Geen wonder dat Caetano Veloso op Transa (1972) direct bekent dat hij eenzaam is. De Braziliaan nam het album op als banneling in Engeland, omdat het militaire regime het op hem had gemunt. Het klinkt door op dit album vol melancholie en strijdlust, waarbij zijn verscheurdheid wordt weerkaatst in de plotse afwisselingen tussen Portugees en Engels. Het geluid is uitgekleder dan in zijn tropicalisperiode, bluesy mede door zijn voelbare pijn, en verkrijgt door de inzet van de berimbau (bekend van de vechtsport capoeira) een militante verbetenheid.