ทัศนียภาพอันงดงามของทะเลสาบโตฮู

ณ เชิงเขา มีสระน้ำใสสะอาดนอนนิ่งอยู่ ผิวน้ำราบเรียบราวกับกระจกเงา ใสแจ๋วไร้ที่ติ ใบบัวแผ่กระจายอย่างอิสระบนผิวน้ำ เบียดเสียดซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ ดั่งร่มสีเขียวขจีขนาดเล็กที่ถูกจัดวางอย่างพิถีพิถันและลงตัว สายลมอ่อนราวกับทูตผู้อ่อนโยน พัดโชยผ่านผิวน้ำ ใบบัวเริ่มแกว่งไหวราวกับได้ยินเสียงเรียก เสียดสีกันดังแผ่วเบา ประหนึ่งกำลังกระซิบเล่าเรื่องราวแต่โบราณริมสระด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ในช่องว่างระหว่างใบบัว ดอกบัวสีชมพูอ่อนโผล่ขึ้นมาเป็นระยะ ท่าทางเขินอายของพวกมันช่างคล้ายกับสาวน้อยที่เพิ่งรู้จักความรัก ทั้งน่ารักและน่าเอ็นดู ทันใดนั้นก็เพิ่มสีสันที่มีชีวิตชีวาให้กับผิวน้ำที่ดูจืดชืดไปบ้าง ทำให้ภาพทั้งหมดดูมีชีวิตชีวามากขึ้น สะพานหินขนาดเล็กทอดข้ามสระน้ำใสแห่งนี้ ดูเรียบง่ายแต่งดงาม ก้อนหินบนตัวสะพานแบกรับร่องรอยคราบเวลา รอยเหล่านั้นเหมือนกับตราประทับที่กาลเวลาได้จารึกไว้ เป็นพยานเงียบๆ ถึงการเคลื่อนผ่านของกาลเวลา เมื่อคุณยืนอยู่บนสะพานเล็กๆ นี้ เงยหน้ามองไป เห็นเทือกเขาไกลๆ โอบกอดสระน้ำใสตรงหน้า สายตาเต็มไปด้วยใบบัวที่แผ่กว้าง ภาพนี้ช่างราวกับเวลาหยุดนิ่ง ความวุ่นวายอึกทึกของโลกภายนอกถูกโยนทิ้งไปไกลแสนไกล ทำให้จิตใจได้รับความสงบที่หาได้ยาก มองดูบนผิวน้ำอีกครั้ง เป็ดหลายตัวกำลังว่ายน้ำอย่างสบายอารมณ์ ท่าทางผ่อนคลายของพวกมันสร้างระลอกคลื่นบนผิวน้ำที่เงียบสงบ ระลอกคลื่นแผ่ขยายออกไปเป็นวงๆ เหมือนกับการเพิ่มลายเส้นที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาลงบนภาพวาดที่สวยงามนี้ ทำให้ภาพทั้งหมดเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ผ่อนคลายและสบายๆ ทำให้ผู้คนหลงใหลอย่างลึกซึ้ง ลืมเวลา และไม่อยากจากไปเลย