Kurfallı / Silivri

Kurfallı / Silivri Marmara Bölgesi Trakya coğrafi künyesinde İstanbul İl sınırları içinde yer alan bir köy. 504 kişi’nin yaşadığı tarım ve hayvancılık ile geçinen, 2 Bakkal, 2 Kahvehane, 1 ilkokul ve Posta Ofisi bulunan İstanbul’a 82 km ve Silivri’ye 18 km uzaklıkta bir kırsal yerleşim.

Tarihi M.Ö. 1000’e uzanan, Hint Aryan

toplulukları ile başlıyor, öncesi mutlaka var ama kayıtlara geçen ilk bilgi bu,

M.Ö. 400 yılında Büyük İskender Trak topluluklarını egemenliği altına alıyor.

Pagan dini, pagan ibadet alanları İngiltere ‘Stone Henge’ benzeri yapılar yine

Silivri’ye bağlı Büyük Kılıçlı yerleşiminde gözlemlenebiliyor. Trakların temel

özelliği vejetaryan oluşları ve savaşcı olmamaları bulundukları yerleşim

bölgelerin de doğa ile uyumlu yaşamaları. Traklar genel olarak kafkas

coğrafyasından balkanlara kadar yayılmış, Trak medeniyetine ait arkeolojik

buluntular Tekirdağ ili Karaevlialtı mevkisindeki ‘Heraion-Teikhos’

Antik Kenti’nde rastlanıyor. Bu bölge de yaşayan Traklar’ada ‘Kainoiler’ olarak

adlandırılıyor.

M.Ö. 1100’de Heredot’un kaleme aldığı Truva

Destanı gerçekleşti. Marmara kıyısı Çanakkale il sınırlarında yer alan

Trakya’nın hemen karşı kıyısı olan yerleşim savaş ile boşaldı, burada yaşayan

insanlar M.Ö. 657de Yunanistan’ın Megara yerleşiminden hareket eden bir koloni

ve bugün ki İstanbul Saray Burnu’na yerleşen ilk yerleşim olan Byzantium’da bir

araya geldi. M.S. 330 yılında eski adı ile Byzantium Konstantinople olarak isim

değiştirdi ve önce doğu sonra doğu ve batı’nın başkenti olarak tanındı. 1.

Anastasius M.S. 491 yılında başlayarak İstanbul'u Trakya yönünden gelen akınlara karşı korumak üzere Karadeniz'den Marmara Denizine kadar

uzanan Anastasius Duvarını inşaa ettirmeye başladı, bu duvar hiç bir zaman

tamamlanmadı ancak yaşam süresi 11.yüzyıla kadar devam etti. Anastasius Duvarı

Karadeniz sahili ‘Evcik İskelesin’den başlayarak sırası ile; Hisartepe,

Karacaköy, Hamzadere, Kuşkaya Tepesi, Hızırtepe, Hırsıztepe, Kurfallı,

Çilingirtepe, Fener, Parapattepe, Sancaktepe, ve Karınca Burnu’nda (Altınorak,

bugün ki Sunflower yerleşimi)’ son buluyor. Bu duvar Hızırtepe’ye kadar ortaçağ

karakol kaleleri ile tamamlanmış, kalan kısımlar açık karakol olarak mevcudiyetlerini

korumuşlardır. Kuzey’de biten 7 kale Konstantinople şehrine su aktaran su

viyadüklerini kontrol ve güven altına alırken güney’de kalan kısımlar

düzlüklerde açık ve düz arazi olarak devam etmiştir. (Burda bir ara not, bu bölge koruma ve turizm rotası olarak kullanıma açılabilir mi #turizmbakanligi, bu mevkilerin üzerinden geçen günü birlik gezici tren yolculuğu, bağ rotaları ile kesişim, müze, restoran ve butik konaklama mekanları)

Kurfallı Anastasius Duvarı üzerinde kurulu

bir karakol tepesi ve lojistik üssü olarak özellikle Roma döneminde aktif hale

gelmiş bir yerleşim; saman üretim, at ahırları, at arabası, at eğer ve aksesuarları

için atölyeler, ve tabii bölge gıda ihtiyacını karşılayacak tarım ve

hayvancılık faaliyetleri hakim olmuş. Kurfallı ve çevre köylere yerleşen

türkler çoğunluğu iç anadolu bölgesinden gelen tarım ve hayvacılık ile uğraşan farklı

gruplar olmuş.

2020 yılında bu köylere gittiğinizde Roma

döneminden pekte farklı olmayan bir yerleşim, yaşam ve üretim şekli ile

karşılaşıyorsunuz. Üretimin diğer dönemlere kıyas ile daha az olduğu aşikar,

özellikle Kurfallı’da ekim ayı ile beraber tatlı kabak ve her mevsim üretim ve

stokta olan saman balyaları, ufak çapta yapılan hayvancılık ve meracılık göze

çarpıyor. Köy eski roma / rum yapılarını yıkmak ve yerlerine modern

standartlara sahip binalara dönüştürmek üzerine bir dönüşüm yaşıyor.

Gözlemlerim o ki İstanbula bu kadar yakın bir yerleşim yerinde üretim bu kadar

düşük ise Trakya’nın genelinde ne oluyor allah bilir. Emlak satışı yapan

internet sitelerini gezdiğinizde Trakya’ya ait birçok taşınmaz mülkün “fırsat”

adı altında kolay para sahibi olmak isteyen köylüler ve toprak sahipleri

tarafından satılmaya çalışıldığını görebiliyorsunuz. İşin özü; insanlar mutsuz,

ürettiklerinden mutsuz, belki üretim yapan şirketlerde mutsuz, şehrin kolay

yaşam koşullarını tercih etmek istiyorlar, yoksa yerleştiğimiz topraklara daha

yerleşemedik mi? Silivri Belediyesi büyük çapta tarımsal kalkınma için

çalışmalar yapıyor. Sadece Silivri değil Trakya’nın tarım ve hayvacılıkta azami

verimi yakalaması ve üretimi gerçekleştirmesi İstanbul için çok büyük bir önem

taşıyor. Hızlı tren ile Edirne’nin İstanbul’a bağlanması bu üretilen ürünlerin

İstanbul, Edirne ve çevre coğrafya’nın daha ucuza yemesi içmesi demek, eğer

90ların Dünya İstatistiklerinde kendi kendine yeten ülke konumunda olan Türkiye

ise, bugün de böyle olması bu kadar önem ve öncelik taşıyor.

Kurfallı’da şu anda 130 milyon TL’ye satılan 1.300.000

m2 tek tapu bir arazi işleniyor mu ve üretim’de ne kadar pay alıyor bunu çok

iyi öğrenmek ve takip etmek gerekiyor. Bu neden mi önemli bu arazi arz ve talep

denge’sinde Mutfağımıza giren Gıda’nın fiyatını etkiliyor. Büyük kurumsal

firmaların devlet planlaması ile modern endüstriyel tarıma açılması ve bir an

önce hayata geçirilmesi gerekiyor. Üzüm, çeviz, lahana, domates, kabak aklınıza

gelebilecek her türlü tarım ürün’nün katma değer yaratacak şekilde seri üretim

ile buluşması iç ve dış Gıda talebine cevap vermesi gerekiyor. Ülke kalkınması

taşınmaz emlakların ticareti ile değil, toprağın tarım olarak işlenmesi ile

ülkemizin sağlam altyapısını kurması gerekiyor.

2020 yılına gelen bir Türkiye’nin asgari ücret ve yoksulluk sınırında yaşayan bir halkı değil, Gıda’sına en rahat, güvenilir ve uygun fiyat ile ulaşması gerekiyor.

“Gerekiyor”

Benden size tavsiye, her hafta sonu

Trakya’nın köylerini gezmeye çıkın, bu size hayat ve bu köylere de hayat ve

hareket verecek.