YİNE UPS YİNE DERT

Dönem artık online alışveriş dönemi ve tabi buradaki en önemli paydaş lojistik şirketleri. Sürekli şikayetçi olduğum iki tanesi var SÜRAT KARGO ve UPS. Hatta geçenlerde bu konuda bir şeyler daha yazmıştım, “Makinalar, sistemler işleri yürütür ama şirketleri insanlar kurtarır” başlıklı.

Bu sefer detayla girmeyeceğim ama UPS Uluslararası ile UPS Türkiye arasındaki farkı gösteren bazı şeylere şahit oldum, onları anlatacağım.

Önce şunları söyleyeyim, UPS ’in benim bölgemde olanının telefonu internette gözükmüyor, çağrı Merkezi ise ezberlediği şeylerin dışına çıkamıyor. Ancak ilginçtir, Bodrum’da beklediğim paket hala Adana aktarma merkezinde gözüküyormuş, çağrı merkezinin söylediğine göre hafta sonu olduğu için kayıtlar güncellenmemiş olabilirmiş. Bugün Salı, hafta sonu çoktan bitti, yenisine hazırlanıyoruz. Ayrıca eğer hafta sonu oraya ürün geliyorsa veya gidiyorsa orada birileri var demektir ve kayıtlar güncellenmelidir.

Neyse, o hızla şikayetimi, oldukça da aşağılayıcı bir şekilde Instagram – Facebook ve Twitter’da yazdım.

Şikâyet UPS Merkezin ilgisini UPS Türkiye’den 2 dakika önce çekti, şikâyetim soruldu, bildirir bildirme

kişisel bir özür yazısı ile detaylar soruldu ve haklı olarak Türkiye bölgesele devredildi sorunum. Sonra bir e-posta geldi falan.

Bu arada yerelden hala ses yok ve benim uluslararası ile konuşmam bittikten ve mail aldıktan sonra buz gibi bir mail geldi.

Nereye geleceğim, daha önce defalarca yazdığım gibi “boş vermişlik şirket” kültüründen kurtulamıyoruz. Sorduğun zaman mangalda kül bırakmazlar “biz kurumsal firmayız” diye başlayarak, ama maalesef kurumsallık “boş vermişliği” kaldırmaz.

Şöyle bir baktım, boş vermişlik yazılarımı bana hep şirketler yazdırmış, “BOŞVERMİŞLİK ÜZERİNE”, “BOŞVEREN ŞİRKETLER”.

Aslında “boş vermişlik” sadece şirket kültüründe değil, ülke kültürümüzde çok yaygın, haberleri bir seyredin anlarsınız ne demek istediğimi.

#UPS #UPS.Turkiye #lojistik #kurye #boşvermişlik #kültür "kurumsallık