenia te stosuje się również w przypadku uwzględniania MLP na podstawie art. 3 lit. a), b) i c) wobec możliwych zastosowań u innych gatunków zwierząt lub tkanek docelowych.

(1)

Zgodnie z art. 67 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) na dochody Europejskiej Agencji Leków składają się składki pochodzące z Unii oraz opłaty wnoszone do Agencji przez przedsiębiorstwa. W rozporządzeniu (WE) nr 297/95 ustanowiono kategorie i poziomy takich opłat.

(2)

Opłaty te należy zaktualizować w oparciu o wysokość wskaźnika inflacji w 2017 r. Wskaźnik inflacji w Unii, udostępniony przez Urząd Statystyczny Unii Europejskiej, wyniósł w 2017 r. 1,7 %.

(3)

Dla uproszczenia skorygowane poziomy opłat powinny zostać zaokrąglone do najbliższych 100 EUR.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 297/95.

(5)

Ze względu na pewność prawa niniejszego rozporządzenia nie należy stosować do ważnych wniosków, które nie zostały rozpatrzone do dnia 1 kwietnia 2018 r.

(6)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 297/95 aktualizacji należy dokonać ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2018 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem pilnie wejść w życie i być stosowane od tej daty,

1)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 4 akapit pierwszy kwotę „70 200 EUR” zastępuje się kwotą „71 400 EUR”;

3)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 6 akapit pierwszy kwotę „42 300 EUR” zastępuje się kwotą „43 000 EUR”;

5)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

6)

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

(1)

Kadencja Karela PINXTENA na stanowisku członka Trybunału Obrachunkowego upłynęła w dniu 28 lutego 2018 r.,

(2)

Należy w związku z tym mianować nowego członka Trybunału Obrachunkowego,

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Hansa-Josefa VOGLA,

—

Dr Eckhard RUTHEMEYER, Bürgermeister der Stadt Soest.

(1)

W dniach 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Markusa TÖNSA.

(3)

Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Stefana ENGSTFELDA,

a)

na stanowisko członka:

oraz

b)

na stanowisko zastępcy członka:

(1)

W dniu 27 grudnia 2001 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB (1).

(2)

W dniu 4 sierpnia 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/1426 (2) dotyczącą aktualizacji wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB (zwanego dalej „wykazem”).

(3)

Zgodnie z art. 1 ust. 6 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB konieczne jest dokonywanie przeglądu nazwisk osób oraz nazw grup i podmiotów w wykazie w regularnych odstępach czasu, w celu stwierdzenia, czy istnieją podstawy do utrzymania ich w wykazie.

(4)

W niniejszej decyzji przedstawia się wynik przeglądu przeprowadzonego przez Radę w odniesieniu do osób, grup i podmiotów, do których mają zastosowanie art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(5)

Rada sprawdziła, czy właściwe władze, o których mowa w art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, podjęły decyzje w odniesieniu do wszystkich osób, grup i podmiotów umieszczonych w wykazie, z których to decyzji wynika ich uczestnictwo w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB. Rada uznała też, że osoby, grupy i podmioty, do których mają zastosowanie art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, powinny nadal być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi w tym akcie.

(6)

Należy odpowiednio zaktualizować wykaz oraz uchylić decyzję (WPZiB) 2017/1426,

(1)

W dniu 31 lipca 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/1333 (1) w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii.

(2)

W dniu 28 września 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/1776 (2) zmieniającą decyzję (WPZiB) 2015/1333.

(3)

W związku z ciągłym brakiem stabilności i powagą sytuacji w Libii Rada postanowiła przedłużyć obowiązywanie środków ograniczających dotyczących trzech osób na kolejnych sześć miesięcy.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2015/1333,

(1)

Obecnie cło antydumpingowe obowiązuje wobec przywozu do Unii podstawowych części rowerowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”) („rozszerzone cło”) w wyniku rozszerzenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 71/97 cła antydumpingowego na przywóz rowerów pochodzących z Chin. Rozszerzone cło zostało także utrzymane na mocy rozporządzenia Rady (UE) nr 502/2013 (4).

(2)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 71/97 Komisja jest upoważniona do wprowadzenia niezbędnych środków zezwalających na zwolnienie z cła przywozu podstawowych części rowerowych, który nie stanowi obejścia cła antydumpingowego.

(3)

Przedmiotowe środki wykonawcze zawarto w rozporządzeniu (WE) nr 88/97 ustanawiającym szczególny system zwolnień.

(4)

Na tej podstawie Komisja zwolniła szereg podmiotów zajmujących się montażem rowerów z płatności rozszerzonego cła („zwolnione strony”).

(5)

Jak określono w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 88/97, Komisja publikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej kolejne wykazy zwolnionych stron (5).

(6)

Ostatnią decyzję wykonawczą Komisji dotyczącą zwolnień na mocy rozporządzenia (WE) nr 88/97 przyjęto w dniu 22 lutego 2017 r. (6).

(1)

W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (4) ustanawia się środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby.

(2)

Ryzyko rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń wśród dzikich zwierząt jest związane z naturalnym powolnym rozprzestrzenianiem się tej choroby w populacjach dzików, jak też z ryzykiem w związku z działalnością człowieka, o czym świadczy niedawny rozwój epidemiologiczny tej choroby w Unii i co zostało udokumentowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w opinii naukowej panelu ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt, opublikowanej w dniu 14 lipca 2015 r.; w sprawozdaniu naukowym EFSA „Epidemiological analyses on African swine fever in the Baltic countries and Poland” (Analizy epidemiologiczne dotyczące afrykańskiego pomoru świń w krajach bałtyckich i Polsce), opublikowanym w dniu 23 marca 2017 r.; oraz w sprawozdaniu naukowym EFSA „Epidemiological analyses on African swine fever in the Baltic countries and Poland” (Analizy epidemiologiczne dotyczące afrykańskiego pomoru świń w krajach bałtyckich i Polsce), opublikowanym w dniu 7 listopada 2017 r. (5).

(3)

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był kilkakrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Unii, które należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/169 (6) w celu uwzględnienia zmian w sytuacji epidemiologicznej w Republice Czeskiej, na Łotwie, Litwie i w Polsce. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został następnie zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/263 (7) w celu uwzględnienia zmian w sytuacji epidemiologicznej w Polsce.

(4)

Od 7 lutego 2017 r. nie otrzymano żadnego powiadomienia o ogniskach afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na niektórych obszarach Łotwy na zachód od Rygi, które są obecnie wymienione w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Ponadto przekazane przez to państwo członkowskie dane dotyczące nadzoru wykazują, że w gospodarstwach na wymienionych obszarach w sposób zadowalający wprowadzono nadzór nad środkami bezpieczeństwa biologicznego w oparciu o krajowe programy bezpieczeństwa biologicznego mające na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się przedmiotowego wirusa. Fakty te wskazują na poprawę sytuacji epidemiologicznej na Łotwie.

(5)

W lutym 2018 r. ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych wystąpiło w gminie Jabłoń w Polsce. Ten obszar jest obecnie wymieniony w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przedmiotowe ognisko oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do tej decyzji wykonawczej.

(6)

W lutym 2018 r. zaobserwowano szereg przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików na południowym skraju obszaru w Republice Czeskiej wymienionego w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przypadki te oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(7)

W styczniu i w lutym 2018 r. zaobserwowano szereg przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików w północnej części Litwy graniczącej z Łotwą i w południowej części Litwy graniczącej z Polską. Przypadki te oznaczają wzrost poziomu ryzyka na niektórych obszarach w północnej i w południowej części Litwy, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(8)

W lutym 2018 r. zaobserwowano szereg przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików w niektórych miejscach na północnym skraju obszaru wymienionego w części I i znajdującego się na północy Łotwy oraz na niektórych wymienionych w części I obszarach na Łotwie graniczących z Litwą. Przypadki te oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(9)

Aby skoncentrować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określone w decyzji wykonawczej 2014/709/UE i zapobiegać w ten sposób dalszemu rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, a jednocześnie zapobiegać niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz unikać wszelkich nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, należy uaktualnić unijny wykaz obszarów podlegających środkom kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określony w załączniku do wspomnianej decyzji wykonawczej, tak aby uwzględnić w nim zmiany w sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby w Republice Czeskiej, na Litwie, Łotwie i w Polsce.

(10)

Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, należy wyznaczyć odpowiedniej wielkości obszary podwyższonego ryzyka w Republice Czeskiej, na Litwie, Łotwie i w Polsce oraz uwzględnić je w wykazach znajdujących się w częściach I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(11)

Ponadto niektóre z obszarów dotkniętych niedawnymi przypadkami afrykańskiego pomoru świń u dzików w Republice Czeskiej, na Łotwie, Litwie i w Polsce, które są obecnie wymienione w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, powinny zostać wymienione w części II tego załącznika.

(12)

Ponadto określone obszary Łotwy, wymienione obecnie w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, w przypadku których ostatnio nie powiadamiano o ogniskach afrykańskiego pomoru świń, powinny zostać wymienione w części II tego załącznika.

(13)

Ponadto określony obszar Polski, wymieniony obecnie w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, w przypadku którego ostatnio powiadamiano o ognisku afrykańskiego pomoru świń, powinien zostać wymieniony w części III tego załącznika. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,