(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia przewidziano ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1800/2004 (3) udzielono zezwolenia na stosowanie preparatu chlorowodorku robenidyny (Robenz 66G) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych. Preparat ten został następnie wpisany do rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o ponowną ocenę chlorowodorku robenidyny (Robenz 66G) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych. Wnioskodawca wystąpił o sklasyfikowanie tego dodatku w kategorii „kokcydiostatyki i histomonostatyki”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 24 stycznia 2019 r. (4), że w proponowanych warunkach stosowania chlorowodorek robenidyny (Robenz 66G) nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd uznał, że dodatek może skutecznie zwalczać kokcydiozę u kurcząt rzeźnych. Urząd uznał, że potrzebne jest terenowe monitorowanie Eimeria spp. po wprowadzeniu do obrotu, najlepiej w trakcie drugiej części okresu obowiązywania zezwolenia. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena chlorowodorku robenidyny (Robenz 66G) dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

W wyniku tej ponownej oceny należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1800/2004.

(7)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

uchyla się art. 2;

2)

uchyla się załącznik.

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania oraz odnawiania takich zezwoleń.

(2)

Na stosowanie przez 10 lat Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla jagniąt zezwolono rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1293/2008 (2), a jako dodatku paszowego dla koni – rozporządzeniem Komisji (WE) nr 910/2009 (3).

(3)

Posiadacz tego zezwolenia złożył wniosek o odnowienie zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego dla jagniąt i koni, wnosząc o sklasyfikowanie go w kategorii „dodatki zootechniczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

W opinii z dnia 26 lutego 2019 r. (4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że wnioskodawca przedstawił dane wykazujące zgodność dodatku z warunkami udzielenia zezwolenia. Urząd uznał, że w dopuszczonych warunkach stosowania Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 pozostaje bezpieczny dla zwierząt docelowych, konsumentów, użytkowników i środowiska. Urząd stwierdził również, że dodatek ten uznaje się za substancję drażniącą dla oczu. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec niekorzystnym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w przypadku użytkowników dodatku.

(5)

Ocena Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy odnowić zezwolenie na stosowanie tego dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

W związku z odnowieniem zezwolenia na stosowanie Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077 jako dodatku paszowego na warunkach określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia należy uchylić rozporządzenia (WE) nr 1293/2008 i (WE) nr 910/2009.

(7)

Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem, należy przewidzieć okres przejściowy, podczas którego istniejące zapasy preparatu Saccharomyces cerevisiae CNCM I-1077, które są zgodne z przepisami obowiązującymi przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane aż do ich wyczerpania.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 jako dodatku paszowego dla kurcząt: rzeźnych, odchowywanych na kury nioski lub w celach hodowlanych oraz dla podrzędnych gatunków drobiu: rzeźnego, odchowywanego na nioski lub w celach hodowlanych, celem sklasyfikowania tego dodatku w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 2 kwietnia 2019 r. (2), że w proponowanych warunkach stosowania preparat 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt, bezpieczeństwo konsumentów ani na środowisko. Stwierdzono również, że dodatek może mieć działanie uczulające na układ oddechowy. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec negatywnym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w przypadku użytkowników dodatku. Komisja stwierdziła, że dodatek może przyczynić się do poprawy wykorzystania fosforu. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd zweryfikował również sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu 6-fitazy wytwarzanej przez Komagataella phaffii CGMCC 12056 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury udzielania oraz odnawiania takich zezwoleń.

(2)

Pediococcus acidilactici CNCM I-4622 (uprzednio Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M) został dopuszczony na okres 10 lat rozporządzeniem Komisji (WE) nr 911/2009 (2) jako dodatek paszowy dla łososiowatych i krewetek, rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1120/2010 (3) – dla prosiąt odsadzonych od maciory, rozporządzeniem Komisji (UE) nr 212/2011 (4) – dla kur niosek, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 95/2013 (5) – dla wszystkich ryb innych niż łososiowate, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 413/2013 (6) – dla prosiąt odsadzonych od maciory, tuczników, kur niosek i kurcząt rzeźnych oraz rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/2299 (7) – dla tuczników, podrzędnych gatunków świń (odsadzonych od maciory i przeznaczonych do tuczu), kurcząt rzeźnych, podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego i podrzędnych gatunków drobiu nieśnego.

(3)

Zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 posiadacz zezwolenia na stosowanie Pediococcus acidilactici CNCM I-4622 jako dodatku paszowego złożył wniosek o odnowienie zezwolenia na jego stosowanie u kurcząt rzeźnych, podrzędnych gatunków ptaków rzeźnych, kur niosek, podrzędnych gatunków ptaków nieśnych, prosiąt odsadzonych od maciory, tuczników, podrzędnych gatunków świń (odsadzonych od maciory i przeznaczonych do tuczu), wszystkich ryb i krewetek oraz o nowe zezwolenie na jego stosowanie u kurcząt odchowywanych na kury nioski i w celach hodowlanych, ptaków ozdobnych i innych ptaków, od których ani z których nie pozyskuje się żywności, indyków rzeźnych, indyków odchowywanych w celach hodowlanych, indyków do celów hodowlanych, kurcząt do celów hodowlanych i spokrewnionych podrzędnych gatunków drobiu oraz innych ptaków ozdobnych i ptaków, od których ani z których nie pozyskuje się żywności, prosiąt ssących i spokrewnionych podrzędnych gatunków świń oraz wszystkich skorupiaków, wnosząc o sklasyfikowanie go w kategorii „dodatki zootechniczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 i art. 14 ust. 2 tego rozporządzenia.

(4)

W opiniach z dnia 2 kwietnia 2019 r. (8) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że wnioskodawca przedstawił dane wykazujące zgodność dodatku z warunkami udzielenia zezwolenia. Urząd potwierdził swoje wcześniejsze wnioski, w myśl których Pediococcus acidilactici CNCM I-4622 uznaje się za bezpieczny dla gatunków docelowych, dla konsumentów produktów pochodzących od zwierząt skarmianych dodatkiem i dla środowiska. Urząd uznał również, że użytkownicy mogą być narażeni poprzez wdychanie i że nie można wyciągnąć żadnych wniosków na temat potencjalnego działania drażniącego na skórę i oczy oraz uczulającego na skórę. W związku z tym Komisja uważa, że należy zastosować odpowiednie środki ochronne, aby zapobiec niekorzystnym skutkom dla zdrowia ludzi, w szczególności w przypadku użytkowników dodatku. Urząd uznał również, że dodatek jest skuteczny w przypadku kurcząt odchowywanych na kury nioski, kurcząt odchowywanych w celach hodowlanych, kurcząt przeznaczonych do hodowli, indyków i podrzędnych gatunków ptaków odchowywanych na nioski lub w celach hodowlanych i przeznaczonych do hodowli, prosiąt ssących i podrzędnych gatunków świń przeznaczonych do hodowli i do tuczu oraz wszystkich skorupiaków.

(5)

Ocena Pediococcus acidilactici CNCM I-4622 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy odnowić zezwolenie na stosowanie tego dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

W związku z odnowieniem zezwolenia na stosowanie Pediococcus acidilactici CNCM I-4622 jako dodatku paszowego na warunkach określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia należy uchylić rozporządzenia (WE) nr 911/2009, (UE) nr 1120/2010 i (UE) nr 212/2011 oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 95/2013, (UE) nr 413/2013 i (UE) 2017/2299.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 485/2013 (2) zmieniono warunki zatwierdzania substancji czynnych tiametoksam, klotianidyna i imidachlopryd, należących do grupy neonikotynoidów. W art. 2 tego rozporządzenia wprowadzono zakaz sprzedaży i stosowania nasion niektórych upraw zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi te substancje czynne, z wyjątkiem nasion używanych w szklarniach. W związku z tym państwa członkowskie musiały zmienić lub wycofać istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające te substancje czynne.

(2)

Od dnia 28 lutego 2014 r. Rumunia wielokrotnie udzielała zezwoleń nadzwyczajnych obejmujących zaprawianie nasion oraz sprzedaż i siew nasion zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi te substancje czynne, w oparciu o odstępstwo przewidziane w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 na wypadek sytuacji nadzwyczajnych. Wspomniane zezwolenia nadzwyczajne zostały należycie zgłoszone Komisji i pozostałym państwom członkowskim.

(3)

W dniu 20 marca 2017 r. Rumunia powiadomiła Komisję o czterech zezwoleniach nadzwyczajnych obowiązujących od dnia 1 lutego 2017 r. do dnia 16 maja 2017 r. na środki ochrony roślin zawierające substancje czynne imidachlopryd (NUPRID AL 600 FS i Seedoprid 600 FS), tiametoksam (Cruiser 350 FS) i klotianidyna (PONCHO 600 FS), do stosowania w odniesieniu do zarówno do Helianthus annuus, jak i do Zea mays przeciwko Agriotes spp. i Tanymecus dilaticollis. W dniu 13 września 2017 r. Rumunia powiadomiła Komisję o dwóch zezwoleniach nadzwyczajnych obowiązujących od dnia 21 lipca 2017 r. do dnia 16 października 2017 r. w odniesieniu do środków ochrony roślin zawierających substancje czynne imidachlopryd (NUPRID AL 600 FS) i klotianidyna (MODESTO 480 FS) do stosowania w odniesieniu do Brassica napus przeciwko Phyllotreta spp. i Psylliodes spp.

(4)

W dniu 15 września 2017 r., zgodnie z art. 53 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o dokonanie oceny – w świetle warunków dotyczących zezwoleń nadzwyczajnych ustanowionych w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 – zezwoleń nadzwyczajnych wydanych przez klika państw członkowskich, w tym Rumunię, na środki ochrony roślin zawierające substancje czynne klotianidyna, imidachlopryd i tiametoksam, do zastosowań, które przestały spełniać kryteria rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 485/2013.

(5)

W dniu 18 maja 2018 r. Rumunia ponownie powiadomiła o zezwoleniach nadzwyczajnych na stosowanie środków ochrony roślin MODESTO 480 FS i NUPRID AL 600 FS zawierających substancje czynne klotianidyna i imidachlopryd, przy zaprawianiu nasion i siewie zaprawionych nasion, w odniesieniu do Brassica napus var. napobrassica przeciwko Phyllotreta spp. i Psylliodes spp.

(6)

W odniesieniu do trzech przedmiotowych substancji czynnych ograniczenia nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 485/2013 potwierdzono rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) 2018/783 (3), (UE) 2018/784 (4) i (UE) 2018/785 (5). Ponadto ograniczono w nich stosowanie środków ochrony roślin zawierających substancje czynne imidachlopryd, klotianidyna i tiametoksam, dopuszczając jedynie udzielanie zezwoleń na ich stosowanie jako insektycydów w szklarniach trwałych lub do zaprawiania nasion przeznaczonych do stosowania wyłącznie w szklarniach trwałych. Dodatkowo w trakcie całego cyklu życia uzyskane uprawy muszą pozostawać w szklarni trwałej.

(7)

W sprawozdaniu technicznym przygotowanym na wniosek Komisji, o którym mowa w motywie 4, opublikowanym w dniu 21 czerwca 2018 r. (6) i dotyczącym sześciu kombinacji uprawa/agrofag, w odniesieniu do których Rumunia wydała zezwolenia nadzwyczajne, Urząd stwierdził, że w przypadku trzech kombinacji uprawa/agrofag istnieje produkt zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania, na którą uzyskano zezwolenie; dotyczy to w szczególności kombinacji: Brassica napus/Phyllotreta atra, Brassica napus/Psylliodes chrysocephala oraz Zea mays/Tanymecus dilaticollis. Cztery produkty obejmowały jednak nie tylko kombinację Zea mays/Tanymecus dilaticollis, w przypadku której istnieje alternatywa, ale były równocześnie stosowane w celu uwzględnienia innych kombinacji uprawa/agrofag, a mianowicie Zea mays/Agriotes spp., Helianthus annuus/Agriotes spp. i Helianthus annuus/Tanymecus dilaticollis, w przypadku których nie istnieje produkt zawierający substancję alternatywną.

(8)

W związku z tym na podstawie oceny Urzędu Komisja uznaje, że warunki określone w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie zostały spełnione w Rumunii w odniesieniu do zezwoleń dotyczących MODESTO 480 FS zawierającego substancję czynną klotianidyna i NUPRID AL 600 FS zawierającego substancję czynną imidachlopryd do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag Brassica napus/Phyllotreta spp. i Brassica napus/Psylliodes spp, ponieważ zezwolenia te obejmują kombinacje uprawa/agrofag, w odniesieniu do których wydano zezwolenie na inny produkt, zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania. Produkty obejmujące Zea mays/Tanymecus dilaticollis, w odniesieniu do których zezwolenie otrzymał inny produkt zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania, obejmują również innego agrofaga tej samej uprawy, dla którego nie ma alternatywy, i w związku z tym Komisja uważa, że stosowanie tych produktów w odniesieniu do Zea mays jest dopuszczalne, ponieważ nie należy wspierać stosowania wielu środków ochrony roślin na tych samych uprawach do zwalczania różnych agrofagów, jeżeli można tego uniknąć.

(9)

W związku z powyższym Komisja pismem z dnia 16 lipca 2018 r. zwróciła się do Rumunii o potwierdzenie, że państwo to nie będzie ponownie udzielało zezwoleń nadzwyczajnych na środek ochrony roślin MODESTO 480 FS zawierający substancję czynną klotianidyna oraz NUPRID AL 600 FS zawierający substancję czynną imidachlopryd do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag Brassica napus/Phyllotreta spp. i Brassica napus/Psylliodes spp. W odpowiedzi z dnia 18 września 2018 r. Rumunia wyraziła pogląd, że przedmiotowe zezwolenia nadzwyczajne były uzasadnione.

(10)

Komisja uważa, że konieczne jest podjęcie decyzji zakazującej Rumunii ponownego udzielania zezwoleń nadzwyczajnych na środki ochrony roślin zawierające substancję czynną klotianidyna lub imidachlopryd do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag Brassica napus/Phyllotreta spp. lub Brassica napus/Psylliodes spp.

(11)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy, i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Komitet odwoławczy nie wydał opinii,

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 485/2013 (2) zmieniono warunki zatwierdzania substancji czynnych tiametoksam, klotianidyna i imidachlopryd, należących do grupy neonikotynoidów. W art. 2 tego rozporządzenia wprowadzono zakaz sprzedaży i stosowania nasion niektórych upraw zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi te substancje czynne, z wyjątkiem nasion używanych w szklarniach. W związku z tym państwa członkowskie musiały zmienić lub wycofać istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające te substancje czynne.

(2)

Od dnia 26 lutego 2016 r. Litwa wielokrotnie udzielała zezwoleń nadzwyczajnych obejmujących zaprawianie nasion oraz sprzedaż i siew nasion zaprawionych środkami ochrony roślin zawierającymi te substancje czynne, w oparciu o odstępstwo przewidziane w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 na wypadek sytuacji nadzwyczajnych. Wspomniane zezwolenia nadzwyczajne zostały należycie zgłoszone Komisji i pozostałym państwom członkowskim.

(3)

W dniu 3 marca 2017 r. Litwa powiadomiła Komisję o dwóch zezwoleniach nadzwyczajnych obowiązujących od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 28 czerwca 2017 r. na środek ochrony roślin zawierający substancję czynną tiametoksam (CRUISER OSR) do stosowania w odniesieniu do rzepaku przeciwko Phyllotreta nemorum i Psylliodes chrysocephala oraz na środek ochrony roślin zawierający klotianidynę (MODESTO), do stosowania w odniesieniu do rzepaku przeciwko Athalia rosae, Delia radicum, Phyllotreta spp. i Psylliodes spp.

(4)

W dniu 15 września 2017 r., zgodnie z art. 53 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) o dokonanie oceny – w świetle warunków dotyczących zezwoleń nadzwyczajnych ustanowionych w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 – zezwoleń nadzwyczajnych wydanych przez klika państw członkowskich, w tym Litwę, na środki ochrony roślin zawierające substancje czynne klotianidyna, imidachlopryd i tiametoksam, do zastosowań, które są niedozwolone na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 485/2013.

(5)

W dniu 1 marca 2018 r. Litwa ponownie powiadomiła o wydaniu zezwolenia nadzwyczajnego na produkt CRUISER OSR zawierający substancję czynną tiametoksam w odniesieniu do zaprawiania nasion i siewu zaprawionych nasion, do stosowania w odniesieniu do rzepaku przeciwko Phyllotreta nemorum i Psylliodes chrysocephala.

(6)

W odniesieniu do trzech przedmiotowych substancji czynnych ograniczenia nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 485/2013 potwierdzono rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) 2018/783 (3), (UE) 2018/784 (4) i (UE) 2018/785 (5). Ponadto ograniczono w nich stosowanie środków ochrony roślin zawierających substancje czynne imidachlopryd, klotianidyna i tiametoksam, dopuszczając jedynie udzielanie zezwoleń na stosowanie jako insektycydów w szklarniach trwałych lub do zaprawiania nasion przeznaczonych do stosowania wyłącznie w szklarniach trwałych. Dodatkowo w trakcie całego cyklu życia uzyskane uprawy muszą pozostawać w szklarniach trwałych.

(7)

W sprawozdaniu technicznym przygotowanym na wniosek Komisji, o którym mowa w motywie 4, opublikowanym w dniu 21 czerwca 2018 r. (6) i dotyczącym czterech kombinacji uprawa/agrofag, w odniesieniu do których Litwa wydała zezwolenia nadzwyczajne, Urząd stwierdził, że w przypadku dwóch kombinacji uprawa/agrofag istnieje produkt zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania, na którą uzyskano zezwolenie; dotyczy to w szczególności kombinacji: rzepak / Phyllotreta spp. oraz rzepak/Psylliodes spp. Jeden produkt obejmował jednak nie tylko kombinacje rzepak/Phyllotreta spp. i rzepak/Psylliodes spp., w przypadku których istnieje alternatywa, ale był równocześnie stosowany w celu uwzględnienia innych kombinacji uprawa/agrofag, a mianowicie rzepak/Athalia rosae i rzepak/Delia radicum, w przypadku których nie jest dostępny produkt zawierający substancję alternatywną.

(8)

W związku z tym na podstawie oceny Urzędu Komisja uznaje, że warunki określone w art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie zostały spełnione na Litwie w odniesieniu do zezwoleń dotyczących CRUISER OSR zawierającego substancję czynną tiametoksam do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag rzepak/Phyllotreta spp. i rzepak/Psylliodes spp., ponieważ powyższe zezwolenia nadzwyczajne obejmują kombinacje uprawa/agrofag, w odniesieniu do których wydano zezwolenie na inny produkt, zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania. Produkt obejmujący rzepak/Athalia rosae i rzepak/Delia radicum, w odniesieniu do których zezwolenie otrzymał inny produkt zawierający alternatywną substancję czynną o tym samym sposobie działania, obejmuje również innego agrofaga tej samej uprawy, dla którego nie ma alternatywy, i w związku z tym Komisja uważa, że stosowanie tego produktu w odniesieniu do rzepaku jest dopuszczalne, ponieważ nie należy wspierać stosowania wielu środków ochrony roślin na tych samych uprawach w celu uwzględnienia różnych agrofagów, jeżeli można tego uniknąć.

(9)

W związku z powyższym Komisja pismem z dnia 16 lipca 2018 r. zwróciła się do Litwy o potwierdzenie, że państwo to nie będzie ponownie udzielało zezwoleń nadzwyczajnych na środek ochrony roślin CRUISER OSR zawierający substancję czynną tiametoksam do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag rzepak/Phyllotreta spp. i rzepak/Psylliodes spp. W odpowiedzi z dnia 17 września 2018 r. Litwa wyraziła pogląd, że przedmiotowe zezwolenia nadzwyczajne były uzasadnione.

(10)

Komisja uważa, że konieczne jest podjęcie decyzji stwierdzającej, że Litwa nie może ponownie udzielać zezwoleń nadzwyczajnych na środki ochrony roślin zawierające substancję czynną klotianidyna lub tiametoksam do stosowania w odniesieniu do kombinacji uprawa/agrofag rzepak/Phyllotreta spp. i rzepak/Psylliodes spp.

(11)

Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy, i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Komitet odwoławczy nie wydał opinii,