(1)

Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) weszła w życie w dniu 29 stycznia 1968 r. Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN) weszła w życie w dniu 28 lutego 2008 r.

(2)

Unia nie jest Umawiającą się Stroną ADR ani ADN.

(3)

Wszystkie państwa członkowskie są Umawiającymi się Stronami ADR i stosują ją, a 13 państw członkowskich jest Umawiającymi się Stronami ADN i ją stosuje.

(4)

Zgodnie z art. 14 ADR każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej zmian załączników do tej umowy. Grupa robocza ds. transportu towarów niebezpiecznych („WP.15”) może przyjąć zmiany do załączników do ADR. Zgodnie z art. 20 ADN Komitet ds. Bezpieczeństwa i Komitet Wykonawczy mogą przyjmować zmiany do Przepisów załączonych do ADN.

(5)

Zmiany przyjęte przez WP.15 i Komitet Wykonawczy ADN w dwuletnim okresie 2018-2020 dotyczące drogowego i wodnego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych zostały notyfikowane Umawiającym się Stronom ADR i ADN w dniu 1 lipca 2020 r.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w odniesieniu do tych zmian do ADR i ADN, gdyż akty te będą mogły wywierać decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1). Dyrektywa ta określa wymagania dotyczące drogowego, kolejowego i wodnego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych w obrębie państw członkowskich lub między nimi, poprzez odniesienie do ADR i ADN. Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2008/68/WE transport towarów niebezpiecznych pomiędzy państwami członkowskimi a krajami trzecimi jest dozwolony pod warunkiem zgodności z wymogami ADR, Regulaminu międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiącego załącznik C do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), oraz ADN, o ile nie zastrzeżono inaczej w załącznikach do tej dyrektywy. Ponadto zgodnie z art. 8 dyrektywy 2008/68/WE Komisja jest uprawniona do dostosowania sekcji I.1 załącznika I i sekcji III.1 załącznika III do wspomnianej dyrektywy do postępu naukowo-technicznego, w szczególności w celu uwzględnienia zmian w ADR, RID i ADN.

(7)

Przyjęte zmiany dotyczą norm technicznych lub ujednoliconych przepisów technicznych, mają na celu zapewnienie bezpiecznego i wydajnego transportu towarów niebezpiecznych przy jednoczesnym uwzględnieniu postępu naukowo-technicznego w tym sektorze oraz opracowywania nowych substancji i wyrobów stwarzających zagrożenie podczas ich transportu. Rozwój drogowego i wodnego śródlądowego transportu towarów niebezpiecznych, zarówno w Unii, jak i między Unią a jej państwami sąsiadującymi, stanowi kluczowy element wspólnej polityki transportowej i zapewnia właściwe funkcjonowanie wszystkich gałęzi przemysłu produkujących lub stosujących towary sklasyfikowane jako niebezpieczne zgodnie z ADR i ADN.

(8)

Porozumienie w kwestiach technicznych w sprawie zmian załączników do ADR i Przepisów załącznonych do ADN objętych niniejszą decyzją osiągnięto odpowiednio w WP.15 i w Komitecie Wykonawczym ADN.

(9)

Przyjęte zmiany są uzasadnione i korzystne, a zatem Unia powinna je poprzeć.

(10)

Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie w interesie Unii państwa członkowskie Unii, które są Umawiającymi się Stronami ADR i ADN,

(1)

Bieżące zaangażowanie Unii w pokój i bezpieczeństwo na kontynencie afrykańskim w ramach Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce należy utrzymać do końca czerwca 2021 r. lub do upływu okresu obowiązywania Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony (2) z późniejszymi zmianami (zwanej dalej „Umową o partnerstwie AKP–UE”), w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

(2)

Potrzeby finansowe dotyczące Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce na okres od stycznia do czerwca 2021 r. szacowane są na 113 000 000 EUR.

(3)

Należy wykorzystać umorzone środki z projektów w ramach 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (zwanego dalej „10. EFR”) w celu zapewnienia finansowania Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce do końca czerwca 2021 r. lub do upływu okresu obowiązywania Umowy o partnerstwie AKP–UE, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Te dodatkowe środki powinny finansować wsparcie dla prowadzonych przez stronę afrykańską operacji wspierania pokoju.

(4)

Środki te powinny być wykorzystywane zgodnie z odpowiednim wieloletnim programem działania Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce oraz zasadami i procedurami mającymi zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (zwanego dalej „11. EFR”), określonymi w rozporządzeniach Rady (UE) 2015/322 (3) i (UE) 2018/1877 (4).

(5)

Ponownie wykorzystywane środki z 10. EFR, które nie zostały rozdysponowane zgodnie z art. 1 ust. 3 umowy wewnętrznej dotyczącej 11. EFR lub umorzone zgodnie z art. 1 ust. 4 tej umowy, pozostają zasobami 10. EFR na podstawie art. 1 ust. 2 lit. a) umowy wewnętrznej dotyczącej 10. EFR (5),