Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 2 i art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, które przyjęto podczas Czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w 1995 r., a w szczególności obszar „Kobiety i media”,

–  uwzględniając dokument końcowy z dnia 16 grudnia 2015 r. przyjęty na posiedzeniu wysokiego szczebla Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych poświęconym ogólnemu przeglądowi wdrażania wyników Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego,

–  uwzględniając dokument Komisji pt. „Strategiczne zaangażowanie na rzecz równości płci na lata 2016–2019”,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 maja 2015 r. pt. „Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy” (COM(2015)0192) oraz przegląd śródokresowy jej realizacji pt. „Połączony jednolity rynek cyfrowy dla wszystkich” (COM(2017)0228),

–  uwzględniając II filar strategii jednolitego rynku cyfrowego Komisji, mający na celu stworzenie odpowiednich warunków oraz równych szans i otoczenia dla rozwoju sieci cyfrowych i innowacyjnych usług, a także III filar, wspierający integracyjne społeczeństwo cyfrowe, w którym obywatele posiadają odpowiednie umiejętności, by korzystać z możliwości oferowanych przez internet i zwiększyć swoje szanse na znalezienie pracy,

–  uwzględniając strategiczne ramy europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020),

–  uwzględniając badanie Komisji pt. „ICT for work: Digital skills in the workplace” [ICT na potrzeby pracy – umiejętności cyfrowe w miejscu pracy] i komunikat Komisji z dnia 10 czerwca 2016 r. pt. „Nowy europejski program na rzecz umiejętności – wspólne działania na rzecz wzmocnienia kapitału ludzkiego, zwiększania szans na zatrudnienie i konkurencyjności” (COM(2016)0381),

–  uwzględniając analizę pt. „Empowering women on the Internet” [Wzmacnianie pozycji kobiet w internecie] opublikowaną przez Dyrekcję Generalną ds. Polityki Wewnętrznej w październiku 2015 r.(1),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 1 października 2013 r. pt. „Women active in the ICT sector” [Kobiety działające w sektorze ICT],

–  uwzględniając badanie Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) z dnia 26 stycznia 2017 r. pt. „Gender and Digital Agenda” [Agenda cyfrowa a kwestia płci],

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie stosowania zasady równego wynagradzania pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę lub pracę o takiej samej wartości(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2013 r. w sprawie eliminowania stereotypów dotyczących płci w UE(3),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 września 2013 r. w sprawie agendy cyfrowej na rzecz wzrostu, mobilności i zatrudnienia: pora przyspieszyć(4), a w szczególności wielką koalicję na rzecz cyfrowych umiejętności i miejsc pracy,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 października 2015 r. w sprawie stosowania dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy(5),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej(6),

–  uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt dzięki sektorowi cyfrowemu (O-000004/2018 – B8‑0010/2018),

–  uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że transformacja cyfrowa zrewolucjonizowała i zasadniczo zmieniła sposób, w jaki ludzie docierają do informacji i je przekazują, w jaki komunikują się, utrzymują kontakty, studiują i pracują, dzięki stworzeniu nowych możliwości uczestnictwa w dyskusjach publicznych i politycznych, w szkoleniach oraz w rynku pracy, otwarciu nowych perspektyw dla samostanowienia o swoim życiu oraz ogromnemu potencjałowi gospodarczemu w Unii Europejskiej i poza nią; mając na uwadze, że cyfryzacja ma wpływ nie tylko na rynek, ale i na całe społeczeństwo;

B.  mając na uwadze, że społeczeństwo informacyjne, bazujące na technologiach informacyjno-komunikacyjnych (ICT), niesie ze sobą ogromne możliwości, jeśli chodzi o tworzenie i podział dobrobytu oraz wiedzy;

C.  mając na uwadze, że na całym świecie kobiety jako grupa demograficzna rzadziej korzystają z internetu niż mężczyźni; mając na uwadze, że 68 % mężczyzn i 62 % kobiet regularnie używa komputera i internetu; mając na uwadze, że 54 % mężczyzn, w porównaniu z 48 % kobiet, korzysta z internetu na urządzeniach mobilnych; mając na uwadze, że 33 % mężczyzn i tylko 18 % kobiet samodzielnie instaluje oprogramowanie na urządzeniach; mając na uwadze, że 41 % mężczyzn korzysta z radia i telewizji w internecie, w porównaniu z 35 % kobiet; mając na uwadze, że 47 % mężczyzn korzysta z elektronicznych usług bankowych, w porównaniu z 35 % kobiet; mając na uwadze, że 22 % mężczyzn i tylko 17 % kobiet sprzedaje towary w internecie; mając na uwadze, że 20 % mężczyzn kupuje towary w internecie, w porównaniu z 13 % kobiet;

D.  mając na uwadze, że cyfrowe modele komunikacji przyczyniły się do stworzenia warunków sprzyjających szerzeniu się mowy nienawiści i gróźb pod adresem kobiet, bowiem 18 % kobiet w Europie od momentu wejścia w okres dojrzewania doświadczyło różnych form nękania w internecie; mając na uwadze, że wzrosła liczba gróźb wobec kobiet, w tym gróźb śmierci; mając na uwadze, że świadomość społeczna na temat form cyberprzemocy jest nadal niewystarczająca; mając na uwadze, że w ramach prawnych nie uwzględniono jeszcze w pełni różnych form przemocy w internecie;

E.  mając na uwadze, że tylko 2 % wszystkich kobiet na rynku pracy jest zatrudnione na stanowiskach technicznych i naukowych, natomiast wśród mężczyzn odsetek ten wynosi 5 %; mając na uwadze, że zaledwie 9 % programistów w Europie to kobiety, że jedynie 19 % menedżerów wysokiego szczebla w sektorze ICT i sektorze łączności jest płci żeńskiej (w porównaniu z 45 % w innych sektorach usługowych) oraz że wśród przedsiębiorców działających w tych sektorach jest tylko 19 % kobiet (w porównaniu z 54 % w innych sektorach usługowych);

F.  mając na uwadze, że istnieją znaczne różnice pod względem płci w dostępie do możliwości zawodowych i edukacyjnych, jeśli chodzi o technologie informacyjno-komunikacyjne i umiejętności komputerowe;

G.  mając na uwadze, że seksizm i stereotypy płciowe stanowią poważną przeszkodę dla równości płci i jeszcze bardziej pogłębiają różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn w sektorze cyfrowym, utrudniając kobietom pełny rozwój ich zdolności jako użytkowniczek, innowatorek i twórczyń;

H.  mając na uwadze, że coraz więcej stanowisk, nie tylko w sektorze ICT, wymaga pewnego stopnia umiejętności cyfrowych i informatycznych, a tendencja ta będzie zapewne wzrastać w przyszłości, kiedy to w większości zawodów i wolnych miejsc pracy potrzebny będzie szerszy zakres kompetencji cyfrowych;

I.  mając na uwadze, że doskonalenie umiejętności cyfrowych i informatycznych daje wyjątkową szansę na poprawę równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, gdyż zwiększa dostęp do edukacji i szkoleń oraz ułatwia integrację na rynku pracy, nie tylko w przypadku kobiet i dziewcząt, ale i osób o specjalnych potrzebach, takich jak osoby niepełnosprawne, a także mieszkańców obszarów wiejskich i obszarów oddalonych, które są daleko od ośrodków miejskich; mając na uwadze, że transformacja cyfrowa miejsca pracy może nieść ze sobą pewne wyzwania, którym trzeba stawić czoła; mając na uwadze, że wzrost liczby kobiet w jednym z najlepiej płatnych sektorów, jakim jest ICT, mógłby przyczynić się do wzmocnienia ich pozycji finansowej i niezależności, prowadząc do ogólnego zmniejszenia różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn oraz zwiększenia niezależności finansowej kobiet; mając na uwadze, że zaledwie około 16 % z prawie 8 mln osób pracujących w sektorze ICT w Europie to kobiety;

J.  mając na uwadze, że cyfryzacja oferuje nowe możliwości w zakresie przedsiębiorczości kobiet, w tym przedsiębiorczości cyfrowej na niewielką skalę, w wielu przypadkach niewymagającej dużego kapitału założycielskiego, jak również przedsiębiorstw prowadzonych w ramach gospodarki społecznej, które zwiększają włączenie społeczne; mając na uwadze, że trzeba wspierać przedsiębiorczość cyfrową kobiet, gdyż jest to jeden z najbardziej dynamicznych się i najlepiej prosperujących sektorów gospodarki, który oferuje liczne możliwości innowacji i rozwoju, natomiast kobiety stanowią jedynie 19 % przedsiębiorców w tej branży;

K.  mając na uwadze, że wzrost liczby kobiet w sektorze ICT ożywiłby rynek, na którym przewiduje się niedobór pracowników, podczas gdy równy udział kobiet w tym rynku doprowadziłby do zysków w unijnym PKB w wysokości ok. 9 mld EUR rocznie; mając na uwadze, że na wydziałach informatyki i komunikacji wciąż jest zdecydowanie za mało kobiet, gdyż stanowią one jedynie około 20 % absolwentów w tej dziedzinie, a tylko 3 % wszystkich absolwentek skończyło studia na wydziale informatyki czy komunikacji; mając na uwadze znaczne trudności, jakie kobiety napotykają, by dostać się do sektora ICT i w nim się utrzymać; mając na uwadze, że zdominowane przez mężczyzn środowisko pracy, gdzie jedynie 30 % pracowników stanowią kobiety, sprawia, że wiele kobiet porzuca sektor ICT w kilka lat po ukończeniu studiów; mając na uwadze, że udział kobiet w cyfrowym rynku pracy maleje wraz z wiekiem; mając na uwadze, że absolwentki informatyki i komunikacji poniżej 30 roku życia stanowią 20 % zatrudnionych w sektorze ICT, natomiast kobiety w wieku od 31 do 45 lat – 15,4 %, a powyżej 45 roku życia – 9 %;

L.  mając na uwadze, że zgodnie z badaniem zatytułowanym „Kobiety aktywne zawodowo w sektorze ICT” („Women active in the ICT sector”) Europa będzie musiała zmierzyć się z niedoborem 900 tys. pracowników w sektorze ICT do 2020 r.; mając na uwadze, że sektor ICT rozwija się w szybkim tempie, a co roku powstaje 120 tys. nowych miejsc pracy;

M.  mając na uwadze, że sektor ICT cechuje niezwykle wysoki stopnień segregacji, zarówno pionowej, jak i poziomej, oraz przepaść między kwalifikacjami kobiet uzyskanymi w ramach kształcenia a ich pozycją w sektorze ICT; mając na uwadze, że mniej niż 20 % przedsiębiorców w sektorze ICT to kobiety; mając na uwadze, że większość (54 %) kobiet zatrudnionych w sektorze ICT zajmuje gorzej płatne stanowiska wymagające niższego poziomu kwalifikacji oraz że tylko niewielka ich część (8 %) zajmuje stanowiska inżynierów oprogramowania wymagające wysokiego poziomu kwalifikacji; mając na uwadze, że kobiety są także niedostatecznie reprezentowane w procesie podejmowania decyzji w sektorze ICT, w którym jedynie 19,2 % pracowników ma za kierownika kobietę, podczas gdy w innych sektorach wartość ta wynosi 45,2 %;

N.  mając na uwadze, że kobiety, które ukończyły 55 lat, są szczególnie zagrożone bezrobociem i brakiem aktywności na rynku pracy, przy czym średnia stopa zatrudnienia kobiet w wieku 55–64 lat w UE wynosiła jedynie 49 % w 2016 r. porównaniu z 62 % w przypadku mężczyzn; mając na uwadze, że niski poziom znajomości technologii informacyjno-komunikacyjnych i umiejętności cyfrowych potęguje to zagrożenie; mając na uwadze, że zwiększanie umiejętności cyfrowych kobiet po 55 roku życia i inwestowanie w te umiejętności poprawiłoby szanse kobiet na zatrudnienie oraz oferowałoby pewien poziom ochrony przed wykluczeniem z rynku pracy;

O.  mając na uwadze, że według danych Eurostatu za 2014 r. kształcenie na poziomie wyższym kontynuuje więcej kobiet (42,3 %) niż mężczyzn (33,6 %), przy czym kobiety są liczniej reprezentowane w dziedzinach humanistycznych niż naukowych; mając na uwadze, że jedynie 9,6 % kobiet w szkolnictwie wyższym studiuje na kierunkach związanych z ICT, natomiast odsetek mężczyzn studiujących na takich kierunkach wynosi 30,6 %; mając na uwadze, że kobiety nadal są w niedostatecznym stopniu reprezentowane w takich inicjatywach, jak unijny Tydzień Kodowania, ICT na rzecz lepszej edukacji, Startup Europe Leaders Club i wielka koalicja na rzecz miejsc pracy w sektorze cyfrowym, które zmierzają do dalszego promowania e-edukacji i e-umiejętności;

P.  mając na uwadze, że niewielki udział kobiet i dziewcząt w kształceniu w dziedzinie ICT, a następnie w odnośnych zawodach jest wynikiem złożonej zależności między stereotypowym przedstawianiem płci, które zaczyna się na wczesnym etapie życia, a edukacją, oraz że utrzymuje się to następnie w trakcie kariery zawodowej;

1.  wzywa Komisję do wykorzystania i lepszego ukierunkowania agendy cyfrowej i strategii jednolitego rynku cyfrowego w celu zajęcia się poważnym zróżnicowaniem sytuacji kobiet i mężczyzn w sektorze ICT oraz wspierania pełnej integracji kobiet w tym sektorze, zwłaszcza w odniesieniu do zawodów technicznych i w branży telekomunikacyjnej, a także do propagowania kształcenia i szkolenia kobiet i dziewcząt w dziedzinie ICT i w innych przedmiotach z dziedziny nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyki (STEM);

2.  z zadowoleniem przyjmuje działania służące wspieraniu integracji i uczestnictwa kobiet w społeczeństwie informacyjnym zawarte w dokumencie zatytułowanym „Strategic engagement for gender equality 2016–2019” [Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019]; wzywa Komisję do wdrożenia działań mających na celu zmniejszenie różnicy w wynagrodzeniach, zarobkach i świadczeniach emerytalnych kobiet i mężczyzn, a co za tym idzie zwalczanie ubóstwa wśród kobiet, a także do nadania priorytetu propagowaniu zatrudnienia kobiet w sektorze ICT, zwalczania stereotypów płciowych i wspierania równości płci na wszystkich szczeblach i we wszystkich rodzajach kształcenia, w tym w odniesieniu do uwarunkowanego płcią wyboru kierunku studiów i przebiegu kariery zawodowej, zgodnie z priorytetami ustalonymi w programie „Edukacja i szkolenia 2020”;

3.  zachęca Komisję i państwa członkowskie do działania w duchu otwartej współpracy w oparciu o strategiczne ramy europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020) w celu znalezienia rozwiązań i dzielenia się najlepszymi praktykami w zakresie wczesnej edukacji cyfrowej, w tym e-umiejętności i kodowania, które będą proponowane również dziewczętom, a także na późniejszych etapach kształcenia, w zakresie programów ukierunkowanych na zwiększenie udziału kobiet decydujących się na kształcenie w dziedzinach STEM i kończących studia na powiązanych z nimi kierunkach, gdyż pozwoliłoby to kobietom uzyskać pełny dostęp do usług elektronicznych, na równi z mężczyznami, oraz korzystać z możliwości zatrudnienia dla inżynierów i specjalistów w dziedzinie IT, które z dużym prawdopodobieństwem będą dostępne;

4.  wzywa UE i państwa członkowskie do rozwijania, wspierania i wdrażania działań promowanych przez ONZ i jej organy, zwłaszcza w ramach pekińskiej deklaracji i platformy działania oraz Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego (WSIS), w tym w ramach programów nauczania, w celu dążenia do wzmocnienia pozycji kobiet w erze cyfrowej na szczeblu europejskim i światowym;

5.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zajęcia się problemem zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn sektorze ICT przez podkreślanie faktu, że różnorodność sprzyja przedsiębiorczości, oraz tworzenie dodatkowych, silniejszych zachęt zarówno dla przedsiębiorstw, jak i dla kobiet, np. uwypuklając autorytety, zapewniając programy opieki mentorskiej i ścieżki rozwoju zawodowego, aby kobiety stały się bardziej widoczne; zachęca państwa członkowskie do udzielania wsparcia na rzecz i podejmowania działań w zakresie, między innymi, opracowywania treści online promujących równość płci, propagowania dostępu do ICT i wykorzystania ICT, jako narzędzi służących zwalczaniu dyskryminacji ze względu na płeć w obszarach takich, jak przemoc ze względu na płeć, a także osiąganiu równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;

6.  z zadowoleniem przyjmuje Plan działania UE na lata 2017–2019 na rzecz eliminowania zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć (COM(2017)0678); podkreśla potrzebę wzmocnienia przestrzegania zapisanej w TUE zasady równości wynagrodzeń dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę, a także wzywa Komisję do wdrożenia inicjatyw zawartych w ramach działania II określonego w planie mającym na celu przyciągnięcie większej liczby kobiet do zawodów związanych z dziedzinami STEM, co według EIGE mogłyby doprowadzić do likwidacji różnic w wynagrodzeniach mężczyzn i kobiet do 2050 r., dzięki wyższej wydajności miejsc pracy w dziedzinach STEM;

7.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do udostępniania funduszy oraz poprawy dostępu do istniejących funduszy w celu promowania i wspierania przedsiębiorczości kobiet, zwłaszcza w ramach cyfrowej transformacji przemysłu, aby zagwarantować, że każde przedsiębiorstwo, niezależnie od wielkości, sektora prowadzenia działalność lub lokalizacji w Europie, będzie mogło korzystać z innowacji cyfrowych; podkreśla w związku z tym, że ośrodki innowacji cyfrowych, które mają kluczowe znaczenie dla ułatwienia transformacji cyfrowej, powinny kłaść szczególny nacisk na przedsiębiorczość kobiet i na przedsiębiorstwa typu start-up, których właścicielami są kobiety; wzywa Komisję do pełnego i kompleksowego zajęcia się kwestią różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w procesie cyfryzacji;

8.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania uczenia się przez całe życie oraz szkolenia i programów, które pomagają uczestnikom lepiej dostosować się lub przygotować do ewentualnej zmiany ścieżki kariery, zgodnie z rosnącym zapotrzebowaniem na umiejętności cyfrowe w wielu różnych sektorach, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w wieku co najmniej 55 lat, w szczególności tych, które mają obowiązki opiekuna, oraz kobiet, które miały przerwę w karierze zawodowej lub ponownie wchodzą na rynek pracy, w celu zapewnienia, aby nie pozostały one w tyle w coraz szybszym procesie cyfryzacji, a także w celu ich ochrony przed wykluczeniem z rynku pracy;

9.  podkreśla skuteczność wykorzystywania internetu do celów kampanii, forów i wzmacniania widoczności kobiet stanowiących wzorce do naśladowania, jako że przyspiesza to osiągnięcie równouprawnienia płci; wzywa Komisję i państwa członkowskie do propagowania internetowych sieci kobiet, gdyż zakładają one podejście oddolne do wzmacniania pozycji kobiet;

10.  apeluje do Komisji o wspieranie tworzenia sieci organizacji społeczeństwa obywatelskiego i organizacji zrzeszających pracowników mediów w celu wzmocnienia pozycji kobiet, tak by mogły w nich aktywnie uczestniczyć oraz w celu uznania szczególnych potrzeb kobiet w sektorze mediów;

11.  podkreśla kluczową rolę społeczeństwa obywatelskiego w zarządzaniu internetem; apeluje do Komisji i państw członkowskich o konstruktywne zaangażowanie i wsparcie cyfrowych organizacji społeczeństwa obywatelskiego;

12.  zachęca wszystkie organy i podmioty społeczeństwa obywatelskiego do wspierania wprowadzania i wdrażania e-usług, e-umiejętności i cyfrowych form pracy, które mogą przyczynić się do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym w naszych społeczeństwach, a jednocześnie do dopilnowania, by nie dopuszczać do podwójnego obciążenia kobiet; wzywa Komisję i państwa członkowskie do określenia szans i wyzwań związanych z cyfryzacją, także w odniesieniu do warunków pracy, takich jak niestabilne formy zatrudnienia i związane z pracą problemy dotyczące zdrowia psychicznego;

13.  podkreśla znaczenie zapewnienia uwzględniania aspektu płci w sektorze edukacji poprzez promowanie umiejętności cyfrowych i uczestnictwa kobiet i dziewcząt w edukacji i szkoleniach z dziedziny ICT dzięki ujęciu kodowania, nowych mediów i technologii w programach nauczania na wszystkich poziomach, a także w edukacji pozaprogramowej, kształceniu nieformalnym i pozaformalnym, i we wszystkich typach edukacji i szkolenia, w tym kierowanych do nauczycieli, tak by zmniejszać i likwidować niedobory umiejętności cyfrowych oraz zachęcać dziewczęta i młode kobiety do podejmowania kariery naukowej w dziedzinie ICT; podkreśla znaczenie stałego dialogu z partnerami społecznymi w celu przezwyciężenia problemu różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn w tej dziedzinie;

14.  zachęca państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiedniej do wieku edukacji z zakresu ICT na wczesnych etapach, ze szczególnym naciskiem na inspirowanie dziewcząt do rozwoju zainteresowań i zdolności w sferze cyfrowej, oraz apeluje do Komisji i państw członkowskich o popularyzację nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyki (STEM) w edukacji dziewcząt od młodego wieku z uwagi na fakt, że dziewczęta na wczesnym etapie ścieżki edukacyjnej rezygnują z przedmiotów z dziedziny STEM z powodu stereotypów płci, z jakimi wiążą się tego rodzaju przedmioty, braku autorytetów oraz podziału zajęć i zabawek, czego skutkiem jest niedostateczna liczba kobiet na takich kierunkach na uniwersytetach, a w konsekwencji w miejscu pracy;

15.  zachęca państwa członkowskie i Komisję do promowania, m.in. za pośrednictwem kampanii informacyjnych i uświadamiających, uczestnictwa kobiet w sektorach działalności tradycyjnie uważanych za „męskie”, do których należy też cyfryzacja; podkreśla potrzebę organizowania kampanii uświadamiających i szkoleniowych, a także kampanii uwzględniania perspektywy płci dla wszystkich podmiotów zaangażowanych w politykę w obszarze cyfryzacji; podkreśla, że należy wspierać nabywanie przez kobiety e-umiejętności w sektorach, które nie wykorzystują intensywnie ICT, ale w bliskiej przyszłości będą wymagać umiejętności i kompetencji cyfrowych;

16.  wzywa Komisję i państwa członkowskie oraz przedsiębiorstwa do szerzenia równości kobiet i mężczyzn w dziedzinie ICT przez zbieranie danych na temat korzystania z ICT segregowanych według kryterium płci oraz opracowywanie celów ilościowych, wskaźników i poziomów referencyjnych, aby śledzić sytuację w zakresie dostępu kobiet do ICT i upowszechniać przykłady najlepszych praktyk wśród przedsiębiorstw z sektora ICT; wzywa EIGE do opracowania danych dotyczących sposobów lepszego wykorzystania usług cyfrowych z korzyścią dla kobiet i równouprawnienia płci;

17.  podkreśla, że istotne znaczenie ma określenie wyzwań, które wiążą się z wykorzystaniem ICT i internetu do popełniania przestępstw przeciwko kobietom, grożenia im lub dopuszczania się aktów molestowania i przemocy wobec kobiet; pilnie wzywa decydentów politycznych do zajęcia się tymi kwestiami we właściwy sposób oraz dopilnowania, aby zostały wprowadzone ramy umożliwiające organom skuteczne ściganie przestępstw cyfrowych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia ochrony dziewcząt przed reklamami w środowisku cyfrowym, które mogłyby nakłaniać je do zachowania szkodliwego dla zdrowia;

18.  wzywa instytucje UE i państwa członkowskie do przeprowadzenia kampanii uświadamiających kobiety o korzyściach związanych z ICT, a także o związanym z nimi ryzykiem, oraz do zapewniania im koniecznej edukacji i wiedzy o tym, jak chronić się w internecie;

19.  wzywa instytucje, agencje i organy UE, a także państwa członkowskie i ich organy ścigania do współpracy i przyjęcia konkretnych środków w celu koordynowania swoich działań służących walce z wykorzystywaniem ICT do popełniania przestępstw związanych z handlem ludźmi, napastowaniem lub uporczywym nękaniem w internecie, gdyż przestępstwa te mają często charakter transgraniczny, a koordynacja na szczeblu UE ma zasadnicze znaczenie dla ich ścigania; apeluje do państw członkowskich o dokonanie przeglądu swojego prawa karnego, aby dopilnować, by nowe formy przemocy cyfrowej zostały zdefiniowane i uznane w przepisach;

20.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Analiza „Empowering women on the Internet” [Wzmacnianie pozycji kobiet w internecie], Parlament Europejski, Dyrekcja Generalna ds. Polityki Wewnętrznej Unii Europejskiej, Departament Tematyczny C ds. Praw Obywatelskich i Spraw Konstytucyjnych, Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia, październik 2015 r. (2) Dz.U. C 264 E z 13.9.2013, s. 75. (3) Dz.U. C 36 z 29.1.2016, s. 18. (4) Dz.U. C 93 z 9.3.2016, s. 120. (5) Dz.U. C 349 z 17.10.2017, s. 56. (6) Dz.U. C 66 z 21.2.2018, s. 44.