Bir Lüfer Balığı Meselesi

Geçenlerde yazar Mario Levi’nin yaratıcı yazarlık eğitimine katıldım. Yazar, yazının önündeki engellerden bahsederken, bir engelin de yazacağınız hikayedeki bilgi olduğunu vurguladı. Buradaki bilgi ansiklopedik bilgi değil. Örneğin, balıklarla ilgili bir hikaye yazacaksınız balıklarla ilgili bilgiye sahip olmanız lazım; internete başvurursunuz ve balıklarla ilgili bir dolu bilgiye ulaşırsınız. Fakat bulduğunuz bu bilgilerin yazacağınız hikaye için hiçbir değeri yoktur. Yazınızın dilinde yaşanmışlığa ihtiyaç vardır. Bireysel tarihiniz olmalıdır, toplumsal hafızanız olmalıdır. Yani bilgiyi içinizde yaşamalısınız, onunla bir bağ kurmalısınız.

Örneğin, yazınızda lüfer balığını mı anlatacaksınız; lüfer balığına dokunmadan, tadını bilmeden sevdiklerinizle paylaşmadan hikayede anlatmanız mümkün değildir. Anlatmaya kalkışsanız da okura geçmez.

Bunun sadece yazmakla ilgili değil hayatın her alanında geçerli olduğunu düşünüyorum. Bilgiyi içinizde yaşayarak öğrenirsiniz. Küçük bir çocuğa portakalı öğretirken, oyun kartlarından, ekranlardan gördüğü portakaldan öğrenmesi ile dolaptan alıp eline verdiğiniz, tadına baktığı, kokusunu aldığı, dokunduğu, şeklini eliyle kavradığı portakaldan öğrenmesi çok daha farklı olacaktır.

Nasıl daha yaratıcı olabilirim? sorusuna aradığınız cevaplar için “Yaratıcı Olmanın 25 Yolu” videosunu izleyerek ya da yazısını okuyarak hemen yaratıcı olamazsınız. Sunulan 25 yoldan en az bir veya birkaçını uygulamaya başlayarak, 26.sını yani kendi yolunuzu tasarlayarak, başkalarına bu konuda ilham olarak, deneme yanılma yaparak, yeri geldiğinde sıfırdan yeniden başlayarak, sürekliliğini sağlayarak yaratıcı potansiyelinizi geliştirmeye başlarsınız.

Bugün kendimize sormamız gereken en önemli soru, hangi bilgiye nasıl ulaşabileceğim sorusu değildir; bilgiyi nasıl içselleştirebilirim? bu bilgiyle bireysel tarihimi, hafızamı nasıl yaratabilirim? sorusudur.

Önemli olan bilgiye ulaşmak değildir, bilgiyle bütünleşip onu kendi sesiniz yapabilmektir.

Bilginin bilgeliğe dönüşme yoludur bu. Öğrenmek böyle gerçekleşir.

Bu yolun adımları, durakları nedir derseniz?

Bolca deneyim, sonsuz merak, bağlamı yakaladığınız gözlem, gerçek empati, doyasıya yazmak, içtenlikle paylaşmak, öz disiplin…

Çiğdem Sezer