Het debuutalbum van Jimi Hendrix knipoogt regelmatig naar de toekomst, bijvoorbeeld door het innovatieve gebruik van feedback en kosmische metaforen. Maar zoals vaak het geval is bij sciencefiction, koppelt ook Hendrix die elementen aan aardse en herkenbare zaken. Want waar bijvoorbeeld The Beatles experimenteerden met moderne klassieke muziek en The Beach Boys complete orkesten de studio in propten, daar keerde Hendrix terug naar de eenvoudige en directe blues van Muddy Waters en Little Richard. Dat was de muziek waarmee hij was opgegroeid. Maar hij vormde hun blues om tot iets nieuws: een voorloper van de psychedelica van Afro-Amerikaanse artiesten als Prince en Outkast. Van alle albums die eind jaren 60 uitkwamen en nu tot de canon behoren, is Are You Experienced een van de weinige die nog steeds zo dynamisch en vitaal klinkt. Dat heeft hiermee te maken: Hendrix maakte meezingbare nummers van zo’n 3,5 minuut, die werden verrijkt met studio-effecten. Is dat niet precies de definitie van 21e-eeuwse popmuziek?