Open brief Mark Rutte #2: Titanic

Beste Mark,

Ik moet erkennen dat ik gisteravond niet naar je persconferentie heb gekeken. Ik kon het gewoon weg niet aan.

Je weet ik heb je als politicus hoog zitten, ook al zitten we niet altijd op een lijn. Steeds minder eigenlijk, maar dat ter zijde. Je zal ook een fijne vent zijn, maar ik heb nog niet het genoegen gehad je persoonlijk te ontmoeten, dus vel ik daar geen oordeel over.

Waar ik wel een oordeel over vel is de manier waarop jij en jouw regering de corona crisis aan blijven sturen. Ik heb me daar de afgelopen periode al kritisch over uit gelaten, maar elke keer als er vanuit jullie toren, als ik het zo mag zeggen, berichten en beleid komt, groeit mijn tegenstand. Vooropgesteld, ik geef het je te doen, minister president zijn van een land dat voor het eerste in 100 jaar te maken krijgt met een wereldwijde pandemie. Trouwens, dat wereldwijde aspect vind ik nog wel een dingetje. Ik kom daar wellicht later op terug

Inmiddels is mij ten ore gekomen dat jij gisteren hebt toegejuicht dat er kritische geluiden zijn, en dat je mensen aanspoorde vooral door te gaan deze te uiten. Immers zo zei je, ik parafraseer, we leven in een vrij land.

Klinkt mooi Mark. Klinkt mooi.

Kijk, ik gooi er nu een metafoor tegenaan met het gevaar dat deze afgedaan wordt als clichématig, maar het is denk ik wel de meest makkelijk te begrijpen beeldspraak. Dit soort frases; kritiek is goed, we leven in en vrij land, ga zo door, doen er niet toe als jij als een soort, en nu komt de metafoor, kapitein van de Titanic zijn bemanning vriendelijk aanspoort vooral hem te vertellen dat de boot op een gigantische ijsberg aantuurt zonder het roer om te gooien. Snap je?

Jij als kapitein navigeert op basis van een kaart. Die ijsberg komt daar niet in voor, en je vertrouwt volledig op deze oude vertrouwde gegevens. Die hebben altijd volstaan. Een van je passagiers, laten we hem Maurice noemen, dus niet iemand van je bemanning, blijkt een onderzoeker te zijn met nieuwe inzichten. Hij attendeert je op het gevaar, voert argumenten en onderzoeken aan die aantonen dat die ijsberg inmiddels op jullie route ligt, je knikt beleeft, je bent immers gezaghebber, en je negeert zijn advies. Bon, de geschiedenis is bekend.

Een waarschuwing kan alleen effectief zijn als je er ook echt naar wilt luisteren, ook naar profeten uit eigen land, en ik zeg het je nog maar een keer; jullie kaart is verouderd. Jouw adviseurs hanteren modellen die uitgaan dat dit coronavirus zich verspreidt op influenza achtige wijze. Jullie navigeren op een kaart waarop Aerosols niet voorkomen. Nee, ik ga hier niet uitleggen wat Aerosols zijn. Daar zullen jij en je team echt zelf jullie huiswerk, met respect gezegd, voor moeten doen. Ze zijn de sleutel om jouw ijsberg te omzeilen.

Beste Mark, ik wens je nogmaals veel wijsheid toe in deze onorthodoxe tijden. Accepteren dat je fout zat en je koers daarop aanpassen is daar onderdeel van.

Met vriendelijke groet,

Jeroen Sluiter

(passagier)