Sommige muziek klinkt tegelijk nieuw en klassiek. Zoals de meeslepende ballads van Fiorella Mannoia, met hun nostalgische piano en scheurende gitaren. Sowieso typeert het moderne Italiaanse pop. Van gitaar- en pianoballads als ‘La storia' (Francesco De Gregori), tot soulvolle popanthems als ‘Vivere a colori' (Alessandra Amoroso). Ze zijn zoals goede pop hoort te zijn: tijdloos.