sòla

Una sòla (2)

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *sŏla, vengut del latin classic solea.

Prononciacion

/ˈsɔlo/, /ˈsɔlo/

França (Bearn) : escotar « sòla »

Sillabas

sò | la (2)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
sòla	sòlas
[ˈsɔlo]	[ˈsɔlos]

sòla femenin

1. Pèça de cauchó o d'un autre material que constituís la part d'una sabata situada entre la planta del pè e lo sòl.
2. Const. Çò sus que quicòm repausa.
3. Agr. Tèrra somesa a l'assolament.

Traduccions

anglés: sole (en) (1, 2) catalan: sola (ca) femenin (1), base (ca) femenin (2), llauró (ca) masculin (3) dakòta: akígdaka (dak) (yankton-yanktonai), akíhdaka (dak) (sisseton-santee) (1)

francés: semelle (fr) femenin (1), base (fr) femenin (2), sole (fr) (3) lakòta: akíglake (lkt) (1)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
sòla	sòlas
[ˈsɔlo]	[ˈsɔlos]

sòla femenin

1. Ict. Peis de l'espècia Solea solea.

Sinonims

• palaiga

Traduccions

alemand: Seezunge (de) femenin anglés: sole (en)

catalan: llenguado (ca) masculin francés: sole (fr) femenin