Dün ufak bir yaşam dinledim Mevzuda geçti

Bir baba kızını sevdiği

Genç e vermediği için

Kız bunalıma giriyor ve kendini asıyor

Sevilen genç mezarının toprağını

Avuçlarına alıp ağlıyor

Çaresizlikten

Vicdan öyle kötü bir şey ki

Fikrin en büyük yargılayıcısı

Kendi içinizde bin parçaya bölen

Ve böldüğü

Parçalarda kendi kendinize çıkış aramaya çalıştığınız

Bir yer

Ne zaman vicdanın bazı olayları kabul etmediği

Zaman

Dayanılmaz noktalar da

Kabullenmediğiniz ve bu kabullenmeyi

Hiçbir zaman kendinize yediremezsiniz

Ve malum son

Yenik düştüğünüz bir yer

Görülmeyen ama her zaman hissedilen bir

Olay vicdan

Bir süre sonra

Baba

Dayanamadığı kızının arkasından kendini asıyor

Sabah namazı

İnsanın insana engeli ve bu engellerde ki dayanılmaz.Vicdanın bir eseri dünyadan kaçış ama nereye orası bilinmez bir muamma hakim yok yasa yok yargı yok mahkeme yok sadece kendi kendine verilmiş bir ferman insanın kendi içinde kaçış belki de kimin için nereden kimden vicdan ruhun verdiği bir sistem ölüm,bedenin içinde vicdan ve ruhun gidişi sadece insan bedenden kurtuldu ayrılmaz ikili vücudu terk etti ruh vicdandan ayrılmadı ki!!!!!!!!!!