Neil Young nam zijn 41e album – en zijn 12e met Crazy Horse, de band die hem al jarenlang begeleidt – op grote hoogte op, in een opgeknapte schuur in de Rocky Mountains te Colorado. “Het zag er precies zo uit als op oude tekeningen en foto’s”, vertelt hij aan Apple Music. “Het was vroeger een stopplaats, dus er hangen afbeeldingen van koetsen, paarden en vrouwen met enorme hoepeljurken.” De nummers op het album zijn beknopt, hebben een folkachtig geluid en zijn (relatief) ingetogen. Je kunt het omschrijven als Harvest zonder strijkinstrumenten of Homegrown zonder drugs. De band is net zo krachtig en driftig als in de jaren 70 (‘Heading West’), maar hun verwijzingen naar de politiek zijn scherper (‘Change Ain’t Never Gonna’) en de tedere momenten zijn nog zachter (‘Don’t Forget Love’). Daarnaast is de muziek zo genuanceerd en wendbaar als jazz. Luister maar naar het ultieme bewijs daarvan: het veranderlijke, acht en een halve minuut durende ‘Welcome Back’. “Neil deed net iets heel bijzonders”, zei drummer Ralph Molina na de opname. Reden genoeg om het nummer op het album te zetten. Het is verbluffend dat het 50 jaar duurde voordat ze een album opnamen met de titel Barn. De muziek die ze maken past volledig bij die titel: eenvoudig, onverstoorbaar, duurzaam en tijdloos. Young deelde de opnamesessies zo in, dat hij en de band – Molina, Billy Talbot en Nils Lofgren, die de gepensioneerde Frank Sampedro vervangt – konden werken in de maneschijn. Hij liep voor de opnamen met de honden enkele kilometers naar de studio, “over de weide, door de vallei”, vertelt hij. “De Rocky Mountains zijn overal”, zegt hij over het uitzicht. “En het is gewoonweg prachtig. Ik hou ervan.”