Twee ambtenaren zijn in een week opgestapt uit onvrede met de houding van onze regering. Waarom? Omdat de Nederlandse regering de oorlogsmisdaden in Gaza niet actief tegengaat, maar juist ondersteunt door wapenhandel en het afhouden van stemmingen in de VN voor een staakt-het-vuren. Het beleid dat, nota bene, niet te verenigen is met onze internationale verplichtingen, onze Grondwet en onze eed. De eed van deze ambtenaren en ook de minister. Tegelijkertijd worden internationaal erkende grenzen van het oorlogsrecht dagelijks overschreden: 📍 67 kinderen per dag sterven al meer dan een jaar in Gaza, meer dan 10.000 missen hun ouders en hun ledematen. 📍 Meer dan 137 journalisten zijn gedood. 📍 Hulpverleners worden aangevallen. 📍 Ziekenhuizen worden gebombardeerd. 📍 Hongersnood wordt ingezet als wapen tegen bijna 2 miljoen mensen. Om internationaal recht te bevorderen zou onze regering pal moeten staan voor gerechtigheid. In plaats daarvan ontbreekt de ruggengraat om op te treden tegen deze gruwelijke schendingen. Dit ontslag is meer dan een persoonlijke keuze – het is een krachtig signaal dat verandering nodig is. Het is tijd dat we onze stem laten horen voor vrede, rechtvaardigheid en menselijkheid. Eline Bosman https://lnkd.in/eZgh36F9 Anna Koolstra https://lnkd.in/euUhmqnY
Er zijn ambtenaren die moeten blijven… en er zijn er die moeten gaan 🏢 Ik vertrek. Voor het eerst in mijn leven ga ik buiten de overheid werken; kan ik mijzelf geen ambtenaar meer noemen. Dat doet een beetje pijn want het is misschien wel het mooiste beroep dat er is: de hele dag mag je je bezig houden met het oplossen van problemen van mensen. Maar de bijzondere rol van de ambtenaar kent ook beperkingen. Daarom maak ik in deze tijd een andere afweging. Nu is niet business as usual: er moet maatschappelijke tegendruk georganiseerd worden en volgens mij vraagt dat extra inzet van ons allemaal. Als regeringen het niet lukt om internationaal rechtvaardige klimaatafspraken te maken, moeten wij wellicht een snelweg blokkeren zodat onze fossiele subsidies stoppen. Als kabinetsleden racistische uitspraken doen, moeten wij laten zien dat iedereen in Nederland erbij hoort, wat je achtergrond ook is. Op werk, in de buurt, op social media. En als wordt verkondigd dat de woningnood de schuld is van migranten wil ik dat kunnen weerleggen; kunnen zeggen dat het komt doordat we woningen als beleggingsobject in plaats van grondrecht zijn gaan beschouwen. Voor ambtenaren gelden beperkingen – weliswaar zo min mogelijk want het gaat om fundamentele grondrechten – maar toch. Ambtenaren hebben een voorbeeldfunctie en dienen zich te houden aan de wet. En kritiek uiten we in principe* intern, om ondermijning van het beleid of vertrouwen in de overheid te voorkomen. Daar moeten we niet lichtzinnig mee omgaan en daarom heb ik mij de afgelopen jaren, met uitzondering van mijn campagne waarin ik tijdelijk stopte met inhoudelijke advisering, niet over alles geuit. Ik vond het een eer me te mogen inzetten voor de publieke zaak en had het idee dat we bij de Rijksoverheid in grote lijnen het juiste deden. Maar onder dit kabinet zijn we denk ik niet bezig met het oplossen van problemen, laat staan van die van alle mensen in Nederland. Er wordt meer gezocht naar opstootjes dan naar oplossingen. Moeilijke besluiten worden uitgesteld. Mensen worden weggezet. Daar wil ik mij zonder beperkingen tegen kunnen uitspreken. Tegelijkertijd heb ik er alle vertrouwen in dat mijn collega’s die blijven, zullen opkomen voor het publiekelijk belang. Voor iedereen. Daar zijn ambtenaren voor. Dat is zo belangrijk. Weggaan betekent ook dat ik niet meer deel zal zijn van Ambtenaren en de Grondwet: de echte topambtenaren als je het mij vraagt. Mensen die iets doen tegen het onbeschrijfelijk leed in Gaza, die niet accepteren dat onze eigen overheid het internationaal recht terzijde schuift; mensen zo in de steek laat. Die na intern alles geprobeerd te hebben, durven te protesteren omdat we trouw zijn aan de Grondwet.* Elke week weer. Ondanks de twijfel. Ondanks dat er altijd meer redenen zijn om iets niet te doen dan wel. Ondanks dat het soms makkelijker is om je mond te houden. Opdat we op een dag wakker kunnen worden om te ontdekken dat de wereld beter past. Beter past bij iedereen.