Als de soulvolle nummers van Bill Withers iets uitademen, dan is het wel rust. Zijn platen zijn allemaal even beheerst als fluweelzacht. Withers brak in 1971 door met 'Ain't No Sunshine' en daarna was er geen plaat die géén inkijkje gaf in de persoonlijke hartenpijn van de zanger. Het zijn de ogenschijnlijk simpele nummers, die stem van velours en het gevoelige gitaarspel waarmee hij zich wist te onderscheiden. Dat het de bescheiden Withers nooit om de roem ging, en des te meer om de muziek, blijkt ook uit de prachtige documentaire 'Still Bill' die in 2008 over hem werd gemaakt.