TÜRKİYE’DE DENETİM: ÖYLE ŞİRKETLER VAR Kİ ASLINDA YOKLAR

·         Yönetim ilk başta çok heyecanlıdır ‘’denetim’’ fikrini duyunca.

·         Denetim kadrolarına yetki verilir, ilgi ve alaka en üst seviyededir fakat eksik olan bir şey vardır: şirkette denetim kültürü yoktur.

·         Denetçilere direk yönetime bağlı olduğu mesajı verilir.

·         Siz bulguları yazdıkça, riskleri analiz ettikçe birilerinin damarına mutlaka dokunacaksınızdır, işte o damarınıza dokunduklarınız ya patronun arkadaşı ya da aileden birileri ya da koruma zırhı olan eski çalışandır.

·         Risk kavramını sadece finansal risk bağlamında değerlendiren, şimdiye kadar oturup bir risk analizi okumayan kişilerden oluşan yönetim size denetim diyorsa bilin ki yapacağınız denetim mail dosyalarında kaybolan bir word dosyası olacaktır anca

·         Strateji geliştirmeyen, günlük yaşayan şirketler var. Günlük ve ani kararlarla yönetilen , neden-sonuç ilişkisi kurmaktan aciz yönetim kurulları var hatta öyle yönetim kurulları var ki toplanmıyorlar bile.

·         Nepotizm(aile kayırma) ve kronizm (arkadaş kayırma) şirketin temel felsefesi olmuş şirketler- Eee ne yapalım çok eski ustamızın oğlu, halamızın yadigarı, kardeşimin dünürü ne yapalım sokakta mı bırakalım?

·         Mobbingcileri ödüllendirip, mağduru kovan sonra da size insan kaynaklarımızı öncelikli denetleyin diyen aile şirketleri var.

·         Sendikadan korkup bir sürü firma açıp onlar üzerinden personel çalıştıran şirketler. Siz istediğiniz kadar SSK muvazaalı işlemleri cezalandırır diye rapor yazın, riskleri anlatın, inanın umurlarında olmaz. Risk gerçekleşmeden riskin varlığından bile habersizdirler. Yumurta kapıya dayanınca da suçlayacak günah keçisi ararlar.

·         Hem müdürlerin maaşını yükseltip hem de yüksek maaş alıyorlar diyerek müdürleri işten atarak maliyetleri düşürdüğünü sanan ama bir süre sonra cezalarla, reklamasyonlarla boğuşan şirketler.

·         Yetkileri dağıtmayıp, yıllardır bizimle çalışıyor bize yanlış yapmaz diyerek iç kontrol süreçlerini hiç işletmeyen hatta iç kontrolün ne olduğunu bile bilmeyen şirketler de var.

·         Halka açılmak isteyen, bağımsız denetçi bulan ama son bilançosunun aktif toplamının ne olduğunu bile bilmeyen, stoklarını sayma şöyle dursun stoklarının ne kadar olduğunu bile bilmeyen şirketler var.

·         Öyle şirketler var ki aslında yoklar.