Toen Fall Out Boy het debuutalbum Take This to Your Grave (2003) opnam hadden de Amerikaanse rockers nog geen cent te makken. Ze sliepen op de bank bij bekenden en hoopten dat ze in de studio wat te eten zouden krijgen. Twee decennia later geldt het viertal − bestaande uit vocalist Patrick Stump, bassist Pete Wentz, gitarist Joe Trohman en drummer Andy Hurley − als een van de grootste rockacts ter wereld. Take This to Your Grave bevat al alle ingrediënten die tot hun opmars zouden leiden. Het album opent met 'Tell That Mick He Just Made My List of Things to Do Today', dat de blauwdruk van het album uiteenzet: de powerakkoorden van Throhman dirigeren het felle drumwerk van Hurley, waarover de surrealistische maar sardonische teksten van Wentz worden gezongen door Stump. De kracht van Fall Out Boy zit in de klik tussen de bandleden. Samen werken ze hun ambitieuze ideeën virtuoos uit op een oerfundament van punk. Dat levert nummers op die de ene keer kolkende moshpits aansturen, en de andere keer afgeladen stadions laten meezingen. Take This to Your Grave trapt eigenhandig een nieuw tijdperk af door de scherpste rock van die tijd in een nieuwe vorm te smelten. De nummers zijn samensmeltingen van beknopte riffs uit de emo, harmonieën uit de powerpop, gespierde vocalen uit de hardcore en krachtig drumwerk uit de metal, allemaal verbonden middels bondige teksten. De volle sound van het album geeft extra body aan nummers als het stompende 'Grenade Jumper' en snijdende 'Calm Before the Storm'. Hoewel de stem van Stump nog niet volledig was uitgebloeid tot de meer soulvolle stem die hij op latere albums laat horen, zijn er momenten zoals op het einde van 'Saturday' waarop hij zijn falsetstem indrukwekkend inzet. ‘I know I’m not your favorite record/But the songs you grow to like never stick at first’, kermt Stump op het snelle 'Dead on Arrival'. Maar de urgentie van Take This to Your Grave zorgt ervoor dat elk nummer op het album wel degelijk direct een dosis poppunkeuforie aflevert. En het feit dat de krakers 'Grand Theft Autumn/Where Is Your Boy' en 'Saturday' na twintig jaar nog altijd vaste prik zijn in hun liveshows, onderstreept dat de bandleden al vroeg in hun carrière muziek maakten met een tijdloze kracht.