Wieden
De Wieden (f. pl. Wieden, ok: Wilgen, lat. Salix) sünd een Geslecht von Planten, de as Boom un Struuk to finnen sünd. Op de hele Welt gifft dat woll mehr as veerhunnert Wiedenoorten. De Wieden höört to de Loofhölter un sünn sommergröön. Wenn de Wieden in'n Fröhjohr blöht, denn kann'n jüm ganz dütlich an de Katten nöömt'n Blööten kennen.Vun de Höchde, de se kriegen köönt, sünn de Wieden ganz un gor ünnerscheidlik, dat gifft Dwargstrüken, de blots een poor Zentimeter groot ward un dat gifft Bööm, de bet to dörtig Meter hooch ward. Bruukt wöörn de Wieden in Middeleuropa veel to’n Flöchen vun Körf, Kiepen, Tüün, Fachwarkutfachen un noch veel mehr. Dorto sünn de Koppwieden pleegt worrn, dat heet, jedes Johr sünn de Wiedenswutschen an binah de gliekse Steed afsneen worrn un dormit kregen de Wiedenbööm ehren typischen Hinstand. Düsse Koppwieden stünnen veel an Stratengravens. Wiel de Wieden gau frische Wöttel schleit, nimmt’n jüm hüttaudags geern to’n Fastwassen vun Waterkanten un doröber her süüt’n jüm ook in „KUP“ (Kurzumtriebsplantage), dat is modern un steit för, in kotten Afstand to aarntent Energieholt.
-
Katten -
Truurweid -
