Do you relate? Shared dining allergy?
Shared dining concept Er is iets waar ik me al een tijd aan stoor en dat is het ‘shared dining concept’. Al zo’n 3 jaar loop ik tegen dit fenomeen aan en het lijkt nu of werkelijk elk restaurant ermee werkt. Kom op zeg, geef me gewoon een menukaart met een voor-, hoofd- en nagerecht. Nu moet ik met mijn tafelgenoten kiezen uit een gigantische lijst van kleine hapjes. Niet alleen ben je uiteindelijk veel duurder uit, maar je krijgt een wirwar aan onverenigbare smaken binnen en je zit te klooien met het verdelen van de muizenhapjes. Ik voel me òf bezwaard dat ik teveel pak òf baal dat ik te weinig gegeten heb. Ja, ik geef het maar gewoon toe: Kim doesn’t share food. Ik maak graag mijn eigen keuze en deel niet van harte mijn eten. Ik vertelde dit onlangs aan een Millennial en zij gaf aan het concept juist heel prettig te vinden. De belangrijkste redenen waren dat zij dan geen ingewikkelde keuze hoeft te maken en simultaan meerdere culinaire ervaringen kan hebben. Ineens drong het tot me door: dit is een generatie-ding! Ik ben opgegroeid in de fixed maatschappij en zij in de fluïde maatschappij. Mijn blauwdruk is: lineaire loopbaanpaden, vast contract, traditioneel gezin, 9 tot 5, monogamie, binaire identiteiten. Keuzes maken dus. Generatie Y -en Z zeker-, zijn opgegroeid met jobhoppen, samengestelde gezinnen, polyamorie, nomadisch werken, co-working spaces, genderneutraliteit. Flexibiliteit is key en kiezen niet nodig. Aardappel, vlees, groente heeft plaats gemaakt voor vegan, de fusion-keuken en shared dining concepten. Een meer duurzame, gezonde en gezamenlijke ervaring in plaats van 18:00 je mond houden, je best doen en bord leeg. Hoe graag ik ook mee wil met de tijd, ik houd nou eenmaal van vastomlijnd en voorspelbaar. Ik ben zo flexibel als een looien deur. Ook al is het een grote stap om van eten naar existentiële waarden te gaan. Het organische karakter en de vrijheid van de nieuwe wereld creëert onzekerheid bij me. Het verlies aan tradities en vertrouwde rituelen en maakt me soms zelfs weemoedig. En als ik dan ergens ben waar ze geen latte macciato serveren maar alleen filterkoffie dan verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Ik wil best proberen me meer open te stellen voor het shared dining concept, maar ik zou ook willen vragen of er in 2025 weer wat restaurants willen verouderen. Liefde gaat door de maag van deze Methusalem. #generaties Generations at work #shareddining #millennials