Miles Davis

Ostatnie wydanie

Najważniejsze albumy

  • On the Corner
    On the Corner
    On the Corner

    Dziś nazywany wizjonerskim, „On the Corner” to kolaż rytmicznych pętli i nawarstwionych ścieżek zmiksowany przez producenta Tea Macera. Davis, zainspirowany awangardą Karlheinza Stockhausena, atakuje psychodelicznym, funkowym uderzeniem już w otwierającej dwudziestominutowej suicie. W „Black Satin” gęste brzmienie wzbogacają indyjskie bębny tabla i elektryczny sitar, a kulminację transowych dźwięków zapewnia wyraźna perkusja w „Mr Freedom X”.

  • Bitches Brew
    Bitches Brew
    Bitches Brew

    1970

  • In a Silent Way
    In a Silent Way
    In a Silent Way

    Na „In A Silent Way” Davis po raz pierwszy postawił na elektryczne brzmienie, kładąc podwaliny pod jazz fusion. W projekcie wzięli udział przyszli giganci nowego gatunku — na organach autor tytułowej sonaty, Joe Zawinul, na pianinie elektrycznym Chick Corea, oraz gitarzysta John McLaughlin, twórca Mahavishnu Orchestra. Na łagodne brzmienie albumu przez kreatywny montaż wpłynął także producent Teo Macero.

  • Sketches of Spain
    Sketches of Spain
    Sketches of Spain

    Fascynacja Davisa „Concierto de Aranjuez” kompozytora Joaquína Rodriga przesądziła o nagraniu kolejnego albumu pod batutą Gila Evansa. Po interpretacji koncertu z Milesem na skrzydłówce przy kastanietach i kontrabasie Paula Chambersa usłyszysz lidera w zaczerpniętym z baletu „Will O’ the Wisp”. Reszta thirdstreamowego arcydzieła to utwory Evansa — oparty na ludowej melodii „The Pan Piper”, inspirowany pieśniami Wielkiego Tygodnia „Saeta” oraz nawiązujący do rytmów flamenco „Solea”.

  • Kind of Blue
    Kind of Blue
    Kind of Blue

    Przerwę między rozwiązaniem swojego pierwszego kwintetu a utworzeniem kolejnego wirtuoz trąbki wykorzystał na przedsięwzięcie, z którego zrodził się jeden z najważniejszych albumów jazzowych w historii. Szaleńcze tempo bebopu i post bopu fundowało improwizującym muzykom niezłą muzyczną gonitwę — Davis wiedział coś na ten temat jako następca Dizzy’ego Gillespiego w Charlie Parker Quintet. Na Kind of Blue wprowadził więc dłuższe przerwy między akordami, dając solistom przestrzeń na zaczerpnięcie oddechu. Oprócz zmiany tempa Miles wzbogacił też swoje utwory o nowe tekstury i barwy przywodzące na myśl wyrafinowane harmoniczne podejście Gila Evansa lub George’a Russela, albo nawet Debussy’ego czy Satiego. Pod tym względem płyta była kontynuacją wydanego 10 lat wcześniej krążka Birth of the Cool, a być może także zwiastunem mającego nadejść dekadę później eterycznego In a Silent Way. Na Kind of Blue uwagę zwracają szczególnie dwie ballady, „Blue in Green” i „Flamenco Sketches”, w których wyraźnie słychać intymne, metaliczne brzmienie uzyskane dzięki zastosowaniu tłumika marki Harmon, w kolejnych dekadach kopiowane przez muzyków jazzowych z całego świata.

  • 'Round About Midnight (Mono Version)
    'Round About Midnight (Mono Version)
    'Round About Midnight (Mono Version)

    Głośne wykonanie „'Round Midnight” Davisa i autora kompozycji Theloniousa Monka w Newport sprawiło, że trębacz podpisał kontrakt z Columbia Records. Pierwszą z wielu płyt dla wytwórni otwiera nastrojowa wersja utworu z niezapomnianą solówką nieznanego wtedy saksofonisty Johna Coltrane’a, który fascynuje także w duecie z liderem w hardbopowym „Ah-Leu-Cha” Charliego Parkera. W klasycznym kwartecie zagrali również pianista Red Garland, kontrabasista Paul Chambers i perkusista Philly Joe Jones.

Artyści — playlisty

Single i EP-ki

Występuje w

Usłysz więcej

Informacje o: Miles Davis

NARODZINY
26 May 1926
GATUNEK
Jazz

Wybierz kraj lub region

Afryka, Bliski Wschód i Indie

Azja i Pacyfik

Europa

Ameryka Łacińska i Karaiby

Stany Zjednoczone i Kanada
  翻译：