Zes maanden voor hij zijn derde album uitbracht vroeg Tom Petty zijn faillissement aan. Zes maanden erna was hij een van de grootste rocksterren van Amerika, dankzij een handvol radiohits die onsterfelijk bleken. In de tussentijd werden hij en zijn band door de mangel gehaald door een producer die zou uitgroeien tot een zwaargewicht in de muziekindustrie. Hij was vastberaden om de kroegband-achtige charme en voorliefde voor klassieke hooks van Tom Petty and the Heartbreakers om te zetten in platina platen. “Het was niet makkelijk om dat album te maken, maar het was de moeite dubbel en dwars waard want het heeft een geweldig geluid, en elke keer als het op de radio komt springt het eruit,” vertelt Heartbreakers-gitarist Mike Campbell aan Apple Music. “We waren eigenlijk niet zo handig in de studio en dat was behoorlijk frustrerend, want we dachten dat we dit wel even zouden doen. We waren eindeloos bezig met het afstemmen van de drums en probeerden verschillende gitaren en versterkers uit. We werden zo kieskeurig over de kleinste nuances van het geluid. En daardoor klinkt het zo zuiver, maar het was niet leuk om te doen.” De opper-haarklover en man achter de knoppen was producer Jimmy Iovine, die de band keer op keer de songs liet bijschaven. Campbell beweert dat ze misschien wel een week of twee hebben besteed aan het perfectioneren van het geluid van de snaredrum op ‘Refugee’. Het resulteerde in hun doorbraakhit, en dat wisten ze vanaf het moment dat de uiteindelijke versie werd afgespeeld in de studio. “Ik weet nog hoe iedereen binnenkwam: de hele crew, het personeel, zelfs het meisje van de receptie. Ze zeiden: ‘Wauw, jullie hebben het voor elkaar. Dit gaat groot worden.’ ‘Refugee’ is een van de eerste nummers die Tom en ik schreven die een echt heel groot succes werden. We hadden al veel nummers geschreven, maar dit had een bepaalde magie. Ik schreef de muziek en gaf de tapes aan Tom. Hij schreef de geweldige teksten en maakte de nummers tot wat ze zijn.” Het waren de allereerste kale demo’s voor ‘Refugee’ en ‘Here Comes My Girl’ die Iovine zo enthousiast maakten om het album te produceren, en hij wist dat er een megasterrenstatus voor de band was weggelegd. “Hij zei zelfs: ‘Ik hoef geen andere nummers meer te horen, we hebben de twee die we nodig hebben en de rest doet er niet toe’, herinnert Campbell zich. “Daar ben ik het niet mee eens, maar als ik ze nu op de radio hoor, dan ben ik zo trots op de opnames, hoe de nummers in elkaar zitten en hoe tijdloos ze zijn. Dat is hopelijk het mooie aan goeie muziek. Ik denk ook dat ze in geen enkel genre passen. Het is geen new wave, grunge of wat dan ook, het is gewoon heel goed uitgevoerde rock-'n-roll. We lieten ons niet in een hokje stoppen van een genre of een modegril. De nummers houden hun kracht en klinken naar mijn idee nog even authentiek.”