ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 185
Wydanie polskie
Legislacja
Rocznik 62
11 lipca 2019
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 62 |
|
|
|
Sprostowania |
|
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2019/1176
z dnia 10 lipca 2019 r.
zmieniające załączniki II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego, mandipropamidu i profoksydimu w określonych produktach lub na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a), art. 18 ust. 1 lit. b) oraz art. 49 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) mandipropamidu i profoksydimu określono w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. W rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 nie określono NDP metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego, a ponieważ substancja ta nie jest włączona do załącznika IV do tego rozporządzenia, stosuje się wartość wzorcową wynoszącą 0,01 mg/kg, określoną w art. 18 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia. |
|
(2) |
W przypadku metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (2). Urząd stwierdził, że nie oczekuje się wystąpienia pozostałości metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego w żadnych towarach roślinnych lub zwierzęcych, ponieważ nie oczekuje się, aby w wyniku jego jedynego i ograniczonego zastosowania jako pestycydu w winogronach do produkcji wina po szczepieniu w winogronach tych występował znaczny poziom pozostałości. Należy zatem ustalić NDP na poziomie określonej granicy oznaczalności. Te wartości wzorcowe należy określić w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(3) |
W odniesieniu do mandipropamidu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (3). Urząd zaproponował zmianę definicji pozostałości na mandipropamid (wszelkie proporcje izomerów składowych). Urząd zalecił podwyższenie lub utrzymanie obecnych NDP. Urząd stwierdził, że w przypadku NDP w odniesieniu do ziemniaków, cebuli, dymki/cebuli szczypiorowej i cebuli siedmiolatki, pomidorów oraz cukinii brakuje pewnych informacji i że osoby zarządzające ryzykiem powinny przeprowadzić dalszą analizę. Ponieważ konsumenci nie są narażeni na ryzyko, NDP dotyczące tych produktów należy wyznaczyć w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 na dotychczasowym poziomie lub na poziomie określonym przez Urząd. Te NDP zostaną poddane przeglądowi, w ramach którego uwzględnione zostaną informacje dostępne w ciągu dwóch lat od opublikowania niniejszego rozporządzenia. |
|
(4) |
W odniesieniu do profoksydimu Urząd przedłożył uzasadnioną opinię w sprawie obecnych NDP zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 (4). Urząd zalecił utrzymanie obecnych NDP. |
|
(5) |
W odniesieniu do produktów, w przypadku których nie zezwala się na stosowanie danych środków ochrony roślin i dla których nie istnieją tolerancje przywozowe ani CXL, NDP należy ustalić na poziomie określonej granicy oznaczalności lub wartości wzorcowej NDP, jak określono w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(6) |
Komisja skonsultowała się z laboratoriami referencyjnymi Unii Europejskiej do spraw pozostałości pestycydów w związku z potrzebą dostosowania niektórych granic oznaczalności. W odniesieniu do kilku substancji laboratoria te stwierdziły, że w związku z rozwojem technicznym w przypadku niektórych towarów konieczne jest ustalenie określonych granic oznaczalności. |
|
(7) |
Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(8) |
Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu przeprowadzono konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi uwzględniono. |
|
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
|
(10) |
Aby umożliwić normalny obrót produktami, ich przetwarzanie i konsumpcję, w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć przepis przejściowy dla produktów, które zostały wyprodukowane przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów. |
|
(11) |
Należy przewidzieć odpowiednio długi termin przed rozpoczęciem stosowania zmienionych NDP, aby umożliwić państwom członkowskim, państwom trzecim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP. |
|
(12) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 w brzmieniu przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem stosuje się nadal w odniesieniu do produktów, które zostały wyprodukowane w Unii lub przywiezione do Unii przed dniem 31 stycznia 2020 r.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 31 stycznia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels for 2,5-dichlorobenzoic acid methylester according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2018;16(6):5331.
(3) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels for mandipropamid according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości mandipropamidu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2018;16(5):5284.
(4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; „Review of the existing maximum residue levels for profoxydim according to Article 12 of Regulation (EC) No 396/2005” (Przegląd obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości profoksydimu zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 396/2005). Dziennik EFSA 2018;16(5):5282.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II, III i V do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany: dodaje się kolumny dotyczące mandipropamidu i profoksydimu w brzmieniu: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2) |
w załączniku III wprowadza się następujące zmiany: w części A skreśla się kolumny dotyczące mandipropamidu i profoksydimu; |
|
3) |
w załączniku V dodaje się kolumnę dotyczącą metyloestru kwasu 2,5-dichlorobenzoesowego w brzmieniu: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
(*1) Granica oznaczalności
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.
(*2) Granica oznaczalności
(2) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w załączniku I.”
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/26 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1177
z dnia 10 lipca 2019 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 142/2011 w odniesieniu do przywozu żelatyny, dodatków smakowych i tłuszczów wytopionych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (1), w szczególności jego art. 29 ust. 4 i art. 41 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 142/2011 (2) ustanowiono warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego, jakie należy spełnić przy przywozie żelatyny, dodatków smakowych i tłuszczów wytopionych. |
|
(2) |
W tabeli 1 w rozdziale I sekcja 1 oraz w tabeli 2 w rozdziale II sekcja 1 załącznika XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011 określono wymogi dotyczące przywozu do Unii produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. |
|
(3) |
Egipt dostarczył Komisji wystarczające gwarancje kontroli produkcji żelatyny przez właściwy organ. Uzasadnione jest zatem dodanie Egiptu do wykazu państw trzecich, z których można przywozić żelatynę do Unii. |
|
(4) |
Dodatki smakowe do produkcji karmy dla zwierząt domowych mogą pochodzić od zwierząt domowych, ale także od dzikich zwierząt poddanych ubojowi lub uśmierconych z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi. Należy dostosować wykaz państw trzecich kwalifikujących się do przywozu dodatków smakowych, uwzględniając odniesienie do wykazu państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz mięsa zwierząt łownych przeznaczonego do spożycia przez ludzi. |
|
(5) |
W rozporządzeniu Komisji (UE) 2017/1261 (3) wprowadzono alternatywną metodę produkcji paliw odnawialnych (4), opartą na ocenie EFSA. Należy zezwolić na przywóz tłuszczów wytopionych, o których mowa w art. 8, 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do stosowania w nowej alternatywnej metodzie, ponieważ stosowanie tych materiałów jest w Unii dozwolone. Należy zatem odpowiednio zmienić rozdział II załącznika XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011. |
|
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z tekstem w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1261 z dnia 12 lipca 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 142/2011 w odniesieniu do alternatywnej metody przetwarzania niektórych tłuszczów wytopionych (Dz.U. L 182 z 13.7.2017, s. 31).
(4) Scientific Opinion on a continuous multiple-step catalytic hydro-treatment for the processing of rendered animal fat (Category 1) (Opinia naukowa dotycząca wielokrotnej wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej przy przetwarzaniu wytopionych tłuszczów zwierzęcych (kategoria 1)) (Dziennik EFSA 2015;13(11):4307).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011 wprowadza się następujące zmiany:
|
a) |
w tabeli 1 w rozdziale I sekcja 1 wiersz 5 otrzymuje brzmienie:
|
|
b) |
w tabeli 2 w rozdziale II sekcja 1 wiersz 13 otrzymuje brzmienie:
|
|
c) |
w tabeli 2 w rozdziale II sekcja 1 wiersz 17 otrzymuje brzmienie:
|
DECYZJE
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/30 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1178
z dnia 8 lipca 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu ds. Współpracy ustanowionego na mocy Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony, w odniesieniu do mających zastosowanie przepisów dotyczących produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych oraz w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43, w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Umowa w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony (1) (zwana dalej „umową”) została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2002/245/WE (2) i weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2002 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy Komitet ds. Współpracy ma doprecyzować przepisy prawodawstwa Unii, które mają być stosowane, w odniesieniu do państw niebędących członkami Unii, między innymi w dziedzinie unijnych regulacji weterynaryjnych, dotyczących zdrowia roślin i jakości w przypadku gdy jest to niezbędne dla właściwego funkcjonowania umowy. |
|
(3) |
Komitet ds. Współpracy ma przyjąć decyzję w sprawie mających zastosowanie, w ramach umowy, przepisów prawodawtstwa Unii dotyczących produkcji ekologicznej, znakowania produktów ekologicznych oraz ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych. |
|
(4) |
Należy ustalić stanowisko, jakie powino zostać zajęte w imieniu Unii w Komitecie ds. Współpracy, gdyż doprecyzowanie mających zastosowanie przepisów prawodawstwa Unii zwiększy pewność prawa między stronami umowy oraz umożliwi prawidłowe funkcjonowanie unii celnej między Unią i San Marino. |
|
(5) |
W związku z tym konieczne jest doprecyzowanie mających zastosowanie przepisów prawodawstwa Unii dotyczących produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, w tym: rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 (3) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008 (4) i (WE) nr 1235/2008 (5). Ponadto należy dokonać niezbędnych ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych, a także procedurę, której należy przestrzegać w sytuacji, gdy Unia przyjmuje nowe przepisy dotyczące produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, które mają wpływ na odniesienia do mających zastosowanie przepisów i uzgodnionych ustaleń. |
|
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Komitetu Współpracy powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu ds. Współpracy ustanowionego na mocy Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony, oparte jest na projekcie decyzji Komitetu ds. Współpracy dołączonym do niniejszej decyzji.
Przedstawiciele Unii w ramach Komitetu ds. Współpracy mogą uzgodnić niewielkie zmiany do projektu decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2019 r.
W imieniu Rady
A.-K. PEKONEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 84 z 28.3.2002, s. 43.
(2) Decyzja Rady 2002/245/WE z dnia 28 lutego 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino oraz Protokołu do Umowy w następstwie rozszerzenia z dnia 1 stycznia 1995 r. (Dz.U. L 84 z 28.3.2002, s. 41).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. L 250 z 18.9.2008, s. 1).
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25).
PROJEKT
DECYZJA KOMITETU DS. WSPÓŁPRACY UE-SAN MARINO NR …/2019
z dnia ...
w sprawie mających zastosowanie przepisów dotyczących produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych oraz ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych, przyjętych w ramach Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony
KOMITET DS. WSPÓŁPRACY UE-SAN MARINO,
uwzględniając Umowę w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony (1), w szczególności jej art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 3 lit. c) oraz art. 23 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Art. 6 ust. 4 Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony (zwanej dalej „umową”) przewiduje, że w przypadkach gdy jest to konieczne do należytego funkcjonowania umowy, Republika San Marino zobowiązuje się do przyjęcia w obszarze wymiany handlowej produktami rolnymi przepisów prawodawstwaa Unii dotyczących jakości. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 7 ust. 1 tiret piąte umowy Republika San Marino ma stosować, w odniesieniu do państw niebędących członkami Unii (zwanych dalej „państwami trzecimi”) i w przypadkach gdy jest to konieczne do należytego funkcjonowania umowy, przepisy prawodawstwaa Unii dotyczące jakości. |
|
(3) |
Aby uniknąć przeszkód w swobodnym obrocie towarów oraz zapewnić należyte funkcjonowanie unii celnej ustanowionej na mocy umowy, konieczne jest doprecyzowanie przepisów prawodawstwa Unii dotyczących jakości mających zastosowanie do produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych. |
|
(4) |
Aby zapewnić przestrzeganie prawodawstwa Unii w zakresie przywozu produktów ekologicznych z państw trzecich do Republiki San Marino, konieczne jest dokonanie stosownych ustaleń, które mają być stosowane przez organy krajowe Republiki San Marino. |
|
(5) |
Aby zapewnić przestrzeganie prawodawstwa Unii w zakresie produktów ekologicznych przygotowanych lub wytworzonych w Republice San Marino, również należy dokonać stosownych ustaleń. |
|
(6) |
Należy również wprowadzić procedurę, której należy przestrzegać w sytuacji, gdy Unia przyjmie nowe przepisy dotyczące produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, które mają wpływ na odniesienia do przepisów i ustaleń określonych w niniejszej decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Mające zastosowanie przepisy prawodawstwa Unii dotyczące produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych wymieniono w załączniku A.
Artykuł 2
Ustalenia niezbędne dla zapewnienia przestrzegania przepisów prawodawstwaa Unii, o których mowa w art. 1, dotyczących przywozu produktów ekologicznych z państw trzecich do Republiki San Marino, określono w załączniku B.
Artykuł 3
Ustalenia niezbędne dla zapewnienia przestrzegania przepisów prawodawstwa Unii, o których mowa w art. 1, dotyczących produktów ekologicznych przygotowanych lub wytworzonych w Republice San Marino, określono w załączniku C.
Artykuł 4
Służby Komisji Europejskiej i władze Republiki San Marino uzgadniają zmiany do załączników A, B i C, a także inne praktyczne ustalenia niezbędne do stosowania przepisów, o których mowa w tych załącznikach.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w ...
W imieniu Komitetu Współpracy
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK A
WYKAZ MAJĄCYCH ZASTOSOWANIE PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH PRODUKCJI EKOLOGICZNEJ I ZNAKOWANIA PRODUKTÓW EKOLOGICZNYCH
Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1), zmienione:
|
— |
rozporządzeniem Rady (WE) nr 967/2008 z dnia 29 września 2008 r. (Dz.U. L 264 z 3.10.2008, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1). |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli (Dz.U. L 250 z 18.9.2008, s. 1), zmienione:
|
— |
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1254/2008 z dnia 15 grudnia 2008 r. (Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 80), |
|
— |
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 710/2009 z dnia 5 sierpnia 2009 r. (Dz.U. L 204 z 6.8.2009, s. 15), |
|
— |
rozporządzeniem Komisji (UE) nr 271/2010 z dnia 24 marca 2010 r. (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 19), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 344/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. (Dz.U. L 96 z 9.4.2011, s. 15), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 426/2011 z dnia 2 maja 2011 r. (Dz.U. L 113 z 3.5.2011, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 126/2012 z dnia 14 lutego 2012 r. (Dz.U. L 41 z 15.2.2012, s. 5), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 203/2012 z dnia 8 marca 2012 r. (Dz.U. L 71 z 9.3.2012, s. 42), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 505/2012 z dnia 14 czerwca 2012 r. (Dz.U. L 154 z 15.6.2012, s. 12), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 392/2013 z dnia 29 kwietnia 2013 r. (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 5), |
|
— |
rozporządzeniem Komisji (UE) nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 74), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1030/2013 z dnia 24 października 2013 r. (Dz.U. L 283 z 25.10.2013, s. 15), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1364/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 343 z 19.12.2013, s. 29), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 354/2014 z dnia 8 kwietnia 2014 r. (Dz.U. L 106 z 9.4.2014, s. 7), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 836/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. (Dz.U. L 230 z 1.8.2014, s. 10), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1358/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 97), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/673 z dnia 29 kwietnia 2016 r. (Dz.U. L 116 z 30.4.2016, s. 8), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1842 z dnia 14 października 2016 r. (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 19), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/838 z dnia 17 maja 2017 r. (Dz.U. L 125 z 18.5.2017, s. 5), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/2273 z dnia 8 grudnia 2017 r. (Dz.U. L 326 z 9.12.2017, s. 42), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1584 z dnia 22 października 2018 r. (Dz.U. L 264 z 23.10.2018, s. 1). |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25), zmienione:
|
— |
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 537/2009 z dnia 19 czerwca 2009 r. (Dz.U. L 159 z 20.6.2009, s. 6), |
|
— |
rozporządzeniem Komisji (UE) nr 471/2010 z dnia 31 maja 2010 r. (Dz.U. L 134 z 1.6.2010, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 590/2011 z dnia 20 czerwca 2011 r. (Dz.U. L 161 z 21.6.2011, s. 9), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1084/2011 z dnia 27 października 2011 r. (Dz.U. L 281 z 28.10.2011, s. 3), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1267/2011 z dnia 6 grudnia 2011 r. (Dz.U. L 324 z 7.12.2011, s. 9), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 126/2012 z dnia 14 lutego 2012 r. (Dz.U. L 41 z 15.2.2012, s. 5), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 508/2012 z dnia 20 czerwca 2012 r. (Dz.U. L 162 z 21.6.2012, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 751/2012 z dnia 16 sierpnia 2012 r. (Dz.U. L 222 z 18.8.2012, s. 5), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 125/2013 z dnia 13 lutego 2013 r. (Dz.U. L 43 z 14.2.2013, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem Komisji (UE) nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 74), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 567/2013 z dnia 18 czerwca 2013 r. (Dz.U. L 167 z 19.6.2013, s. 30), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 586/2013 z dnia 20 czerwca 2013 r. (Dz.U. L 169 z 21.6.2013, s. 51), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 355/2014 z dnia 8 kwietnia 2014 r. (Dz.U. L 106 z 9.4.2014, s. 15), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 442/2014 z dnia 30 kwietnia 2014 r. (Dz.U. L 130 z 1.5.2014, s. 39), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 644/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. (Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 42), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 829/2014 z dnia 30 lipca 2014 r. (Dz.U. L 228 z 31.7.2014, s. 9), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1287/2014 z dnia 28 listopada 2014 r. (Dz.U. L 348 z 4.12.2014, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/131 z dnia 26 stycznia 2015 r. (Dz.U. L 23 z 29.1.2015, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/931 z dnia 17 czerwca 2015 r. (Dz.U. L 151 z 18.6.2015, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1980 z dnia 4 listopada 2015 r. (Dz.U. L 289 z 5.11.2015, s. 6), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2345 z dnia 15 grudnia 2015 r. (Dz.U. L 330 z 16.12.2015, s. 29), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/459 z dnia 18 marca 2016 r. (Dz.U. L 80 z 31.3.2016, s. 14), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/910 z dnia 9 czerwca 2016 r. (Dz.U. L 153 z 10.6.2016, s. 23), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1330 z dnia 2 sierpnia 2016 r. (Dz.U. L 210 z 4.8.2016, s. 43), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1842 z dnia 14 października 2016 r. (Dz.U. L 282 z 19.10.2016, s. 19), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/2259 z dnia 15 grudnia 2016 r. (Dz.U. L 342 z 16.12.2016, s. 4), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/872 z dnia 22 maja 2017 r. (Dz.U. L 134 z 23.5.2017, s. 6), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1473 z dnia 14 sierpnia 2017 r. (Dz.U. L 210 z 15.8.2017, s. 4), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1862 z dnia 16 października 2017 r. (Dz.U. L 266 z 17.10.2017, s. 1), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/2329 z dnia 14 grudnia 2017 r. (Dz.U. L 333 z 15.12.2017, s. 29), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/949 z dnia 3 lipca 2018 r. (Dz.U. L 167 z 4.7.2018, s. 3), |
|
— |
rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/39 z dnia 10 stycznia 2019 r. (Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 106), |
poprawione:
|
|
Dz.U. L 28 z 4.2.2015, s. 48 (1287/2014), |
|
|
Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 51 (2015/131). |
ZAŁĄCZNIK B
USTALENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2
|
1. |
Do produktów ekologicznych przywożonych do Republiki San Marino z państw trzecich dołącza się świadectwo kontroli, o którym mowa w art. 33 ust. 1 lit. d) akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 834/2007. |
|
2. |
Republika San Marino korzysta ze zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (system TRACES) ustanowionego decyzją Komisji 2003/24/WE (1) do obsługi elektronicznych świadectw kontroli w przypadku przywozu produktów ekologicznych z państw trzecich. |
|
3. |
Do celów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, w odniesieniu do przywozu produktów ekologicznych z państw trzecich do Republiki San Marino, sprawdzaniem przesyłki i zatwierdzaniem świadectw kontroli przy użyciu systemu TRACES zajmują się w imieniu Republiki San Marino urzędy celne wymienione w załączniku II do decyzji zbiorczej nr 1/2010 (2). |
|
4. |
Do celów art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 Republika San Marino może zostać wyznaczona do działania w charakterze współsprawozdawcy. Republika San Marino może zgodzić się na przyjęcie tego zadania według własnego uznania. |
(1) Decyzja Komisji 2003/24/WE z dnia 30 grudnia 2002 r. dotycząca opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (Dz.U. L 8 z 14.1.2003, s. 44).
(2) Decyzja zbiorcza nr 1/2010 Komitetu ds. Współpracy UE – San Marino z dnia 29 marca 2010 r. ustanawiająca różne środki wykonawcze do Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino (Dz.U. L 156 z 23.6.2010, s. 13).
ZAŁĄCZNIK C
USTALENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3
|
1. |
W odnośnych artykułach rozporządzeń wymienionych w załączniku A pojęcie „państwo członkowskie” lub „państwa członkowskie” należy rozumieć jako obejmujące Republikę San Marino. |
|
2. |
W przypadku gdy odnośne artykuły rozporządzeń wymienionych w załączniku A przewidują, że państwo członkowskie musi podjąć decyzję lub przekazać informacje lub powiadomienie, za podjęcie takiej decyzji lub przekazanie takich informacji lub powiadomienia odpowiadają władze Republiki San Marino. Władze Republiki San Marino uwzględniają opinie komitetów naukowych Unii oraz podejmują decyzje na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i przepisów postępowania w sprawach administracyjnych przyjętych przez Komisję Europejską. |
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/39 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1179
z dnia 8 lipca 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zmiany Protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami (Linia budżetowa 02 04 77 03 – Działanie przygotowawcze – Badania nad obronnością)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013 (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (2), w szczególności jego art. 58 ust. 2 lit. b), art. 110 ust. 1 oraz art. 181,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (3) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
|
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
|
(4) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy umawiającymi się stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczących działań przygotowawczych – badań nad obronnością. |
|
(5) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2019 r. |
|
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem opierać się na dołączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG w odniesieniu do zaproponowanej zmiany Protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2019 r.
W imieniu Rady
A.-K. PEKONEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG
NR …/2019
z dnia …
zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy umawiającymi się stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii dotyczących działań przygotowawczych – badań nad obronnością. |
|
(2) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić kontynuowanie tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2019 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 1 ust. 13 lit. a) protokołu 31 do Porozumienia EOG słowa „i 2018” zastępuje się słowami „, 2018 i 2019”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji na podstawie art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze
Wspólnego Komitetu EOG
(*1) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/42 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1180
z dnia 8 lipca 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie do zmiany Protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami (linia budżetowa 12 02 01 – Wdrażanie i rozwój jednolitego rynku usług finansowych)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do Porozumienia EOG. |
|
(3) |
Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami. |
|
(4) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczących wdrażanie i rozwoju jednolitego rynku usług finansowych. |
|
(5) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2019 r. |
|
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczące proponowanej zmiany Protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2019 r.
W imieniu Rady
A.-K. PEKONEN
Przewodnicząca
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2019
z dnia ...
zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Należy kontynuować współpracę pomiędzy Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii dotyczących wdrażania i rozwoju jednolitego rynku usług finansowych. |
|
(2) |
Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić realizację tej rozszerzonej współpracy od dnia 1 stycznia 2019 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 7 ust. 11 protokołu 31 do Porozumienia EOG słowa „i 2018” zastępuje się słowami „, 2018 i 2019”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji na mocy art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze
Wspólnego Komitetu EOG
(*1) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/44 |
DECYZJA RADY (UE) 2019/1181
z dnia 8 lipca 2019 r.
w sprawie wytycznych dotyczących polityk zatrudnienia państw członkowskich
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 148 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
uwzględniając opinię Komitetu ds. Zatrudnienia (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Państwa członkowskie i Unia, mając na względzie osiągnięcie celów w zakresie pełnego zatrudnienia i postępu społecznego określonych w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, mają działać w celu wypracowania skoordynowanej strategii na rzecz zatrudnienia, a w szczególności na rzecz wspierania wysokiego poziomu kwalifikacji i wyszkolenia pracowników i ich zdolności do dostosowywania się, jak również wspierania rynków pracy reagujących na zmiany gospodarcze. |
|
(2) |
Zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Unia opracowała i wdrożyła instrumenty koordynacji polityki w dziedzinie polityki budżetowej, makroekonomicznej i strukturalnej. Do instrumentów tych należą przedstawiane tutaj wytyczne dotyczące polityk zatrudnienia państw członkowskich określone w załączniku do decyzji Rady (UE) 2018/1215 (4) (zwane dalej „wytycznymi dotyczącymi zatrudnienia”) wraz z określonymi w zaleceniu Rady (UE) 2015/1184 ogólnymi wytycznymi dotyczącymi polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii (5), które to wytyczne stanowią razem zintegrowane wytyczne dotyczące wdrażania strategii „Europa 2020” (zwanej dalej „zintegrowanymi wytycznymi”). Założeniem wytycznych jest pokierowanie realizacją polityki w państwach członkowskich i Unii. Odzwierciedlają one współzależność między państwami członkowskimi. Otrzymany w ten sposób zestaw skoordynowanych polityk i reform na szczeblu unijnym i krajowym ma zapewnić odpowiednie połączenie ogólnych polityk gospodarczych i społecznych w celu zwiększenia ich wzajemnego pozytywnego oddziaływania. |
|
(3) |
W ramach europejskiego semestru połączono ze sobą różne instrumenty, tworząc nadrzędne ramy zintegrowanego wielostronnego nadzoru nad polityką gospodarczą, polityką budżetową, polityką zatrudnienia i polityką społeczną; europejski semestr ma służyć osiągnięciu celów strategii „Europa 2020”, w szczególności w zakresie zatrudnienia, edukacji i ograniczania ubóstwa, określonych w decyzji Rady 2010/707/UE (6). Równolegle z podejściem promującym cele polityczne polegające na stymulowaniu inwestycji, przeprowadzaniu reform strukturalnych i zapewnianiu odpowiedzialnych polityk fiskalnych europejski semestr jest od 2015 r. stale wzmacniany i usprawniany. Przede wszystkim w większym stopniu skupiono się na kwestiach związanych z zatrudnieniem i na kwestiach społecznych oraz pogłębiono dialog z państwami członkowskimi, partnerami społecznymi i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego. |
|
(4) |
W listopadzie 2017 r. Parlament Europejski, Rada i Komisja podpisały międzyinstytucjonalną proklamację Europejskiego filaru praw socjalnych, w którym określono 20 zasad i praw, na których mają opierać się sprawiedliwe i sprawnie funkcjonujące rynki pracy i systemy opieki społecznej. Europejski filar praw socjalnych stanowi ramy odniesienia, które pozwalają monitorować wyniki państw członkowskich, jeśli chodzi o zatrudnienie i sytuację społeczną, stymulować reformy na szczeblu krajowym oraz wytyczyć kierunek nowego procesu konwergencji w całej Unii. |
|
(5) |
Zintegrowane wytyczne powinny stanowić podstawę zaleceń dla poszczególnych krajów, jakie Rada może kierować do państw członkowskich. Realizując wytyczne dotyczące zatrudnienia, państwa członkowskie powinny w pełni wykorzystywać Europejski Fundusz Społeczny i inne fundusze unijne. Choć zintegrowane wytyczne skierowane są do państw członkowskich i Unii, to realizacja wytycznych dotyczących zatrudnienia powinna przebiegać w porozumieniu z wszystkimi władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi, przy aktywnym udziale parlamentów, a także partnerów społecznych i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego. |
|
(6) |
Komitet Zatrudnienia i Komitet Ochrony Socjalnej powinny monitorować wdrażanie stosownych polityk w świetle wytycznych dotyczących zatrudnienia zgodnie ze swoimi mandatami, których podstawa jest określona w TFUE. Komitety te i inne organy przygotowawcze Rady zaangażowane w koordynację polityk gospodarczych i społecznych powinny ściśle ze sobą współpracować. Należy utrzymać dialog merytoryczny między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, w szczególności w kwestii wytycznych dotyczących polityk zatrudnienia państw członkowskich. |
|
(7) |
Zasięgnięto opinii Komitetu Ochrony Socjalnej. |
|
(8) |
Tekst wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia przyjętych w 2018 r. powinien pozostać stabilny, aby można było skoncentrować się na ich wdrażaniu. W świetle oceny rozwoju sytuacji na rynkach pracy i sytuacji społecznej od przyjęcia wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia w 2018 r. ich aktualizacja nie jest konieczna. Przyczyny przyjęcia wytycznych dotyczących zatrudnienia w 2018 r. pozostają aktualne, w związku z tym wytyczne te należy utrzymać, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Wytyczne dotyczące polityk zatrudnienia państw członkowskich, określone w załączniku do decyzji (UE) 2018/1215, zostają utrzymane na rok 2019, a państwa członkowskie uwzględniają je w swoich politykach zatrudnienia i programach reform.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 lipca 2019 r.
W imieniu Rady
A.-K. PEKONEN
Przewodnicząca
(1) Opinia z dnia 18 marca 2019 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia z dnia 20 czerwca 2019 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Opinia z dnia 29 kwietnia 2019 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(4) Decyzja Rady (UE) 2018/1215 z dnia 16 lipca 2018 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityk zatrudnienia państw członkowskich (Dz.U. L 224 z 5.9.2018, s. 4).
(5) Zalecenie Rady (UE) 2015/1184 z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii Europejskiej (Dz.U. L 192 z 18.7.2015, s. 27).
(6) Decyzja Rady 2010/707/UE z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich (Dz.U. L 308 z 24.11.2010, s. 46).
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/46 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/1182
z dnia 3 lipca 2019 r.
w sprawie proponowanej inicjatywy obywatelskiej „EU law, minority rights and democratisation of Spanish institutions” („Prawo Unii, prawa mniejszości i demokratyzacja instytucji hiszpańskich”)
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4972)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (1), w szczególności jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Przedmiotem proponowanej inicjatywy obywatelskiej pod nazwą „EU law, minority rights and democratisation of Spanish institutions” („Prawo Unii, prawa mniejszości i demokratyzacja instytucji hiszpańskich”) są następujące kwestie: „systemowe czynniki ryzyka w Hiszpanii, traktowanie grup mniejszościowych oraz pilna potrzeba zachęcenia do działań zmierzających do demokratyzacji kraju i dostosowania go do podstawowych zasad prawa UE”. |
|
(2) |
Cele proponowanej inicjatywy obywatelskiej dotyczą następujących kwestii: „Naszym celem jest zagwarantowanie, aby zarówno Komisja, jak i Parlament były w pełni świadome obecnej sytuacji w Hiszpanii, systemowych czynników ryzyka w tym kraju, nieprzestrzegania przepisów i podstawowych zasad prawa UE oraz potrzeby wprowadzenia mechanizmów w celu poprawy standardów demokratycznych w Hiszpanii, gwarantując tym samym prawa i wolności grup mniejszościowych i wszystkich obywateli Hiszpanii za pomocą prawa i instrumentów UE”. |
|
(3) |
Traktat o Unii Europejskiej (TUE) podkreśla rolę obywatelstwa Unii i usprawnia demokratyczne funkcjonowanie Unii, stanowiąc między innymi, że każdy obywatel ma mieć prawo do uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii za pośrednictwem europejskiej inicjatywy obywatelskiej. |
|
(4) |
W związku z tym procedury i warunki wymagane dla inicjatywy obywatelskiej powinny być jasne, proste, przyjazne użytkownikowi i proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej, tak aby zachęcić obywateli do udziału i zwiększyć przystępność Unii. |
|
(5) |
Zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 211/2011 Komisja rejestruje proponowaną inicjatywę obywatelską, pod warunkiem że spełnione są warunki określone w art. 4 ust. 2 lit. a)–d). |
|
(6) |
Proponowana inicjatywa obywatelska wzywa Komisję do zbadania sytuacji w Hiszpanii w odniesieniu do ruchu na rzecz niepodległości Katalonii w kontekście komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Nowe ramy UE na rzecz umocnienia praworządności” (COM(2014) 158) oraz – w stosownych przypadkach – do podjęcia kroków w tym kontekście. Z drugiej strony proponowana inicjatywa obywatelska nie wzywa Komisji do przedłożenia wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii. |
|
(7) |
Dlatego też proponowana inicjatywa obywatelska wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 211/2011 w związku z jego art. 2 pkt 1, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym odmawia się rejestracji proponowanej inicjatywy obywatelskiej pod nazwą „EU law, minority rights and democratisation of Spanish institutions”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do organizatorów (członków komitetu obywatelskiego) proponowanej inicjatywy obywatelskiej zatytułowanej „EU law, minority rights and democratisation of Spanish institutions”, reprezentowanych przez następujące osoby wyznaczone jako osoby do kontaktu: Elisenda PALUZIE i Gérard ONESTA.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Frans TIMMERMANS
Pierwszy wiceprzewodniczący
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/48 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/1183
z dnia 3 lipca 2019 r.
w sprawie proponowanej inicjatywy obywatelskiej „A price for carbon to fight climate change”
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4973)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (1), w szczególności jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Przedmiotem proponowanej inicjatywy obywatelskiej pod nazwą „A price for carbon to fight climate change” („Opłata za emisje CO2 – walka ze zmianą klimatu”) są następujące kwestie: „Zwracamy się do Komisji Europejskiej o przedłożenie wniosku ustawodawczego UE w celu zniechęcenia do korzystania z paliw kopalnych oraz zachęcania do oszczędzania energii i do stosowania odnawialnych źródeł energii w celu walki z globalnym ociepleniem i ograniczeniem wzrostu temperatury do 1,5 C. |
|
(2) |
Cele proponowanej inicjatywy obywatelskiej dotyczą następujących kwestii: „Nasz wniosek wprowadza minimalne opłaty za emisje CO2, począwszy od 50 EUR za tonę CO2 od 2020 r. do 100 EUR w 2025 r. Równocześnie wniosek powinien znieść istniejący system bezpłatnych uprawnień dla podmiotów zanieczyszczających UE oraz wprowadzić mechanizm korygujący na granicach w odniesieniu do przywozu spoza UE w taki sposób, aby zrekompensować niższe ceny emisji CO2 w kraju wywozu. Wyższe dochody wynikające z opłat za emisje dwutlenku węgla powinny być przeznaczone na europejskie polityki wspierające oszczędność energii i wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, oraz na obniżenie opodatkowania niższych dochodów”. |
|
(3) |
Traktat o Unii Europejskiej (TUE) podkreśla rolę obywatelstwa Unii i usprawnia demokratyczne funkcjonowanie Unii, stanowiąc między innymi, że każdy obywatel ma mieć prawo do uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii za pośrednictwem europejskiej inicjatywy obywatelskiej. |
|
(4) |
W związku z tym procedury i warunki wymagane dla inicjatywy obywatelskiej powinny być jasne, proste, przyjazne użytkownikowi i proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej, tak aby zachęcić obywateli do udziału i zwiększyć przystępność Unii. |
|
(5) |
Komisja jest uprawniona do przedstawiania wniosków dotyczących unijnych aktów prawnych w celu wprowadzenia w życie Traktatów w następujących kwestiach:
|
|
(6) |
W związku z powyższym proponowana inicjatywa obywatelska nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) wspomnianego rozporządzenia. |
|
(7) |
Ponadto utworzono komitet obywatelski i wyznaczono osoby do kontaktu zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia, a proponowana inicjatywa obywatelska nie jest oczywistym nadużyciem, nie jest oczywiście niepoważna lub dokuczliwa ani nie jest w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 TUE. |
|
(8) |
Należy zatem zarejestrować proponowaną inicjatywę obywatelską pod nazwą „A price for carbon to fight climate change”, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym rejestruje się proponowaną inicjatywę obywatelską pod nazwą „A price for carbon to fight climate change”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 22 lipca 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do organizatorów (członków komitetu obywatelskiego) proponowanej inicjatywy obywatelskiej pod nazwą „A price for carbon to fight climate change”, reprezentowanych przez następujące osoby wyznaczone jako osoby do kontaktu: Marco CAPPATO i Monica FRASSONI.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Frans TIMMERMANS
Pierwszy wiceprzewodniczący
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/50 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2019/1184
z dnia 3 lipca 2019 r.
w sprawie proponowanej inicjatywy obywatelskiej „Grow scientific progress: crops matter!”
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 4975)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (1), w szczególności jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Przedmiotem proponowanej inicjatywy obywatelskiej pod nazwą „Grow scientific progress: crops matter!” („Zadbajmy o postęp naukowy: uprawy mają znaczenie!”) są następujące kwestie: „Dyrektywa 2001/18/WE jest nieaktualna. Jako studenci nauk biologicznych uważamy za istotne dokonanie przeglądu obecnego mechanizmu wyłączenia określonego w dyrektywie w odniesieniu do nowych technik hodowli roślin”. |
|
(2) |
Cele proponowanej inicjatywy obywatelskiej dotyczą następujących kwestii: „W szczególności domagamy się większej jasności prawa i dalszych definicji. Naszym celem jest ułatwienie procedury wydawania zezwoleń dla tych produktów uzyskiwanych za pomocą nowych technik hodowli roślin, które posiadają wyłącznie naturalnie istniejące cechy. Chodzi o to, by poprawić postęp naukowy w Unii Europejskiej przy jednoczesnej ochronie zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska”. |
|
(3) |
Traktat o Unii Europejskiej (TUE) podkreśla rolę obywatelstwa Unii i usprawnia demokratyczne funkcjonowanie Unii, stanowiąc między innymi, że każdy obywatel ma mieć prawo do uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii za pośrednictwem europejskiej inicjatywy obywatelskiej. |
|
(4) |
W związku z tym procedury i warunki wymagane dla inicjatywy obywatelskiej powinny być jasne, proste, przyjazne użytkownikowi i proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej, tak aby zachęcić obywateli do udziału i zwiększyć przystępność Unii. |
|
(5) |
Akt prawny Unii w celu wprowadzenia w życie postanowień Traktatów może zostać przyjęty w celu zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, które mają na celu ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego, na podstawie art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). |
|
(6) |
Z powyższych względów proponowana inicjatywa obywatelska nie wykracza w sposób oczywisty poza kompetencje Komisji w zakresie przedkładania wniosku dotyczącego aktu prawnego Unii w celu wprowadzenia w życie Traktatów zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) wspomnianego rozporządzenia. |
|
(7) |
Ponadto utworzono komitet obywatelski i wyznaczono osoby do kontaktu zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia, a proponowana inicjatywa obywatelska nie jest oczywistym nadużyciem, nie jest oczywiście niepoważna lub dokuczliwa ani nie jest w sposób oczywisty sprzeczna z wartościami Unii określonymi w art. 2 TUE. |
|
(8) |
Należy zatem zarejestrować proponowaną inicjatywę obywatelską pod nazwą „Grow scientific progress: crops matter!”, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym rejestruje się proponowaną inicjatywę obywatelską „Grow scientific progress: crops matter!”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 25 lipca 2019 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do organizatorów (członków komitetu obywatelskiego) proponowanej inicjatywy obywatelskiej zatytułowanej „Grow scientific progress: crops matter!”, reprezentowanych przez następujące osoby wyznaczone jako osoby do kontaktu: Lavinia SCUDIERO i Martina HELMLINGER.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Frans TIMMERMANS
Pierwszy wiceprzewodniczący
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/52 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/1185
z dnia 10 lipca 2019 r.
zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 5340)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych mających zastosowanie w handlu wewnątrzunijnym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, gdzie wystąpiły potwierdzone przypadki tej choroby u świń domowych lub zdziczałych („zainteresowane państwa członkowskie”). W częściach I–IV załącznika do tej decyzji wykonawczej wyznaczono i wymieniono niektóre obszary zainteresowanych państw członkowskich w podziale według poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w odniesieniu do tej choroby. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE był wielokrotnie zmieniany w celu uwzględnienia zmian sytuacji epidemiologicznej w Unii w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, które to zmiany należało odzwierciedlić w tym załączniku. Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/1147 (5) w następstwie wystąpienia przypadku afrykańskiego pomoru świń w Polsce i Rumunii. |
|
(2) |
Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2019/1147 w Polsce, Bułgarii, na Łotwie i Litwie odnotowano kolejne przypadki afrykańskiego pomoru świń u świń domowych i zdziczałych, co należy również uwzględnić w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
|
(3) |
W lipcu 2019 r. w gminach: Lidzbark Warmiński, Niemce, Grabów nad Pilicą i Izbica w Polsce odnotowano szereg przypadków afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń w bliskim sąsiedztwie obszarów wymienionych w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Te przypadki afrykańskiego pomoru świń u zdziczałych świń oznaczają wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniane obszary Polski, na których występuje afrykański pomór świń, powinny być wymienione w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części I. |
|
(4) |
W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w gminie Giżycko w Polsce na obszarze wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Polski, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II. |
|
(5) |
W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w obwodzie Plewen w Bułgarii na obszarze wymienionym w części I załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Bułgarii, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części I. |
|
(6) |
W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w obwodzie Plewen w Bułgarii na obszarze niewymienionym w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Bułgarii, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
|
(7) |
W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w regionie Lipawa na Łotwie na obszarze wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Łotwy, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II. |
|
(8) |
W lipcu 2019 r. odnotowano jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych w rejonie kowieńskim na Litwie na obszarze wymienionym w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. To ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych oznacza wzrost poziomu ryzyka, który należy uwzględnić w tym załączniku. W związku z tym wspomniany obszar Litwy, na którym występuje afrykański pomór świń, powinien być wymieniony w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, a nie w jego części II. |
|
(9) |
Aby uwzględnić niedawne zmiany sytuacji epidemiologicznej w zakresie afrykańskiego pomoru świń w Unii oraz aby proaktywnie zwalczać ryzyko związane z rozprzestrzenianiem się tej choroby, w Polsce, Bułgarii, na Łotwie i Litwie należy wyznaczyć nowe obszary podwyższonego ryzyka o odpowiedniej wielkości oraz uwzględnić je w części I, II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. |
|
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 lipca 2019 r.
W imieniu Komisji
Vytenis ANDRIUKAITIS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).
(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1147 z dnia 4 lipca 2019 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (Dz.U. L 181 z 5.7.2019, s. 91).
ZAŁĄCZNIK
Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ I
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
in Luxembourg province:
|
— |
the area is delimited clockwise by: |
|
— |
Frontière avec la France, |
|
— |
Rue Mersinhat, |
|
— |
La N818jusque son intersection avec la N83, |
|
— |
La N83 jusque son intersection avec la N884, |
|
— |
La N884 jusque son intersection avec la N824, |
|
— |
La N824 jusque son intersection avec Le Routeux, |
|
— |
Le Routeux, |
|
— |
Rue d'Orgéo, |
|
— |
Rue de la Vierre, |
|
— |
Rue du Bout-d'en-Bas, |
|
— |
Rue Sous l'Eglise, |
|
— |
Rue Notre-Dame, |
|
— |
Rue du Centre, |
|
— |
La N845 jusque son intersection avec la N85, |
|
— |
La N85 jusque son intersection avec la N40, |
|
— |
La N40 jusque son intersection avec la N802, |
|
— |
La N802 jusque son intersection avec la N825, |
|
— |
La N825 jusque son intersection avec la E25-E411, |
|
— |
La E25-E411jusque son intersection avec la N40, |
|
— |
N40: Burnaimont, Rue de Luxembourg, Rue Ranci, Rue de la Chapelle, |
|
— |
Rue du Tombois, |
|
— |
Rue Du Pierroy, |
|
— |
Rue Saint-Orban, |
|
— |
Rue Saint-Aubain, |
|
— |
Rue des Cottages, |
|
— |
Rue de Relune, |
|
— |
Rue de Rulune, |
|
— |
Route de l'Ermitage, |
|
— |
N87: Route de Habay, |
|
— |
Chemin des Ecoliers, |
|
— |
Le Routy, |
|
— |
Rue Burgknapp, |
|
— |
Rue de la Halte, |
|
— |
Rue du Centre, |
|
— |
Rue de l'Eglise, |
|
— |
Rue du Marquisat, |
|
— |
Rue de la Carrière, |
|
— |
Rue de la Lorraine, |
|
— |
Rue du Beynert, |
|
— |
Millewée, |
|
— |
Rue du Tram, |
|
— |
Millewée, |
|
— |
N4: Route de Bastogne, Avenue de Longwy, Route de Luxembourg, |
|
— |
Frontière avec le Grand-Duché de Luxembourg, |
|
— |
Frontière avec la France, |
|
— |
La N87 jusque son intersection avec la N871 au niveau de Rouvroy, |
|
— |
La N871 jusque son intersection avec la N88, |
|
— |
La N88 jusque son intersection avec la rue Baillet Latour, |
|
— |
La rue Baillet Latour jusque son intersection avec la N811, |
|
— |
La N811 jusque son intersection avec la N88, |
|
— |
La N88 jusque son intersection avecla N883 au niveau d'Aubange, |
|
— |
La N883 jusque son intersection avec la N81 au niveau d'Aubange, |
|
— |
La N81 jusque son intersection avec la E25-E411, |
|
— |
La E25-E411 jusque son intersection avec la N40, |
|
— |
La N40 jusque son intersection avec la rue du Fet, |
|
— |
Rue du Fet, |
|
— |
Rue de l'Accord jusque son intersection avec la rue de la Gaume, |
|
— |
Rue de la Gaume jusque son intersection avec la rue des Bruyères, |
|
— |
Rue des Bruyères, |
|
— |
Rue de Neufchâteau, |
|
— |
Rue de la Motte, |
|
— |
La N894 jusque son intersection avec laN85, |
|
— |
La N85 jusque son intersection avec la frontière avec la France. |
2. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
|
in Varna the whole region excluding the villages covered in Part II; |
|
in Silistra region:
|
|
in Dobrich region:
|
|
in Ruse region:
|
|
the whole region of Veliko Tarnovo, |
|
the whole region of Gabrovo, |
|
the whole region of Lovetch, |
|
in Pleven region: the whole region of Pleven excluding the villages covered in Part III, |
|
in Vratza region:
|
|
in Montana region:
|
|
in Vidin region:
|
3. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
|
— |
Hiiu maakond. |
4. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
|
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye 651100, 651300, 651400, 651500, 651610, 651700, 651801, 651802, 651803, 651900, 652000, 652200, 652300, 652601, 652602, 652603, 652700, 652900, 653000, 653100, 653200, 653300, 653401, 653403, 653500, 653600, 653700, 653800, 653900, 654000, 654201, 654202, 654301, 654302, 654400, 654501, 654502, 654600, 654700, 654800, 654900, 655000, 655100, 655200, 655300, 655500, 655600, 655700, 655800, 655901, 655902, 656000, 656100, 656200, 656300, 656400, 656600, 657300, 657400, 657500, 657600, 657700, 657800, 657900, 658000, 658201, 658202 és 658403kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Hajdú-Bihar megye900750, 901250, 901260, 901270, 901350, 901551, 901560, 901570, 901580, 901590, 901650, 901660, 901750, 901950, 902050, 902150, 902250, 902350, 902450, 902550, 902650, 902660, 902670, 902750, 903250, 903650, 903750, 903850, 904350, 904750, 904760, 904850, 904860, 905360, 905450 és 905550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Heves megye702550, 703350, 703360, 703450, 703550, 703610, 703750, 703850, 703950, 704050, 704150, 704250, 704350, 704450, 704550, 704650, 704750, 704850, 704950, 705050, és 705350kódszámúvadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Jász-Nagykun-Szolnok megye 750150, 750160, 750250, 750260, 750350, 750450, 750460, 750550, 750650, 750750, 750850, 750950, 751150, 752150 és755550 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Nógrád megye 552010, 552150, 552250, 552350, 552450, 552460, 552520, 552550, 552610, 552620, 552710, 552850, 552860, 552950, 552970, 553050, 553110, 553250, 553260, 553350, 553650, 553750, 553850, 553910és 554050 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Pest megye 571250, 571350, 571550, 571610, 571750, 571760, 572250, 572350, 572550, 572850, 572950, 573360, 573450, 580050 és 580450 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye851950, 852350, 852450, 852550, 852750, 853560, 853650, 853751, 853850, 853950, 853960, 854050, 854150, 854250, 854350, 855350, 855450, 855550, 855650, 855660és 855850kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
5. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
|
— |
Aizputes novada Cīravas pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa 1192, Lažas pagasta daļa uz ziemeļrietumiem no autoceļa 1199 un uz ziemeļiem no Padures autoceļa, |
|
— |
Alsungas novads, |
|
— |
Durbes novada Dunalkas pagasta daļa uz rietumiem no autoceļiem P112, 1193 un 1192, un Tadaiķu pagasts, |
|
— |
Kuldīgas novada Gudenieku pagasts, |
|
— |
Pāvilostas novads, |
|
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz rietumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
|
— |
Ventspils novada Jūrkalnes pagasts, |
|
— |
Grobiņas novads, |
|
— |
Rucavas novada Dunikas pagasts. |
6. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
|
— |
Jurbarko rajono savivaldybė: Smalininkų ir Viešvilės seniūnijos, |
|
— |
Kelmės rajono savivaldybė: Kelmės, Kelmės apylinkių, Kražių, Kukečių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 2128 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2106, Liolių, Pakražančio seniūnijos, Tytuvėnų seniūnijos dalis į vakarus ir šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 157 ir į vakarus nuo kelio Nr. 2105, ir Vaiguvos seniūnijos, |
|
— |
Pagėgių savivaldybė, |
|
— |
Plungės rajono savivaldybė, |
|
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Girkalnio ir Kalnujų seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr A1, Nemakščių, Paliepių, Raseinių, Raseinių miesto ir Viduklės seniūnijos, |
|
— |
Rietavo savivaldybė, |
|
— |
Skuodo rajono savivaldybė, |
|
— |
Šilalės rajono savivaldybė, |
|
— |
Šilutės rajono savivaldybė: Juknaičių, Kintų, Šilutės ir Usėnų seniūnijos, |
|
— |
Tauragės rajono savivaldybė: Lauksargių, Skaudvilės, Tauragės, Mažonų, Tauragės miesto ir Žygaičių seniūnijos. |
7. Polska
Następujące obszary w Polsce:
|
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
|
w województwie podlaskim:
|
|
w województwie mazowieckim:
|
|
w województwie lubelskim:
|
|
w województwie podkarpackim:
|
|
w województwie świętokrzyskim:
|
8. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
|
— |
Județul Alba, |
|
— |
Județul Cluj, |
|
— |
Județul Harghita, |
|
— |
Județul Hunedoara, |
|
— |
Județul Iași cu restul comunelor care nu sunt incluse in partea II, |
|
— |
Județul Neamț, |
|
— |
Restul județului Mehedinți care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:
|
|
— |
Județul Gorj, |
|
— |
Județul Suceava, |
|
— |
Județul Mureș, |
|
— |
Județul Sibiu, |
|
— |
Județul Caraș-Severin. |
CZĘŚĆ II
1. Belgia
Następujące obszary w Belgii:
in Luxembourg province:
|
— |
the area is delimited clockwise by: |
|
— |
La frontière avec la France au niveau de Florenville, |
|
— |
La N85 jusque son intersection avec la N894au niveau de Florenville, |
|
— |
La N894 jusque son intersection avec larue de la Motte, |
|
— |
La rue de la Motte jusque son intersection avec la rue de Neufchâteau, |
|
— |
La rue de Neufchâteau, |
|
— |
La rue des Bruyères jusque son intersection avec la rue de la Gaume, |
|
— |
La rue de la Gaume jusque son intersection avec la rue de l'Accord, |
|
— |
La rue de l'Accord, |
|
— |
La rue du Fet, |
|
— |
La N40 jusque son intersection avec la E25-E411, |
|
— |
La E25-E411 jusque son intersection avec la N81 au niveau de Weyler, |
|
— |
La N81 jusque son intersection avec la N883 au niveau d'Aubange, |
|
— |
La N883 jusque son intersection avec la N88 au niveau d'Aubange, |
|
— |
La N88 jusque son intersection avec la N811, |
|
— |
La N811 jusque son intersection avec la rue Baillet Latour, |
|
— |
La rue Baillet Latour jusque son intersection avec la N88, |
|
— |
La N88 jusque son intersection avec la N871, |
|
— |
La N871 jusque son intersection avec la N87 au niveau de Rouvroy, |
|
— |
La N87 jusque son intersection avec la frontière avec la France. |
2. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
|
in Varna region:
|
|
in Silistra region:
|
|
in Dobrich region:
|
3. Estonia
Następujące obszary w Estonii:
|
— |
Eesti Vabariik (välja arvatud Hiiu maakond). |
4. Węgry
Następujące obszary na Węgrzech:
|
— |
Heves megye 700150, 700250, 700260, 700350, 700450, 700460, 700550, 700650, 700750, 700850, 700860, 700950, 701050, 701111, 701150, 701250, 701350, 701550, 701560, 701650, 701750, 701850, 701950, 702050, 702150, 702250, 702260, 702350, 702450, 702750, 702850, 702950, 703050, 703150, 703250, 703370, 705150,705250, 705450,705510 és 705610kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Szabolcs-Szatmár-Bereg megye 850950, 851050, 851150, 851250, 851350, 851450, 851550, 851560, 851650, 851660, 851751, 851752, 852850, 852860, 852950, 852960, 853050, 853150, 853160, 853250, 853260, 853350, 853360, 853450, 853550, 854450, 854550, 854560, 854650, 854660, 854750, 854850, 854860, 854870, 854950, 855050, 855150, 855250, 855460, 855750, 855950, 855960, 856051, 856150, 856250, 856260, 856350, 856360, 856450, 856550, 856650, 856750, 856760, 856850, 856950, 857050, 857150, 857350, 857450, 857650, valamint 850150, 850250, 850260, 850350, 850450, 850550, 852050, 852150, 852250 és 857550, továbbá 850650, 850850, 851851 és 851852 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Nógrád megye 550110, 550120, 550130, 550210, 550310, 550320, 550450, 550460, 550510, 550610, 550710, 550810, 550950, 551010, 551150, 551160, 551250, 551350, 551360, 551450, 551460, 551550, 551650, 551710, 551810, 551821,552360 és 552960 kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Borsod-Abaúj-Zemplén megye 650100, 650200, 650300, 650400, 650500, 650600, 650700, 650800, 650900, 651000, 651200, 652100, 655400, 656701, 656702, 656800, 656900, 657010, 657100, 658100, 658310, 658401, 658402, 658404, 658500, 658600, 658700, 658801, 658802, 658901, 658902, 659000, 659100, 659210, 659220, 659300, 659400, 659500, 659601, 659602, 659701, 659800, 659901, 660000, 660100, 660200, 660400, 660501, 660502, 660600 és 660800, valamint 652400, 652500 és 652800kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe, |
|
— |
Hajdú-Bihar megye 900150, 900250, 900350, 900450, 900550, 900650, 900660, 900670, 901850,900850, 900860, 900930, 900950, 901050, 901150, 901450, 902850, 902860, 902950, 902960, 903050, 903150, 903350, 903360, 903370, 903450, 903550, 904450, 904460, 904550, 904650kódszámú vadgazdálkodási egységeinek teljes területe. |
5. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
|
— |
Ādažu novads, |
|
— |
Aizputes novada Kalvenes pagasts pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa A9, |
|
— |
Aglonas novads, |
|
— |
Aizkraukles novads, |
|
— |
Aknīstes novads, |
|
— |
Alojas novads, |
|
— |
Alūksnes novads, |
|
— |
Amatas novads, |
|
— |
Apes novads, |
|
— |
Auces novads, |
|
— |
Babītes novads, |
|
— |
Baldones novads, |
|
— |
Baltinavas novads, |
|
— |
Balvu novads, |
|
— |
Bauskas novads, |
|
— |
Beverīnas novads, |
|
— |
Brocēnu novada Blīdenes pagasts, Remtes pagasta daļa uz austrumiem no autoceļa 1154 un P109, |
|
— |
Burtnieku novads, |
|
— |
Carnikavas novads, |
|
— |
Cēsu novads, |
|
— |
Cesvaines novads, |
|
— |
Ciblas novads, |
|
— |
Dagdas novads, |
|
— |
Daugavpils novads, |
|
— |
Dobeles novads, |
|
— |
Dundagas novads, |
|
— |
Durbes novada Durbes pagasta daļa uz dienvidiem no dzelzceļa līnijas Jelgava-Liepāja, |
|
— |
Engures novads, |
|
— |
Ērgļu novads, |
|
— |
Garkalnes novads, |
|
— |
Gulbenes novads, |
|
— |
Iecavas novads, |
|
— |
Ikšķiles novads, |
|
— |
Ilūkstes novads, |
|
— |
Inčukalna novads, |
|
— |
Jaunjelgavas novads, |
|
— |
Jaunpiebalgas novads, |
|
— |
Jaunpils novads, |
|
— |
Jēkabpils novads, |
|
— |
Jelgavas novads, |
|
— |
Kandavas novads, |
|
— |
Kārsavas novads, |
|
— |
Ķeguma novads, |
|
— |
Ķekavas novads, |
|
— |
Kocēnu novads, |
|
— |
Kokneses novads, |
|
— |
Krāslavas novads, |
|
— |
Krimuldas novads, |
|
— |
Krustpils novads, |
|
— |
Kuldīgas novada Ēdoles, Īvandes, Padures, Rendas, Kabiles, Rumbas, Kurmāles, Pelču, Snēpeles, Turlavas, Laidu un Vārmes pagasts, Kuldīgas pilsēta, |
|
— |
Lielvārdes novads, |
|
— |
Līgatnes novads, |
|
— |
Limbažu novads, |
|
— |
Līvānu novads, |
|
— |
Lubānas novads, |
|
— |
Ludzas novads, |
|
— |
Madonas novads, |
|
— |
Mālpils novads, |
|
— |
Mārupes novads, |
|
— |
Mazsalacas novads, |
|
— |
Mērsraga novads, |
|
— |
Naukšēnu novads, |
|
— |
Neretas novads, |
|
— |
Ogres novads, |
|
— |
Olaines novads, |
|
— |
Ozolnieku novads, |
|
— |
Pārgaujas novads, |
|
— |
Pļaviņu novads, |
|
— |
Preiļu novads, |
|
— |
Priekules novads, |
|
— |
Priekuļu novads, |
|
— |
Raunas novads, |
|
— |
republikas pilsēta Daugavpils, |
|
— |
republikas pilsēta Jelgava, |
|
— |
republikas pilsēta Jēkabpils, |
|
— |
republikas pilsēta Jūrmala, |
|
— |
republikas pilsēta Rēzekne, |
|
— |
republikas pilsēta Valmiera, |
|
— |
Rēzeknes novads, |
|
— |
Riebiņu novads, |
|
— |
Rojas novads, |
|
— |
Ropažu novads, |
|
— |
Rugāju novads, |
|
— |
Rundāles novads, |
|
— |
Rūjienas novads, |
|
— |
Salacgrīvas novads, |
|
— |
Salas novads, |
|
— |
Salaspils novads, |
|
— |
Saldus novada Novadnieku, Kursīšu, Zvārdes, Pampāļu, Šķēdes, Nīgrandes, Zaņas, Ezeres, Rubas, Jaunauces un Vadakstes pagasts, |
|
— |
Saulkrastu novads, |
|
— |
Sējas novads, |
|
— |
Siguldas novads, |
|
— |
Skrīveru novads, |
|
— |
Skrundas novads, |
|
— |
Smiltenes novads, |
|
— |
Stopiņu novada daļa, kas atrodas uz austrumiem no autoceļa V36, P4 un P5, Acones ielas, Dauguļupes ielas un Dauguļupītes, |
|
— |
Strenču novads, |
|
— |
Talsu novads, |
|
— |
Tērvetes novads, |
|
— |
Tukuma novads, |
|
— |
Vaiņodes novads, |
|
— |
Valkas novads, |
|
— |
Varakļānu novads, |
|
— |
Vārkavas novads, |
|
— |
Vecpiebalgas novads, |
|
— |
Vecumnieku novads, |
|
— |
Ventspils novada Ances, Tārgales, Popes, Vārves, Užavas, Piltenes, Puzes, Ziru, Ugāles, Usmas un Zlēku pagasts, Piltenes pilsēta, |
|
— |
Viesītes novads, |
|
— |
Viļakas novads, |
|
— |
Viļānu novads, |
|
— |
Zilupes novads. |
6. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
|
— |
Alytaus miesto savivaldybė, |
|
— |
Alytaus rajono savivaldybė, |
|
— |
Anykščių rajono savivaldybė, |
|
— |
Akmenės rajono savivaldybė: Ventos ir Papilės seniūnijos, |
|
— |
Biržų miesto savivaldybė, |
|
— |
Biržų rajono savivaldybė, |
|
— |
Druskininkų savivaldybė, |
|
— |
Elektrėnų savivaldybė, |
|
— |
Ignalinos rajono savivaldybė, |
|
— |
Jonavos rajono savivaldybė, |
|
— |
Joniškio rajono savivaldybė: Kepalių, Kriukų, Saugėlaukio ir Satkūnų seniūnijos, |
|
— |
Jurbarko rajono savivaldybė, |
|
— |
Kaišiadorių rajono savivaldybė, |
|
— |
Kalvarijos savivaldybė: Akmenynų, Liubavo, Kalvarijos seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 131 ir į pietus nuo kelio Nr. 200 ir Sangrūdos seniūnijos, |
|
— |
Kauno miesto savivaldybė, |
|
— |
Kauno rajono savivaldybė: Babtų, Batniavos, Čekiškės, Domeikavos, Garliavos, Garliavos apylinkių, Karmėlavos, Kulautuvos, Lapių, Linksmakalnio, Neveronių, Raudondvario, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Užliedžių, Vandžiogalos, Vilkijos ir Vilkijos apylinkių seniūnijos, |
|
— |
Kazlų Rūdos savivaldybė: Jankų ir Plutiškių seniūnijos, |
|
— |
Kelmės rajono savivaldybė: Tytuvėnų seniūnijos dalis į rytus ir pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105 ir Tytuvėnų apylinkių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 157 ir į rytus nuo kelio Nr. 2105, Užvenčio, Kukečių dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 2128 ir į rytus nuo kelio Nr. 2106, ir Šaukėnų seniūnijos, |
|
— |
Kėdainių rajono savivaldybė, |
|
— |
Kupiškio rajono savivaldybė, |
|
— |
Lazdijų rajono savivaldybė: Būdviečio, Kapčiamieščio, Krosnos, Kučiūnų ir Noragėlių seniūnijos, |
|
— |
Marijampolės savivaldybė: Degučių,Gudelių, Mokolų ir Narto seniūnijos, |
|
— |
Mažeikių rajono savivaldybė: Šerkšnėnų, Sedos ir Židikų seniūnijos, |
|
— |
Molėtų rajono savivaldybė, |
|
— |
Pakruojo rajono savivaldybė, |
|
— |
Panevėžio rajono savivaldybė, |
|
— |
Panevėžio miesto savivaldybė, |
|
— |
Pasvalio rajono savivaldybė, |
|
— |
Radviliškio rajono savivaldybė, |
|
— |
Prienų rajono savivaldybė: Stakliškių ir Veiverių seniūnijos |
|
— |
Raseinių rajono savivaldybė: Ariogalos, Betygalos, Pagojukų, Šiluvos,Kalnujų seniūnijos ir Girkalnio seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. A1, |
|
— |
Rokiškio rajono savivaldybė, |
|
— |
Šakių rajono savivaldybė: Barzdų, Griškabūdžio, Kidulių, Kudirkos Naumiesčio, Lekėčių, Sintautų, Slavikų. Sudargo, Žvirgždaičių seniūnijos ir Kriūkų seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 3804, Lukšių seniūnijos dalis į rytus nuo kelio Nr. 3804, Šakių seniūnijos dalis į pietus nuo kelio Nr. 140 ir į pietvakarius nuo kelio Nr. 137 |
|
— |
Šalčininkų rajono savivaldybė, |
|
— |
Šiaulių miesto savivaldybė, |
|
— |
Šiaulių rajono savivaldybė: Šiaulių kaimiškoji seniūnija, |
|
— |
Šilutės rajono savivaldybė: Rusnės seniūnija, |
|
— |
Širvintų rajono savivaldybė, |
|
— |
Švenčionių rajono savivaldybė, |
|
— |
Tauragės rajono savivaldybė: Batakių ir Gaurės seniūnijos, |
|
— |
Telšių rajono savivaldybė, |
|
— |
Trakų rajono savivaldybė, |
|
— |
Ukmergės rajono savivaldybė, |
|
— |
Utenos rajono savivaldybė, |
|
— |
Varėnos rajono savivaldybė, |
|
— |
Vilniaus miesto savivaldybė, |
|
— |
Vilniaus rajono savivaldybė, |
|
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybė:Bartninkų, Gražiškių, Keturvalakių, Kybartų, Klausučių, Pajevonio, Šeimenos, Vilkaviškio miesto, Virbalio, Vištyčio seniūnijos, |
|
— |
Visagino savivaldybė, |
|
— |
Zarasų rajono savivaldybė. |
7. Polska
Następujące obszary w Polsce:
|
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
|
w województwie podlaskim:
|
|
w województwie mazowieckim:
|
|
w województwie lubelskim:
|
|
w województwie podkarpackim:
|
8. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
|
— |
Restul județului Maramureș care nu a fost inclus în Partea III cu următoarele comune:
|
|
— |
Județul Bistrița-Năsăud, |
|
— |
Județul Iași cu următoarele comune:
|
CZĘŚĆ III
1. Bułgaria
Następujące obszary w Bułgarii:
in Pleven region:
|
— |
the whole municipality of Belene, |
|
— |
within municipality of Pleven:
|
|
— |
the whole municipality of Nikopol, |
|
— |
the whole municipality of Gulyantsi,
|
2. Łotwa
Następujące obszary na Łotwie:
|
— |
Aizputes novada Aizputes pagasts, Cīravas pagasta daļa uz dienvidiem no autoceļa 1192, Kazdangas pagasts, Kalvenes pagasta daļa uz ziemeļiem no autoceļa A9, Lažas pagasta dienvidaustrumu daļa un pagasta daļa uz dienvidaustrumiem no autoceļa 1199 un uz dienvidiem no Padures autoceļa, Aizputes pilsēta, |
|
— |
Durbes novada Vecpils pagasts, Durbes pagasta daļa uz ziemeļiem no dzelzceļa līnijas Jelgava-Liepāja, Dunalkas pagasta daļa uz austrumiem no autoceļiem P112, 1193 un 1192, Durbes pilsēta, |
|
— |
Brocēnu novada Cieceres un Gaiķu pagasts, Remtes pagasta daļa uz rietumiem no autoceļa 1154 un P109, Brocēnu pilsēta, |
|
— |
Saldus novada Saldus, Zirņu, Lutriņu un Jaunlutriņu pagasts, Saldus pilsēta. |
3. Litwa
Następujące obszary na Litwie:
|
— |
Akmenės rajono savivaldybė: Akmenės, Kruopių, Naujosios Akmenės kaimiškoji ir Naujosios Akmenės miesto seniūnijos, |
|
— |
Birštono savivaldybė, |
|
— |
Joniškio rajono savivaldybė: Gaižaičių, Gataučių, Joniškio, Rudiškių, Skaistgirio, Žagarės seniūnijos, |
|
— |
Kalvarijos savivaldybė: Kalvarijos seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 131 ir į šiaurę nuo kelio Nr. 200, |
|
— |
Kauno rajono savivaldybė: Akademijos, Alšėnų, Ežerėlio, Kačerginės, Ringaudų ir Zapyškio seniūnijos, |
|
— |
Kazlų Rudos savivaldybė: Antanavo ir Kazlų Rudos seniūnijos, |
|
— |
Lazdijų rajono savivaldybė: Lazdijų miesto, Lazdijų, Seirijų, Šeštokų, Šventežerio ir Veisiejų seniūnijos, |
|
— |
Marijampolės savivaldybė: Igliaukos, Liudvinavo, Marijampolės,Sasnavos ir Šunskų seniūnijos, |
|
— |
Mažeikių rajono savivaldybės: Laižuvos, Mažeikių apylinkės, Mažeikių, Reivyčių, Tirkšlių ir Viekšnių seniūnijos, |
|
— |
Prienų rajono savivaldybė: Ašmintos, Balbieriškio, Išlaužo, Jiezno, Naujosios Ūtos, Pakuonio, Prienų ir Šilavotos seniūnijos, |
|
— |
Šakių rajono savivaldybė: Gelgaudiškio ir Plokščių seniūnijos ir Kriūkų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 3804, Lukšių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 3804, Šakių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 140 ir į šiaurės rytus nuo kelio Nr. 137, |
|
— |
Šiaulių rajono savivaldybės: Bubių, Ginkūnų, Gruzdžių, Kairių, Kuršėnų kaimiškoji, Kuršėnų miesto, Kužių, Meškuičių, Raudėnų ir Šakynos seniūnijos, |
|
— |
Šakių rajono savivaldybė: Gelgaudiškio ir Plokščių seniūnijos ir Kriūkų seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 3804, Lukšių seniūnijos dalis į vakarus nuo kelio Nr. 3804, Šakių seniūnijos dalis į šiaurę nuo kelio Nr. 140 ir į šiaurės rytus nuo kelio Nr. 137, |
|
— |
Vilkaviškio rajono savivaldybės: Gižų ir Pilviškių seniūnijos. |
4. Polska
Następujące obszary w Polsce:
|
w województwie warmińsko-mazurskim:
|
|
w województwie podlaskim:
|
|
w województwie mazowieckim:
|
|
w województwie lubelskim:
|
5. Rumunia
Następujące obszary w Rumunii:
|
— |
Zona orașului București, |
|
— |
Județul Constanța, |
|
— |
Județul Satu Mare, |
|
— |
Județul Tulcea, |
|
— |
Județul Bacău, |
|
— |
Județul Bihor, |
|
— |
Județul Brăila, |
|
— |
Județul Buzău, |
|
— |
Județul Călărași, |
|
— |
Județul Dâmbovița, |
|
— |
Județul Galați, |
|
— |
Județul Giurgiu, |
|
— |
Județul Ialomița, |
|
— |
Județul Ilfov, |
|
— |
Județul Prahova, |
|
— |
Județul Sălaj, |
|
— |
Județul Vaslui, |
|
— |
Județul Vrancea, |
|
— |
Județul Teleorman, |
|
— |
Partea din județul Maramureș cu următoarele delimitări:
|
|
— |
Partea din județul Mehedinți cu următoarele comune:
|
|
— |
Județul Argeș, |
|
— |
Județul Olt, |
|
— |
Județul Dolj, |
|
— |
Județul Arad, |
|
— |
Județul Timiș, |
|
— |
Județul Covasna, |
|
— |
Județul Brașov, |
|
— |
Județul Botoșani, |
|
— |
Județul Vâlcea. |
CZĘŚĆ IV
Włochy
Następujące obszary we Włoszech:
|
— |
tutto il territorio della Sardegna. |
AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/83 |
DECYZJA NR 1/2019 KOMITETU UPG USTANOWIONEGO NA MOCY WSTĘPNEJ UMOWY O PARTNERSTWIE GOSPODARCZYM MIĘDZY WYBRZEŻEM KOŚCI SŁONIOWEJ, Z JEDNEJ STRONY, A WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z DRUGIEJ STRONY
z dnia 11 kwietnia 2019 r.
dotycząca przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej [2019/1186]
KOMITET UPG,
uwzględniając Wstępną umowę o partnerstwie gospodarczym między Wybrzeżem Kości Słoniowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony („umowa”), podpisaną w Abidżanie w dniu 26 listopada 2008 r. i tymczasowo stosowaną od dnia 3 września 2016 r., w szczególności jej art. 76, 77 i 81,
uwzględniając Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej („Unia”) i Akt przystąpienia złożony przez Republikę Chorwacji w dniu 8 listopada 2017 r.,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Niniejsza umowa ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, na których obowiązuje Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach określonych w tym Traktacie, oraz, z drugiej strony, do terytorium Wybrzeża Kości Słoniowej. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 77 ust. 3 umowy Komitet UPG może zdecydować o przedsięwzięciu wszelkich środków przejściowych lub wprowadzających zmiany, które mogą okazać się konieczne w związku z przystąpieniem nowych państw członkowskich do Unii, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Republika Chorwacji, będąca stroną umowy na takich samych warunkach jak pozostałe państwa członkowskie Unii, odpowiednio przyjmuje i uwzględnia tekst umowy oraz załączniki, protokoły i deklaracje, które są do niej załączone.
Artykuł 2
Art. 81 umowy otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 81
Autentyczne teksty
Niniejszą umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w następujących językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest tak samo autentyczny.”.
Artykuł 3
Unia przekazuje Wybrzeżu Kości Słoniowej wersję umowy w języku chorwackim.
Artykuł 4
1. Postanowienia umowy mają zastosowanie do towarów wywożonych z Wybrzeża Kości Słoniowej do Republiki Chorwacji albo z Republiki Chorwacji do Wybrzeża Kości Słoniowej, które to towary spełniają wymogi reguł pochodzenia obowiązujące na terytorium stron umowy oraz które w dniu 3 września 2016 r. znajdowały się w tranzycie lub były składowane czasowo w składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym w Wybrzeżu Kości Słoniowej lub w Republice Chorwacji.
2. W przypadkach określonych w ust. 1, pod warunkiem przedstawienia dowodu pochodzenia wystawionego z mocą wsteczną przez organy celne państwa wywozu, traktowanie preferencyjne przyznaje się przed upływem czterech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 5
Wybrzeże Kości Słoniowej zobowiązuje się, że w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji do Unii nie będzie wnosić jakichkolwiek roszczeń, żądań lub skarg ani modyfikować lub wycofywać jakichkolwiek koncesji na podstawie art. XXIV ust. 6 i art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu („GATT”) 1994 lub art. XXI Układu ogólnego w sprawie handlu usługami („GATS”).
Artykuł 6
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej podpisania.
Art. 3 i 4 są stosowane jednak od dnia 3 września 2016 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 kwietnia 2019 r.
W imieniu Wybrzeża Kości Słoniowej
Ally COULIBALY
W imieniu Unii Europejskiej
Cecilia MALMSTRÖM
Sprostowania
|
11.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 185/85 |
Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 52 z dnia 23 lutego 2013 r. )
|
1. |
Strona 41, tytuł rozporządzenia: |
zamiast:
„ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych”,
powinno być:
„ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych”.
|
2. |
Strona 72, załącznik I sekcja 3 formuła wprowadzająca: |
zamiast:
„Złoto, aby mogło być przyjęte jako zabezpieczenie na podstawie art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, musi być złożonym do depozytu imiennego czystym złotem w sztabach o uznanym standardzie »good delivery« i musi spełniać następujące warunki:”,
powinno być:
„Złoto, aby mogło być przyjęte jako zabezpieczenie na podstawie art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, musi być alokowanym czystym złotem kruszcowym o uznanym standardzie Good Delivery i musi spełniać następujące warunki:”.