ลิมา, เปรู

ลิมาขยายออกไปไกลเกินกว่าที่ตั้งเดิมในสเปน ณ จุดที่สามารถสร้างสะพานข้ามแม่น้ำรีแมคได้ แม่น้ำรีแมคไหลอย่างรวดเร็วจากเทือกเขาแอนดีสสูงและได้แกะสลักกรวยตะกอนน้ำพาที่มียอดแบน ซึ่งเป็นที่ที่นักสำรวจชาวสเปนยุคแรกตั้งถิ่นฐาน เนื่องจากเกือบทั้งหมดของที่ราบชายฝั่งในเปรูตอนกลางประกอบด้วยตะกอนน้ำแข็งที่ยังไม่แข็งตัว การกัดเซาะของหน้าผาและแผ่นดินไหวจึงเป็นภัยคุกคามอย่างต่อเนื่อง ในการขยายตัวจากที่ตั้งเดิม เมืองได้รวมเนินเขาและหุบเขาจำนวนมากเข้าไว้ในโครงสร้างซึ่งก็เสี่ยงต่อแผ่นดินไหวและน้ำท่วมฉับพลันเช่นกัน ลักษณะเด่นอย่างหนึ่งของลิมาคือทะเลทรายที่แห้งแล้งและไม่มีพืชพันธุ์ที่ล้อมรอบเมืองไว้ทุกด้าน ทรายสีเหลืองเทาแทบจะไม่สามารถรองรับชีวิตพืชหรือสัตว์ได้ ยกเว้นในที่ที่มีการจัดหาน้ำเทียม แม้ว่าลิมาจะตั้งอยู่ในละติจูดเขตร้อน แต่กระแสน้ำเปรู (หรือเรียกว่ากระแสน้ำฮัมโบลต์) ที่เย็นนอกชายฝั่งช่วยให้เกิดสภาพอากาศอบอุ่นตลอดทั้งปี อุณหภูมิเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 60–64 °F (16–18 °C) ในช่วงฤดูหนาวตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงพฤศจิกายน และ 70–80 °F (21–27 °C) ในช่วงฤดูร้อนตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเมษายน มวลอากาศชายฝั่งที่เย็นลงทำให้เกิดเมฆหนาทึบตลอดฤดูหนาว และกะรูอา (หมอกทะเลหนาแน่น) มักจะกลิ้งเข้ามาและปกคลุมพื้นที่เมือง ปริมาณน้ำฝนซึ่งแทบจะไม่เกิน 2 นิ้ว (50 มม.) ต่อปี ส่วนใหญ่เกิดจากการควบแน่นของกะรูอา ลิมาอาจอธิบายได้ดีที่สุดว่าเป็นเมืองที่หนาวเย็นและชื้นในฤดูหนาวและร้อนชื้นในฤดูร้อน