زبان مانیپوری
| زبان مانیپوری | |
|---|---|
| Manipuri, Meitheilon, Meeteilon, Kathe | |
| ꯃꯤꯇꯩꯂꯣꯟ | |
 | |
| منطقه | شمال شرق هند، بنگلادش، میانمار |
| قومیت | Meitei و Pangal |
شمار گویشوران | 2 میلیون سخنور L1 (بدون تاریخ) 1 میلیون سخنور L2 |
گونه‌های نخستین | Ancient Meitei (1445 BC – 17th cent. AD)
|
| گویش‌ها |
|
| |
| وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در |  هند (مانیپور) |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۲–۶۳۹ | mni |
| ایزو ۳–۶۳۹ | یکی از:mni – Meiteilonomp – Old Manipuri |
فهرست لینگوییست | omp Old Manipuri |
| گلاتولوگ | mani1292[۱] |
زبان مانیپوری با بیشنوپریا مانیپوری زبانی از خانواده زبانی چینی تبتی است که در منطقه آسام، مانیپور، تریپورا و نیز بخش‌هایی از بنگلادش و میانمار قریب به ۱۱۵٫۰۰۰ نفر گویشور دارد. نیمی از واژگان این زبان قرضی بوده که عمدتاً از سنسکریت و فارسی به آن راه یافته‌اند. شمار دیگری نیز منشا انگلیسی دارند. این زبان گویش‌های متعددی دارد و به الفبای دیواناگری نوشته می‌شود.
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Manipuri". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
| زبان رسمی | |
|---|---|
| زبان نیمه‌رسمی | |
| هندواروپایی | |
| چینی-تبتی | |
| آستروآسیایی | |
| دراویدی | |
| زبان‌های رسمی |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زبان‌های غیررسمی عمده |
| ||||||
ردهها:
- زبان مانیپوری
- زبان‌های بنگلادش
- زبان‌های رسمی هند
- زبان‌های شمال شرقی هندوستان
- زبان‌های میانمار
- زبان‌های هند
- زبان‌های هندوآریایی
- زبان‌های باستانی
- مطالعات آسیا
- فرهنگ مانیپور
- هندشناسی
- زبان‌های کانادا
- زبان‌های مگالایا
- زبان‌های میزورام
- زبان‌های ناگالند
- زبان‌های نوشتاری در الفبای لاتین
- زبان دینی
- زبان‌های چینی-تبتی
- زبان‌های معیار
- زبان‌های فاعل-مفعول-فعل
- زبان‌های تبتی-برمه‌ای
- زبان‌های نواختبر