Բարդեյով (սլովակ.՝ Bardejov, ուկրաիներեն՝ Бардіїв, գերմ.՝ Bartfeld, հունգ.՝ Bártfa), ոչ մեծ քաղաք Սլովակիայի հարավում։ Բնակչությունը կազմում է մոտ 32 հազար մարդ։
Քաղաքի մասին առաջին հիշատակումներն արվում են 1247 թվականին Բելա IV թագավորի օրոք։ Հավանաբար քաղաքը հիմնել են գերմանացի գաղութարարները։ 1976 թվականին Լյուդովիկոս Առաջինը պարգևեց քաղաքին թագավորական առանձին քաղաքի կարգավիճակ։ Այստեղից էլ սկսվեց քաղաքի ծաղկումը, որը շարունակվեց մինչև 16-րդ դար, երբ Բարդեյովը ընկավ համաճարակի, պատերազմի, հրդեհի հարվածի տակ՝ այդպիսով անցնելով տևական անկման գիծ։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Չեխոսլովակիայի կառավարությունը սկսեց կրկին զարգացնել քաղաքը։ Իրականացվեց արդյունաբերականացում, շատ ուշադրություն կոնտրոնացվեց պատմական հուշարձանների վերականգնման վրա։ 1986 թվականին քաղաքը ստացավ եվրոպական մրցանակ պատմական հուշարձանները վերականգնելու համար և ընդգրկվեց ՅՈՒՆԵՍԿՈ-յի մշակութային ժառանգության ցուցակում։
Բարդեյովի առանձնահատկությունն այն է, որ բնակչության մեկ քառորդը հանդիսանում է ուղղափառ։
Սլովակիա
Գորլիցե, Լեհաստան
Էշթաբուլա, ԱՄՆ
Կալե, Ֆրանսիա[2]
Կաշտելա, Խորվաթիա[2]
Միկուլով, Չեխիա
Մոգիլյով, Բելառուս (մարտի 18, 1996)[3][4]
Մոլդե, Նորվեգիա
Մոնտեմարչանո, Իտալիա
Սրեմսկի Կառլովցի, Սերբիա
Տյաչև, Ուկրաինա[2]
Բարդեյովի հրապարակը
Քաղաքապետարանի շենքը
