Universiteitsmuseum Utrecht’s Post

𝗟𝗲𝗸𝗸𝗲𝗿 𝗹𝗲𝗴𝗼ë𝗻, 𝘁𝗲𝗿𝘄𝗶𝗷𝗹 𝗷𝗲 𝗱𝗲 𝘄𝗲𝘁𝗲𝗻𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽 𝗵𝗲𝗹𝗽𝘁 Gedragshoogleraar Denise de Ridder en universitair docent Robert Weijers deden met een onderzoeksteam onderzoek in het Universiteitsmuseum Utrecht. Ze lieten museumbezoekers tuintjes van LEGO bouwen, voor in hun buurt.  Wat wilden de psychologen onderzoeken, met de LEGO-tuintjes? “Als mensen samen iets doen, dan versterkt dat bepaalde groepsindicatoren; dat weten we ook uit labonderzoek”, legt Robert uit. “Ze krijgen bijvoorbeeld een gezamenlijk verantwoordelijkheidsgevoel, en vertrouwen in elkaar. Wij vroegen ons af: heeft zo’n proces van samenwerken een spill-over-effect, waardoor mensen als ze samen iets gedaan hebben, ook bereid zijn als vrijwilliger iets te doen voor bijvoorbeeld hun buurt?” 𝗟𝗘𝗚𝗢-𝗯𝗼𝘂𝘄𝘃𝗮𝗸𝗸𝗲𝗿𝘀  Meer dan 300 museumbezoekers werkten mee aan het onderzoek, afgelopen herfstvakantie. Kinderen niet meegerekend – terwijl die zwaar vertegenwoordigd waren in het bouwvakkerslegioen. “Het zou te omslachtig zijn om ook de data van minderjarigen bij het onderzoek te betrekken omdat we dan de toestemming van hun ouders moesten regelen, terwijl kinderen natuurlijk ook met opa en oma naar het museum gaan.” 𝗦𝗮𝗺𝗲𝗻𝘄𝗲𝗿𝗸𝗲𝗻 𝗼𝗳 𝗶𝗲𝗱𝗲𝗿 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝘇𝗶𝗰𝗵 Iedereen stond in groepjes van vier aan een tafel. Er waren tafels met vier losse LEGO-platen. Daar kregen deelnemers de opdracht: maak een tuintje voor jezelf. Op andere tafels lag een grote plaat, waarop een gezamenlijke tuin gebouwd moest worden. Die mensen moesten daarbij dus samenwerken. “Een collectieve taak versus een individuele taak”, licht Robert toe. “Na het bouwen beantwoordden de deelnemers vragen op een iPad. Hoe ging het samenwerken, hoe sta je tegenover je tafelgenoten? Maar ook: hoeveel zin heb je om vrijwilligerswerk te doen in jouw buurt? Voor een repaircafé? Of taalles?” En, wat kwam er uit het onderzoek? “We moeten de data nog analyseren”, vertelt Robert, “maar we hopen dat mensen die hebben samengewerkt een grotere bereidheid tonen om zich voor anderen in te zetten. Ook al hebben ze alleen maar een palmboompje toegevoegd.”    𝗔𝗳𝗯𝗿𝗲𝗸𝗲𝗻 Onderzoek doen in een museum, dat gaat heel anders dan onderzoek in een lab, of een literatuurstudie. Het was – met meerdere shifts per dag – flink aanpoten voor de onderzoekers. Robert vertelt dat ze zich een beetje verkeken hadden: “Je moet al die tuintjes ook steeds weer afbreken; dat duurde best wel lang! We waren daar steeds met twee man druk mee bezig; ondertussen stond een andere onderzoeker alweer bij de stand mensen te werven voor de volgende shift.”