കല്ല്
മലയാളം
[തിരുത്തുക]വിക്കിപീഡിയ
ഉച്ചാരണം
[തിരുത്തുക]- ശബ്ദം:
(പ്രമാണം)
നാമം
[തിരുത്തുക]കല്ല്
- പ്രകൃതിയിലെ ധാതുക്കൾ ഒന്നുചേർന്ന് കട്ടിപിടിച്ചുണ്ടാവുന്ന വസ്തു
- പാറക്കഷണം, പാറ, കരിങ്കല്ല്;
- അരകല്ല് ആട്ടുകല്ല് തുടങ്ങിയവ;
- മൈൽക്കുറ്റി സർവേക്കല്ല് തുടങ്ങിയവ;
- ക്ഷൗരക്കത്തി തേക്കുന്നകല്ല്, ചാണക്കല്ല്;
- കുളക്കടവിലെ കൽപ്പടവ്, അലക്കുകല്ല് മുണ്ടുനനയ്ക്കാനും മറ്റും ഉപയോഗിക്കുന്നത്;
- രത്നം;
- ക്ഷൗരം കഴിഞ്ഞതിന്റെ ശേഷം മുഖത്ത് ഉരയ്ക്കുന്ന പടിക്കാരം;
- അശ്മരീരോഗത്തിൽ മൂത്രാശയത്തിലുണ്ടാകുന്ന കഠിനവസ്തു;
- കഠിനവസ്തു;
- ചെങ്കല്ല്;
- പരൽ. (പ്ര.) കല്ലിടുക = കെട്ടിടം പണി പ്രതിമാസ്ഥാപനം മുതലായവയുടെ അടിസ്ഥാനമിടുന്നതിന്റെ സൂചനയായി ഒരു കല്ല് സ്ഥാപിക്കുക, ഒരു പ്രവൃത്തി ആരംഭിക്കുക;
- അളന്ന് അതിർത്തിക്കല്ലിടുക. കല്ലിൽകടിച്ചു പല്ലുകളയുക = ശക്തനോടു എതിരിട്ടു അപകറ്റം പിണയുക. കല്ലുകടിക്കുക = അസുഖകരമായിത്തീരുക, തടസ്സമുണ്ടാവുക. പുത്തരിയിൽ കല്ലുകടിക്കുക = തുടക്കത്തിലേ അരോചകമായ അനുഭവമുണ്ടാവുക