Dün ufak bir yaşam dinledim Mevzuda geçti
Bir baba kızını sevdiği
Genç e vermediği için
Kız bunalıma giriyor ve kendini asıyor
Sevilen genç mezarının toprağını
Avuçlarına alıp ağlıyor
Çaresizlikten
Vicdan öyle kötü bir şey ki
Fikrin en büyük yargılayıcısı
Kendi içinizde bin parçaya bölen
Ve böldüğü
Parçalarda kendi kendinize çıkış aramaya çalıştığınız
Bir yer
Ne zaman vicdanın bazı olayları kabul etmediği
Zaman
Dayanılmaz noktalar da
Kabullenmediğiniz ve bu kabullenmeyi
Hiçbir zaman kendinize yediremezsiniz
Ve malum son
Yenik düştüğünüz bir yer
Görülmeyen ama her zaman hissedilen bir
Olay vicdan
Bir süre sonra
Baba
Dayanamadığı kızının arkasından kendini asıyor
Sabah namazı
İnsanın insana engeli ve bu engellerde ki dayanılmaz.Vicdanın bir eseri dünyadan kaçış ama nereye orası bilinmez bir muamma hakim yok yasa yok yargı yok mahkeme yok sadece kendi kendine verilmiş bir ferman insanın kendi içinde kaçış belki de kimin için nereden kimden vicdan ruhun verdiği bir sistem ölüm,bedenin içinde vicdan ve ruhun gidişi sadece insan bedenden kurtuldu ayrılmaz ikili vücudu terk etti ruh vicdandan ayrılmadı ki!!!!!!!!!!